Η έρευνα για την άγρια ζωή είναι μια κρίσιμη πτυχή της διατήρησης και διαχείρισης της άγριας ζωής, παρέχοντας κρίσιμες πληροφορίες που μπορούν να καθοδηγήσουν την ανάπτυξη στρατηγικών διατήρησης και διαχείρισης, καθώς και να ενημερώσουν τη λήψη αποφάσεων σχετικά με πληθυσμούς άγριας ζωής, ενδιαιτήματα και οικοσυστήματα. Για να είναι αποτελεσματική και πολύτιμη, η έρευνα για την άγρια ζωή πρέπει να διεξάγεται με ουδέτερο τρόπο, χωρίς προσωπικές προκαταλήψεις και προκατειλημμένες ιδέες που μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα και την ερμηνεία της έρευνας.

Τι είναι η ουδετερότητα στην έρευνα για την άγρια ζωή;

Η ουδετερότητα στην έρευνα για την άγρια ζωή αναφέρεται στην απουσία προσωπικών προκαταλήψεων και προκατασκευασμένων ιδεών που μπορούν να επηρεάσουν τον σχεδιασμό, τη διεξαγωγή και την ερμηνεία της έρευνας. Η ουδετερότητα είναι σημαντική στην έρευνα για την άγρια ζωή, επειδή βοηθά να διασφαλιστεί ότι τα αποτελέσματα της έρευνας είναι αντικειμενικά, αξιόπιστα και επιστημονικά έγκυρα και ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ενημέρωση αποφάσεων που σχετίζονται με πληθυσμούς άγριας πανίδας, ενδιαιτήματα και οικοσυστήματα.

Γιατί είναι σημαντική η ουδετερότητα στην έρευνα για την άγρια ζωή;

Η ουδετερότητα είναι σημαντική στην έρευνα για την άγρια ζωή για διάφορους λόγους, όπως:

1. Αντικειμενικότητα: Η ουδετερότητα βοηθά να διασφαλιστεί ότι τα αποτελέσματα της έρευνας είναι αντικειμενικά και ότι δεν επηρεάζονται από προσωπικές προκαταλήψεις ή προκατειλημμένες ιδέες.
   
   
2. Αξιοπιστία: Η ουδετερότητα βοηθά να διασφαλιστεί ότι τα αποτελέσματα της έρευνας είναι αξιόπιστα και συνεπή και ότι μπορούν να αναπαραχθούν και να επιβεβαιωθούν από άλλους ερευνητές.
   
   
3. Επιστημονική εγκυρότητα: Η ουδετερότητα βοηθά να διασφαλιστεί ότι τα αποτελέσματα της έρευνας είναι επιστημονικά έγκυρα και ότι βασίζονται σε έγκυρες μεθόδους και στοιχεία.
   
   
4. Ενημέρωση λήψης αποφάσεων: Η ουδετερότητα βοηθά στη διασφάλιση ότι τα αποτελέσματα της έρευνας μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με πληθυσμούς άγριας ζωής, ενδιαιτήματα και οικοσυστήματα και ότι οι αποφάσεις βασίζονται σε έγκυρα επιστημονικά στοιχεία.

Πώς να διασφαλίσετε την ουδετερότητα στην έρευνα για την άγρια ζωή

Για να διασφαλιστεί η ουδετερότητα στην έρευνα για την άγρια ζωή, είναι σημαντικό να ακολουθούνται οι βέλτιστες πρακτικές στον σχεδιασμό, τη διεξαγωγή και την ερμηνεία της έρευνας. Αυτό περιλαμβάνει:

1. Ανάπτυξη σαφούς ερευνητικού ερωτήματος και υπόθεσης: Η ανάπτυξη μιας σαφούς ερευνητικής ερώτησης και υπόθεσης βοηθά να διασφαλιστεί ότι η έρευνα είναι εστιασμένη και σχετική και ότι τα αποτελέσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων ερωτημάτων και ζητημάτων που σχετίζονται με πληθυσμούς άγριας ζωής, ενδιαιτήματα και οικοσυστήματα.
   
   
2. Διεξαγωγή ολοκληρωμένης βιβλιογραφικής ανασκόπησης: Η διεξαγωγή μιας περιεκτικής βιβλιογραφικής ανασκόπησης συμβάλλει στο να διασφαλιστεί ότι η έρευνα βασίζεται σε έγκυρα στοιχεία και ότι βασίζεται στην υπάρχουσα γνώση που σχετίζεται με πληθυσμούς άγριας ζωής, ενδιαιτήματα και οικοσυστήματα.
   
   
3. Χρήση αυστηρών και αντικειμενικών μεθόδων: Η χρήση αυστηρών και αντικειμενικών μεθόδων στο σχεδιασμό, τη διεξαγωγή και την ερμηνεία της έρευνας βοηθά να διασφαλιστεί ότι τα αποτελέσματα είναι αξιόπιστα, συνεπή και επιστημονικά έγκυρα.
   
   
4. Συνεργασία με άλλους ερευνητές: Η συνεργασία με άλλους ερευνητές βοηθά να διασφαλιστεί ότι η έρευνα βασίζεται σε πολλαπλές προοπτικές και ότι τα αποτελέσματα είναι αξιόπιστα και συνεπή.
   
   
5. Αξιολόγηση από ομοτίμους: Η αξιολόγηση από ομοτίμους βοηθά να διασφαλιστεί ότι η έρευνα είναι επιστημονικά έγκυρη και ότι πληροί τα πρότυπα ποιότητας και αυστηρότητας που αναμένονται στον τομέα της έρευνας για την άγρια ζωή.

Συμπέρασμα

Η έρευνα για την άγρια ζωή είναι μια κρίσιμη πτυχή της διατήρησης και διαχείρισης της άγριας ζωής, παρέχοντας κρίσιμες πληροφορίες που μπορούν να καθοδηγήσουν την ανάπτυξη στρατηγικών διατήρησης και διαχείρισης, καθώς και να ενημερώσουν τη λήψη αποφάσεων σχετικά με πληθυσμούς άγριας ζωής, ενδιαιτήματα και οικοσυστήματα. Για να είναι αποτελεσματική και πολύτιμη, η έρευνα για την άγρια ζωή πρέπει να διεξάγεται με ουδέτερο τρόπο, χωρίς προσωπικές προκαταλήψεις και προκατειλημμένες ιδέες που μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα και την ερμηνεία της έρευνας. Ακολουθώντας τις βέλτιστες πρακτικές στον σχεδιασμό, τη διεξαγωγή και την ερμηνεία της έρευνας, οι ερευνητές άγριας ζωής μπορούν να διασφαλίσουν ότι η έρευνά τους είναι ουδέτερη, αντικειμενική, αξιόπιστη και επιστημονικά έγκυρη και ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ενημέρωση αποφάσεων που σχετίζονται με πληθυσμούς άγριας πανίδας, ενδιαιτήματα και οικοσυστήματα.

Αποδέκτες: Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Υπουργός Κλιματικής Κρίσης & Πολιτικής Προστασίας, Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Υπουργός Τουρισμού, Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP), Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Αρμόδιος για το χαρτοφυλάκιο «Περιβάλλον και Ωκεανοί», Ευρωπαϊκό Δίκτυο Εισαγγελέων για το Περιβάλλον (ENPE), Διεθνής Συμφωνία για τη Διατήρηση των Κητωδών της Μαύρης Θάλασσας, της Μεσογείου και της Παρακείμενης Ζώνης του Ατλαντικού" (ACCOBAMS), Περιφέρεια Ηπείρου, Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, Περιφέρεια Πελοποννήσου, Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, Περιφέρεια Κρήτης

Εκτός από το γεγονός ότι η εξόρυξη υδρογονανθράκων σημαίνει την επιδείνωση της κλιματικής κρίσης, περισσότερους εξοπλισμούς που γονατίζουν την οικονομία και καταστροφή της οικονομίας του τουρισμού και της αλιείας, αποτελεί επίσης ευθεία απειλή για κινδυνεύοντα και ευάλωτα είδη στις περιοχές της διεθνώς αναγνωρισμένης Ελληνικής Τάφρου. Ζητάμε να εφαρμοστούν οι συμβάσεις που έχει υπογράψει η Ελλάδα και να ακυρωθούν τα προγράμματα έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων στην περιοχή.
​
Στα ανοιχτά των ακτών μας, από το Ιόνιο, τα νότια της Κρήτης μέχρι και τη Ρόδο, απλώνεται ένας υπέροχος υδάτινος κόσμος: η Ελληνική Τάφρος. Αυτός ο υποθαλάσσιος σχηματισμός, με χαράδρες που ξεπερνούν και τα 5 χλμ. σε βάθος, είναι ο πιο σημαντικός βιότοπος για τον απειλούμενο πληθυσμό των φυσητήρων1 της Μεσογείου. Είναι επίσης ένα από τα πιο σημαντικά ενδιαιτήματα των ευάλωτων ζιφιών2 της Μεσογείου, που επίσης ζουν, τρέφονται και αναπαράγονται εδώ. Τα βαθιά αυτά τα νερά φιλοξενούν ακόμα πολλά είδη δελφινιών, πτεροφάλαινες, θαλάσσιες χελώνες και μεσογειακές φώκιες3 και άλλα απειλούμενα και προστατευόμενα είδη4. 

Είναι ένας οικότοπος παγκόσμιας οικολογικής αξίας, που λόγω της ποικιλίας και σχετικής αφθονίας των κητωδών που φιλοξενεί, έχει αναγνωριστεί από την IUCN ως ΙΜΜΑ (Important Marine Mammal Area)5, δηλαδή σημαντική περιοχή για τα θαλάσσια θηλαστικά. Παράλληλα, η “Διεθνής Συμφωνία για τη Διατήρηση των Κητωδών της Μαύρης Θάλασσας, της Μεσογείου και της Παρακείμενης Ζώνης του Ατλαντικού” (ACCOBAMS)6, που πρόσφατα κυρώθηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο, προβλέπει την ανακήρυξη της Ελληνικής Τάφρου ως Θαλάσσια Προστατευόμενη Περιοχή, προτείνοντας στις Ελληνικές αρχές να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα από τις 25 Οκτωβρίου 2007.

Ωστόσο, παρά τις εκκλήσεις7 από διεθνούς κύρους επιστήμονες και περιβαλλοντικές οργανώσεις για την τήρηση των όσων έχουν συμφωνηθεί και για την επείγουσα ανάγκη να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα που θα αποτρέψουν τις απειλές για την επιβίωση των κητωδών στις θάλασσές μας, το ελληνικό κράτος κωφεύει επιδεικτικά και πράττει τα εντελώς αντίθετα. Χωρίζει την Ελληνική Τάφρο σε “οικόπεδα” και την παραχωρεί σε πετρελαϊκές εταιρείες για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων, επιτρέπει την ανεξέλεγκτη διέλευση των πλοίων και τη διεξαγωγή στρατιωτικών ασκήσεων στην περιοχή, υπογράφοντας στην ουσία την εκδίωξη και τελικά την εξαφάνιση των πληθυσμών των θαλάσσιων θηλαστικών, αποδεδειγμένη8 συνέπεια αυτών των δραστηριοτήτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εξορύξεις σχεδιάζεται να γίνουν σε περιοχές με μεγάλα βάθη και έντονη σεισμικότητα, χωρίς αυτά τα δεδομένα να λαμβάνονται ουσιαστικά υπόψη και χωρίς ασφάλιση κινδύνου9.

Η βιοποικιλότητα είναι ο πραγματικός πλούτος των θαλασσών της Ελλάδας. Στις αρχές του 2022 γίναμε μάρτυρες του δραματικού εκβρασμού ζιφιών σε παραλίες της Κέρκυρας, ενώ τις ίδιες μέρες διενεργούσε εν κρυπτώ έρευνες με συνεχείς ηχοβολισμούς για λογαριασμό της HELLENiQ ENERGY (πρώην ΕΛΠΕ) το σεισμογραφικό πλοίο SW COOK. Με δεδομένο ότι για κάθε ζιφιό που βλέπουμε να έχει εκβραστεί στην ακτή υπολογίζεται ότι μπορεί να είναι ακόμα και δεκαπλάσιος ο αριθμός των ζιφιών που έχουν χαθεί για πάντα στο βυθό, αντιλαμβανόμαστε το πραγματικό μέγεθος των επιπτώσεων. 

Τα κητώδη είναι από τα πιο ευαίσθητα είδη στον πλανήτη σ’ ό,τι αφορά την επίδραση και τις επιπτώσεις που έχει η ηχορύπανση στον οργανισμό τους, τόσο ώστε να απειλείται ακόμα και η ζωή τους. Οι σεισμικές έρευνες που χρησιμοποιούν εντατικό και πολύ ισχυρό ηχοβολισμό για να διαπεράσουν τον φλοιό της γης και να δημιουργήσουν τρισδιάστατες εικόνες κοιτασμάτων, τραυματίζουν τα ευαίσθητα ακουστικά όργανα των κητωδών, τους προκαλούν πανικό, στρες και οδύνη, οδηγώντας τα στη φυγή ή και τον θάνατο. Ακόμη μεγαλύτερη είναι η ανησυχία για την καταστροφή των αποθεμάτων των μεσοπελαγικών και βαθυπελαγικών καλαμαριών, που με τη σειρά της θέτει σε κίνδυνο τους πληθυσμούς κητωδών αλλά και μεγάλων ψαριών (τόνοι, ξιφίες, καρχαρίες) που τρέφονται με αυτά. 

Η εξορυκτική δραστηριότητα θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή10. Επιπλέον, αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση της κίνησης των πλοίων στην περιοχή όπου ζουν τα κητώδη, που συχνά τραυματίζονται -ενίοτε θανάσιμα- από τις προπέλες και θα προκαλέσει ζημιά στο βένθος κατά την κατασκευή και λειτουργία των λιμανιών, των εξεδρών και των αγωγών. 

Πρόκειται για μια πραγματικά μεγάλη απειλή, την οποία οφείλουμε πάση θυσία να αποτρέψουμε. Και δεν θα είμαστε ούτε οι πρώτοι, ούτε οι μόνοι. Στην Ισπανία, μια πλατιά κοινωνική συμμαχία11 υιοθέτησε το αίτημα για την αναγνώριση του “Διαδρόμου Μετανάστευσης Κητωδών” στην ανατολική ακτή της χώρας, ως περιοχή που απαιτεί επείγουσα προστασία. Η πίεση που ασκήθηκε ανάγκασε την κυβέρνηση να ακυρώσει όλα τα σχέδια για εξορύξεις και να την ανακηρύξει ως Θαλάσσια Προστατευόμενη Περιοχή12. Κι άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Πορτογαλία έχουν επίσης αποφασίσει να ακυρώσουν τα σχέδια για έρευνες και εξορύξεις υδρογονανθράκων στις θάλασσές τους για να προστατέψουν το περιβάλλον, την τουριστική οικονομία και την αλιεία.

Άλλωστε, η ΕΕ θεωρεί ότι «τα σοβαρά ατυχήματα που σχετίζονται με υπεράκτιες εργασίες πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι πιθανόν να έχουν καταστρεπτικές και μη αναστρέψιμες συνέπειες στο περιβάλλον των θαλασσών και των παράκτιων περιοχών, καθώς και σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στις παράκτιες οικονομίες»13, ενώ η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων διέκοψε τη χρηματοδότηση έργων ενέργειας από ορυκτά καύσιμα, καθώς η κλιματική κρίση επιδεινώνεται εξαιτίας της οικονομικής ανάπτυξης που κυριαρχείται από ενεργειακές πηγές ορυκτών καυσίμων14.

Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο ζητάμε να γίνει πράξη η προστασία της Ελληνικής Τάφρου σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις και να ακυρωθούν άμεσα τα προγράμματα έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων στην ευρύτερη περιοχή15.

