του Κώστα Παπακωνσταντίνου

Το απόγευμα της 26ης Δεκεμβρίου 2021 στο Βόρειο τμήμα της Λιμνοθάλασσας Ροδιάς, στα κλειστά νερά κοντά στον λόφο της Στρογγυλής, 4 βάρκες με εξωλέμβια μηχανή και πέντε άτομα με καλυμμένα τα πρόσωπά τους κυνηγούσαν μανιωδώς τις φαλαρίδες (λούφες).

Η μία βάρκα περιφερόταν συνεχώς με ταχύτητα και σήκωνε στον αέρα τις φαλαρίδες και οι υπόλοιποι, «ακροβολισμένοι» σε τρία σημεία, τις πυροβολούσαν.

Από 14.50 μέχρι 15.15 πέφτανε δεκάδες τουφεκιές ανά λεπτό και σκοτώθηκαν δεκάδες πουλιά. Κατόπιν, οι λαθροθήρες μάζεψαν τα νεκρά πουλιά από το νερό, και οι τέσσερις βάρκες έφυγαν – “κατά σύμπτωση” αφού μιλήσαμε με τον οδηγό ενός αγροτικού που παρακολουθούσε συνεχώς από τον δρόμο Βίγλας – Στρογγυλής.

Όταν έφτασε ο Φορέας Διαχείρισης, είχαν φύγει, Μιλάμε για μέρα με εκατοντάδες επισκέπτες στον Αμβρακικό. Φαίνεται μια εικόνα μέσα από το τηλεσκόπιο και η περιοχή όπου έγινε η επιδρομή.

Μιλάμε για κατάσταση αδιανόητη για Εθνικό Πάρκο σε Ευρωπαϊκή χώρα. Οι φύλακες του Φορέα Διαχείρισης προσπαθούν συνεχώς και με ρίσκο απέναντι στους λαθροθήρες. Ως όργανο, όμως, ο φορέας Διαχείρισης, έχει ευθύνη αφού αποδέχτηκε το κυνήγι σε διάφορες γωνιές του Αμβρακικού και την ανεξέλεγκτη είσοδο κυνηγών, δείχνοντας για μια ακόμη φορά ότι έτσι δεν μειώνεται η κυνηγετική πίεση και ότι δεν χρειάζεται να τον υπολογίζουν.

Χριστουγεννιάτικο δώρο της κυβέρνησης η κατάργηση επτά (7) φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών του δικτύου Natura 2000.

Με ΦΕΚ που βγήκε μόλις έκλεισε η Βουλή (23/12) καταργούνται οι ακόλουθοι Φορείς σε:

1. Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας,
2. Εθνικό Πάρκο Σχινιά, Μαραθώνα και Υμηττού,
3. Δέλτα Έβρου και Σαμοθράκης,
4. Εθνικό Πάρκο Δαδιάς,
5. Εθνικών Πάρκων Βόρειας Πίνδου,
6. Τζουμέρκα, Άγραφα, κοιλάδας Αχελώου και Μετέωρα,
7. Εθνικό Δρυμό Ολύμπου.

και ενσωματώνονται στον Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.)

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι:

• Η διοίκηση των φορέων μεταφέρεται στην Αθήνα και άρα οι γνωμοδοτήσεις για τα έργα θα βγαίνουν με τα κριτήρια της εκάστοτε κυβέρνησης.
• Οι εργαζόμενοι μένουν στον αέρα εφόσον η κυβέρνηση Μητσοτάκη σταμάτησε τις προσλήψεις που είχαν προγραμματιστεί το 2019.
• Οι τοπικοί φορείς δεν θα συμμετέχουν πλέον στη διοίκηση και διαχείριση των Φορέων.
•  Καθυστερούν οι Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες που είχαν ανατεθεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2019 και η Ελλάδα έχει ήδη μία ευρωπαϊκή καταδίκη το 2020 και οδεύει προς νέο πρόστιμο.
• Πάνω από όλα όμως σημαίνει ότι το ελληνικό περιβάλλον γίνεται φτωχότερο και υποβαθμίζεται. 

Στην επίσημη λίστα των χωρών με καθεστώς απαλλαγμένο από νόσο για λύσσα (λοίμωξη από RABV) περιλαμβάνεται πλέον η Ελλάδα σύμφωνα με ενημέρωση της Γενικής Διεύθυνσης Κτηνιατρικής του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Αυτό αναφέρει, σε ανακοίνωσή του, το Τμήμα Υγείας Ζώων και Κτηνιατρικής Αντίληψης, Φαρμάκων και Εφαρμογών της Διεύθυνσης Κτηνιατρικής της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, το οποίο, ωστόσο, επισημαίνει ότι για τη διατήρηση του καθεστώτος αυτού, δεν αρκεί μόνο η απουσία κρουσμάτων αλλά απαιτείται η επιτήρηση του νοσήματος, ενεργητική (με εμβολιασμούς αλεπούδων κατά της λύσσας) και παθητική.

Καθώς, όμως, το Πρόγραμμα εμβολιασμών για την ανοσοποίηση της άγριας πανίδας, που εφαρμόζεται από το 2013 και από το 2016 δύο φορές ανά έτος, δεν κατέστη δυνατό να εφαρμοστεί κατά το έτος 2021, η ανάγκη για την ενίσχυση της παθητικής επιτήρησης του νοσήματος γίνεται εξαιρετικά επιτακτική, σε όλη τη χώρα.

Συγκεκριμένα απαιτείται η συλλογή και αποστολή στο Εθνικό Εργαστήριο Αναφοράς για τη Λύσσα, ζώων που ανευρίσκονται νεκρά, είτε κρίνονται λυσσύποπτα, π.χ. μετά από δάγκωμα. Η διαδικασία αφορά «όλα τα θερμόαιμα ζώα που αποτελούν ζώα-στόχους της παθητικής επιτήρησης της λύσσας, κυρίως όμως τα θηλαστικά της άγριας πανίδας, εκτρεφόμενα ή κατοικίδια και οικόσιτα θηλαστικά, τρωκτικά, καθώς και νυχτερίδες».

Στο πλαίσιο αυτό, η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας ενημερώνει τους κυνηγούς, τους θηροφύλακες και τα μέλη περιβαλλοντικών οργανώσεων ότι μπορούν να προσκομίζουν δείγματα στις κτηνιατρικές αρχές, υποβάλλοντας αίτηση, μαζί με το σχετικό έγγραφο και τα στοιχεία τους. Προβλέπεται, άλλωστε, η χορήγηση ενός κατ’ αποκοπή ποσού της τάξεως των πενήντα ευρώ ανά αλεπού, ανά έτος, ενώ το συνολικό ποσό δεν μπορεί να υπερβεί τις σαράντα πέντε χιλιάδες ευρώ, για τη συλλογή και παράδοση νεκρών αλεπούδων κατάλληλων προς δειγματισμό, μη πυροβολημένων ή δηλητηριασμένων.
​
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

​

Τους τελευταίους 6 μήνες μέλη-εθελοντές μας έχουν εισέλθει σε διάφορες ομάδες του facebook όπου πουλάνε και εκτρέφουν άγρια είδη πουλιών.

Μέσα σε αυτούς τους έξι μήνες μπορέσαμε να διαπιστώσουμε πόσο οργανωμένο είναι το δίκτυο και πως δουλεύουν. Οι περισσότεροι βρίσκονται εντός Αθήνας και Θεσσαλονίκης και λιγότεροι στην περιφέρεια (αλλά βρήκαμε σε όλους τους Νομούς).

Τους χωρίσαμε σε 2 κατηγορίες:

1. Αυτούς που το κάνουν αρκετά χρόνια, έχουν ψεύτικα προφίλ στο facebook, και για τις συναλλαγές συνεννοούνται μέσω facebook messenger και telegram. Δεν στέλνουν ποτέ πουλιά, αλλά προτιμάνε να κάνουν τις συναλλαγές χέρι - χέρι, συνήθως στην περιοχή που μένουν και σε γειτονικές (π.χ. Νίκαια, Πειραιάς, κλπ). Και γενικά είναι πολύ προσεχτικοί όταν κάποιος έρχεται σε επαφή μαζί τους και δεν έδιναν καν το τηλέφωνο τους σε αρκετές περιπτώσεις.
   
