Το χιόνι μπορεί να επηρεάσει τη φωτογραφία άγριας ζωής με διάφορους τρόπους:
Για να ξεπεράσουν αυτές τις προκλήσεις, οι φωτογράφοι άγριας ζωής μπορούν να χρησιμοποιήσουν τεχνικές όπως η προσαρμογή των ρυθμίσεων έκθεσης, η αναμονή για καλές συνθήκες φωτισμού και ο εντοπισμός τοποθεσιών για να βρουν περιοχές με πιο ενδιαφέροντα φόντο. Το χιόνι όμως μπορεί επίσης να έχει θετικό αντίκτυπο στη φωτογραφία άγριας ζωής:
Αγκαλιάζοντας τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες που παρουσιάζει το χιόνι, οι φωτογράφοι άγριας ζωής μπορούν να δημιουργήσουν όμορφες, μοναδικές φωτογραφίες που αναδεικνύουν την ομορφιά και την προσαρμοστικότητα της άγριας ζωής σε χειμερινά περιβάλλοντα. Οι αγριόχοιροι, γνωστοί και ως αγριογούρουνα, είναι ένα είδος παμφάγων ζώων στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Καθώς τα φυσικά τους ενδιαιτήματα συρρικνώνονται, αυτά τα παμφάγα ζώα έχουν μάθει να προσαρμόζονται στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον και συχνά βλέπονται να αναζητούν τροφή σε πάρκα της πόλης και κατοικημένες περιοχές. Ενώ τα αγριογούρουνα μπορεί να φαίνονται αβλαβή, η παρουσία τους στις πόλεις μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στους κατοίκους, καθώς και να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλειά τους. Σε αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε τη συμπεριφορά των αγριόχοιρων στις πόλεις. Η κατανόηση της συμπεριφοράς των αγριόχοιρων στις πόλεις είναι ζωτικής σημασίας για τη διαχείριση των επιπτώσεών τους και τον μετριασμό των συγκρούσεων με τους ανθρώπους.
Τρόφιμα και βιότοπος Ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους τα αγριογούρουνα προσελκύονται στις αστικές περιοχές είναι η αφθονία των διαθέσιμων τροφίμων. Στις πόλεις, τα αγριογούρουνα μπορούν να αναζητήσουν τροφή σε κάδους σκουπιδιών, κήπους και πάρκα. Είναι παμφάγα και τρέφονται με ένα ευρύ φάσμα ειδών διατροφής, συμπεριλαμβανομένων των φρούτων, των λαχανικών, των εντόμων, των μικρών θηλαστικών, ακόμη και των πτωμάτων άλλων ζώων. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές ζημιές στην ιδιοκτησία, ειδικά σε κατοικημένες περιοχές όπου τα ζώα μπορεί να σκάψουν γρασίδι και κήπους αναζητώντας τροφή. Η παρουσία πηγών τροφής στις αστικές περιοχές μπορεί να προσελκύσει αγριόχοιρους και να δημιουργήσει έναν αυτοσυντηρούμενο πληθυσμό. Εκτός από τροφή, οι πόλεις μπορούν να παρέχουν στους αγριόχοιρους κατάλληλους βιότοπους. Τα αγριογούρουνα μπορούν να επιβιώσουν σε διάφορα περιβάλλοντα, συμπεριλαμβανομένων των δασών, των λιβαδιών, ακόμη και των ερήμων. Στις αστικές περιοχές, μπορούν να βρουν καταφύγιο σε πάρκα, χώρους πρασίνου και εγκαταλελειμμένα κτίρια. Η πυκνή βλάστηση στις πόλεις μπορεί επίσης να παρέχει στους αγριόχοιρους προστασία από τα αρπακτικά και τους ανθρώπους. Συγκρούσεις με τους ανθρώπους Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που σχετίζονται με τα αγριογούρουνα στις πόλεις είναι ο πιθανός αντίκτυπός τους στην ανθρώπινη ασφάλεια και περιουσία. Ενώ τα αγριογούρουνα είναι συνήθως ντροπαλά ζώα, μπορούν να γίνουν επικίνδυνα όταν αισθάνονται ότι έχουν στριμωχθεί ή απειλούνται. Έχουν αιχμηρούς χαυλιόδοντες που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρό τραυματισμό και το μέγεθος και το βάρος τους μπορεί επίσης να είναι επικίνδυνα εάν επιτεθούν σε ένα άτομο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα αν υπάρχουν νεαρά γουρουνάκια με τη μητέρα, καθώς θα γίνει πιο επιθετική για να τα υπερασπιστεί. Για να ελαχιστοποιηθεί η απειλή για την ανθρώπινη ασφάλεια, είναι σημαντικό να αποφεύγεται η προσέγγιση ή να το στρίμωγμα των αγριογούρουνων και να τους παρέχεται μια σαφής οδός διαφυγής σε περίπτωση που τα συναντήσετε.. Εκτός από τις άμεσες συγκρούσεις, τα αγριογούρουνα μπορούν επίσης να επηρεάσουν την ανθρώπινη υγεία. Μπορούν να φέρουν ασθένειες που μπορούν να μεταδοθούν στον άνθρωπο, συμπεριλαμβανομένου του E. coli, της σαλμονέλας και της βρουκέλλωσης των χοίρων. Τα αγριογούρουνα μπορούν επίσης να βλάψουν τις καλλιέργειες και να ανταγωνιστούν τα κατοικίδια ζώα για τροφή. Μετριασμός των συγκρούσεων Για να ελαχιστοποιηθούν οι συγκρούσεις με αγριόχοιρους στις πόλεις, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τη συμπεριφορά και τις συνήθειές τους. Υπάρχουν πολλά βήματα που μπορούν να λάβουν οι κάτοικοι για να μειώσουν τις επιπτώσεις των αγριόχοιρων, όπως:
Ποιες είναι οι αρνητικές επιπτώσεις της φωτογραφίας άγριας ζωής και πώς μπορούμε να τις διορθώσουμε;3/2/2023
Η φωτογραφία άγριας ζωής, αν και ένα δημοφιλές και πολύτιμο εργαλείο για την αποτύπωση και την κοινή χρήση της ομορφιάς του φυσικού κόσμου, μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην άγρια ζωή. Μερικές από τις πιθανές επιπτώσεις είναι:
Για να μετριάσουν αυτές τις επιπτώσεις, οι φωτογράφοι μπορούν να ακολουθήσουν ηθικές οδηγίες όπως:
Η αποκατάσταση υγροτόπων προσφέρει μια σειρά από οφέλη, όπως:
Η έρευνα για την άγρια ζωή είναι μια κρίσιμη πτυχή της διατήρησης και διαχείρισης της άγριας ζωής, παρέχοντας κρίσιμες πληροφορίες που μπορούν να καθοδηγήσουν την ανάπτυξη στρατηγικών διατήρησης και διαχείρισης, καθώς και να ενημερώσουν τη λήψη αποφάσεων σχετικά με πληθυσμούς άγριας ζωής, ενδιαιτήματα και οικοσυστήματα. Για να είναι αποτελεσματική και πολύτιμη, η έρευνα για την άγρια ζωή πρέπει να διεξάγεται με ουδέτερο τρόπο, χωρίς προσωπικές προκαταλήψεις και προκατειλημμένες ιδέες που μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα και την ερμηνεία της έρευνας.
Τι είναι η ουδετερότητα στην έρευνα για την άγρια ζωή; Η ουδετερότητα στην έρευνα για την άγρια ζωή αναφέρεται στην απουσία προσωπικών προκαταλήψεων και προκατασκευασμένων ιδεών που μπορούν να επηρεάσουν τον σχεδιασμό, τη διεξαγωγή και την ερμηνεία της έρευνας. Η ουδετερότητα είναι σημαντική στην έρευνα για την άγρια ζωή, επειδή βοηθά να διασφαλιστεί ότι τα αποτελέσματα της έρευνας είναι αντικειμενικά, αξιόπιστα και επιστημονικά έγκυρα και ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ενημέρωση αποφάσεων που σχετίζονται με πληθυσμούς άγριας πανίδας, ενδιαιτήματα και οικοσυστήματα. Γιατί είναι σημαντική η ουδετερότητα στην έρευνα για την άγρια ζωή; Η ουδετερότητα είναι σημαντική στην έρευνα για την άγρια ζωή για διάφορους λόγους, όπως:
Πώς να διασφαλίσετε την ουδετερότητα στην έρευνα για την άγρια ζωή Για να διασφαλιστεί η ουδετερότητα στην έρευνα για την άγρια ζωή, είναι σημαντικό να ακολουθούνται οι βέλτιστες πρακτικές στον σχεδιασμό, τη διεξαγωγή και την ερμηνεία της έρευνας. Αυτό περιλαμβάνει:
Συμπέρασμα Η έρευνα για την άγρια ζωή είναι μια κρίσιμη πτυχή της διατήρησης και διαχείρισης της άγριας ζωής, παρέχοντας κρίσιμες πληροφορίες που μπορούν να καθοδηγήσουν την ανάπτυξη στρατηγικών διατήρησης και διαχείρισης, καθώς και να ενημερώσουν τη λήψη αποφάσεων σχετικά με πληθυσμούς άγριας ζωής, ενδιαιτήματα και οικοσυστήματα. Για να είναι αποτελεσματική και πολύτιμη, η έρευνα για την άγρια ζωή πρέπει να διεξάγεται με ουδέτερο τρόπο, χωρίς προσωπικές προκαταλήψεις και προκατειλημμένες ιδέες που μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα και την ερμηνεία της έρευνας. Ακολουθώντας τις βέλτιστες πρακτικές στον σχεδιασμό, τη διεξαγωγή και την ερμηνεία της έρευνας, οι ερευνητές άγριας ζωής μπορούν να διασφαλίσουν ότι η έρευνά τους είναι ουδέτερη, αντικειμενική, αξιόπιστη και επιστημονικά έγκυρη και ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ενημέρωση αποφάσεων που σχετίζονται με πληθυσμούς άγριας πανίδας, ενδιαιτήματα και οικοσυστήματα. Η καταμέτρηση των ψαριών είναι απαραίτητο εργαλείο για τη διατήρηση των υδρόβιων ειδών και των οικοτόπων τους. Παρέχει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με το μέγεθος, την κατανομή και την υγεία των πληθυσμών ψαριών, καθώς και τη συνολική υγεία του οικοσυστήματος στο οποίο ζουν. Κάτι που είναι απαραίτητο για τη λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων σχετικά με τη διατήρηση και τη διαχείρισή τους.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους η καταμέτρηση των ψαριών είναι σημαντική.
