![]() Δραματική μείωση του πληθυσμού των πουλιών που επισκέπτονται ή φωλιάζουν στον υγροβιότοπο Δέλτα του Έβρου, που αγγίζει το 90% στην πλησιέστερη στα ελληνοτουρκικά σύνορα ζώνη και το 50% στις άλλες ζώνες, από τη δεκαετία του ’60 έως σήμερα, κατέγραψε μέσω των επί μισό αιώνα παρατηρήσεών του, ο Ολλανδός βιολόγος - ορνιθολόγος Ad Wittgen. Ο Ολλανδός επιστήμονας μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ στο περιθώριο της διημερίδας «Φτερωτό Δέλτα: Ορνιθολογική συνάντηση για το Δέλτα του Έβρου», οι εργασίες της οποίας ολοκληρώθηκαν αργά σήμερα το απόγευμα στην Αλεξανδρούπολη, χαρακτήρισε τον υγροβιότοπο ως επίγειο παράδεισο και μεγάλο μέρος της ζωής του, καθώς τον έχει επισκεφτεί περισσότερες από 90 φορές σε διάστημα 50 ετών. «Ένα εκπληκτικής ομορφιάς φυσικό περιβάλλον και σπάνια είδη πουλιών, συνθέτουν το σκηνικό του Δέλτα, το οποίο δυστυχώς, εκτός Ελλάδας, είναι γνωστό και παρουσιάζει ενδιαφέρον μόνο για την επιστημονική κοινότητα. Τη δεκαετία του ’60 στον Έβρο συναντούσες τον καλύτερο δυνατό συνδυασμό τοπίου και ορνιθοπανίδας. Φυσικά, δεν είναι δυνατόν να επαναφέρουμε το Δέλτα στην πρότερη κατάστασή του, αλλά θα πρέπει να μάθουμε στους ανθρώπους να αγαπάνε τη φύση. Αυτό είναι ένα πρόβλημα στην Ελλάδα, όπου ελάχιστοι άνθρωποι αγαπούν τη φύση και τις υπηρεσίες που μας προσφέρει. Στην Ολλανδία είχαμε αυτά τα προβλήματα πριν 100 χρόνια, όπου ο αγροτικός πληθυσμός ήταν εχθρικός με όσους ασχολούνταν με τη φύση. Μέσω της εκπαίδευσης, όμως και της επαφής των παιδιών με το φυσικό περιβάλλον, έχουμε λύσει αυτό το πρόβλημα και όπως γνωρίζετε η γεωργία στην Ολλανδία είναι πολύ υψηλού επιπέδου, όπως και η προστασία και η αγάπη για τη φύση», καταλήγει ο Ad Wittgen. Στη διημερίδα την οποία διοργάνωσε ο φορέας διαχείρισης εθνικού πάρκου Δέλτα Έβρου, συμμετείχαν Έλληνες και ξένοι επιστήμονες, οι οποίοι μέσω των παρουσιάσεών τους επιχείρησαν μία ιστορική αναδρομή των αλλαγών που έχουν συντελεσθεί στον υγροβιότοπο στη διάρκεια των τελευταίων πέντε δεκαετιών. «Οι εντυπώσεις και καταγραφές των πρώτων ερευνητών μας προκαλούν θυμό, καθώς διαπιστώνουμε ότι χάνουμε συνεχώς πράγματα», δηλώνει ο Νίκος Προμπονάς της επιτροπής αξιολόγησης ορνιθολογικών παρατηρήσεων και συνεχίζει «Η λαμπρή περίοδος του Δέλτα ήταν η δεκαετία του ’60 η οποία σταδιακά αρχίζει να τελειώνει μετά το ’68, εξαιτίας των προβλημάτων που αρχίζουν να δημιουργούνται με αποξηράνσεις, κοπές δέντρων και καλαμιώνων. Όσο είναι απείραχτο έχουμε πολλούς πληθυσμούς σε πάρα πολλά είδη που στην εποχή μας έχουν γίνει σπάνια. Από την ώρα που ο άνθρωπος αρχίζει να επεμβαίνει πάρα πολύ βίαια στο Δέλτα αρχίζουν να μειώνονται οι πληθυσμοί, με αποκορύφωμα τη δεκαετία του ’70 που βάσει των επιστημονικών καταγραφών, βλέπουμε ότι οι πληθυσμοί έχουν μειωθεί πάρα πολύ. Σήμερα, συνειδητοποιούμε ότι πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα γιατί τα σχέδια που υλοποιήθηκαν δεν απέδωσαν, δηλαδή εκτάσεις που δόθηκαν στην καλλιέργεια δεν μπόρεσαν να καλλιεργηθούν με αποτέλεσμα, αφενός να χαθούν τα ενδιαιτήματα των πουλιών και αφετέρου να μην υπάρχει γεωργική γη». ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ Ένας μύθος επικίνδυνος για τη φύση και τον άνθρωπο. Κάθε χρόνο γεμίζουν σελίδες, ιστοσελίδες, blogs και κοινωνικά δίκτυα με «ειδήσεις» για φίδια, αρκούδες, λύκους και τσακάλια που έχουν κατακλύσει, λέει, την ελληνική ύπαιθρο σκοτώνοντας ζώα και τρομοκρατώντας ανθρώπους. Ακούμε μέχρι και για ψύλλους και μεσογειακές φώκιες, που έχουν «απελευθερωθεί» κρυφά και ανεξέλεγκτα από «οικολόγους», απροσδιόριστες οργανώσεις και άγνωστα άτομα που κινούνται ύποπτα σε δασικούς δρόμους… Το καλοκαίρι του 2014 ακούσαμε μέχρι και για… «διεθνές σχέδιο οικο-τρομοκρατίας» με στόχο την Ελλάδα, τον τουρισμό και την πρωτογενή παραγωγή! Οι συναρπαστικές αυτές ιστορίες δεν είναι μοναδικό προνόμιο της χώρας μας, αφού παρόμοιες φήμες διακινούνται σε όλη την Ευρώπη, από τις μεσογειακές χώρες μέχρι και τον «αναπτυγμένο» Βορρά. Όμως, δυστυχώς το «αστείο» έχει πολύ σοβαρές και επικίνδυνες προεκτάσεις, αφού θέτει σε κίνδυνο την άγρια ζωή αλλά, τελικά και τους ανθρώπους. Ορισμένοι θεωρούν πως αφού οι «οικολόγοι» παρεμβαίνουν έτσι αυθαίρετα στις φυσικές ισορροπίες, είναι δικό τους «χρέος» να επαναφέρουν την ισορροπία, παίρνοντας τα όπλα και κυνηγώντας παράνομα. Άλλοι πάλι βρίσκουν δικαιολογία να πετούν δηλητηριασμένα δολώματα (φόλες), μια εξολοκλήρου παράνομη πρακτική που μπορεί να θανατώσει πολλά περισσότερα ζώα από αυτά που στοχεύει, εξοντώνοντας