   
2. Αυτούς που γενικά είναι νέοι στο παράνομο εμπόριο άγριων πουλιών ή που νομίζουν ότι δεν τους πιάνει η τσιμπίδα του Νόμου. Βάζουν ακόμα και αγγελίες για τα πουλιά όχι μόνο στο facebook αλλά και σε άλλα μέσα (είδαμε μέχρι και στο car.gr) και τα στέλνουν όπως μπορούν σε όλη την Ελλάδα.

Και στις 2 κατηγορίες αυτές:

• Υπάρχουν άτομα που είναι οι ίδιοι πουλοπιάστες και τα πιάνουν παράνομα συνήθως με ξόβεργες και δίχτυα - φαντάσματα.
• Εκτρέφουν για να πωλούν παράνομα έπειτα, αφού δεν έχουν άδεια εκτροφής.
• Συνεργάζονται με κακά pet shop για να μπορούν τα pet shop να τα μεταπωλούν παράνομα και αυτά.
• Πολλοί δουλεύουν ανάλογα με την ζήτηση, όπου πρώτα θα τους ζητηθεί τι είδος θέλουν πάνε τα πιάνουν αν τους έχουν τελειώσει και έπειτα τα πωλούν σε αυτούς που τα ζήτησαν.
• Οι περισσότεροι πουλοπιάστες τα έχουν στα σπίτια τους και στις αυλές τους, μιλώντας σχεδόν πάντα για 3ψήφιο αριθμό άγριων πουλιών.
• Ενώ μερικοί ιδιοκτήτες κακών petshop έχουν ενοικιασμένες αποθήκες όπου έχουν εκεί τα πουλιά, ώστε να μην τα έχουν στα petshop και τα διαφημίζουν μόνο από στόμα σε στόμα σε εκλεκτούς πελάτες ή σε άτομα που γνωρίζουν ή σε άτομα τρίτα που έχουν έρθει μέσω γνωστού.
• Δεν έχουν όρια στο τι πουλιά θα πιάσουν για να πωλήσουν, αλλά το πιο κοινό που είδαμε ότι υπάρχει πώληση και ζήτηση είναι η καρδερίνα (Carduelis carduelis).​

Ενώ στις 4 Νοεμβρίου 2021 είχε τεθεί το θέμα και ζητήθηκε η απαγόρευση πώλησης εξωτικών ζώων και άλλων ειδών άγριας φύσης, όπου ο κος Αμυράς (Υφυπουργός), μας ανακοίνωσε ότι εργάζεται για το θέμα αυτό σε δύο κατευθύνσεις σε συνεργασία με την αστυνομία και ότι στην κατεύθυνση της εφαρμογής προγράμματος διαρκούς ελέγχου του ελληνικού κυβερνοχώρου – με χρήση των κατάλληλων αλγορίθμων – έτσι ώστε σελίδες που διαφημίζουν εξωτικά είδη και είδη άγριας φύσης ή προωθούν παράνομες πωλήσεις, να «κατεβαίνουν» άμεσα.

Τι κάναμε:

Την Τετάρτη 22.12.2021 προχωρήσαμε σε καταγγελία στην Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος με κοινοποίηση στον κο. Αμυρά για μία από τις ομάδες στο facebook όπου έχουμε εισέλθει και παρακολουθούμε.

Παραδώσαμε όλα τα προσωπικά στοιχεία αυτών που πουλάνε άγρια πουλιά και που μπορέσαμε να βρούμε το τελευταίο εξάμηνο, μαζί με όλα τα στοιχεία της εκάστοτε αγγελίας πώλησης και τα είδη πουλιών που πουλούσαν.

Τι διαπιστώσαμε:

Ότι υπάρχει πάρα πολλή μεγάλη ζήτηση για άγρια πουλιά και η σύλληψη και το παράνομο εμπόριο άγριων πουλιών μέσω κοινωνικών δικτύων (ειδικά στο facebook) είναι τεράστιο θέμα. Πολύ μεγαλύτερο απ' ότι υπολογίζαμε με εκατοντάδες πουλιά καθημερινά να πωλούνται και άγνωστος ο πραγματικός αριθμός που συλλαμβάνονται από την φύση, λόγω της μεγάλης ζήτησης που υπάρχει.

Προς τον: Πρωθυπουργό της Ελλάδας
κ. Κυριάκο Μητσοτάκη

Κοινοποίηση: 1. Υπουργό και Υφυπουργό ΥΠΕΝ
2. Υπουργό και αναπληρωτή Υπουργό ΥΠΕΣ
3. Υπουργό και Υφυπουργό ΥΠΑΑΤ

Θέμα:Τα ζώα δεν είναι θέαμα.

Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ,
Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί

Η χρήση αετού σε ποδοσφαιρικά σώου είναι ηθικά, νομικά και οικολογικά
απαράδεκτη.

Η σχεδιαζόμενη εμφάνιση ενός από τα πιο σπάνια και προστατευόμενα αρπακτικά πτηνά σε εγκαίνια ποδοσφαιρικού γηπέδου και σε αγώνες είναι μια απαράδεκτη ενέργεια για μια σειρά από λόγους:

- Αρχικά γιατί απαγορεύεται ρητά από την νομοθεσία εδώ και πολλά χρόνια, οπότε και σταμάτησαν στη χώρα μας οι παραστάσεις με ζώα, όπως π.χ. σε τσίρκα. Στον πρόσφατο νόμο 4830/2021 (άρθρο 23 παρ.2), αναφέρεται σαφώς, ότι απαγορεύονται κάθε είδους παραστάσεις με οποιοδήποτε ζώο και για οποιοδήποτε σκοπό ακόμη και εκπαιδευτικό. Η μόνη εξαίρεση που προβλέπει ο νόμος είναι για εκδηλώσεις στα πλαίσια λαϊκών ή τοπικών παραδόσεων (με προϋπόθεση την παρουσία κτηνίατρου και την άδεια του δημοτικού συμβουλίου), κάτι που σαφώς δεν σχετίζεται με ποδοσφαιρικούς αγώνες. Δεν είναι ανεκτό, να παραβιάζονται, να παρερμηνεύονται ή να αλλάζουν οι νόμοι από την κρατική Διοίκηση, ανάλογα με το ποιος το ζητάει.

- Στη συνέχεια γιατί η αντίληψη, ότι τα άγρια ζώα υπάρχουν, για να μας διασκεδάζουν με γυμνάσματα, είναι ξεπερασμένη εδώ και χρόνια. Το σώου με τον αετό προϋποθέτει καταρχήν, ότι θα ζει μόνιμα σε συνθήκες αιχμαλωσίας, προκειμένου κάποιες φορές το χρόνο να κάνει μερικούς κύκλους επάνω από ένα κατάμεστο
γήπεδο.

- Η εκγύμνασή του προϋποθέτει μια εξαιρετικά επίπονη διαδικασία για τον αετό, ώστε να απωλέσει τα φυσικά του ένστικτα. Είτε προέρχεται απευθείας από την άγρια φύση, είτε γεννήθηκε σε αιχμαλωσία, τα ένστικτα και οι ανάγκες του είναι ακριβώς ίδιες. Και σε καμία περίπτωση δεν περιλαμβάνουν την ψυχαγωγία οπαδών ποδοσφαιρικών ομάδων και πτήσεις πάνω από χιλιάδες ανθρώπους, που φωνάζουν, κρατούν βεγγαλικά, ρίχνουν καπνογόνα και φωτοβολίδες, ατμόσφαιρα ιδιαίτερα στρεσσογόνα και ψυχικά επώδυνη για το πτηνό, αλλά και επικίνδυνο για τους ανθρώπους, που θα παρακολουθούν το «θέαμα»

- Τέλος, γιατί ανοίγει πάλι μια πόρτα για να επανέλθει η απολύτως κακοποιητική πρακτική της χρησιμοποίησης άγριων ζώων σε θεάματα, μια πόρτα που πρέπει να κλείσουμε οριστικά για όλα τα είδη ζώων, πόσο μάλλον για τα είδη που ανήκουν στην άγρια ζωή.