Συμπερασματικά, η καταμέτρηση των ψαριών είναι ένα κρίσιμο εργαλείο για τις προσπάθειες διατήρησης. Παρέχοντας πληροφορίες για την υγεία, την κατανομή και τις τάσεις των πληθυσμών των ψαριών, μας βοηθά να λαμβάνουμε τεκμηριωμένες αποφάσεις σχετικά με τις ποσοστώσεις αλιείας, την προστασία των οικοτόπων και άλλα μέτρα για τη διατήρηση αυτών των ειδών και των οικοσυστημάτων τους. Παρακολουθώντας τακτικά τους πληθυσμούς των ψαριών, μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι παραμένουν υγιή και άφθονα για να τα απολαμβάνουν οι μελλοντικές γενιές. Αποδέκτες: Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Υπουργός Κλιματικής Κρίσης & Πολιτικής Προστασίας, Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Υπουργός Τουρισμού, Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP), Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Αρμόδιος για το χαρτοφυλάκιο «Περιβάλλον και Ωκεανοί», Ευρωπαϊκό Δίκτυο Εισαγγελέων για το Περιβάλλον (ENPE), Διεθνής Συμφωνία για τη Διατήρηση των Κητωδών της Μαύρης Θάλασσας, της Μεσογείου και της Παρακείμενης Ζώνης του Ατλαντικού" (ACCOBAMS), Περιφέρεια Ηπείρου, Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, Περιφέρεια Πελοποννήσου, Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, Περιφέρεια Κρήτης Εκτός από το γεγονός ότι η εξόρυξη υδρογονανθράκων σημαίνει την επιδείνωση της κλιματικής κρίσης, περισσότερους εξοπλισμούς που γονατίζουν την οικονομία και καταστροφή της οικονομίας του τουρισμού και της αλιείας, αποτελεί επίσης ευθεία απειλή για κινδυνεύοντα και ευάλωτα είδη στις περιοχές της διεθνώς αναγνωρισμένης Ελληνικής Τάφρου. Ζητάμε να εφαρμοστούν οι συμβάσεις που έχει υπογράψει η Ελλάδα και να ακυρωθούν τα προγράμματα έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων στην περιοχή. Στα ανοιχτά των ακτών μας, από το Ιόνιο, τα νότια της Κρήτης μέχρι και τη Ρόδο, απλώνεται ένας υπέροχος υδάτινος κόσμος: η Ελληνική Τάφρος. Αυτός ο υποθαλάσσιος σχηματισμός, με χαράδρες που ξεπερνούν και τα 5 χλμ. σε βάθος, είναι ο πιο σημαντικός βιότοπος για τον απειλούμενο πληθυσμό των φυσητήρων1 της Μεσογείου. Είναι επίσης ένα από τα πιο σημαντικά ενδιαιτήματα των ευάλωτων ζιφιών2 της Μεσογείου, που επίσης ζουν, τρέφονται και αναπαράγονται εδώ. Τα βαθιά αυτά τα νερά φιλοξενούν ακόμα πολλά είδη δελφινιών, πτεροφάλαινες, θαλάσσιες χελώνες και μεσογειακές φώκιες3 και άλλα απειλούμενα και προστατευόμενα είδη4. Είναι ένας οικότοπος παγκόσμιας οικολογικής αξίας, που λόγω της ποικιλίας και σχετικής αφθονίας των κητωδών που φιλοξενεί, έχει αναγνωριστεί από την IUCN ως ΙΜΜΑ (Important Marine Mammal Area)5, δηλαδή σημαντική περιοχή για τα θαλάσσια θηλαστικά. Παράλληλα, η “Διεθνής Συμφωνία για τη Διατήρηση των Κητωδών της Μαύρης Θάλασσας, της Μεσογείου και της Παρακείμενης Ζώνης του Ατλαντικού” (ACCOBAMS)6, που πρόσφατα κυρώθηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο, προβλέπει την ανακήρυξη της Ελληνικής Τάφρου ως Θαλάσσια Προστατευόμενη Περιοχή, προτείνοντας στις Ελληνικές αρχές να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα από τις 25 Οκτωβρίου 2007. Ωστόσο, παρά τις εκκλήσεις7 από διεθνούς κύρους επιστήμονες και περιβαλλοντικές οργανώσεις για την τήρηση των όσων έχουν συμφωνηθεί και για την επείγουσα ανάγκη να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα που θα αποτρέψουν τις απειλές για την επιβίωση των κητωδών στις θάλασσές μας, το ελληνικό κράτος κωφεύει επιδεικτικά και πράττει τα εντελώς αντίθετα. Χωρίζει την Ελληνική Τάφρο σε “οικόπεδα” και την παραχωρεί σε πετρελαϊκές εταιρείες για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων, επιτρέπει την ανεξέλεγκτη διέλευση των πλοίων και τη διεξαγωγή στρατιωτικών ασκήσεων στην περιοχή, υπογράφοντας στην ουσία την εκδίωξη και τελικά την εξαφάνιση των πληθυσμών των θαλάσσιων θηλαστικών, αποδεδειγμένη8 συνέπεια αυτών των δραστηριοτήτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εξορύξεις σχεδιάζεται να γίνουν σε περιοχές με μεγάλα βάθη και έντονη σεισμικότητα, χωρίς αυτά τα δεδομένα να λαμβάνονται ουσιαστικά υπόψη και χωρίς ασφάλιση κινδύνου9. Η βιοποικιλότητα είναι ο πραγματικός πλούτος των θαλασσών της Ελλάδας. Στις αρχές του 2022 γίναμε μάρτυρες του δραματικού εκβρασμού ζιφιών σε παραλίες της Κέρκυρας, ενώ τις ίδιες μέρες διενεργούσε εν κρυπτώ έρευνες με συνεχείς ηχοβολισμούς για λογαριασμό της HELLENiQ ENERGY (πρώην ΕΛΠΕ) το σεισμογραφικό πλοίο SW COOK. Με δεδομένο ότι για κάθε ζιφιό που βλέπουμε να έχει εκβραστεί στην ακτή υπολογίζεται ότι μπορεί να είναι ακόμα και δεκαπλάσιος ο αριθμός των ζιφιών που έχουν χαθεί για πάντα στο βυθό, αντιλαμβανόμαστε το πραγματικό μέγεθος των επιπτώσεων. Τα κητώδη είναι από τα πιο ευαίσθητα είδη στον πλανήτη σ’ ό,τι αφορά την επίδραση και τις επιπτώσεις που έχει η ηχορύπανση στον οργανισμό τους, τόσο ώστε να απειλείται ακόμα και η ζωή τους. Οι σεισμικές έρευνες που χρησιμοποιούν εντατικό και πολύ ισχυρό ηχοβολισμό για να διαπεράσουν τον φλοιό της γης και να δημιουργήσουν τρισδιάστατες εικόνες κοιτασμάτων, τραυματίζουν τα ευαίσθητα ακουστικά όργανα των κητωδών, τους προκαλούν πανικό, στρες και οδύνη, οδηγώντας τα στη φυγή ή και τον θάνατο. Ακόμη μεγαλύτερη είναι η ανησυχία για την καταστροφή των αποθεμάτων των μεσοπελαγικών και βαθυπελαγικών καλαμαριών, που με τη σειρά της θέτει σε κίνδυνο τους πληθυσμούς κητωδών αλλά και μεγάλων ψαριών (τόνοι, ξιφίες, καρχαρίες) που τρέφονται με αυτά. Η εξορυκτική δραστηριότητα θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή10. Επιπλέον, αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση της κίνησης των πλοίων στην περιοχή όπου ζουν τα κητώδη, που συχνά τραυματίζονται -ενίοτε θανάσιμα- από τις προπέλες και θα προκαλέσει ζημιά στο βένθος κατά την κατασκευή και λειτουργία των λιμανιών, των εξεδρών και των αγωγών. Πρόκειται για μια πραγματικά μεγάλη απειλή, την οποία οφείλουμε πάση θυσία να αποτρέψουμε. Και δεν θα είμαστε ούτε οι πρώτοι, ούτε οι μόνοι. Στην Ισπανία, μια πλατιά κοινωνική συμμαχία11 υιοθέτησε το αίτημα για την αναγνώριση του “Διαδρόμου Μετανάστευσης Κητωδών” στην ανατολική ακτή της χώρας, ως περιοχή που απαιτεί επείγουσα προστασία. Η πίεση που ασκήθηκε ανάγκασε την κυβέρνηση να ακυρώσει όλα τα σχέδια για εξορύξεις και να την ανακηρύξει ως Θαλάσσια Προστατευόμενη Περιοχή12. Κι άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Πορτογαλία έχουν επίσης αποφασίσει να ακυρώσουν τα σχέδια για έρευνες και εξορύξεις υδρογονανθράκων στις θάλασσές τους για να προστατέψουν το περιβάλλον, την τουριστική οικονομία και την αλιεία. Άλλωστε, η ΕΕ θεωρεί ότι «τα σοβαρά ατυχήματα που σχετίζονται με υπεράκτιες εργασίες πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι πιθανόν να έχουν καταστρεπτικές και μη αναστρέψιμες συνέπειες στο περιβάλλον των θαλασσών και των παράκτιων περιοχών, καθώς και σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στις παράκτιες οικονομίες»13, ενώ η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων διέκοψε τη χρηματοδότηση έργων ενέργειας από ορυκτά καύσιμα, καθώς η κλιματική κρίση επιδεινώνεται εξαιτίας της οικονομικής ανάπτυξης που κυριαρχείται από ενεργειακές πηγές ορυκτών καυσίμων14. Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο ζητάμε να γίνει πράξη η προστασία της Ελληνικής Τάφρου σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις και να ακυρωθούν άμεσα τα προγράμματα έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων στην ευρύτερη περιοχή15. ΥΠΟΓΡΑΨΕ ΚΙ ΕΣΥ ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΜΑΣ ΣΤΟ CHANGE.ORG ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
Πανελλαδική Συνέλευση για την Προστασία της Ελληνικής Τάφρου
Το ψήφισμα συνυπογράφουν* :
Φορείς ή συλλογικότητες που επιθυμούν να συνυπογράψουν το ψήφισμα για την προστασία της Ελληνικής Τάφρου, μπορούν να στείλουν αίτημα στο e-mail: hellenictrenchsos@gmail.com Περισσότερα: hellenictrenchsos.gr Ότι χρειάζεται να γνωρίζει ένας απλός πολίτης για το κυνήγι, τι επιτρέπεται και τι όχι από την νομοθεσία, τι μπορεί να κάνει έτσι και βρεθεί σε περίπτωση λαθροθηρίας και πολλά άλλα θέματα που περιστρέφονται γύρω από το κυνήγι. Παρουσίαση του Παναγιώτη Βαφείδη. Σύνδεσμος για σύνδεση με το Zoom:
Topic: Τι γνωρίζετε για το κυνήγι; Time: Feb 11, 2023 19:00 Athens Join Zoom Meeting https://us05web.zoom.us/j/84081482793?pwd=R3JadXNKeVhSbDhZM0pMemNQdjZkQT09 Meeting ID: 840 8148 2793 Passcode: pEUpR4 Η άδεια ερασιτεχνικής αλιείας είναι μια κρίσιμη πτυχή των υπεύθυνων και βιώσιμων αλιευτικών πρακτικών.
Εξυπηρετεί πολλές σημαντικές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένων των εξής:
Συμπερασματικά, η απόκτηση ερασιτεχνικής άδειας αλιείας δεν αποτελεί μόνο νομική προϋπόθεση, αλλά και υπεύθυνη και ηθική απόφαση για όποιον επιθυμεί να ασχοληθεί με αλιευτικές δραστηριότητες. Με την απόκτηση άδειας, τα άτομα μπορούν να βοηθήσουν στη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης υγείας και βιωσιμότητας των πληθυσμών των ψαριών, να υποστηρίξουν τις προσπάθειες διατήρησης και να εκπαιδευτούν σε υπεύθυνες πρακτικές αλιείας. Ενώ το κράτος θα γνωρίζει ακριβώς πόσοι ασχολούνται με την ερασιτεχνική αλιεία και ποιοι δεν παρανομούν. Η απόκτηση άδειας ερασιτεχνικής αλιείας σήμερα θα μπορούσε να γίνεται με μια απλή αίτηση στο gov.gr και να πληρώνεται ηλεκτρονικά το παράβολο. Θα μπορούσε να είναι μια αυτοματοποιημένη διαδικασία, όπου ο ερασιτέχνης ψαράς θα μπορούσε να αποκτά την άδεια σε λίγα λεπτά ακόμα και από το κινητό του τηλέφωνο με ευκολία. Όσο για το κόστος θα μπορούσε να είναι κάτι προσιτό για όλους, όπως π.χ. 10 ευρώ τον χρόνο. Η επιστολή μας όπως στάλθηκε στη Διεύθυνσης Αλιευτικής Πολιτικής και Αλιευτικών Πόρων (Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) στις 30/1/2023.
