Οι προστατευόμενες περιοχές χωρίζονται σε 7 κατηγορίες και η κάθε κατηγορία ορίζει τι επιτρέπεται και τι όχι και ποια είναι τα κριτήρια μιας περιοχής ως ένταξης σε αυτές τις κατηγορίες.
Νέα μέτρα άμεσης ισχύς έπειτα από το περιστατικό στην Πάρνηθα, ανακοίνωσε το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Η επανεμφάνιση των λύκων ακόμα και σε περιοχές με έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα προβληματίζει τους ειδικούς και τις αρμόδιες αρχές, οργανώσεις και σωματεία. Η διαχείριση της σύγκρουσης μεταξύ του λύκου και της ανθρώπινης δραστηριότητας, εν προκειμένω αναψυχής στην Πάρνηθα, αλλά και πρωτογενούς παραγωγής σε άλλες περιοχές της χώρας, έχει απασχολήσει εδώ και καιρό το ΥΠΕΝ. Μάλιστα, στο τριετές Σχέδιο Δράσης του ΟΦΥΠΕΚΑ, που έχει καταρτιστεί, περιλαμβάνεται σχετικά η εκπόνηση και υλοποίηση Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τον Λύκο, συνολικού προϋπολογισμού 200.000 ευρώ. Επιπλέον, έχει ζητηθεί χρηματοδότηση και αναμένεται έγκριση για δράσεις που προάγουν την συνύπαρξη λύκου-ανθρώπου (κάμερες παρακολούθησης, αποτρεπτικοί φράχτες) από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω του χρηματοδοτικού εργαλείου Life. Κατά τη συνάντηση εργασίας που είχαν σήμερα οι εκπρόσωποι του ΟΦΥΠΕΚΑ, της Γενικής Διεύθυνσης Δασών του ΥΠΕΝ, της Μονάδας Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Πάρνηθας, Σχοινιά και προστατευόμενων περιοχών Σαρωνικού Κόλπου, καθώς και της Περιβαλλοντικής Οργάνωσης «Καλλιστώ», αποφασίστηκαν μέτρα άμεσης υλοποίησης. Ειδικότερα, σύμφωνα με το ΥΠΕΝ υλοποιούνται τα ακόλουθα:
Μεσοπρόθεσμα θα συγκροτηθούν ειδικές ομάδες κρούσης από υπαλλήλους της δασικής υπηρεσίας και του ΟΦΥΠΕΚΑ. Την ίδια ώρα, ο Ο.ΦΥ.ΠΕ.ΚΑ έχει καλέσει σε τηλεδιάσκεψη την περιβαλλοντική οργάνωση Καλλιστώ και άλλους ανεξάρτητους φορείς, προκειμένου να συζητηθεί το θέμα και να ληφθούν άμεσα αποφάσεις. Όπως αναφέρει στο protothema.gr ο Γιώργος Μερτζάνης, επιστημονικός υπεύθυνος της οργάνωσης Καλλιστώ, έρευνες έχουν δείξει πως από τον Ελικώνα Βοιωτίας μέχρι την Πάρνηθα και τα Γεράνεια Όρη ζουν τουλάχιστον 25 λύκοι. «Ο αριθμός λίγο πολύ έχει προσδιοριστεί με τη μέθοδο καταγραφής υπέρυθρων καμερών. Αυτή την έρευνα έχει κάνει ο συνάδελφος μας δρ. Γιώργος Ηλιόπουλος και άλλοι ανεξάρτητοι ερευνητές. Κατά προσέγγιση ο αριθμός που έχει εκτιμηθεί είναι γύρω στους 25 λύκους στην ευρύτερη περιοχή από τον Ελικώνα της Βοιωτίας μέχρι την Πάρνηθα και τα Γεράνια Όρη. Η Πάρνηθα κατά κάποιον τρόπο είναι ο πυρήνας, εξαιτίας του πληθυσμού των ελαφιών» εξηγεί. Και προσθέτει: «Οι εμφανίσεις λύκων στην Πάρνηθα δεν είναι χθεσινό φαινόμενο έχουμε κι άλλες αναφορές στο παρελθόν. Το πρόβλημα είναι πως, επειδή η Πάρνηθα είναι κοντά στον αστικό ιστό της Αθήνας και είναι ο μοναδικός μαζί με τον Υμηττό χώρος αναψυχής, πολλοί ορειβάτες, πεζοπόροι, απλοί φυσιολάτρες αφήνουν τροφή με έναν χαοτικό τρόπο στο περιβάλλον, νομίζοντας πως έτσι τα ταΐζουν και τα υποστηρίζουν. Αυτό είναι μια λάθος συνήθεια και τακτική, γιατί προκαλεί εθισμό και εξοικείωση στα άγρια ζώα, αυτή η εύκολη παροχή τροφής. Πρέπει να υπάρξει ενημέρωση του κόσμου και των επισκεπτών, ώστε όλοι να γνωρίζουμε πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε άγρια ζώα». Μετά τις φωτιές της Πάρνηθας το 2007 καταγράφεται πλέον μεγάλη αύξηση πληθυσμού ελαφιών που θεωρείται αγαπημένη τροφή