Καλούμε την κυβέρνηση να μην ανοίξει ένα ακόμη παράθυρο στην κακοποίηση των ζώων, και να μην επιτρέψει την χρησιμοποίηση ενός άγριου είδους σε θεάματα ξένα με τη φύση του.

Καλούμε τους φιλάθλους της ιστορικής ΑΕΚ, να μην επιτρέψουν να συνδεθεί το όνομα της ομάδας τους με μια τόσο αναχρονιστική και βάρβαρη μεταχείριση ενός υπερήφανου και σπάνιου αρπακτικού.

Με εκτίμηση

ΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ
 Πανελλαδική Φιλοζωική & Περιβαλλοντική Ομοσπονδία
(ΠΦΠΟ)
 Δράση για την Άγρια Ζωή
 Ελληνικό Παρατηρητήριο Βιοποικιλότητας
 Οικολογική Συμμαχία για την Περιφέρεια Αττικής
 Προστασία Άγριας Ζωής Νάξου
 Άγρια Φύση στην Ελλάδα
 ΑΛΚΥΟΝΗ Σύλλογος Περίθαλψης & Προστασίας Άγριων Ζώων
 Ομάδα Δράσης Μαθητών για την Προστασία των Ζώων του
Δικτύου Τέχνης και Δράσης
 Εν Αιθρία – Οικολογική Κίνηση Πάτρας
 Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής και Σαρωνικού
 Πανελλήνια Ένωση κατά της κακοποίησης των Ζώων
 Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών
 Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων (ΠΑΝΔΟΙΚΟ)
 Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης
 Φιλοζωική Ένωση Μαλεσίνας
 Straycare Skopelos
 Φιλοζωική Ομάδα Φωκίδος
 Αδέσποτη Φωνή
 Σωματείο justice for animals stray Gerakas
 Φιλοζωική παρέμβαση Ελληνικού-Αργυρούπολης
 Poros a
 Animal Welfare Society (φιλοζωική Πόρου-Γαλατά)
 Φιλοζωικό σωματείο Η Αγία Βαρβάρα
 ΟΔΕΚΑΖ
 Φιλοζωικός κ πολιτιστικός σύλλογος Κιάτου σχέσεις
στοργής
 Φ.Σ Ναυπλίου,
 Σωματείο αδέσποτη ελπίδα,
 Fazoo
 Αδέσποτοι εθελοντές Μοσχάτου Tαύρου
 filozoiki ag.anargiri care about nature
 Φιλοζωική Ομάδα Φωκίδας
 Ζωοφιλική Ομάδα Ιτέας
 Φιλοζωικό Σωματείο Εορδαίας «Αδέσποτη Στοργή»
 Κόμμα για τα Ζώα, τη Φύση και τον Άνθρωπο
 Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ένωση Εθελοντών Δήμου
Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης
 Στέγη Ζώων Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης
 Ζακυνθινός Όμιλος Μέριμνας Ζώων
 Προφίλ Φιλοζωική Βούλας
 Σκόπελος Πολιτισμός Περιβάλλον Ζωοφιλία
 Μονεμβασιά, Πολιτισμός Περιβάλλον Ζωοφιλία
 Κορωπί , Πολιτισμός Περιβάλλον Ζωοφιλία
 Εθελοντές και αδέσποτα Λυκόβρυσης Πεύκης
 Βαρβάρα Μπριλάκη
 ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΓΙΟΓΛΟΥ
 Εύα Παπαφιλίππου
 Lena Stamnou
 Ιουλιέτα Παπαλέξη
 Παρχαρίδου Νόπη
 Βασίλης Σωτηριάδης
 Aspasia Dimou
 Δήμητρα Κόλλια
 Vasilis Dedes
 Mirka Kiafi
 Τάκης Γιαννακόπουλος
 Ελένη Σερίφη
 Σταματούλα Κουτούκη Παπανικολάου
 Sofia Kosmopoulou
 Ντόρα Παπαδημητρακόπουλου
 Εύη Θεοδώρου.
 Έλενα Ζαφρανοπούλου
 Nota Stamatiou
 Melania Zarafeiadou
 Τραχανάς Αντώνιος
 Χατζημάγγου Μαρία
 Tania Renta
 Κιούση Μαρία
 Σοφία Σαμσόνογλου
 Iosif Zarkua
 Μαρία Μαργαρίτη
 Ζαφειράκης Γιώργος
 Panagiotis Koutsoubos
 Toula Labiris
 Σπυριδούλα Τρυφωνοπούλου
 Meli Pepe
 Katerina Patsika
 Eleni Litinaki
 Eftychia Kitsiou
 Κωνσταντίνα Φεργαδιώτη
 Χριστοπούλου Μαρία
 Κατερίνα Πιτσώνη
 Evelina Manthoyianni
 Stella Samara
 Froso Zafiri
 Κυριάκος Γαλάνης
 Σοφία Μαρτίνου
 Lizal Nikolo
 Τζίνα Νταή
 Angel Paspa
 Σωτηρία Φακιόλα
 Pine Fetsi
 Σοφία Μαρτίνου
 Δήμητρα Κόλλια
 Peppi Androulidakis
 Όλγα Μετάλιου
 Maria Veniamaki
 Αναστασία Πανταζή
 Anori Olga
 Γοργώ Τσαμαντάνη
 Εύα Ζαγκοπούλου
 Myra Antoniou
 Άννα Παπαϊωάννου
 Κυριακή Κρανιωτάκη
 Κατερίνα Ζουρμπάκη
 Mihalis Marinakis
 Annette Hetzel
 Magda Pap
 Efi Pars
 Jo Richardson
 Katerina Vasilakh
 Stella Chatzissava
 Stergios Chatos
 Nikol Bianka Nikol
 Michail Argyrokastritis
 Eirini Orfanou
 Anastasia Adamopoulou
 Γιαννακόπουλος Σωτήρης
 Λαμπρογιάννης Γιώργος
 Ιωάννα Καρρά
 Μπόλλας Άγγελος
 Πάτση Βασιλική
 Πάτσης Ιωάννης
 Νίνα Εγγλέζου
 Regina Wenisch
 Panagiotis Koutsoubos
 Eleonore Mac Donald
 Ζωή Κωνσταντίνου
 Ζωή Περδικάρη
 Χαρά Σιδέρη
 Καφάνα Στέλλα
 Δέσποινα Ζουμπούλη
 Νίκη Θωμαΐδου
 Αραβόσιτο Βάνα
 Anjie McChesney,
 Ιωάννα Καλατζή
 Βασιλεία Δημούλικα
 Κορφιάτη Μαρία,
 Σιμπιρίδου Χριστίνα.
 Anna Affinita
 Πετρίσλη Κωνσταντίνα,
 Τζένη Βαζαίου
 Αγλαΐα Κατρούπη,
 Αναστασία Πρωτογέρου
 Μαίρη Μαυρέλου
 Daphne Jaeggi Gliverou
 Δρόσου Ιωάννα
 Μούχα Μαρία
 Νίκη Ραμαντάνη
 Ελισάβετ Φώτη
 Ειρήνη Ταμπουρατζή
 Νίκη Παπαδάκη
 Γούβερη Κατερίνα
 Κυριακή Καλούρη
 Ιωάννης Καλούρης
 Χαράλαμπια Γκουβέρη
 Σιδηροπούλου Χριστίνα
 Ζωή Σκουρλή
 Ειρήνη Προκοπίου
 Μαίρη Κασδίδη
 Ζέτα Χατζή
 Κατερίνα Αμπελάκια
 Ευαγγελία Καμπανά
 Εθελοντές και Αδέσποτα Λυκόβρυσης Πεύκης
 Ιωάννα Σωτηροπούλου,
 Κίττυ Γαλάνη
 Κέλλυ Κουφοπαντέλη
 Κατερίνα Ζανίνι
 Γιώτα Καραβιζίνια
 Σοφία Γκούμα
 Ελίζα Νικολάου
 Χριστοπούλου Βασιλική
 ΝόραΤσιούμπρι
 Γεωργία Γκότση
 Χρυσούλα Πατρινού
 Αναλυτή Τζώρτζια
 Νένα Παλαιοπάννου
 Πηνελόπη Χριστάκου
 Μαρία Σπίνου

Ιδρυτική Διακήρυξη

Οι παρακάτω φορείς και συλλογικότητες συναντηθήκαμε και αποφασίσαμε να ανακινήσουμε το σοβαρό θέμα της θήρας και της προστασίας της άγριας ζωής στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα θέμα με σοβαρό περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο που κατά τη γνώμη μας έχει πάρα πολλές στρεβλώσεις.