άδικα και αδιακρίτως όποιο ζώο φάει είτε τα ίδια τα δολώματα ή τα δηλητηριασμένα θύματα. Τα δηλητηριασμένα δολώματα ειδικά έχουν τεράστιο κόστος για ολόκληρη την αλυσίδα της φύσης. Συχνά πεθαίνουν μικρά και μεγάλα σαρκοφάγα θηλαστικά, κατοικίδια ζώα και στη συνέχεια αρπακτικά πουλιά όπως γύπες και μεγάλοι αετοί που θα καταναλώσουν με τη σειρά τους τα κουφάρια των ζώων που δηλητηριάστηκαν (δευτερογενής δηλητηρίαση). Στις περισσότερες περιπτώσεις τα πτώματα των θυμάτων λειτουργούν για πολύ καιρό ως θανατηφόρες παγίδες για πολλά ακόμη ζώα. Η ένταση στις ανθρώπινες σχέσεις είναι μια ακόμη σημαντική επίπτωση καθώς όταν πλήττει ζώα προσφιλή στον άνθρωπο, ζώα που τον συντροφεύουν ή και τον στηρίζουν στις δραστηριότητές του, γεννά αισθήματα μίσους και ενίοτε και την τάση αυτοδικίας. Έχουν αναφερθεί μέχρι και ανθρωποκτονίες που ξεκίνησαν από μια βεντέτα «δηλητηρίασης». Στο κείμενο αυτό: 1. Εξηγούμε τους βασικούς λόγους που μπορεί να οδηγήσουν λαθεμένα στο συμπέρασμα ότι «έχει παρέμβει ανθρώπινο χέρι στη φύση», δηλαδή ότι έχει γίνει «απελευθέρωση άγριων ζώων». 2. Περιγράφουμε τις ελάχιστες εξαιρέσεις στις οποίες γίνονται επίσημες και φανερές απελευθερώσεις ζώων. 3.Αναλύουμε τους λόγους γιατί η «απελευθέρωση άγριων ζώων» είναι πρακτικά αδύνατη, κι ότι ακόμα κι αν ήταν εφικτή, δε θα την επιθυμούσε κανένας πραγματικός οικολόγος, γιατί θα είχε πολύ σοβαρούς κινδύνους για τη φύση. 4. Τέλος, κοιτάμε τις αιτίες του πραγματικού προβλήματος και ζητάμε τη δική σας βοήθεια για να γκρεμιστεί ο επικίνδυνος μύθος. Οι 4 παρανοήσεις Υπάρχουν κάποια «συμπτώματα» στην ύπαιθρο που λαθεμένα οδηγούν αρκετούς στο συμπέρασμα ότι, «μόνη εξήγηση είναι ότι μεσολάβησε ανθρώπινο χέρι». Ας τα δούμε αναλυτικά: Παρανόηση 1: «Αυξήθηκε ο πληθυσμός των άγριων ζώων; Άρα μεσολάβησε ανθρώπινο χέρι!» Παροδικές αυξομειώσεις Οι πληθυσμοί των ζώων παρουσιάζουν φυσιολογικές αυξήσεις ή μειώσεις στον πληθυσμό τους από χρονιά σε χρονιά, όπως γνωρίζουν καλά και οι γεωργοί καθώς το ίδιο ισχύει για τις καλλιέργειες. Αυτό είναι μέρος του φυσικού κύκλου της ζωής. Υπάρχουν ακόμα και περιπτώσεις «πληθυσμιακής έκρηξης», όταν για παράδειγμα αυξάνονται υπερβολικά τα ποντίκια μια περιοχής, γεγονός που οδηγεί την Πολιτεία να τη χαρακτηρίσει ως «αρουραιόπληκτη» και να δώσει διαταγή για την απαγόρευση του κυνηγιού της αλεπούς ως βασικό καταναλωτή των ποντικών. Τέτοιες διακυμάνσεις συνήθως είναι παροδικές και εξισορροπούνται τα επόμενα χρόνια. Μόνο μακροχρόνια προγράμματα παρακολούθησης μπορούν να δείξουν ότι πράγματι ένα είδος έχει σταθερή αύξηση στον πληθυσμό του. Φυσική διαδικασία Υπάρχουν περιπτώσεις όπου πληθυσμοί άγριων ζώων δείχνουν μια τοπική αύξηση, λόγω ανατροπής στις φυσικές ή ανθρωπογενείς συνθήκες που αντιμετωπίζουν. Για παράδειγμα, τα φίδια σε ορισμένες περιοχές μπορεί να έχουν αυξηθεί επειδή με τα φυτοφάρμακα και τη λαθροθηρία έχουν εξολοθρευτεί οι θηρευτές τους, όπως τα αρπακτικά πουλιά. Ακόμα, η εγκατάλειψη ανθρώπινων δραστηριοτήτων (π.χ. εγκαταλελειμμένα χωράφια, κλειστά σπίτια σε χωριά) μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των ερπετών αφού πια δεν υπάρχουν άνθρωποι των οποίων η παρουσία και μόνο να τα φοβίζει και να τα απωθεί. Αντίθετα με τις διαδόσεις για «απελευθέρωση» ειδών, σε αρκετές περιπτώσεις η αύξηση του αριθμού ζώων που είναι προστατευόμενα (π.χ. λύκος, αρκούδα) ή θηρεύσιμα είδη (π.χ. αγριογούρουνο) αποτελεί φυσική διαδικασία. Οφείλεται κυρίως στη σταδιακή δημιουργία κατάλληλων βιοτόπων, λόγω της εγκατάλειψης των παραδοσιακών δραστηριοτήτων του πρωτογενή τομέα (κτηνοτροφία, γεωργία) αλλά και της εφαρμογής του νομικού καθεστώτος προστασίας ή διαχείρισης των εν λόγω ειδών. Παρανόηση 2: «Άγρια ζώα τώρα ζουν κοντά στον άνθρωπο; Άρα τα εκθρέψανε άνθρωποι!» Ας πάρουμε το παράδειγμα του λύκου. Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια αυτό το άγριο ζώο έχει θεαθεί κοντά σε ανθρώπινους οικισμούς, κάποιοι το ερμηνεύουν ως ένδειξη ότι έχει εκτραφεί και απελευθερωθεί από ανθρώπους. Κι όμως, στην πραγματικότητα στην Ελλάδα ο λύκος δεν ήταν ποτέ το «μοναχικό ζώο στο μακρινό δάσος». Πάντα ζούσε κοντά στην ανθρώπινη δραστηριότητα, εκεί όπου έβρισκε την τροφή του: κυρίως κτηνοτροφικά ζώα ελεύθερης βοσκής, πτώματα ζώων από σταυλισμένες εγκαταστάσεις, άλλα μικρότερα θηλαστικά και, όχι σπάνια, κυνηγετικούς ή αδέσποτους σκύλους. Γι’ αυτό και πάντα υπήρχαν και οι σκύλοι φύλαξης, όπως ο Ελληνικός Ποιμενικός, για να προστατεύουν τους αγρότες. Επομένως, το ότι άγρια ζώα βρίσκονται κοντά στον