για τους λύκους: «Η αύξηση, από πυκνότητα του λύκου, οφείλεται στο ότι έχουν αυξηθεί και τα ελάφια που είναι μια απολύτως φυσική λεία για τον λύκο. Τα ελάφια από την άλλη αυξήθηκαν γιατί υπήρχε μια ριζική αλλαγή στο οικοσύστημα της Πάρνηθας μετά τις πυρκαγιές του 2007, όπου εκεί οι μεγαλύτερες χορτολιβαδικές που δημιουργήθηκαν μετά την καταστροφή του δάσους δημιούργησαν περισσότερη τροφή για τα ελάφια και καλύτερη αναπαραγωγή. Αυτή η αφθονία φυσικής λείας προσέλκυσε κι έναν φυσικό θηρευτή όπως είναι ο λύκος. Γενικότερα υπάρχει μια καταγραφή στην περιοχή της Πάρνηθας, όπου έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετούς μήνες όχι μόνο από την Καλλιστώ κι από άλλους ανεξάρτητους ερευνητές και οργανώσεις. Από τα στοιχεία που έχουμε από την πρώτη προκαταρκτική έρευνα που έχει κάνει ο συνεργάτης μας Γιώργος Ηλιόπουλος ειδικός στους λύκους είναι πως έχουμε μια επέκταση της κατανομής του είδους λύκος στην Ελλάδα ακόμη νοτιότερα μέχρι την Πάρνηθα και τα Γεράνια Όρη. Η επανεμφάνιση του στις περιοχές αυτές είναι γνωστή εδώ και καιρό». Άλλο μεγάλο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί είναι η αναπαραγωγή μεταξύ λύκων και αδέσποτων σκυλιών που προκαλεί θέμα στην συμπεριφορά: «Έχουμε ένα ποσοστό υβριδισμού με άλλα κυνοειδή αδέσποτα σκυλιά, τα οποία τροποποιούν την συμπεριφορά του λύκου, καθώς το γενετικό υλικό – γονιδίωμα δεν είναι 100% στο άγριο είδος, καθώς έχει στοιχεία κι από άλλα κυνοειδή, που τα κάνει να φαίνονται πιο εξοικειωμένα. Αυτή η συμπεριφορά εξοικείωσής μπορεί να εξηγήσει φαινόμενα, όπως αυτό στην Πάρνηθα. Αυτό δυστυχώς προκαλεί ο υβριδισμός με τις αγέλες αδέσποτων σκύλων που διασταυρώνονται με λύκους, έχει επιβεβαιωθεί με διάφορες επιστημονικές μελέτες. Υπάρχουν όμως και λύκοι που δεν έχουν “επιμειξίες” με άλλα κυνοειδή, που εμφανίζουν παρόμοια συμπεριφορά όπως περιέργεια και προσέγγιση ανθρώπινων δραστηριοτήτων». Με προεδρικό διάταγμα του 1985 απαγορεύεται η επίσκεψη στον εθνικό δρυμό της Πάρνηθας με ζώα συντροφιάς ακόμα κι αν είναι με λουρί: «Αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό στους επισκέπτες ώστε να τους γίνει συνήθεια. Δυστυχώς έχουμε μια ροπή να μην εφαρμόζουμε τους κανόνες. Δεν υπάρχουν και πινακίδες σε ορατά σημεία ώστε ο κόσμος να γνωρίζει. Μιλάμε για ένα πολυσύνθετο θέμα. Χρειάζεται προσοχή και από τον ίδιο τον άνθρωπο αν και είναι τρομερά σπάνιο μια τέτοια επίθεση. Πρέπει να συσταθεί μια ομάδα άμεσης επέμβασης για τέτοια περιστατικά για αυτοψία, οδηγίες και συστάσεις». Πηγή: https://dasarxeio.com/2022/01/10/106824/ του Εντουάρντο Κουάρτα. Θα σας διηγηθώ για την ιερακοτροφία και για το πως ταπεινώνει και οδηγεί στον δρόμο του αφανισμού τα αρπακτικά. Θα σας το διηγηθώ έχοντας σημαντικές εμπειρίες από τον καιρό που συμμετείχα στην «Ομάδα Προστασίας Αρπακτικών» - GTR στην Σικελία, μία ομάδα συντονισμού όλων εκείνων των συλλόγων και συλλογικοτήτων που μοιράζονται πόρους και εθελοντές με στόχο την παρεμπόδιση της αρπαγής νεοσσών αρπακτικών από τις φωλιές τους από μέρους των λαθροθηρών. Τι κοινό έχουν οι λαθροθήρες με τους «γερακάρηδες», ή η λαθροθηρία με την ιερακοτροφία ; Η ιερακοτροφία είναι στενά συσχετισμένη με την λαθροθηρία πτηνών, με λίγα λόγια με τη μαζική και αδιάκριτη, μη επιλεκτική, σύλληψη άγριων πτηνών με χρήση απαγορευμένων μέσων παγίδευσης - βρόχοι, θηλειές, συρματοθηλειές, σιδηροπαγίδες, ξόβεργες, παγίδες