Το JellyReport βασίζεται μόνο στις καταγραφές που μπαίνουν στην πλατφόρμα του iNaturalist και όχι στα κοινωνικά δίκτυα.

Με βάση τις καταγραφές του τελευταίου δεκαήμερου στην πλατφόρμα του iNaturalist, βλέπουμε το μεγαλύτερο μέρος της πληθυσμιακής έξαρσης να είναι στον Αργοσαρωνικό, με επέκταση στον Αργολικό και Κυκλάδες, στο Ιόνιο, στην Νότια Πελοπόννησο, στα Βόρειο-δυτικά της Κρήτης και στο 1ο πόδι της Χαλκιδικής.

Με μικρότερες εμφανίσεις και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, με καθαρά να φαίνονται τα νησιά - αν και δεν έχουν ακουστεί ακόμα τίποτα του Βόρειου Αιγαίο (Λήμνος, Λέσβος, Χίος, Ικαρία και Σάμος), όπως και ο Κορινθιακός (αν και πολίτες αναφέρουν ότι έχουν δει μέδουσες - δεν έχει επιβεβαιωθεί).

Μπορείτε να βλέπετε όλες τις καταγραφές για όλα τα είδη μεδουσών στο: ​https://www.inaturalist.org/observations?d1=2022-06-01&place_id=any&project_id=jellyfish-of-greece&subview=map&taxon_id=256089&verifiable=any, όπου μπορείτε να προσαρμόσετε τα φίλτρα για τοποθεσία, ημερομηνία ή και είδος άμα θέλετε.​

Για τοπικές προβλέψεις παρακολουθήστε την περιοχή σας (ή την περιοχή που σας ενδιαφέρει) στο windy: https://www.windy.com/. 

Τα στιγμιότυπα με τους ανέμους έχουν τραβηχθεί για τις 10 η ώρα το πρωί. Οι άνεμοι μπορούν να αλλάξουν μέσα στην ημέρα. Μόνο με την σωστή παρατήρηση των ανέμων σε καθημερινή βάση μπορούμε να έχουμε καλύτερη εικόνα τι συμβαίνει στις παραλίες που μας ενδιαφέρει να πάμε για μπάνιο.

Με αυτούς τους βοριάδες ίσως να δούμε μια σημαντική επέκταση των μωβ μεδουσών και σε άλλα νησιά των νότιων κυκλάδων και περιοχών που ήταν πιο ήρεμα την προηγούμενη περίοδο.

​Πάντα όμως εξαρτάται και από το που θα τις μετακινήσουν τα θαλάσσια ρεύματα της εκάστοτε περιοχής.

Όλο τον χρόνο έχουμε εμφανίσεις της μέδουσας Olindias muelleri, μιας μικροσκοπικής μέδουσας η οποία δεν ξεπερνά τα 6 εκατοστά και η οποία μπορεί να δημιουργήσει μικρά και λίγα προβλήματα σε λουόμενους την περίοδο του Ιουλίου και Αυγούστου, σε πολύ λίγα μέρη στην Ελλάδα.

Τρέφεται με πλαγκτόν και το τσίμπημα της είναι αρκετά τσουχτερό, αλλά περνάει γενικά εύκολα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξύδι, αλλά όχι αμμωνία. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί μαγειρική σόδα και θαλασσινό νερό για τα πλοκάμια της και κορτιζονούχα κρέμα για το κάψιμο έπειτα.

Όπως μπορείτε να δείτε και στην φωτογραφία παρακάτω έχει πολλά μικρά πλοκάμια, είναι διάφανη μέδουσα και την αναγνωρίζουμε από το καφέ Χ που δημιουργούν οι 4 κυρτές γονάδες της και ένα περιμετρικό καφέ κύκλο γύρω από την καμπάνα της εσωτερικά. Μερικές φορές το Χ και τον κύκλο τα βλέπουμε σε πιο πορτοκαλό-κόκκινο χρώμα και άλλες φορές σαν καφέ χρώμα.

Δεν είναι καινούριο είδος, ούτε χρειάζεται πανικός. Είναι ένα από τα πολλά είδη μεδουσών που έχουμε στις Ελληνικές θάλασσες και κολυμπάμε μαζί τους. 

Κάθε καλοκαίρι μπορεί να κολυμπάμε με 2 έως 4 είδη μεδουσών ταυτόχρονα, χωρίς πολλές φορές να το γνωρίζουμε. Μπορούμε να μάθουμε όλοι μας για τα είδη μεδουσών που έχουμε στην Ελλάδα μέσα από την εφαρμογή για τα android κινητά: ​https://play.google.com/store/apps/details?id=com.jellyfishgr.

Η γαλάζια μέδουσα, με επιστημονικό όνομα Rhizostoma pulmo είναι ένα από τα πολλά είδη μεδουσών που έχουμε στην Ελλάδα Είναι πελαγικό είδος και αυτό σημαίνει ότι την ζει κυρίως στην ανοιχτή θάλασσα και σπάνια τις βλέπουν οι κολυμβητές ανάμεσα τους.

Είναι μεγάλη σε μέγεθος και μπορεί να φτάσει το μέγιστο μήκος της καμπάνας τα 90 εκατοστά σε διάμετρο. Ενώ ταυτόχρονα είναι και βαριά μέδουσα και έχει καταγραφεί να φτάνει έως τα 10 κιλά. Ενώ σε εμφάνιση μπορούμε να την δούμε σαν άσπρη ή και σαν έντονο γαλάζιο χρώμα.

Παρ' ότι την τρομακτική εμπειρία που μπορεί να έχει κάποιος με το να δει μια μεγάλη μέδουσα, δεν είναι επικίνδυνη για τον άνθρωπο (εκτός από αλλεργικούς). Έχει κνιδοκύταρα και μπορούν να μας τσιμπήσουν αλλά δεν περνάνε το ανθρώπινο δέρμα και έτσι δεν υπάρχει κίνδυνος για την υγείας μας (όπως με την Pelagia noctiluca). Στο τσίμπημα της νιώθουμε ένα ελαφρύ κάψιμο και μια φαγούρα στο σώμα μας, αλλά μπορούμε να νιώσουμε τα ίδια ακόμα και αν δεν μας τσιμπήσει αλλά αν κολυμπάμε κοντά της και έχει απελευθερώσει μια βλέννα με τοξίνες που χρησιμοποιεί για να θηρεύσει το ζωοπλαγκτόν. 

Αν έρχονται πάνω μας ενώ κολυμπάμε μπορούμε εύκολα να την απωθήσουμε, σπρώχνοντας την από την καμπάνα. Αλλά δεν πρέπει να πιάσουμε την μέδουσα και μετά να πιάσουμε το πρόσωπο μας (ούτε καν τα μάγουλα μας) γιατί θα πρηστεί. Το τσούξιμο που νιώθουμε στο πρόσωπο μας είναι παρόμοιο με αυτό που νιώθουμε όταν καθαρίζουμε μια καυτή πιπεριά και την πιάσουμε με τα δάκτυλα μας στο εσωτερικό της και μετά πιάσουμε τα μάγουλα μας.

Σαν μεμονωμένα άτομα τις βλέπουμε πιο συχνά από Μάιο μέχρι Οκτώβριο, ενώ εμφανίζουν κάποιες μικρές και τοπικές εξάρσεις από μέσα Ιουνίου έως και τέλη Ιουλίου. Ενώ τον Αύγουστο συνηθίζουμε να τις βλέπουμε μισοφαγωμένες όπου κάποια είδη ψαριών κάνουν επιδρομή στα πλοκάμια τους.

Επειδή οι εξάρσεις τους είναι ετήσιες δεν χρειάζονται περισσότερο χρόνο να μείνουν στις θάλασσες μας αλλά ούτε να κάνουν τεράστιες πληθυσμιακές εξάρσεις όπως της Pelagia noctiluca.

Στην Ελλάδα συνηθίζουμε να βλέπουμε περισσότερο αυτές τις εξάρσεις από Ξάνθη προς Καβάλα, Θερμαϊκό προς παράλια Λάρισας, Βόρειο Ευβοϊκό, και Βόρειο-δυτική Πελοπόννησο και πιο σπάνια σε άλλες περιοχές.

Το JellyReport θα εκδίδεται κάθε Κυριακή με χρήσιμες πληροφορίες εμφανίσεων μεδουσών για τον μήνα που βρισκόμαστε, για καιρικές συνθήκες όπως ανέμους που μας έρχονται την εβδομάδα που ακολουθεί αλλά και άλλες πληροφορίες που αφορούν γενικά τις μέδουσες.

Για σωστή ενημέρωση οι πολίτες καλούνται να ανεβάζουν τις καταγραφές τους στο iNaturalist μέσω της ιστοσελίδας: https://www.inaturalist.org/observations/upload ή την αντίστοιχη εφαρμογή "iNaturalist" που υπάρχει για κινητά android και ios.

Η συστηματική άρνηση μερικών πολιτών να νοιάζονται προσωπικά μόνο για τα δικά τους μπάνια και να μην αφιερώνουν 1-2 λεπτά για να βάλουν τις καταγραφές μεδουσών στο iNaturalist δημιουργεί ένα μικρό πρόβλημα έλλειψης σωστής ενημέρωσης για το σε ποιες παραλίες έχουν εμφανιστεί μέδουσες, τι είδη μεδουσών και τις πληθυσμιακές τους εξάρσεις αν υπάρχουν στην εκάστοτε περιοχή.​

Το JellyReport βασίζεται μόνο στις καταγραφές που μπαίνουν στην πλατφόρμα του iNaturalist και όχι στα κοινωνικά δίκτυα.

Με βάση τις καταγραφές Ιουνίου στην πλατφόρμα του iNaturalist, βλέπουμε το μεγαλύτερο μέρος της πληθυσμιακής έξαρσης να είναι στον Αργοσαρωνικό και Ιόνιο, με γενικά από την κεντρική Ελλάδα και κάτω.

Ενώ αναφορές στα κοινωνικά δίκτυα μας δίνουν αρκετά μικρότερους πληθυσμούς στην Χαλκιδική, Κρήτη, Βόρειο Ευβοϊκό και Δωδεκάνησα για τον μήνα Ιούνιο.

Μπορείτε να βλέπετε όλες τις καταγραφές για όλα τα είδη μεδουσών στο: ​https://www.inaturalist.org/observations?d1=2022-06-01&place_id=any&project_id=jellyfish-of-greece&subview=map&taxon_id=256089&verifiable=any, όπου μπορείτε να προσαρμόσετε τα φίλτρα για τοποθεσία, ημερομηνία ή και είδος άμα θέλετε.

Για τοπικές προβλέψεις παρακολουθήστε την περιοχή σας (ή την περιοχή που σας ενδιαφέρει) στο windy: https://www.windy.com/. 

Τα στιγμιότυπα με τους ανέμους έχουν τραβηχθεί για τις 10 η ώρα το πρωί. Οι άνεμοι μπορούν να αλλάξουν μέσα στην ημέρα.

Μόνο με την σωστή παρατήρηση των ανέμων σε καθημερινή βάση μπορούμε να έχουμε καλύτερη εικόνα τι συμβαίνει στις παραλίες που μας ενδιαφέρει και πάμε για μπάνιο.

Με αυτό τον καιρό υπάρχει μια μικρή ευκαιρία να καθαρίσει ως ένα βαθμό ο Αργοσαρωνικός κόλπος και να απομακρυνθούν κάποιες μέδουσες. Πάντα όμως εξαρτάται και από το που θα τις μετακινήσουν τα θαλάσσια ρεύματα της περιοχής και αν θα τις ξανα-επαναφέρουν πριν προλάβουν να απομακρυνθούν προς τα ανοιχτά.

Για 1 μήνα θα έχουμε, όπως και κάθε χρόνο, την πληθυσμιακή έξαρση της γαλάζιας μέδουσας Rhizostoma pulmo. Τις πληθυσμιακές αυτές εξάρσεις τις βλέπουμε από μέσα Ιουνίου μέχρι μέσα Ιουλίου στα πιο βαθιά - μακριά από τις παραλίες, εκτός από τις μέρες που οι άνεμοι και τα θαλάσσια ρεύματα μας τις φέρνουν στις ακτές μας.

Αν μας ακουμπήσουν νιώθουμε ένα κάψιμο και μια φαγούρα, αλλά λόγω της βλέννας με τις τοξίνες που απελευθερώνουν στο νερό μπορούμε να νιώσουμε το κάψιμο και την φαγούρα ακόμα και αν δεν τις ακουμπήσουμε και κολυμπάμε απλώς δίπλα τους.

Αν και μπορεί κάποιος να τις απωθήσει εύκολα από την καμπάνα τους και λόγω του μεγέθους τους είναι δύσκολα κάποιος να πέσει πάνω τους, θέλει τεράστια προσοχή άμα τις ακουμπήσει κάποιος να μην ακουμπήσει μετά το πρόσωπο του γιατί θα πρηστεί άμεσα (είναι σαν να ακουμπάς μια chilli πιπεριά στο εσωτερικό της και μετά να ακουμπάς το πρόσωπο σου).

Οι Rhizostoma pulmo, όπως είναι το επιστημονικό τους όνομα, είναι μεγάλες σε μέγεθος. Μέχρι 90 εκατοστά διάμετρο της καμπάνας μπορούν να έχουν και τις βλέπουμε είτε με λευκό χρώμα ή είτε με μπλε χρώμα, οι οποίες έχουν πάντα μια μωβ λωρίδα περιμετρικά στο άκρο της καμπάνας τους.

Οι δικές μας εξάρσεις δεν είναι τόσο μεγάλες όσο της Αδριατικής (δείτε εικόνα παρακάτω).

​Η πληθυσμιακή έξαρση των μεδουσών (το λεγόμενο jellyfish bloom) είναι προσωρινές αυξήσεις στους πληθυσμούς των μεδουσών, το οποίο είναι ένα φυσικό φαινόμενο που σε ορισμένες περιπτώσεις έχει επιδεινωθεί από την ανθρώπινη διαταραχή στο περιβάλλον.

Ορισμένα είδη μεδουσών μπορούν να βλάψουν ή να σκοτώσουν τους ανθρώπους (σημείωση: στην Μεσόγειο δεν έχουμε θανατηφόρα είδη), επομένως είναι ανησυχητικό να διαβάζουμε ιστορίες για τεράστιες εξάρσεις που εμφανίζονται φαινομενικά από το πουθενά. Οι εξάρσεις των μεδουσών μπορούν να προκαλέσουν πραγματική οικολογική και βιομηχανική ζημιά, να φράξει τις εγκαταστάσεις αφαλάτωσης και τις μηχανές σκαφών, ή ακόμα και να σπάσουν τα δίχτυα ψαρέματος. (Πολλές μέδουσες είναι πολύ, πολύ βαριές). 

Αυτές οι εξάρσεις μπορούν να προκαλέσουν απολύτως πραγματική ζημιά, αλλά υπάρχει μια ανησυχητική τάση υπερβολής σε κάποια εκδοχή του «μέδουσες κυριεύουν τον ωκεανό και πρόκειται να μας σκοτώσουν όλους και να καταστρέψουν ότι μας ενδιαφέρει».

Το περιοδικό Smithsonian τους αποκάλεσε «ο επόμενος βασιλιάς της θάλασσας», ρωτώντας αν ο ωκεανός θα κυριαρχείται από μέδουσες σύντομα.

Η FastCompany είχε τον τίτλο «Ελπίζουμε να σας αρέσει να τρώτε μέδουσες, επειδή καταλαμβάνουν τους ωκεανούς».

Ένα άρθρο στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ισχυρίστηκε ότι οι μέδουσες ήταν «έτοιμες να καταλάβουν τη Γη» και το BBC ισχυρίστηκε ότι «τεράστιες πληγές από μέδουσες κυριεύουν τη θάλασσα».

Τα καλά νέα είναι ότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα καμία ένδειξη για μια στροφή σε όλο τον ωκεανό σε οικοσυστήματα που κυριαρχούν οι μέδουσες. Υπάρχουν φυσικοί κύκλοι σε πληθυσμούς μεδουσών, και ενώ οι άνθρωποι διαταράσσουν το περιβάλλον μέσω της κλιματικής αλλαγής, οι αλλαγές θρεπτικών ουσιών ή η καταστροφή των ενδιαιτημάτων μπορούν να αλλάξουν τις συνθήκες κάνοντάς τις προσωρινά πιο ευνοϊκές για τις μέδουσες, ενώ οι ισχυρισμοί ότι αυτό συμβαίνει παντού είναι υπερβολικό σε σημείο παραλογισμού.

Τι προκαλεί λοιπόν τις περισσότερες εξάρσεις μεδουσών; Οι μέδουσες κάνουν, σε φυσικούς κύκλους.

Ελεύθερη μετάφραση από: https://www.scubadiving.com/what-causes-jellyfish-bloom

Μωβ μέδουσες (Pelagia noctiluca) στο Ιόνιο.

Οι κινήσεις μεδουσών που παρατηρούσαμε τον χειμώνα, μας επαλήθευσαν και επιβεβαιώνεται πια η εξάπλωση των μωβ μεδουσών και στο Ιόνιο από αρχές Απριλίου.

​Ζάκυνθο, Παξοί, Αντιπαξοί, Κεφαλλονιά, Αμβρακικός κόλπος και Κέρκυρα έχουν ήδη καταγραφεί μωβ μέδουσες. Τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες θα αρχίσει να εντείνεται το πρόβλημα και εκεί.​

Το πρόβλημα της εξάπλωσης της έξαρσης των μωβ μεδουσών (Pelagia noctiluca) δεν είναι μόνο στην Ελλάδα. Πέρσι το καλοκαίρι έξαρση είχαμε στο Αιγαίο, την Ισπανία και την Γαλλία.

Φέτος το πρόβλημα είναι πια σχεδόν σε όλη την Μεσόγειο, Από Πορτογαλία στα δυτικά μέχρι και το Ισραήλ στα ανατολικά και νότια στις περισσότερες Αφρικανικές χώρες. Ενώ μπορεί ακόμα να μην έχει αναφερθεί κάτι στην Αδριατική θάλασσα είναι θέμα ημερών ή εβδομάδων να αρχίσουν να έχουν πρόβλημα και εκεί.

Παρακάτω στον χάρτη του του inaturalist βλέπουμε μόνο ένα μέρος των καταγραφών και αυτό διότι άλλες χώρες όπως π.χ. η Ιταλία έχουν δικές τους εφαρμογές που βάζουν εκεί τις καταγραφές και τα δεδομένα, με πολλές φορές αυτές οι εφαρμογές να είναι κλειστές για την διαθεσιμότητα των δεδομένων στο κοινό ανά πάσα στιγμή.

Στείλαμε στις 17 Μαϊου στον κο. Αμυρά, τις παρακάτω προτάσεις για αλλαγή κάποιων πραγμάτων στην ρυθμιστική και το κυνήγι.

Οι υπηρεσίες οικοσυστήματος που παρέχονται από τις μέδουσες είναι πολλές Παρακάτω αναλύουμε τι βλέπετε στην εικόνα παραπάνω.