Προς: 1. Διεύθυνσης Αλιευτικής Πολιτικής και Αλιευτικών Πόρων (Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων). Αγαπητέ κε. Γεωργαντά, Αγαπητοί υπεύθυνοι της Διεύθυνσης Αλιευτικής Πολιτικής και Αλιευτικών Πόρων, Σας γράφουμε για να επιστήσω την προσοχή σας στη σημασία της επαναφοράς και εφαρμογής μιας ερασιτεχνικής άδειας αλιείας. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι μια τέτοια άδεια είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της βιώσιμης διαχείρισης των υδάτινων πόρων μας. Μια άδεια ερασιτεχνικής αλιείας όχι μόνο θα αποφέρει έσοδα για τις προσπάθειες διατήρησης, αλλά θα μπορούσε να παρείχε επίσης ένα μέσο παρακολούθησης και ρύθμισης των ερασιτεχνικών αλιευτικών δραστηριοτήτων. Αυτό θα μειώσει τον αντίκτυπο της υπεραλίευσης και θα συμβάλει στη διατήρηση της ευαίσθητης ισορροπίας των υδάτινων οικοσυστημάτων μας. Επιπλέον, η άδεια θα μπορούσε να χρησιμεύσει και ως ένα εργαλείο για την εκπαίδευση των ερασιτεχνών ψαράδων σχετικά με τις βιώσιμες αλιευτικές πρακτικές και τη σημασία της διατήρησης των υδρόβιων πόρων μας για τις μελλοντικές γενιές. Θα παρείχε επίσης την ευκαιρία στην κυβέρνηση να συνεργαστεί με τις αλιευτικές κοινότητες και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς για την προώθηση βιώσιμων αλιευτικών πρακτικών. Και εν έτη 2023, η άδεια ερασιτεχνικής αλιείας θα μπορούσε να βγαίνει αυτόματα και γρήγορα από το gov.gr. Προτείνουμε ένα παράβολο αξίας 10 ευρώ / ανά χρόνο, για την άδεια ερασιτεχνικής αλιείας, το οποίο θα πληρώνεται ηλεκτρονικά. Με αυτό τον τρόπο ο κάθε υποψήφιος ερασιτέχνης ψαράς θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να βγάλει ακόμα και από το κινητό του άδεια ερασιτεχνικής αλιείας σε λίγα λεπτά, πριν πάει να ψαρέψει. Εν κατακλείδι, σας προτρέπω να εξετάσετε την επαναφορά και εφαρμογή της άδειας ερασιτεχνικής αλιείας. Δεν θα υποστηρίξει μόνο τις προσπάθειες διατήρησης αλλά και θα προωθήσει υπεύθυνες και βιώσιμες πρακτικές αλιείας. Σας ευχαριστώ που αφιερώσατε χρόνο για να εξετάσετε το αίτημά μας. Με εκτίμηση. Οι αρνητικές επιπτώσεις της ιερακοθηρίας στην άγρια ζωή, το περιβάλλον και την ευημερία των πτηνών.31/1/2023
Η ιερακοθηρία, η αρχαία πρακτική της χρήσης εκπαιδευμένων αρπακτικών πτηνών για το κυνήγι, ήταν μια δημοφιλής ασχολία για χιλιάδες χρόνια. Ενώ κάποιοι μπορεί να το βλέπουν ως μια παράδοση που προσφέρει μια μοναδική σύνδεση μεταξύ του ανθρώπου και της φύσης, άλλοι το βλέπουν ως μια επιβλαβή και σκληρή πρακτική που προκαλεί βλάβη στα πουλιά και στο περιβάλλον. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τις αρνητικές επιπτώσεις της ιερακοθηρίας στην άγρια ζωή, το περιβάλλον και την ευημερία των πτηνών που χρησιμοποιούνται σε αυτό το άθλημα.
Πρώτα και κύρια, η πρακτική της ιερακοθηρίας έχει σημαντικό αντίκτυπο στους πληθυσμούς των πτηνών. Η σύλληψη και η εκπαίδευση άγριων αρπακτικών πτηνών μπορεί να διαταράξει τους πληθυσμούς και να προκαλέσει γενετικά προβλήματα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του συνολικού μεγέθους του πληθυσμού, καθώς και σε μείωση της γενετικής ποικιλότητας, γεγονός που μπορεί να καταστήσει το είδος πιο ευάλωτο σε ασθένειες και άλλες απειλές. Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα με την ιερακοθηρία είναι ότι συχνά περιλαμβάνει τη χρήση πτηνών που συλλαμβάνονται από τη φύση, συχνά παράνομα. Αυτό το παράνομο εμπόριο αρπακτικών πτηνών έχει οδηγήσει σε μείωση πολλών ειδών και έχει αναγνωριστεί ως σημαντική απειλή για την επιβίωσή τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα πουλιά συλλαμβάνονται από τις φωλιές τους, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο των νεοσσών, καθώς και των ενήλικων πτηνών. Η ίδια η διαδικασία εκπαίδευσης μπορεί επίσης να είναι επιβλαβής για τα πουλιά. Τα πτηνά που χρησιμοποιούνται στην ιερακοθηρία υποβάλλονται συχνά σε σωματικό και συναισθηματικό στρες, το οποίο μπορεί να επηρεάσει την υγεία και τη συμπεριφορά τους. Επίσης, συχνά κρατούνται σε αιχμαλωσία για παρατεταμένες περιόδους, γεγονός που μπορεί να περιορίσει την ικανότητά τους να προσαρμοστούν στο φυσικό τους περιβάλλον και μπορεί να οδηγήσει σε παρακμή τους. Αυτό μπορεί επίσης να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ικανότητά τους να σχηματίζουν κοινωνικούς δεσμούς και μπορεί να τους δυσκολέψει να βρουν σύντροφο και να αναπαραχθούν με επιτυχία. Η χρήση αρπακτικών πτηνών στο κυνήγι μπορεί επίσης να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Το κυνήγι μπορεί να διαταράξει τα οικοσυστήματα και να προκαλέσει μείωση των πληθυσμών των θηραμάτων, κάτι που μπορεί να έχει κυματιστικές επιπτώσεις σε όλη την τροφική αλυσίδα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μειώσεις σε άλλα είδη, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βασίζονται στα ίδια θηράματα για τροφή. Τέλος, η καλή διαβίωση των πτηνών που χρησιμοποιούνται στην ιερακοθηρία είναι μια σημαντική ανησυχία. Τα πουλιά που χρησιμοποιούνται σε αυτό το άθλημα συχνά διατηρούνται σε μικρά κλουβιά, γεγονός που μπορεί να περιορίσει την ικανότητά τους να πετούν και να εκφράζουν φυσικές συμπεριφορές. Επίσης συχνά υποβάλλονται σε διάφορες μορφές σωματικού και ψυχολογικού στρες, το οποίο μπορεί να προκαλέσει σωματική και ψυχική ταλαιπωρία. Συμπερασματικά, η ιερακοθηρία είναι μια πρακτική που έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην άγρια ζωή, το περιβάλλον και την ευημερία των πτηνών που χρησιμοποιούνται στο άθλημα. Αν και μπορεί να προσφέρει μια μοναδική σύνδεση μεταξύ του ανθρώπου και της φύσης, είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι συνέπειες αυτής της πρακτικής και να εξεταστούν εναλλακτικοί τρόποι σύνδεσης και εκτίμησης των αρπακτικών πτηνών. Εναπόκειται σε κάθε άτομο να αποφασίσει εάν τα οφέλη της ιερακοθηρίας υπερτερεί του κόστους και να λάβει τεκμηριωμένες αποφάσεις σχετικά με τη συμμετοχή του σε αυτή την πρακτική. Που θα έπρεπε να εστιάσουμε στο πρόγραμμα διαχείρισης του αγριόχοιρου (wildboar conservation);30/1/2023
Η διαχείριση ενός είδους δεν είναι ποτέ εύκολη, και σαφώς δεν αποτελεί ποτέ μόνο μία μέθοδος (όπως π.χ. μόνο κυνήγι). Υπάρχουν πρακτικές και μέθοδοι που μπορούμε να εφαρμόσουμε, αρκεί να το θέλουμε πραγματικά.
Παρακάτω είναι η δική μας πρόταση για το conservation του αγριόχοιρου τι πρέπει να κάνουμε:
Ένα καίριο ψήφισμα ανοιχτό σε υπογραφές από την επιστημονική κοινότητα, MKO, τις τοπικές κοινότητες και τους πολίτες περί μη χρηματοδότησης από τις Τράπεζες σε έργα επιβλαβή στη βιοποικιλότητα. Η πρωτοβουλία «The Banks and Biodiversity No Go Policy” αναρτάται παρακάτω – το Ελληνικό Παρατηρητήριο Βιοποικιλότητας την υποστηρίζουμε. Ο σύνδεσμος για την υποστήριξη: https://banksandbiodiversity.org/endorse-the-banks-and-biodiversity-no-go-policy The Banks and Biodiversity No Go Policy
In order to safeguard the rights of Indigenous and traditional communities in formally , informally, or traditionally held conserved areas – such as Indigenous and community conserved areas (ICCA), Indigenous Territories (TIs) or public lands not yet demarcated– as well as to better address and reflect the current crises of climate change, biodiversity loss, and emergence of zoonotic diseases, the Banks and Biodiversity campaign calls on banks and financial institutions to adopt a “No Go” policy which prohibits any direct or indirect financing related to unsustainable, extractive, industrial, environmentally, and/or socially harmful activities in or which may potentially impact the following areas: AREA 1: Areas recognized by international conventions and agreements including but not limited to the Bonn Convention, Ramsar Convention, World Heritage Convention and Convention on Biological Diversity, or other international bodies such as UNESCO (Biosphere Reserves, UNESCO Global Geoparks, etc) or Food and Agricultural Organization (vulnerable marine ecosystems), International Maritime Organization (particularly sensitive areas), IUCN Designated Areas (Categories IA – VI) AREA 2: Nature, wilderness, archaeological, paleontological and other protected areas that are nationally or sub-nationally recognized and protected by law or other regulations/policies; this includes sites which may be located in or overlap with formally, informally, or traditionally held conserved areas such as Indigenous and community conserved areas (ICCA), Indigenous Territories (ITs) or public lands not yet demarcated AREA 3: Habitats with endemic or endangered species, including key biodiversity areas AREA 4: Intact primary forests and vulnerable, secondary forest ecosystems, including but not limited to boreal, temperate, and tropical forest landscapes AREA 5: Free-flowing rivers, defined as bodies of water whose flow and connectivity remain largely unaffected by human activities AREA 6: Protected or at-risk marine or coastland ecosystems, including mangrove forests, wetlands, reef systems, and those located in formally, informally, or traditionally held areas, Indigenous Territories (ITs), or public lands not yet demarcated, or Indigenous and community conserved areas (ICCA) AREA 7: Any Indigenous Peoples and Community Conserved Territories and Areas (ICCAs), community-based conservation areas, formally, informally, traditionally, customarily held resources or areas, Indigenous Territories, sacred sites and/or land with ancestral significance to traditional and Indigenous communities’ areas where the free, prior, informed consent of Indigenous and Traditional Communities have not been obtained AREA 8: Iconic Ecosystems, defined as ecosystems with unique, superlative natural, biodiversity, and/or cultural value which may sprawl across state boundaries, and thus may not be wholly or officially recognized or protected by host countries or international bodies. Examples include but are not limited to the Amazon, the Arctic, among other at-risk ecosystems Other international bodies have already recognized the value of developing No Go Areas, such as the World Heritage Committee and the UN Environment’s Principles for Sustainable Insurance Initiative (PSI). The Banks and Biodiversity No Go Policy also aligns with banks and financial institutions’ current practice of following institutional Exclusion Lists for sensitive industries or areas, as well as global goals of preventing further biodiversity loss. Projects that do not fall within Exclusion Lists should still be subject to rigorous environmental and social due diligence, assessment, screening, planning, and mitigation policies and procedures. Ποιες είναι οι θετικές και οι αρνητικές επιπτώσεις από την κατανάλωση κρέατος αγριόχοιρου;29/1/2023
Η κατανάλωση κρέατος αγριόχοιρου μπορεί να έχει τόσο θετικές όσο και αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία.