με σιαγόνες, αγκίστρια, ζωντανά άγρια πτηνά τυφλωμένα ή ακρωτηριασμένα, που χρησιμοποιούνται ως κράχτες, μαγνητόφωνα, μηχανήματα και συσκευές ηλεκτροπληξίας, ηλεκτρονικές συσκευές που προκαλούν θανάτωση ή αναισθητοποίηση, δηλητηριώδεις σπόροι ή ουσίες και οποιεσδήποτε άλλες παρόμοιες παγίδες ή παραπλανητικά μέσα και μέθοδοι. Όχι τυχαία, ενίοτε οι ιερακοτρόφοι είναι και λαθροθήρες για λογαριασμό άλλων, οι οποίοι τροφοδοτούν την μαύρη αγορά των αρπακτικών. Σε γενικές γραμμές, θεωρώ ότι η ιερακοθηρία είναι δραστηριότητα λιγότερο απεχθής από εκείνη της ιερακοτροφίας, της «εκπαίδευσης» δηλαδή σε βίαια υποταγή του αιχμάλωτου αρπακτικού. Και, δίχως άλλο, δεν έχει καμία απολύτως αξία το «κύρος» με το οποίο προσπαθούν να επενδύσουν την δραστηριότητα τους, ψάχνοντας στο παρελθόν την εγκυρότητα της «παράδοσης» τους. Αυτοανακηρύσσονται ως «μέντορες» ή «αρχιγερακάρηδες»… «Μέντορες» του τι ; Μήπως της βίαιας, παρά φύση, υποταγής άλλων συναισθανόμενων πλασμάτων ; Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί να εξημερωθεί και δεν μπορεί να μετατραπεί ένα αρπακτικό σε οικόσιτο… Το μόνο το οποίο είναι δυνατό είναι η συνεχής φθορά της ζωτικής του δύναμης και ο εξαναγκασμός στην ανοχή της ανθρώπινης παρουσίας που, διαφορετικά, θα το απομάκρυνε «tout cour» τουλάχιστον από φόβο. Για να διασφαλιστεί η αιχμαλωσία, τα αρπακτικά περνάνε το περισσότερο χρόνο κουκουλωμένα και «παστουρωμένα». Και σαν να μην έφτανε αυτό, υποβάλλονται σε συνεχή «εκπαίδευση» με στόχο τον εξαναγκασμό στη διατροφή στο χέρι του δεσμοφύλακα τους. Εξου και η κλασική έκφραση του κόσμου της ιερακοτροφίας : «με την πείνα κρατιούνται τα αρπακτικά «στο χέρι». «Ιερακοτροφία», με λίγα λόγια, δεν είναι άλλο παρά η αλαζονική προσπάθεια βίαιας υποταγής περήφανων και αδάμαστων αρπακτικών με στόχο την εκπαίδευση στο κυνήγι προς όφελος του ανθρώπου. Θεωρητικά, τα αρπακτικά που ανήκουν σε ιερακοτροφείς και ιερακοθήρες θα πρέπει να είναι γεννημένα όλα σε νόμιμα, εξουσιοδοτημένα, εκτροφεία. Παρά ταύτα, μολονότι η λαθροθηρία απαγορεύεται από το νόμο, η διατήρηση σε αιχμαλωσία συνεχίζει να θεωρείται νόμιμη ως εάν ένα αρπακτικό που γεννιέται σε κλουβί να είχε διαφορετικές ανάγκες και διαφορετικά δικαιώματα από ένα άλλο που γεννιέται στην άγρια φύση. Τα αρπακτικά σε αιχμαλωσία είναι στην ουσία καταδικασμένα σε ισόβια και η βάσανος την οποία υφίστανται δεν είναι κατώτερη από την βία στην οποία υπόκεινται εκείνα που αιχμαλωτίζονται στη φύση. Ας σκεφτούμε μόνο ότι τα περισσότερα είναι από τη φύση τους αποδημητικά. Κάθε χρόνο ταξιδεύουν χιλιάδες χιλιόμετρα για να φτάσουν στις περιοχές διαχείμασης και αναπαραγωγής, ενώ τα αρπακτικά σε αιχμαλωσία περνούν τη ζωή τους δεμένα με κορδόνια και σχοινάκια, φοράνε κουδούνια και πομπούς GPS για να εντοπίζονται μόλις απομακρυνθούν και αναγκάζονται να ζευγαρώσουν παρά φύση για να υβριδοποιήσουν το είδος, ακόμη και μέσω τεχνητής γονιμοποίησης, ή και με αρπακτικά άλλων περιοχών και άλλων Ηπείρων, όπως το αμερικανικό γεράκι Χάρις ή η αμερικανική γερακίνα. Εν κατακλείδι, όμως, θα ήθελα να αναφερθώ στο φαινόμενο της λαθροθηρίας που συνδέεται στενά με την ιερακοτροφία και συμβάλλει άμεσα στην προοδευτική εξαφάνιση των αρπακτικών. Όχι τυχαία, στη μαύρη αγορά της λαθροθηρίας υπάρχουν εκείνοι που είναι διατεθειμένοι να ξοδέψουν υπέρογκα ποσά για την αγορά ενός αρπακτικού.