Το νομοθετικό πλαίσιο που το διέπει είναι απαρχαιωμένο και ξεπερασμένο, μιας και η κατάσταση της φύσης και των ζώων στην Ελλάδα, αλλά και η αντίληψη της κοινωνίας για το περιβάλλον και τα ζώα, έχουν αλλάξει πολύ από την εποχή που ψηφίστηκαν οι νόμοι για το κυνήγι.

Σε μια εποχή που η κλιματική αλλαγή κάνει όλο και περισσότερο αισθητή την παρουσία της και η απώλεια της βιοποικιλότητας είναι μια από τις σοβαρότερες απειλές για όλο τον πλανήτη και για τη χώρα μας, θεωρούμε ότι η θανάτωση χιλιάδων ζώων για αναψυχή είναι μια καταστροφική δραστηριότητα για τη φύση.

Αναγνωρίζοντας αυτήν την πραγματικότητα, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στη συγκρότηση μιας νέας συλλογικότητας με στόχο την προστασία της άγριας ζωής σε όλες τις εκφάνσεις της, ως αντίβαρο στο μονοπώλιο της κυνηγετικής άποψης στην κοινωνία και στα κέντρα λήψης αποφάσεων.

Μερικές από τις αρχές μας

α) Το κυνήγι σε στεριά, θάλασσα και αέρα με όποιο τρόπο κι αν γίνεται, δεν αποτελεί άθλημα, ούτε μέσο διαχείρισης της φύσης, ούτε ασκείται σήμερα για την κάλυψη διατροφικών αναγκών και επομένως δεν αποτελεί ανάγκη επιβίωσης για τον άνθρωπο αλλά χόμπι εις βάρος της πανίδας και της βιοποικιλότητας.

Η δε επαναφορά της ιερακοθηρίας και της ιερακοτροφίας από διάφορους επιτήδειους αποτελεί όνειδος για τη χώρα και πρέπει να καταργηθεί. Είναι μια δραστηριότητα  που έρχεται από άλλες εποχές όπου η φύση ήταν σε καλύτερη κατάσταση, υπήρχαν άλλες ανάγκες και άλλη αντίληψη της φύσης. Σήμερα το κυνήγι είναι μια οχλούσα, αχρείαστη και επιζήμια για το περιβάλλον δραστηριότητα που ο μόνος σκοπός της είναι η αναψυχή των ατόμων που την ασκούν.

β) Ιδανικά και σε βάθος χρόνου, θα θέλαμε έναν κόσμο χωρίς κυνήγι. Γνωρίζουμε όμως ότι δεν είναι κάτι που μπορεί να συμβεί ούτε εύκολα ούτε γρήγορα. Θέλουμε να αγωνιστούμε για τον πραγματικό έλεγχο της δραστηριότητας αυτής με απώτερο στόχο τον περιορισμό της και εν τέλει την ολική της απαγόρευση όταν οι συνθήκες στην κοινωνία θα έχουν ωριμάσει προς αυτή την κατεύθυνση.

γ) Εκτιμάμε, ότι οι πολίτες που είναι ενάντια στο κυνήγι είναι σαφώς περισσότεροι από τους κυνηγούς. Θέλουμε να δώσουμε στους πολιτικούς όλων των κομμάτων να καταλάβουν ότι υπάρχει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που διαφωνεί με την δραστηριότητα αυτή που, απλά, δεν είχε καμία αποτελεσματική και συστηματική εκπροσώπηση μέχρι τώρα και ήταν <<αόρατο>> για αυτόν τον λόγο.

δ) Δεν θέλουμε ακρότητες, κραυγές και φανατισμό. Θέλουμε να αγωνιστούμε με συνέπεια και σταθερότητα, με επιστημονικά επιχειρήματα, ως σοβαροί συνομιλητές και κοινωνικοί εταίροι σε κάθε συζήτηση γύρω από το θέμα. Θέλουμε να σταματήσει το μονοπώλιο των κυνηγών στη λήψη αποφάσεων και να υποχρεωθούν οι πολιτικοί να δώσουν σημασία στο διογκούμενο κύμα της κοινωνίας που είναι ενάντια στο κυνήγι.

ε) Βάση μας είναι οι επιστημονικές αρχές της οικολογίας και η ηθική στάση του ανθρώπου προς τα ζώα και τη φύση.

στ) Θεωρούμε ότι το κυνήγι πρέπει να τεθεί σε συζήτηση από μηδενική βάση. Υπάρχουν μεγάλες στρεβλώσεις που διαιωνίζονται μόνο και μόνο επειδή ποτέ κανένας πολιτικός δεν ασχολήθηκε με το θέμα και επειδή οι κυνηγοί είχαν μονόλογο με τα υπουργεία.

ζ) Καμπάνιες ευαισθητοποίησης με σποτάκια, αφίσες, ακτιβισμό, κλπ θα πρέπει να αποτελέσουν τα εργαλεία της περαιτέρω ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης της κοινής γνώμης.

η) Νομικές ενέργειες προς τα Ελληνικά Διοικητικά, Αστικά και Ποινικά Δικαστήρια, όπως και στα Ευρωπαϊκά, θα αποτελέσουν το άλλο σημαντικό εργαλείο για να αντιμετωπιστούν οι στρεβλώσεις του κράτους, όπως η συνεχιζόμενη θήρα των τρυγονιών, η θηροφύλαξη από τους ίδιους τους κυνηγούς κλπ.

Καλούμε σε συνεργασία όποιους φορείς και άτομα έχουν κοινή αντίληψη με μας, ευελπιστώντας να διευρύνουμε τη βάση μας, τον αριθμό των εκπροσωπούμενων πολιτών και την πολιτική πίεση που πρέπει να ασκήσουμε.


Η Διοικούσα Επιτροπή του SaveWild

Ευχαριστούμε την γραφίστρια Αννα Φραδελάκη, που εθελοντικά μας έφτιαξε το όμορφο λογότυπο του SaveWild.

Άρθρο του Τακλή Χρήστου

Οι αγριόχοιροι (σ.σ. αγριογούρουνα) είναι θηλαστικά ζώα που κινούνται έντονα τις νυχτερινές ώρες και είναι παμφάγα. Τους αρέσει πολύ να σκάβουν το χώμα με την μουσούδα τους και τους χαυλιόδοντες τους και να τρώνε ρίζες, το οποίο λέγεται ριζοβολία. Με την ριζοβολία ταυτόχρονα ανανεώνεται και το χώμα.

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που δημιουργούν οι αγριόχοιροι είναι η καταστροφή στις καλλιέργειες και στους μπαξέδες. Για να προστατέψει κάποιος τις καλλιέργειες του συνήθως είναι πολύ δαπανηρό και περιλαμβάνει διάφορες μεθόδους, είτε ηλεκτρικές περιφράξεις, είτε απλές περιφράξεις με τσιμεντένιες βάσεις, σκύλους, κυνήγι, και άλλες μεθόδους DIY. 

Όμως υπάρχει μια μέθοδος η οποία είναι φθηνή αλλά βραχυπρόθεσμη και μπορεί να βοηθήσει μόνο μέχρι 3 μήνες μάξιμουμ χωρίς να την ενισχύσουμε ή να την αλλάξουμε.

Πρόκειται για την τοποθέτηση ταινιών με κόκκινο-άσπρο χρώμα. Αλλά λόγω των καιρικών συνθηκών από την υπεριώδη ακτινοβολία μέχρι τους δυνατούς ανέμους μπορούν γενικά να καταστραφούν εύκολα και αρχίζουν να ξεθωριάζουν στους 1.5 - 2 μήνες.

Το κόκκινο χρώμα που έχει η ταινία το αντιλαμβάνονται οι αγριόχοιροι ως "κίνδυνο" (όπως και άλλα ζώα) και λόγω της μειωμένης χρωματικής παλέτας που βλέπουν οι αγριόχοιροι αυτό μπορούν να το ξεχωρίσουν άμεσα.

Σε πείραμα που έγινε από τον Μάιο του 2021 έως και τον Οκτώβριο του 2021 από το πρόγραμμα μας για την καταγραφή των αγριόχοιρων και την συμπεριφορά τους, τοποθετήθηκαν ταινίες σε μια δασική περιοχή ανάμεσα σε δέντρα, τα οποία είναι συχνό πέρασμα αγριόχοιρων , ώστε να καταγραφεί η συμπεριφορά των αγριόχοιρων.

Τοποθετήθηκαν με 2 διαφορετικούς τρόπους:

1. Μια οριζόντια χαμηλή λωρίδα. (αριστερά στο βίντεο παρακάτω)
2. Μια οριζόντια λωρίδα ψηλότερα με μικρότερες κάθετες λωρίδες ώστε να κινούνται από τους ανέμους (δεξιά στο βίντεο παρακάτω)

Μέσα σε αυτούς τους μήνες δεν πέρασε ούτε ένας αγριόχοιρος από τις ταινίες και πηγαίναν γύρω-γύρω για να συνεχίσουν την διαδρομή τους και τις δραστηριότητες τους.

Όμως η ταινία άρχισε να φθείρει στους 2 μήνες και η δεξιά ταινία χρειάστηκε ενίσχυση από κλαδιά στους κορμούς ώστε να κρατηθεί στο ύψος της και να μην πέσει ενώ και τα χρώματα είχαν αρχίσει να ξεθωριάζουν.

Στους 4 μήνες οι ταινίες είχαν καταστραφεί ολικά σε μικρά κομμάτια από τον καιρό.

Η τοποθέτηση ταινιών γύρω από καλλιέργειες όπου είναι περιοχές με έντονη δραστηριότητα αγριόχοιρων, έχει βοηθήσει τους αγρότες να φυτεύουν κανονικά μπαξέ είτε για το σπίτι ή είτε για να πουλάνε τα λαχανικά τους και να μην τους κάνουνε ζημιές (δείτε 1η εικόνα πάνω-πάνω).

​Μπορεί να γίνει απ' οποιονδήποτε, κοστίζει πάρα πολύ λίγο (μόνο η ταινία ή και κάποια στηρίγματα σε ανοιχτούς χώρους) και θεωρείται σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό αποτελεσματική για όμως ένα μικρό διάστημα (όχι πάνω από 2-3 μήνες) και χρειάζεται η προσοχή του εκάστοτε γεωργού ώστε άμα έχει φθαρθεί ή έχει καταστραφεί να αντικατασταθεί άμεσα.

 Αυτή η μέθοδος είναι εφικτή μόνο όταν δεν υπάρχει κάποια εξωτερική πίεση προς τους αγριόχοιρους, όπως π.χ. κυνήγι.
​
Αν κυνηγιούνται οι αγριόχοιροι ή τρομοκρατηθούν είναι άγνωστη η συμπεριφορά τους και αν θα παρασύρουν τις ταινίες ή αν θα κάνουν και άλλες ζημιές.

Μπορεί να φτάσαμε στον Δεκέμβριο και να έπεσε αρκετά η εξωτερική θερμοκρασία, αλλά η επιφάνεια της θάλασσας είναι ακόμα ζεστή με το Βόρειο Αιγαίο να ξεκινάει από 14.8 βαθμούς Κελσίου και να φτάνει σχεδόν τους 20.5 βαθμούς στο Νότιο Αιγαίο (π.χ. Ρόδο).

Τι σημαίνει όμως αυτό για την έξαρση των μεδουσών που επικρατεί στο Αιγαίο από το φθινόπωρο του 2020;

Με τα στοιχεία που έχουμε οι μωβ μέδουσες (Pelagia noctiluca) μπορούν και επιβιώνουν ακόμα και περίπου στους 3 βαθμούς Κελσίου, ενώ μπορούν να αναπαραχθούν* επιτυχώς από τους 16.5 βαθμούς Κελσίου.

Στο αιγαίο ποτέ δεν πέφτει η θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας κάτω από 12 βαθμούς Κελσίου.

Μπορεί να έχουμε δυνατούς ανέμους κάποιες ημέρες και να καθαρίζουν οι θάλασσες από τις μέδουσες, αλλά και πάλι μόλις εισήλθαμε στην 2η χρονιά της έξαρσης που υπολογίζουμε ότι θα είναι χειρότερη από πέρσι (με βάση όλες τις εξάρσεις στην Μεσόγειο, όπου η 2η χρονιά είναι πάντα η χειρότερη).

Συμβουλεύουμε τους χειμερινούς κολυμβητές να είναι εξίσου προσεχτικοί όπως ήταν τους προηγούμενους μήνες και να μην καθησυχάζονται, όπως και να ελέγχουν καθημερινά την φορά των ανέμων για την παραλία που θέλουν να πάνε.

Διότι συνεχίζουμε να έχουμε αρκετές καταγραφές με μέδουσες κοντά σε παραλίες (σημείωση: ειδικά στην Αττική) και πολλοί κολυμβητές να τσιμπιούνται.

​Τα χωροκατακτητικά ξενικά είδη αναγνωρίζονται όλο και περισσότερο ως σημαντική απειλή για την εγγενή βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστήματος, ενώ οι δυσμενείς επιπτώσεις τους επεκτείνονται στην ανθρώπινη υγεία, την κοινωνία και την οικονομία σε παγκόσμια κλίμακα.

Τα έντομα αντιπροσωπεύουν μια από τις πιο πολυάριθμες ξενικές οργανικές ομάδες, που αντιπροσωπεύουν περίπου το ένα πέμπτο του συνολικού αριθμού τους.

Στην Ελλάδα έχει εντοπιστεί μεγάλος αριθμός ξενικών εντόμων, που σήμερα αγγίζει τα 469 είδη.

Τις τελευταίες δεκαετίες, η συμβολή της επιστήμης των πολιτών στον εντοπισμό και τη χαρτογράφηση της κατανομής των ξενικών εντόμων έχει αυξηθεί κατακόρυφα.

Αντιμετωπίζοντας την ανάγκη για ενημερωμένες πληροφορίες για ξενικά είδη καθώς και ενθαρρύνοντας τη συμμετοχή του κοινού στην επιστημονική έρευνα, παρουσιάζεται ο ιστότοπος Alientoma – που προέρχεται από το «alien» και την ελληνική λέξη «entoma», που σημαίνει έντομα.

Ο ιστότοπος στοχεύει στην παροχή ενημερωμένων πληροφοριών για ξενικά είδη εντόμων στο κοινό καθώς και στην επιστημονική κοινότητα, ευαισθητοποιώντας σχετικά με τις βιολογικές εισβολές και αντιμετωπίζοντας, μεταξύ άλλων, τη διανομή και τις επιπτώσεις τους.

Διατηρώντας μια δυναμική διαδικτυακή βάση δεδομένων παράλληλα με μια ισχυρή παρουσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από την έναρξή της, η Alientoma έχει προσελκύσει άτομα κυρίως από την Ελλάδα και την Κύπρο, αλληλεπιδρώντας με τον ιστότοπο μέσω συνολικά 1512 συνεδριών.

​Η Alientoma σκοπεύει να δημιουργήσει ένα συνεχώς αυξανόμενο δίκτυο επιστημόνων πολιτών και να συμπληρώσει τις προσπάθειες έγκαιρης ανίχνευσης, παρακολούθησης και διαχείρισης για τον μετριασμό των δυσμενών επιπτώσεων των ξενικών εντόμων στην Ελλάδα.

Διαβάστε όλη την επιστημονική δημοσίευση:

Kalaentzis, Konstantinos & Kazilas, Christos & Demetriou, Jakovos & Koutsoukos, Evangelos & Avtzis, Dimitrios & Georgiadis, Christos. (2021). Alientoma, a Dynamic Database for Alien Insects in Greece and Its Use by Citizen Scientists in Mapping Alien Species. Insects. 12. 1101. 10.3390/insects12121101. 

https://www.researchgate.net/publication/356856881_Alientoma_a_Dynamic_Database_for_Alien_Insects_in_Greece_and_Its_Use_by_Citizen_Scientists_in_Mapping_Alien_Species

​ΕΙΣΑΓΩΓΗ

​Η παρουσία της καφέ αρκούδας στην Ελλάδα σήμερα καθορίζεται κυρίως από τους 3 μεγαλύτερους ορογραφικούς άξονες και ορεινά συγκροτήματα της χώρας, και συγκεκριμένα: - την οροσειρά της Πίνδου, - την οροσειρά του Περιστερίου και - την οροσειρά της κεντρικής Ροδόπης.