ΥΠΟΓΡΑΨΕ ΚΙ ΕΣΥ ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΜΑΣ ΣΤΟ CHANGE.ORG

​ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

1. Φάλαινα Φυσητήρας (Physeter macrocephalus). Περιλαμβάνεται στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN από το 2008 ως ευάλωτο είδος με τα κριτήρια A1d. Περιλαμβάνεται επίσης στο Παράρτημα I της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών (CITES) και στα Παραρτήματα I και II του CMS. https://www.iucnredlist.org/species/41755/160983555 
   
   
2. Ραμφοφάλαινα Ζιφιός (Ziphius cavirostris). Αξιολογήθηκε για την Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN το 2018 και περιλαμβάνεται στο Παράρτημα II της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών (CITES). https://www.iucnredlist.org/species/23211/50379111
   
   
3. Τα είδη αυτά περιλαμβάνονται στο Παράρτημα ΙΙ του Πρωτοκόλλου της Σύμβασης της Βαρκελώνης για τις Ειδικές Ζώνες Διατήρησης και τη βιοποικιλότητα στη Μεσόγειο, καθώς και στο Παράρτημα IV της Οδηγίας των Οικοτόπων 92/43/ΕΟΚ. Τα συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης και τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαιτείται να λαμβάνουν αυστηρά μέτρα, ώστε να διασφαλίζεται η αποτελεσματική προστασία αυτών των ειδών. Βλ. και «Τα Κητώδη των Ελληνικών θαλασσών», Αλέξανδρος Φραντζής και Παρασκευή Αλεξιάδου, ΕΛΚΕΘΕ 2003.  http://epublishing.ekt.gr/sites/ektpublishing/files/ebooks/Monograph_06_Cetaceans_of_the_Greek_Seas.pdf
   
   
4. Στην ευρύτερη περιοχή, καταγράφεται επίσης σημαντικός αριθμός απειλούμενων και προστατευόμενων ειδών Χονδριχθύων (καρχαρίες και βάτοι), καθώς και πεδίων βαθιών κοραλλιών τα οποία προστατεύονται ως Ευάλωτα Θαλάσσια Οικοσυστήματα. https://hellenictrenchsos.gr/trench/ 
   
   
5. ΙΜΜΑ (Important Marine Mammal Area): Σημαντική περιοχή για τα θαλάσσια θηλαστικά σε παγκόσμιο επίπεδο. https://www.marinemammalhabitat.org/portfolio-item/hellenic-trench/ 
   
   
6. https://accobams.org/
   
   
7. Έκκληση 39 διεθνών οργανώσεων και 61 επιστημόνων για προστασία της Ελληνικής Τάφρου από τις εργασίες έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων. (Μάιος 2019). https://www.wwf.gr/images/pdfs/Resolution_text_GR.pdf 
   
   Κοινή επιστολή περιβαλλοντικών οργανώσεων, εξειδικευμένων φορέων και εκπροσώπων της τοπικής κοινότητας του Ιονίου προς την κυβέρνηση για να σταματήσουν άμεσα οι σεισμικές έρευνες στην Ελληνική Τάφρο (Μάρτιος 2022) https://isea.com.gr/wp-content/uploads/2022/03/Joint-letter-for-the-seismic-exploration-activities-in-the-Hellenic-Trench.pdf 
   
   
8. Οι ανθρωπογενείς επιπτώσεις στα θαλάσσια οικοσυστήματα εκτός της αλιείας περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τα απορρίμματα, τις σεισμικές έρευνες για τον εντοπισμό κοιτασμάτων πετρελαίου/φυσικού αερίου, την εξόρυξη υδρογονανθράκων, την κυκλοφορία πλοίων και τη χρήση σόναρ σε στρατιωτικές ασκήσεις. https://uicnmed.org/docs/deep-sea-eastern-med/ANTHROPOGENIC-IMPACTS.pdf https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fmars.2017.00295/full https://www.oceancare.org/wp-content/uploads/2018/03/workshop_eng.pdf
   
   
9. Σεισμικότητα: https://www.seismoi.gr/toellhnikotoxo.htm  Ασφάλιση κινδύνου: https://www.oikotopia2020.gr/article.php?db=epikairotita&id=20200818132406 
   
   
10. Η γνωμοδότηση της Επιτροπής «Φύση 2000», του κεντρικού επιστημονικού γνωμοδοτικού οργάνου του Κράτους για την προστασία της ελληνικής βιοποικιλότητας, για τις επιπτώσεις της έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων από το υπέδαφος της ελληνικής επικράτειας. https://ypen.gov.gr/wp-content/uploads/legacy/Files/Perivallon/Diaxeirisi%20Fysikoy%20Perivallontos/Epitropi%20Fysi%202000/2019Nov_Hydrocarbons_EF2000.pdf 
    
    
11. https://www.marblava.org/
    
    
12. https://www.reportersunited.gr/2867/h-mesogeios-poy-diochnei-tis-petrelaikes/
    
    
13. Βλ.Οδηγία 2013/30/ΕΕ για την ασφάλεια των υπεράκτιων εργασιών πετρελαίου και φυσικού αερίου.
    
    
14. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων διέκοψε τη χρηματοδότηση έργων ενέργειας από ορυκτά καύσιμα. https://www.eib.org/en/press/all/2019-313-eu-bank-launches-ambitious-new-climate-strategy-and-energy-lending-policy.htm 
    
    
15. https://www.greenpeace.org/static/planet4-greece-stateless/2022/10/2ec96842-greenpeace-greece-findings-survey-hellenic-trench-20221027.pdf​

Πανελλαδική Συνέλευση για την Προστασία της Ελληνικής Τάφρου

• Ανοιχτή Συνέλευση Κεφαλονιάς-Ιθάκης ενάντια στην Εξόρυξη Υδρογονανθράκων  
• Ανοιχτή Συνέλευση στα Γιάννενα ενάντια στην Ενεργειακή Λεηλασία
• Βιο7νησα 
• Βρυσούλες
• Citizens' Information Network Εξορύξεις Stop! - Πρέβεζα 
• Εθελοντική Ομάδα Παξών 
• Fossil Free Corfu   
• Gastivists 
• My Dolphin Club   
• NodrillZante - Ζακυνθινή Πρωτοβουλία για ένα Ιόνιο Ελεύθερο Υδρογονανθράκων
• Οικολογική Παρέμβαση Ηρακλείου
• Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων
• Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Κέρκυρας
• Πρωτοβουλία Κρήτης ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων
• Πρωτοβουλία πολιτών Λευκάδας ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων 
• Save Greek Seas 
• Sea Shepherd Greece
• SOS Κυπαρισσιακός - Πρωτοβουλία Τριφυλίας ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων.

Το ψήφισμα συνυπογράφουν* :

• “ΑΛΚΥΟΝΗ" Σύλλογος Περίθαλψης & Προστασίας Άγριων Ζώων
• ΑΝΙΜΑ - Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής
• Αρχέλων
• Aegean Rebreath
• Animal Rescue and Defence Squad
• Argos-Φιλοζωικό Σωματείο Θεσσαλονίκης
• Δίκτυο Προστασίας Ζήρειας
• Δράση για την Άγρια Ζωή
• Dreamdancers
• Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ)
• Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία
• Ελληνικό Παρατηρητήριο Βιοποικιλότητας
• Εναλλακτικό Πολιτιστικό Εργαστήρι (Κέρκυρα)
• Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος
• Ερημίτη Πλους (Save Erimitis)-Περιβαλλοντική Προστασία Ακτίων Βορείου Στενού Κέρκυρας
• Επιτροπή Αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού
• Ethos & Empathy
• Fridays for Future Greece (Athens)
• Fridays for Future Thessaloniki
• Greenpeace Greece
• iSea
• Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών Πέλαγος
• Κέντρο Προστασίας & Περίθαλψης Άγριας Ζωής (Μεσσηνία)
• Κίνηση για την Προστασία των Νησίδων του Αιγαίου
• Liberanimal
• Μας σκάβουν το λάκκο
• MEDASSET
• Naxos island wildlife protection
• Νέμεσις
• Ομάδα διάσωσης υπεράσπισης ζώων
• Πανελλαδικό Δίκτυο συλλογικοτήτων για την ενέργεια
• Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Π.Ε.ΕΚ.Π.Ε.)
• Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία (ΠΦΟ)
• Περιβαλλοντική Δράση Ηλείας
• Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Μαγνησίας
• Περιβαλλοντικός Πολιτιστικός Όμιλος Μάνης (ΠΕΡΙ.ΠΟΛ.Ο ΜΑΝΗΣ)
• Πρωτοβουλία ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή και την κλιματική αλλαγή
• Σπηλαιολογικος Ομιλος Κρήτης (ΣΠΟΚ)
• Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων
• Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Κέρκυρας
• Συντονιστικό Ρεθύμνου κατά των Βιομηχανικών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας - ΒΑΠΕ
• Save Wild
• Support Earth
• SOS Μαίναλο
• Φίλοι της Φύσης
• Vegan Life
• WWF Ελλάς

__________________________________________
Φορείς ή συλλογικότητες που επιθυμούν να συνυπογράψουν το ψήφισμα για την προστασία της Ελληνικής Τάφρου, μπορούν να στείλουν αίτημα στο e-mail: hellenictrenchsos@gmail.com
Περισσότερα: hellenictrenchsos.gr

Ότι χρειάζεται να γνωρίζει ένας απλός πολίτης για το κυνήγι, τι επιτρέπεται και τι όχι από την νομοθεσία, τι μπορεί να κάνει έτσι και βρεθεί σε περίπτωση λαθροθηρίας και πολλά άλλα θέματα που περιστρέφονται γύρω από το κυνήγι.
​
Παρουσίαση του Παναγιώτη Βαφείδη.

Σύνδεσμος για σύνδεση με το Zoom:

Topic: Τι γνωρίζετε για το κυνήγι;
Time: Feb 11, 2023 19:00 Athens

Join Zoom Meeting
https://us05web.zoom.us/j/84081482793?pwd=R3JadXNKeVhSbDhZM0pMemNQdjZkQT09

Meeting ID: 840 8148 2793
Passcode: pEUpR4

​Η άδεια ερασιτεχνικής αλιείας είναι μια κρίσιμη πτυχή των υπεύθυνων και βιώσιμων αλιευτικών πρακτικών.

Εξυπηρετεί πολλές σημαντικές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένων των εξής:

• Διαχείριση πόρων: Απαιτώντας από τα άτομα να αποκτήσουν άδεια αλιείας, η κυβέρνηση μπορεί να ρυθμίσει και να παρακολουθεί τον αριθμό των ψαριών που αλιεύονται. Αυτό βοηθά στη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης υγείας και βιωσιμότητας των πληθυσμών των ψαριών, κάτι που ωφελεί τόσο τα ψάρια όσο και το οικοσύστημα συνολικά.
  
  
• Διατήρηση: Οι άδειες αλιείας μπορούν να παρέχουν επίσης χρηματοδότηση για προγράμματα διατήρησης και διαχείρισης ψαριών και άγριας ζωής. Αυτό περιλαμβάνει την προστασία και την αποκατάσταση των οικοτόπων, την έρευνα και την επιβολή των κανονισμών αλιείας.
  
  
• Εκπαίδευση: Μέσω της απόκτησης άδειας αλιείας, μπορεί να παρέχονται στους ψαράδες πληροφορίες σχετικά με τους κανονισμούς αλιείας, τις πρακτικές διατήρησης και τα μέτρα ασφαλείας. Αυτή η εκπαίδευση βοηθά να διασφαλιστεί ότι οι ψαράδες έχουν επίγνωση των ευθυνών τους και ότι μπορούν να απολαύσουν τη δραστηριότητα με ασφαλή και υπεύθυνο τρόπο.
  
  
• Έσοδα: Τα τέλη αδειών αλιείας παρέχουν σημαντικά έσοδα για τις κρατικές υπηρεσίες άγριας ζωής (όπως π.χ. Πράσινο Ταμείο). Αυτά τα έσοδα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη προγραμμάτων διατήρησης και διαχείρισης της άγριας ζωής, καθώς και για προσπάθειες εκπαίδευσης και ενημέρωσης.

Συμπερασματικά, η απόκτηση ερασιτεχνικής άδειας αλιείας δεν αποτελεί μόνο νομική προϋπόθεση, αλλά και υπεύθυνη και ηθική απόφαση για όποιον επιθυμεί να ασχοληθεί με αλιευτικές δραστηριότητες. Με την απόκτηση άδειας, τα άτομα μπορούν να βοηθήσουν στη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης υγείας και βιωσιμότητας των πληθυσμών των ψαριών, να υποστηρίξουν τις προσπάθειες διατήρησης και να εκπαιδευτούν σε υπεύθυνες πρακτικές αλιείας. Ενώ το κράτος θα γνωρίζει ακριβώς πόσοι ασχολούνται με την ερασιτεχνική αλιεία και ποιοι δεν παρανομούν.

Η απόκτηση άδειας ερασιτεχνικής αλιείας σήμερα θα μπορούσε να γίνεται με μια απλή αίτηση στο gov.gr και να πληρώνεται ηλεκτρονικά το παράβολο. Θα μπορούσε να είναι μια αυτοματοποιημένη διαδικασία, όπου ο ερασιτέχνης ψαράς θα μπορούσε να αποκτά την άδεια σε λίγα λεπτά ακόμα και από το κινητό του τηλέφωνο με ευκολία.

Όσο για το κόστος θα μπορούσε να είναι κάτι προσιτό για όλους, όπως π.χ. 10 ευρώ τον χρόνο.

Η επιστολή μας όπως στάλθηκε στη Διεύθυνσης Αλιευτικής Πολιτικής και Αλιευτικών Πόρων (Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) στις 30/1/2023.

Προς:

1. Διεύθυνσης Αλιευτικής Πολιτικής και Αλιευτικών Πόρων (Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων).

Αγαπητέ κε. Γεωργαντά,
Αγαπητοί υπεύθυνοι της  Διεύθυνσης Αλιευτικής Πολιτικής και Αλιευτικών Πόρων,

Σας γράφουμε για να επιστήσω την προσοχή σας στη σημασία της επαναφοράς και εφαρμογής μιας ερασιτεχνικής άδειας αλιείας. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι μια τέτοια άδεια είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της βιώσιμης διαχείρισης των υδάτινων πόρων μας.

Μια άδεια ερασιτεχνικής αλιείας όχι μόνο θα αποφέρει έσοδα για τις προσπάθειες διατήρησης, αλλά θα μπορούσε να παρείχε επίσης ένα μέσο παρακολούθησης και ρύθμισης των ερασιτεχνικών αλιευτικών δραστηριοτήτων. Αυτό θα μειώσει τον αντίκτυπο της υπεραλίευσης και θα συμβάλει στη διατήρηση της ευαίσθητης ισορροπίας των υδάτινων οικοσυστημάτων μας.

Επιπλέον, η άδεια θα μπορούσε να χρησιμεύσει και ως ένα εργαλείο για την εκπαίδευση των ερασιτεχνών ψαράδων σχετικά με τις βιώσιμες αλιευτικές πρακτικές και τη σημασία της διατήρησης των υδρόβιων πόρων μας για τις μελλοντικές γενιές. Θα παρείχε επίσης την ευκαιρία στην κυβέρνηση να συνεργαστεί με τις αλιευτικές κοινότητες και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς για την προώθηση βιώσιμων αλιευτικών πρακτικών.

Και εν έτη 2023, η άδεια ερασιτεχνικής αλιείας θα μπορούσε να βγαίνει αυτόματα και γρήγορα από το gov.gr. Προτείνουμε ένα παράβολο αξίας 10 ευρώ / ανά χρόνο, για την άδεια ερασιτεχνικής αλιείας, το οποίο θα πληρώνεται ηλεκτρονικά. Με αυτό τον τρόπο ο κάθε υποψήφιος ερασιτέχνης ψαράς θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να βγάλει ακόμα και από το κινητό του άδεια ερασιτεχνικής αλιείας σε λίγα λεπτά, πριν πάει να ψαρέψει.