Ένα από τα κύρια οφέλη της κατανάλωσης κρέατος αγριόχοιρου είναι η θρεπτική του αξία. Ο αγριόχοιρος είναι μια άπαχη πηγή πρωτεΐνης που είναι πλούσια σε βιταμίνες και μέταλλα, όπως σίδηρο, ψευδάργυρο και βιταμίνη Β12. Είναι επίσης μια καλή πηγή υγιεινών λιπών, όπως ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρά οξέα. Αυτά τα θρεπτικά συστατικά μπορούν να βοηθήσουν στην υποστήριξη της συνολικής υγείας και ευεξίας, συμπεριλαμβανομένης της υγείας της καρδιάς και της γνωστικής λειτουργίας. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης πιθανοί κίνδυνοι που σχετίζονται με την κατανάλωση κρέατος αγριόχοιρου. Μία από τις κύριες ανησυχίες είναι ο κίνδυνος τροφικής δηλητηρίασης. Ο αγριόχοιρος μπορεί να μεταφέρει μια ποικιλία επιβλαβών βακτηρίων και παρασίτων, όπως το E. coli και η σαλμονέλα, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες εάν δεν μαγειρευτούν ή δεν χρησιμοποιηθούν σωστά. Επιπλέον, το κρέας αγριόχοιρου μπορεί να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη και κορεσμένα λιπαρά, τα οποία μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και άλλων προβλημάτων υγείας. Επίσης υπάρχει η πιθανότητα μόλυνσης του αγριόχοιρου από ασθένειες όπως η τριχινέλωση, μια παρασιτική μόλυνση που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας στον άνθρωπο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν το αγριογούρουνο τρέφεται με ωμό ή κακοψημένο κρέας. Μια άλλη ανησυχία για το κρέας αγριόχοιρου είναι η πιθανότητα μόλυνσης με βαρέα μέταλλα, άλλες τοξίνες ή άλλες επιβλαβείς χημικές ουσίες. Είναι γνωστό ότι ο αγριόχοιρος αναζητά τροφή σε περιοχές όπου μπορεί να υπάρχουν φυτοφάρμακα και άλλες χημικές ουσίες, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στη συσσώρευση αυτών των ουσιών στο κρέας. Αυτό μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία, ιδιαίτερα για τα παιδιά και τις έγκυες γυναίκες. Η κατανάλωση κρέατος αγριόχοιρου μπορεί να εκθέσει τα άτομα σε βαρέα μέταλλα όπως ο μόλυβδος και ο υδράργυρος. Αυτά τα βαρέα μέταλλα μπορούν να συσσωρευτούν στο σώμα και να προκαλέσουν πιθανά προβλήματα υγείας. Ο μόλυβδος είναι ένα τοξικό βαρύ μέταλλο που μπορεί να βρεθεί στο περιβάλλον λόγω βιομηχανικών δραστηριοτήτων, επίσης μπορεί να βρεθεί στο έδαφος και το νερό και μπορεί να συσσωρευτεί στους ιστούς των αγριόχοιρων που ζουν σε περιοχές με υψηλά επίπεδα μόλυνσης από μόλυβδο, και μπορεί επίσης να βρεθεί σε κυνηγετικά πυρομαχικά. Εάν τα αγριογούρουνα πυροβοληθούν με σφαίρες μολύβδου, ο μόλυβδος μπορεί να μολύνει το κρέας και εάν καταναλωθεί μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση από μόλυβδο. Τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από μόλυβδο περιλαμβάνουν κοιλιακό άλγος, δυσκοιλιότητα, πονοκέφαλο, απώλεια μνήμης και κόπωση. Ο υδράργυρος είναι ένα άλλο βαρύ μέταλλο που μπορεί να βρεθεί στο κρέας αγριόχοιρου. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν τα αγριογούρουνα καταναλώνουν ψάρια ή άλλα υδρόβια ζώα που έχουν υψηλά επίπεδα υδραργύρου στους ιστούς τους. Η κατανάλωση κρέατος αγριόχοιρου που περιέχει υψηλά επίπεδα υδραργύρου μπορεί να οδηγήσει σε δηλητηρίαση από υδράργυρο, η οποία μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως τρόμο, απώλεια μνήμης και μούδιασμα στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μόλυνση από βαρέα μέταλλα στο κρέας αγριόχοιρου μπορεί επίσης να συμβεί λόγω περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως η βιομηχανική ρύπανση ή η γεωργική απορροή. Αυτά μπορεί να μολύνουν το έδαφος και τα φυτά με τα οποία τρέφονται τα αγριογούρουνα, οδηγώντας στη συσσώρευση βαρέων μετάλλων στο κρέας τους. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι η μόλυνση από βαρέα μέταλλα στο κρέας αγριόχοιρου μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με την τοποθεσία και το μεμονωμένο ζώο. Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι το κρέας αγριόχοιρου μπορεί να είναι πλούσιο σε λίπος και χοληστερόλη, κάτι που μπορεί να συμβάλει σε καρδιακές παθήσεις και άλλα προβλήματα υγείας εάν καταναλωθεί σε υπερβολική ποσότητα. Συμπερασματικά, το κρέας αγριόχοιρου μπορεί να προσφέρει μια καλή πηγή βασικών θρεπτικών συστατικών για τον άνθρωπο, αλλά εγκυμονεί και αρκετούς κινδύνους για την υγεία. Για να ελαχιστοποιηθούν αυτοί οι κίνδυνοι, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι το κρέας αγριογούρουνου προετοιμάζεται και μαγειρεύεται σωστά και περιορίζεται η κατανάλωση του κρέατος. Είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζετε την πιθανότητα μόλυνσης με επιβλαβείς χημικές ουσίες και να λαμβάνετε υπόψη αυτούς τους παράγοντες όταν αποφασίζετε εάν θα φάτε κρέας αγριόχοιρου. Ο κατακερματισμός των οικοτόπων άγριας ζωής αναφέρεται στη διαίρεση μεγάλων, συνεχών περιοχών οικοτόπου σε μικρότερα, πιο απομονωμένα θραύσματα. Αυτό μπορεί να συμβεί λόγω ανθρώπινων δραστηριοτήτων όπως η αστικοποίηση, η γεωργία και η εξόρυξη πόρων. Ο κατακερματισμός των οικοτόπων μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στους πληθυσμούς της άγριας ζωής, καθώς μπορεί να περιορίσει την ικανότητά τους να μετακινούνται, να βρίσκουν τροφή και συντρόφους και να προσαρμοστούν στις μεταβαλλόμενες συνθήκες. Το κυνήγι μπορεί επίσης να συμβάλει στον κατακερματισμό των οικοτόπων, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική συγκομιδή ορισμένων ειδών και αλλαγές στη δυναμική του πληθυσμού (παράδειγμα: Επιδράσεις του κυνηγιού και του κατακερματισμού σε χερσαία θηλαστικά στα δάση Chiquitano της Βολιβίας). Για παράδειγμα, το κυνήγι μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική αφθονία ορισμένων ειδών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο ανταγωνισμό για πόρους, αλλαγές στη χρήση των οικοτόπων και μείωση της βιοποικιλότητας. Επιπλέον, το κυνήγι μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια βασικών ειδών ή άλλων ειδών που παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας του οικοσυστήματος. Συνολικά, ο κατακερματισμός των οικοτόπων άγριας ζωής και το κυνήγι είναι αλληλένδετα ζητήματα που μπορούν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στους πληθυσμούς και στα οικοσυστήματα της άγριας ζωής (παράδειγμα: Επιδράσεις του κατακερματισμού των οικοτόπων και των δραστηριοτήτων κυνηγιού στη δυναμική της αφρικανικής πανώλης των χοίρων μεταξύ των πληθυσμών αγριόχοιρων). Ως εκ τούτου, οι προσπάθειες διατήρησης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις πιθανές επιπτώσεις τόσο του κατακερματισμού των οικοτόπων όσο και του κυνηγιού στους πληθυσμούς της άγριας ζωής και να εργαστούν για τον μετριασμό αυτών των επιπτώσεων μέσω πρακτικών σχεδιασμού και διαχείρισης χρήσης γης. Ενώ η δυναμική του πληθυσμού της άγριας ζωής μπορεί να επηρεαστεί από το κυνήγι με διάφορους τρόπους. Το κυνήγι μπορεί να μειώσει το μέγεθος του πληθυσμού ενός συγκεκριμένου είδους, το οποίο μπορεί να έχει κυματιστικές επιπτώσεις στο οικοσύστημα ως σύνολο (Παράδειγμα: Η αλληλεπίδραση μεταξύ του ρυθμού κυνηγιού, της επιλεκτικότητας κυνηγιού και των στρατηγικών αναπαραγωγής διαμορφώνει τη δυναμική του πληθυσμού ενός μεγάλου σαρκοφάγου). Για παράδειγμα, εάν ο πληθυσμός ενός είδους θηρευτή μειωθεί μέσω του κυνηγιού, ο πληθυσμός του θηράματός του μπορεί να αυξηθεί, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε υπερβόσκηση και καταστροφή οικοτόπων. Επιπλέον, το κυνήγι μπορεί επίσης να αλλάξει την ηλικιακή δομή ενός πληθυσμού, με τα μεγαλύτερα, πιο έμπειρα άτομα να στοχοποιούνται κατά προτίμηση, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του πληθυσμού να αναπαραχθεί και να επιβιώσει. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το κυνήγι μπορεί επίσης να οδηγήσει στην εξέλιξη ορισμένων χαρακτηριστικών, όπως η αυξημένη επιφυλακτικότητα, η οποία μπορεί να κάνει ένα είδος πιο δύσκολο στο κυνήγι. Συνολικά, το κυνήγι μπορεί να έχει πολύπλοκες και εκτεταμένες επιπτώσεις στη δυναμική του πληθυσμού της άγριας ζωής και είναι σημαντικό να διαχειριζόμαστε το κυνήγι με βιώσιμο τρόπο για να διασφαλίσουμε τη μακροπρόθεσμη υγεία των άγριων πληθυσμών.