άνθρωπο δεν είναι ένδειξη κάποιας «απελευθέρωσης», αλλά ότι πλησιάζουν στις περιοχές όπου η διαθεσιμότητα τροφής είναι υψηλή και συνεχής σε ετήσια βάση. Παρανόηση 3: «Ζώα που βλέπουμε για πρώτη φορά; Άρα, πρόκειται για εξωτικά είδη που απελευθερώθηκαν!» Αν πάρουμε για παράδειγμα τα φίδια, 23 διαφορετικά είδη εξαπλώνονται στην Ελλάδα, οπότε υπάρχει πάντα η πιθανότητα να αντικρίσουμε ένα ζώο που μας φαίνεται νέο και διαφορετικό. Παρόλα αυτά, είναι αλήθεια ότι σε λίγες περιπτώσεις κάποια «εξωτικά είδη» εμφανίζονται όντως για πρώτη φορά. Πρόκειται για εξωτικά κατοικίδια, μια νέα και καταστροφική μόδα, που έχει ως αποτέλεσμα φίδια, ιγκουάνα ή άλλα ζώα να το σκάνε από τους ιδιοκτήτες τους ή να εγκαταλείπονται στη φύση, τρομάζοντας τον περίγυρο. Πρόσφατο και ενδεικτικό το παράδειγμα του κροκόδειλου Σήφη στην Κρήτη! Τα εγκαταλειμμένα αυτά κατοικίδια δεν είναι πάντα επικίνδυνα για τον άνθρωπο και συνήθως δεν καταφέρνουν να επιζήσουν στη φύση, όμως ο κίνδυνος για ανατροπή των φυσικών ισορροπιών είναι σημαντικός. Παράδειγμα τέτοιας ανατροπής είναι οι αμερικάνικες νεροχελώνες που επιζούν εις βάρος των ιθαγενών ειδών, μειώνοντας τους πληθυσμούς τους. Η εγκατάλειψη εξωτικών ζώων είναι μια ανεύθυνη και παράνομη πράξη. Τόσο η μόδα των εξωτικών κατοικιδίων, όσο και η συλλογή ζώων με στόχο το παράνομο εμπόριο άγριων ζώων (ορισμένα τέτοια περιστατικά έχουν αναφερθεί και στη χώρα μας), βρίσκει κάθετα αντίθετες τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, που κινητοποιούνται διεθνώς για να σταματήσουν τέτοια περιστατικά! Παρανόηση 4: «Μα τους είδαν, υπάρχουν μαρτυρίες!» «Ο φίλος/ κτηνοτρόφος/ συγγενής/ κάτοικος, κ.ο.κ είδε ένα όχημα που κινιόταν περίεργα σε μια απομονωμένη περιοχή και μετά εμφανίστηκαν λύκοι στην περιοχή.» Όσες φορές έχουμε ακούσει τέτοιες αναφορές, έχουμε προσπαθήσει να διερευνήσουμε το θέμα, γιατί πρόκειται για μια πρακτική παράνομη και επικίνδυνη για τις φυσικές ισορροπίες. Όμως, ποτέ οι έρευνές μας δεν έχουν φέρει αποτέλεσμα: όταν ρωτάμε, μαθαίνουμε ότι ο «μάρτυρας» ενημερώθηκε από κάποιον άλλο που με τη σειρά του το άκουσε από κάποιον τρίτο… Ως τώρα δεν έχουμε ποτέ διαβάσει απευθείας μαρτυρία τέτοιου γεγονότος. Πάντα προσπαθούμε να διαλευκάνουμε τέτοιες κατηγορίες, ακριβώς για να μη μένει μετέωρη η υποψία. Πραγματικές απελευθερώσεις Επιστροφή πληγωμένων ζώων στη φύση Υπάρχουν και συγκεκριμένες περιπτώσεις όπου ένα πληγωμένο ζώο επιστρέφει στη φύση μετά από την επιτυχή περίθαλψή του. Πρόκειται για περιστατικά που όχι μόνο δεν γίνονται κρυφά αλλά αντίθετα διαφημίζονται για να ενημερωθεί ο κόσμος για συγκεκριμένους κινδύνους για την άγρια ζωή, όπως η λαθροθηρία, τα μη μονωμένα καλώδια μεταφοράς ρεύματος ή τα τροχαία, όσο και για την ανάγκη διατήρησης σπάνιων και απειλούμενων ειδών. Οργανώνονται μετά από ενημέρωση και άδεια από το εκάστοτε τοπικό δασαρχείο και συνήθως υλοποιούνται από τα Κέντρα Περίθαλψης Άγριων Ζώων με συμμετοχή πολιτών, σχολείων κλπ. Κυνηγοί Είναι επίσης γνωστό ότι απελευθερώσεις ζώων κάνουν και οι κυνηγοί εμπλουτίζοντας περιοχές με θηρεύσιμα είδη (π.χ. φασιανοί, πέρδικες, αγριόχοιροι). Eπίσημα προγράμματα επανεισαγωγής Επίσημα προγράμματα επανεισαγωγής εγκρίνονται αποκλειστικά και μόνο σε χώρες, περιοχές και περιπτώσεις που κάποια είδη έχουν ήδη εξαφανισθεί ή βρίσκονται στα όρια της εξαφάνισης. Τέτοια προγράμματα δεν έχουν υλοποιηθεί στην Ελλάδα. Υπάρχουν όμως παραδείγματα στην Ευρώπη που αφορούν διάφορα είδη γυπών και μεγάλων αρπακτικών πουλιών, μεγάλα θηλαστικά όπως λύγκες κλπ, τα οποία στηρίχθηκαν σε μακρόχρονες προσπάθειες και επίσημη συνεργασία κρατικών, πανεπιστημιακών και περιβαλλοντικών φορέων. Όταν βάσει μελετών αποδειχθεί ότι για να μην εξαφανιστούν κάποια είδη χρειάζεται να απελευθερωθούν άτομα στη φύση για να επανέλθει κάποιος πληθυσμός, τότε θεωρητικά υπάρχει η δυνατότητα, με επίσημη κρατική άδεια και εποπτεία από το Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, να οργανωθούν προγράμματα επανεισαγωγής. Φυσικά, τέτοια προγράμματα δε θα γίνονταν κρυφά, αλλά απαιτούν τη συναίνεση της τοπικής κοινωνίας και την αποτελεσματική και ουσιαστική συνέργεια των τοπικών φορέων. Είναι χαρακτηριστικό ότι τέτοιες κινήσεις απαιτούν να μελετηθούν πρώτα αναλυτικά όλοι οι πιθανοί κίνδυνοι για τις τοπικές ισορροπίες από την πιθανή ανατροπή που μπορεί να φέρει η εισαγωγή ενός νέου είδους. Η επιστήμη της οικολογίας γνωρίζει καλά ότι μια τέτοια κίνηση, όταν δεν γίνει μελετημένα, είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει πολύ μεγαλύτερη ζημιά παρά όφελος στην αλυσίδα της ζωής. Και να θέλαμε... δε θα μπορούσαμε! Ακόμα και να ήθελε κάποιος να απελευθερώσει ανεξέλεγκτα άγρια ζώα, θέτοντας σε κίνδυνο τις φυσικές ισορροπίες της υπαίθρου, θα ήταν εφικτό κάτι τέτοιο; Ας σκεφτούμε τα πρακτικά προβλήματα: Η συλλογή είναι παράνομη: Τα ζώα που συνήθως υποτίθεται ότι απελευθερώνονται είναι προστατευόμενα είδη των οποίων η σύλληψη, συλλογή κι αιχμαλωσία είναι παράνομη! Πέρα από παράνομη, είναι και πολύ δύσκολη. Τα είδη αυτά είναι σπάνια και δεν είναι καθόλου εύκολο να βρει κανείς και να αιχμαλωτίσει με επιτυχία τα απαραίτητα ενήλικα ζευγάρια … Η αιχμαλωσία δεν είναι «παίξε-γέλασε»: Ας υποθέσουμε ότι παρόλα αυτά ο «οικολόγος» έχει καταφέρει να βρει και να συλλέξει τα ζώα που θέλει. Κάπου θα πρέπει να τα φυλάξει μέχρι να αναπαραχθούν και να δώσουν απογόνους. Αυτό σημαίνει ότι εξασφαλίζει ικανοποιητική τροφή κι έχει κατασκευάσει κατάλληλες εγκαταστάσεις, που θα προσομοιάζουν στο φυσικό περιβάλλον, προκειμένου τα ζώα να μπορούν να ζευγαρώσουν, αλλά και θα τα προστατεύουν από ασθένειες, φυσικούς θηρευτές, και από τα… αδιάκριτα μάτια (αφού μιλάμε για μια κρυφή επιχείρηση). Όμως το μέγεθος αλλά και το κόστος συντήρησης αυτών των εγκαταστάσεων είναι απαγορευτικό ακόμη και για οργανωμένους ζωολογικούς κήπους, οι οποίοι συχνά αποτυγχάνουν να αυξήσουν τους πληθυσμούς των ζώων τους! Απελευθέρωση: Ο λόγος που έχουν μειωθεί τα άγρια ζώα σε μια περιοχή είναι ότι το περιβάλλον εκεί δεν είναι πια ευνοϊκό, π.χ. λόγω έλλειψης τροφής. Τότε, η τύχη των ζώων που θα απελευθερωθούν εκεί θα είναι μάλλον και πάλι η εξαφάνιση, αφού ο αυξημένος ανταγωνισμός για περιορισμένους πόρους το πιθανότερο να οδηγήσει σε μεγαλύτερη θνησιμότητα. Για αυτό το λόγο άλλωστε πρωταρχικό μέλημα οποιασδήποτε σοβαρής προσπάθειας αποκατάστασης των πληθυσμών ενός είδους είναι οι δράσεις διατήρησης ή βελτίωσης των φυσικών του βιοτόπων. Το αληθινό πρόβλημα Οι ζημιές των κτηνοτρόφων δεν είναι φανταστικές Καμιά βιομηχανία αναπαραγωγής και απελευθέρωσης ζημιογόνων ή επικίνδυνων ζώων δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Αν κάποια ζώα μας προκαλούν ζημιές ή αν φοβόμαστε κάποια άλλα, ας δούμε τα πραγματικά αίτια. Τα μεγάλα σαρκοφάγα θηλαστικά της Ελλάδας βασίζονται τροφικά στα κτηνοτροφικά ζώα, στους σκουπιδότοπους, στα υπολείμματα σφαγείων κ.λπ., με αποτέλεσμα οι ζημιές σε αιγοπρόβατα, βοοειδή ή και μελίσσια (από αρκούδες) να είναι αναπόφευκτες. Επίσης, τα άγρια ζώα αλλάζουν συμπεριφορές στην προσπάθειά τους να προσαρμοστούν και να επιβιώσουν, σε ένα φυσικό περιβάλλον το οποίο οι άνθρωποι αλλάζουμε με τις δραστηριότητές μας. Φυσικά θα βασίζονταν και σε άλλες τροφικές πηγές αν υπήρχαν άφθονες, πχ. ζαρκάδια. Η κατάσταση επιδεινώνεται από το γεγονός ότι σε μικρές χώρες όπως η Ελλάδα δεν υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις χωρίς ανθρώπινες δραστηριότητες. Αξίζει να σημειώσουμε ότι πολλές επιθέσεις σε κοπάδια κτηνοτρόφων σε όλη την Ελλάδα έχει αποδειχτεί ότι γίνονται όχι μόνον από λύκους, αλλά και από άγρια αδέσποτα σκυλιά. Πρόκειται για παρατημένα και εξαγριωμένα πλέον ζώα που οργανώνονται σε αγέλες αναζητώντας τροφή. Τα συναντάμε δυστυχώς σε όλη την Ελλάδα και βέβαια και σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν λύκοι ή τσακάλια, πυροδοτώντας τις φήμες για απελευθερώσεις. Ζημιές γίνονται, όμως η διαιώνιση του μύθου των «απελευθερώσεων» δε μας βοηθά να λύσουμε το πρόβλημα. Αντίθετα, δίνει δικαιολογία στο παράνομο κυνήγι και στις φόλες, δραστηριότητες που κινδυνεύουν να φέρουν πολλαπλάσιο κόστος στη φύση και στον άνθρωπο. Η σωστή αντιμετώπιση: αναζητώντας τη συνύπαρξη Πολλές αγροτικές κοινωνίες στην Ελλάδα έχουν καταφέρει να συνυπάρξουν με την άγρια ζωή. Οι κτηνοτρόφοι που γνωρίζουν καλά τις περιοχές τους και μαθαίνουν τις συνήθειες των άγριων ζώων, αναπτύσσουν απλές αλλά αποτελεσματικές μεθόδους προφύλαξης, όπως τη χρήση των ποιμενικών σκύλων. Έτσι, πολλές τοπικές κοινωνίες έχουν δείξει ανοχή σε είδη όπως ο λύκος και η αρκούδα, γεγονός που τις τιμά. Αντίθετα, σε άλλες περισσότερο ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες, τα είδη αυτά εξαφανίστηκαν εξαιτίας του ανθρώπου. Βέβαια, όπου η προφύλαξη δεν είναι αρκετή, υπάρχει η δυνατότητα αποζημιώσεων για επιθέσεις από λύκους και αρκούδες από τον ΕΛΓΑ. Για μας είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να υπάρξει προστασία ζώων και φυτών χωρίς τη συναίνεση και ενεργή συμμετοχή των κατοίκων μιας περιοχής. Στόχος μας είναι οι πολίτες να