Εν κατακλείδι, σας προτρέπω να εξετάσετε την επαναφορά και εφαρμογή της άδειας ερασιτεχνικής αλιείας. Δεν θα υποστηρίξει μόνο τις προσπάθειες διατήρησης αλλά και θα προωθήσει υπεύθυνες και βιώσιμες πρακτικές αλιείας. Σας ευχαριστώ που αφιερώσατε χρόνο για να εξετάσετε το αίτημά μας.

Με εκτίμηση.

Η ιερακοθηρία, η αρχαία πρακτική της χρήσης εκπαιδευμένων αρπακτικών πτηνών για το κυνήγι, ήταν μια δημοφιλής ασχολία για χιλιάδες χρόνια. Ενώ κάποιοι μπορεί να το βλέπουν ως μια παράδοση που προσφέρει μια μοναδική σύνδεση μεταξύ του ανθρώπου και της φύσης, άλλοι το βλέπουν ως μια επιβλαβή και σκληρή πρακτική που προκαλεί βλάβη στα πουλιά και στο περιβάλλον. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τις αρνητικές επιπτώσεις της ιερακοθηρίας στην άγρια ζωή, το περιβάλλον και την ευημερία των πτηνών που χρησιμοποιούνται σε αυτό το άθλημα.

Πρώτα και κύρια, η πρακτική της ιερακοθηρίας έχει σημαντικό αντίκτυπο στους πληθυσμούς των πτηνών. Η σύλληψη και η εκπαίδευση άγριων αρπακτικών πτηνών μπορεί να διαταράξει τους πληθυσμούς και να προκαλέσει γενετικά προβλήματα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του συνολικού μεγέθους του πληθυσμού, καθώς και σε μείωση της γενετικής ποικιλότητας, γεγονός που μπορεί να καταστήσει το είδος πιο ευάλωτο σε ασθένειες και άλλες απειλές.

Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα με την ιερακοθηρία είναι ότι συχνά περιλαμβάνει τη χρήση πτηνών που συλλαμβάνονται από τη φύση, συχνά παράνομα. Αυτό το παράνομο εμπόριο αρπακτικών πτηνών έχει οδηγήσει σε μείωση πολλών ειδών και έχει αναγνωριστεί ως σημαντική απειλή για την επιβίωσή τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα πουλιά συλλαμβάνονται από τις φωλιές τους, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο των νεοσσών, καθώς και των ενήλικων πτηνών.

Η ίδια η διαδικασία εκπαίδευσης μπορεί επίσης να είναι επιβλαβής για τα πουλιά. Τα πτηνά που χρησιμοποιούνται στην ιερακοθηρία υποβάλλονται συχνά σε σωματικό και συναισθηματικό στρες, το οποίο μπορεί να επηρεάσει την υγεία και τη συμπεριφορά τους. Επίσης, συχνά κρατούνται σε αιχμαλωσία για παρατεταμένες περιόδους, γεγονός που μπορεί να περιορίσει την ικανότητά τους να προσαρμοστούν στο φυσικό τους περιβάλλον και μπορεί να οδηγήσει σε παρακμή τους. Αυτό μπορεί επίσης να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ικανότητά τους να σχηματίζουν κοινωνικούς δεσμούς και μπορεί να τους δυσκολέψει να βρουν σύντροφο και να αναπαραχθούν με επιτυχία.

Η χρήση αρπακτικών πτηνών στο κυνήγι μπορεί επίσης να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Το κυνήγι μπορεί να διαταράξει τα οικοσυστήματα και να προκαλέσει μείωση των πληθυσμών των θηραμάτων, κάτι που μπορεί να έχει κυματιστικές επιπτώσεις σε όλη την τροφική αλυσίδα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μειώσεις σε άλλα είδη, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βασίζονται στα ίδια θηράματα για τροφή.

Τέλος, η καλή διαβίωση των πτηνών που χρησιμοποιούνται στην ιερακοθηρία είναι μια σημαντική ανησυχία. Τα πουλιά που χρησιμοποιούνται σε αυτό το άθλημα συχνά διατηρούνται σε μικρά κλουβιά, γεγονός που μπορεί να περιορίσει την ικανότητά τους να πετούν και να εκφράζουν φυσικές συμπεριφορές. Επίσης συχνά υποβάλλονται σε διάφορες μορφές σωματικού και ψυχολογικού στρες, το οποίο μπορεί να προκαλέσει σωματική και ψυχική ταλαιπωρία.

Συμπερασματικά, η ιερακοθηρία είναι μια πρακτική που έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην άγρια ζωή, το περιβάλλον και την ευημερία των πτηνών που χρησιμοποιούνται στο άθλημα. Αν και μπορεί να προσφέρει μια μοναδική σύνδεση μεταξύ του ανθρώπου και της φύσης, είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι συνέπειες αυτής της πρακτικής και να εξεταστούν εναλλακτικοί τρόποι σύνδεσης και εκτίμησης των αρπακτικών πτηνών. Εναπόκειται σε κάθε άτομο να αποφασίσει εάν τα οφέλη της ιερακοθηρίας υπερτερεί του κόστους και να λάβει τεκμηριωμένες αποφάσεις σχετικά με τη συμμετοχή του σε αυτή την πρακτική.

Η διαχείριση ενός είδους δεν είναι ποτέ εύκολη, και σαφώς δεν αποτελεί ποτέ μόνο μία μέθοδος (όπως π.χ. μόνο κυνήγι). Υπάρχουν πρακτικές και μέθοδοι που μπορούμε να εφαρμόσουμε, αρκεί να το θέλουμε πραγματικά.

Παρακάτω είναι η δική μας πρόταση για το conservation του αγριόχοιρου τι πρέπει να κάνουμε:

1. Εφαρμογή κανονισμών και ποσοστώσεων θήρας για τον έλεγχο των πληθυσμών αγριόχοιρων μέσω θήρας μόνο όπου χρειάζεται, και όχι γενική θήρα σε όλη την Ελλάδα.
2. ​Χρησιμοποιώντας μεθόδους ελέγχου της γονιμότητας για τη μείωση του αριθμού των αγριόχοιρων σε ορισμένες περιοχές και μόνο όπου πραγματικά χρειάζεται.
3. Συνεργασία με αγρότες και ιδιοκτήτες γης για την εφαρμογή μη θανατηφόρων μέτρων, όπως ηλεκτρική περίφραξη, ηχητικά αποτρεπτικά μέσα, σκύλοι, και τροποποίηση του οικοτόπου για την αποτροπή της εισόδου αγριόχοιρων σε καλλιέργειες και άλλες ευαίσθητες περιοχές.
4. Ενθάρρυνση της χρήσης βιώσιμων πρακτικών καλλιέργειας που μπορούν να συμβάλουν στη μείωση των πληθυσμών αγριόχοιρων ή και προώθηση βιώσιμων πρακτικών χρήσης γης που ωφελούν τους πληθυσμούς των αγριόχοιρων και τα ενδιαιτήματά τους.
5. Δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τη σημασία της διατήρησης του αγριόχοιρου και των αρνητικών επιπτώσεων του υπερβολικού κυνηγιού και της καταστροφής των οικοτόπων.
6. Παροχή εκπαίδευσης στο κοινό σχετικά με τη συμπεριφορά των αγριόχοιρων και τον τρόπο ασφαλούς συνύπαρξης μαζί τους.
7. Εφαρμογή αυστηρότερων κυρώσεων για παράνομο κυνήγι και λαθροθηρία αγριόχοιρων.
8. Δημιουργία διαδρόμων άγριας ζωής για τη σύνδεση κατακερματισμένων οικοτόπων και τη βελτίωση της κίνησης και της ροής των αγριόχοιρων. 
9. Δημιουργία και διατήρηση καθορισμένων διαδρόμων άγριας ζωής και προστατευόμενων περιοχών για να επιτρέπεται στους αγριόχοιρους να κυκλοφορούν ελεύθερα και να μειώνονται οι συγκρούσεις ανθρώπου-άγριας ζωής.
10. Δημιουργία καθορισμένων περιοχών για τη διαμονή αγριόχοιρων, μακριά από ανθρώπινους οικισμούς, για να μειωθούν οι συγκρούσεις ανθρώπου-αγριογούρουνου.
11. Εφαρμογή προγράμματος εμβολιασμού αγριόχοιρου για την πρόληψη της εξάπλωσης ασθενειών όπως η πανώλη των χοίρων.
12. Ενθάρρυνση ευκαιριών οικοτουρισμού που επιτρέπουν στους ανθρώπους να βλέπουν αγριόχοιρους στους φυσικούς τους βιότοπους και συνεργασία με τις τοπικές κοινότητες για την ανάπτυξη τέτοιων ευκαιριών οικοτουρισμού.
13. Ανάπτυξη συστήματος παρακολούθησης πληθυσμών αγριόχοιρων και παρακολούθησης των αλλαγών στον αριθμό τους. Καθιέρωση συστήματος αναφοράς για θεάσεις αγριόχοιρων για την παρακολούθηση του πληθυσμού και των προτύπων μετακίνησης.
14. Ανάπτυξη συστήματος για την ασφαλή και ανθρώπινη μετεγκατάσταση αγριόχοιρων σε περιοχές όπου ο πληθυσμός τους είναι χαμηλός, αρκεί βεβαίως να μην αναμιχθεί καθαροαίμος πληθυσμός αγριόχοιρων με πληθυσμούς υβριδίων.
15. Διεξαγωγή έρευνας σε πληθυσμούς αγριόχοιρου για την καλύτερη κατανόηση της βιολογίας, της οικολογίας και των αναγκών διατήρησής τους και Διεξαγωγή έρευνας σχετικά με τη δυναμική και τη συμπεριφορά του πληθυσμού αγριόχοιρου για την ενημέρωση των προσπαθειών διατήρησης.
    
16. Επένδυση στην αποκατάσταση και προστασία ενδιαιτημάτων αγριόχοιρου για την υποστήριξη πληθυσμών αγριόχοιρων.
17. Συνεργασία με άλλους οργανισμούς και ενδιαφερόμενους φορείς για την ανάπτυξη και εφαρμογή ολοκληρωμένων σχεδίων διατήρησης αγριόχοιρου, το οποίο θα λαμβάνει υπόψη τις οικολογικές και οικονομικές επιπτώσεις των αγριόχοιρων στις τοπικές κοινωνίες..

Ένα καίριο ψήφισμα ανοιχτό σε υπογραφές από την επιστημονική κοινότητα, MKO, τις τοπικές κοινότητες και τους πολίτες περί μη χρηματοδότησης από τις Τράπεζες σε έργα επιβλαβή στη βιοποικιλότητα. Η πρωτοβουλία «The Banks and Biodiversity No Go Policy” αναρτάται παρακάτω – το Ελληνικό Παρατηρητήριο Βιοποικιλότητας την υποστηρίζουμε.

Ο σύνδεσμος για την υποστήριξη: https://banksandbiodiversity.org/endorse-the-banks-and-biodiversity-no-go-policy

The Banks and Biodiversity No Go Policy

In order to safeguard the rights of Indigenous and traditional communities in formally , informally, or traditionally held conserved areas – such as Indigenous and community conserved areas (ICCA), Indigenous Territories (TIs) or public lands not yet demarcated– as well as to better address and reflect the current crises of climate change, biodiversity loss, and emergence of zoonotic diseases, the Banks and Biodiversity campaign calls on banks and financial institutions to adopt a “No Go” policy which prohibits any direct or indirect financing related to unsustainable, extractive, industrial, environmentally, and/or socially harmful activities in or which may potentially impact the following areas:

AREA 1:
Areas recognized by international conventions and agreements including but not limited to the Bonn Convention, Ramsar Convention, World Heritage Convention and Convention on Biological Diversity, or other international bodies such as UNESCO (Biosphere Reserves, UNESCO Global Geoparks, etc) or Food and Agricultural Organization (vulnerable marine ecosystems), International Maritime Organization (particularly sensitive areas), IUCN Designated Areas (Categories IA – VI)

AREA 2:
Nature, wilderness, archaeological, paleontological and other protected areas that are nationally or sub-nationally recognized and protected by law or other regulations/policies; this includes sites which may be located in or overlap with formally, informally, or traditionally held conserved areas such as Indigenous and community conserved areas (ICCA), Indigenous Territories (ITs) or public lands not yet demarcated

AREA 3:
Habitats with endemic or endangered species, including key biodiversity areas

AREA 4:
Intact primary forests and vulnerable, secondary forest ecosystems, including but not limited to boreal, temperate, and tropical forest landscapes

AREA 5:
Free-flowing rivers, defined as bodies of water whose flow and connectivity remain largely unaffected by human activities

AREA 6:
Protected or at-risk marine or coastland ecosystems, including mangrove forests, wetlands, reef systems, and those located in formally, informally, or traditionally held areas, Indigenous Territories (ITs), or public lands not yet demarcated, or Indigenous and community conserved areas (ICCA)

AREA 7:
Any Indigenous Peoples and Community Conserved Territories and Areas (ICCAs), community-based conservation areas, formally, informally, traditionally, customarily held resources or areas, Indigenous Territories, sacred sites and/or land with ancestral significance to traditional and Indigenous communities’ areas where the free, prior, informed consent of Indigenous and Traditional Communities have not been obtained

AREA 8:
Iconic Ecosystems, defined as ecosystems with unique, superlative natural, biodiversity, and/or cultural value which may sprawl across state boundaries, and thus may not be wholly or officially recognized or protected by host countries or international bodies. Examples include but are not limited to the Amazon, the Arctic, among other at-risk ecosystems

Other international bodies have already recognized the value of developing No Go Areas, such as the World Heritage Committee and the UN Environment’s Principles for Sustainable Insurance Initiative (PSI). The Banks and Biodiversity No Go Policy also aligns with banks and financial institutions’ current practice of following institutional Exclusion Lists for sensitive industries or areas, as well as global goals of preventing further biodiversity loss. Projects that do not fall within Exclusion Lists should still be subject to rigorous environmental and social due diligence, assessment, screening, planning, and mitigation policies and procedures.

​Η κατανάλωση κρέατος αγριόχοιρου μπορεί να έχει τόσο θετικές όσο και αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία.

Ένα από τα κύρια οφέλη της κατανάλωσης κρέατος αγριόχοιρου είναι η θρεπτική του αξία. Ο αγριόχοιρος είναι μια άπαχη πηγή πρωτεΐνης που είναι πλούσια σε βιταμίνες και μέταλλα, όπως σίδηρο, ψευδάργυρο και βιταμίνη Β12. Είναι επίσης μια καλή πηγή υγιεινών λιπών, όπως ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρά οξέα. Αυτά τα θρεπτικά συστατικά μπορούν να βοηθήσουν στην υποστήριξη της συνολικής υγείας και ευεξίας, συμπεριλαμβανομένης της υγείας της καρδιάς και της γνωστικής λειτουργίας.

Ωστόσο, υπάρχουν επίσης πιθανοί κίνδυνοι που σχετίζονται με την κατανάλωση κρέατος αγριόχοιρου. Μία από τις κύριες ανησυχίες είναι ο κίνδυνος τροφικής δηλητηρίασης. Ο αγριόχοιρος μπορεί να μεταφέρει μια ποικιλία επιβλαβών βακτηρίων και παρασίτων, όπως το E. coli και η σαλμονέλα, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες εάν δεν μαγειρευτούν ή δεν χρησιμοποιηθούν σωστά. Επιπλέον, το κρέας αγριόχοιρου μπορεί να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη και κορεσμένα λιπαρά, τα οποία μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και άλλων προβλημάτων υγείας.

Επίσης υπάρχει η πιθανότητα μόλυνσης του αγριόχοιρου από ασθένειες όπως η τριχινέλωση, μια παρασιτική μόλυνση που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας στον άνθρωπο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν το αγριογούρουνο τρέφεται με ωμό ή κακοψημένο κρέας.