Το κυνήγι είναι μια κοινή πρακτική που χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες ως μέσο απόκτησης τροφής και άλλων πόρων. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία για τις επιπτώσεις του κυνηγιού στους πληθυσμούς και τα οικοσυστήματα της άγριας ζωής. Αυτή η ανησυχία οδήγησε σε εκκλήσεις για αυστηρότερους κανονισμούς για το κυνήγι και ακόμη και για απαγόρευση του κυνηγιού σε ορισμένες περιοχές.
Το κυνήγι είναι εδώ και πολύ καιρό ένα επίμαχο ζήτημα, με πολλούς ανθρώπους να έχουν ισχυρές απόψεις και στις δύο πλευρές της συζήτησης. Ενώ ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το κυνήγι είναι απαραίτητο για τον έλεγχο του πληθυσμού και τις προσπάθειες διατήρησης, άλλοι υποστηρίζουν ότι το κυνήγι είναι κακό για το περιβάλλον και μπορεί να έχει μια σειρά αρνητικών επιπτώσεων στα οικοσυστήματα και τους πληθυσμούς των ζώων. Σε αυτό το άρθρο, θα διερευνήσουμε τα επιστημονικά στοιχεία για το γιατί το κυνήγι είναι επιβλαβές για τους πληθυσμούς και τα οικοσυστήματα της άγριας ζωής και γιατί πρέπει να σταματήσουμε το κυνήγι. Μία από τις κύριες ανησυχίες για το κυνήγι είναι το υπερβολικό κυνήγι. Υπερκυνήγι συμβαίνει όταν ο πληθυσμός ενός συγκεκριμένου ζωικού είδους μειώνεται σε σημείο που δεν μπορεί πλέον να συντηρηθεί. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση ορισμένων ειδών, τα οποία μπορεί να έχουν κυματιστικές επιπτώσεις σε άλλους οργανισμούς του οικοσυστήματος. Για παράδειγμα, η εξαφάνιση ενός συγκεκριμένου είδους αρπακτικών μπορεί να οδηγήσει σε υπερπληθυσμό της λείας του, που μπορεί να οδηγήσει σε υπερβόσκηση και καταστροφή οικοτόπων. Ομοίως, η εξαφάνιση ενός συγκεκριμένου φυτοφάγου είδους μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των φυτοφάγων εντόμων, που με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή της βλάστησης. Μια άλλη ανησυχία για το κυνήγι είναι η καταστροφή των οικοτόπων. Το κυνήγι μπορεί να οδηγήσει σε εκδίωξη ζώων από τα φυσικά τους ενδιαιτήματα σε αναζήτηση τροφής και καταφυγίου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή των οικοτόπων, καθώς τα ζώα αναγκάζονται να ανταγωνίζονται για πόρους σε νέες περιοχές. Η καταστροφή των οικοτόπων μπορεί επίσης να οδηγήσει στην εξαφάνιση ορισμένων ειδών, καθώς δεν είναι πλέον σε θέση να επιβιώσουν στους φυσικούς τους βιότοπους. Το κυνήγι μπορεί επίσης να οδηγήσει στην εξάπλωση χωροκατακτητικών ειδών και ασθενειών. Τα ζώα που θηρεύονται σε μια περιοχή μπορούν να μεταφερθούν σε άλλη περιοχή, είτε ως κυνήγι τροπαίου είτε για κυνηγετικούς σκοπούς. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εισαγωγή χωροκατακτητικών ειδών και ασθενειών σε νέες περιοχές, γεγονός που μπορεί να έχει καταστροφικές επιπτώσεις στο τοπικό οικοσύστημα. Το κυνήγι μπορεί επίσης να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον μέσω της χρήσης του μολύβδου. Η χρήση πυρομαχικών μολύβδου μπορεί να οδηγήσει στη μόλυνση του εδάφους και του νερού και μπορεί επίσης να βλάψει την άγρια ζωή που θα καταπιεί θραύσματα μολύβδου που έχουν παραμείνει εκεί. Επιπλέον, το κυνήγι μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μείωση της βιοποικιλότητας. Η βιοποικιλότητα είναι η ποικιλία της ζωής στη Γη και είναι σημαντική για τη διατήρηση της υγείας και της σταθερότητας των οικοσυστημάτων. Το κυνήγι μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της βιοποικιλότητας μειώνοντας τον πληθυσμό ορισμένων ζωικών ειδών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια της γενετικής ποικιλότητας. Αυτό μπορεί να κάνει τα οικοσυστήματα πιο ευάλωτα σε αλλαγές στο περιβάλλον, όπως η κλιματική αλλαγή. Ένας από τους κύριους λόγους για να σταματήσετε το κυνήγι είναι η έννοια των ηθικών κριτηρίων, το κυνήγι θεωρείται ως σκληρή και περιττή πράξη βίας, υποστηρίζεται ότι το κυνήγι δεν είναι μια φυσική ή απαραίτητη δραστηριότητα για τον άνθρωπο και δεν είναι ένα δίκαιο παιχνίδι μεταξύ ο κυνηγός και ο κυνηγημένος, καθώς στο κυνηγητό δεν δίνεται η ευκαιρία να αμυνθεί ή να δραπετεύσει. Τέλος, το κυνήγι μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην τοπική οικονομία και κοινότητα. Πολλές κοινότητες βασίζονται στον τουρισμό ως πηγή εισοδήματος και το κυνήγι μπορεί να είναι σημαντικός αποτρεπτικός παράγοντας για τους τουρίστες. Επιπλέον, το κυνήγι μπορεί επίσης να οδηγήσει σε συγκρούσεις μεταξύ των τοπικών κοινοτήτων και των κυνηγών, καθώς μπορεί να ανταγωνίζονται για πόρους ή να διαφωνούν για τη διαχείριση των πληθυσμών των ζώων. Παρά τις πολλές αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει το κυνήγι στο περιβάλλον, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις στο κυνήγι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείριση πληθυσμών άγριας ζωής. Για παράδειγμα, οι μη θανατηφόρες μέθοδοι όπως ο έλεγχος των γεννήσεων και η αποκατάσταση των οικοτόπων μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κρατήσουν τους πληθυσμούς υπό έλεγχο χωρίς να προκληθεί βλάβη στο περιβάλλον. Επιπλέον, τα προγράμματα εκπαίδευσης και προβολής μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τη σημασία της διατήρησης και την ανάγκη προστασίας της άγριας ζωής και των οικοτόπων τους. Συμπερασματικά, το κυνήγι έχει αρνητικό αντίκτυπο στους πληθυσμούς και στα οικοσυστήματα της άγριας ζωής και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται προσεχτικά ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν βλάπτει τα οικοσυστήματα και τους πληθυσμούς των ζώων. Το υπερβολικό κυνήγι μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση ορισμένων ειδών, γεγονός που μπορεί να έχει κυματιστικές επιπτώσεις σε άλλους οργανισμούς του οικοσυστήματος. Η καταστροφή των οικοτόπων μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση ορισμένων ειδών και στην απώλεια της βιοποικιλότητας. Το κυνήγι μπορεί επίσης να οδηγήσει στην εξάπλωση χωροκατακτητικών ειδών και ασθενειών, που μπορεί να έχουν καταστροφικές επιπτώσεις στο τοπικό οικοσύστημα. Επιπλέον, το κυνήγι εγείρει και ηθικούς λόγους. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του κυνηγιού και να ληφθούν μέτρα για την ελαχιστοποίησή τους. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείριση πληθυσμών άγριας ζωής χωρίς να προκληθεί βλάβη στο περιβάλλον. Είναι ευθύνη μας να διασφαλίσουμε τη διατήρηση του φυσικού μας περιβάλλοντος για τις μελλοντικές γενιές. Η εξέλιξη είναι η κεντρική έννοια που ενοποιεί όλη τη βιολογία, επομένως η κατανόησή της είναι απολύτως κρίσιμη εάν θέλετε να κατανοήσετε τη συμπεριφορά των ζώων. Η εξέλιξη και η φυσική επιλογή - μια διαδικασία μέσω της οποίας συμβαίνει η εξέλιξη - μας παρέχουν έναν τρόπο να απαντήσουμε σε βαθιές ερωτήσεις σχετικά με το γιατί τα ζώα συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονται. Για παράδειγμα, γιατί ένα ζώο μπορεί να ομαδοποιηθεί με άλλους αντί να είναι μοναχικό, ή γιατί επιλέγει συντρόφους με πιο έντονα χρώματα ή γιατί τραγουδάει για να διεκδικήσει μια περιοχή. Χωρίς την εξέλιξη, η μελέτη της συμπεριφοράς των ζώων θα περιοριζόταν στην απλή καταγραφή του τι έκαναν τα ζώα. Με τα πιο απλά λόγια, όταν μιλάμε για βιολογική εξέλιξη εννοούμε την κάθοδο με τροποποίηση. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα μεταβιβάζουν τα χαρακτηριστικά τους στους απογόνους τους, αλλά ότι η κατανομή των χαρακτηριστικών μέσα σε έναν πληθυσμό αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. Μπορούμε να παρακολουθήσουμε αυτή τη διαδικασία από γενιά σε γενιά εξετάζοντας τις αλλαγές στη συχνότητα των γονιδίων σε έναν πληθυσμό, καθώς τα γονίδια είναι ο κύριος τρόπος με τον οποίο τα χαρακτηριστικά μεταβιβάζονται από τους γονείς στους απογόνους. Σε πολλές γενιές αυτές οι αλλαγές συσσωρεύονται, οδηγώντας σε νέα είδη που προκύπτουν και αποκλίνουν το ένα από το άλλο. Η βιολογική εξέλιξη βασίζεται στην ιδέα ότι όλη η ζωή στη Γη μοιράζεται έναν κοινό πρόγονο που προκάλεσε την τεράστια ποικιλομορφία ζώων, φυτών και άλλων οργανισμών που βλέπουμε σήμερα. Μόνο τα ζώα αποτελούν έναν τεράστιο αριθμό ειδών - περισσότερα από 67.000 είδη σπονδυλωτών και πάνω από 1,3 εκατομμύρια είδη ασπόνδυλων έχουν ανακαλυφθεί από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να τα καταγράφουν. Σίγουρα υπάρχουν πολλά άλλα που δεν έχουν περιγραφεί ακόμα. Όλη η ζωή σχετίζεται, το ερώτημα είναι απλώς θέμα βαθμού. Με τον ίδιο τρόπο οι γονείς σας είναι ένας κοινός πρόγονος ανάμεσα σε εσάς και τα αδέρφια σας, και οι παππούδες σας ένας κοινός πρόγονος ανάμεσα σε εσάς και τα ξαδέρφια σας, μπορούμε να αναγνωρίσουμε έναν κοινό πρόγονο μεταξύ μας και οποιουδήποτε άλλου είδους στη Γη. Για ορισμένα είδη, όπως οι χιμπατζήδες, αυτός ο εξαφανισμένος πλέον κοινός πρόγονος έζησε μόλις πριν από μερικά εκατομμύρια χρόνια - μικρό χρονικό διάστημα σε σύγκριση με την ιστορία της ζωής. Για να βρούμε τον κοινό μας πρόγονο με όλα τα υπόλοιπα πρωτεύοντα απαιτεί να πάμε πίσω δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, και ο τελευταίος κοινός πρόγονος όλων των θηλαστικών πιθανώς έζησε περίπου 160 εκατομμύρια χρόνια πριν. Με αυτούς τους όρους, τα ξαδέρφια μας είναι είδη όπως οι σκύλοι και οι γάτες που είναι ζωντανά τώρα, αλλά είναι πιο στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους παρά με εμάς. Τα είδη που μοιράζονται περισσότερο την εξελικτική τους ιστορία θα πρέπει να μοιάζουν περισσότερο, επομένως μελετώντας τα κληρονομικά χαρακτηριστικά μεταξύ των ειδών μπορούμε να ανακατασκευάσουμε τις εξελικτικές τους σχέσεις. Αυτές τις σχέσεις τις ονομάζουμε φυλογένεση. Κατά την αναδόμηση των φυλογενειών πρέπει να είμαστε προσεκτικοί κοιτάμε τα σωστά χαρακτηριστικά, καθώς δεν είναι όλα τα κοινά χαρακτηριστικά αποτέλεσμα κληρονομικότητας. Οι καρχαρίες, τα δελφίνια και οι εξαφανισμένοι ιχθυόσαυροι μοιάζουν πολύ, αλλά αυτά δεν είναι δείκτες στενών εξελικτικών σχέσεων, απλώς προσαρμογές για να είσαι επιτυχημένος θαλάσσιος θηρευτής. Τα κοινά γνωρίσματα που αποδίδονται στην κληρονομικότητα ονομάζονται ομόλογα, ενώ αυτά που εξελίχθηκαν ανεξάρτητα μέσω της συγκλίνουσας εξέλιξης είναι ανάλογα. Έτσι, γνωρίζουμε ότι τα είδη σχετίζονται μεταξύ τους σε διαφορετικούς βαθμούς. Αλλά τι προκαλεί την αλλαγή και την απόκλιση των ειδών - το τροποποιητικό μέρος της καταγωγής με την τροποποίηση; Υπάρχουν τρεις κύριες διαδικασίες: μετάλλαξη, γενετική μετατόπιση και φυσική επιλογή.