           Ρυθμιστικές υπηρεσίες:

1. Οι σάλπες καταναλώνουν φυτοπλαγκτόν,
2. και μεταφέρουν άνθρακα στο βένθος μέσω σφαιριδίων κοπράνων.
3. Η συσσώρευση πτωμάτων μέδουσας (πυροσώματα) στον βυθό της θάλασσας παίζει σημαντικό ρόλο στη μεταφορά άνθρακα από τα επιφανειακά ύδατα στο βένθος.
   
   Υπηρεσίες παροχής:
   
   
4. Μέδουσες συγκομίζονται για τρόφιμα και άλλες χρήσεις.
   
   Υπηρεσίες υποστήριξης:
   
   
5. Η ατημέλητη σίτιση παρέχει θρεπτικά συστατικά για την υποστήριξη της πρωτογενούς παραγωγής,
6. Κολυμπώντας οι μέδουσες συμβάλλουν στην ανάμειξη των ωκεανών λόγω μετατόπισης του νερού καθώς κινούνται μέσα από αυτό,
7. Οι μέδουσες παρέχουν μια πηγή θηράματος για εκατοντάδες διαφορετικά ζώα,
8. Οι μέδουσες είναι σημαντικοί θηρευτές στα πελαγικά θαλάσσια συστήματα και
9. Οι μέδουσες παρέχουν ενδιαιτήματα και καταφύγια για μια μεγάλη ποικιλία ταξινομικών ειδών.
   
   Πολιτιστικές υπηρεσίες:
   
   
10. Τα προγράμματα επιστήμης των πολιτών ενθαρρύνουν το κοινό να μετράει και να εντοπίζει τις μέδουσες που έχουν αποκλειστεί στις παραλίες και οι μέδουσες σε ενυδρεία αιχμαλωτίζουν τη φαντασία των παιδιών
    
    

Διαβάστε περισσότερα στο:
https://www.researchgate.net/publication/259704502_Ecological_and_Societal_Benefits_of_Jellyfish 

Σε καθημερινή βάση χιλιάδες φωλιές πτηνών καταστρέφονται και εκατοντάδες νεοσσοί θανατώνονται. Οι ενέργειες αυτές εκτελούνται από ανθρώπους που ενοχλούνται από τις μικρές φωλίτσες και τα πτηνά που κουρνιάζουν στις γωνίες των μπαλκονιών τους.

​Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία θυμίζει τι ορίζει η νομοθεσία. Πιο συγκεκριμένα η δολοφονία νεοσσών και η καταστροφή των φωλιών των χελιδονιών απαγορεύεται από τη νομοθεσία.
​
«Τα χελιδόνια διανύουν χιλιάδες χιλιόμετρα πάνω από ερήμους και θάλασσες για να φτάσουν στη Μεσόγειο και να φωλιάσουν. Τα μικρά επιστρέφουν στον τόπο όπου γεννήθηκαν»

«Με μεγάλη μας λύπη ενημερωνόμαστε συχνά για την καταστροφή φωλιών χελιδονιών, ακόμα και με νεοσσούς μέσα. Τονίζουμε ότι η νομοθεσία για την προστασία των άγριων πουλιών επιβάλλει την προστασία, όχι μόνο των ίδιων των πουλιών που ζουν σε φυσική κατάσταση σε όλη την ελληνική επικράτεια, αλλά και των αβγών, των φωλιών και των ενδιαιτημάτων τους»

«Για τα είδη αυτά ορίζεται ρητά ότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η ολική η μερική καταστροφή των φωλιών τους. Στους παραβάτες των διατάξεων που ορίζουν την προστασία των πουλιών και των φωλιών τους επιβάλλονται διοικητικά πρόστιμα 500-1.000 ευρώ. Επιπλέον οι πράξεις αυτές είναι ποινικά κολάσιμες και τιμωρούνται με φυλάκιση 20 ημερών έως 1 έτος και χρηματική ποινή»

Σχετική Νομοθεσία: KYA H.Π. 37338/1807/E.103/1-9-10 (ΦΕΚ 1495/B/6-9-10) «Καθορισμός μέτρων και διαδικασιών για τη διατήρηση της άγριας ορνιθοπανίδας και των οικοτόπων/ενδιαιτημάτων της, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ. «Περί διατηρήσεως των άγριων πτηνών», του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 2ας Απριλίου 1979, όπως κωδικοποιήθηκε με την οδηγία 2009/147/ΕΚ.». Συγκεκριμένα τα άρθρα 6 παρ.1β και 11 παρ.2.

Οι λύσεις για να μην καταστραφούν οι φωλιές

«Αν ενοχλούν οι κουτσουλιές των πουλιών, ένα ραφάκι κάτω από τη φωλιά λύνει το πρόβλημα. Δεν ακυρώνει την προσπάθεια ενός πλάσματος που ζυγίζει ελάχιστα γραμμάρια και έχει ξεπεράσει τεράστια εμπόδια, να φωλιάσει πλάι μας.».

Σε περίπτωση που πρέπει να γίνει κάποια εργασία και η φωλιά ενοχλεί επικοινωνήστε με την Ορνιθολογική ή κάποιον Σύλλογο Περίθαλψης Άγριων Ζώων.

Φέτος (εκτός απρόοπτου) το 4ο θερινό σχολείο θα περιέχει τμήματα έρευνας και conservation στο πεδίο και συγκεκριμένα στον Παγασητικό με βάρκα.

Όσοι ενδιαφέρεστε να συμμετάσχετε, συμπληρώσετε την εξής φόρμα: https://forms.gle/UjnJxaVYPLeKQ8Zn9 ώστε να ζητήσουμε και έκδοση άδειας από το Υπουργείο Περιβάλλοντος με τα ονόματα σας για έρευνα και φωτογράφιση / κινηματογράφηση (η οποία παίρνει κάποιο καιρό για να βγει).

Ενώ ταυτόχρονα μπορείτε να μας στείλετε και τα email σας (στο biodiversitygr@gmail.com) ώστε να σας προσθέσουμε στο google space που δημιουργήσαμε για το θερινό σχολείο για να μπορούμε να ανταλλάσσουμε άμεσα μηνύματα και αρχεία άμα χρειαστεί.

Η ιδρυτική μας διακήρυξη: https://savewild.gr/founding-declaration/

Στην Ελλάδα του 1969, μέσα στη χούντα, ψηφίστηκε ο σημερινός νόμος για το κυνήγι (ναι, καλά διαβάσατε, ο νόμος αυτός του 1969 είναι αυτός που ισχύει ακόμα). Τότε οι έννοιες οικολογία, αειφορία, βιοποικιλότητα, προστασία της φύσης, κλιματική κρίση, δεν υπήρχαν στην ατζέντα, όπως βέβαια δεν υπήρχε η λέξη δημοκρατία. Ο νόμος αυτός λοιπόν, φτιαγμένος από τους νομοθέτες της χούντας, είχε ως κριτήριο την ανεμπόδιστη άσκηση της κυνηγετικής δραστηριότητας σε όλη την επικράτεια, δίνοντας -με τη σκέψη εκείνης της εποχής- υπερβολικά προνόμια στους κυνηγούς: στον άνθρωπο ανήκαν όλα όσα υπήρχαν στη Γη και αυτός μπορούσε και έπρεπε να τα δρέψει. Αυτή η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων ήταν η νοοτροπία τότε και δυστυχώς δεν έχει αλλάξει πολύ μέχρι σήμερα. Το κριτήριο σίγουρα δεν ήταν η προστασία της φύσης και των ζώων, και πιθανόν δεν θα μπορούσε να είναι, μιας και ο άνθρωπος ακόμα δεν είχε αντιληφθεί τα τεράστια και άλυτα προβλήματα που δημιουργούσε στη φύση.

Ολόκληρος ο πληθυσμός της Γης ήταν τότε 3,6 δισεκατομμύρια, ενώ ο σημερινός είναι 7,8 δισεκατομμύρια, (υπερδιπλασιάστηκε από τότε). Πάρα πολλά είδη ζώων έχουν εξαφανιστεί από τη Γη μέσα σε αυτά τα 53 χρόνια, σε βαθμό που οι επιστήμονες μιλούν σήμερα για την 6η μαζική εξαφάνιση στην ιστορία της Γης και έχουν δώσει στην γεωλογική εποχή που διανύουμε την ονομασία Ανθρωπόκαινο, θέλοντας να επισημάνουν την τεράστια επίδραση του ανθρώπου στα φυσικά οικοσυστήματα. Η σχετική αυτή συζήτηση ξεκίνησε πολύ πρόσφατα, μόλις το 2016.

Αν και το κυνήγι δεν είναι η μοναδική αιτία, είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες μείωσης των πληθυσμών των ζώων και της βιοποικιλότητας, όπως αναγνωρίζεται και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (πηγή Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο).

53 χρόνια μετά, σε έναν κόσμο που δεν έχει καμία σχέση με τον τότε κόσμο, πιστεύουμε πως ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τη στάση μας απέναντι στη φύση, στα ζώα και στον κόσμο γενικότερα. Ο άνθρωπος στέκεται για πρώτη φορά μπροστά στη ζημιά που έχει προξενήσει στον πλανήτη, σαν ένα μωρό παιδί που έβαλε φωτιά στο ίδιο του το σπίτι και κοιτάζει ανήμπορο και απορημένο. Μετράει τα είδη που εξαφανίζονται με όλο και πιο γρήγορο ρυθμό. Παρατηρεί καύσωνες, ακραία καιρικά φαινόμενα, κατάρρευση οικοσυστημάτων, νέες ασθένειες προερχόμενες από την εκμετάλλευση της φύσης, αποψίλωση των δασών, ανησυχεί πλέον ακόμα και για μια πιθανή παγκόσμια επισιτιστική κρίση. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να πει σήμερα ότι δεν ξέρει τι συμβαίνει στο περιβάλλον που ζει. Και όμως, παρά τις τεράστιες ανισορροπίες που έχουμε συνολικά προξενήσει στο περιβάλλον του πλανήτη, κάποιοι άνθρωποι θέλουν να συνεχίζουν μια αναχρονιστική, οχλούσα και καταστροφική συνήθεια: Να σκοτώνουν ζώα ως ‘σπορ’. Άλλοι γιατί τους αρέσει, άλλοι γιατί έχουν σημαντικά οικονομικά συμφέροντα, άλλοι γιατί απλά το συνήθισαν από μικροί. Όμως η τραγική κατάσταση στην οποία οδηγούμε τον πλανήτη, έχει αφυπνίσει πλέον πολλούς ανθρώπους. Όλο και περισσότεροι διαφωνούν με τις καταστροφικές πρακτικές του παρελθόντος, ευαισθητοποιούνται, αγαπούν τα ζώα, τη φύση και τη ζωή.

Το νομοθετικό πλαίσιο περί θήρας που ισχύει σήμερα είναι απαρχαιωμένο και ξεπερασμένο, μιας και η κατάσταση της φύσης στην Ελλάδα, αλλά και η αντίληψη της κοινωνίας για το περιβάλλον και τα ζώα, έχουν αλλάξει πολύ από την εποχή που ψηφίστηκαν οι νόμοι για το κυνήγι. Σε μια εποχή που η κλιματική κρίση κάνει όλο και περισσότερο αισθητή την παρουσία της και η απώλεια της βιοποικιλότητας είναι μια από τις σοβαρότερες απειλές για όλον τον πλανήτη και για τη χώρα μας, θεωρούμε ότι το να σκοτώνονται χιλιάδες ζώα για ‘σπορ’ είναι μια απαράδεκτη δραστηριότητα.

Αναγνωρίζοντας αυτήν την πραγματικότητα, αποφασίσαμε να ιδρύσουμε μια νέα συλλογικότητα με την επωνυμία SaveWild, που να ασχοληθεί με το θέμα ‘Κυνήγι’ και με άλλες ανθρωπογενείς απειλές της άγριας ζωής, η οποία να αποτελέσει ένα αντίβαρο στο μονοπώλιο της κυνηγετικής άποψης στην κοινωνία και στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Αναζητούμε τη συνεργασία με άλλες συλλογικότητες και άτομα που έχουν κοινή αντίληψη με μας, ευελπιστώντας να διευρύνουμε τη βάση μας, τον αριθμό των εκπροσωπούμενων πολιτών και την πολιτική πίεση που πρέπει να ασκήσουμε.

Μερικές από τις αρχές μας:

– Το κυνήγι δεν αποτελεί άθλημα, ούτε μέσο διαχείρισης της φύσης. Είναι μια δραστηριότητα που έρχεται από άλλες εποχές, όπου η φύση ήταν σε καλύτερη κατάσταση και υπήρχαν άλλες ανάγκες και άλλη αντίληψη για τη φύση. Σήμερα το κυνήγι είναι μια οχλούσα, αχρείαστη και επιζήμια για το περιβάλλον δραστηριότητα που ο μόνος σκοπός της είναι η διασκέδαση των ατόμων που την ασκούν.

– Θεωρούμε ότι το κυνήγι πρέπει να τεθεί σε συζήτηση από την αρχή, σε μηδενική βάση. Υπάρχουν μεγάλες στρεβλώσεις που διαιωνίζονται χωρίς λόγο, μόνο και μόνο επειδή ποτέ κανένας πολιτικός δεν ασχολήθηκε με το θέμα και επειδή οι κυνηγοί έχουν μονόλογο με το υπουργείο.

– Οι νόμοι για τη θήρα θα πρέπει να είναι πρωτίστως νόμοι προστασίας του περιβάλλοντος. Το φυσικό περιβάλλον, οι βιότοποι, οι πληθυσμοί των ζώων θα πρέπει να έχουν απόλυτη προτεραιότητα σε σχέση με την κυνηγετική δραστηριότητα, και όχι το ανάποδο.

– Απόλυτη προτεραιότητα θα πρέπει να έχει και ο σεβασμός σε όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους που κάνουν χρήση των φυσικών πόρων- το κυνήγι είναι απολύτως ασύμβατο με πολλές άλλες δραστηριότητες που γίνονται στη φύση.

– Δεν θέλουμε ακρότητες, κραυγές και φανατισμό. Θέλουμε να αγωνιστούμε με συνέπεια και σταθερότητα, με επιστημονικά επιχειρήματα, ως σοβαροί συνομιλητές και κοινωνικοί εταίροι σε κάθε συζήτηση γύρω από το θέμα. Θέλουμε το μονοπώλιο των κυνηγών στη λήψη αποφάσεων να σταματήσει και οι πολιτικοί να αναγκαστούν να δώσουν σημασία στο διογκούμενο κύμα της κοινωνίας που είναι ενάντια στο κυνήγι.

– Νιώθουμε ότι οι πολίτες που είναι ενάντια στο κυνήγι είναι πιθανόν περισσότεροι από τους κυνηγούς, αλλά δεν έχουν μέχρι τώρα βρει τρόπο να εκφραστούν οργανωμένα και γι’ αυτό δεν υπολογίζονται κατά τη λήψη των αποφάσεων. Θέλουμε να δώσουμε στους πολιτικούς όλων των κομμάτων να καταλάβουν ότι υπάρχει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που διαφωνεί με την πρακτική αυτή, που απλά δεν είχε μέχρι τώρα καμία εκπροσώπηση και ήταν ‘αόρατο’ για αυτόν τον λόγο.

– Ιδανικά, σε βάθος χρόνου, θα θέλαμε έναν κόσμο χωρίς κυνήγι. Γνωρίζουμε, όμως, ότι δεν είναι κάτι που μπορεί να συμβεί εύκολα, ούτε γρήγορα. Θέλουμε να αγωνιστούμε για τον πραγματικό έλεγχο της δραστηριότητας αυτής και τη διαχείριση της με σωστότερο τρόπο από την πολιτεία, με απώτερο στόχο τη μείωση της ή και την εγκατάλειψη της κάποτε, όταν η κοινωνία θα ωριμάσει προς αυτήν την κατεύθυνση.

– Αντικείμενο του SaveWild είναι επίσης κάθε άλλη απειλή για την άγρια ζωή, όπως καταστροφή ενδιαιτημάτων, εμπόριο (παράνομο και νόμιμο) διαφόρων άγριων ζώων, παράνομο ψάρεμα και καταστροφή των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, παγίδευση και αιχμαλωσία άγριων ζώων, και άλλες.

Καλούμε όλους όσους έχουν κοινές αρχές και διαφωνούν με τη δραστηριότητα του κυνηγιού και με τον τρόπο που ασκείται, να έρθουν μαζί μας, να αλλάξουμε τις πολλές στρεβλώσεις των νόμων περί θήρας.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΓΡΙΩΝ ΖΩΩΝ «Αλκυόνη»
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΒΙΟΠΟΙΚΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΓΡΙΑΣ ΖΩΗΣ ΝΑΞΟΥ
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
ΑΓΡΙΑ ΦΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

​

Η εμφάνιση της μέδουσας Aequorea forskalea στον Παγασητικό και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας δεν επιφέρει κάποιο κίνδυνο μίας και αυτές οι μέδουσες είναι ακίνδυνες για τον άνθρωπο.

Οι πολίτες την χαρακτηρίζουν σαν μαύρη μέδουσα λόγω των πολλών μπλε σκούρων καναλιών που έχουν και φαίνονται σαν μαύρα.

Οι μέδουσες αυτές αντέχουν σε κρύα νερά και θα φύγουν σύντομα. Ενώ τώρα για Μάρτιο και Απρίλιο θα υποδεχτούμε και την ετήσια έξαρση των μεδουσών πυξίδα (Chrysaora hysoscella).

Πιο πολύ έχουμε να ανησυχούμε για το ότι εισήλθαμε στην 2η χρονιά της έξαρσης των μεδουσών Pelagia noctiluca, η οποία θα είναι χειρότερη απ' ότι πέρσι, παρά για τις άλλες μέδουσες.

Αλλάζουμε τον τρόπο του report και θα το ανακοινώνουμε ανά 50.000 καταγραφές αντί για 10.000 καταγραφές που κάναμε ως σήμερα γιατί έχει αρχίσει να μικραίνει σημαντικά και αρκετά γρήγορα ο χρόνος τον οποίο καταγράφουμε 10.000+ καταγραφές.

Σήμερα έχουμε φτάσει να έχουμε γνώση και δεδομένα για πάνω από 250.000 καταγραφές, οι οποίες αφορούν όμως για 12.866 είδη στο project μας στο inaturalist.