Μια άλλη ανησυχία για το κρέας αγριόχοιρου είναι η πιθανότητα μόλυνσης με βαρέα μέταλλα, άλλες τοξίνες ή άλλες επιβλαβείς χημικές ουσίες. Είναι γνωστό ότι ο αγριόχοιρος αναζητά τροφή σε περιοχές όπου μπορεί να υπάρχουν φυτοφάρμακα και άλλες χημικές ουσίες, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στη συσσώρευση αυτών των ουσιών στο κρέας.  Αυτό μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία, ιδιαίτερα για τα παιδιά και τις έγκυες γυναίκες.

Η κατανάλωση κρέατος αγριόχοιρου μπορεί να εκθέσει τα άτομα σε βαρέα μέταλλα όπως ο μόλυβδος και ο υδράργυρος. Αυτά τα βαρέα μέταλλα μπορούν να συσσωρευτούν στο σώμα και να προκαλέσουν πιθανά προβλήματα υγείας.

Ο μόλυβδος είναι ένα τοξικό βαρύ μέταλλο που μπορεί να βρεθεί στο περιβάλλον λόγω βιομηχανικών δραστηριοτήτων, επίσης μπορεί να βρεθεί στο έδαφος και το νερό και μπορεί να συσσωρευτεί στους ιστούς των αγριόχοιρων που ζουν σε περιοχές με υψηλά επίπεδα μόλυνσης από μόλυβδο, και μπορεί επίσης να βρεθεί σε κυνηγετικά πυρομαχικά. Εάν τα αγριογούρουνα πυροβοληθούν με σφαίρες μολύβδου, ο μόλυβδος μπορεί να μολύνει το κρέας και εάν καταναλωθεί μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση από μόλυβδο. Τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από μόλυβδο περιλαμβάνουν κοιλιακό άλγος, δυσκοιλιότητα, πονοκέφαλο, απώλεια μνήμης και κόπωση.

Ο υδράργυρος είναι ένα άλλο βαρύ μέταλλο που μπορεί να βρεθεί στο κρέας αγριόχοιρου. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν τα αγριογούρουνα καταναλώνουν ψάρια ή άλλα υδρόβια ζώα που έχουν υψηλά επίπεδα υδραργύρου στους ιστούς τους. Η κατανάλωση κρέατος αγριόχοιρου που περιέχει υψηλά επίπεδα υδραργύρου μπορεί να οδηγήσει σε δηλητηρίαση από υδράργυρο, η οποία μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως τρόμο, απώλεια μνήμης και μούδιασμα στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η μόλυνση από βαρέα μέταλλα στο κρέας αγριόχοιρου μπορεί επίσης να συμβεί λόγω περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως η βιομηχανική ρύπανση ή η γεωργική απορροή. Αυτά μπορεί να μολύνουν το έδαφος και τα φυτά με τα οποία τρέφονται τα αγριογούρουνα, οδηγώντας στη συσσώρευση βαρέων μετάλλων στο κρέας τους.

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι η μόλυνση από βαρέα μέταλλα στο κρέας αγριόχοιρου μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με την τοποθεσία και το μεμονωμένο ζώο. 

Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι το κρέας αγριόχοιρου μπορεί να είναι πλούσιο σε λίπος και χοληστερόλη, κάτι που μπορεί να συμβάλει σε καρδιακές παθήσεις και άλλα προβλήματα υγείας εάν καταναλωθεί σε υπερβολική ποσότητα.

Συμπερασματικά, το κρέας αγριόχοιρου μπορεί να προσφέρει μια καλή πηγή βασικών θρεπτικών συστατικών για τον άνθρωπο, αλλά εγκυμονεί και αρκετούς κινδύνους για την υγεία. Για να ελαχιστοποιηθούν αυτοί οι κίνδυνοι, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι το κρέας αγριογούρουνου προετοιμάζεται και μαγειρεύεται σωστά και περιορίζεται η κατανάλωση του κρέατος. Είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζετε την πιθανότητα μόλυνσης με επιβλαβείς χημικές ουσίες και να λαμβάνετε υπόψη αυτούς τους παράγοντες όταν αποφασίζετε εάν θα φάτε κρέας αγριόχοιρου.

​Ο κατακερματισμός των οικοτόπων άγριας ζωής αναφέρεται στη διαίρεση μεγάλων, συνεχών περιοχών οικοτόπου σε μικρότερα, πιο απομονωμένα θραύσματα. Αυτό μπορεί να συμβεί λόγω ανθρώπινων δραστηριοτήτων όπως η αστικοποίηση, η γεωργία και η εξόρυξη πόρων. Ο κατακερματισμός των οικοτόπων μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στους πληθυσμούς της άγριας ζωής, καθώς μπορεί να περιορίσει την ικανότητά τους να μετακινούνται, να βρίσκουν τροφή και συντρόφους και να προσαρμοστούν στις μεταβαλλόμενες συνθήκες.

Το κυνήγι μπορεί επίσης να συμβάλει στον κατακερματισμό των οικοτόπων, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική συγκομιδή ορισμένων ειδών και αλλαγές στη δυναμική του πληθυσμού (παράδειγμα: Επιδράσεις του κυνηγιού και του κατακερματισμού σε χερσαία θηλαστικά στα δάση Chiquitano της Βολιβίας). Για παράδειγμα, το κυνήγι μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική αφθονία ορισμένων ειδών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο ανταγωνισμό για πόρους, αλλαγές στη χρήση των οικοτόπων και μείωση της βιοποικιλότητας. Επιπλέον, το κυνήγι μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια βασικών ειδών ή άλλων ειδών που παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας του οικοσυστήματος.

Συνολικά, ο κατακερματισμός των οικοτόπων άγριας ζωής και το κυνήγι είναι αλληλένδετα ζητήματα που μπορούν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στους πληθυσμούς και στα οικοσυστήματα της άγριας ζωής (παράδειγμα: Επιδράσεις του κατακερματισμού των οικοτόπων και των δραστηριοτήτων κυνηγιού στη δυναμική της αφρικανικής πανώλης των χοίρων μεταξύ των πληθυσμών αγριόχοιρων). Ως εκ τούτου, οι προσπάθειες διατήρησης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις πιθανές επιπτώσεις τόσο του κατακερματισμού των οικοτόπων όσο και του κυνηγιού στους πληθυσμούς της άγριας ζωής και να εργαστούν για τον μετριασμό αυτών των επιπτώσεων μέσω πρακτικών σχεδιασμού και διαχείρισης χρήσης γης.

Ενώ η δυναμική του πληθυσμού της άγριας ζωής μπορεί να επηρεαστεί από το κυνήγι με διάφορους τρόπους. Το κυνήγι μπορεί να μειώσει το μέγεθος του πληθυσμού ενός συγκεκριμένου είδους, το οποίο μπορεί να έχει κυματιστικές επιπτώσεις στο οικοσύστημα ως σύνολο (Παράδειγμα: Η αλληλεπίδραση μεταξύ του ρυθμού κυνηγιού, της επιλεκτικότητας κυνηγιού και των στρατηγικών αναπαραγωγής διαμορφώνει τη δυναμική του πληθυσμού ενός μεγάλου σαρκοφάγου). Για παράδειγμα, εάν ο πληθυσμός ενός είδους θηρευτή μειωθεί μέσω του κυνηγιού, ο πληθυσμός του θηράματός του μπορεί να αυξηθεί, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε υπερβόσκηση και καταστροφή οικοτόπων. Επιπλέον, το κυνήγι μπορεί επίσης να αλλάξει την ηλικιακή δομή ενός πληθυσμού, με τα μεγαλύτερα, πιο έμπειρα άτομα να στοχοποιούνται κατά προτίμηση, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του πληθυσμού να αναπαραχθεί και να επιβιώσει. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το κυνήγι μπορεί επίσης να οδηγήσει στην εξέλιξη ορισμένων χαρακτηριστικών, όπως η αυξημένη επιφυλακτικότητα, η οποία μπορεί να κάνει ένα είδος πιο δύσκολο στο κυνήγι. Συνολικά, το κυνήγι μπορεί να έχει πολύπλοκες και εκτεταμένες επιπτώσεις στη δυναμική του πληθυσμού της άγριας ζωής και είναι σημαντικό να διαχειριζόμαστε το κυνήγι με βιώσιμο τρόπο για να διασφαλίσουμε τη μακροπρόθεσμη υγεία των άγριων πληθυσμών.

Το κυνήγι είναι μια κοινή πρακτική που χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες ως μέσο απόκτησης τροφής και άλλων πόρων. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία για τις επιπτώσεις του κυνηγιού στους πληθυσμούς και τα οικοσυστήματα της άγριας ζωής. Αυτή η ανησυχία οδήγησε σε εκκλήσεις για αυστηρότερους κανονισμούς για το κυνήγι και ακόμη και για απαγόρευση του κυνηγιού σε ορισμένες περιοχές.

Το κυνήγι είναι εδώ και πολύ καιρό ένα επίμαχο ζήτημα, με πολλούς ανθρώπους να έχουν ισχυρές απόψεις και στις δύο πλευρές της συζήτησης. Ενώ ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το κυνήγι είναι απαραίτητο για τον έλεγχο του πληθυσμού και τις προσπάθειες διατήρησης, άλλοι υποστηρίζουν ότι το κυνήγι είναι κακό για το περιβάλλον και μπορεί να έχει μια σειρά αρνητικών επιπτώσεων στα οικοσυστήματα και τους πληθυσμούς των ζώων.

Σε αυτό το άρθρο, θα διερευνήσουμε τα επιστημονικά στοιχεία για το γιατί το κυνήγι είναι επιβλαβές για τους πληθυσμούς και τα οικοσυστήματα της άγριας ζωής και γιατί πρέπει να σταματήσουμε το κυνήγι.

Μία από τις κύριες ανησυχίες για το κυνήγι είναι το υπερβολικό κυνήγι. Υπερκυνήγι συμβαίνει όταν ο πληθυσμός ενός συγκεκριμένου ζωικού είδους μειώνεται σε σημείο που δεν μπορεί πλέον να συντηρηθεί. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση ορισμένων ειδών, τα οποία μπορεί να έχουν κυματιστικές επιπτώσεις σε άλλους οργανισμούς του οικοσυστήματος. Για παράδειγμα, η εξαφάνιση ενός συγκεκριμένου είδους αρπακτικών μπορεί να οδηγήσει σε υπερπληθυσμό της λείας του, που μπορεί να οδηγήσει σε υπερβόσκηση και καταστροφή οικοτόπων. Ομοίως, η εξαφάνιση ενός συγκεκριμένου φυτοφάγου είδους μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των φυτοφάγων εντόμων, που με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή της βλάστησης.

Μια άλλη ανησυχία για το κυνήγι είναι η καταστροφή των οικοτόπων. Το κυνήγι μπορεί να οδηγήσει σε εκδίωξη ζώων από τα φυσικά τους ενδιαιτήματα σε αναζήτηση τροφής και καταφυγίου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή των οικοτόπων, καθώς τα ζώα αναγκάζονται να ανταγωνίζονται για πόρους σε νέες περιοχές. Η καταστροφή των οικοτόπων μπορεί επίσης να οδηγήσει στην εξαφάνιση ορισμένων ειδών, καθώς δεν είναι πλέον σε θέση να επιβιώσουν στους φυσικούς τους βιότοπους.

Το κυνήγι μπορεί επίσης να οδηγήσει στην εξάπλωση χωροκατακτητικών ειδών και ασθενειών. Τα ζώα που θηρεύονται σε μια περιοχή μπορούν να μεταφερθούν σε άλλη περιοχή, είτε ως κυνήγι τροπαίου είτε για κυνηγετικούς σκοπούς. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εισαγωγή χωροκατακτητικών ειδών και ασθενειών σε νέες περιοχές, γεγονός που μπορεί να έχει καταστροφικές επιπτώσεις στο τοπικό οικοσύστημα.

Το κυνήγι μπορεί επίσης να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον μέσω της χρήσης του μολύβδου. Η χρήση πυρομαχικών μολύβδου μπορεί να οδηγήσει στη μόλυνση του εδάφους και του νερού και μπορεί επίσης να βλάψει την άγρια ζωή που θα καταπιεί θραύσματα μολύβδου που έχουν παραμείνει εκεί.

Επιπλέον, το κυνήγι μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μείωση της βιοποικιλότητας. Η βιοποικιλότητα είναι η ποικιλία της ζωής στη Γη και είναι σημαντική για τη διατήρηση της υγείας και της σταθερότητας των οικοσυστημάτων. Το κυνήγι μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της βιοποικιλότητας μειώνοντας τον πληθυσμό ορισμένων ζωικών ειδών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια της γενετικής ποικιλότητας. Αυτό μπορεί να κάνει τα οικοσυστήματα πιο ευάλωτα σε αλλαγές στο περιβάλλον, όπως η κλιματική αλλαγή.

Ένας από τους κύριους λόγους για να σταματήσετε το κυνήγι είναι η έννοια των ηθικών κριτηρίων, το κυνήγι θεωρείται ως σκληρή και περιττή πράξη βίας, υποστηρίζεται ότι το κυνήγι δεν είναι μια φυσική ή απαραίτητη δραστηριότητα για τον άνθρωπο και δεν είναι ένα δίκαιο παιχνίδι μεταξύ ο κυνηγός και ο κυνηγημένος, καθώς στο κυνηγητό δεν δίνεται η ευκαιρία να αμυνθεί ή να δραπετεύσει.

Τέλος, το κυνήγι μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην τοπική οικονομία και κοινότητα. Πολλές κοινότητες βασίζονται στον τουρισμό ως πηγή εισοδήματος και το κυνήγι μπορεί να είναι σημαντικός αποτρεπτικός παράγοντας για τους τουρίστες. Επιπλέον, το κυνήγι μπορεί επίσης να οδηγήσει σε συγκρούσεις μεταξύ των τοπικών κοινοτήτων και των κυνηγών, καθώς μπορεί να ανταγωνίζονται για πόρους ή να διαφωνούν για τη διαχείριση των πληθυσμών των ζώων.

Παρά τις πολλές αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει το κυνήγι στο περιβάλλον, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις στο κυνήγι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείριση πληθυσμών άγριας ζωής. Για παράδειγμα, οι μη θανατηφόρες μέθοδοι όπως ο έλεγχος των γεννήσεων και η αποκατάσταση των οικοτόπων μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κρατήσουν τους πληθυσμούς υπό έλεγχο χωρίς να προκληθεί βλάβη στο περιβάλλον. Επιπλέον, τα προγράμματα εκπαίδευσης και προβολής μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τη σημασία της διατήρησης και την ανάγκη προστασίας της άγριας ζωής και των οικοτόπων τους.

Συμπερασματικά, το κυνήγι έχει αρνητικό αντίκτυπο στους πληθυσμούς και στα οικοσυστήματα της άγριας ζωής και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται προσεχτικά ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν βλάπτει τα οικοσυστήματα και τους πληθυσμούς των ζώων. Το υπερβολικό κυνήγι μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση ορισμένων ειδών, γεγονός που μπορεί να έχει κυματιστικές επιπτώσεις σε άλλους οργανισμούς του οικοσυστήματος. Η καταστροφή των οικοτόπων μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση ορισμένων ειδών και στην απώλεια της βιοποικιλότητας. Το κυνήγι μπορεί επίσης να οδηγήσει στην εξάπλωση χωροκατακτητικών ειδών και ασθενειών, που μπορεί να έχουν καταστροφικές επιπτώσεις στο τοπικό οικοσύστημα. Επιπλέον, το κυνήγι εγείρει και ηθικούς λόγους. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του κυνηγιού και να ληφθούν μέτρα για την ελαχιστοποίησή τους. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείριση πληθυσμών άγριας ζωής χωρίς να προκληθεί βλάβη στο περιβάλλον. Είναι ευθύνη μας να διασφαλίσουμε τη διατήρηση του φυσικού μας περιβάλλοντος για τις μελλοντικές γενιές.