Σύμφωνα λοιπόν με το National Geographic «ένα ζευγάρι σπιζαετών που έχει αιχμαλωτιστεί παράνομα έχει τιμή στην μαύρη αγορά μεταξύ των 6-8.000 ευρώ. Η τιμή τους τριπλασιάζεται, στα 18-24.000 ευρώ, στην περίπτωση που διατίθενται με πλαστά πιστοποιητικά. Παρόμοια, η τιμή ενός γυπαετού με ανακυκλωμένα πιστοποιητικά μπορεί να υπερβεί τις 20.000 ευρώ.» Με λίγα λόγια, η «πανάκριβη» απάτη αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του «τομέα», όπου αρπακτικά τα οποία έχουν αιχμαλωτιστεί στη φύση πωλούνται από εκτροφεία ως γεννημένα σε αιχμαλωσία. Τρεις φαίνεται να είναι οι αιτίες της δημιουργίας αυτής της απίθανης μόδας λεηλασίας της άγριας φύσης : η κρατική προαγωγή της κυνηγετικής δραστηριότητας, η παρανοϊκή μόδα της συλλογής σπάνιων ειδών και η μόδα «ανανέωσης» των αιχμάλωτων ειδών. Οι νεοσσοί αιχμαλωτίζονται στη φωλιά τους πριν ακόμη να μάθουν να πετάνε, για να μεταπωληθούν ως επί το πλείστο σε εκτροφεία. Αυτή ακριβώς η δραστηριότητα λαθροθηρίας συμβάλλει στην ώθηση ορισμένων ειδών στον δρόμο της εξαφάνισης, όπως συνέβη τις τελευταίες δεκαετίες με τον σπιζαετό, τον ασπροπάρη ή και το χρυσογέρακο. Πηγές: Το μίσος για τις κατσαρίδες, έχει κάνει τους ανθρώπους να εύχονται τον θάνατο τους, σε σημείο που όλα τα είδη των κατσαρίδων έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης.
Τι γίνεται όμως μετά από την απώλεια τους; Πως συμβάλουν οι κατσαρίδες στο οικοσύστημα; Αν πρέπει να ονομάσουμε ποιο είναι το έντομο που όλοι περιφρονούν, δεν θα είναι άλλο από τις κατσαρίδες. Όλοι τις μισούν και η παρουσία τους κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν τουλάχιστον άβολα. Μερικές φορές στέλνουμε επαγγελματίες εντομοκτονίας για να τις εξολοθρεύσουμε ή μεγάλο αριθμό από αυτές. Αυτές οι ερωτήσεις είναι απαραίτητες γιατί οι κατσαρίδες δεν πρέπει να υπάρχουν στα σπίτια μας. Ωστόσο, μερικές φορές αναρωτιέται κανείς ποιο είναι το αποτέλεσμα της θανάτωσης αμέτρητων κατσαρίδων την ημέρα καθώς βελτιώνονται οι μέθοδοι ελέγχου τους. Τι θα συμβεί μετά τον αφανισμό τους; Τι ρόλο έχουν οι κατσαρίδες στο οικοσύστημα και πώς θα επηρεαστούν αν εξαφανιστούν; 1. Τροφή για σφήκες. Τα αυγά της κατσαρίδας είναι η μόνη πηγή τροφής για τις παρασιτοειδείς σφήκες και εξαρτώνται πλήρως από αυτές για την επιβίωση τους. Εάν από κάποια ατυχία, οι κατσαρίδες εξαφανιστούν, τότε οι παρασιτοειδείς σφήκες δεν θα επιβιώσουν και σίγουρα θα εξαφανιστούν και αυτές. 2. Τροφή για πτηνά και θηλαστικά. Υπάρχουν περίπου 4.500 είδη κατσαρίδων σε αυτόν τον κόσμο και εκτός από τις σφήκες, οι κατσαρίδες είναι μια σημαντική πηγή τροφής για διάφορα άλλα έμβια όντα, ακόμη και οι άνθρωποι είναι γνωστό ότι τρώνε κατσαρίδες σε ορισμένους πολιτισμούς. Πολλά πουλιά τρώνε κατσαρίδες. Στην πραγματικότητα, οι κατσαρίδες αποτελούν περισσότερο από το 50% της διατροφής του κόκκινου δρυοκολάπτη. Είναι είδος υπό εξαφάνιση και αυτό το γεγονός ρίχνει φως στη σημασία των κατσαρίδων στην τροφική αλυσίδα Επιπλέον, ερπετά όπως η σαύρα της ερήμου και μικρά εντομοφάγα θηλαστικά όπως οι αρουραίοι και τα ποντίκια τρέφονται επίσης με κατσαρίδες. Αν και, σε αντίθεση με τις παρασιτοειδείς σφήκες, δεν εξαρτώνται αποκλειστικά από τις κατσαρίδες για να επιβιώσουν, εάν οι κατσαρίδες εξαλειφθούν από τον πλανήτη Γη, αναμφίβολα θα υπάρξει μείωση του πληθυσμού αυτών των ειδών. 