Να θυμίσουμε ότι:
​
- στις 31 Δεκεμβρίου 2021 ξεπεράσαμε τις 230.000 καταγραφές για 12.565+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 16 Νοεμβρίου 2021 ξεπεράσαμε τις 220.000 καταγραφές για 12.370+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 09 Οκτωβρίου 2021 ξεπεράσαμε τις 210.000 καταγραφές για 12.110 είδη στην Ελλάδα.
- στις 04 Σεπτεμβρίου 2021 ξεπεράσαμε τις 200.000 καταγραφές για 11.915+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 02 Ιουλίου 2021 ξεπεράσαμε τς 190.000 καταγραφές για 11.695 είδη στην Ελλάδα.
- στις 30 Ιουνίου 2021 ξεπεράσαμε τς 180.000 καταγραφές για 11.480+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 26 Μαΐου 2021 ξεπεράσαμε τις 170.000 καταγραφές για 11.260+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 22 Απριλίου 2021 ξεπεράσαμε τις 160.000 καταγραφές για 11.080+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 21 Μαρτίου 2021 ξεπεράσαμε τις 150.000 καταγραφές για 10.685+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 12 Φεβρουαρίου 2021 ξεπεράσαμε τις 140.000 καταγραφές για 10.580+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 1 Ιανουαρίου 2021 ξεπεράσαμε τις 130.000 καταγραφές για 9945+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 9 Νοεμβρίου 2020 ξεπεράσαμε τις 120.000 καταγραφές για 9550+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 26 Σεπτεμβρίου 2020 ξεπεράσαμε τις 110.000 καταγραφές για 9075+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 29 Ιουλίου 2020 ξεπεράσαμε τις 100.000 καταγραφές για 8760+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 1 Ιουνίου 2020 ξεπεράσαμε τις 90.000 καταγραφές για 8330+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 9 Απριλίου 2020 ξεπεράσαμε τις 80.000 καταγραφές για 7.825+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 27 Δεκεμβρίου 2019 ξεπεράσαμε τις 70.000 καταγραφές για 7.220+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 06 Οκτωβρίου 2019 ξεπεράσαμε τις 60.000 καταγραφές για 6.570+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 22 Ιουλίου 2019 ξεπεράσαμε τις 50.000 καταγραφές για 6.095+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 18 Μαΐου 2019 ξεπεράσαμε τις 40.000 καταγραφές για 5.560+ είδη στην Ελλάδα.
- στις 26 Ιανουαρίου 2019 ξεπεράσαμε τις 30.000 καταγραφές για 4.925 είδη.
- και στις 24 Ιουλίου 2018 ήταν που μετατράπηκε σε collection project και είχαμε δεδομένα για 19.700 καταγραφές για 3,950 είδη.

Οι άνθρωποι μέσα στο άρθρο αναφέρονται για τσακάλια με τις παρακάτω φράσεις, αλλά αυτό που περιγράφουν δεν μπορεί να αφορά τσακάλια και το εξηγούμε μετά από το σύμβολο "=":

1. Αγέλες τσακαλιών = τα τσακάλια δεν κυνηγάνε σε αγέλες, μπορεί μερικές φορές να κυνηγήσει ένα ζευγάρι.
   
   
2. Κτηνοτρόφος έχει χάσει 50 πρόβατα = σημαίνει καμία προστασία ακόμα και μετά τις πρώτες επιθέσεις.
   
   
3. Έχουν δει αγέλες τσακαλιών = αλλά ούτε μία φωτογραφία ή ένα βίντεο που να το αποδεικνύει.
   
   
4. Μου πνίξανε και δύο μεγάλα σκυλιά και μάλιστα επιτέθηκαν και σε εμένα. = Τα τσακάλια είναι οπορτουνιστικά ζώα και τρώνε τα πάντα, δεν χρειάζεται να σκοτώσουν πόσο να επιτεθούν σε άνθρωπο, ενώ δεν έχει υπάρξει ποτέ επίθεση τσακαλιού σε άνθρωπο.
   
   
5. Και αυτό αφού δεν τα τρώνε τα ζωντανά, απλά τα πιάνουνε από το λαιμό και τους πίνουν το αίμα. = Το τσακάλι δεν πίνει το αίμα. Η επίθεση του τσακαλιού πολλές φορές μοιάζει με του λύκου και επιτίθεται στον λαιμό και στο πίσω μέρος του στομαχιού.
   
   
6. Θέλω να ξέρω ποιος είναι αυτός ο οποίος άφησε ελεύθερα αυτά τα ζώα και μας έχουν καταστρέψει. = Μύθος ο οποίος μεταδίδεται συχνά από κυνηγούς.
   
   

Το συγκεκριμένο άρθρο φαίνεται πως είναι είτε μια προπαγάνδα εναντίον του τσακαλιού, ή πρόκειται για επιθέσεις διάφορων ζώων, όπως λύκοι, τσακάλια, feral dogs, στα πρόβατα που έχουν και επειδή οι κτηνοτρόφοι δεν λαμβάνουν ούτε ένα μέτρο προστασίας για τα κτηνοτροφικά τους ζώα επιδιώκουν να πάρουν τις αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ οι οποίες δεν δίνονται έτσι.

Από τον Ιανουάριο του 2022 έχει υπάρξει επανεμφάνιση των μεδουσών Pelagia noctiluca στις ανατολικές και βόρειο-ανατολικές ακτές της Μάλτας και υπάρχει ένας προβληματισμός αν επανεμφανίσθηκαν φυσιολογικά στην περιοχή μετά την έξαρση που είχε η Μάλτα το 2018-2020 ή αν είναι από τις μεγαλύτερες μετακινήσεις αυτού του είδους που καταγράφονται, από τις ακτές της Ισπανίας και της Γαλλίας που είχαν την ίδια έξαρση πέρσι με εμάς στο Αιγαίο. 

Το φθινόπωρο διακρίναμε μια μεγάλη εξάπλωση και μερική μετακίνηση του είδους, λόγου του καιρού και των υποθαλάσσιων ρευμάτων από τις ακτές της Ισπανίας και της Γαλλίας μέχρι την κεντρική Ιταλία.

Αν έχει υπάρξει τέτοια μαζική μετακίνηση ως την Μάλτα τότε φέτος κινδυνεύουμε να δούμε την έξαρση αυτή και στο Ιόνιο, ίσως και σε σύντομο χρονικό διάστημα - το οποίο εξαρτάται από τα υποθαλάσσια ρεύματα. Αν όμως πρόκειται για μία τόσο σύντομη φυσική έξαρση και επανεμφάνιση τόσο σύντομα - μόλις 2 χρόνια από την τελευταία έξαρση στην Μάλτα, θα πρέπει να μας ανησυχήσει σαν επιστήμονες ακόμα περισσότερο για το τι συμβαίνει.

Όσο αφορά στην Ελλάδα, έχουμε μπει ήδη στην 2η χρονιά έξαρσης (η έξαρση ξεκίνησε από τον Οκτώβριο του 2020) των μεδουσών Pelagia noctiluca και θα είναι σε χειρότερο επίπεδο απ' ότι η προηγούμενη χρονιά στο Αιγαίο, όμως περιμένουμε εξάπλωση και σε άλλες περιοχές που δεν τις είχαμε δει πέρσι. 

Καλό είναι να προετοιμαστούμε έγκαιρα, επιχειρηματίες και πολίτες, για ένα αρκετά δύσκολο καλοκαίρι.

Το σουπιοκόκκαλο είναι ο σκελετός της σουπιάς, η οποία είναι μέλος της οικογένειας των κεφαλόποδων, και ξάδελφος του χταποδιού και άλλων καλαμαριών. Αυτό το ελαφρύ κόκαλο, βοηθά αυτά τα πλάσματα να επιπλέουν. Οι σουπιές ζουν μόνο μερικά χρόνια και πεθαίνουν μετά από την αναπαραγωγή.

Το κόκκαλο της σουπιάς είναι ένα φαρδύ εσωτερικό κέλυφος που του δίνει τη δομή του. Μπορεί να έχετε δει κόκαλο σουπιάς να επιπλέει στο νερό στις θαλάσσιες εκδρομές σας ή να ξεβράζεται σε παραλίες. Μπορεί να έχετε δει ακόμη και σουπιοκόκκαλο σε κλουβιά πουλιών.

Γιατί; Επειδή η σουπιά διατηρεί τα ράμφη τους υγιή - όταν το πουλί ροκανίζει τη σκληρή πλευρά, φθείρει τα κατάφυτα ράμφη. Το κόκκαλο της σουπιάς παρέχει επίσης πηγή ασβεστίου.

Από πού είναι το ασβέστιο; Τα σουπιοκόκκαλα κατασκευάζονται από μια ουσία που ονομάζεται αραγωνίτης - μια μορφή ανθρακικού ασβεστίου που σχηματίζει μια δομή που μοιάζει με πλέγμα. Ουσιαστικά το σουπιοκόκκαλο είναι δυνατό και γεμάτο τρύπες, τις οποίες η σουπιά μπορεί να γεμίσει με μείγμα αερίου και υγρού σε διαφορετικές ποσότητες.

Αυτό είναι εξαιρετικά χρήσιμο για τον έλεγχο της άνωσης τους. Αν η σουπιά θέλει να βυθιστεί, προσθέτει περισσότερο υγρό παρά αέριο. Αν θέλει να ανέβει προσθέτει περισσότερο αέριο παρά υγρό. Σε συνδυασμό με τα πτερύγια και το σύστημα «jet propulsion», αυτό κάνει τις σουπιές αρκετά ευκίνητες.

Οι σουπιές αναπαράγονται (υποβρύχια) και πεθαίνουν αμέσως μετά. Το σώμα τους φθείρεται αφήνοντας το κόκκαλο της σουπιάς που ωθείται στις παραλίες από τον άνεμο!

Το web3 αλλά και οι νέες τεχνολογίες που έχουν έρθει, όπως blockchain, nfts, smart contracts, dao, κλπ μπορεί να είναι ακόμα πολύ νέες τεχνολογίες αλλά μπορούν να καταστούν ένας σημαντικός σύμμαχος για το άμεσο μέλλον όσο αφορά την προστασία της βιοποικιλότητας, την γνώση αλλά και την εξέλιξη σε θέματα γύρω από αυτήν και των βιοτόπων όχι μόνο για τους επιστήμονες αλλά και για τους απλούς πολίτες.

Αλλά πάμε πρώτα να εξηγήσουμε 2-3 πράγματα για αυτούς τους νέους όρους οι οποίοι είναι άγνωστοι για τους περισσότερους.

Ιστορία του Web:

• Web 1.0 ήρθε πρώτο, χρησιμοποιήθηκε την περίοδο 1989-2005.
• Web 2.0 ήρθε έπειτα από το 1.0,  και είναι η τωρινή έκδοση που χρησιμοποιείται σήμερα.
• Το μέλλον είναι το Web 3.0, το οποίο έχει ήδη πολλές εφαρμογές ακόμα και σήμερα στην έκδοση 2.0.

Τι είναι το Web 3.0;

Το μέλλον του WWW είναι το Web 3.0. Μετά την έκδοση 2.0, η τρίτη έκδοση θα έρθει στο ρινγκ των μαχητών, βασισμένη σε έξυπνες εφαρμογές υπολογιστών όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη. Προσπαθεί να δημιουργήσει μια υπεύθυνη και βασισμένη σε δεδομένα διεπαφή και να εξυπηρετεί κάθε άτομο που χρησιμοποιεί την πλατφόρμα.

Προορίζεται να χρησιμοποιεί blockchains, τρισδιάστατα γραφικά, metaverse και το Semantic Web.

Ωστόσο, εάν είστε ιδιαίτερα γνώστες της τεχνολογίας, ίσως γνωρίζετε ότι τέτοια πράγματα υπάρχουν ήδη στην τρέχουσα έκδοση του Διαδικτύου και έχετε δίκιο.

Ορισμένες από τις δυνατότητες του 3.0 εφαρμόζονται ήδη καθώς μιλάμε.

Με την εξάπλωση της τεχνολογίας Blockchain σε διαφορετικές εφαρμογές και ιστότοπους όπως Paypal, Microsoft, Amazon κ.λπ., βλέπουμε να εφαρμόζονται τα κιτ εργαλείων 3.0.

​Η αποκέντρωση είναι το θεμέλιο του 3.0, όπου ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει το διαδίκτυο με όποιον τρόπο κρίνει κατάλληλο.

Ακολουθούν 5 βασικά χαρακτηριστικά που μπορούν να μας βοηθήσουν να ορίσουμε το Web 3.0:

Σημασιολογικό Ιστό

Η επόμενη εξέλιξη του Ιστού περιλαμβάνει τον Σημασιολογικό Ιστό. Ο σημασιολογικός ιστός βελτιώνει τις τεχνολογίες Ιστού σε ζήτηση για τη δημιουργία, την κοινή χρήση και τη σύνδεση περιεχομένου μέσω αναζήτησης και ανάλυσης που βασίζεται στην ικανότητα κατανόησης της σημασίας των λέξεων και όχι σε λέξεις-κλειδιά ή αριθμούς.

Τεχνητή νοημοσύνη

Συνδυάζοντας αυτή τη δυνατότητα με την επεξεργασία φυσικής γλώσσας, στο Web 3.0, οι υπολογιστές μπορούν να διακρίνουν πληροφορίες όπως οι άνθρωποι, προκειμένου να παρέχουν ταχύτερα και πιο σχετικά αποτελέσματα. Γίνονται πιο έξυπνα για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των χρηστών.

3D γραφικά

Ο τρισδιάστατος σχεδιασμός χρησιμοποιείται ευρέως σε ιστότοπους και υπηρεσίες στο Web 3.0. Οδηγοί μουσείων, παιχνίδια υπολογιστή, ηλεκτρονικό εμπόριο, γεωχωρικά πλαίσια κ.λπ. είναι όλα παραδείγματα που χρησιμοποιούν τρισδιάστατα γραφικά.

Συνδεσιμότητα

Με το Web 3.0, οι πληροφορίες συνδέονται περισσότερο χάρη στα σημασιολογικά μεταδεδομένα. Ως αποτέλεσμα, η εμπειρία χρήστη εξελίσσεται σε ένα άλλο επίπεδο συνδεσιμότητας που αξιοποιεί όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες.

Πανταχού παρουσία
​
Το περιεχόμενο είναι προσβάσιμο από πολλές εφαρμογές, κάθε συσκευή είναι συνδεδεμένη στο διαδίκτυο, οι υπηρεσίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν παντού.

Τι είναι το blockchain

Εν συντομία, το blockchain είναι στην ουσία ένα μητρώο (ledger) στο οποίο αποθηκεύονται κι επαληθεύονται πληροφορίες και δεδομένα, τα οποία συνήθως εντάσσονται σε μπλοκ, με τη χρήση κρυπτογραφικών μεθόδων και με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργείται μία συνεχής αλυσίδα δεδομένων, ενώ κάθε τροποποίηση μίας πληροφορίας που έχει καταγραφεί στο μητρώο να επηρεάζει αναγκαστικά όλες τις μεταγενέστερες καταχωρήσεις.

Μία πλατφόρμα blockchain μπορεί να είναι δημόσια (ανοιχτή) ή ιδιωτική (κλειστή), κατ’ αντιστοιχία με το δημόσια (δια)δίκτυα (όπως το internet) και τα εσωτερικά δίκτυα (intranets).

​Σκοπός του blockchain, δεν είναι να εστιάσει στις τεχνικές λεπτομέρειες της τεχνολογίας blockchain, οι οποίες ούτως ή άλλως διαρκώς μεταβάλλονται από νέες παραλλαγές του, αλλά να γίνει κατανοητή η δομή του ώστε να αναδειχθούν τα βασικά χαρακτηριστικά της, τα οποία συνοψίζονται ως εξής:
​

• Αποκεντρωμένη/διανεμημένη τήρηση του μητρώου των δεδομένων από περισσότερους χρήστες / κόμβους.
  
  
• Εμπιστοσύνη μεταξύ των χρηστών οι οποίοι είναι σε θέση ανά πάσα στιγμή να επαληθεύσουν οποιαδήποτε καταχώρηση ή συναλλαγή στο δίκτυο.
  
  
• Διαφάνεια καθώς όλες οι συναλλαγές είναι καταγεγραμμένες στο μητρώο και είναι δημόσια προσβάσιμες ανά πάσα στιγμή.
  
  
• Ασφάλεια καθώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να τροποποιηθούν ήδη καταχωρημένες συναλλαγές.
  
  

Επιγραμματικά η τεχνολογία είναι μία αποκεντρωμένη και διανεμημένη βάση δεδομένων, όπου οι καταχωρήσεις κρυπτογραφούνται και επιβεβαιώνονται δημιουργώντας μία αλληλουχία με τις προηγούμενες καταχωρήσεις. Κοινή συνισταμένη των χαρακτηριστικών αυτών είναι η εμπέδωση (ή μάλλον αποκατάσταση) της εμπιστοσύνης, η οποία πλέον εκφεύγει από τις κεντρικές αρχές ως αρμοδιότητα και μεταφέρεται μεταξύ των χρηστών.

​Με όσο πιο απλά λόγια τα NFTs (Non Fungible Tokens) είναι μία ακόμα εφαρμογή της τεχνολογίας Blockchain, ενώ η αρχική τους ιδέα εν πολλοίς συλλήφθηκε στα σωθικά του οικοσυστήματος των πρώτων κρυπτονομισμάτων.

Πρόκειται για μοναδικές στο είδος τους μονάδες δεδομένων (data units) που περιέχουν πληροφορίες σχετικά με την ιδιοκτησία ενός περιουσιακού στοιχείου, αποθηκευμένες σε ασφαλή κρυπτογραφημένη καθολική αλυσίδα καταχωρίσεων, δηλαδή σε ένα blockchain.

​Με αυτόν τον τρόπο, ένα “token”, που αντιστοιχεί π.χ. σε ένα έργο τέχνης ή σε ένα ζευγάρι συλλεκτικά αθλητικά παπούτσια, καθίσταται ταυτόχρονα ψηφιακό περιουσιακό στοιχείο αλλά και απόδειξη ιδιοκτησίας του σχετικού περιουσιακού στοιχείου – κάτι που ξεκλειδώνει την ενδιαφέρουσα δυνατότητα των NFTs ως μέσου συναλλαγών «φυσικών» αντικειμένων.

​Οι αποκεντρωμένοι αυτόνομοι οργανισμοί (DAO) είναι πρωτόκολλα blockchain ανοιχτού κώδικα που διέπονται από κώδικες και προγράμματα υπολογιστών. Η φύση ανοιχτού κώδικα των DAO τα καθιστά κατάλληλο μοντέλο για κάθε οργανισμό που προσπαθεί να επιτύχει αμετάβλητο και αναξιόπιστο τρόπο στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, ειδικά για συλλογικότητες, οργανώσεις και ομάδες που οι αποφάσεις παίρνονται από όλα τα μέλη τους.

Ένα έξυπνο συμβόλαιο είναι ένα πρωτόκολλο υπολογιστή που προορίζεται να διευκολύνει ψηφιακά, να επαληθεύσει ή να επιβάλει τη διαπραγμάτευση ή την εκτέλεση μιας σύμβασης. Τα έξυπνα συμβόλαια επιτρέπουν την εκτέλεση αξιόπιστων συναλλαγών χωρίς τρίτους. Αυτές οι συναλλαγές είναι ανιχνεύσιμες και μη αναστρέψιμες. Τα έξυπνα συμβόλαια προς το παρών είναι γνωστά για τον απλό κόσμο με τις  συναλλαγές όπως στα nft's και τις οργανώσεις DAO, αλλά η χρήση τους δεν έχει όρια. 