Η εξέλιξη είναι η κεντρική έννοια που ενοποιεί όλη τη βιολογία, επομένως η κατανόησή της είναι απολύτως κρίσιμη εάν θέλετε να κατανοήσετε τη συμπεριφορά των ζώων.

Η εξέλιξη και η φυσική επιλογή - μια διαδικασία μέσω της οποίας συμβαίνει η εξέλιξη - μας παρέχουν έναν τρόπο να απαντήσουμε σε βαθιές ερωτήσεις σχετικά με το γιατί τα ζώα συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονται. Για παράδειγμα, γιατί ένα ζώο μπορεί να ομαδοποιηθεί με άλλους αντί να είναι μοναχικό, ή γιατί επιλέγει συντρόφους με πιο έντονα χρώματα ή γιατί τραγουδάει για να διεκδικήσει μια περιοχή.

Χωρίς την εξέλιξη, η μελέτη της συμπεριφοράς των ζώων θα περιοριζόταν στην απλή καταγραφή του τι έκαναν τα ζώα. Με τα πιο απλά λόγια, όταν μιλάμε για βιολογική εξέλιξη εννοούμε την κάθοδο με τροποποίηση. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα μεταβιβάζουν τα χαρακτηριστικά τους στους απογόνους τους, αλλά ότι η κατανομή των χαρακτηριστικών μέσα σε έναν πληθυσμό αλλάζει με την πάροδο του χρόνου.

Μπορούμε να παρακολουθήσουμε αυτή τη διαδικασία από γενιά σε γενιά εξετάζοντας τις αλλαγές στη συχνότητα των γονιδίων σε έναν πληθυσμό, καθώς τα γονίδια είναι ο κύριος τρόπος με τον οποίο τα χαρακτηριστικά μεταβιβάζονται από τους γονείς στους απογόνους. Σε πολλές γενιές αυτές οι αλλαγές συσσωρεύονται, οδηγώντας σε νέα είδη που προκύπτουν και αποκλίνουν το ένα από το άλλο.

Η βιολογική εξέλιξη βασίζεται στην ιδέα ότι όλη η ζωή στη Γη μοιράζεται έναν κοινό πρόγονο που προκάλεσε την τεράστια ποικιλομορφία ζώων, φυτών και άλλων οργανισμών που βλέπουμε σήμερα. Μόνο τα ζώα αποτελούν έναν τεράστιο αριθμό ειδών - περισσότερα από 67.000 είδη σπονδυλωτών και πάνω από 1,3 εκατομμύρια είδη ασπόνδυλων έχουν ανακαλυφθεί από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να τα καταγράφουν. Σίγουρα υπάρχουν πολλά άλλα που δεν έχουν περιγραφεί ακόμα.

Όλη η ζωή σχετίζεται, το ερώτημα είναι απλώς θέμα βαθμού.

Με τον ίδιο τρόπο οι γονείς σας είναι ένας κοινός πρόγονος ανάμεσα σε εσάς και τα αδέρφια σας, και οι παππούδες σας ένας κοινός πρόγονος ανάμεσα σε εσάς και τα ξαδέρφια σας, μπορούμε να αναγνωρίσουμε έναν κοινό πρόγονο μεταξύ μας και οποιουδήποτε άλλου είδους στη Γη.

Για ορισμένα είδη, όπως οι χιμπατζήδες, αυτός ο εξαφανισμένος πλέον κοινός πρόγονος έζησε μόλις πριν από μερικά εκατομμύρια χρόνια - μικρό χρονικό διάστημα σε σύγκριση με την ιστορία της ζωής. Για να βρούμε τον κοινό μας πρόγονο με όλα τα υπόλοιπα πρωτεύοντα απαιτεί να πάμε πίσω δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, και ο τελευταίος κοινός πρόγονος όλων των θηλαστικών πιθανώς έζησε περίπου 160 εκατομμύρια χρόνια πριν.

Με αυτούς τους όρους, τα ξαδέρφια μας είναι είδη όπως οι σκύλοι και οι γάτες που είναι ζωντανά τώρα, αλλά είναι πιο στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους παρά με εμάς. Τα είδη που μοιράζονται περισσότερο την εξελικτική τους ιστορία θα πρέπει να μοιάζουν περισσότερο, επομένως μελετώντας τα κληρονομικά χαρακτηριστικά μεταξύ των ειδών μπορούμε να ανακατασκευάσουμε τις εξελικτικές τους σχέσεις.

Αυτές τις σχέσεις τις ονομάζουμε φυλογένεση. Κατά την αναδόμηση των φυλογενειών πρέπει να είμαστε προσεκτικοί κοιτάμε τα σωστά χαρακτηριστικά, καθώς δεν είναι όλα τα κοινά χαρακτηριστικά αποτέλεσμα κληρονομικότητας.

Οι καρχαρίες, τα δελφίνια και οι εξαφανισμένοι ιχθυόσαυροι μοιάζουν πολύ, αλλά αυτά δεν είναι δείκτες στενών εξελικτικών σχέσεων, απλώς προσαρμογές για να είσαι επιτυχημένος θαλάσσιος θηρευτής.

Τα κοινά γνωρίσματα που αποδίδονται στην κληρονομικότητα ονομάζονται ομόλογα, ενώ αυτά που εξελίχθηκαν ανεξάρτητα μέσω της συγκλίνουσας εξέλιξης είναι ανάλογα. Έτσι, γνωρίζουμε ότι τα είδη σχετίζονται μεταξύ τους σε διαφορετικούς βαθμούς. Αλλά τι προκαλεί την αλλαγή και την απόκλιση των ειδών - το τροποποιητικό μέρος της καταγωγής με την τροποποίηση;

Υπάρχουν τρεις κύριες διαδικασίες: μετάλλαξη, γενετική μετατόπιση και φυσική επιλογή.

1. Οι μεταλλάξεις συμβαίνουν όταν το γενετικό υλικό αντιγράφεται εσφαλμένα ή καταστρέφεται από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Οι μεταλλάξεις είναι τυχαίες και οι περισσότερες είτε δεν κάνουν τίποτα είτε επηρεάζουν αρνητικά τον οργανισμό διαταράσσοντας μια σημαντική βιολογική λειτουργία.
   
   Αλλά ορισμένες μεταλλάξεις είναι ευεργετικές, δημιουργώντας νέα χαρακτηριστικά ή τροποποιώντας υπάρχοντα, και αυτό δημιουργεί ποικιλία στον πληθυσμό καθώς οι μεταλλαγμένοι μεταβιβάζουν τα χαρακτηριστικά τους. Ένα παράδειγμα μιας μετάλλαξης που γενικά θα ήταν επιβλαβής στη φύση είναι ο λευκισμός - απώλεια μελάγχρωσης - όπως σε ένα παγώνι. Αλλά ίσως μια λευκιστική μετάλλαξη ενός διαφορετικού ζώου θα επωφεληθεί από τη λιγότερη μελάγχρωση, για παράδειγμα αν ζούσε σε μια χιονισμένη περιοχή.
   
   
2. Η δεύτερη πηγή εξελικτικής αλλαγής είναι η γενετική μετατόπιση. Αυτή είναι μια τυχαία διαδικασία που συμβαίνει επειδή υπάρχει πάντα ένα στοιχείο τύχης στην αναπαραγωγή. Εάν ένα άτομο σταθεί τυχερό και αφήσει πολλούς απογόνους, η επόμενη γενιά θα έχει ένα δυσανάλογο μερίδιο από τα χαρακτηριστικά του.
   
   Η γενετική μετατόπιση είναι ιδιαίτερα σημαντική σε μικρούς πληθυσμούς, καθώς μια σειρά κακής τύχης ή καλής τύχης μπορεί να οδηγήσει σε εξαφάνιση των χαρακτηριστικών, χωρίς φορείς ή να διορθωθούν, πράγμα που σημαίνει ότι όλοι έχουν το χαρακτηριστικό.
   
   
3. Η τελική διαδικασία της εξέλιξης είναι η φυσική επιλογή, που περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Charles Darwin και τον Alfred Russel Wallace. Σε αντίθεση με τη μετάλλαξη και τη μετατόπιση, η φυσική επιλογή είναι μια αυστηρά μη τυχαία διαδικασία που συμβαίνει επειδή διαφορετικά χαρακτηριστικά οδηγούν σε διαφορετική αναπαραγωγική επιτυχία.
   
   Η φυσική επιλογή εξηγεί πώς αλλάζουν τα χαρακτηριστικά των πληθυσμών των ζώων για να ταιριάζουν στο περιβάλλον τους - μια διαδικασία που ονομάζουμε προσαρμογή.
   
   

Η λογική της φυσικής επιλογής έχει ως εξής:

1) Υπάρχει ποικιλία εντός των ειδών. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα διαφέρουν ως προς τη φυσιολογία, τη μορφολογία ή τη συμπεριφορά τους.

2) Κάποια από αυτή την παραλλαγή είναι κληρονομήσιμη: οι απόγονοι τείνουν να μοιάζουν περισσότερο με τους γονείς τους παρά με άλλα μέλη του πληθυσμού.

3) Παράγονται πολλοί απόγονοι, αλλά οι πληθυσμοί παραμένουν παρόμοιου μεγέθους, επομένως υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των ατόμων για πόρους όπως τροφή, χώρο ή συντρόφους.

4) Ορισμένες παραλλαγές είναι καλύτερες στον ανταγωνισμό από άλλες, επομένως με την πάροδο του χρόνου το ποσοστό των επιτυχημένων παραλλαγών στον πληθυσμό αυξάνεται.

5) Τα περιβάλλοντα είναι μεταβλητά και μπορούν να αλλάξουν, επομένως διαφορετικές παραλλαγές είναι επιτυχημένες σε διαφορετικούς χρόνους και τόπους.

Από αυτό, προκύπτει ότι τα χαρακτηριστικά που υπάρχουν σε οποιονδήποτε πληθυσμό θα συγκλίνουν σταδιακά σε όποια χαρακτηριστικά είναι καλύτερα για την επιβίωση, τον ανταγωνισμό και την αναπαραγωγή στο τρέχον περιβάλλον. Εάν δύο πληθυσμοί του ίδιου είδους απομονωθούν ο ένας από τον άλλο, τα χαρακτηριστικά τους θα αποκλίνουν σταδιακά, ειδικά εάν το περιβάλλον τους διαφέρει.

Ας το δείξουμε αυτό γραφικά. Φανταστείτε ότι έχετε έναν πληθυσμό ζώων στα οποία εμφανίζεται ένα μεταλλαγμένο χαρακτηριστικό.

Το κυνήγι αποτελεί σήμερα «χόμπι» που επηρεάζει δραματικά τους πληθυσμούς των άγριων ζώων και είναι μία από τις βασικότερες αιτίες απώλειας βιοποικιλότητας – Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο 2020, https://www.europarl.europa.eu/news/el/headlines/society/20200109STO69929/apoleia-viopoikilotitas-pou-ofeiletai-kai-giati-mas-afora.

Στο SaveWild είμαστε προφανώς υπέρ της ολικής κατάργησης του κυνηγιού. Μέχρι τότε όμως, επείγει να επικαιροποιηθεί η σχετική νομολογία μας, από την σκοπιά της αυστηρής προστασίας της Άγριας Ζωής. Η τρέχουσα είναι παρωχημένη και γεμάτη προβληματικές διατάξεις, όπως αυτή που επιτρέπει την ελεύθερη άσκηση του κυνηγιού εντός ξένης ιδιοκτησίας δίχως την συγκατάθεση του ιδιοκτήτη. Πράγματι, ο νόμος περί θήρας – Ν.Δ. 86/1969 – ΦΕΚ Α-7/18-1-1969 – επιτρέπει το κυνήγι σε καλλιεργούμενες και μη καλλιεργούμενες ιδιωτικές εκτάσεις, δίχως άδεια από τον ιδιοκτήτη, αν πχ η περίφραξη της ιδιοκτησίας δεν υπερβαίνει το 1,50 μέτρο, ή αν η καλλιεργούμενη ιδιωτική έκταση βρίσκεται είναι εκτός της περιόδου από την ανθοφορία μέχρι τη συγκομιδή των καρπών κ.λ.π.

Πέρα από τα προφανή προβλήματα συγκρούσεων που δημιουργεί, όταν αρκετοί ιδιοκτήτες γης βρίσκονται αντιμέτωποι με κυνηγούς που εισέρχονται στην ιδιοκτησία τους και αρνούνται να απομακρυνθούν, ή τα περιττά, ανεπιθύμητα, έξοδα στα οποία εξαναγκάζονται για να περιφράξουν την ιδιοκτησία τους προκειμένου να κρατήσουν έξω τους κυνηγούς, η εν λόγω διάταξη εγείρει και νομικά ζητήματα, από την σκοπιά της μη ελεύθερης διάθεσης των περιουσιακών στοιχείων του καθένα όπως αυτός νομίζει, αλλά και σοβαρά ζητήματα δημόσιας υγείας λόγω της διάχυτης βιοσυσσώρευσης του μολύβδου των σκαγιών στο έδαφος που ελλοχεύει σοβαρούς κινδύνους στο πεδίο της διατροφικής αλυσίδας – https://savewild.gr/2022/05/symperifora-tou-molyvdou-sto-edafos.

Τι ορίζει σχετικά η Ελληνική Νομοθεσία

Το άρθρο 256 του Ν.Δ. 86/1969 – ΦΕΚ Α-7/18-1-1969 – https://www.kodiko.gr/nomothesia/document/524554/n.d.-86-1969 – περί «Απαγορευμένων εις την θήραν χώρων», ορίζει ότι το κυνήγι απαγορεύεται δίχως την συγκατάθεση του ιδιοκτήτη ή και του ενοικιαστή της όποιας ιδιόκτητης έκτασης στις περιπτώσεις:

α. Των αμπελώνων, από την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου έως τη λήξη του τρυγητού.
β. Των αθέριστων λειμώνων.
γ. Εντός καλλιεργουμένων εκτάσεων ή οπωρώνων από την ανθοφορία μέχρι και τη συγκομιδή των καρπών.
δ. Εντός περιφραγμένων ιδιόκτητων εκτάσεων με «συνεχές αδιαπέραστο και ανυπέρβλητο από άνθρωπόν φράχτη παντός είδους, ύψους τουλάχιστον ενός και ημίσεος του μέτρου (1,50)».

Το συγκεκριμένο άρθρο παρέμεινε «αναλλοίωτο» στο χρόνο πλην μιας τροποποίησης με τον ν. 177/75 (ΦΕΚ 205 Α’) – «Περί αντικαταστάσεως και συμπληρώσεως διατάξεών τινων του Ν.Δ.86/69 «περί Δασικού Κώδικος» – σύμφωνα με την οποία «απαγορεύεται η τοποθέτησις απαγορευτικών της θήρας πινακίδων, άνευ προηγουμένης εγγράφου – εγκρίσεως της οικείας Δασικής Αρχής», με λίγα λόγια για το κυνήγι εντός της ιδιωτικής ιδιοκτησίας δεν αποφασίζει ο ιδιοκτήτης αλλά η Δασική Υπηρεσία (sic !!!).

Τι γίνεται όμως σε άλλες χώρες ;

1. Στο Ηνωμένο Βασίλειο απαγορεύεται αυστηρά το κυνήγι σε ιδιωτικές εκτάσεις – κτήματα και αγρούς – δίχως την γραπτή συγκατάθεση του ιδιοκτήτη. Επιτρέπεται μεν η διέλευση των κυνηγών από αυτές, αλλά απαγορεύεται αυστηρά το κυνήγι στο εσωτερικό τους, ενώ η διέλευση μπορεί να ανακληθεί σε οποιαδήποτε στιγμή. Η παράβαση του νόμου επισύρει αυστηρές κυρώσεις, πρόστιμο ή και φυλάκιση, για παράνομο κυνήγι ή πρόκληση περιττής ταλαιπωρίας σε ζώο.
   