3. Τροφή για μεγαλύτερα ζώα. Αν και όχι άμεσα, οι κατσαρίδες αποτελούν μέρος της τροφικής αλυσίδας πολλών μεγαλύτερων ζώων όπως οι γάτες (τόσο άγριες όσο και οικόσιτες), τα κογιότ, οι λύκοι, τα ερπετά, οι αετοί και άλλα πουλιά. Αυτά τα ζώα και τα πουλιά θηρεύουν αρουραίους και ποντίκια και εάν ο πληθυσμός τους επηρεαστεί από έλλειψη κατσαρίδων, θα επηρεάσει έμμεσα τον πληθυσμό αυτών των ζώων και τελικά όλη την άγρια ζωή. Οι αρουραίοι και τα ποντίκια που πεθαίνουν δεν είναι ενοχλητικό για τους περισσότερους ανθρώπους, αλλά ένας κόσμος χωρίς γάτες και πουλιά δεν θα είναι ένα ευχάριστο μέρος. 4. Ανακύκλωση θρεπτικών συστατικών. Εκτός από πηγή τροφής για άλλα έμβια όντα, οι κατσαρίδες έχουν πιο σημαντικό ρόλο στο οικοσύστημα. Οι κατσαρίδες του δάσους είναι ειδικοί στην κατανάλωση απορριμμάτων φύλλων και άλλων φυτικών υλικών. Τα μικρόβια στη μήτρα τους, τους βοηθούν να διασπάσουν τη φυτική ύλη που είναι υποβαθμισμένη και δύσπεπτη για άλλα πλάσματα. Μετά την αποσύνθεση της οργανικής ύλης, οι κατσαρίδες τη διασκορπίζουν σε όλο το δάσος και καταναλώνονται από μικρόβια. Ορισμένα είδη κατσαρίδων βοηθούν επίσης στην επικονίαση σε τροπικές περιοχές. 5. Ο κύκλος του αζώτου. Μπορεί να μην έχετε ακούσει για αυτό, αλλά στα δάση, οι κατσαρίδες είναι μια σημαντική πηγή αζώτου που είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των δέντρων και απαραίτητη για τον βιότοπο. Οι κατσαρίδες τρέφονται με οργανική ύλη σε αποσύνθεση, απορρίμματα και το ξύλο που τις περιβάλλει. Αυτό το υλικό παγιδεύει πολύ ατμοσφαιρικό άζωτο σε αυτά και όταν οι κατσαρίδες τρέφονται με αυτές, απελευθερώνουν το παγιδευμένο άζωτο στο έδαφος (μέσω των περιττωμάτων τους). Τα φυτά και τα δέντρα λαμβάνουν στη συνέχεια αυτό το άζωτο και τα βοηθούν να αναπτυχθούν. Η εξαφάνιση των κατσαρίδων από τη γη θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την υγεία των δασών και θα διαταράξει έμμεσα τους κύκλους ζωής όλων των ειδών που ζουν σε αυτά. Η εξαφάνιση των κατσαρίδων θα διακόψει τον κύκλο του αζώτου, την ανακύκλωση των θρεπτικών συστατικών και θα υπάρξουν σωροί σκουπιδιών, σκουπιδιών και βρωμιάς στα δάση και στις γύρω περιοχές. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι δεν έχει σημασία πόσο δυσάρεστη είναι η παρουσία τους, αλλά αυτές οι κατσαρίδες παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην επιβίωση του οικοσυστήματος. Πηγή: 5 funciones esenciales de las cucarachas en el medio ambiente Απόδοση στα Ελληνικά: Μ. Καπάνταης Δασολόγος - Περιβαλλοντολόγος Οι παρερμηνείες του Υφυπουργού στην Βουλή για το νομοσχέδιο 4830/2021, Κεφ. Θ’, Άρθ. 23, παρ. 2 που παρ' ότι ρητά λέει ότι: «Απαγορεύεται η συμμετοχή, με οποιονδήποτε τρόπο και για οποιονδήποτε σκοπό, κάθε ζώου σε κάθε είδους παραστάσεις, μη εξαιρουμένων των εκπαιδευτικών παραστάσεων.», έδωσαν πάτημα στον γερακάρη κο. Αθανασίου να χρησιμοποιεί διάφορα πουλιά συνεχόμενα σε παραστάσεις και show και να τα κάνει βόλτες όπου βρεθεί και σταθεί.