Πως όμως όλα αυτά μπορούν να βοηθήσουν την βιοποικιλότητα;

Μπορεί να υπάρχουν θετικά στοιχεία για το πως μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτές τις τεχνολογίες αλλά δεν μπορούν να λείπουν και οι κίνδυνοι. Γενικά δεν υπάρχει κάποιο όριο, παρά μόνο οι γνώσεις του καθενός στο τι μπορεί να δημιουργήσει.

Τα θετικά:

• Αποκεντρωμένες πληροφορίες και γνώσεις μπορούν να οδηγήσουν σε δημιουργία νέων ιστοσελίδων και πλατφορμών όπου δεδομένα δεν θα χάνονται μετά από χρόνια, όπως π.χ. ενημερωτικό blog για την άγρια ζωή που έκλεισε 10 ή και περισσότερα χρόνια πριν, ή βάσεις δεδομένων για καταγραφές βιοποικιλότητας που χάθηκαν λόγω προβλήματος υπολογιστή ή server, ή ακόμα και λάθους χρήστη.
  
  
• Αποκεντρωμένες αυτόνομες οργανώσεις όπου παρέχουν πλήρη διαφάνεια στις αποφάσεις των μελών τους.
  
  
• Διαφάνεια στα οικονομικά για το που πηγαίνουν ακριβώς, αλλά και να μην επιτρέπεται η μετακίνηση χρημάτων γιατί δεν έχει παρθεί απόφαση (αυτό αφορά συνδυασμό DAO με έξυπνα συμβόλαια).
  
  
• Πραγματικό αντίκτυπο στην καθημερινότητα μέσω NFT's και Metaverse, όπως π.χ. η ενίσχυση ενός οργανισμού ή ενός πρότζεκτ προστασίας άγριας ζωής με ένα ποσό για κάθε πώληση ή και μεταπώληση ενός NFT, ή η δημιουργία εκθεσιακών κέντρων ή κέντρων ενημέρωσης βιοποικιλότητας σε metaverse πλατφόρμες. 
  
  
• Μέσω blockchain μπορούν να υπάρχουν για πάντα στο διαδίκτυο από φωτογραφίες σπάνιων ειδών ή εξαφανισμένων, έγγραφα (όπως π.χ. ebooks), ήχοι ζώων, μελέτες και έρευνες, βάσεις δεδομένων και πολλά άλλα χωρίς να υπάρχει όριο.
  
  
• Αυτόματες πληρωμές προς δημιουργούς περιεχομένου, οργανώσεων, πλατφόρμες ή και δικαιώματα χρήσης ενός υλικός όπως π.χ. μιας εικόνας.
  
  
• Μη λογοκρισία και να μπορούν να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομα τους.

Τα αρνητικά:

• Με αποκεντρωμένες πλατφόρμες και μη λογοκρισία ειδικά σε fake news πρέπει να προετοιμαστούμε για άσχημη προπαγάνδα, όπως π.χ. υπέρ του κυνηγιού και της αγάπης των κυνηγών για να σκοτώνουν ζώα, ή άλλα νέα κατά της βιοποικιλότητας όπως π.χ. πόσο επικίνδυνα είναι κάποια είδη προς τον άνθρωπο ενώ δεν θα είναι όπως θα τα περιγράφουν.
  
  
• Γενικά ότι μπορεί να λειτουργήσει σαν θετικό, μπορεί να δουλέψει και σαν όπλο για μεγαλύτερη καταστροφή της βιοποικιλότητας και των βιοτόπων τους, από καλοθελητές.
  
  
• Να χαθεί η πρόσβαση στους λογαριασμούς πλατφορμών έτσι και χαθούν οι κωδικοί χρηστών. Μιας και δεν είναι κάπου αποθηκευμένοι, χάνεται για πάντα η πρόσβαση στην διαχείριση της πλατφόρμας (και όχι στο προϊόν, π.χ. μια βάση δεδομένων ή μια φωτογραφία) όπου υπάρχουν τα δεδομένα, με αυτό να συνεπάγεται ότι δεν μπορεί να αλλαχτεί κάτι ή να διαγραφεί.

Με απόφαση της Περιφέρειας Ηπείρου, οι κυνηγοί του νομού καλούνται να προσκομίσουν, δείγματα αγριόχοιρων στην κτηνιατρική υπηρεσία για την καταπολέμηση της Αφρικανικής Πανώλης των χοίρων.

Εθελοντική η δράση των κυνηγών.

Σύμφωνα με την απόφαση, όσοι κυνηγοί αποφασίσουν να συνδράμουν στην «ενίσχυση της επιτήρησης της Α.Π.Χ.» που έθεσε το τμήμα Κτηνιατρικής της Π.Ε. Ιωαννίνων, θα τους καταβληθεί ένα οικονομικό ποσό, αναλόγως τα δείγματα που θα παραδώσουν στην αρμόδια υπηρεσία.

Δείτε παρακάτω τον πίνακα με τα δείγματα των αγριόχοιρουν και τα οικονομικά ποσά για το καθένα:Αφορά τις Π.Ε. Ιωαννίνων & Θεσπρωτίας​

ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΑΝΩΛΗ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ 

1. Οικονομική ενίσχυση προσκόμιση στην κτηνιατρική υπηρεσία - Σπλήνα Αγριόχοιρου - 30 ευρώ
2. Προσκόμιση στην κτηνιατρική υπηρεσία μήτρας ενήλικου θηλυκού αγριόχοιρου - 150 ευρώ
3. Ειδοποίηση για νεκρό αγριόχοιρο και υπόδειξη με παρουσία του κυνηγού - 100 ευρώ
4. Συνδρομή στην κτηνιατρική υπηρεσία για την υγ. ταφή αγριόχοιρου - 60 ευρώ 

* Ο κυνηγός δηλώνει ενυπόγραφα στην κτην. υπηρεσία (πρακτικό) ότι δεν έχει απορρίψει μέρη του θηράματος στο περιβάλλον και δεν τα έχει δώσει ως ζωοτροφή. 

Διαβάστε και την επίσημη ανακοίνωση που εξέδωσε η Περιφέρεια Ηπείρου σχετικά με την καταπολέμηση της Αφρικανικής Πανώλης των χοίρων:
​​

Ψευδολύσσα επιβεβαιώθηκε σε δείγματα αγριόχοιρων στο Νομό Ιωαννίνων. Σύμφωνα με πληροφορίες τα δείγματα είχαν ληφθεί από τις περιοχές του Πωγωνίου και της Λάκκας Σουλίου.

Αναλύθηκαν με ευθύνη της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας και επιβεβαιώθηκε η ψευδολύσσα στον πληθυσμό των αγριόχοιρων.

Τα συμπτώματα της συγκεκριμένης νόσου δεν είναι πάντα ορατά και ο κυνηγός δεν μπορεί να τα διαγνώσει σε σκοτωμένα αγριογούρουνα.

Από τα αγριογούρουνα μπορεί να μολυνθεί ο σκύλος κάτι που φαίνεται ότι έχει συμβεί στην περιοχή.

Η μετάδοση στα σκυλιά γίνεται συνήθως από την κατανάλωση τμημάτων κρέατος ή σπλάχνων του ζώου ενώ δεν υπάρχει θεραπεία ούτε και εμβόλιο για τη νόσο στους σκύλους.

Η ψευδολύσσα δε μεταδίδεται στον άνθρωπο.

Η εκτίμηση είναι ότι η ψευδολύσσα δεν περιορίζεται στις συγκεκριμένες περιοχές όπου επιβεβαιώθηκε αλλά στους περισσότερους κυνηγότοπους.

Πηγή: epiruspost

Μια νέα έρευνα αποκαλύπτει ποιο χρώμα βλέπουν τα κουνούπια και τα προσελκύει για να μας τσιμπήσουν. 

Αν θέλετε να προστατευθείτε από τα κουνούπια που θα εισβάλλουν στη ζωή μας τους επόμενους μήνες, προσέξτε τι χρώμα ρούχα φοράτε. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον ανακάλυψαν ότι ένα κοινό κουνούπι προσελκύεται μόνο από ορισμένα χρώματα και αγνοεί τα υπόλοιπα. Επομένως, μπορεί να έχουμε ένα πρόσθετο μέσον στα χέρια μας για να αποφύγουμε τις επιθέσεις τους.

Η διαδικασία που χρησιμοποιούν τα κουνούπια για να μας εντοπίζουν είναι εντυπωσιακή, λένε οι ερευνητές. Έως τώρα πίστευαν ότι χρησιμοποιούν τρία βασικά ίχνη:

• Το διοξείδιο του άνθρακα που εκπνέουμε
• Τις χημικές ουσίες του ιδρώτα μας
• Τη θερμοκρασία του δέρματος μας

Η νέα έρευνα, όμως, υποδηλώνει ότι «υπάρχει ακόμα ένα ίχνος: το χρώμα που βλέπουν», λέει ο επικεφαλής ερευνητής Dr. Jeffrey Riffell, καθηγητής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, στο Σηάτλ.

Σύμφωνα με τη νέα έρευνα, τα κουνούπια πρώτα εντοπίζουν το διοξείδιο του άνθρακα που εκπνέουμε. 

Ύστερα, πετούν προς συγκεκριμένα χρώματα, όπως:

• Το κόκκινο
• Το πορτοκαλί
• Το μαύρο
• Το κυανό

Τα υπόλοιπα χρώματα, όπως το πράσινο, το μπλε, το λευκό και το μωβ, τα αφήνουν παγερά αδιάφορα. Τα ευρήματα αυτά εξηγούν γιατί κατευθύνονται απ’ ευθείας στο δέρμα μας, δεδομένου ότι – ανεξάρτητα από την συνολική χροιά του – αυτό εκπέμπει ένα ισχυρό κοκκινοπορτοκαλί «σήμα» στα μάτια. «Η χροιά του δέρματος δεν έχει σημασία. Όλοι εκπέμπουμε ένα ισχυρό κόκκινο «σήμα»», τόνισε ο Dr. Riffell.

Η έρευνα

Οι ερευνητές δημοσιεύουν τα ευρήματά τους στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Communications. Στην έρευνά τους χρησιμοποίησαν θηλυκά κουνούπια του είδους Aedes aegypti. Τα θηλυκά κουνούπια είναι τα μόνα που πίνουν αίμα. Το συγκεκριμένο είδος είναι αυτό που μεταδίδει τον δάγκειο πυρετό, τον κίτρινο πυρετό, τον ιό  chikungunya και τον ιό Ζίκα.

Οι ερευνητές έβαλαν εκατομμύρια κουνούπια σε μικροσκοπικούς θαλάμους δοκιμών, καταγράφοντας την πορεία τους. Στους χώρους απελευθέρωναν διάφορες μυρωδιές, ενώ τοποθετούσαν και διάφορα οπτικά ερεθίσματα, όπως μια έγχρωμη κηλίδα ή το δάκτυλό τους.

Χωρίς οσφρητικό ερέθισμα, τα κουνούπια αγνοούσαν την έγχρωμη κηλίδα, ανεξάρτητα από το χρώμα της. Όταν όμως οι ερευνητές έβαλαν στον χώρο λίγο διοξείδιο του άνθρακα (CO2), τα κουνούπια συνέχισαν να αγνοούν μόνο τα μισά χρώματα. Όπου έβλεπαν κόκκινη, πορτοκαλί, μαύρη ή κυανή κηλίδα, πετούσαν γρήγορα προς το μέρος της.

Το ίδιο έκαναν και μόλις οι ερευνητές έβαζαν μέσα στον θάλαμο το (γυμνό) δάκτυλό τους. Όταν όμως φορούσαν ένα πράσινο γάντι, τα κουνούπια δεν το πλησίαζαν!

Το διοξείδιο του άνθρακα είναι άοσμο για τους ανθρώπους. Είναι το αέριο που οι άνθρωποι και άλλα ζώα απελευθερώνουν με κάθε εκπνοή. Τα κουνούπια, όμως, μπορούν να το μυρίσουν.

Προγενέστερη έρευνα του Dr. Riffell και των συνεργατών του έχει δείξει ότι το αέριο αυτό αυξάνει τη δραστηριότητα των θηλυκών κουνουπιών. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι αρχίζουν να ψάχνουν τον χώρο γύρω τους, προφανώς αναζητώντας έναν ξενιστή για να πιουν αίμα. Το αίμα είναι απαραίτητο για την αναπαραγωγή τους.

Τι μπορούμε να κάνουμε

Η νέα έρευνα απέδειξε ότι, μετά την ανίχνευση του διοξειδίου του άνθρακα, τα μάτια τους αναζητούν ορισμένα μήκη κύματος στο οπτικό φάσμα. Σε αυτά τα μήκη κύματος εμπίπτει το χρώμα του δέρματoς μας.

Η γνώση για τα χρώματα που προσελκύουν και απωθούν τα κουνούπια μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη καλύτερων εντομοαπωθητικών προϊόντων, παγίδων και άλλων μεθόδων για την προστασία από αυτά και από τις ασθένειες που προκαλούν.

Κάποια ιστορικά ενθύμια το τι καταφέραμε να κάνουμε την τελευταία δεκαετία για να αφήσουμε το στίγμα μας για πάντα θα τα πουλήσουμε σαν NFT (για να μείνουν για πάντα στο blockchain), αλλά με ένα πραγματικό αντίκτυπο στην καθημερινότητα και την πραγματική ζωή.

Ξεκινάμε με το δικό μας Boarding pass: Mars 2020, το οποίο έχει μια έκπληξη σαν δώρο για τον αγοραστή, αλλά ταυτόχρονα και μια υποστήριξη 3% στο Ελληνικό Παρατηρητήριο Βιοποικιλότητας για όλες τις μελλοντικές μεταπωλήσεις που μπορεί να υπάρξουν.

Αγοράστε το τώρα στο: https://opensea.io/assets/matic/0x2953399124f0cbb46d2cbacd8a89cf0599974963/12527476386425277225366382442636310032479909053612430064993389726276243161089/

Οι προστατευόμενες περιοχές χωρίζονται σε 7 κατηγορίες και η κάθε κατηγορία ορίζει τι επιτρέπεται και τι όχι και ποια είναι τα κριτήρια μιας περιοχής ως ένταξης σε αυτές τις κατηγορίες.

• Ia Αυστηρό φυσικό καταφύγιο: Η κατηγορία ia είναι αυστηρά προστατευόμενες περιοχές που προορίζονται για την προστασία της βιοποικιλότητας και επίσης πιθανώς γεωλογικών/γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών, όπου η ανθρώπινη επίσκεψη, η χρήση και οι επιπτώσεις ελέγχονται αυστηρά και περιορίζονται για τη διασφάλιση της προστασίας των αξιών διατήρησης. Τέτοιες προστατευόμενες περιοχές μπορούν να χρησιμεύσουν ως απαραίτητες περιοχές αναφοράς για επιστημονική έρευνα και παρακολούθηση.
  
  Πρωταρχικός στόχος
  
  ​Για τη διατήρηση εξαιρετικά περιφερειακών, εθνικών ή παγκόσμιων οικοσυστημάτων, ειδών (εμφανίσεις ή συσσωματώσεις) ή/και χαρακτηριστικά γεωποικιλότητας: αυτά τα χαρακτηριστικά θα έχουν σχηματιστεί ως επί το πλείστον ή εξ ολοκλήρου από μη ανθρώπινες δυνάμεις και θα υποβαθμιστούν ή θα καταστραφούν όταν υποβληθούν σε όλους εκτός από πολύ ελαφρύ άνθρωπο επίπτωση.
  
  Άλλοι στόχοι
  
  🔹Να διατηρηθούν τα οικοσυστήματα, τα είδη και τα χαρακτηριστικά της γεωποικιλότητας σε μια κατάσταση όσο το δυνατόν πιο αδιατάρακτη από την πρόσφατη ανθρώπινη δραστηριότητα.
  
  🔹Διασφάλιση παραδειγμάτων φυσικού περιβάλλοντος για επιστημονικές μελέτες, περιβαλλοντική παρακολούθηση και εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένων των βασικών περιοχών από τις οποίες αποκλείεται κάθε πρόσβαση που μπορεί να αποφευχθεί
  
  🔹Ελαχιστοποίηση της ενόχλησης μέσω προσεκτικού σχεδιασμού και εφαρμογής της έρευνας και άλλων εγκεκριμένων δραστηριοτήτων.
  
  🔹Να διατηρήσει τις πολιτιστικές και πνευματικές αξίες που συνδέονται με τη φύση.
  
  Διακριτικά χαρακτηριστικά
  
  Η περιοχή πρέπει γενικά:
  
  🔹Να διαθέτει ένα σε μεγάλο βαθμό πλήρες σύνολο αναμενόμενων ιθαγενών ειδών σε οικολογικά σημαντικές πυκνότητες ή να είναι ικανό να τα επαναφέρει σε τέτοιες πυκνότητες μέσω φυσικών διεργασιών ή χρονικά περιορισμένων παρεμβάσεων.
  
  🔹Να διαθέτει ένα πλήρες σύνολο αναμενόμενων εγγενών οικοσυστημάτων, σε μεγάλο βαθμό άθικτα με ανέπαφες οικολογικές διεργασίες ή διαδικασίες που μπορούν να αποκατασταθούν με ελάχιστη παρέμβαση διαχείρισης.
  
  🔹Να είναι απαλλαγμένη από σημαντική άμεση παρέμβαση του σύγχρονου ανθρώπου που θα έθετε σε κίνδυνο τους καθορισμένους στόχους διατήρησης για την περιοχή, κάτι που συνήθως συνεπάγεται περιορισμό της πρόσβασης των ανθρώπων και αποκλεισμό των οικισμών.
  
  🔹Δεν απαιτεί ουσιαστική και συνεχή παρέμβαση για την επίτευξη των στόχων διατήρησης.
  
  🔹Να περιβάλλεται όταν είναι εφικτό από χρήσεις γης που συμβάλλουν στην επίτευξη των καθορισμένων στόχων διατήρησης της περιοχής.
  
  🔹Να είναι κατάλληλος ως βασικός χώρος παρακολούθησης για την παρακολούθηση του σχετικού αντίκτυπου των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.
  
  🔹Να γίνεται διαχείριση για σχετικά χαμηλή επίσκεψη από ανθρώπους.
  
  🔹Να είναι σε θέση να διαχειρίζεται την εξασφάλιση ελάχιστης ενόχλησης (ειδικά σχετικά με το θαλάσσιο περιβάλλον).
  
  Η περιοχή θα μπορούσε να έχει θρησκευτική ή πνευματική σημασία (όπως ένας ιερός φυσικός χώρος) εφόσον η διατήρηση της βιοποικιλότητας προσδιορίζεται ως πρωταρχικός στόχος. Σε αυτήν την περίπτωση, η περιοχή μπορεί να περιέχει τοποθεσίες που θα μπορούσαν να επισκέπτονται περιορισμένος αριθμός ατόμων που ασχολούνται με θρησκευτικές δραστηριότητες σύμφωνα με τους στόχους διαχείρισης της περιοχής.
  