γίνονται συμμέτοχοι στην προστασία του φυσικού πλούτου της υπαίθρου. Απελευθερώσεις που θα προκαλούσαν τεχνητά μεγάλη τοπική αύξηση του πληθυσμού ειδών της άγριας πανίδας όχι μόνο θα προκαλούσαν ζημιά στη φύση, ανατρέποντας τις φυσικές ισορροπίες, αλλά και θα αύξαναν άμεσα και σημαντικά τις ζημιές στη παραγωγή, με αποτέλεσμα να ενοχοποιείται η άγρια ζωή και έτσι τελικά να υπονομεύεται η προσπάθεια διατήρησής της. Μια οικολογική οργάνωση δε θα υιοθετούσε ποτέ μια τόσο ανεύθυνη πρακτική που θα έβλαπτε τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους, τους πιο απαραίτητους συμμάχους για την προστασία της άγριας ζωής. Γίνετε συμμέτοχοι στη λύση! Βοηθήστε μας να γκρεμίσουμε τον επικίνδυνο μύθο των απελευθερώσεων! Την επόμενη φορά που θα ακούσετε μια τέτοια φήμη, παροτρύνετε αυτόν που τη διακινεί να φέρει αποδείξεις, φωτογραφίες, ή οποιοδήποτε στοιχείο που να μπορεί να ελεγχθεί και να διερευνηθεί από την αστυνομία και το δασαρχείο. Ενθαρρύνετε τον κόσμο που πιστεύει στη φήμη αυτή να κάνει μια σοβαρή καταγγελία, ώστε να διαλευκανθεί και να δουν όλοι τελικά αν ήταν αληθινή ή όχι. Όλοι θα ωφεληθούμε όταν απαλλαγούμε από αυτόν τον επικίνδυνο μύθο. Αυστηρή νομοθεσία και ειδικές άδειες
Η πλούσια πανίδα και χλωρίδα της Ελλάδας προστατεύεται από ένα ευρύ θεσμικό πλαίσιο σε εθνικό, ευρωπαϊκό αλλά και διεθνές επίπεδο. Βασικό εργαλείο προστασίας σε αυτά τα νομικά κείμενα αποτελεί η απαγόρευση της σύλληψης, της θανάτωσης, της παρενόχλησης, της συλλογής, της εκρίζωσης, της κοπής, της αρπαγής αυγών και βέβαια και του εμπορίου αυτών των ειδών. Για το λόγο αυτό προβλέπεται η έκδοση αδειών, οι οποίες είναι υποχρεωτικές για οποιαδήποτε δράση αφορά σε προστατευόμενα ή απειλούμενα είδη, όπως είναι τα μεγάλα θηλαστικά, η πλειονότητα των ερπετών της Ελλάδας, πολλά είδη πτηνών και πολλά φυτά, ιδιαίτερα αν περιλαμβάνει σύλληψη άγριων ζώων για ερευνητικούς σκοπούς και στη συνέχεια την απελευθέρωση τους στη φύση. Οι άδειες αυτές εκδίδονται από τις αρμόδιες Διευθύνσεις του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΑΠΕΝ) μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου και δημοσιεύονται με ανάρτηση στο Δι@υγεια. Είναι έγγραφα συγκεκριμένα και προσωπικά καθώς αναφέρουν μεταξύ άλλων το ονοματεπώνυμο του ερευνητή, το σκοπό της έρευνας, την περιοχή και το χρονικό διάστημα διεξαγωγής της έρευνας και βέβαια το είδος ή τα είδη που θα μελετηθούν, το αν απαιτείται ή όχι η συλλογή ή σύλληψη και κατοχή φυτικού ή ζωικού είδους και αν ναι τον αριθμό και το είδος των απαιτούμενων δειγμάτων από κάθε ζωικό ή φυτικό είδος. Οι ερευνητές επιστήμονες που μελετούν και δρουν για να προστατεύουν τα είδη άγριας πανίδας διαθέτουν υποχρεωτικά τέτοιες άδειες. Οι δημόσιες φωτογραφίες ή βίντεο επιστημόνων να δακτυλιώνουν, να τοποθετούν πομπούς, να περιθάλπουν τραυματισμένα άγρια ζώα και, αν θεραπευτούν, να τα απελευθερώνουν ξανά στη φύση, αποσκοπούν στο να ευαισθητοποιήσουν και να ενημερώσουν το κοινό για την προστασία των άγριων ζώων. Δεν πρέπει να θεωρούμε ότι οι άνθρωποι αυτοί διαχειρίζονται τα ζώα με ανεξέλεγκτο τρόπο. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: τα άγρια ζώα που «πιάνουν» στα χέρια τους είναι ένας μικρός αριθμός (δείγμα) από τα είδη που μελετούν, προκειμένου να εξάγουν σημαντικά συμπεράσματα για την προστασία τους, ή είναι ζώα που βρίσκονται σε ανθρώπινα χέρια λόγω τραυματισμού τους. Πηγή: http://www.wwf.gr/images/pdfs/SnakesNo.pdf To ντοκιμαντέρ του Λεβ Παρασκευκόπουλου για τα πουλιά της Ελλάδας «Νησίδες Άγριας Ζωής» βρίσκεται στην τελική φάση της ολοκλήρωσης του και ο δημιουργός ζητάει την συνδρομή εκείνων, που ενδιαφέρονται ώστε αυτή η ταινία να προβληθεί τελικά στο κοινό, να ενισχύσουν οικονομικά την προσπάθεια του. Συγκεκριμένα επισημαίνει: «Πριν τέσσερα χρόνια πήρα την απόφαση να δημιουργήσω ένα ντοκιμαντέρ για τα πουλιά της Ελλάδας, ώστε να τα γνωρίσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι και να ευαισθητοποιηθούν για να τα προστατεύουν. Το ντοκιμαντέρ έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και αποτελείται από τέσσερα επεισόδια συνολικής διάρκειας δύο ωρών σε υψηλή ανάλυση Full HD. Η Ελλάδα είναι μια πολύ όμορφη χώρα με ιστορία χιλιάδων ετών, με άπειρα αρχαιολογικά αξιοθέατα και μνημεία, όμορφες αμέτρητες παραλίες και απέραντο γαλάζιο. Υπάρχει όμως και ο φυσικός πλούτος, που σε βάθος χρόνου υπέστη μεγάλη παρέμβαση ανθρώπινης προέλευσης και χρόνο με το χρόνο εξαφανίζεται. Οι άνθρωποι εκμεταλλεύονται όλο και περισσότερες περιοχές, επεκτείνουν χωριά και πόλεις και έτσι ο χώρος για άγρια πανίδα και χλωρίδα όλο και λιγοστεύει. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να ονομάσω το ντοκιμαντέρ "Νησίδες Άγριας Ζωής". Στο ντοκιμαντέρ αυτό θα γνωρίσετε περίπου 150 είδη πουλιών που είτε φωλιάζουν, είτε ξεχειμωνιάζουν, είτε σταθμεύουν προσωρινά στην Ελλάδα την περίοδο της μετανάστευσης. Τα τέσσερα επεισόδια καλύπτουν τέσσερις εποχές του χρόνου και σε κάθε επεισόδιο θα σας ξεναγώ μέσα από τον φακό μου στους σημαντικότερους και μη βιότοπους της Κεντρικής Μακεδονίας όπως το σύμπλεγμα ποταμών Γαλλικού, Αξιού, Λουδία και Αλιάκμονα, στις λίμνες Κερκίνη, Βόλβη, Κορώνεια, Βεγορίτιδα, Πετρών και Άγρα. Επίσης θα επισκεφτούμε το περιαστικό δάσος Σέιχ Σου και το βουνό Βόρας ή Καιμάκτσαλαν για να δούμε κάποια μικρόπουλα που επιβιώνουν στις κορυφές του βουνού τους χειμερινούς μήνες με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Πολλά από τα είδη πουλιών που θα δείτε, πολλές φορές ζουν πολύ κοντά μας, γιατί ειδικά τους χειμερινούς μήνες βρίσκουν ευκολότερα τροφή δίπλα στον άνθρωπο αλλά περνούν απαρατήρητα. Έτσι λοιπόν θα έχετε την ευκαιρία να τα γνωρίσετε και να μάθετε γι' αυτά. Η διάρκεια της παραγωγής κράτησε 3,5 χρόνια. Στην παραγωγή του project έχουν συμβάλει ο καθένας με τον τρόπο του οι: Χάρης Κουρουζίδης, Οδυσσέας Τζημούλης, Μιχάλης Βαμβακάς, Κώστας Παπαδόπουλος, Χρήστος Βλάχος και ο Σάκης Τσιλιανίδης. Αυτή τη στιγμή, λόγω της πολύ δύσκολης οικονομικής κατάστασης έχει σταματήσει να προχωράει το project, ενώ βρίσκεται πολύ κοντά στην ολοκλήρωσή του. Είναι κρίμα να μην μπορέσω να μοιραστώ μαζί σας αυτή την εμπειρία των 3,5 χρόνων που πέρασα κάνοντας λήψεις στο πεδίο μέσα στη φύση». Εδώ θα δείτε πως μπορείτε να βοηθήσετε. ![]() Παρά την πρόοδο σε πολλούς τομείς, τα κράτη μέλη χρειάζεται να καταβάλουν μεγαλύτερη προσπάθεια ώστε να ανακοπεί η απώλεια βιοποικιλότητας έως το 2020. Η ενδιάμεση επανεξέταση της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα αξιολογεί κατά πόσον η ΕΕ βρίσκεται στον σωστό δρόμο για την επίτευξη του στόχου της ανάσχεσης της απώλειας βιοποικιλότητας έως το 2020. Τα αποτελέσματα δείχνουν πρόοδο σε πολλούς τομείς, αλλά υπογραμμίζουν και την ανάγκη πολύ μεγαλύτερης προσπάθειας για να εφαρμοστούν οι δεσμεύσεις των κρατών μελών όσον αφορά την εφαρμογή. Η ικανότητα της φύσης για τον καθαρισμό του αέρα και των υδάτων, την επικονίαση των καλλιεργειών και τον περιορισμό των επιπτώσεων καταστροφών, όπως οι πλημμύρες, βρίσκεται σε κίνδυνο, με δυνητικά σοβαρό απρόβλεπτο κόστος για την κοινωνία και την οικονομία μας. Μια πανευρωπαϊκή δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε επίσης σήμερα δείχνει ότι η πλειονότητα των Ευρωπαίων προβληματίζεται σχετικά με τις επιπτώσεις της απώλειας βιοποικιλότητας και αναγνωρίζει τις αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να υπάρξουν για την ανθρώπινη υγεία και ευεξία και, κατ’ επέκταση, για τη μακροπρόθεσμη οικονομική μας ανάπτυξη. Η ΕΕ έχει εγκρίνει στρατηγική για να σταματήσει αυτή η απώλεια βιοποικιλότητας έως το 2020. Η σημερινή αξιολόγηση, στα μέσα της εφαρμογής της στρατηγικής, επισημαίνει ότι πρέπει να καταβληθούν πολύ περισσότερες προσπάθειες επιτόπου προκειμένου οι πολιτικές της ΕΕ να μετουσιωθούν σε δράση. Πρώτον, η σχετική με τη φύση νομοθεσία της ΕΕ πρέπει να εφαρμοστεί καλύτερα από τα κράτη μέλη. Πάνω από τα τρία τέταρτα των σημαντικών φυσικών οικοτόπων στην ΕΕ βρίσκονται πλέον σε δυσμενή κατάσταση, ενώ πολλά είδη απειλούνται με εξαφάνιση. Η ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας θα εξαρτηθεί, επίσης, από το πόσο αποτελεσματική θα είναι η ενσωμάτωση των προβληματισμών για τη βιοποικιλότητα στις πολιτικές για τη γεωργία, τη δασοκομία, την αλιεία, την περιφερειακή ανάπτυξη και το εμπόριο. Η μεταρρυθμισμένη κοινή γεωργική πολιτική παρέχει ευκαιρίες για αυξημένη ενσωμάτωση των προβληματισμών για τη βιοποικιλότητα· εντούτοις, η επιτυχία της ΚΓΠ θα εξαρτηθεί από τον βαθμό στο οποίο τα κράτη μέλη θα θεσπίσουν μέτρα σε εθνικό επίπεδο. Εν τέλει, το φυσικό μας κεφάλαιο δεν πρέπει να αναγνωρίζεται και να εκτιμάται μόνο στις περιορισμένες προστατευόμενες περιοχές μας, αλλά και ευρύτερα, σε ξηρά και θάλασσα. Η Επιτροπή προβαίνει επί του παρόντος σε έλεγχο καταλληλότητας των οδηγιών της ΕΕ για τα πτηνά και τους οικοτόπους προκειμένου να εκτιμηθεί κατά πόσον οι πολύτιμοι στόχοι της επιτυγχάνονται κατά τον αποδοτικότερο τρόπο. Ο Ευρωπαίος Επίτροπος αρμόδιος για το Περιβάλλον, τις Θαλάσσιες Υποθέσεις