Πλούσια η παράνομη δράση του και πραγματοποιεί συχνά "εκπαιδευτικές" παρουσιάσεις σε πάρκα της Αθήνας, ενώ και πήγε και μια Τυτώ* στο σχολείου του υιού του όπου φαίνεται ξεκάθαρα πως την Τυτώ την χειρίζεται ο ανήλικος (σε μικρή ηλικία) υιός του με ότι κινδύνους μπορεί να υπάρχει για το πτηνό αλλά και για την ασφάλεια των άλλων παιδιών. Αλλά και όπως κάνανε οι αρκουδιάρηδες** που περιφέρανε τις αρκούδες σε δεξιώσεις, σε επιχειρήσεις και στους δρόμους, έτσι κάνει και ο γερακάρης με το να πηγαίνει τα πτηνά του σε ταβέρνα με πλήθος και σε εκκλησία, ενώ δεν λείπουν οι δημόσιες προβολές σε όλη την Ελλάδα. * Η Τυτώ (Tyto alba) είναι ένα προστατευόμενο είδος με διάφορες κοινοτικές, εθνικές και ευρωπαϊκές νομοθεσίες και απαγορεύεται η κατοχή της. Εδώ γεννιέται και το ερώτημα πως έχει στην κατοχή του αυτό το είδος ο κος. Αθανασίου και γιατί το περιφέρει; ** Πριν από 50 χρόνια (την δεκαετία του '70) καταργήθηκαν με Νόμο οι παραστάσεις με αρκούδες, ενώ στις 31 Ιανουαρίου του 2012 ψηφίστηκε από την τότε βουλή το νομοσχέδιο όπου απαγορεύει τη λειτουργία τσίρκων και κάθε είδους παραστάσεων με ζώα όπως και τη χρησιμοποίησή τους σε επιχειρήσεις ψυχαγωγικών παιχνιδιών, πίστες αυτοκινήτων, μουσικές συναυλίες, επιδείξεις, πανηγύρια και άλλες εκδηλώσεις. Από Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία Ελλάδας.
Εμείς ρωτάμε; Το ΥΠΕΝ θα απαντήσει στην καταγγελία που εκτός των άλλων βάζει και θέμα παραβίασης της ΥΠΕΝ/ΔΔΔ/77880/2414 απόφασης από το Δασαρχείο Ιστιαίας; Απόσπασμα της καταγγελίας "Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του Αυγούστου στην Βόρεια Εύβοια θα ήταν ηθικό και ορθό από άποψη προστασίας της βιοποικιλότητας να γίνουν ορισμένες κινήσεις έτσι ώστε να διασφαλιστεί οτι οι απώλειες δεν θα είναι μη αναστρέψιμες....... Είναι το λιγότερο σκανδαλώδες (ας μου επιτρέψετε την λέξη) το όρος Τελέθριο το μοναδικό βουνό που δεν έχει καεί από την λαίλαπα να παραμένει ανοιχτό στο κυνήγι σαν να μην έχει συμβεί τίποτα! Δεν υπάρχει καμία έρευνα από επίσημο φορέα σχετικά με τις επιπτώσεις της πανίδας μετά τις πυρκαγιές και κυρίως δεν υπάρχει καμία έρευνα πεδίου που να δίνει σαφή στοιχεία για το μέγεθος της απώλειας και πώς θα ανακάμψει η πανίδα και η χλωρίδα "..... ΟΛΗ Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΠΟΥ ΗΛΘΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ, που απευθύνεται στις υπηρεσίες του ΥΠΕΝ. Εξ όσων γνωρίζουμε και στα τηλεφωνήματα του καταγγέλλοντος δεν απαντά κανείς. Αξιότιμοι Κύριοι και Κυρίες Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του Αυγούστου στην Βόρεια Εύβοια θα ήταν ηθικό και ορθό από άποψη προστασίας της βιοποικιλότητας να γίνουν ορισμένες κινήσεις έτσι ώστε να διασφαλιστεί οτι οι απώλειες δεν θα είναι μη αναστρέψιμες. Συμφώνως της απόφασης ΥΠΕΝ/ΔΔΔ/77880/2414 "ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΘΥΡΑΣ ΚΑΙ ΕΚΔΟΣΗ ΔΑΣΙΚΩΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΣΤΙΣ ΠΛΗΓΕΙΣΕΣ ΑΠΟ ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ" στην οποία αναφέρεται ρητώς ότι " Η απαγόρευση θήρας δεν θα περιοριστεί μόνο στην καείσα έκταση, αλλά θα συμπεριληφθεί κατά την κρίση