  Ρόλος στο τοπίο / θαλασσινό τοπίο.
  
  Οι περιοχές της κατηγορίας ia αποτελούν ζωτικό συστατικό στην εργαλειοθήκη της διατήρησης. Καθώς η Γη επηρεάζεται όλο και περισσότερο από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, απομένουν σταδιακά λιγότερες περιοχές όπου τέτοιες δραστηριότητες είναι αυστηρά περιορισμένες. Χωρίς την προστασία που συνοδεύει του στόχους του ia, δεν θα έμεναν γρήγορα τέτοιες περιοχές. Ως εκ τούτου, αυτές οι περιοχές συμβάλλουν σημαντικά στη διατήρηση μέσω:
  
  🔹Προστασία μέρους του πλούτου της γης που δεν θα επιβιώσει εκτός τέτοιων αυστηρά προστατευμένων περιοχών.
  
  🔹Παροχή σημείων αναφοράς που επιτρέπουν τη βασική και μακροπρόθεσμη μέτρηση και παρακολούθηση των επιπτώσεων των αλλαγών που προκαλούνται από τον άνθρωπο εκτός τέτοιων περιοχών (π.χ. ρύπανση).
  
  🔹Παροχή περιοχών όπου τα οικοσυστήματα μπορούν να μελετηθούν σε όσο το δυνατόν πιο παρθένο περιβάλλον.
  
  🔹Προστασία πρόσθετων υπηρεσιών οικοσυστήματος.​
  
  ​🔹Προστασία φυσικών χώρων που έχουν επίσης θρησκευτική και πολιτιστική σημασία.
  
  Τι κάνει την κατηγορία Ia μοναδική;
  
  Η κατανομή της κατηγορίας είναι θέμα επιλογής, ανάλογα με τους μακροπρόθεσμους στόχους διαχείρισης, συχνά με έναν αριθμό εναλλακτικών επιλογών που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε οποιαδήποτε τοποθεσία. Το παρακάτω πλαίσιο περιγράφει ορισμένους από τους κύριους λόγους για τους οποίους η Κατηγορία Ια μπορεί να επιλεγεί σε συγκεκριμένες περιπτώσεις έναντι άλλων κατηγοριών που επιδιώκουν παρόμοιους στόχους.
  
  Η κατηγορία Ia διαφέρει από τις άλλες κατηγορίες με τους εξής τρόπους:
  
  🔹Κατηγορία Ib: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας Ib θα είναι γενικά μεγαλύτερες και λιγότερο αυστηρά προστατευμένες από ανθρώπινη επίσκεψη από την κατηγορία Ia: αν και συνήθως δεν υπόκεινται σε μαζικό τουρισμό, ενδέχεται να είναι ανοιχτές σε περιορισμένο αριθμό ατόμων που είναι προετοιμασμένα για αυτοδύναμα ταξίδια, όπως με τα πόδια ή με βάρκα, πράγμα που δεν συμβαίνει πάντα στην Ια.
  
  🔹Κατηγορία ΙΙ: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας ΙΙ συνήθως συνδυάζουν την προστασία του οικοσυστήματος με την αναψυχή, που υπόκειται σε ζωνοποίηση, σε κλίμακα ακατάλληλη για την κατηγορία Ι.
  
  🔹Κατηγορία III: Οι προστατευόμενες περιοχές Κατηγορίας III επικεντρώνονται γενικά σε ένα συγκεκριμένο φυσικό χαρακτηριστικό, έτσι ώστε η κύρια εστίαση της διαχείρισης είναι στη διατήρηση αυτού του χαρακτηριστικού, ενώ οι στόχοι της Ia στοχεύουν γενικά σε ένα ολόκληρο οικοσύστημα και διαδικασίες οικοσυστήματος.
  
  🔹Κατηγορία IV: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV προστατεύουν θραύσματα οικοσυστημάτων ή οικοτόπων, τα οποία συχνά απαιτούν συνεχή παρέμβαση διαχείρισης για τη διατήρηση. Από την άλλη πλευρά, οι περιοχές της κατηγορίας Ια θα πρέπει να είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοσυντηρούμενες και οι στόχοι τους αποκλείουν μια τέτοια διαχειριστική δραστηριότητα ή το ποσοστό επισκέψεων που είναι κοινό στην κατηγορία IV. Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV συχνά καθορίζονται για την προστασία συγκεκριμένων ειδών ή οικοτόπων και όχι για τους συγκεκριμένους οικολογικούς στόχους της κατηγορίας Ια.
  
  🔹Κατηγορία V: Οι προστατευόμενες περιοχές κατηγορίας V είναι γενικά πολιτιστικά τοπία ή θαλάσσια τοπία που έχουν αλλοιωθεί από τον άνθρωπο για εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια και που βασίζονται στη συνεχή παρέμβαση για τη διατήρηση των ιδιοτήτων τους, συμπεριλαμβανομένης της βιοποικιλότητας. Πολλές προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας V περιέχουν μόνιμους ανθρώπινους οικισμούς. Όλα τα παραπάνω είναι ασύμβατα με την κατηγορία Ια.
  
  🔹Κατηγορία VI: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας VI περιλαμβάνουν φυσικές περιοχές όπου η διατήρηση της βιοποικιλότητας συνδέεται με την αειφόρο χρήση των φυσικών πόρων, η οποία είναι ασυμβίβαστη με την κατηγορία Ia. Ωστόσο, οι προστατευόμενες περιοχές μεγάλης κατηγορίας VI μπορεί να περιλαμβάνουν περιοχές της κατηγορίας Ia εντός των ορίων τους ως μέρος της διαχείρισης ζωνών.
   
  
  Θέματα προς εξέταση
  
  🔹Υπάρχουν λίγες περιοχές του χερσαίου και θαλάσσιου κόσμου που δεν φέρουν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της προηγούμενης ανθρώπινης δράσης, αν και σε πολλές περιπτώσεις οι αρχικοί ανθρώπινοι κάτοικοι δεν είναι πλέον παρόντες. Σε πολλές περιπτώσεις, οι περιοχές της κατηγορίας Ια θα απαιτήσουν επομένως διαδικασία αποκατάστασης. Αυτή η αποκατάσταση θα πρέπει να γίνει μέσω φυσικών διεργασιών ή χρονικά περιορισμένων επεμβάσεων: εάν απαιτείται συνεχής παρέμβαση, η περιοχή θα ήταν καταλληλότερη σε κάποια άλλη κατηγορία, όπως IV ή V.
  
  🔹Υπάρχουν λίγες περιοχές που δεν υπόκεινται σε κάποιο είδος νομικής ή τουλάχιστον παραδοσιακής ιδιοκτησίας, έτσι ώστε η εύρεση χώρων που αποκλείουν την ανθρώπινη δραστηριότητα είναι συχνά προβληματική.
  
  🔹Ορισμένες ανθρώπινες ενέργειες έχουν περιφερειακή και παγκόσμια εμβέλεια που δεν περιορίζεται από τα όρια προστατευόμενων περιοχών. Αυτό είναι πιο εμφανές με την κλιματική και ατμοσφαιρική ρύπανση, καθώς και τις νέες και αναδυόμενες ασθένειες. Σε μια ολοένα και πιο τροποποιημένη οικολογία, μπορεί να γίνει όλο και πιο δύσκολο να διατηρηθούν παρθένες περιοχές μέσω μη παρέμβασης.
  
  🔹Η διαχείριση πολλών ιερών φυσικών τοποθεσιών είναι ανάλογη με τις προστατευόμενες περιοχές 1α για πνευματικούς και πολιτιστικούς λόγους και μπορεί να βρίσκονται εντός προστατευόμενων περιοχών και της κατηγορίας V και VI.
  

​

• Ib Περιοχή άγριας φύσης: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας ib είναι συνήθως μεγάλες, μη τροποποιημένες ή ελαφρώς τροποποιημένες περιοχές, που διατηρούν το φυσικό τους χαρακτήρα και την επιρροή τους χωρίς μόνιμη ή σημαντική ανθρώπινη κατοίκηση, οι οποίες προστατεύονται και διαχειρίζονται έτσι ώστε να διατηρηθεί η φυσική τους κατάσταση.
  
  Πρωταρχικός στόχος
  
  Προστασία της μακροπρόθεσμης οικολογικής ακεραιότητας φυσικών περιοχών που δεν διαταράσσονται από σημαντική ανθρώπινη δραστηριότητα, χωρίς σύγχρονες υποδομές και όπου κυριαρχούν οι φυσικές δυνάμεις και διεργασίες, ώστε οι σημερινές και οι μελλοντικές γενιές να έχουν την ευκαιρία να βιώσουν τέτοιες περιοχές.
  
  Άλλοι στόχοι
  
  🔹Η παροχή δημόσιας πρόσβασης σε επίπεδα και τύπου που θα διατηρήσει τις ιδιότητες της άγριας φύσης της περιοχής για τις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές·
   
  🔹Να επιτραπεί στις αυτόχθονες κοινότητες να διατηρήσουν τον παραδοσιακό τρόπο ζωής και τα έθιμά τους που βασίζονται στην άγρια ​​φύση, ζουν σε χαμηλή πυκνότητα και χρησιμοποιούν τους διαθέσιμους πόρους με τρόπους συμβατούς με τους στόχους διατήρησης·
  
  🔹Προστασία των σχετικών πολιτιστικών και πνευματικών αξιών και μη υλικών οφελών για αυτόχθονες ή μη πληθυσμούς, όπως η μοναξιά, ο σεβασμός των ιερών τόπων, ο σεβασμός στους προγόνους κ.λ.π.
  
  🔹Να επιτραπεί η ελάχιστα επεμβατική εκπαιδευτική και επιστημονική ερευνητική δραστηριότητα χαμηλού αντίκτυπου, όταν τέτοιες δραστηριότητες δεν μπορούν να διεξαχθούν εκτός της περιοχής της άγριας φύσης.
  
  Διακριτικά χαρακτηριστικά
  
  Η περιοχή πρέπει γενικά:
  
  🔹Να είναι απαλλαγμένες από σύγχρονες υποδομές, ανάπτυξη και βιομηχανική εξορυκτική δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, δρόμων, αγωγών, ηλεκτροφόρων γραμμών, πύργων κινητής τηλεφωνίας, πλατφόρμες πετρελαίου και φυσικού αερίου, υπεράκτιους τερματικούς σταθμούς υγροποιημένου φυσικού αερίου, άλλες μόνιμες κατασκευές, εξόρυξη, ανάπτυξη υδροηλεκτρικής ενέργειας, πετρέλαιο και φυσικό αέριο εξόρυξη, γεωργία, συμπεριλαμβανομένης της εντατικής βοσκής ζώων, εμπορικής αλιείας, αεροσκαφών χαμηλών πτήσεων κ.λπ., κατά προτίμηση με πολύ περιορισμένη ή χωρίς μηχανοκίνητη πρόσβαση.
  
  🔹Χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό ακέραιου: περιέχει μεγάλο ποσοστό της αρχικής έκτασης του οικοσυστήματος, πλήρη ή σχεδόν πλήρη αυτοφυή πανίδα και φυτικά συγκροτήματα, διατήρηση ανέπαφων συστημάτων αρπακτικών-θηραμάτων και συμπεριλαμβανομένων μεγάλων θηλαστικών.
  
  🔹Να είναι επαρκούς μεγέθους για την προστασία της βιοποικιλότητας· τη διατήρηση οικολογικών διαδικασιών και υπηρεσιών οικοσυστήματος· να διατηρηθεί η οικολογική καταφύγια. για την προστασία έναντι των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής· και να διατηρήσει τις εξελικτικές διαδικασίες.
  
  🔹Προσφέρει εξαιρετικές ευκαιρίες για μοναξιά, που απολαμβάνετε μόλις φτάσετε στην περιοχή, με απλά, ήσυχα και μη παρεμβατικά μέσα ταξιδιού (δηλαδή, μη μηχανοκίνητη ή άκρως ρυθμιζόμενη μηχανοκίνητη πρόσβαση όπου είναι απολύτως απαραίτητο και σύμφωνα με τους βιολογικούς στόχους που αναφέρονται παραπάνω).
  
  🔹Να είναι απαλλαγμένη από ακατάλληλη ή υπερβολική ανθρώπινη χρήση ή παρουσία, η οποία θα μειώσει τις αξίες της άγριας φύσης και τελικά θα αποτρέψει μια περιοχή από το να πληροί τα βιολογικά και πολιτιστικά κριτήρια που αναφέρονται παραπάνω. Ωστόσο, η ανθρώπινη παρουσία δεν θα πρέπει να είναι ο καθοριστικός παράγοντας για να αποφασίσετε εάν θα δημιουργηθεί μια περιοχή κατηγορίας Ib. Οι βασικοί στόχοι είναι η βιολογική ακεραιότητα και η απουσία μόνιμων υποδομών, οι εξορυκτικές βιομηχανίες, η γεωργία, η μηχανοκίνητη χρήση και άλλοι δείκτες σύγχρονης ή διαρκούς τεχνολογίας.
  
  Ωστόσο, επιπλέον μπορούν να περιλαμβάνουν:
  
  🔹Κάπως διαταραγμένες περιοχές που μπορούν να αποκατασταθούν σε κατάσταση άγριας φύσης και μικρότερες περιοχές που θα μπορούσαν να επεκταθούν ή θα μπορούσαν να παίξουν σημαντικό ρόλο σε μια ευρύτερη στρατηγική προστασίας της άγριας φύσης ως μέρος ενός συστήματος προστατευόμενων περιοχών που περιλαμβάνει την άγρια ​​φύση, εάν οι στόχοι διαχείρισης για αυτές Οι κάπως διαταραγμένες ή μικρότερες περιοχές είναι κατά τα άλλα συνεπείς με τους στόχους που αναφέρονται παραπάνω.
  
  Όταν η βιολογική ακεραιότητα μιας περιοχής άγριας φύσης είναι ασφαλής και επιτυγχάνεται ο πρωταρχικός στόχος που αναφέρεται παραπάνω, η εστίαση της διαχείρισης της άγριας περιοχής μπορεί να μετατοπιστεί σε άλλους στόχους, όπως η προστασία των πολιτιστικών αξιών ή η αναψυχή, αλλά μόνο εφόσον ο πρωταρχικός στόχος εξακολουθεί να είναι ασφαλής.
  
  Ρόλος στο τοπίο/θαλασσινό τοπίο
  
  Από πολλές απόψεις οι περιοχές άγριας φύσης παίζουν παρόμοιους ρόλους με τα εθνικά πάρκα κατηγορίας ΙΙ για την προστασία μεγάλων, λειτουργικών οικοσυστημάτων (ή τουλάχιστον περιοχών όπου πολλές πτυχές ενός οικοσυστήματος μπορούν να ανθίσουν). Οι ιδιαίτεροι ρόλοι τους περιλαμβάνουν:
  
  🔹Προστασία μεγάλων κυρίως ανέγγιχτων περιοχών όπου οι διεργασίες του οικοσυστήματος, συμπεριλαμβανομένης της εξέλιξης, μπορούν να συνεχιστούν απρόσκοπτα από τον άνθρωπο, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης ή του μαζικού τουρισμού.
  
  🔹Προστασία συμβατών υπηρεσιών οικοσυστήματος.
  
  🔹Προστασία συγκεκριμένων ειδών και οικολογικών κοινοτήτων που απαιτούν σχετικά μεγάλες περιοχές αδιατάρακτου οικοτόπου.
  
  🔹Παροχή μιας «δεξαμενής» τέτοιων ειδών για να συμβάλει στον πληθυσμό περιοχών βιώσιμης διαχείρισης που περιβάλλουν την προστατευόμενη περιοχή.
  
  🔹Παροχή χώρου για περιορισμένο αριθμό επισκεπτών να βιώσουν την άγρια ​​φύση.
  
  🔹Παροχή ευκαιριών για απαντήσεις στην κλιματική αλλαγή, συμπεριλαμβανομένης της μετατόπισης του βιοτόμου.
  
  Τι κάνει την κατηγορία Ib μοναδική;
  
  Η κατηγορία Ib διαφέρει από τις άλλες κατηγορίες με τους εξής τρόπους:
  
  🔹Κατηγορία Ια: Οι προστατευόμενες περιοχές στην κατηγορία Ia είναι αυστηρά προστατευόμενες περιοχές, γενικά με περιορισμένη ανθρώπινη επίσκεψη. Συχνά (αλλά όχι πάντα) είναι σχετικά μικρά, σε αντίθεση με το Ib. Συνήθως δεν θα υπήρχαν άνθρωποι στην κατηγορία Ia, αλλά η χρήση από αυτόχθονες και τοπικές κοινότητες πραγματοποιείται σε πολλές προστατευόμενες περιοχές Ib.
  
  🔹Κατηγορία ΙΙ: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας Ib και II είναι συχνά παρόμοιες σε μέγεθος και ως στόχο την προστασία των λειτουργικών οικοσυστημάτων. Όμως, ενώ το II συνήθως περιλαμβάνει (ή σχεδιάζει να συμπεριλάβει) τη χρήση από επισκέπτες, συμπεριλαμβανομένης της υποστηρικτικής υποδομής, στο Ib η χρήση των επισκεπτών είναι πιο περιορισμένη και περιορίζεται σε όσους διαθέτουν τις δεξιότητες και τον εξοπλισμό για να επιβιώσουν χωρίς βοήθεια.
  
  🔹Κατηγορία III: Η κατηγορία III στοχεύει στην προστασία ενός συγκεκριμένου φυσικού χαρακτηριστικού, το οποίο δεν είναι ο στόχος της κατηγορίας Ib. Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας ΙΙΙ είναι συχνά αρκετά μικρές και, όπως η κατηγορία ΙΙ, αποσκοπούν στην ενθάρρυνση των επισκεπτών μερικές φορές σε μεγάλο αριθμό. Οι τοποθεσίες Ib από την άλλη πλευρά είναι γενικά μεγαλύτερες και αποθαρρύνουν οτιδήποτε άλλο εκτός από ειδικούς επισκέπτες.
  
  🔹Κατηγορία IV: Οι προστατευόμενες περιοχές Κατηγορίας IV είναι συνήθως σχετικά μικρές και σίγουρα δεν είναι πλήρως λειτουργικά οικοσυστήματα, οι περισσότερες θα χρειαστούν τακτικές παρεμβάσεις διαχείρισης για να διατηρήσουν τη σχετική βιοποικιλότητά τους: όλα αυτά τα χαρακτηριστικά είναι το αντίστροφο των συνθηκών στο Ib.
  
  🔹Κατηγορία V: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας V περιλαμβάνουν πολιτιστικά τοπία και θαλασσινά τοπία, που διαμορφώνονται από (συνήθως μακροπρόθεσμη) ανθρώπινη παρέμβαση και συνήθως περιέχουν μεγάλες κατοικημένες ανθρώπινες κοινότητες. Η κατηγορία Ib θα πρέπει να βρίσκεται σε όσο το δυνατόν πιο φυσική κατάσταση και θα περιέχει μόνο πολιτιστικά τοπία εάν η πρόθεση ήταν να αποκατασταθούν σε σχεδόν φυσικές συνθήκες.
  