Η συνολική έκταση της σημερινής χωρικής κατανομής της καφέ αρκούδας στην Ελλάδα, με μόνιμη παρουσία στους 2 διακριτούς γεωγραφικούς πυρήνες της χώρας (δηλαδή τις οροσειρές της Πίνδου και της Ροδόπης), υπολογίζεται σε 24.105 τ.χλμ., ενώ οι συνολικές εκ νέου αποικισμένες περιοχές και δυνητικά κατάλληλοι βιότοποι εκτιμάται ότι καταλαμβάνουν έκταση 32.000 τ.χλμ (Mertzanis et al. 2020).

Ο συνολικός ελάχιστος πληθυσμός του είδους στην Ελλάδα αρχικά υπολογίστηκε σε 190-260 άτομα (Mertzanis et al. Red Data Book 2009), ενώ πρόσφατα έχει υπολογιστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια, χρησιμοποιώντας γενετική, σε 350-400 άτομα (2012) και σε 500 άτομα (2021), αντίστοιχα (Αρκτούρος 2010, Καραμανλίδης 2015, Πηλίδης κ.ά. 2021).

Η πιο πρόσφατη ενημέρωση για την κατάσταση διατήρησης των ειδών είναι U1 + (Ανεπαρκής αλλά Βελτιωμένη, 2015).

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, παρατηρείται γεωγραφικά σταθερή ανάκαμψη του είδους με τον επαναπληθυσμό νέων περιοχών ή παλαιότερης ιστορικής περιοχής.

ΜΕΘΟΔΟΙ

Μεγάλα σύνολα δεδομένων πεδίου χρονοσειρών (κυρίως συλλέγονται στο πλαίσιο των προγραμμάτων EU LIFE-Nature & Biodiversity και από μη δημοσιευμένα δεδομένα των συγγραφέων) έχουν συλλεχθεί με το συνδυασμό 5 διαφορετικών μεθόδων:

α) σημάδια ζώων,
β) δεδομένα από φωτοπαγίδες,
γ) χρήση γενετικής,
δ) δεδομένα τηλεμετρίας και
ε) ερωτηματολόγια.

Ένα επιπλέον σύνολο 164 εγγραφών σχετικά με τη διαδικασία επανεποικισμού έχει συλλεχθεί για την περίοδο 1997-2021.

Τα στοιχεία αυτά αποκαλύπτουν ότι τα τελευταία 28 χρόνια, η ανάκαμψη του πληθυσμού της καφέ αρκούδας στην Ελλάδα παρουσιάζει θετική τάση σε τοπική κλίμακα, καθώς και γεωγραφική δυναμική όσον αφορά τον επαναποικισμό περιοχών της ιστορικής περιοχής του είδους ή τη διασπορά του σε νέες περιοχές.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Αναλυτικά, ο κεντρικός πληθυσμός της οροσειράς της Βόρειας και Νότιας Πίνδου παρουσιάζει διασπορά ατόμων προς το νοτιότερο άκρο της οροσειράς της Πίνδου (Άγραφα, Ορεινή Ναυπακτία, Όρη Βάλτου [αριθμός 1-περιοχή στον χάρτη]) (Mertzanis et al. 2009, Μερτζάνης κ.ά., 2020, Κομηνός και Γαλανάκη αδημοσίευτα στοιχεία 2021), ενώ ο πυρήνας του πληθυσμού στην οροσειρά Περιστερίου προφανώς προέρχεται από μεταπληθυσμό στα Όρη Βόρα, Τζένα, Βέρμιο και Πάικο [αριθμός 3-περιοχή στον χάρτη] (Sav2016 Μερτζάνης κ.ά. 2018).

Η σπάνια παρουσία ατόμων αρκούδας στα Θεσπρωτικά Όρη και στη Λάκκα Σούλι [αριθμός 4-περιοχή στον χάρτη], πιθανότατα σχετίζεται με τη μετακίνηση ζώων από τη Βόρεια Πίνδο και από τη διασυνοριακή περιοχή μεταξύ ΝΑ Αλβανίας και Ελλάδας.

Πολύ πρόσφατα, στην Κεντρική Μακεδονία, είχαμε τις πρώτες στέρεες ενδείξεις (2019-2020) για ρεύμα επανεμφάνισης του είδους στο όρος Μπέλλες (Αδημοσίευτα στοιχεία Κομηνού και Γαλανάκη 2021), πιθανότατα από άτομα που προέρχονται από τα δυτικά (Τζέννα). , Βόρας), ή από τον πληθυσμό του ανατολικού πυρήνα (Βροντούς, Λαϊλιάς, Μενοίκιο Όρη), γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τους Pilidis et al. 2021.

Αυτή η νέα εμφάνιση αρκούδας, τα τελευταία 2 χρόνια, σε αυτήν την περιοχή επεκτείνεται ακόμη πιο νότια μέχρι τα Κρούσια, το Βερτίσκο και τα Κερδύλλια όρη [αριθμός 6-περιοχή στον χάρτη], (Αδημοσίευτα στοιχεία Κομηνού και Γαλανάκη 2021).

Η παρουσία μεμονωμένης αρκούδας καταγράφηκε πρόσφατα και στο Παγγαίο όρος [αριθμός 6-περιοχή στον χάρτη], (αδημοσίευτα στοιχεία Κομηνού και Γαλανάκη 2021, Εθνικός Δρυμός Οροσειράς Ροδόπης, 2020) και στα Όρη Λεκάνη (στην περιοχή της Καβάλας). περιοχή) [αριθμός 5-περιοχή στον χάρτη] (Αδημοσίευτα στοιχεία Κομηνού και Γαλανάκη 2021), με πιθανότερο πυρήνα διασποράς την ευρύτερη περιοχή της Οροσειράς της Ροδόπης.

Υπάρχει επίσης πρόσφατη καταγραφή, το 2019, νεκρής αρκούδας στη ΒΑ Χερσόνησο της Χαλκιδικής [αριθμός 6-περιοχή στον χάρτη], (Αδημοσίευτα στοιχεία Κομηνού και Γαλανάκη 2021). Μια πολύ σημαντική πρόσφατη εμφάνιση αρκούδας στα βουνά Μαυροβούνι και Πήλιο (περιοχή Α. Θεσσαλίας), υποδηλώνει τη μεγαλύτερη γεωγραφική διασπορά ζώων προς τα βουνά της ανατολικής Θεσσαλίας και της Στερεάς Ελλάδας, που προέρχονται από πληθυσμούς του πυρήνα της Πίνδου/Περιστερίου [αριθμός 2- περιοχή και αριθμός 6-περιοχή στον χάρτη] (Μερτζάνης κ.ά. 2020, Κομηνός και Γαλανάκη αδημοσίευτα στοιχεία 2021), με πιο πιθανή καταγωγή αυτού του ατόμου να είναι ο Όλυμπος, η Πιερία και τα Όρη Όσσα [αριθμός 2-περιοχή στον χάρτη].

Τέλος, υπάρχουν περιστασιακές εμφανίσεις αρκούδων στα βουνά του Έβρου [αριθμός 3-περιοχές στον χάρτη], οι οποίες πιθανώς προέρχονται από τη βουλγαρική πλευρά της οροσειράς της Ροδόπης.

Αυτή η χωρική δυναμική της κατανομής του είδους δημιουργεί νέες συνθήκες για την ανάπτυξη στρατηγικών και μέτρων διαχείρισης για τη διατήρησή του, τα οποία επισημαίνονται λεπτομερώς στο πρόσφατα εκπονημένο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την καφέ αρκούδα στην Ελλάδα (2020) ένα παραδοτέο που παράγεται στο πλαίσιο του τρέχοντος EU LIFE έργο «IP-4 Natura» (LIFE16 IPE/GR/000002).