   Η κυνηγετική νομοθεσία στο Ηνωμένο Βασίλειο – https://www.gov.uk/hunting – είναι ιδιαίτερα αυστηρή σε σημείο που να ορίζει ως ποινικό αδίκημα το κυνήγι σε δημόσια μονοπάτια, βάσει του νόμου «περί Περιβάλλοντος» του 1990.
   
   
2. Στη Γαλλία απαγορεύεται η είσοδος κυνηγών σε ιδιωτική γη δίχως τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη, βάσει του άρθρου L422-1 του «Κώδικα Περιβάλλοντος» – Code de l’Εnvironment.
   
   
3. Στην Ιταλία η άσκηση της κυνηγετικής δραστηριότητας σε ιδιωτική έκταση απαγορεύεται μόνο εάν ο ιδιοκτήτης ζητήσει να εξαιρεθεί η ιδιοκτησία του από την Ρυθμιστική που συντάσσει η Περιφέρεια του – «Piano Faunistico Venatorio» – εντός τριάντα ημερών από τη δημοσίευση της και με την προϋπόθεση ότι το αίτημα του δεν έρχεται σε αντίθεση με αυτή. Διαφορετικά, ισχύουν οι ίδιοι περίπου περιορισμοί που ισχύουν στη χώρα με κάποιες διαφοροποιήσεις.
   ​
4. Στην Αυτόνομη Περιφέρεια της Ανδαλουσίας, στην Ισπανία, το κυνήγι σε ιδιωτική έκταση επιτρέπεται μόνο με έγγραφη εξουσιοδότηση του ιδιοκτήτη, διαφορετικά αποτελεί αδίκημα – https://www.citizensadvice.org.es/faq/hunting-season-the-law.

​Μολονότι αναφέρεται σε σχετική υπόθεση στην Γερμανία, μια απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων – ΕΔΔΑ της 26ης Ιουνίου του 2012 θεσπίζει ένα είδος δικαιώματος στην αντίρρηση συνείδησης κατά του κυνηγιού, προφανώς υπέρ των ιδιοκτητών γης που δεν σκοπεύουν να επιτρέψουν το κυνήγι στο εσωτερικό της ιδιοκτησίας τους. Με λίγα λόγια, ο ιδιοκτήτης δεν είναι υποχρεωμένος να ανέχεται να ασκούν το κυνήγι στη γη του εάν αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις προσωπικές και ηθικές του πεποιθήσεις. Πρόκειται για μία απόφαση που προβάλλει το θέμα της ιδιοκτησίας στην ευρύτερη δυνατή του έννοια, αναγνωρίζοντας στον ιδιοκτήτη όχι μόνο το εμπράγματο δικαίωμα επί του περιουσιακού του στοιχείου αλλά και το αναφαίρετο δικαίωμα να εκφράζει και να εφαρμόζει, μέσω της περιουσίας του, τις δικές του ιδέες.
​
Tου διασφαλίζει το «ιερό» δικαίωμα να απαγορεύει την εισβολή τρίτων στη γη του αλλά και το άλλο τόσο «ιερό» δικαίωμα να μην επιτρέπει την αλλαγή της σχέσης του με την ιδιοκτησία του και με το περιβάλλον από πεποιθήσεις άλλων και, εν προκειμένων, ως προς το κυνήγι. Πρόκειται για μία απόφαση που αν και δεν εφαρμόζεται άμεσα στην υπόλοιπη Ευρώπη, θα μπορούσε να ανοίξει νέα σενάρια για όλους και για τη χώρα μας.

Πηγή αρχικής δημοσίευσης: ​https://savewild.gr/2023/01/gia-to-kynigi-se-idiotiki-idioktisia-dixos-tin-sygkatathesi-tou-idioktiti

Βρυξέλλες, Βέλγιο, 11 Οκτωβρίου 2022 (IUCN) – Το 37 τοις εκατό όλων των ειδών πλανόμυγας (hoverfly) στην Ευρώπη απειλούνται με εξαφάνιση, σύμφωνα με την πρώτη αξιολόγηση σε ολόκληρη την ήπειρο αυτής της βασικής ομάδας επικονιαστών στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN, η οποία ζητήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η εντατική γεωργία και τα επιβλαβή φυτοφάρμακα, η μη βιώσιμη εμπορική δασοκομία, η αστική ανάπτυξη και η κλιματική αλλαγή έχουν αναγνωριστεί ως οι κύριες απειλές για τις πλανόμυγες.

«Αυτή η πρώτη αξιολόγηση της Ευρωπαϊκής Κόκκινης Λίστας για τις πλανόμυγες αναδεικνύει την τεράστια ποικιλομορφία τους και τον κεντρικό ρόλο τους στα συστήματα διατροφής και γεωργίας μας. Ωστόσο, αυτά τα ίδια συστήματα είναι η κύρια αιτία μείωσης των πλανόμυγων», δήλωσε ο Δρ Bruno Oberle, Γενικός Διευθυντής της IUCN. «Για να ανατρέψουμε τη μοίρα των πλανόμυγων, πρέπει επειγόντως να μετατρέψουμε όλους τους τομείς των οικονομιών μας, και ιδιαίτερα τη γεωργία, ώστε να γίνουν θετικοί για τη φύση και βιώσιμοι. Το Φόρουμ Ηγετών της IUCN αυτή την εβδομάδα είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να βρούμε κοινό έδαφος σχετικά με τον τρόπο επίτευξης αυτού του στόχου ενόψει της κρίσιμης Διάσκεψης του ΟΗΕ για τη Βιοποικιλότητα τον Δεκέμβριο».

Αυτή η αξιολόγηση της Ευρωπαϊκής Κόκκινης Λίστας της IUCN διαπίστωσε ότι 314 από τα 890 είδη στην Ευρώπη είναι ευάλωτα, απειλούμενα ή κρίσιμα απειλούμενα. Οι μύγες συρφιδίων (Syrphidae) είναι κρίσιμες για την επισιτιστική ασφάλεια του πλανήτη, επειδή είναι η δεύτερη πιο σημαντική ομάδα επικονιαστών παγκοσμίως μετά τις μέλισσες, παρουσιάζοντας συχνά υψηλότερα ποσοστά επίσκεψης λουλουδιών από τις μέλισσες. Επίσης, ελέγχουν φυσικά πληθυσμούς αφίδων, μικρών εντόμων που ρουφούν το χυμό που βλάπτουν πολλές εμπορικές καλλιέργειες, όπως η αφίδα πράσινης ροδάκινας (Myzus persicae) στις καλλιέργειες ροδάκινων.

Η εντατική γεωργία είναι η πιο κοινή απειλή για τις πλανόμυγες σε όλη την Ευρώπη, επηρεάζοντας περισσότερα από τα μισά (475) από τα 890 είδη. Οι μη βιώσιμες πρακτικές καλλιέργειας που επηρεάζουν τις πλανόμυγες περιλαμβάνουν τη μετατροπή της γης σε κατάλληλο ενδιαίτημα, την υποβάθμιση των οικοτόπων από την υπερβόσκηση των ζώων και τον κατακερματισμό των φυσικών και ημιφυσικών οικοτόπων. Επιπλέον, η χρήση φυτοφαρμάκων επηρεάζει τουλάχιστον 55 είδη σε όλη την περιοχή. Η απώλεια ή η υποβάθμιση του οικοτόπου (ιδίως η απώλεια αιωνόβιων δέντρων από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της εμπορικής δασοκομίας), η αστική ανάπτυξη και η κλιματική αλλαγή είναι άλλες σημαντικές απειλές.

Απαιτούνται στοχευμένα μέτρα διατήρησης με βάση την περιοχή για την προστασία των βασικών οικοτόπων πλανόμυγων, ιδιαίτερα των υγροτόπων, των αρχαίων δασικών εκτάσεων που φιλοξενούν παλιά δέντρα, καθώς και των ημιφυσικών οικοτόπων εκτός των επίσημα προστατευόμενων περιοχών. Η αξιολόγηση προσδιορίζει πρακτικές όπως τα περιθώρια αγροτεμαχίων που φυτεύονται με αγριολούλουδα ή η αποκατάσταση φυτοφάγων, που αποτελούν μέρος των καλά υποστηριζόμενων μεθόδων βιώσιμης καλλιέργειας σε όλη την Ευρώπη, ως ωφέλιμες για τις πλανόμυγες.

«Ο κύριος τρόπος για να σταματήσει η μείωση των πληθυσμών των πλανόμυγων είναι η προστασία των οικοτόπων τους και η σύνδεση των οικοτόπων σε όλο το τοπίο. Πιο επειγόντως, είναι κρίσιμο να προστατεύσουμε τα αρχαία δέντρα που περιέχουν κοιλότητες κορμού, τρύπες δέντρων, χυμούς, πεσμένα κλαδιά και κούτσουρα δέντρων – τους μικροβιότοποι όπου τρέφονται οι προνύμφες ενός ευρέος φάσματος ειδών, συμπεριλαμβανομένων πολλών που απειλούνται», είπε. Ο Δρ Francis Gilbert, Συμπρόεδρος της Ομάδας Ειδικών Hoverfly της IUCN SSC.

Πάνω από το ένα τέταρτο (244) των ειδών που αξιολογήθηκαν βρέθηκαν να επηρεάζονται από υποβάθμιση, μετατόπιση και αλλαγή οικοτόπων ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής και της σχετικής αύξησης της συχνότητας πυρκαγιών. Καθώς οι δασικές πυρκαγιές συχνά καθαρίζουν νεκρά ξύλα και παλιά δέντρα, οι πλανόμυγες αναγκάζονται να μετακινηθούν σε νέες περιοχές για να αντιμετωπίσουν τα μεταβαλλόμενα τοπία. Τα είδη πλανόμυγων (Hoverflies) στις Άλπεις, τα Πυρηναία και τις Διναρικές Άλπεις, όπου ο πλούτος των ειδών είναι ο υψηλότερος, επηρεάζονται ιδιαίτερα από αυτήν την απειλή. Η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, παράλληλα με την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων, θα είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση αυτής της απειλής.

Η αξιολόγηση, η οποία ζητήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ολοκληρώνει ένα σημαντικό ορόσημο στην υλοποίηση της πρωτοβουλίας EU Pollinators Initiative, συμβάλλοντας στους στόχους της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Παρόλο που έχει παραγάγει πρακτικές γνώσεις για να υποστηρίξει τις προσπάθειες της ΕΕ να αναστρέψει τη μείωση των επικονιαστών, χρειάζεται περισσότερη έρευνα για την κάλυψη βασικών κενών δεδομένων.

Σημείωση: Στην Ελλάδα έχουμε 418 είδη πλανόμυγας, σύμφωνα με τον Atlas of the Hoverflies of Greece.

Μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι το κρέας και τα πτερύγια του καρχαρία είναι απίστευτα επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία.

Οι καρχαρίες συσσωρεύουν τοξίνες στους ιστούς τους χάρη σε διαδικασίες γνωστές ως «βιοσυσσώρευση» και «βιομεγέθυνση». Η βιοσυσσώρευση τοξινών συμβαίνει όταν ένα ζώο εκτίθεται σε ελάχιστα επίπεδα τοξίνης για παρατεταμένη χρονική περίοδο. Καθώς οι καρχαρίες είναι μακρόβιοι, μπορούν να εκτεθούν σε περιβαλλοντικές τοξίνες για χρόνια.

Η βιοσυσσώρευση συμβαίνει επίσης σε μικροσκοπικά ζώα στο κάτω μέρος της τροφικής αλυσίδας, όπως τα πλαγκτόν. Καθώς τα μεγαλύτερα ζώα καταναλώνουν τεράστια ποσότητα από αυτούς τους μικροοργανισμούς, αυτές οι τοξίνες στη συνέχεια συγκεντρώνονται στους ιστούς τους.

Το μεγαλύτερο αρπακτικό που τρώει στη συνέχεια αυτό το ζώο μεγεθύνει ακόμη περισσότερο τα επίπεδα τοξινών, και ούτω καθεξής στην τροφική αλυσίδα. Αυτό σημαίνει ότι τα κορυφαία αρπακτικά όπως οι καρχαρίες έχουν σοβαρά βιομεγεθυνμένα επίπεδα τοξινών.

Οι επιστήμονες έχουν μάθει ότι ο καρχαρίας γενικά δεν συνιστάται για ανθρώπινη κατανάλωση, επειδή το κρέας είναι συχνά εξαιρετικά υψηλό σε τοξίνες και βαρέα μέταλλα. Δοκιμές σε κρέας καρχαρία έχουν δείξει ότι συχνά υπερβαίνει τα συνιστώμενα επίπεδα BMAA (β-μεθυλαμινο-l-αλανίνη), υδραργύρου (Hg), μεθυλ-υδράργυρου (MeHg), αρσενικού (As) και καδμίου.

Ο υδράργυρος και ο μεθυλ-υδράργυρος μπορεί να προκαλέσουν νευρολογικές διαταραχές και διαταραχές συμπεριφοράς, βλάβες οργάνων και γενετικές ανωμαλίες. Το αρσενικό είναι εξαιρετικά τοξικό! Μπορεί να προκαλέσει θάνατο σε υψηλές δόσεις και ακόμη και χαμηλές δόσεις μπορεί να προκαλέσουν πολλαπλές διαφορετικές μορφές καρκίνου Το κάδμιο είναι καρκινογόνο και μπορεί να προκαλέσει νεφρική βλάβη. Το BMAA σχετίζεται με τη νόσο του Αλτσχάιμερ, τη νόσο του Πάρκινσον και το ALS. Η σιγουατοξίνη προκαλεί ναυτία, έμετο και νευρολογικά προβλήματα.

Τα πτερύγια καρχαρία ήταν εξαιρετικά επιζήμια για τους πληθυσμούς των καρχαριών σε όλο τον κόσμο.

Ελπίζουμε ότι τώρα γνωρίζουμε ότι η κατανάλωση κρέατος καρχαρία είναι τόσο επιζήμια για την ανθρώπινη υγεία, η ζήτηση για προϊόντα καρχαρία μπορεί να μειωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να μπορέσουμε να αρχίσουμε να ξαναχτίζουμε τον αποδεκατισμένο αριθμό τους.
​
Για να μάθετε περισσότερα, μπορείτε να δείτε: https://www.sophiemaycocksharkspeak.com/post/toxic-soup
Πτερύγια καρχαρία 📷 CatwalkPhotos / Shutterstock
Κρέας καρχαρία 📷 Vladimir Shulenin / Shutterstock
Διάγραμμα 📷 Barcia at al (2020)

Το Αμερικανικό Μινκ (Neovison vison) εισάχθηκε στην Ελλάδα και εκτρέφεται σε Καστοριά και Σιάτιστα για τη γούνα του, γνωστή ως «γούνα βιζόν». Πρόσφατα εντοπίστηκε ένα άτομο του είδους να κολυμπά στον ποταμό Κηφισό, εντός Αττικής. Σε αντίθεση με άλλα είδη Μουστελίδων που μπορούν, υπό προϋποθέσεις, να διατηρηθούν ως κατοικίδια, το μινκ είναι ένα ζώο απόλυτα άγριο, ημιυδρόβιο, που δεν εξημερώνεται. Εάν το ζώο στο Κηφισό είναι όντως Μινκ και όχι κάποιο άλλο είδος Μουστελίδας, δυο είναι μόνο τα πιθανά σενάρια:
​

1. Η διαφυγή του ζώου από εκτροφείο γουνοποιίας της ευρύτερης περιοχής (εδώ να σημειωθεί ότι έχει καταγραφεί κατά επανάληψη στο παρελθόν σε άλλες περιπτώσεις στην περιοχή της Θεσσαλονίκης).
   