σας και μία ικανοποιητική επιφάνεια περιμετρικής ζώνης". Κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην περίπτωση της Βόρειας Εύβοιας αφού το μεγαλύτερο μέρος της αποτεφρώθηκε μη αφήνοντας περιθώρια εναλλακτικού ενδιαιτήματος στην άγρια ζωή. Όπως διαπίστωσα κατόπιν επικοινωνίας μου με το δασαρχείο Ιστιαίας (επισυνάπτεται η απάντηση του Δασαρχείου στις 15/12/21) ενώ οι αποτεφρωμένες εκτάσεις στο σύνολο τους χαρακτηρίστηκαν ως μη κυνηγετικές περιοχές δεν υπάρχουν άκαυτες περιοχές που να γειτνιάζουν και να έχουν κριθεί ως μη κυνηγετικές! Είναι το λιγότερο σκανδαλώδες (ας μου επιτρέψετε την λέξη) το όρος Τελέθριο το μοναδικό βουνό που δεν έχει καεί από την λαίλαπα να παραμένει ανοιχτό στο κυνήγι σαν να μην έχει συμβεί τίποτα! Δεν υπάρχει καμία έρευνα από επίσημο φορέα σχετικά με τις επιπτώσεις της πανίδας μετά τις πυρκαγιές και κυρίως δεν υπάρχει καμία έρευνα πεδίου που να δίνει σαφή στοιχεία για το μέγεθος της απώλειας και πώς θα ανακάμψει η πανίδα και η χλωρίδα. a) Υπάρχει κάποια προοπτική να διεξαχθεί κάποια έρευνα πεδίου στην καείσα έκταση από κάποιο Πανεπιστήμιο και αν όχι πως θα διασφαλίσετε την βιοποικιλότητα της περιοχής που έχει καεί την στιγμή που δεν υπάρχουν έγκυρα στοιχεία για την κατάσταση της πανίδας πριν την φωτιά; b) Με τι κριτήρια το δασαρχείο Ιστιαίας παράβλεψε την απόφαση ΥΠΕΝ/ΔΔΔ/77880/2414 και πως το υπουργείο διασφαλίζει ότι το εκάστοτε Δασαρχείο ακολουθεί και ανταποκρίνεται στις επίσημες αποφάσεις; c) θα διερευνήσετε το θέμα της απαγόρευσης κυνηγιού στο Όρος Τελέθριο; Ένα δεύτερο θέμα που προκύπτει κατόπιν του πρώτου είναι ότι στην περιοχή διαβιούσε ο μοναδικός νησιωτικός πληθυσμός ζαρκαδιών της χώρας. Ως γνωστών τα ζαρκάδια έχουν συμπεριληφθεί στο κόκκινο βιβλίο των απειλούμενων ειδών 2009, (σελ 390-391) και αναφέρεται ξεκάθαρα η ύπαρξη του στη Βόρεια Εύβοια, η απάντηση του Δασαρχείου (επισυνάπτεται 15/12/21) αναφέρει ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχουν ζαρκάδια. Σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία ήδη από το 1969 (Nομοθετικό Διάταγμα 86/69) απαγορεύεται το κυνήγι του ζαρκαδιού σε όλη την επικράτεια, εκτός από τις ελεγχόμενες κυνηγετικές περιοχές. Το ζαρκάδι αναφέρεται επίσης στο παράρτημα III της Σύμβασης της Βέρνης, σύμφωνα με την οποία, ως μέλος της οικογένειας Cervidae, υπόκειται σε δράσεις προστασίας και εφαρμογής ειδικών διαχειριστικών πρακτικών. Θα ήταν το λιγότερο ηθικό να προστατευτεί το εν λόγω είδος και να πραγματοποιηθεί έρευνα πεδίου ώστε να διαπιστωθεί αν έχουν επιβιώσει κάποια άτομα. Κατόπιν της έρευνας θα μπορούσε να υπάρξει ένας σχεδιασμός για το τι δράσεις θα έπρεπε να γίνουν από ειδικούς βιολόγους ζωολόγους. Για τον παραπάνω λόγο θα ήταν επίσης ηθικό και σωστό να απαγορευτεί το κυνήγι στο τελευταίο άκαυτο βουνό της Βόρειας Εύβοιας. Η περιοχή που κάηκε συμπίπτει με τα όρια εξάπλωσης του σπάνιου στενοτοπικού είδους Δρυός της Ευβοικής Δρυός (Quercus Trojana Euboica) το οποίο καθότι στενοτοπικό φύεται μόνο στη Βόρεια Εύβοια. Το όρος Τελέθριο αποτελεί το τελευταίο προπύργιο του είδους οπότε καταλαβαίνετε καλύτερα από εμένα οτι η προστασία του συγκεκριμένου