και την Αλιεία κ. Karmenu Vella δήλωσε: «Πολλά είναι τα διδάγματα που αποκομίζουμε από την έκθεση αυτή – κάποια θετικά στοιχεία προόδου και καλά παραδείγματα προς μίμηση, πρέπει όμως να γίνουν πολύ περισσότερα για να καλυφθούν τα κενά και να επιτύχουμε τους στόχους μας για τη βιοποικιλότητα έως το 2020. Δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού – η απώλεια βιοποικιλότητας σηματοδοτεί την απώλεια ζωτικών συστατικών στοιχείων της ύπαρξής μας. Δεν μπορούμε να αφήσουμε να συμβεί κάτι τέτοιο, ούτε εμείς, ούτε η οικονομία μας.» Η αποκατάσταση των φυσικών ενδιαιτημάτων και η δημιουργία πράσινης υποδομής εξακολουθεί να αποτελεί πρόκληση για την Ευρώπη. Η ενωσιακή στρατηγική για τις πράσινες υποδομές – μόλις εφαρμοστεί – θα αποφέρει πολλαπλά οφέλη σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της γεωργίας, της δασοκομίας και της αλιείας. Τα χωροκατακτητικά ξένα είδη αποτελούν μία από τις ταχύτερα αυξανόμενες απειλές για τη βιοποικιλότητα στην Ευρώπη και προκαλούν σοβαρές ζημιές στη γεωργία, τη δασοκομία και την αλιεία, το κόστος των οποίων ανέρχεται σε τουλάχιστον 12 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για την ΕΕ. Ένας νέος κανονισμός της ΕΕ έχει τεθεί σε ισχύ για την καταπολέμηση της εξάπλωσης των χωροκατακτητικών ξένων ειδών, ενώ έχουν αρχίσει εργασίες για την κατάρτιση καταλόγου χωροκατακτητικών ειδών ενωσιακού ενδιαφέροντος έως τις αρχές του 2016. Σε παγκόσμια κλίμακα, η ΕΕ συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας. Η ΕΕ, μαζί με τα κράτη μέλη της, είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Η ΕΕ έχει πραγματοποιήσει τα πρώτα βήματα για τη μείωση των έμμεσων αιτίων της απώλειας βιοποικιλότητας, συμπεριλαμβανομένων του εμπορίου ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας, της παράνομης αλιείας, και για την ενσωμάτωση της βιοποικιλότητας στις εμπορικές της συμφωνίες. Το νέο παγκόσμιο «θεματολόγιο 2030» για τη βιώσιμη ανάπτυξη επαναλαμβάνει την ανάγκη να ανταποκριθούμε στις παγκόσμιες δεσμεύσεις μας στον τομέα αυτόν. Η δημοσίευση της ενδιάμεσης επανεξέτασης συμπίπτει χρονικά με μια έρευνα του Ευρωβαρομέτρου που δείχνει τις ανησυχίες των Ευρωπαίων όσον αφορά τις γενικές τάσεις σχετικά με τη βιοποικιλότητα. Τουλάχιστον τα τρία τέταρτα των Ευρωπαίων πιστεύουν ότι υπάρχουν σοβαρές απειλές για την υγεία των ζώων, των φυτών και των οικοσυστημάτων σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, ενώ πάνω από τους μισούς πιστεύουν ότι θα επηρεαστούν προσωπικά από την απώλεια της βιοποικιλότητας. Ιστορικό Η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα έως το 2020 αποσκοπεί στην ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας και της υποβάθμισης των υπηρεσιών οικοσυστήματος, στην αποκατάστασή τους κατά το δυνατόν έως το 2020 και στη συμβολή στην αποτροπή της παγκόσμιας απώλειας βιοποικιλότητας. Θέτει στόχους σε έξι βασικούς τομείς: την πλήρη εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ για τη φύση· τη διατήρηση και αποκατάσταση των οικοσυστημάτων και των υπηρεσιών τους· πιο βιώσιμη γεωργία, δασοκομία και αλιεία· εντατικότερους ελέγχους για χωροκατακτητικά ξένα είδη και μεγαλύτερη συμβολή της ΕΕ στην αποτροπή της απώλειας βιοποικιλότητας παγκοσμίως. Η στρατηγική της ΕΕ υπογραμμίζει την ανάγκη να ληφθούν πλήρως υπόψη τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη που προέρχονται από τη συμβολή της φύσης και να ενσωματωθούν τα εν λόγω οφέλη στα συστήματα κατάρτισης εκθέσεων και λογιστικής καταγραφής. Η στρατηγική αποσκοπεί επίσης στην εκπλήρωση των διεθνών δεσμεύσεων για τη βιοποικιλότητα στο πλαίσιο της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα και συμβάλλει στο νέο παγκόσμιο θεματολόγιο 2030 για την αειφόρο ανάπτυξη. Για περισσότερες πληροφορίες: Ενδιάμεση επανεξέταση της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα έως το 2020 — Έκθεση της Επιτροπής Στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020 Στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020: φυλλάδιο Έκθεση για την κατάσταση της φύσης το 2015 Ευρωβαρόμετρο για τη βιοποικιλότητα Το Δελτίο Τύπου στον ιστότοπο της ΕΕ Μια αρκούδα που… βολτάρει εντός του οικισμού στη Χρυσαυγή Βοΐου Κοζάνης απαθανάτισε κάτοικος της περιοχής, ο οποίος ανέβασε και τη σχετική φωτογραφία στο Facebook. Σύμφωνα με δημοσίευμα του kozan.gr, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό, καθώς η συγκεκριμένη αρκούδα έχει φθάσει αρκετές φορές σε απόσταση δύο μέτρων από τις εισόδους κατοικιών.