  🔹Κατηγορία VI: Η Κατηγορία VI βασίζεται στον καθορισμό εσωτερικών καθεστώτων ζωνών και διαχείρισης για την υποστήριξη της βιώσιμης χρήσης. Αν και οι περιοχές άγριας φύσης μερικές φορές περιλαμβάνουν περιορισμένη παραδοσιακή χρήση από αυτόχθονες πληθυσμούς, αυτό είναι συμπτωματικό με τους στόχους διαχείρισης και όχι ένα εγγενές μέρος αυτών των στόχων.
  
  Θέματα προς εξέταση
  
  Ορισμένες περιοχές άγριας φύσης περιλαμβάνουν βοσκή ζώων από νομαδικούς πληθυσμούς και ίσως χρειαστεί να γίνουν διακρίσεις μεταξύ εντατικής και μη εντατικής βόσκησης. Ωστόσο, αυτό θα δημιουργήσει προκλήσεις εάν οι άνθρωποι θέλουν να αυξήσουν την πυκνότητα των κτηνοτροφικών ζώων.
  ​
• ΙΙ Εθνικό Πάρκο: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας ΙΙ είναι μεγάλες φυσικές ή σχεδόν φυσικές περιοχές που προορίζονται για την προστασία οικολογικών διεργασιών μεγάλης κλίμακας, μαζί με το συμπλήρωμα ειδών και οικοσυστημάτων που χαρακτηρίζουν την περιοχή, τα οποία παρέχουν επίσης τη βάση για περιβαλλοντικά και πολιτισμικά συμβατές, πνευματικές , επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές και ευκαιρίες επισκεπτών.
  
  Πρωταρχικός στόχος
  
  Για την προστασία της φυσικής βιοποικιλότητας μαζί με την υποκείμενη οικολογική της δομή και τις υποστηρικτικές περιβαλλοντικές διαδικασίες, και την προώθηση της εκπαίδευσης και της αναψυχής.
  
  Άλλοι στόχοι
  
  🔹Να διαχειρίζεται την περιοχή προκειμένου να διαιωνίζονται, σε όσο το δυνατόν πιο φυσική κατάσταση, αντιπροσωπευτικά παραδείγματα φυσιογραφικών περιοχών, βιοτικών κοινοτήτων, γενετικών πόρων και μη αλλοιωμένων φυσικών διεργασιών.
  
  🔹Διατήρηση βιώσιμων και οικολογικά λειτουργικών πληθυσμών και συναθροίσεων ιθαγενών ειδών σε πυκνότητες επαρκείς για τη διατήρηση της ακεραιότητας και της ανθεκτικότητας του οικοσυστήματος μακροπρόθεσμα.
  
  🔹Να συμβάλει ιδιαίτερα στη διατήρηση ειδών μεγάλης εμβέλειας, περιφερειακών οικολογικών διαδικασιών και μεταναστευτικών οδών.
  
  🔹Η διαχείριση της χρήσης των επισκεπτών για έμπνευση, εκπαιδευτικούς, πολιτιστικούς και ψυχαγωγικούς σκοπούς σε επίπεδο που δεν θα προκαλεί σημαντική βιολογική ή οικολογική υποβάθμιση των φυσικών πόρων.
  
  🔹Να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες των αυτοχθόνων πληθυσμών και των τοπικών κοινοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης πόρων διαβίωσης, στο βαθμό που αυτές δεν θα επηρεάσουν αρνητικά τον πρωταρχικό στόχο διαχείρισης.
  
  🔹Να συνεισφέρει στις τοπικές οικονομίες μέσω του τουρισμού.
  
  Διακριτικά χαρακτηριστικά
  
  Οι περιοχές της κατηγορίας ΙΙ είναι συνήθως μεγάλες και διατηρούν ένα λειτουργικό «οικοσύστημα», αν και για να επιτευχθεί αυτό, η προστατευόμενη περιοχή μπορεί να χρειαστεί να συμπληρωθεί με συμπαθητική διαχείριση στις γύρω περιοχές.
  
  🔹Η περιοχή πρέπει να περιέχει αντιπροσωπευτικά παραδείγματα μεγάλων φυσικών περιοχών και βιολογικών και περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών ή τοπίων, όπου τα αυτοφυή φυτικά και ζωικά είδη, οι οικότοποι και οι τοποθεσίες γεωποικιλότητας έχουν ιδιαίτερη πνευματική, επιστημονική, εκπαιδευτική, ψυχαγωγική ή τουριστική σημασία.
  
  🔹Η περιοχή θα πρέπει να είναι επαρκούς μεγέθους και οικολογικής ποιότητας, ώστε να διατηρεί οικολογικές λειτουργίες και διαδικασίες που θα επιτρέψουν στα αυτόχθονα είδη και κοινότητες να διατηρηθούν μακροπρόθεσμα με ελάχιστη διαχειριστική παρέμβαση.
  
  🔹Η σύνθεση, η δομή και η λειτουργία της βιοποικιλότητας θα πρέπει να είναι σε μεγάλο βαθμό σε «φυσική» κατάσταση ή να έχουν τη δυνατότητα να αποκατασταθούν σε τέτοια κατάσταση, με σχετικά χαμηλό κίνδυνο επιτυχών εισβολών από μη ιθαγενή είδη.
  
  Ρόλος στο τοπίο/θαλασσινό τοπίο
  
  Η κατηγορία II παρέχει ευκαιρίες διατήρησης μεγάλης κλίμακας όπου οι φυσικές οικολογικές διεργασίες μπορούν να συνεχιστούν στο διηνεκές, αφήνοντας χώρο για συνεχή εξέλιξη. Συχνά αποτελούν βασικά βήματα για το σχεδιασμό και την ανάπτυξη βιολογικών διαδρόμων μεγάλης κλίμακας ή άλλων πρωτοβουλιών διατήρησης συνδεσιμότητας που απαιτούνται για εκείνα τα είδη (ευρείας εμβέλειας ή/και μεταναστευτικά) που δεν μπορούν να διατηρηθούν εξ ολοκλήρου σε μια ενιαία προστατευόμενη περιοχή. Οι βασικοί τους ρόλοι λοιπόν είναι:
  
  🔹Προστασία οικολογικών διεργασιών μεγαλύτερης κλίμακας που θα χαθούν από μικρότερες προστατευόμενες περιοχές ή σε πολιτιστικά τοπία.
  
  🔹Προστασία συμβατών υπηρεσιών οικοσυστήματος.
  
  🔹Προστασία συγκεκριμένων ειδών και κοινοτήτων που απαιτούν σχετικά μεγάλες περιοχές αδιατάρακτου οικοτόπου.
  
  🔹Παροχή μιας «δεξαμενής» τέτοιων ειδών για να συμβάλει στον πληθυσμό περιοχών βιώσιμης διαχείρισης που περιβάλλουν την προστατευόμενη περιοχή.
  
  🔹Να ενσωματωθεί με τις γύρω χρήσεις γης ή νερού για να συμβάλει σε μεγάλης κλίμακας σχέδια διατήρησης.
  
  🔹Να ενημερώνει και να ενθουσιάζει τους επισκέπτες σχετικά με την ανάγκη και τις δυνατότητες των προγραμμάτων διατήρησης.
  
  🔹Υποστήριξη συμβατής οικονομικής ανάπτυξης, κυρίως μέσω της αναψυχής και του τουρισμού, που μπορεί να συμβάλει στις τοπικές και εθνικές οικονομίες και ειδικότερα στις τοπικές κοινωνίες.
  
  Οι περιοχές της κατηγορίας II θα πρέπει να προστατεύονται αυστηρότερα όπου οι οικολογικές λειτουργίες και η σύνθεση των ιθαγενών ειδών είναι σχετικά άθικτες. Τα γύρω τοπία μπορεί να έχουν διαφορετικούς βαθμούς καταναλωτικής ή μη καταναλωτικής χρήσης, αλλά θα πρέπει ιδανικά να χρησιμεύουν ως προστατευτικά για την προστατευόμενη περιοχή.
  
  Τι κάνει την κατηγορία ΙΙ μοναδική;
  
  Η κατηγορία ΙΙ διαφέρει από τις άλλες κατηγορίες με τους εξής τρόπους:
  
  🔹Κατηγορία Ια: Η Κατηγορία ΙΙ γενικά δεν θα είναι τόσο αυστηρά διατηρημένη όσο η κατηγορία Ια και μπορεί να περιλαμβάνει τουριστική υποδομή και επισκέψεις. Ωστόσο, οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας II θα έχουν συχνά βασικές ζώνες όπου ο αριθμός των επισκεπτών ελέγχεται αυστηρά, οι οποίες μπορεί να μοιάζουν περισσότερο με την κατηγορία Ia.
  
  🔹Κατηγορία Ib: Επισκέψεις στην κατηγορία ΙΙ πιθανότατα θα διαφέρει αρκετά από τις περιοχές άγριας φύσης, με περισσότερες συνοδευτικές υποδομές (μονοπάτια, δρόμους, ξενώνες κ.λπ.) και επομένως πιθανώς μεγαλύτερο αριθμό επισκεπτών. Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας II θα έχουν συχνά βασικές ζώνες όπου ελέγχεται αυστηρά ο αριθμός των επισκεπτών, οι οποίες μπορεί να μοιάζουν περισσότερο με την κατηγορία Ib.
  
  🔹Η διαχείριση της κατηγορίας III στην κατηγορία III επικεντρώνεται σε ένα ενιαίο φυσικό χαρακτηριστικό, ενώ στην κατηγορία II επικεντρώνεται στη διατήρηση ενός ολόκληρου οικοσυστήματος.
  
  🔹Κατηγορία IV: Η Κατηγορία II στοχεύει στη διατήρηση της οικολογικής ακεραιότητας σε κλίμακα οικοσυστήματος, ενώ η κατηγορία IV στοχεύει στην προστασία των οικοτόπων και των μεμονωμένων ειδών. Στην πράξη, οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV σπάνια θα είναι αρκετά μεγάλες ώστε να προστατεύουν ένα ολόκληρο οικοσύστημα και η διάκριση μεταξύ των κατηγοριών II και IV είναι επομένως σε κάποιο βαθμό θέμα βαθμού: οι περιοχές της κατηγορίας IV είναι πιθανό να είναι αρκετά μικρές (μεμονωμένα έλη, θραύσματα δάσος, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις), ενώ η κατηγορία II είναι πιθανό να είναι πολύ μεγαλύτερη και τουλάχιστον αρκετά αυτοσυντηρούμενη.
  
  🔹Κατηγορία V: Οι προστατευόμενες περιοχές Κατηγορίας ΙΙ είναι ουσιαστικά φυσικά συστήματα ή βρίσκονται σε διαδικασία αποκατάστασης σε φυσικά συστήματα, ενώ η κατηγορία V είναι πολιτιστικά τοπία και στόχος είναι να διατηρηθούν σε αυτήν την κατάσταση.
  
  🔹Κατηγορία VI: Η Κατηγορία II δεν θα έχει γενικά επιτρεπόμενη χρήση πόρων παρά μόνο για λόγους διαβίωσης ή ήσσονος σημασίας ψυχαγωγικούς σκοπούς.
  
  Θέματα προς εξέταση
  
  🔹Οι έννοιες της φυσικότητας αναπτύσσονται γρήγορα και ορισμένες περιοχές που μπορεί προηγουμένως να θεωρούνταν φυσικές θεωρούνται τώρα όλο και περισσότερο ως σε κάποιο βαθμό πολιτιστικά τοπία - π.χ. τοπία σαβάνας όπου η φωτιά έχει χρησιμοποιηθεί για τη διατήρηση μωσαϊκά βλάστησης και, επομένως, πληθυσμούς ζώων για κυνήγι. Τα όρια μεταξύ αυτού που θεωρείται και διαχειρίζεται ως κατηγορία II και κατηγορία V μπορεί επομένως να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου.
  
  🔹Η εμπορευματοποίηση της γης και του νερού στην κατηγορία ΙΙ δημιουργεί προκλήσεις σε πολλά μέρη του κόσμου, εν μέρει λόγω της πολιτικής αντίληψης ότι οι πόροι είναι «κλειδωμένοι» στα εθνικά πάρκα, με αυξανόμενη πίεση για μεγαλύτερες ψυχαγωγικές χρήσεις και έλλειψη συμμόρφωσης από τους τουριστικούς πράκτορες , ανάπτυξη προγραμμάτων υδατοκαλλιέργειας και θαλάσσιας καλλιέργειας και τάσεις ιδιωτικοποίησης τέτοιων περιοχών.
  
  🔹Θέματα εγκατεστημένων πληθυσμών σε προτεινόμενες προστατευόμενες περιοχές κατηγορίας II, ζητήματα εκτοπισμού, αποζημιώσεων (συμπεριλαμβανομένων των αλιευτικών κοινοτήτων που εκτοπίστηκαν από θαλάσσιες και παράκτιες προστατευόμενες περιοχές), εναλλακτικές επιλογές διαβίωσης και τροποποιημένες προσεγγίσεις διαχείρισης είναι όλα αναδυόμενα θέματα.
  ​
• III Φυσικό Μνημείο ή Χαρακτηριστικό: Οι προστατευόμενες περιοχές της Κατηγορίας III προορίζονται για την προστασία ενός συγκεκριμένου φυσικού μνημείου, το οποίο μπορεί να είναι ένα οικόπεδο, θαλάσσιο βουνό, υποθαλάσσιο σπήλαιο, γεωλογικό χαρακτηριστικό, όπως σπήλαιο ή ακόμα και ζωντανό χαρακτηριστικό, όπως ένα αρχαίο άλσος. Είναι γενικά αρκετά μικρές προστατευόμενες περιοχές και συχνά έχουν υψηλή επισκεψιμότητα.
  
  Πρωταρχικός στόχος
  
  Για την προστασία συγκεκριμένων εξαιρετικών φυσικών χαρακτηριστικών και της σχετικής βιοποικιλότητας και οικοτόπων.
  
  Άλλοι στόχοι
  
  ​🔹Παροχή προστασίας της βιοποικιλότητας σε τοπία ή θαλάσσια τοπία που έχουν υποστεί κατά τα άλλα σημαντικές αλλαγές.
  
  🔹Προστασία συγκεκριμένων φυσικών τοποθεσιών με πνευματικές ή/και πολιτιστικές αξίες όπου και αυτές έχουν αξίες βιοποικιλότητας.
  
  🔹Για τη διατήρηση των παραδοσιακών πνευματικών και πολιτιστικών αξιών του χώρου.
  
  Διακριτικά χαρακτηριστικά
  
  Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας III είναι συνήθως σχετικά μικρές τοποθεσίες που εστιάζουν σε ένα ή περισσότερα εξέχοντα φυσικά χαρακτηριστικά και τη σχετική οικολογία, παρά σε ένα ευρύτερο οικοσύστημα. Η διαχείρισή τους γίνεται σχεδόν με τον ίδιο τρόπο όπως η κατηγορία II. Ο όρος «φυσικό» όπως χρησιμοποιείται εδώ μπορεί να αναφέρεται τόσο σε εξ ολοκλήρου φυσικά χαρακτηριστικά (η συνηθέστερη χρήση) αλλά και μερικές φορές χαρακτηριστικά που έχουν επηρεαστεί από τον άνθρωπο. Στην τελευταία περίπτωση, αυτοί οι τόποι θα πρέπει επίσης να έχουν πάντα σημαντικά συναφή χαρακτηριστικά βιοποικιλότητας, τα οποία θα πρέπει να αντικατοπτρίζονται ως προτεραιότητα στους διαχειριστικούς τους στόχους, εάν πρόκειται να ταξινομηθούν ως προστατευόμενη περιοχή και όχι ως ιστορικός ή πνευματικός τόπος. Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας III θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν:
  
  🔹Φυσικά γεωλογικά και γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά: όπως καταρράκτες, γκρεμοί, κρατήρες, σπηλιές, απολιθωμένα στρώματα, αμμόλοφοι, βραχώδεις μορφές, κοιλάδες και θαλάσσια χαρακτηριστικά όπως θαλάσσια βουνά ή κοραλλιογενείς σχηματισμοί.
  
  🔹Φυσικά χαρακτηριστικά που επηρεάζονται από πολιτισμό: όπως κατοικίες σε σπήλαια και αρχαία μονοπάτια.
  
  🔹Φυσικοί-πολιτιστικοί χώροι: όπως οι πολλές μορφές ιερών φυσικών χώρων (ιερά άλση, πηγές, καταρράκτες, βουνά, θαλάσσιοι όρμοι κ.λπ.) που έχουν σημασία για μία ή περισσότερες θρησκευτικές ομάδες.
  
  🔹Πολιτιστικοί χώροι με συναφή οικολογία: όπου η προστασία ενός πολιτιστικού χώρου προστατεύει επίσης σημαντική και σημαντική βιοποικιλότητα, όπως αρχαιολογικούς/ιστορικούς χώρους που είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με μια φυσική περιοχή.
  
  Τα χαρακτηριστικά διατήρησης της φύσης των προστατευόμενων περιοχών της κατηγορίας III χωρίζονται σε δύο βασικούς τύπους:
  
  🔹Βιοποικιλότητα που σχετίζεται μοναδικά με τις οικολογικές συνθήκες που συνδέονται με το φυσικό χαρακτηριστικό – όπως οι ζώνες ψεκασμού ενός καταρράκτη, οι οικολογικές συνθήκες σε σπηλιές ή φυτικά είδη που περιορίζονται σε βράχους.
  
  🔹Βιοποικιλότητα που επιβιώνει επειδή η παρουσία πολιτιστικών ή πνευματικών αξιών στην τοποθεσία διατήρησε έναν φυσικό ή ημιφυσικό βιότοπο σε ένα τροποποιημένο οικοσύστημα - όπως ορισμένοι ιεροί φυσικοί τόποι ή ιστορικοί τόποι που συνδέονται με φυσικές περιοχές. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα βασικά κριτήρια για την ένταξη ως προστατευόμενη περιοχή θα είναι (i) η αξία της τοποθεσίας ως συμβολή στη διατήρηση ευρείας κλίμακας και (ii) η ιεράρχηση της διατήρησης της βιοποικιλότητας στα σχέδια διαχείρισης.
  
  Η κατηγορία III έχει προταθεί ως παροχή φυσικής προσέγγισης διαχείρισης για πολλούς ιερούς φυσικούς χώρους, όπως ιερά άλση. Αν και οι ιεροί φυσικοί χώροι βρίσκονται σε όλες τις κατηγορίες και μπορούν να επωφεληθούν από ένα ευρύ φάσμα προσεγγίσεων διαχείρισης, μπορεί να είναι ιδιαίτερα κατάλληλοι για διαχείριση ως φυσικά μνημεία.
  