βουνού είναι επιτακτική αν θέλουμε να συμβαδίσουμε με την στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την βιοποικιλότητα (με ορίζοντα εως το 2030). a) Υπάρχει κάποια προοπτική να διεξαχθεί κάποια έρευνα πεδίου στην καείσα έκταση από κάποιο Πανεπιστήμιο σχετικά με την κατάσταση του είδους μετά τις πυρκαγιές; b) Θα υπάρξει κάποια ειδική ρύθμιση η απόφαση του δασαρχείου η κάποιου αρμόδιου φορέα σε ότι αφορά την προστασία του είδους. c) Πως θα διασφαλιστεί η μακροημέρευση του είδους; Έχει παρατηρηθεί εντατική υλοτομία στο όρος Τελέθριο η οποία είναι δύσκολο να ελεγχθεί αν είναι μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας. a) Θα σας ήμουν υπόχρεος εάν διεξαγόταν ένας έλεγχος προκειμένου να διαπιστωθεί οτι δεν γίνονται παραβάσεις, ιδανικά ο έλεγχος για λόγους ακρίβειας και αμεροληψίας θα ήταν καλό να διεξαχθεί από ανεξάρτητο φορέα απο αυτόν του Δασαρχείου Ιστιαίας. Παρακαλώ όπως επιβεβαιώσετε την παραλαβή του ηλεκτρονικού μου μηνύματος. Με εκτίμηση Αργυροκαστρίτης Μιχαήλ Δημότης Δήμου ....
Διαθέσιμες δημόσια οι καταγραφές μεδουσών για το έτος 2021 στο figshare. (Εναλλακτικά μπορείτε να τις βρείτε και στο Researchgate)
Τι είναι το figshare; Το figshare είναι μια πλατφόρμα που δίνει τη δυνατότητα στους ερευνητές, ακαδημαϊκούς, κ.α., να ανεβάζουν, να μοιράζονται, να αναφέρουν και κυρίως να ανακαλύπτουν κάθε είδους ερευνητικά δεδομένα με την ασφάλεια ότι η πλατφόρμα υποστηρίζει τη μακροπρόθεσμη διατήρηση δεδομένων. Γιατί ανέβασμα τα δεδομένα στο figshare; Αυτά τα δεδομένα, δηλαδή οι καταγραφές χρειάζονται από ακαδημαϊκούς, ερευνητές, βιολόγους, ζωολόγους, φοιτητές, κ.α., ώστε να μπορούν είτε να κάνουν νέες έρευνες, μελέτες και επιστημονικές δημοσιεύσεις σχετικά με τις μέδουσες από το μηδέν ή είτε να τις ενσωματώνουν σαν αναφορά στις υπάρχουσες δημοσιεύσεις τους που είναι προς δημοσίευση σε κάποιο επιστημονικό περιοδικό. Την παρατήρηση και καταγραφή των μεδουσών στην Ελλάδα, την πραγματοποιούμε από το 2018 και αρκετοί φοιτητές μας ζητάνε κάθε χρόνο τις καταγραφές των μεδουσών είτε για προσωπική μελέτη ή είτε για να τις χρησιμοποιήσουν σε πτυχιακές εργασίες τους. Οι πολίτες-επιστήμονες συνεισφέρουν με τις καταγραφές τους στο inaturalist και στο πρότζεκτ μας: https://www.inaturalist.org/projects/jellyfish-of-greece (όπου αυτές οι καταγραφές είναι δημόσια διαθέσιμες) και μετά βιολόγοι και ερευνητές χρησιμοποιούν τα δεδομένα αυτά για τις επιστημονικές τους δημοσιεύσεις. Για το 2021 συνείσφεραν 574* πολίτες-επιστήμονες (citizen scientists) και τους οποίους ευχαριστούμε για μια ακόμα φορά για την πολύ σημαντική βοήθεια τους. * Τα ονόματα χρήστη τους βρίσκονται μέσα στην βάση δεδομένων για την αναγνωρισιμότητα στην προσφορά τους στην επιστήμη του πολίτη. Το Ελληνικό Παρατηρητήριο Βιοποικιλότητας μαζί με άλλους 6 φορείς που απαρτίζουν το SaveWild - Πανελλήνιο Δίκτυο Προστασία Άγριας Ζωής αποφάσισε να προσφύγει στο Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας, στο Συμβούλιο της Επικρατείας ( ΣτΕ ), κατά της απόφασης του Υπουργείου Περιβάλλοντος για την ρύθμιση του κυνηγιού της περιόδου 2021 -2022.
|
Categories
All
Archives
May 2023
|