1) Υπάρχει ποικιλία εντός των ειδών. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα διαφέρουν ως προς τη φυσιολογία, τη μορφολογία ή τη συμπεριφορά τους. 2) Κάποια από αυτή την παραλλαγή είναι κληρονομήσιμη: οι απόγονοι τείνουν να μοιάζουν περισσότερο με τους γονείς τους παρά με άλλα μέλη του πληθυσμού. 3) Παράγονται πολλοί απόγονοι, αλλά οι πληθυσμοί παραμένουν παρόμοιου μεγέθους, επομένως υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των ατόμων για πόρους όπως τροφή, χώρο ή συντρόφους. 4) Ορισμένες παραλλαγές είναι καλύτερες στον ανταγωνισμό από άλλες, επομένως με την πάροδο του χρόνου το ποσοστό των επιτυχημένων παραλλαγών στον πληθυσμό αυξάνεται. 5) Τα περιβάλλοντα είναι μεταβλητά και μπορούν να αλλάξουν, επομένως διαφορετικές παραλλαγές είναι επιτυχημένες σε διαφορετικούς χρόνους και τόπους. Από αυτό, προκύπτει ότι τα χαρακτηριστικά που υπάρχουν σε οποιονδήποτε πληθυσμό θα συγκλίνουν σταδιακά σε όποια χαρακτηριστικά είναι καλύτερα για την επιβίωση, τον ανταγωνισμό και την αναπαραγωγή στο τρέχον περιβάλλον. Εάν δύο πληθυσμοί του ίδιου είδους απομονωθούν ο ένας από τον άλλο, τα χαρακτηριστικά τους θα αποκλίνουν σταδιακά, ειδικά εάν το περιβάλλον τους διαφέρει. Ας το δείξουμε αυτό γραφικά. Φανταστείτε ότι έχετε έναν πληθυσμό ζώων στα οποία εμφανίζεται ένα μεταλλαγμένο χαρακτηριστικό. Το μεταλλαγμένο μεταφέρει ένα πλεονέκτημα, επομένως εξαπλώνεται στον πληθυσμό με κάθε γενιά, και τελικά γίνεται πολύ κοινό. Αλλά τι θα γινόταν αν αυτός ο αρχικός πληθυσμός χωριζόταν στα δύο, για παράδειγμα από ένα φυσικό φράγμα όπως μια οροσειρά. Εάν προκύψουν διαφορετικά ωφέλιμα μεταλλαγμένα σε κάθε πληθυσμό και στη συνέχεια εξαπλωθούν, οι πληθυσμοί θα αποκλίνουν σταδιακά ως προς τα χαρακτηριστικά τους. Η φυσική επιλογή βελτιστοποιεί συνεχώς τα χαρακτηριστικά, επομένως υπό σταθερές συνθήκες αναμένουμε από τους πληθυσμούς να είναι καλά προσαρμοσμένοι στο περιβάλλον τους. Ωστόσο, τα άτομα εντός του πληθυσμού εξακολουθούν να διαφέρουν. Χρησιμοποιούμε τη λέξη fitness για να περιγράψουμε πόσο καλά είναι τα χαρακτηριστικά ενός συγκεκριμένου ατόμου στο να αφήνει απογόνους, σε σχέση με άλλους στον πληθυσμό. Η καταλληλότητα ορίζεται σε σχέση με έναν συγκεκριμένο γονότυπο ή φαινότυπο σε ένα δεδομένο περιβάλλον και μετράται από τη σχετική συνεισφορά ενός μέσου ατόμου αυτού του τύπου στην επόμενη γενιά. Τι σημαίνουν όλα αυτά για τη μελέτη της συμπεριφοράς; Εν ολίγοις, λόγω της δράσης της φυσικής επιλογής, γνωρίζουμε ότι τα ζώα γενικά θα συμπεριφέρονται για να βελτιστοποιήσουν τη φυσική τους κατάσταση. Εάν θέλουμε να τους κατανοήσουμε, πρέπει επομένως να εστιάσουμε στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αυτή η συμπεριφορά σχετίζεται με το να τους βοηθήσουμε να επιβιώσουν ή να αφήσουν απογόνους. Και αν θέλουμε να επηρεάσουμε τη συμπεριφορά τους, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την κατανόησή μας για το φυσικό τους περιβάλλον και τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν με αυτό για να καταλάβουμε τι είναι πιθανό να λειτουργήσει. Το κείμενο αποτελεί ελεύθερη μετάφραση από το μάθημα "Εισαγωγή στην Συμπεριφορά των Ζώων" του πανεπιστημίου Wageningen.
Το κυνήγι αποτελεί σήμερα «χόμπι» που επηρεάζει δραματικά τους πληθυσμούς των άγριων ζώων και είναι μία από τις βασικότερες αιτίες απώλειας βιοποικιλότητας – Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο 2020, https://www.europarl.europa.eu/news/el/headlines/society/20200109STO69929/apoleia-viopoikilotitas-pou-ofeiletai-kai-giati-mas-afora.
Στο SaveWild είμαστε προφανώς υπέρ της ολικής κατάργησης του κυνηγιού. Μέχρι τότε όμως, επείγει να επικαιροποιηθεί η σχετική νομολογία μας, από την σκοπιά της αυστηρής προστασίας της Άγριας Ζωής. Η τρέχουσα είναι παρωχημένη και γεμάτη προβληματικές διατάξεις, όπως αυτή που επιτρέπει την ελεύθερη άσκηση του κυνηγιού εντός ξένης ιδιοκτησίας δίχως την συγκατάθεση του ιδιοκτήτη. Πράγματι, ο νόμος περί θήρας – Ν.Δ. 86/1969 – ΦΕΚ Α-7/18-1-1969 – επιτρέπει το κυνήγι σε καλλιεργούμενες και μη καλλιεργούμενες ιδιωτικές εκτάσεις, δίχως άδεια από τον ιδιοκτήτη, αν πχ η περίφραξη της ιδιοκτησίας δεν υπερβαίνει το 1,50 μέτρο, ή αν η καλλιεργούμενη ιδιωτική έκταση βρίσκεται είναι εκτός της περιόδου από την ανθοφορία μέχρι τη συγκομιδή των καρπών κ.λ.π. Πέρα από τα προφανή προβλήματα συγκρούσεων που δημιουργεί, όταν αρκετοί ιδιοκτήτες γης βρίσκονται αντιμέτωποι με κυνηγούς που εισέρχονται στην ιδιοκτησία τους και αρνούνται να απομακρυνθούν, ή τα περιττά, ανεπιθύμητα, έξοδα στα οποία εξαναγκάζονται για να περιφράξουν την ιδιοκτησία τους προκειμένου να κρατήσουν έξω τους κυνηγούς, η εν λόγω διάταξη εγείρει και νομικά ζητήματα, από την σκοπιά της μη ελεύθερης διάθεσης των περιουσιακών στοιχείων του καθένα όπως αυτός νομίζει, αλλά και σοβαρά ζητήματα δημόσιας υγείας λόγω της διάχυτης βιοσυσσώρευσης του μολύβδου των σκαγιών στο έδαφος που ελλοχεύει σοβαρούς κινδύνους στο πεδίο της διατροφικής αλυσίδας – https://savewild.gr/2022/05/symperifora-tou-molyvdou-sto-edafos. Τι ορίζει σχετικά η Ελληνική Νομοθεσία Το άρθρο 256 του Ν.Δ. 86/1969 – ΦΕΚ Α-7/18-1-1969 – https://www.kodiko.gr/nomothesia/document/524554/n.d.-86-1969 – περί «Απαγορευμένων εις την θήραν χώρων», ορίζει ότι το κυνήγι απαγορεύεται δίχως την συγκατάθεση του ιδιοκτήτη ή και του ενοικιαστή της όποιας ιδιόκτητης έκτασης στις περιπτώσεις: α. Των αμπελώνων, από την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου έως τη λήξη του τρυγητού. β. Των αθέριστων λειμώνων. γ. Εντός καλλιεργουμένων εκτάσεων ή οπωρώνων από την ανθοφορία μέχρι και τη συγκομιδή των καρπών. δ. Εντός περιφραγμένων ιδιόκτητων εκτάσεων με «συνεχές αδιαπέραστο και ανυπέρβλητο από άνθρωπόν φράχτη παντός είδους, ύψους τουλάχιστον ενός και ημίσεος του μέτρου (1,50)». Το συγκεκριμένο άρθρο παρέμεινε «αναλλοίωτο» στο χρόνο πλην μιας τροποποίησης με τον ν. 177/75 (ΦΕΚ 205 Α’) – «Περί αντικαταστάσεως και συμπληρώσεως διατάξεών τινων του Ν.Δ.86/69 «περί Δασικού Κώδικος» – σύμφωνα με την οποία «απαγορεύεται η τοποθέτησις απαγορευτικών της θήρας πινακίδων, άνευ προηγουμένης εγγράφου – εγκρίσεως της οικείας Δασικής Αρχής», με λίγα λόγια για το κυνήγι εντός της ιδιωτικής ιδιοκτησίας δεν αποφασίζει ο ιδιοκτήτης αλλά η Δασική Υπηρεσία (sic !!!). Τι γίνεται όμως σε άλλες χώρες ;
Μολονότι αναφέρεται σε σχετική υπόθεση στην Γερμανία, μια απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων – ΕΔΔΑ της 26ης Ιουνίου του 2012 θεσπίζει ένα είδος δικαιώματος στην αντίρρηση συνείδησης κατά του κυνηγιού, προφανώς υπέρ των ιδιοκτητών γης που δεν σκοπεύουν να επιτρέψουν το κυνήγι στο εσωτερικό της ιδιοκτησίας τους. Με λίγα λόγια, ο ιδιοκτήτης δεν είναι υποχρεωμένος να ανέχεται να ασκούν το κυνήγι στη γη του εάν αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις προσωπικές και ηθικές του πεποιθήσεις. Πρόκειται για μία απόφαση που προβάλλει το θέμα της ιδιοκτησίας στην ευρύτερη δυνατή του έννοια, αναγνωρίζοντας στον ιδιοκτήτη όχι μόνο το εμπράγματο δικαίωμα επί του περιουσιακού του στοιχείου αλλά και το αναφαίρετο δικαίωμα να εκφράζει και να εφαρμόζει, μέσω της περιουσίας του, τις δικές του ιδέες. Tου διασφαλίζει το «ιερό» δικαίωμα να απαγορεύει την εισβολή τρίτων στη γη του αλλά και το άλλο τόσο «ιερό» δικαίωμα να μην επιτρέπει την αλλαγή της σχέσης του με την ιδιοκτησία του και με το περιβάλλον από πεποιθήσεις άλλων και, εν προκειμένων, ως προς το κυνήγι. Πρόκειται για μία απόφαση που αν και δεν εφαρμόζεται άμεσα στην υπόλοιπη Ευρώπη, θα μπορούσε να ανοίξει νέα σενάρια για όλους και για τη χώρα μας. Πηγή αρχικής δημοσίευσης: https://savewild.gr/2023/01/gia-to-kynigi-se-idiotiki-idioktisia-dixos-tin-sygkatathesi-tou-idioktiti Βρυξέλλες, Βέλγιο, 11 Οκτωβρίου 2022 (IUCN) – Το 37 τοις εκατό όλων των ειδών πλανόμυγας (hoverfly) στην Ευρώπη απειλούνται με εξαφάνιση, σύμφωνα με την πρώτη αξιολόγηση σε ολόκληρη την ήπειρο αυτής της βασικής ομάδας επικονιαστών στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN, η οποία ζητήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η εντατική γεωργία και τα επιβλαβή φυτοφάρμακα, η μη βιώσιμη εμπορική δασοκομία, η αστική ανάπτυξη και η κλιματική αλλαγή έχουν αναγνωριστεί ως οι κύριες απειλές για τις πλανόμυγες. «Αυτή η πρώτη αξιολόγηση της Ευρωπαϊκής Κόκκινης Λίστας για τις πλανόμυγες αναδεικνύει την τεράστια ποικιλομορφία τους και τον κεντρικό ρόλο τους στα συστήματα διατροφής και γεωργίας μας. Ωστόσο, αυτά τα ίδια συστήματα είναι η κύρια αιτία μείωσης των πλανόμυγων», δήλωσε ο Δρ Bruno Oberle, Γενικός Διευθυντής της IUCN. «Για να ανατρέψουμε τη μοίρα των πλανόμυγων, πρέπει επειγόντως να μετατρέψουμε όλους τους τομείς των οικονομιών μας, και ιδιαίτερα τη γεωργία, ώστε να γίνουν θετικοί για τη φύση και βιώσιμοι. Το Φόρουμ Ηγετών της IUCN αυτή την εβδομάδα είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να βρούμε κοινό έδαφος σχετικά με τον τρόπο επίτευξης αυτού του στόχου ενόψει της κρίσιμης Διάσκεψης του ΟΗΕ για τη Βιοποικιλότητα τον Δεκέμβριο».