  Ρόλος στο τοπίο/θαλασσινό τοπίο
  
  Η Κατηγορία ΙΙΙ προορίζεται πραγματικά να προστατεύσει τα ασυνήθιστα παρά να παρέχει λογικά στοιχεία σε μια ευρείας κλίμακας προσέγγιση της διατήρησης, έτσι ώστε ο ρόλος τους σε στρατηγικές τοπίου ή οικολογικής περιοχής να είναι μερικές φορές ευκαιριακός παρά προγραμματισμένος. Σε άλλες περιπτώσεις (π.χ. συστήματα σπηλαίων) τέτοιες τοποθεσίες μπορεί να διαδραματίσουν βασικό οικολογικό ρόλο που προσδιορίζεται στα ευρύτερα σχέδια διατήρησης:
  
  🔹Σημαντικά φυσικά μνημεία μπορούν μερικές φορές να παρέχουν κίνητρο για προστασία και ευκαιρία για περιβαλλοντική/πολιτιστική εκπαίδευση ακόμη και σε περιοχές όπου άλλες μορφές προστασίας αντιστέκονται λόγω πληθυσμιακής ή αναπτυξιακής πίεσης, όπως σημαντικοί ιεροί ή πολιτιστικοί χώροι και σε αυτές τις περιπτώσεις η κατηγορία III μπορεί να διατηρήσει δείγματα του φυσικού οικοτόπου σε διαφορετικά πολιτιστικά ή κατακερματισμένα τοπία.​
  
  Τι κάνει την κατηγορία III μοναδική;
  
  Επειδή στοχεύει στην προστασία ενός συγκεκριμένου χαρακτηριστικού, η κατηγορία III είναι ίσως η πιο βαριά επηρεασμένη από όλες τις κατηγορίες από τις ανθρώπινες αντιλήψεις για το τι έχει αξία σε ένα τοπίο ή ένα θαλασσινό τοπίο και όχι από οποιεσδήποτε πιο ποσοτικές εκτιμήσεις αξίας. Αυτό ισχύει λιγότερο στις προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας III που ορίζονται για γεωλογικά χαρακτηριστικά, όπου είναι δυνατή η συστηματική αναγνώριση. Η διαχείριση επικεντρώνεται συνήθως στην προστασία και διατήρηση συγκεκριμένων φυσικών χαρακτηριστικών.
  
  Το γεγονός ότι μια περιοχή περιέχει ένα σημαντικό φυσικό μνημείο δεν σημαίνει ότι αναπόφευκτα θα διαχειρίζεται ως κατηγορία III. Για παράδειγμα, το Grand Canyon στην Αριζόνα διαχειρίζεται ως κατηγορία ΙΙ, παρά το γεγονός ότι είναι ένα από τα πιο διάσημα φυσικά μνημεία στον κόσμο, επειδή είναι επίσης μια μεγάλη και ποικιλόμορφη περιοχή με συναφείς δραστηριότητες αναψυχής που το καθιστούν πιο κατάλληλο για μοντέλο κατηγορίας II. Η κατηγορία III είναι η πλέον κατάλληλη όταν η προστασία του χαρακτηριστικού είναι ο μοναδικός ή ο κυρίαρχος στόχος.
  
  Η κατηγορία III διαφέρει από τις άλλες κατηγορίες με τους εξής τρόπους:
  
  🔹Κατηγορία Ια: Η Κατηγορία III δεν περιορίζεται σε φυσικά και παρθένα τοπία, αλλά θα μπορούσε να εγκατασταθεί σε περιοχές που κατά τα άλλα είναι πολιτιστικά ή κατακερματισμένα τοπία. Η επίσκεψη και η αναψυχή συχνά ενθαρρύνονται και η έρευνα και η παρακολούθηση περιορίζονται στην κατανόηση και διατήρηση ενός συγκεκριμένου φυσικού χαρακτηριστικού.
  
  🔹Κατηγορία Ib: -
  
  🔹Κατηγορία II: Η έμφαση της διαχείρισης της κατηγορίας III δεν δίνεται στην προστασία ολόκληρου του οικοσυστήματος, αλλά των ιδιαίτερων φυσικών χαρακτηριστικών.
  
  🔹Διαφορετικά, η κατηγορία III είναι παρόμοια με την κατηγορία II και η διαχείριση γίνεται με τον ίδιο τρόπο, αλλά σε σχετικά μικρότερη κλίμακα τόσο ως προς το μέγεθος όσο και ως προς την πολυπλοκότητα της διαχείρισης.
  
  🔹Κατηγορία IV: Η έμφαση της διαχείρισης της κατηγορίας III δεν δίνεται στην προστασία των βασικών ειδών ή οικοτόπων, αλλά ιδιαίτερων φυσικών χαρακτηριστικών.
  
  🔹Κατηγορία V: Η Κατηγορία III δεν περιορίζεται σε πολιτιστικά τοπία και οι πρακτικές διαχείρισης πιθανώς θα επικεντρωθούν περισσότερο στην αυστηρότερη προστασία του συγκεκριμένου χαρακτηριστικού από ό,τι στην περίπτωση της κατηγορίας V.
  
  🔹Κατηγορία VI: Η Κατηγορία III δεν στοχεύει στη βιώσιμη χρήση των πόρων.
  
  Θέματα προς εξέταση
  
  🔹Μερικές φορές θα είναι δύσκολο να εξακριβωθούν τα χαρακτηριστικά διατήρησης των τοποθεσιών της κατηγορίας ΙΙΙ, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου μπορεί να ασκηθεί πίεση για αποδοχή τοποθεσιών εντός συστήματος προστατευόμενων περιοχών για την προστασία των πολιτιστικών ή πνευματικών αξιών.
  
  🔹Δεν είναι όλα τα φυσικά μνημεία μόνιμα – ενώ ορισμένα ιερά δέντρα έχουν επιβιώσει για χίλια χρόνια ή περισσότερα, τελικά θα πεθάνουν – πράγματι πολλά δέντρα θεωρούνται ιερά εν μέρει επειδή είναι ήδη πολύ παλιά. Δεν είναι σαφές τι θα συμβεί σε μια προστατευόμενη περιοχή κατηγορίας ΙΙΙ εάν το βασικό φυσικό μνημείο της πεθάνει ή υποβαθμιστεί.
  
  🔹Μερικές φορές είναι δύσκολο να χαράξουμε τα όρια μεταξύ ενός φυσικού μνημείου και ενός πολιτιστικού χώρου, ιδιαίτερα όταν τα αρχαιολογικά κατάλοιπα περιλαμβάνονται στην κατηγορία III.
  
  🔹Ορισμένα φαινομενικά «μνημεία» μπορεί να απαιτούν προστασία ενός μεγαλύτερου οικοσυστήματος για να επιβιώσουν – για παράδειγμα ένας καταρράκτης μπορεί να απαιτεί προστασία ολόκληρης της λεκάνης απορροής για να διατηρήσει τη ροή του.
  ​
• IV Περιοχή διαχείρισης οικοτόπων / ειδών: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV στοχεύουν στην προστασία συγκεκριμένων ειδών ή ενδιαιτημάτων και η διαχείριση αντικατοπτρίζει αυτήν την προτεραιότητα. Πολλές προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV θα χρειαστούν τακτικές, ενεργές παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση των απαιτήσεων συγκεκριμένων ειδών ή για τη διατήρηση των οικοτόπων, αλλά αυτό δεν αποτελεί απαίτηση της κατηγορίας.
  
  Πρωταρχικός στόχος
  
  Για τη διατήρηση, διατήρηση και αποκατάσταση ειδών και οικοτόπων.
  
  Άλλοι στόχοι
  
  🔹Προστασία μοτίβων βλάστησης ή άλλων βιολογικών χαρακτηριστικών μέσω παραδοσιακών προσεγγίσεων διαχείρισης.
  
  🔹Προστασία θραυσμάτων οικοτόπων ως συστατικά του τοπίου ή των στρατηγικών διατήρησης σε κλίμακα θαλάσσιου τοπίου.
  
  🔹Ανάπτυξη της δημόσιας εκπαίδευσης και εκτίμησης των σχετικών ειδών ή/και οικοτόπων.
  
  🔹Να παρέχει ένα μέσο με το οποίο οι κάτοικοι των πόλεων μπορούν να έχουν τακτική επαφή με τη φύση.
  
  Διακριτικά χαρακτηριστικά
  
  Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV συνήθως βοηθούν στην προστασία ή την αποκατάσταση:
  
  1) ειδών χλωρίδας διεθνούς, εθνικής ή τοπικής σημασίας.
  2) είδη πανίδας διεθνούς, εθνικής ή τοπικής σημασίας, συμπεριλαμβανομένης της μόνιμης ή μεταναστευτικής πανίδας· και/ή
  3) ενδιαιτήματα.
  
  Το μέγεθος της περιοχής ποικίλλει, αλλά συχνά μπορεί να είναι σχετικά μικρό. Αυτό ωστόσο δεν είναι ένα διακριτικό χαρακτηριστικό. Η διαχείριση θα διαφέρει ανάλογα με τις ανάγκες. Η προστασία μπορεί να είναι επαρκής για τη διατήρηση συγκεκριμένων οικοτόπων ή/και ειδών. Ωστόσο, καθώς οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV συχνά περιλαμβάνουν θραύσματα οικοσυστήματος, αυτές οι περιοχές μπορεί να μην είναι αυτοσυντηρούμενες και θα απαιτούν τακτικές και ενεργές διαχειριστικές παρεμβάσεις για να διασφαλιστεί η επιβίωση συγκεκριμένων οικοτόπων ή/και να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις συγκεκριμένων ειδών. Ένας αριθμός προσεγγίσεων είναι κατάλληλος:
  
  🔹Προστασία συγκεκριμένων ειδών: για την προστασία συγκεκριμένων ειδών-στόχων, τα οποία συνήθως απειλούνται (π.χ. ένας από τους τελευταίους εναπομείναντες πληθυσμούς).
  
  🔹Προστασία των οικοτόπων: διατήρηση ή αποκατάσταση ενδιαιτημάτων, που συχνά αποτελούν θραύσματα οικοσυστημάτων.
  
  🔹Ενεργή διαχείριση για τη διατήρηση των ειδών-στόχων: διατήρηση βιώσιμων πληθυσμών συγκεκριμένων ειδών, που μπορεί να περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, δημιουργία ή συντήρηση τεχνητών οικοτόπων (όπως δημιουργία τεχνητού υφάλου), συμπληρωματική διατροφή ή άλλα συστήματα ενεργού διαχείρισης.
  
  🔹Ενεργητική διαχείριση φυσικών ή ημιφυσικών οικοσυστημάτων: για τη διατήρηση φυσικών ή ημιφυσικών οικοτόπων που είναι είτε πολύ μικροί ή πολύ βαθιά αλλοιωμένοι για να είναι αυτοσυντηρούμενοι, π.χ. εάν απουσιάζουν φυσικά φυτοφάγα, μπορεί να χρειαστεί να αντικατασταθούν από ζώα ή χειρωνακτικά τομή; ή εάν η υδρολογία έχει τροποποιηθεί, αυτό μπορεί να απαιτήσει τεχνητή αποστράγγιση ή άρδευση.
  
  🔹Ενεργή διαχείριση πολιτιστικά καθορισμένων οικοσυστημάτων: διατήρηση συστημάτων πολιτιστικής διαχείρισης όπου αυτά έχουν μια μοναδική συνδεδεμένη βιοποικιλότητα. Απαιτείται συνεχής παρέμβαση επειδή το οικοσύστημα έχει δημιουργηθεί ή τουλάχιστον τροποποιηθεί ουσιαστικά από τη διοίκηση. Ο πρωταρχικός στόχος της διαχείρισης είναι η διατήρηση της σχετικής βιοποικιλότητας.
  
  Η ενεργός διαχείριση σημαίνει ότι η συνολική λειτουργία του οικοσυστήματος τροποποιείται π.χ. με τη διακοπή της φυσικής διαδοχής, την παροχή συμπληρωματικής τροφής ή τη δημιουργία τεχνητών οικοτόπων: π.χ., η διαχείριση συχνά περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από την απλή αντιμετώπιση απειλών, όπως η λαθροθηρία ή τα χωροκατακτητικά είδη. Οι δραστηριότητες πραγματοποιούνται ουσιαστικά σε όλες τις προστατευόμενες περιοχές οποιασδήποτε κατηγορίας και επομένως δεν είναι διαγνωστικές. Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV θα είναι γενικά προσβάσιμες στο κοινό.
  
  Ρόλος στο τοπίο/θαλασσινό τοπίο
  
  Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV διαδραματίζουν συχνά ρόλο στην «κάλυψη των κενών» στις στρατηγικές διατήρησης προστατεύοντας βασικά είδη ή ενδιαιτήματα στα οικοσυστήματα. Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να χρησιμοποιηθούν για:
  
  🔹Προστασία πληθυσμών ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση που χρειάζονται ειδικές διαχειριστικές παρεμβάσεις για να διασφαλιστεί η συνεχής επιβίωσή τους.
  
  🔹Προστασία σπάνιων ή απειλούμενων οικοτόπων, συμπεριλαμβανομένων θραυσμάτων οικοτόπων.
  
  🔹Ασφαλείς πέτρινα σκαλοπατάκια (μέρη για τροφή και ανάπαυση αποδημητικών ειδών) ή τόπους αναπαραγωγής.
  
  🔹Παροχή ευέλικτων στρατηγικών διαχείρισης και επιλογών σε ζώνες προστασίας γύρω ή διαδρόμους διατήρησης συνδεσιμότητας μεταξύ πιο αυστηρά προστατευμένων περιοχών που είναι πιο αποδεκτές από τις τοπικές κοινότητες και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς.
  
  🔹Διατήρηση ειδών που έχουν εξαρτηθεί από πολιτιστικά τοπία όπου οι αρχικοί τους βιότοποι έχουν εξαφανιστεί ή αλλοιωθεί.
  
  Τι κάνει την κατηγορία IV μοναδική;
  Η κατηγορία IV παρέχει μια προσέγγιση διαχείρισης που χρησιμοποιείται σε περιοχές που έχουν ήδη υποστεί ουσιαστικές τροποποιήσεις, απαιτώντας την προστασία των υπολειπόμενων θραυσμάτων, με ή χωρίς παρέμβαση.
  
  Η κατηγορία IV διαφέρει από τις άλλες κατηγορίες με τους εξής τρόπους:
  
  🔹Κατηγορία Ια: Κατηγορία IV Οι προστατευόμενες περιοχές δεν προστατεύονται αυστηρά από ανθρώπινη χρήση. επιστημονική έρευνα μπορεί να πραγματοποιηθεί αλλά γενικά ως δευτερεύων στόχος.
  
  🔹Κατηγορία Ib: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV δεν μπορούν να περιγραφούν ως «άγρια ​​φύση», όπως ορίζεται από την IUCN. Πολλοί θα υπόκεινται σε παρέμβαση διαχείρισης που είναι αντίθετη με την έννοια των περιοχών άγριας φύσης της κατηγορίας Ib. αυτά που παραμένουν αδιαχείριστα είναι πιθανό να είναι πολύ μικρά για να εκπληρώσουν τους στόχους της κατηγορίας Ib.
  
  🔹Κατηγορία ΙΙ: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV στοχεύουν στη διατήρησή τους σε συγκεκριμένα είδη ή ενδιαιτήματα και κατά συνέπεια ενδέχεται να πρέπει να δώσουν λιγότερη προσοχή σε άλλα στοιχεία του οικοσυστήματος κατά συνέπεια, ενώ οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας II στοχεύουν στη διατήρηση πλήρως λειτουργικών οικοσυστημάτων. Οι κατηγορίες ΙΙ και IV μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να μοιάζουν πολύ μεταξύ τους και η διάκριση είναι εν μέρει θέμα αντικειμενικού χαρακτήρα – δηλαδή, εάν ο στόχος είναι να προστατευθεί στο μέτρο του δυνατού ολόκληρο το οικοσύστημα (κατηγορία II) ή επικεντρώνεται στην προστασία μερικών βασικών ειδών ή ενδιαιτήματα (κατηγορία IV).
  
  🔹Κατηγορία III: Ο στόχος των περιοχών της κατηγορίας IV είναι πιο βιολογικής φύσεως, ενώ η κατηγορία ΙΙΙ είναι συγκεκριμένη τοποθεσία και περισσότερο μορφολογικά ή πολιτισμικά προσανατολισμένος.
  
  🔹Κατηγορία V: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV στοχεύουν στην προστασία των προσδιορισμένων ειδών-στόχων και οικοτόπων, ενώ η κατηγορία V στοχεύει στην προστασία των συνολικών τοπίων/θαλάσσιων τοπίων με αξία για τη διατήρηση της φύσης. Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας V θα έχουν γενικά κοινωνικο-πολιτιστικά χαρακτηριστικά που μπορεί να απουσιάζουν στο IV. Όπου οι περιοχές της κατηγορίας IV μπορούν να χρησιμοποιούν παραδοσιακές προσεγγίσεις διαχείρισης, αυτό θα είναι ρητά η διατήρηση των σχετικών ειδών ως μέρος ενός σχεδίου διαχείρισης και όχι ευρύτερα ως μέρος μιας προσέγγισης διαχείρισης που περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα κερδοσκοπικών δραστηριοτήτων.
  
  🔹Κατηγορία VI: Οι διαχειριστικές παρεμβάσεις στις προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV στοχεύουν κυρίως στη διατήρηση ειδών ή οικοτόπων ενώ στις προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας VI στοχεύουν στη σύνδεση της διατήρησης της φύσης με την αειφόρο χρήση των πόρων. Όπως και στην κατηγορία V, οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας VI είναι γενικά μεγαλύτερες από την κατηγορία IV.
  
  Θέματα προς εξέταση
  
  🔹Πολλές προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV υπάρχουν σε πολυσύχναστα τοπία και θαλασσινά τοπία, όπου η ανθρώπινη πίεση είναι συγκριτικά μεγαλύτερη, τόσο από την άποψη της πιθανής παράνομης χρήσης όσο και από την πίεση των επισκεπτών.
  
  🔹Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV που βασίζονται σε τακτική διαχειριστική παρέμβαση χρειάζονται κατάλληλους πόρους από τη διαχειριστική αρχή και μπορεί να είναι σχετικά δαπανηρή η συντήρηση, εκτός εάν η διαχείριση αναληφθεί εθελοντικά από τις τοπικές κοινότητες ή άλλους παράγοντες.
  