   
2. Η ενεργητική μετακίνησή του από λίμνες και υγρότοπους της βορείου Ελλάδος που αποικήθηκαν από μινκ που διέφυγαν από εκτροφεία ή απελευθερώθηκαν στη φύση από ακτιβιστές (50.000 μινκ το 2010). Σε αυτή τη περίπτωση (που ευχόμαστε να μην επιβεβαιωθεί), πιθανόν να πρόκειται για διασπορά του είδους σε αποστάσεις που δεν είχαμε αντιληφθεί και όχι για μεμονωμένο περιστατικό.
   
   

Ως ξενικό, χωροκατακτητικό και σαρκοφάγο θηλαστικό, το μινκ είναι πολύ επικίνδυνο για την τοπική πανίδα (πτηνά, θηλαστικά, αμφίβια, κ.α.) και διαταράσσει αισθητά τα οικοσυστήματα στα οποία εισβάλλει. Στις περιοχές που έχει ήδη εξαπλωθεί, οι ζημιές που έχει προκαλέσει στην αυτόχθονη πανίδα είναι ανυπολόγιστες.

Τι έπεται όσον αφορά το Μινκ του Κηφισού;

Στη συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει ιδανικά να συλληφθεί το ζώο και να ελεγχθεί η ευρύτερη περιοχή για το αν υπάρχουν και άλλα του είδους του. Αν υπάρχουν, θα πρέπει να γίνει προσπάθεια σύλληψης και απομάκρυνσης από το ήδη υποβαθμισμένο οικοσύστημα της περιοχής, προτού να πληγεί περισσότερο η αυτόχθονη βιοποικιλότητα.

Οι αρμόδιοι φορείς οφείλουν επίσης να προσπαθήσουν να ιχνηλατήσουν την προέλευσή του ζώου, διενεργώντας τους απαραίτητους ελέγχους στα εκτροφεία. Θυμίζουμε ότι πολλά εκτροφεία ευθανάτωσαν τα μινκ κατά τη διάρκεια του κορονοϊού, ενώ, για λόγους δημόσιας υγείας, να πολλές ευρωπαϊκές χώρες προχώρησαν στην αναστολή ή την οριστική απαγόρευση της παραγωγής γούνας.

Όσον αφορά τη διαχείριση των περιστατικών χωροκατακτητικών ειδών, υπάρχουν σαφείς ευρωπαϊκές οδηγίες. Για παράδειγμα:
​

1. Στη Σύμβαση της Βέρνης για τη διατήρηση των ευρωπαϊκών άγριων φυτών και ζώων και των φυσικών τους βιότοπων, για το είδος N. vison, στη Σύσταση υπ΄αριθ. 77 αναφέρεται ότι είναι μεταξύ των ειδών που πρέπει να εξαλειφθούν.
   
   
2. Στον κανονισμό της Ε.Ε. για την “Προστασία της βιοποικιλότητας από χωροκατακτητικά ξενικά είδη”, ορίζεται ότι “Εντός 3 ετών από τη συμπερίληψη των ειδών στους καταλόγους, τα κράτη μέλη πρέπει να καταρτίσουν και να υλοποιήσουν σχέδια δράσης για την αντιμετώπιση των κύριων διαδρομών διασποράς IAS στις επικράτειές τους. Σκοπός είναι η αποτροπή της ακούσιας εισαγωγής και διασποράς στις επικράτειές τους IAS που συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο” και “Μετά από κάθε νέα παρατήρηση (πρώτη παρατήρηση ή πρώτη παρατήρηση μετά από εξάλειψη) IAS σε κράτος μέλος ή σε τμήμα της επικράτειάς του, πρέπει να εξαλείφεται γρήγορα.»
   
   

Ως φορείς για τη προστασία της άγριας ζωής αλλά και ως απλοί πολίτες, θεωρούμε σαφές ότι αυτό που πρέπει να εξαλειφθεί γρήγορα είναι η ίδια η βιομηχανία γούνας, που είναι η πηγή του προβλήματος.

Ασφαλώς το μινκ αποτελεί απειλή για την αυτόχθονη πανίδα. Όμως, και η αντιμετώπιση ενός άγριου ζώου που παλεύει να επιβιώσει, ως μικρόβιο που πρέπει να εξαλειφθεί, βλάπτει την ηθική μας.

Όπως και οι περισσότεροι πολίτες της ΕΕ αντιλαμβανόμαστε τη παραγωγή γούνας ως μια αναχρονιστική, ανεπίτρεπτα βάναυση και αιματηρή οικονομική δραστηριότητα που πρέπει να καταργηθεί. Πάνω από ένα εκατομμύριο υπογραφές έχουν ήδη συγκεντρωθεί για τη κατάργηση της γούνας στην Ευρώπη οι οποίες θα κατατεθούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε μια από τις πιο δυναμικές Πρωτοβουλίες Ευρωπαίων Πολιτών των τελευταίων ετών. Σας καλούμε να την υπογράψετε και εσείς. https://hellenicanimalwelfare.org/campaigns-fur-free-europe/

Πηγή: SaveWild (​https://savewild.gr/2022/12/peri-emfanisis-mink-ston-kifisso)

Έπειτα από το ερωτηματολόγιο και την συνέντευξη που κάναμε τον Μάρτιο του 2022, βγήκε η παρακάτω έκθεση.

Είναι μια έκθεση σχετικά με τα διδάγματα, τις συνέργειες και τις δραστηριότητες που πρέπει να αξιοποιηθούν, με βάση δεδομένων 30 εμπνευσμένων επιστημονικών πρωτοβουλιών πολιτών.

Η συμμετοχή μας αφορά κυρίως τα δεδομένα που παίρνουμε από το inaturalist και την συμμετοχή των πολιτών-επιστημόνων (citizen scientists).

Για εμάς, θεωρούμε ότι η επιστήμη του πολίτη είναι στα χρυσά της χρόνια, με την δυνατότητα απλούς πολίτες να συμμετέχουν σε όλα τα στάδια που θα μπορούσαν, σαν ίσοι με τους επιστήμονες. Από την καταγραφή ειδών και την συγκέντρωση δεδομένων, έως και την συμμετοχή (πολιτική, τοπική, περιφερειακή) σε αποφάσεις για ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας, ζώα και ανθρώπους!

Η προστασία των δασών μας και η αειφορική διαχείρισή τους είναι υψίστης σημασίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και της λειτουργίας του οικοσυστήματος, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου των δασών ως “αποθήκες άνθρακα” στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής.

Παρακαλώ θεωρείστε το παρακάτω κείμενο του συναδέλφου David van der Spoel και αν συμφωνείτε με το περιεχόμενο, υπογράψτε.

Dear colleague,
​
as you may know, a group of about 500 researchers of varying dignity
(everything from bachelor’s students to professors and industrial
researchers) have written a letter to the EU commission (1,2) urging the
commission to consider “climate smart forestry”. The letter is, in fact,
poorly conceived industry propaganda, with multiple errors and
misconceptions. They urge the EU not to protect more forest (since it
“has no further benefits for biodiversity”), they mix up carbon flows
with carbon debt and so on.

A few of us have written a rebuttal letter that we intend to submit to
the EU. Would you please consider signing it? Our letter is in a google
document below, that is open for signing. I would like to encourage you
to spread this to those researchers that you think might consider
signing, preferably in relevant areas such as biology or climate science.
​
*Here is our letter: Please sign by adding your name at the bottom*:
https://docs.google.com/document/d/1DjqIcTznGs3gAnq50_3hsjfGa4Y6sEi0y-bIM2KtujQ/edit?usp=sharing

Background:

1) article in Euractiv:
https://www.euractiv.com/section/biomass/news/scientists-call-for-climate-smart-forestry-in-face-of-global-warming/
​
2) the original letter:
https://www.dropbox.com/s/fozb4k2hnc3pj2z/Scientist_Letter_climate_smart_forest_management.pdf?dl=0
Best regards,
--
David van der Spoel, Ph.D.,
Professor of Computational Molecular Biophysics
Uppsala University.
http://virtualchemistry.org

Ο αγριόχοιρος ή αγριογούρουνο όπως λέγεται αλλιώς είναι ένα μεγάλο θηλαστικό που παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στα δασικά και μη οικοσυστήματα όπως και στην τροφική αλυσίδα μιας περιοχής.

Όμως τα τελευταία χρόνια έχουμε ένα πρόβλημα του υβριδισμού των αγριόχοιρων το οποίο επιτεύχθηκε με 2 διαφορετικούς τρόπους τις 2 προηγούμενες δεκαετίες (ημισταβλισμένη χοιροτροφία στην Βόρεια Ελλάδα και επανεντάξεις - απελευθερώσεις αγριόχοιρων από κυνηγετικούς συλλόγους στην Πελοπόννησο και άλλα μέρη στην Ελλάδα), το οποίο όμως φαίνεται να διογκώνεται συνεχώς σε αρκετά σημεία στην Ελλάδα χωρίς πραγματικά να υπάρχει κάποιο σχέδιο, πέρα από το κυνήγι.

Αυτό όμως το ελεύθερο "παραδοσιακό" κυνήγι όπως το χαρακτηρίζουν οι ίδιοι οι κυνηγοί, δηλαδή το οριζόντιο κυνήγι με τους ίδιους κανόνες παντού στην Ελλάδα και χωρίς σχέδιο, αληθινές μελέτες πληθυσμών ανά περιφέρεια ή Δήμο, δημιουργεί:

1. Πίεση στους καθαρόαιμους πληθυσμούς και στους βιότοπου των αγριόχοιρων, αναγκάζοντας τους να μετακινούνται και να αναμιγνύονται με αγέλες υβριδίων, όπου μετά από ανάμικτες αναπαραγωγές οι νέες γενιές αγριόχοιρων θα είναι υβρίδια. Ενώ και η συνεχόμενη πίεση του κυνηγιού, όπως και ομάδες δίωξης αγριόχοιρων, ή και εκπαιδευτικά κυνηγόσκυλων οδηγούν ακόμα και στην αλλαγή της συμπεριφοράς των ίδιων των ζώων. 
   
   
2. Ίσως στην οριστική εξαφάνιση καθαρόαιμων πληθυσμών των αγριόχοιρων. Πολλές φορές η μη φαινότυπη διαφοροποίηση των καθαρόαιμων αγριόχοιρων από τα υβρίδια, με το ελεύθερο κυνήγι όπως πραγματοποιείται σήμερα κανείς κυνηγός δεν γνωρίζει αν το άτομο του αγριόχοιρου που θήρευσε είναι καθαρόαιμο ή υβρίδιο. Αν πράγματι ο πληθυσμός των καθαρόαιμων αγριόχοιρων έχει λιγοστέψει δραματικά και έχουν υπερισχύσει τα υβρίδια, κανείς δεν εγγυάται πως με την σημερινή μορφή του κυνηγιού (θήρας) δεν θα εξαφανιστούν οι τελευταίοι καθαρόαιμοι πληθυσμοί των αγριόχοιρων και μάλιστα πολύ γρήγορα στην Ελλάδα. 

Χωρίς όμως να υπάρχει σχέδιο, να υπάρχουν μελέτες, να ακούγονται φωνές άλλες πέρα των κυνηγών, αρχίζουν και δημιουργούνται σοβαρά κρίσιμα ερωτήματα που θα πρέπει το κράτος να απαντήσει με την σωστή συμβούλευση από βιολόγους και αξιωμένους ερευνητές-επιστήμονες που εργάζονται πάνω στους αγριόχοιρους, όπως π.χ. πρέπει να δούμε που θα οδεύσουμε σαν χώρα. Και πιο αναλυτικά:

• Θέλουμε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε με τον ίδιο τρόπο θήρας (ελεύθερο "παραδοσιακό" κυνήγι) και ότι γίνει στην τελική; αρκεί να κρατήσουμε, όπως ζητάνε και οι κυνηγοί, την θήρα στην Ελλάδα όπως είναι.
  
  
• Θέλουμε να προσπαθήσουμε να σώσουμε τον καθαρόαιμο πληθυσμό αγριόχοιρων ή θέλουμε να απομείνουμε με τα υβρίδια ή μια μίξη πληθυσμών; άσχετα άμα δεν έχει γίνει καμία καταγραφή πληθυσμού των αγριόχοιρων, έστω και κατά προσέγγιση και δεν έχουν χαρτογραφηθεί οι περιοχές που υφίσταται πρόβλημα. Αν δεν αποφασίσουμε τι θέλουμε να κάνουμε, θα αποφασίσει μόνη της η φύση και απλώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε όλες τις συνέπειες μετέπειτα.
  
  
• Είμαστε έτοιμοι σαν κοινωνία να αντιμετωπίσουμε όλα τα προβλήματα οικονομικά και κοινωνικά που μπορεί να δημιουργηθούν από μια αντικατάσταση του καθαρόαιμου πληθυσμού από υβρίδια αγριόχοιρων; και αν όχι, που είναι το πιο πιθανόν σαν απάντηση, πρέπει να ετοιμαστούμε να αλλάξουμε τον τρόπο θήρας στην Ελλάδα και να ξεφύγουμε από ένα πεπαλαιωμένο μοντέλο (του ελεύθερου "παραδοσιακού" κυνηγιού) που δημιουργεί περισσότερα προβλήματα παρά λύσεις, ή και να μπορέσουμε να ανασυγκροτήσουμε σαν κοινωνία τις δυνατότητες μας για να αντιμετωπίσουμε όλα τα υπάρχοντα και μελλοντικά προβλήματα από μια αυτό-διαχείριση του πληθυσμού, αν αυτό επιθυμούμε.

Το μόνο που είναι σίγουρο γνωρίζοντας με τα σημερινά δεδομένα, είναι ότι, με το ελεύθερο "παραδοσιακό" κυνήγι που ασκείται στην Ελλάδα σήμερα, όχι μόνο δεν αποτελεί κανένα μέσο διαχείρισης για τους καθαρόαιμους πληθυσμούς αγριόχοιρων (και άλλων ειδών), αλλά τα προβλήματα που δημιουργεί αυτό το είδος θήρας - για την δραστηριότητα χόμπι μερικών ανθρώπων - για να βρεθούν μετέπειτα σωστές λύσεις για την διόρθωση αυτών των προβλημάτων είναι χρονοβόρες και κοστοβόρες, και αν δεν αντιμετωπιστούν γρήγορα μπορούν να φτάσουν σε τέτοιο βαθμό όπου δεν θα υπάρχει επιστροφή.

​Σήμερα, 54 είδη καρχαριών έχουν μόλις προστεθεί στο CITES - τη μεγαλύτερη συμφωνία που ρυθμίζει το διεθνές εμπόριο ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση. 🦈

Γιατί είναι αυτό τόσο πρωτοποριακό; Αυτή η λίστα τοποθετεί πάνω από το 90% των ειδών καρχαριών που διακινούνται διεθνώς για τα πτερύγια τους υπό τον κανονισμό και τον έλεγχο της CITES – από μόλις 25% στο παρελθόν!

Αυτή η λίστα περιλαμβάνει 19 είδη που απειλούνται με εξαφάνιση και άλλα 35 είδη που μοιάζουν με εξαφάνιση. Το διεθνές τους εμπόριο πρέπει τώρα να ρυθμιστεί σε μεγάλο βαθμό - ένα δραστικό βήμα σε σχέση με τους λίγους περιορισμούς και κανονισμούς της διεθνούς βιομηχανίας εμπορίου καρχαριών επί του παρόντος.