Αυτή η αξιολόγηση της Ευρωπαϊκής Κόκκινης Λίστας της IUCN διαπίστωσε ότι 314 από τα 890 είδη στην Ευρώπη είναι ευάλωτα, απειλούμενα ή κρίσιμα απειλούμενα. Οι μύγες συρφιδίων (Syrphidae) είναι κρίσιμες για την επισιτιστική ασφάλεια του πλανήτη, επειδή είναι η δεύτερη πιο σημαντική ομάδα επικονιαστών παγκοσμίως μετά τις μέλισσες, παρουσιάζοντας συχνά υψηλότερα ποσοστά επίσκεψης λουλουδιών από τις μέλισσες. Επίσης, ελέγχουν φυσικά πληθυσμούς αφίδων, μικρών εντόμων που ρουφούν το χυμό που βλάπτουν πολλές εμπορικές καλλιέργειες, όπως η αφίδα πράσινης ροδάκινας (Myzus persicae) στις καλλιέργειες ροδάκινων. Η εντατική γεωργία είναι η πιο κοινή απειλή για τις πλανόμυγες σε όλη την Ευρώπη, επηρεάζοντας περισσότερα από τα μισά (475) από τα 890 είδη. Οι μη βιώσιμες πρακτικές καλλιέργειας που επηρεάζουν τις πλανόμυγες περιλαμβάνουν τη μετατροπή της γης σε κατάλληλο ενδιαίτημα, την υποβάθμιση των οικοτόπων από την υπερβόσκηση των ζώων και τον κατακερματισμό των φυσικών και ημιφυσικών οικοτόπων. Επιπλέον, η χρήση φυτοφαρμάκων επηρεάζει τουλάχιστον 55 είδη σε όλη την περιοχή. Η απώλεια ή η υποβάθμιση του οικοτόπου (ιδίως η απώλεια αιωνόβιων δέντρων από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της εμπορικής δασοκομίας), η αστική ανάπτυξη και η κλιματική αλλαγή είναι άλλες σημαντικές απειλές. Απαιτούνται στοχευμένα μέτρα διατήρησης με βάση την περιοχή για την προστασία των βασικών οικοτόπων πλανόμυγων, ιδιαίτερα των υγροτόπων, των αρχαίων δασικών εκτάσεων που φιλοξενούν παλιά δέντρα, καθώς και των ημιφυσικών οικοτόπων εκτός των επίσημα προστατευόμενων περιοχών. Η αξιολόγηση προσδιορίζει πρακτικές όπως τα περιθώρια αγροτεμαχίων που φυτεύονται με αγριολούλουδα ή η αποκατάσταση φυτοφάγων, που αποτελούν μέρος των καλά υποστηριζόμενων μεθόδων βιώσιμης καλλιέργειας σε όλη την Ευρώπη, ως ωφέλιμες για τις πλανόμυγες. «Ο κύριος τρόπος για να σταματήσει η μείωση των πληθυσμών των πλανόμυγων είναι η προστασία των οικοτόπων τους και η σύνδεση των οικοτόπων σε όλο το τοπίο. Πιο επειγόντως, είναι κρίσιμο να προστατεύσουμε τα αρχαία δέντρα που περιέχουν κοιλότητες κορμού, τρύπες δέντρων, χυμούς, πεσμένα κλαδιά και κούτσουρα δέντρων – τους μικροβιότοποι όπου τρέφονται οι προνύμφες ενός ευρέος φάσματος ειδών, συμπεριλαμβανομένων πολλών που απειλούνται», είπε. Ο Δρ Francis Gilbert, Συμπρόεδρος της Ομάδας Ειδικών Hoverfly της IUCN SSC. Πάνω από το ένα τέταρτο (244) των ειδών που αξιολογήθηκαν βρέθηκαν να επηρεάζονται από υποβάθμιση, μετατόπιση και αλλαγή οικοτόπων ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής και της σχετικής αύξησης της συχνότητας πυρκαγιών. Καθώς οι δασικές πυρκαγιές συχνά καθαρίζουν νεκρά ξύλα και παλιά δέντρα, οι πλανόμυγες αναγκάζονται να μετακινηθούν σε νέες περιοχές για να αντιμετωπίσουν τα μεταβαλλόμενα τοπία. Τα είδη πλανόμυγων (Hoverflies) στις Άλπεις, τα Πυρηναία και τις Διναρικές Άλπεις, όπου ο πλούτος των ειδών είναι ο υψηλότερος, επηρεάζονται ιδιαίτερα από αυτήν την απειλή. Η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, παράλληλα με την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων, θα είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση αυτής της απειλής. Η αξιολόγηση, η οποία ζητήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ολοκληρώνει ένα σημαντικό ορόσημο στην υλοποίηση της πρωτοβουλίας EU Pollinators Initiative, συμβάλλοντας στους στόχους της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Παρόλο που έχει παραγάγει πρακτικές γνώσεις για να υποστηρίξει τις προσπάθειες της ΕΕ να αναστρέψει τη μείωση των επικονιαστών, χρειάζεται περισσότερη έρευνα για την κάλυψη βασικών κενών δεδομένων. Σημείωση: Στην Ελλάδα έχουμε 418 είδη πλανόμυγας, σύμφωνα με τον Atlas of the Hoverflies of Greece. Το κρέας και τα πτερύγια καρχαριών είναι άκρως τοξικά για την ανθρώπινη υγεία έτσι και καταναλωθούν.12/1/2023
Μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι το κρέας και τα πτερύγια του καρχαρία είναι απίστευτα επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία.