ΑΝΑΦΟΡΕΣ
​

• Kominos Th., Galanaki A. (2021). Unpublished Data
• Mertzanis G., Arabidis H., Petridou M., Psaralexi M., Vieira J. (2018). Identification and location of areas of high risk of human-bear conflict/interaction (Μ. Amyndaio area) using telemetry, questionnaires & geoinformatics. Technical report, project LIFE15NAT / GR / 001108 (KALLISTO), (action A3), 100 pages
• Karamanlidis AA, de Gabriel Hernando M, Krambokoukis L, Gimenez O. 2015. Evidence of a large carnivore population recovery: counting bears in Greece. Journal for Nature Conservation 27:10-17.
• Mertzanis Y., Giannakopoulos Al. , Pilidis Ch. (2009). Brown Bear status, Pp: 387-389, in: Greek Red Data Book. Greek Zoological society, (Legakis and Maragou, eds), 525 pp.
• Mertzanis G., Psaroudas Sp., Karamanlidis A.A. 2020. Action Plan for the brown bear (Ursus arctos) in Greece. Deliverable Action A.1. LIFE-IP 4 NATURA: (LIFE16 IPE/GR/000002). 136 pp. & 7 Annexes.
• Pylidis, Ch., Anijalg P., Saarma Ur., Dawson D.A. Karaiskou N. Butlin R., Mertzanis Y., Giannakopoulos A., Iliopoulos Y., Krupa A, and Burke, T. (2021) "Multi-source non-invasive genetics of brown bears (Ursus arctos) in Greece reveals a highly structured population and a new matrilineal contact zone in southern Europe" Ecology and Evolution. 11(11):1-17

Πηγή: https://www.researchgate.net/publication/355394641_Brown_bear_Ursus_arctos_distribution_and_recolonizationin_formerhistorical_range_and_new_areas_over_the_last_28_years_in_Greece

Όταν ξεκινήσαμε πριν 10 χρόνια όλα τα έξοδα μας καλυπτόντουσαν είτε από τα προσωπικά πορτοφόλια των ιδρυτικών μελών ή είτε από μικρο-δωρεές φίλων του Ελληνικού Παρατηρητηρίου Βιοποικιλότητας. 

Και ενώ μέσα κρίσης όλοι μπόρεσαν να μας βοηθήσουν οικονομικά και να επιβιώσουμε, σήμερα με την οικονομική κρίση που άφησε ο κορωνοϊός στα περισσότερα νοικοκυριά αδυνατούν οι περισσότεροι να συνεισφέρουν έστω και στο ελάχιστον (π.χ. 5 ευρώ τον χρόνο). Με αποτέλεσμα να έχουν μειωθεί δραματικά τα έσοδα μας.

Αλλά ταυτόχρονα η επέκταση μας σε πολλά ερευνητικά προγράμματα, εκμάθηση προς τους ενδιαφερομένους πολίτες, συνεργασίες με άλλους φορείς, δικαστικούς αγώνες, και άλλα, για την προστασία, μελέτη και έρευνα της άγριας ζωής στην Ελλάδα έχει δεκαπλασιάσει τα έξοδα μας ετησίως.

Έτσι αλλάζουμε την στρατηγική μας για τα έσοδα που μπορούμε να έχουμε σαν οργάνωση για να μπορούμε να συνεχίσουμε να συνεισφέρουμε στην έρευνα, στην μελέτη, στην εκπαίδευση, και στην προστασία της βιοποικιλότητας στην Ελλάδα.

Και συγκεκριμένα:

1. Η ιστοσελίδα μας και συγκεκριμένα στο blog της ιστοσελίδας μας θα παρέχονται διαφημίσεις μέσω του google adsense για να μπορούμε να έχουμε μικρο-έσοδα, όχι αμελητέα.
   
   
2. Οι εφαρμογές android θα αναβαθμιστούν και θα έχουν διαφημίσεις μέσω του google admob, αλλά αρκετά περιορισμένες ώστε να μην γίνουν ενοχλητικές στον εκάστοτε χρήστη.
   
   
3. Αρκετά από τα νέα μαθήματα που θα δημιουργηθούν στο my wildlife school θα είναι επί πληρωμή με ένα μικρό ποσό (π.χ. 1 ή 2 ευρώ).
   
   
4. Η δωρεάν συμμετοχή σε μερικά ερευνητικά προγράμματα θα είναι δυνατή μόνο για τα μέλη του ΕΠΒ, ενώ τα μη μέλη θα πληρώνουν συμμετοχή.
   
   
5. Κάποια από τα χρήματα προγραμμάτων όπως π.χ. του θερινού σχολείου θα κλείνονται (μέχρι να χρειαστούν) σε DAI κρυπτονόμισμα (σταθερό νόμισμα) με απόδοση 13.5% ετησίως.

Για να αποκτήσουν κάποιοι άνθρωποι γεράκια, αετούς και άλλα πτηνά για να κυνηγούν με αυτά (ιερακοθηρία) ή για να τα αναπαράγουν για να τα πωλούν (ιερακοτροφία), σημαίνει ότι έχουν συλληφθεί αυτά τα είδη (π.χ. γεράκια) σε άλλες χώρες που δεν προστατεύονται, όπως π.χ. ΗΠΑ. 

Παρακάτω έχουμε 2 βίντεο με την σύλληψη που γερακιών που κάνει μια ομάδα στις ΗΠΑ σαν επάγγελμα.

Ποιο είναι όμως το πρόβλημα; (Να τονίσουμε τα βασικά)

1. Έχουμε υφαρπαγή άγριων ζώων από την άγρια φύση, συνήθως από χώρες που δεν προστατεύονται.
2. Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που το κάνουν χωρίς να έχουν κάποια άδεια από το εκάστοτε κράτος.
3. Υπάρχει ένα μεγάλο παρα-εμπόριο πώλησης τέτοιων ειδών.
4. Λόγω του στρες της σύλληψης και της παγίδευσης μόνο ένα μικρό ποσοστό επιβιώνει (για την ακρίβεια ανάλογα με το είδος πουλιού μόνο τον 1ο χρόνο έχουν πιθανότητα θανάτου έως 80%).
5. Και ένα μικρότερο ακόμα ποσοστό μπορεί να αναπαραχθεί όταν νιώθει παγιδευμένο.
6. Ακόμα και αν η σύλληψη, η παγίδευση και η αναπαραγωγή ήταν παράνομη, τα μικρά που θα γεννηθούν θεωρούνται νόμιμα για πώληση και κατοχή από ιδιώτες εφ' όσον γεννήθηκαν μέσα από εκτροφή και όχι ελεύθερα.
7. Επίσης ένα μεγάλο ποσοστό (π.χ. περίπου το 81% των Peregrine Falcons) παθαίνουν συχνά τραυματικές βλάβες που συνίστανται σε κατάγματα, εξαρθρήματα και τραύμα μαλακών ιστών (σσ. όταν είναι παγιδευμένα).

Η κατοχή τέτοιων άγριων ζώων, από την υφαρπαγή νεαρών και ενήλικων ειδών ή τα αυγά τους, είναι από τις πιο μαύρες σελίδες της ανθρωπότητας κατά της βίας των ζώων και αποτελεί ένα διαρκές έγκλημα κατά της άγριας ζωής με την υποστήριξη επιχειρηματιών, πολιτικών, και άλλων ομάδων ανθρώπων.

​"Το πουλί προσπαθεί απελπισμένα να κρατήσει την αναπνοή του και όταν πια δεν τα καταφέρνει αναγκάζεται να καθίσει στο χέρι του ανθρώπου δυνάστη του".

Για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί το αρπακτικό για κυνηγετικούς σκοπούς ή και για παραστάσεις ή επιδείξεις, πρέπει να υποταγεί στον άνθρωπο μέσω της πλήρους ακύρωσης της θέλησης του.

1. Μία πρώτη φάση της διαδικασίας υποταγής του - που πλασάρεται ως «εκπαίδευση» - είναι εκείνη του «διατροφικού εκβιασμού». Το αρπακτικό τοποθετείται σε μία μπάρα, δεμένο στο ένα πόδι και εξαναγκάζεται επανειλημμένα και μέχρι εξάντλησης να ανεβεί στο χέρι του γερακάρη.