Σας παραθέτουμε το email έτσι όπως ακριβώς μας ήρθε: Κύριοι, 3 Οκτωβρίου 2015 και το συνέδριο γίνεται την ίδια ημερομηνία που πρωτοδημιουργηθήκαμε. Μαζί με το συνέδριο γιορτάζουμε και τα 4 χρόνια λειτουργίας μας. Ψηφοφορία για Διαχειριστή:![]()
Θέματα που συζητήθηκαν:Εφαρμογή Android Φάνηκε ότι υπάρχουν ελλείψεις. Και να βγει η επόμενη έκδοση όσο πιο γρήγορα γίνεται, διότι υπάρχουν αρκετές ήδη δοκιμές που γίναν μέσα στο καλοκαίρι. Και να προστεθεί όσο περισσότερο περιεχόμενο γίνεται, χωρίς όμως να γίνει η ίδια η εφαρμογή βαριά. Ερωτηματολόγια Μέσω των ερωτηματολογίων θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλά. Οπότε να φροντίσουμε να τα χρησιμοποιούμε πιο συχνά. Ανεξάρτητες ομάδες Την τελευταία εβδομάδα αποφασίστηκε να λειτουργούν ομάδες για διάφορα θέματα, όπως μιας περιοχής ή ενός συγκεκριμένου σκοπού, που πάντα όμως θα έχουν στόχο αυτά που πρεσβεύει το ΕΠΒ. Αποφασίστηκε ότι 2 άτομα τουλάχιστον μπορούν να ζητήσουν μέσω email να φτιαχτεί ομάδα. Οι ομάδες πάνω-κάτω θα έχουν την ίδια αρχιτεκτονική σχεδιασμού. Εδώ εγκρίθηκε και επίσημα από όλους μας την ένταξη του Παρατηρητηρίου Περιβάλλοντος Πηλίου - Ο Κένταυρος στην ομάδα Πηλίου. Το ΠΠΠ θα καταργηθεί και επίσημα μόλις ενσωματώσουμε όλα τα στοιχεία που έχουν στην σελίδα τους. Κυνήγι Αποφασίστηκε ομόφωνα να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε ενημερωτικά βίντεο με την κακοποιήση που δέχονται τα θηρεύσιμα είδη από τους κυνηγούς και τους σκύλους τους. Και να προσπαθήσουμε με νέους τρόπους να ζητήσουμε την κατάργηση του. Και να δούμε τι δράσεις θα μπορούσαμε να κάνουμε. Παρατηρήσεις ειδών στην Ελλάδα Υπάρχουν πολλές παρατηρήσεις ειδών στην Ελλάδα, άλλες αφορούν νέα είδη άλλες για μετακινήσεις ειδών. Να βάζουμε τουλάχιστον στην ιστοσελίδα μας τις παρατηρήσεις αυτές και να κάνουμε την ιστοσελίδα μας έτσι ώστε όποιον μπαίνει να έχει όσο ενημέρωση χρειάζετε αυτό που ψάχνει για την άγρια ζωή. Project Noah Αυξάνεται ευχάριστα η αποστολή στο Project Noah και να προσπαθήσουμε να την προωθήσουμε όσο πιο πολύ γίνεται. Δυστυχώς όπως το προβλέψαμε το project για τις πεταλούδες της Ρόδου απέτυχε οικτρά. Δεν είχαμε κάποιο μέλος στην Ρόδο όπως είχαμε στο Πήλιο και έτσι και δεν μπει ούτε μία συμμετοχή μέχρι τέλος του χρόνου στην αντίστοιχη αποστολή στο Noah, θα το διεγράψουμε. Περιβαλλοντικές μελέτες Αυτή την στιγμή στην Ελλάδα είναι άγνωστο το τι μελέτες υπάρχουν και για ποια από τα είδη ζώων και φυτών. Αποφασίστηκε να ανεβάζουμε όσες μελέτες υπάρχουν στην ιστοσελίδα μας είτε απευθείας σαν αρχείο ή σαν σύνδεσμο εκεί που έχει δημοσιευθεί. Κόμβος το ΕΠΒ σαν ενημέρωση για την βιοποικιλότητα Αποφασίστηκε να προσπαθήσουμε να κάνουμε το ΕΠΒ έναν κόμβο ενημέρωσης για το τι γίνεται με την βιοποικιλότητα της χώρας. Αυτό περιλαμβάνει περιβαλλοντικές μελέτες, νέα παρατηρήσεων άγριων ζώων και επιπτώσεις ανθρώπινης εργασίας στην Βιοποικιλότητα. Citizen Science - Επιστήμη από τους πολίτες Πολλές ομάδες λειτουργούν με αυτή την λογική και εμείς το κάναμε ανεπίσημα από την αρχη λειτουργίας μας. Δηλαδή όπου χρειαστεί να συνεργαζόμαστε με επιστήμονες ή και επιστήμονες να συμμετέχουν άμεσα, αλλά ο κύριος κορμός λειτουργίας είναι πολίτες πολλές φορές άσχετοι επαγγελματικά με το θέμα του περιβάλλοντος, αλλά έχουν μεράκι και γνώσεις και βοηθάνε εθελοντικά όπου μπορούν. Μην ξεχνάμε πως πολλά projects δουλεύουν έτσι όπως καταμέτρηση πεταλούδων, καταμέτρηση τσούχτρων, κλπ. Είναι μια λειτουργία που είμαστε από τους λίγους που την κάνουν στην Ελλάδα. Μερική ανασκόπηση 2 χρόνων (από το προηγούμενο συνέδριο του 2013):Οι παρακάτω τίτλοι που οδηγούν μέσα στα αντίστοιχα άρθρα τους είναι μόνο ένα μέρος από αυτά που κάναμε σαν ΕΠΒ αλλά και έγιναν στην Ελλάδα. Πολλά περισσότερα υπάρχουν στο blog μας αλλά και στην σελίδα μας στο facebook. Συζητήθηκαν όλα στο συνέδριο και ακούστηκε κριτική για το καθένα από αυτά. 2014
2015
![]() Τέσσερις λαθροθήρες, ένας από τους οποίους σκότωνε ελάφια και στόλιζε το μαντρί του με τα «τρόπαια», έπεσαν στα χέρια των ανδρών της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής Κρήτης και Δωδεκανήσων στην Ιεράπετρα και τη Ρόδο. Δυο, ακόμη, δεν έχουν βρεθεί και αναζητούνται από τις αρχές. Τα κλιμάκια της Θηροφυλακής που έκαναν έρευνες σε ποιμνιοστάσια της Ρόδου, ανακάλυψαν σε ένα από αυτά το δέρμα και το κεφάλι ενός ελαφιού! Ο λαθροθήρας κτηνοτρόφος που αναζητείται, δεν είχε διστάσει να τα κρεμάσει για να κομπάζει για το «κατόρθωμά» του, αφήνοντας μάλιστα να φαίνεται το σημάδι από το βλήμα που σκότωσε το άτυχο θηλαστικό! Στον ίδιο χώρο, κατασχέθηκαν δύο παράνομα όπλα με ένα φυσίγγιο. Σε άλλα δυο ποιμνιοστάσια βρέθηκε μεγάλη ποσότητα φυτοφαρμάκων και στριχνίνης που η κυκλοφορία τους στη χώρα μας έχει απαγορευτεί καθώς θεωρούνται δηλητήρια επιβλαβή για τον οργανισμό των ζώων. Ο ιδιοκτήτης του πρώτου δεν εντοπίστηκε, ενώ του δεύτερου συνελήφθη. Οι άλλοι τρεις λαθροθήρες συνελήφθησαν όταν οι θηροφύλακες ακινητοποίησαν το τζιπ στο οποίο επέβαιναν στην περιοχή της Ιεράπετρας μεταξύ Βλόχια και Ρίζα, το ερεύνησαν και διαπίστωσαν ότι είχαν μαζί τους μια καραμπίνα με πέντε φυσίγγια από την οποία έλειπε ο μειωτήρας, πράγμα που απαγορεύεται από το νόμο. Μαζί με αυτήν, κατασχέθηκαν και άλλα 97 φυσίγγια. Πηγή: Πρώτο Θέμα |
Categories
All
Archives
May 2023
|