Οι καρχαρίες συσσωρεύουν τοξίνες στους ιστούς τους χάρη σε διαδικασίες γνωστές ως «βιοσυσσώρευση» και «βιομεγέθυνση». Η βιοσυσσώρευση τοξινών συμβαίνει όταν ένα ζώο εκτίθεται σε ελάχιστα επίπεδα τοξίνης για παρατεταμένη χρονική περίοδο. Καθώς οι καρχαρίες είναι μακρόβιοι, μπορούν να εκτεθούν σε περιβαλλοντικές τοξίνες για χρόνια. Η βιοσυσσώρευση συμβαίνει επίσης σε μικροσκοπικά ζώα στο κάτω μέρος της τροφικής αλυσίδας, όπως τα πλαγκτόν. Καθώς τα μεγαλύτερα ζώα καταναλώνουν τεράστια ποσότητα από αυτούς τους μικροοργανισμούς, αυτές οι τοξίνες στη συνέχεια συγκεντρώνονται στους ιστούς τους. Το μεγαλύτερο αρπακτικό που τρώει στη συνέχεια αυτό το ζώο μεγεθύνει ακόμη περισσότερο τα επίπεδα τοξινών, και ούτω καθεξής στην τροφική αλυσίδα. Αυτό σημαίνει ότι τα κορυφαία αρπακτικά όπως οι καρχαρίες έχουν σοβαρά βιομεγεθυνμένα επίπεδα τοξινών. Οι επιστήμονες έχουν μάθει ότι ο καρχαρίας γενικά δεν συνιστάται για ανθρώπινη κατανάλωση, επειδή το κρέας είναι συχνά εξαιρετικά υψηλό σε τοξίνες και βαρέα μέταλλα. Δοκιμές σε κρέας καρχαρία έχουν δείξει ότι συχνά υπερβαίνει τα συνιστώμενα επίπεδα BMAA (β-μεθυλαμινο-l-αλανίνη), υδραργύρου (Hg), μεθυλ-υδράργυρου (MeHg), αρσενικού (As) και καδμίου. Ο υδράργυρος και ο μεθυλ-υδράργυρος μπορεί να προκαλέσουν νευρολογικές διαταραχές και διαταραχές συμπεριφοράς, βλάβες οργάνων και γενετικές ανωμαλίες. Το αρσενικό είναι εξαιρετικά τοξικό! Μπορεί να προκαλέσει θάνατο σε υψηλές δόσεις και ακόμη και χαμηλές δόσεις μπορεί να προκαλέσουν πολλαπλές διαφορετικές μορφές καρκίνου Το κάδμιο είναι καρκινογόνο και μπορεί να προκαλέσει νεφρική βλάβη. Το BMAA σχετίζεται με τη νόσο του Αλτσχάιμερ, τη νόσο του Πάρκινσον και το ALS. Η σιγουατοξίνη προκαλεί ναυτία, έμετο και νευρολογικά προβλήματα. Τα πτερύγια καρχαρία ήταν εξαιρετικά επιζήμια για τους πληθυσμούς των καρχαριών σε όλο τον κόσμο. Ελπίζουμε ότι τώρα γνωρίζουμε ότι η κατανάλωση κρέατος καρχαρία είναι τόσο επιζήμια για την ανθρώπινη υγεία, η ζήτηση για προϊόντα καρχαρία μπορεί να μειωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να μπορέσουμε να αρχίσουμε να ξαναχτίζουμε τον αποδεκατισμένο αριθμό τους. Για να μάθετε περισσότερα, μπορείτε να δείτε: https://www.sophiemaycocksharkspeak.com/post/toxic-soup Πτερύγια καρχαρία 📷 CatwalkPhotos / Shutterstock Κρέας καρχαρία 📷 Vladimir Shulenin / Shutterstock Διάγραμμα 📷 Barcia at al (2020) Το παρακάτω βίντεο είναι από το live εχθές 5 Ιανουαρίου 2023 στο Κρήτη TV και την εκπομπή του κου. Νίκου Παναγιωτόπουλου "Κρήτη Σήμερα". Το θέμα είναι σχετικά με μια νέα μελέτη που έχει ακόμα χειρότερα σενάρια για την μαζική εξαφάνιση ειδών που ήδη υφίσταται, και απλώς χειροτερεύει... Το χειρότερο σενάριο με τα σημερινά δεδομένα είναι ότι θα έχουμε χάσει το 27% της βιοποικιλότητας μέχρι το 2100. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο άρθρο του Έθνους. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2020, οι κύριες αιτίες για την απώλεια της βιοποικιλότητας είναι οι εξής: 1. Αλλαγές στη χρήση γης (π.χ. αποψίλωση, εντατική μονοκαλλιέργεια, αστικοποίηση) 2. Άμεση εκμετάλλευση όπως το κυνήγι και η υπεραλίευση 3. Κλιματική αλλαγή 4. Ρύπανση Το Αμερικανικό Μινκ (Neovison vison) εισάχθηκε στην Ελλάδα και εκτρέφεται σε Καστοριά και Σιάτιστα για τη γούνα του, γνωστή ως «γούνα βιζόν». Πρόσφατα εντοπίστηκε ένα άτομο του είδους να κολυμπά στον ποταμό Κηφισό, εντός Αττικής. Σε αντίθεση με άλλα είδη Μουστελίδων που μπορούν, υπό προϋποθέσεις, να διατηρηθούν ως κατοικίδια, το μινκ είναι ένα ζώο απόλυτα άγριο, ημιυδρόβιο, που δεν εξημερώνεται. Εάν το ζώο στο Κηφισό είναι όντως Μινκ και όχι κάποιο άλλο είδος Μουστελίδας, δυο είναι μόνο τα πιθανά σενάρια:
Τι έπεται όσον αφορά το Μινκ του Κηφισού; Στη συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει ιδανικά να συλληφθεί το ζώο και να ελεγχθεί η ευρύτερη περιοχή για το αν υπάρχουν και άλλα του είδους του. Αν υπάρχουν, θα πρέπει να γίνει προσπάθεια σύλληψης και απομάκρυνσης από το ήδη υποβαθμισμένο οικοσύστημα της περιοχής, προτού να πληγεί περισσότερο η αυτόχθονη βιοποικιλότητα. Οι αρμόδιοι φορείς οφείλουν επίσης να προσπαθήσουν να ιχνηλατήσουν την προέλευσή του ζώου, διενεργώντας τους απαραίτητους ελέγχους στα εκτροφεία. Θυμίζουμε ότι πολλά εκτροφεία ευθανάτωσαν τα μινκ κατά τη διάρκεια του κορονοϊού, ενώ, για λόγους δημόσιας υγείας, να πολλές ευρωπαϊκές χώρες προχώρησαν στην αναστολή ή την οριστική απαγόρευση της παραγωγής γούνας. Όσον αφορά τη διαχείριση των περιστατικών χωροκατακτητικών ειδών, υπάρχουν σαφείς ευρωπαϊκές οδηγίες. Για παράδειγμα:
Ασφαλώς το μινκ αποτελεί απειλή για την αυτόχθονη πανίδα. Όμως, και η αντιμετώπιση ενός άγριου ζώου που παλεύει να επιβιώσει, ως μικρόβιο που πρέπει να εξαλειφθεί, βλάπτει την ηθική μας. Όπως και οι περισσότεροι πολίτες της ΕΕ αντιλαμβανόμαστε τη παραγωγή γούνας ως μια αναχρονιστική, ανεπίτρεπτα βάναυση και αιματηρή οικονομική δραστηριότητα που πρέπει να καταργηθεί. Πάνω από ένα εκατομμύριο υπογραφές έχουν ήδη συγκεντρωθεί για τη κατάργηση της γούνας στην Ευρώπη οι οποίες θα κατατεθούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε μια από τις πιο δυναμικές Πρωτοβουλίες Ευρωπαίων Πολιτών των τελευταίων ετών. Σας καλούμε να την υπογράψετε και εσείς. https://hellenicanimalwelfare.org/campaigns-fur-free-europe/ Πηγή: SaveWild (https://savewild.gr/2022/12/peri-emfanisis-mink-ston-kifisso) Έπειτα από το ερωτηματολόγιο και την συνέντευξη που κάναμε τον Μάρτιο του 2022, βγήκε η παρακάτω έκθεση. Είναι μια έκθεση σχετικά με τα διδάγματα, τις συνέργειες και τις δραστηριότητες που πρέπει να αξιοποιηθούν, με βάση δεδομένων 30 εμπνευσμένων επιστημονικών πρωτοβουλιών πολιτών. Η συμμετοχή μας αφορά κυρίως τα δεδομένα που παίρνουμε από το inaturalist και την συμμετοχή των πολιτών-επιστημόνων (citizen scientists). Για εμάς, θεωρούμε ότι η επιστήμη του πολίτη είναι στα χρυσά της χρόνια, με την δυνατότητα απλούς πολίτες να συμμετέχουν σε όλα τα στάδια που θα μπορούσαν, σαν ίσοι με τους επιστήμονες. Από την καταγραφή ειδών και την συγκέντρωση δεδομένων, έως και την συμμετοχή (πολιτική, τοπική, περιφερειακή) σε αποφάσεις για ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας, ζώα και ανθρώπους! Συλλογή υπογραφών από ακαδημαϊκούς και ειδικούς επιστήμονες για την προστασία των δασών στην ΕΕ.19/12/2022
Η προστασία των δασών μας και η αειφορική διαχείρισή τους είναι υψίστης σημασίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και της λειτουργίας του οικοσυστήματος, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου των δασών ως “αποθήκες άνθρακα” στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής. Παρακαλώ θεωρείστε το παρακάτω κείμενο του συναδέλφου David van der Spoel και αν συμφωνείτε με το περιεχόμενο, υπογράψτε. Dear colleague,
as you may know, a group of about 500 researchers of varying dignity (everything from bachelor’s students to professors and industrial researchers) have written a letter to the EU commission (1,2) urging the commission to consider “climate smart forestry”. The letter is, in fact, poorly conceived industry propaganda, with multiple errors and misconceptions. They urge the EU not to protect more forest (since it “has no further benefits for biodiversity”), they mix up carbon flows with carbon debt and so on. A few of us have written a rebuttal letter that we intend to submit to the EU. Would you please consider signing it? Our letter is in a google document below, that is open for signing. I would like to encourage you to spread this to those researchers that you think might consider signing, preferably in relevant areas such as biology or climate science. *Here is our letter: Please sign by adding your name at the bottom*: https://docs.google.com/document/d/1DjqIcTznGs3gAnq50_3hsjfGa4Y6sEi0y-bIM2KtujQ/edit?usp=sharing Background: 1) article in Euractiv: https://www.euractiv.com/section/biomass/news/scientists-call-for-climate-smart-forestry-in-face-of-global-warming/ 2) the original letter: https://www.dropbox.com/s/fozb4k2hnc3pj2z/Scientist_Letter_climate_smart_forest_management.pdf?dl=0 Best regards, -- David van der Spoel, Ph.D., Professor of Computational Molecular Biophysics Uppsala University. http://virtualchemistry.org Το ελεύθερο "παραδοσιακό" κυνήγι απειλεί τον καθαρόαιμο πληθυσμό των αγριόχοιρων στην Ελλάδα.22/11/2022
Ο αγριόχοιρος ή αγριογούρουνο όπως λέγεται αλλιώς είναι ένα μεγάλο θηλαστικό που παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στα δασικά και μη οικοσυστήματα όπως και στην τροφική αλυσίδα μιας περιοχής.
Όμως τα τελευταία χρόνια έχουμε ένα πρόβλημα του υβριδισμού των αγριόχοιρων το οποίο επιτεύχθηκε με 2 διαφορετικούς τρόπους τις 2 προηγούμενες δεκαετίες (ημισταβλισμένη χοιροτροφία στην Βόρεια Ελλάδα και επανεντάξεις - απελευθερώσεις αγριόχοιρων από κυνηγετικούς συλλόγους στην Πελοπόννησο και άλλα μέρη στην Ελλάδα), το οποίο όμως φαίνεται να διογκώνεται συνεχώς σε αρκετά σημεία στην Ελλάδα χωρίς πραγματικά να υπάρχει κάποιο σχέδιο, πέρα από το κυνήγι. Αυτό όμως το ελεύθερο "παραδοσιακό" κυνήγι όπως το χαρακτηρίζουν οι ίδιοι οι κυνηγοί, δηλαδή το οριζόντιο κυνήγι με τους ίδιους κανόνες παντού στην Ελλάδα και χωρίς σχέδιο, αληθινές μελέτες πληθυσμών ανά περιφέρεια ή Δήμο, δημιουργεί:
Χωρίς όμως να υπάρχει σχέδιο, να υπάρχουν μελέτες, να ακούγονται φωνές άλλες πέρα των κυνηγών, αρχίζουν και δημιουργούνται σοβαρά κρίσιμα ερωτήματα που θα πρέπει το κράτος να απαντήσει με την σωστή συμβούλευση από βιολόγους και αξιωμένους ερευνητές-επιστήμονες που εργάζονται πάνω στους αγριόχοιρους, όπως π.χ. πρέπει να δούμε που θα οδεύσουμε σαν χώρα. Και πιο αναλυτικά:
Το μόνο που είναι σίγουρο γνωρίζοντας με τα σημερινά δεδομένα, είναι ότι, με το ελεύθερο "παραδοσιακό" κυνήγι που ασκείται στην Ελλάδα σήμερα, όχι μόνο δεν αποτελεί κανένα μέσο διαχείρισης για τους καθαρόαιμους πληθυσμούς αγριόχοιρων (και άλλων ειδών), αλλά τα προβλήματα που δημιουργεί αυτό το είδος θήρας - για την δραστηριότητα χόμπι μερικών ανθρώπων - για να βρεθούν μετέπειτα σωστές λύσεις για την διόρθωση αυτών των προβλημάτων είναι χρονοβόρες και κοστοβόρες, και αν δεν αντιμετωπιστούν γρήγορα μπορούν να φτάσουν σε τέτοιο βαθμό όπου δεν θα υπάρχει επιστροφή. |
|