Μόνο όταν ανεβεί δίχως αντίσταση θα του δοθεί τροφή. Η ίδια διαδικασία επαναλαμβάνεται καθημερινά, για εβδομάδες, έως ότου καθίσει εκούσια στο χέρι του γερακάρη γνωρίζοντας ότι θα πάρει τροφή.

2. Σε επόμενες φάσεις της διαδικασίας υποταγής, το αρπακτικό υποχρεώνεται να καθίσει στο χέρι περισσότερων ανθρώπων πλέον του γερακάρη. Η διαδικασία έγκειται στο περίφημο «Wachtragen», ή στην συνεχή και αδιάκοπη μεταφορά του από άτομο σε άτομο, για ημέρες και νύχτες και κάθε φορά σε διαφορετικό περιβάλλον. Σε πλήρη σύγχυση από την επαφή με τους ανθρώπους και τα συνεχή περιβαλλοντικά ερεθίσματα, το αρπακτικό αναγκάζεται να συνεχίσει έως πλήρους εξάντλησης. Η διαδικασία ολοκληρώνεται όταν δεν θα δείξει πλέον κανένα σημάδι φόβου και θα έχει υποταγεί στα παραγγέλματα.

3. Μία άλλη μέθοδος, ιδιαίτερα σκληρή, είναι εκείνη του «θαλάμου νερού». Το αρπακτικό οδηγείται σε ένα δωμάτιο του οποίου το πάτωμα καλύπτεται με νερό, με ύψος το οποίο δεν του επιτρέπει να πατώσει. Το νερό σημαίνει θάνατο για το αυτό καθόσον δεν μπορεί να κολυμπήσει. Το πουλί τρομάζει από τους παρόντες και σπρώχνεται στο νερό. Προσπαθεί απελπισμένα να κρατήσει την αναπνοή του και όταν πια δεν τα καταφέρνει αναγκάζεται να καθίσει στο χέρι του ανθρώπου που του το απλώνει στην επιφάνεια του νερού. Με αυτό τον τρόπο επιβάλλεται στο αρπακτικό ότι η σωτηρία του είναι μονοσήμαντα συνυφασμένη με την επιστροφή στο χέρι του γερακάρη.

4. Φάσεις της «εκπαίδευσης»-υποταγής (σύμφωνα με επίσημο ιστότοπο ιερακοθηρίας)

Τέσσερις είναι η φάσεις της διαδικασίας της «εκπαίδευσης»-υποταγής των αρπακτικών.

α. Το «imprinting». To «imprinting» είναι εκείνη η διαδικασία κατά την οποία το αρπακτικό εξαναγκάζεται να «αποτυπώσει» στη μνήμη του ένα δεδομένο περιβάλλον, από τη γέννηση και για όλη την διάρκεια της ζωής του. Σε πολύ νεαρή ηλικία είναι πολύ πιο εύκολο να «δεθεί» με το όποιο περιβάλλον και, για αυτό, η πρώτη φάση της «εκπαίδευσης» - ή «εξημέρωσης» - μπορεί να παραλειφθεί. Η διαδικασία είναι αναστρέψιμη.

β. Ο εθισμός. Ο εθισμός - ή «προσαρμογή», ή «εξοικείωση» - αποτελεί την διαδικασία κατά την οποία το αρπακτικό οδηγείται στην παντελή απουσία αντίδρασης σε ένα ορισμένο ερέθισμα. Εάν προσπαθήσουμε να χαϊδέψουμε ένα αρπακτικό, για παράδειγμα, αυτό θα φοβηθεί και θα προσπαθήσει να μας ραμφίσει. Εάν όμως, συνεχίσουμε, σταθερά και καθημερινά, να προσπαθούμε να το χαϊδέψουμε, το αρπακτικό θα «συνηθίσει» και θα πάψει να αντιδρά.

Αυτή η διαδικασία «προσαρμογής» θέτει το αρπακτικό σε συγκεκριμένα ερεθίσματα κατά τρόπο τόσο πιεστικό και συνεχή που στο τέλος σταματά κάθε αντίδραση.

γ. Ο ψυχολογικός καταναγκασμός. Ο ψυχολογικός καταναγκασμός αποτελεί το πλέον ισχυρό εργαλείο του γερακάρη στο πλαίσιο της εκπαίδευσης»-υποταγής του αρπακτικού. Ο ψυχολογικός καταναγκασμός βασίζεται στην αρχή της «επιβράβευσης» και χρησιμοποιεί την μέθοδο των «εξαρτημένων αντανακλαστικών» του Παβλόφ.

Για να το αναγκάσει να καθίσει στο χέρι του, ο γερακάρης τοποθετεί τροφή στην γροθιά του και καλεί το αρπακτικό να την πάρει, πλησιάζοντας την σε αυτό και ίσως αφήνοντας το να πάρει λίγα κομμάτια. Από την στιγμή που το πουλί θα καθίσει για πρώτη φορά στο χέρι του γερακάρη θα συμβούν δύο πράγματα :

- Το αρπακτικό καταλαβαίνει ότι πηδώντας στο χέρι θα φάει.

- Το αρπακτικό καταλαβαίνει ότι για να φάει θα πρέπει να πηδήξει στο χέρι του γερακάρη.

Στη φύση το αρπακτικό θηρεύει μόνο όταν πεινάσει και σκοτώνει για να επιβιώσει. Τα αρπακτικά που προορίζονται για το κυνήγι διατηρούνται μεν ξεκούραστα αλλά με τη κατάλληλη δόση πείνας έτσι ώστε να κυνηγήσουν. Οι γερακάρηδες αρνούνται ότι αφήνουν τα πουλιά τους να λιμοκτονούν αλλά είναι σίγουρο ότι σε καθορισμένες περιόδους δεν τους δίνουν τροφή παρ’ ότι το ζητάει ο μεταβολισμός τους.

δ. Ο έλεγχος της διατροφής. Το βασικό εργαλείο του γερακάρη για να αναγκάσει το αρπακτικό να καθίσει στο χέρι του, να επιστρέψει σε αυτόν όταν το καλεί ή και να επιτεθεί σε ένα θήραμα - πραγματικό ή σε προσομοίωση - είναι η πείνα. Ο γερακάρης χρησιμοποιεί τους φυσιολογικούς - διατροφικούς του κύκλους του αρπακτικού, μεταξύ της στιγμής που είναι χορτάτο και εκείνης που έχει χωνέψει το τελευταίο γεύμα και αναζητά πάλι τροφή, για να το υποχρεώσει στην υποταγή.

Η διαδικασία είναι σταδιακή. Σε μία πρώτη φάση το αρπακτικό εθίζεται να τρώει στο χέρι του γερακάρη, σε μία δεύτερη εθίζεται να πάρει την τροφή με πηδήματα σε μικρή απόσταση στο χέρι του, ενώ στις επόμενες η απόσταση μεγαλώνει σταδιακά έως ότου εθιστεί να παίρνει την τροφή του ακόμη και σε μερικές εκατοντάδες μέτρων.

Η διαχείριση της πείνας του αρπακτικού και η διατήρηση του σε συγκεκριμένο βάρος αποτελούν τη βάση της «εκπαίδευσης»-υποταγής του αρπακτικού, αλλά και τους παράγοντες που μπορούν να υποθηκεύουν την όλη διαδικασία ή να καταστούν αιτία φυγής του την στιγμή της ελεύθερης πτήσης.

Το αρπακτικό ζυγίζεται ακόμη και 2 ή και 3 φορές την ημέρα και το βάρος του καταγράφεται στο περίφημο «ημερολόγιο του γερακάρη». Μέσω το ελέγχου του βάρους του, ο γερακάρης προσδιορίζει το «βάρος πτήσης», με λίγα λόγια το βάρος το οποίο πρέπει να έχει έτσι ώστε να αποδίδει στην πτήση και στο κυνήγι και να επιστρέφει όταν του ζητηθεί.
​
Πηγή
Γιώργος Δημητρίου
Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής
Επικεφαλής «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

Η απάντηση που λάβαμε από την ΕΑΕΕ σχετικά με την επιστολή μας που είχαμε στείλει στις 21.10.2021 στο Υπουργείο Μεταφορών και τους την είχανε προωθήσει.