«Αυτό είναι ένα ιστορικό βήμα προς τα εμπρός στη διατήρηση του καρχαρία παγκοσμίως, θέτοντας τις απελπιστικά απαιτούμενες βάσεις για την προστασία αυτών των απίστευτων ειδών. Σήμερα είναι μια σημαντική νίκη για αυτά τα υπέροχα αρπακτικά και μια σημαντική νίκη για τους ωκεανούς μας». - Lauren Sandeman, Εκστρατεία Απειλούμενων Ειδών.

Πέρα από τους καρχαρίες μπήκαν σε καθεστώς προστασίας CITES 7 είδη σαλαχιών γλυκού νερού και τα κιθαρόψαρα.

Έχοντας περάσει μόνο λίγες δεκαετίες όπου τα μεγάλα σαρκοβόρα θηλαστικά, όπως ο λύκος, η αρκούδα, και άλλα είδη, πλησίαζαν στην εξαφάνιση τους λόγω του εκτεταμένου κυνηγιού των θηραμάτων τους σήμερα εμφανίζουν εντυπωσιακά σημάδια ανάπτυξης σε όλη την Ευρώπη.

Οι κυριότεροι λόγοι ανάκαμψης των μεγάλων σαρκοβόρων θηλαστικών είναι η αύξηση του πληθυσμού της λείας τους, όπως ελάφια και αγριογούρουνα, αλλά και η αστικοποίηση του ανθρώπινου πληθυσμού όπου συνεχίζει να συμβαίνει ακόμα και σήμερα, από τον 20ο αιώνα. Με την ανάκαμψη των πληθυσμών λείας αυτών των ειδών άρχισαν να ανακάμπτουν και άλλα είδη όπως π.χ. τσακάλια.

Το σημαντικότερο ρόλο έπαιξε όμως η επιτυχία των νόμων προστασίας της άγριας ζωής και των βιοτόπων τους, όπως η συνθήκη της Βέρνης του 1979. Μεγάλης σημασίας όπου έπαιξαν και σημαντικό ρόλο είναι τα καταφύγια άγριας ζωής, αλλά και η ίδια η πανδημία του Κορωνοϊού (Covid-19) με τα lockdown και τον περιορισμό σε μετακίνηση για το κυνήγι φαίνεται ότι βοήθησε να ηρεμήσει η φύση από την έντονη δραστηριότητα των ανθρώπων.

Δίνοντας μια τεράστια ευκαιρία στα άγρια ζώα να αλλάξουν την συμπεριφορά τους, να αισθανθούν ότι δεν κινδυνεύουν από τους ανθρώπους σε κάποιες τοποθεσίες, να τους δοθεί ευκαιρία να εξερευνήσουν νέες τοποθεσίες πέρα από τα όρια που κινιόντουσαν μέχρι τώρα, να μπορέσουν να εδραιωθούν σε κάποια από αυτά τα νέα μέρη και να μπορέσουν να αναπαραχθούν επιτυχώς.

Αυτή όμως η νέα εξερεύνηση νέων τοποθεσιών οδήγησε αρκετά είδη στο να πλησιάσουν περισσότερο τους ανθρώπους και τις πόλεις, όπως και τις ανθρώπινες δραστηριότητες (π.χ. κτηνοτροφία), δημιουργώντας μια νέα καθημερινότητα κάνοντας τα πιο ήπια σε επιθετικές ή και αμυντικές στάσεις απέναντι στους ανθρώπους…

Η νέα αυτή καθημερινότητα που έχει ξεκινήσει και στην Ελλάδα, γιατί σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει εδώ και κάποια χρόνια, μας βρίσκει ανέτοιμους σαν κοινωνία για το πως να την διαχειριστούμε σωστά!

Ξεχάσαμε οι άνθρωποι πως είναι να βρισκόμαστε και να ζούμε δίπλα από άγρια ζώα, όπως και το πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε. Και ενώ η σημερινή παραπληροφόρηση ειδικά για επιθέσεις άγριων ζώων σε ανθρώπους μας κρατάει ένα καθεστώς τρόμου μόνο και μόνο στην ιδέα να βρεθούμε απέναντι σε αυτά τα ζώα.

Για παράδειγμα, στην αύξηση των αγριόχοιρων ενώ φέρνει μεγάλες καταστροφές σε καλλιέργειες και στην ίδια την οικονομική επιβίωση των γεωργών και ταυτόχρονα συγκρούονται με οχήματα σε οδικές αρτηρίες της χώρας μας, σαν οδηγοί δεν έχουμε ιδέα πως πρέπει να συμπεριφερθούμε έτσι και δούμε αγριόχοιρο στον δρόμο ή δίπλα από τον δρόμο. Αυτές οι συγκρούσεις με τα οχήματα μας πολλές φορές μας κάνουν να μην μπορούμε να αντεπεξέλθουμε και στις οικονομικές ζημιές των οχημάτων μας (αφού οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν καλύπτουν αυτές τις ζημιές στις βασικές ασφάλειες – μόνο σε μερικές μικτές).

Ενώ για παράδειγμα στην αύξηση των σαρκοβόρων θηλαστικών όπως αρκούδες και λύκοι όπου οδηγούν ζημιές στο κεφάλαιο των κτηνοτρόφων, είναι σχεδόν αδύνατον να αλλάξουν νοοτροπίες σε μια βραδιά οι κτηνοτρόφοι και να μάθουν να τους παρέχουν κατάλληλη προστασία και φύλαξη, γιατί απλά είχαν μάθει τόσες δεκαετίες να μην έχουν απολύτως καμία προστασία στα ζώα τους. Επίσης δεν παίρνουν πάντα αποζημίωση, γιατί πολλές φορές δεν καλύπτουν τις προϋποθέσεις που πρέπει να προϋπάρχουν από τον ΕΛΓΑ και έτσι δεν βοηθάει στο να αποκαταστήσουν το χαμένο κτηνοτροφικό τους κεφάλαιο. Οδηγούνται αρκετές φορές στην απόγνωση και παίρνουν την νομοθεσία στο χέρι τους.

Παρ’ όλα αυτά, όμως μια απειλή παραμένει κρυμμένη, σε τέτοιο βαθμό που θα μπορούσε να επιδεινώσει τρομερά την κατάσταση όσο αφορά την προστασία των άγριων ζώων και την ανάκαμψη αυτών των ειδών και να μας γυρίσει δεκαετίες πίσω...

Αυτή η απειλή είναι το κυνήγι (νόμιμο και μη).

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι το κυνήγι με πολύ αυστηρούς όρους και σωστό σχεδιασμό κυνηγιού - το οποίο δεν συμβαίνει στην Ελλάδα - μπορεί να κρατήσει σταθερά τα νούμερα ενός πληθυσμού άμα χρειαστεί, ειδικά αν ο υπερπληθυσμός ενός είδους μπορεί να δημιουργήσει τεράστια προβλήματα σε άλλα είδη πανίδας και χλωρίδας.

Αυτό όμως ανακάμπτει και μια νοοτροπία που νομίζαμε ότι είχε εκλείψει δια παντός από την Ελληνική κουλτούρα, η τουλάχιστον είχε μειωθεί σε τέτοιο βαθμό ελάχιστων κυνηγών-οπλοφόρων.

Οι πάντες γνωρίζουν ότι το όπλο είναι η πιο οικονομική λύση στο να εκφοβίσουν και να απομακρύνουν κάποιους θηρευτές μακριά από τις καλλιέργειες και τα κτηνοτροφικά τους ζώα, ανάλογα βεβαίως πάντα με την συμπεριφορά του εκάστοτε είδους. Αυτό το εκμεταλλεύονται σε κυνηγετικές σελίδες και ομάδες μέσω του διαδικτύου όπου αρκετοί χρήστες (συνήθως κυνηγοί) παροτρύνουν άλλους κυνηγούς, γεωργούς και κτηνοτρόφους να σκοτώνουν τα άγρια ζώα αυτά για να προστατεύσουν τις καλλιέργειες και τα ζώα τους. Γνωρίζουν ότι είναι παράνομο για κάποια είδη τα οποία είναι προστατευόμενα και απαγορεύεται η θήρευση και η φόνευσις τους, όπως π.χ. λύκος, αρκούδα και τσακάλι.

Αλλά λόγω της νοοτροπίας τους - που έτσι έχουν μάθει - θεωρούν πιο εύκολη, γρήγορη και οικονομική λύση το να πάρουν το όπλο, από το να ενισχύσουν και να προστατεύσουν με άλλους τρόπους τις καλλιέργειες τους ή τα κτηνοτροφικά τους ζώα.

Και ενώ είχαμε δεκαετίες χρόνο να προετοιμαστούμε και να εξελιχθούμε σαν κοινωνία για να μπορέσουμε να συμβιώνουμε με τα άγρια ζώα, και ειδικά μετά από τόσα προγράμματα προστασίας αυτών των ειδών. Σήμερα κυριεύει η άγνοια, η μη διάθεση να γίνει κάτι σωστά και να ακουστούν φωνές πέρα των κυνηγών. Ειδικά οι ενέργειες της πολιτείας τα τελευταία χρόνια δεν βοηθάνε ούτε στο ελάχιστο, αλλά αντιθέτως δίνουν πατήματα σε ομάδες ανθρώπων να δρουν όπως θέλουν οι ίδιοι με κίνδυνο να χαθούν όποιες προσπάθειες ανάκαμψης αυτών και άλλων ειδών που έγιναν τις τελευταίες δεκαετίες.

Οι 2 μεγαλύτερες κυνηγετικές σελίδες (kynigesia και ihunt), οι οποίες έχουν χιλιάδες αναγνώστες χρησιμοποιούν μια μέθοδο τρομοκράτησης της κοινής γνώμης μη βάζοντας σκόπιμα τις χώρες στον τίτλο για τα διάφορα συμβάντα επίθεσης άγριων ζώων. Αυτό έχει παρατηρηθεί κυρίως για αρκούδες, λύκους και αγριόχοιρους. 

Δηλαδή για τα 3 είδη που καθημερινά προσπαθούν μέσα από τις σελίδες τους να ζητούν να έχουν πλήρη έλεγχο και "διαχείριση" όλο τον χρόνο και όποτε χρειάζεται για την Ελλάδα. Γνωρίζουν ότι σήμερα ο κόσμος πολλές φορές μένει μόνο στον τίτλο και δεν ανοίγουν να διαβάσουν μέσα τα άρθρα. Και έτσι σκόπιμα για αυτά τα 3 είδη δεν γράφουν τις περισσότερες φορές στους τίτλους την χώρα που συνέβη, όταν είναι από το εξωτερικό. Μερικά παραδείγματα στην εικόνα παραπάνω όπου κανένα από αυτά τα συμβάντα δεν έχει συμβεί στην Ελλάδα.

Αλλά όταν τα συμβάντα είναι από Ελλάδα, το γράφουν άμεσα. Με αυτό τον τρόπο υπάρχει παραπληροφόρηση στον κόσμο και πολλές φορές κοινοποιούνται πληροφορίες λανθασμένα από τρίτα άτομα, για ότι έχουν συμβεί στην Ελλάδα αυτά τα περιστατικά.

Αλλεπάλληλες επιχειρήσεις «σύλληψης» και απομάκρυνσης αγριόχοιρων από περιαστικές περιοχές της Δυτικής Αθήνας και σημεία εκατέρωθεν της Εθνικής Οδού Αθηνών – Κορίνθου, πραγματοποιούν τον τελευταίο μήνα συνεργεία του Περιβαλλοντικού Συνδέσμου Δήμων Αθήνας Πειραιά (ΠΕΣΥΔΑΠ) και του Δασαρχείου Αιγάλεω.

Όπως επισημαίνει ο πρόεδρος του ΠΕΣΥΔΑΠ Γρηγόρης Γουρδομιχάλης, αυτή τη στιγμή αγέλες αγριογούρουνων δραστηριοποιούνται και στις δύο πλευρές της Εθνικής Οδού από το ύψος του Χαιδαρίου μέχρι και τη λίμνη Κουμουνδούρου, με μία ολοφάνερη τάση των ζώων να περάσουν από το Ποικίλο Όρος προς το όρος Αιγάλεω και στην περιοχή του Σχιστού.

Μέχρι στιγμής κλιμάκια του Δασαρχείου Αιγάλεω και της Ομάδας Πολιτικής Προστασίας του ΠΕΣΥΔΑΠ, έχουν καταφέρει να «αιχμαλωτίσουν» ανώδυνα με παγίδες περισσότερα από 10 αγριογούρουνα, τα οποία στη συνέχεια απομακρύνθηκαν και απελευθερώθηκαν σε απομακρυσμένες δασικές περιοχές εκτός αστικών περιοχών.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στις νυχτερινές διελεύσεις που επιχειρούν τα αγριογούρουνα κάθετα σε έναν δρόμο ταχείας κυκλοφορίας, όπως η Εθνική Οδός. Σε μία προσπάθεια να περιοριστούν οι πιθανότητες σοβαρών τροχαίων ατυχημάτων, όπως έχει συμβεί σε άλλες περιοχές της χώρας, και στα δύο ρεύματα της Εθνικής Οδού έχουν τοποθετηθεί προειδοποιητικές πινακίδες για τους οδηγούς, ιδίως στο ύψος του Χαιδαρίου.
Η Ομάδα Πολιτικής Προστασίας του ΠΕΣΥΔΑΠ και τα όργανα του Δασαρχείου Αιγάλεω πραγματοποιούν συχνές περιπολίες στην περιοχή, ώστε να διαπιστώνουν έγκαιρα τα σημεία διέλευσης ή συγκέντρωσης των αγριόχοιρων, και να οργανώνουν καλύτερα τις επιχειρήσεις ανώδυνης σύλληψης και απομάκρυνσης τους. Συχνές παρουσίες μεγάλου αριθμών ζώων παρατηρούνται σε χώρους δίπλα στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής στο Δαφνί, καθώς και στον Διομήδειο Βοτανικό Κήπο στην απέναντι πλευρά της Εθνικής, όπου οι συνθήκες βλάστησης ευνοούν τους αγριόχοιρους.

Σημείο προτίμησης για τα ζώα αποτελεί, επίσης, η λίμνη Κουμουνδούρου, καθώς οι όχθες της αποτελούν πόλο έλξης για τις αγέλες των αγριόχοιρων. Όπως επισημαίνει ο πρόεδρος του ΠΕΣΥΔΑΠ, Γρ. Γουρδομιχάλης, όλα δείχνουν ότι μετά την εμφάνιση των αγριογούρουνων στα βόρεια προάστια της Αττικής (Εκάλη, Κηφισιά, Διόνυσος, Αγ. Στέφανος κλπ), το είδος επεκτείνεται με γρήγορους ρυθμούς και στις περιοχές της Δυτικής Αττικής.

«Με μόνο την Εθνική Οδό να χωρίζει το Ποικίλο Όρος από το όρος Αιγάλεω, δεν θα απορήσω καθόλου αν σε λίγους μήνες τα αγριογούρουνα αρχίσουν να κάνουν την εμφάνισή τους σε περιοχές του όρους Αιγάλεω που «ακουμπάνε» στις παρυφές του βουνού, όπως την Αγία Βαρβάρα, το Χαϊδάρι, τον Κορυδαλλό, το Κερατσίνι, τη Νίκαια και το Πέραμα», σημειώνει ο πρόεδρος του ΠΕΣΥΔΑΠ.

«Οι οδηγοί πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, κυρίως τη νύχτα, ενώ οι κάτοικοι των περιοχών δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να ταΐζουν, να προσεγγίζουν ή να ενοχλούν με οποιοδήποτε τρόπο τα αγριογούρουνα. Επίσης περιπατητές, και ιδιαίτερα συνοδοί σκύλων, θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί εάν συναντηθούν με τέτοια ζώα, ώστε να μην προκαλέσουν τα αμυντικά αντανακλαστικά των αγριόχοιρων», καταλήγει ο κ Γουρδομιχάλης.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στο: https://www.protothema.gr/greece/article/1303425/allepalliles-epiheiriseis-sullipsis-agriohoiron-stous-dromous-tis-dutikis-attikis/