  🔹Επειδή συνήθως προστατεύουν μέρος ενός οικοσυστήματος, η επιτυχημένη μακροπρόθεσμη διαχείριση προστατευόμενων περιοχών κατηγορίας IV απαιτεί προσεκτική παρακολούθηση και ακόμη μεγαλύτερη από τη συνηθισμένη έμφαση στις συνολικές προσεγγίσεις του οικοσυστήματος και τη συμβατή διαχείριση σε άλλα μέρη του τοπίου ή του θαλάσσιου τοπίου.
  ​
• V Προστατευμένο τοπίο / Θαλάσσιου τοπίου: Μια προστατευόμενη περιοχή όπου η αλληλεπίδραση ανθρώπων και φύσης με την πάροδο του χρόνου έχει δημιουργήσει μια περιοχή διακριτού χαρακτήρα με σημαντική, οικολογική, βιολογική, πολιτιστική και γραφική αξία: και όπου η διασφάλιση της ακεραιότητας αυτής της αλληλεπίδρασης είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία και τη διατήρηση της περιοχής και των συναφών με αυτήν διατήρηση της φύσης και άλλες αξίες.
  
  Πρωταρχικός στόχος
  
  Προστασία και διατήρηση σημαντικών τοπίων / θαλάσσιων τοπίων και της σχετικής διατήρησης της φύσης και άλλων αξιών που δημιουργούνται από τις αλληλεπιδράσεις με τους ανθρώπους μέσω παραδοσιακών πρακτικών διαχείρισης.
  
  Άλλοι στόχοι
  
  🔹Να διατηρήσει μια ισορροπημένη αλληλεπίδραση φύσης και πολιτισμού μέσω της προστασίας του τοπίου ή/και του θαλάσσιου τοπίου και των σχετικών παραδοσιακών προσεγγίσεων διαχείρισης, κοινωνιών, πολιτισμών και πνευματικών αξιών.
  
  🔹Συμβολή στη διατήρηση ευρείας κλίμακας με τη διατήρηση ειδών που σχετίζονται με πολιτιστικά τοπία ή/και παρέχοντας ευκαιρίες διατήρησης σε τοπία που χρησιμοποιούνται έντονα.
  
  🔹Να παρέχει ευκαιρίες για απόλαυση, ευημερία και κοινωνικοοικονομική δραστηριότητα μέσω της αναψυχής και του τουρισμού.
  
  🔹Να παρέχει φυσικά προϊόντα και περιβαλλοντικές υπηρεσίες.
  
  🔹Να παρέχει ένα πλαίσιο για να υποστηρίξει την ενεργό συμμετοχή της κοινότητας στη διαχείριση αξιόλογων τοπίων ή θαλάσσιων τοπίων και της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς που περιέχουν.
  
  🔹Ενθάρρυνση της διατήρησης της αγροβιοποικιλότητας και της υδάτινης βιοποικιλότητας.
  
  🔹Να λειτουργούν ως μοντέλα βιωσιμότητας, ώστε να μπορούν να αντληθούν διδάγματα για ευρύτερη εφαρμογή.
  
  Διακριτικά χαρακτηριστικά
  
  Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας V προκύπτουν από βιοτική, αβιοτική και ανθρώπινη αλληλεπίδραση και πρέπει να έχουν τα ακόλουθα βασικά χαρακτηριστικά:
  
  🔹Τοπίο ή/και παράκτιο και νησιωτικό θαλάσσιο τοπίο υψηλής ή/και διακριτής γραφικής ποιότητας και με σημαντικά συνδεδεμένα ενδιαιτήματα, χλωρίδα και πανίδα και συναφή πολιτιστικά χαρακτηριστικά.
  
  🔹Μια ισορροπημένη αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και φύσης που έχει αντέξει στο πέρασμα του χρόνου και εξακολουθεί να έχει ακεραιότητα ή όπου υπάρχει εύλογη ελπίδα να αποκατασταθεί αυτή η ακεραιότητα.
  
  🔹Μοναδικά ή παραδοσιακά πρότυπα χρήσης γης, π.χ., όπως αποδεικνύεται σε βιώσιμα γεωργικά και δασικά συστήματα και ανθρώπινους οικισμούς που έχουν εξελιχθεί σε ισορροπία με το τοπίο τους.
  
  Τα ακόλουθα είναι επιθυμητά χαρακτηριστικά:
  
  🔹Ευκαιρίες για αναψυχή και τουρισμό σύμφωνα με τον τρόπο ζωής και τις οικονομικές δραστηριότητες.
  
  🔹Μοναδικές ή παραδοσιακές κοινωνικές οργανώσεις, όπως αποδεικνύεται από τα τοπικά ήθη, τα μέσα διαβίωσης και τις πεποιθήσεις.
  
  🔹Αναγνώριση από καλλιτέχνες όλων των ειδών και στις πολιτιστικές παραδόσεις (τώρα και στο παρελθόν).
  
  🔹Δυνατότητα οικολογικής ή/και αποκατάστασης τοπίου.
  
  Ρόλος στο τοπίο/θαλασσινό τοπίο
  
  Γενικά, οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας V διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση σε κλίμακα τοπίου/θαλάσσιου τοπίου, ιδιαίτερα ως μέρος ενός μωσαϊκού προτύπων διαχείρισης, χαρακτηρισμών προστατευόμενων περιοχών και άλλων μηχανισμών διατήρησης:
  
  🔹Ορισμένες προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας V λειτουργούν ως προστατευτικές περιοχές γύρω από έναν πυρήνα μιας ή περισσότερων αυστηρά προστατευόμενων περιοχών για να διασφαλιστεί ότι οι δραστηριότητες χρήσης γης και νερού δεν απειλούν την ακεραιότητά τους.
  
  🔹Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας V μπορούν επίσης να λειτουργήσουν ως συνδετικός βιότοπος μεταξύ πολλών άλλων προστατευόμενων περιοχών.
  
  Η κατηγορία V προσφέρει μοναδικές συνεισφορές στη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Συγκεκριμένα:
  
  🔹Είδη ή ενδιαιτήματα που έχουν εξελιχθεί σε συνδυασμό με συστήματα πολιτιστικής διαχείρισης και μπορούν να επιβιώσουν μόνο εάν διατηρηθούν αυτά τα συστήματα διαχείρισης.
  
  🔹Να παρέχει ένα πλαίσιο όταν πρέπει να επιτευχθούν οι στόχοι διατήρησης σε μια μεγάλη περιοχή (π.χ. για κορυφαίους θηρευτές) σε πολυσύχναστα τοπία με μια σειρά μοτίβων ιδιοκτησίας, μοντέλων διακυβέρνησης και χρήσης γης.
  
  🔹Επιπλέον, τα παραδοσιακά συστήματα διαχείρισης συνδέονται συχνά με σημαντικά στοιχεία της αγροβιοποικιλότητας ή της υδάτινης βιοποικιλότητας, τα οποία μπορούν να διατηρηθούν μόνο με τη διατήρηση αυτών των συστημάτων.
  ​
  Τι κάνει την κατηγορία V μοναδική;
  
  Η κατηγορία V διαφέρει από τις άλλες κατηγορίες με τους εξής τρόπους:
  
  🔹Κατηγορία Ια: Αναμένεται ανθρώπινη παρέμβαση. Η κατηγορία V δεν δίνει προτεραιότητα στην έρευνα, αν και μπορεί να προσφέρει ευκαιρίες για τη μελέτη των αλληλεπιδράσεων μεταξύ ανθρώπων και φύσης.
  
  🔹Κατηγορία Ib: Οι προστατευόμενες περιοχές Κατηγορίας V δεν είναι «άγρια ​​φύση» όπως ορίζεται από την IUCN. Πολλοί θα υπόκεινται σε παρέμβαση διαχείρισης αντίθετη με την έννοια της κατηγορίας Ib.
  
  🔹Κατηγορία ΙΙ: Η Κατηγορία II επιδιώκει να ελαχιστοποιήσει την ανθρώπινη δραστηριότητα προκειμένου να επιτρέψει την «όσο το δυνατόν πιο φυσική κατάσταση». Η κατηγορία V περιλαμβάνει μια επιλογή συνεχούς ανθρώπινης αλληλεπίδρασης.
  
  🔹Κατηγορία III: Η Κατηγορία III εστιάζει σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και μεμονωμένες αξίες και δίνει έμφαση στη μνημειακότητα, τη μοναδικότητα ή/και τη σπανιότητα μεμονωμένων χαρακτηριστικών, ενώ αυτά δεν απαιτούνται για προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας V, οι οποίες περιλαμβάνουν ευρύτερα τοπία και πολλαπλές αξίες.
  
  🔹Η Κατηγορία IV: Η Κατηγορία V στοχεύει στην προστασία των συνολικών τοπίων και θαλάσσιων τοπίων που έχουν αξία για τη βιοποικιλότητα, ενώ η κατηγορία IV στοχεύει συχνά πολύ συγκεκριμένα στην προστασία των προσδιορισμένων ειδών-στόχων και οικοτόπων. Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας V θα είναι συχνά μεγαλύτερες από την κατηγορία IV.
  
  🔹Κατηγορία VI: Η Κατηγορία VI τονίζει την ανάγκη σύνδεσης της διατήρησης της φύσης σε φυσικές περιοχές με ταυτόχρονη υποστήριξη βιώσιμων μέσων διαβίωσης: αντίθετα, η κατηγορία V δίνει έμφαση στις αξίες από τις μακροπρόθεσμες αλληλεπιδράσεις ανθρώπων και φύσης σε τροποποιημένες συνθήκες. Στην κατηγορία VI η έμφαση δίνεται στη βιώσιμη χρήση περιβαλλοντικών προϊόντων και υπηρεσιών (συνήθως κυνήγι, βόσκηση, διαχείριση φυσικών πόρων), ενώ στην κατηγορία V η έμφαση δίνεται σε πιο εντατικές χρήσεις (συνήθως γεωργία, δασοκομία, τουρισμός). Η κατηγορία VI είναι συνήθως πιο «φυσική» από την κατηγορία V.
  
  Θέματα προς εξέταση
  
  🔹Ως ένα σχετικά ευέλικτο μοντέλο, η κατηγορία V μπορεί μερικές φορές να προσφέρει επιλογές διατήρησης όπου δεν είναι εφικτές πιο αυστηρά προστατευμένες περιοχές.
  
  🔹Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας V μπορούν να επιδιώξουν να διατηρήσουν τις τρέχουσες πρακτικές, να αποκαταστήσουν συστήματα ιστορικής διαχείρισης ή, ίσως πιο συχνά, να διατηρήσουν βασικές αξίες του τοπίου, ενώ ανταποκρίνονται στη σύγχρονη ανάπτυξη και αλλαγή: οι αποφάσεις σχετικά με αυτό πρέπει να λαμβάνονται στα σχέδια διαχείρισης.
  
  🔹Η έμφαση στις αλληλεπιδράσεις ανθρώπων και φύσης με την πάροδο του χρόνου εγείρει το εννοιολογικό ερώτημα για κάθε μεμονωμένη προστατευόμενη περιοχή κατηγορίας V: σε ποιο σημείο της χρονικής συνέχειας θα πρέπει να επικεντρωθεί η διαχείριση; Και, σε μια περιοχή που δημιουργήθηκε για την προστασία των αξιών που βασίζονται σε παραδοσιακά συστήματα διαχείρισης, τι συμβαίνει όταν οι παραδόσεις αλλάζουν ή χάνονται;
  
  🔹Δεδομένου ότι τα κοινωνικά, οικονομικά και θέματα διατήρησης αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της έννοιας της κατηγορίας V, ο καθορισμός μετρήσεων απόδοσης για όλες αυτές τις τιμές είναι σημαντικός για τη μέτρηση της επιτυχίας.
  
  🔹Καθώς οι άνθρωποι είναι οι διαχειριστές του τοπίου ή του θαλάσσιου τοπίου στις προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας V, απαιτούνται σαφείς κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τον βαθμό στον οποίο η λήψη αποφάσεων μπορεί να αφεθεί στους κατοίκους της περιοχής και πόσο θα πρέπει να υπερισχύει ένα ευρύτερο δημόσιο συμφέρον όταν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ τοπικών και εθνικών ανάγκες των.
  
  🔹Πώς διακρίνεται η κατηγορία V από τη βιώσιμη διαχείριση στο ευρύτερο τοπίο; Ως περιοχή με εξαιρετικές αξίες; Ως παράδειγμα βέλτιστης πρακτικής στη διαχείριση; Η κατηγορία V είναι ίσως η πιο γρήγορα αναπτυσσόμενη προσέγγιση διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών.
  
  🔹Υπάρχουν ακόμη λίγα μόνο παραδείγματα εφαρμογής της κατηγορίας V σε παράκτιες και θαλάσσιες ρυθμίσεις όπου η προσέγγιση «προστατευμένου θαλάσσιου τοπίου» θα μπορούσε να είναι η καταλληλότερη επιλογή διαχείρισης και χρειάζονται περισσότερα παραδείγματα (βλ. π.χ. Holdaway undated).
  
  
• VI Προστατευόμενη περιοχή με αειφόρο χρήση φυσικών πόρων: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας VI διατηρούν τα οικοσυστήματα και τους οικοτόπους μαζί με τις σχετικές πολιτιστικές αξίες και τα παραδοσιακά συστήματα διαχείρισης φυσικών πόρων. Είναι γενικά μεγάλες, με το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής σε φυσική κατάσταση, όπου ένα ποσοστό τελεί υπό βιώσιμη διαχείριση φυσικών πόρων και όπου η χαμηλού επιπέδου μη βιομηχανική χρήση φυσικών πόρων που είναι συμβατή με τη διατήρηση της φύσης θεωρείται ένας από τους κύριους στόχους της περιοχή.
  
  Πρωταρχικός στόχος
  
  Για την προστασία των φυσικών οικοσυστημάτων και τη βιώσιμη χρήση των φυσικών πόρων, όταν η διατήρηση και η αειφόρος χρήση μπορούν να είναι αμοιβαία επωφελείς.
  
  Άλλοι στόχοι
  
  🔹Προώθηση της αειφόρου χρήσης των φυσικών πόρων, λαμβάνοντας υπόψη τις οικολογικές, οικονομικές και κοινωνικές διαστάσεις.
  
  🔹Προώθηση κοινωνικών και οικονομικών οφελών για τις τοπικές κοινωνίες, όπου χρειάζεται.
  
  🔹Διευκόλυνση της ασφάλειας μεταξύ των γενεών για τα μέσα διαβίωσης των τοπικών κοινοτήτων – επομένως διασφαλίζοντας ότι αυτά τα μέσα διαβίωσης είναι βιώσιμα.
  
  🔹Να ενσωματώσει άλλες πολιτιστικές προσεγγίσεις, συστήματα πεποιθήσεων και κοσμοθεωρίες σε μια σειρά κοινωνικών και οικονομικών προσεγγίσεων για τη διατήρηση της φύσης.
  
  🔹Να συμβάλει στην ανάπτυξη και/ή στη διατήρηση μιας πιο ισορροπημένης σχέσης μεταξύ των ανθρώπων και της υπόλοιπης φύσης.
  
  🔹Συμβολή στη βιώσιμη ανάπτυξη σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο (στην τελευταία περίπτωση κυρίως σε τοπικές κοινότητες ή/και αυτόχθονες πληθυσμούς ανάλογα με τους προστατευόμενους φυσικούς πόρους).
  
  🔹Διευκόλυνση της επιστημονικής έρευνας και της περιβαλλοντικής παρακολούθησης, που σχετίζεται κυρίως με τη διατήρηση και την αειφόρο χρήση των φυσικών πόρων.
  
  🔹Να συνεργάζονται για την παροχή παροχών σε ανθρώπους, κυρίως τοπικές κοινότητες, που ζουν μέσα ή κοντά στην καθορισμένη προστατευόμενη περιοχή.
  
  🔹Να διευκολύνει την αναψυχή και τον κατάλληλο τουρισμό μικρής κλίμακας.
  
  Διακριτικά χαρακτηριστικά
  
  🔹Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας VI, μοναδικά μεταξύ του συστήματος κατηγοριών της IUCN, έχουν τη βιώσιμη χρήση των φυσικών πόρων ως μέσο για την επίτευξη της διατήρησης της φύσης, μαζί και σε συνέργεια με άλλες δράσεις πιο κοινές για τις άλλες κατηγορίες, όπως η προστασία.
  
  🔹Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας VI αποσκοπούν στη διατήρηση των οικοσυστημάτων και των οικοτόπων, μαζί με τις σχετικές πολιτιστικές αξίες και τα συστήματα διαχείρισης φυσικών πόρων. Επομένως, αυτή η κατηγορία προστατευόμενων περιοχών τείνει να είναι σχετικά μεγάλη (αν και αυτό δεν είναι υποχρεωτικό).
  
  🔹Η κατηγορία δεν έχει σχεδιαστεί για να φιλοξενεί μεγάλης κλίμακας βιομηχανική συγκομιδή.
  
  🔹Γενικά, η IUCN συνιστά ένα μέρος της περιοχής να διατηρείται σε φυσική κατάσταση,7 που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συνεπάγεται τον ορισμό της ως ζώνης διαχείρισης απαγόρευσης λήψης. Ορισμένες χώρες το έχουν ορίσει ως τα δύο τρίτα. Η IUCN συνιστά ότι οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται σε εθνικό επίπεδο και μερικές φορές ακόμη και σε επίπεδο μεμονωμένων προστατευόμενων περιοχών.
  
  Ρόλος στο τοπίο/θαλασσινό τοπίο
  
  🔹Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας VI είναι ιδιαίτερα προσαρμοσμένες στην εφαρμογή προσεγγίσεων τοπίου.
  
  🔹Αυτή είναι η κατάλληλη κατηγορία για μεγάλες φυσικές περιοχές, όπως τροπικά δάση, έρημοι και άλλες άνυδρες εκτάσεις, σύνθετα συστήματα υγροτόπων, παράκτιες και ανοιχτές θάλασσες, βόρεια δάση κ.λ.π. – όχι μόνο με τη δημιουργία μεγάλων προστατευόμενων περιοχών, αλλά και με τη σύνδεση με ομάδες προστατευόμενες περιοχές, διαδρόμους ή οικολογικά δίκτυα.
  
  🔹Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας VI μπορεί επίσης να είναι ιδιαίτερα κατάλληλες για τη διατήρηση των φυσικών οικοσυστημάτων όταν υπάρχουν λίγες ή καθόλου περιοχές χωρίς χρήση ή κατοχή και όπου αυτές οι χρήσεις και επαγγέλματα είναι κυρίως παραδοσιακές και χαμηλού αντίκτυπου πρακτικές, οι οποίες δεν έχουν επηρεάσει ουσιαστικά τη φυσική κατάσταση του το οικοσύστημα.
  
  Τι κάνει την κατηγορία VI μοναδική;
  
  Η κατανομή της κατηγορίας VI εξαρτάται από τους μακροπρόθεσμους στόχους διαχείρισης και επίσης από τα τοπικά ειδικά χαρακτηριστικά. Ο παρακάτω πίνακας περιγράφει ορισμένους από τους κύριους λόγους για τους οποίους μπορεί να επιλεγεί η κατηγορία VI σε συγκεκριμένες περιπτώσεις σε σχέση με άλλες κατηγορίες.
  
  Η κατηγορία VI διαφέρει από τις άλλες κατηγορίες με τους εξής τρόπους:
  
  🔹Κατηγορία Ia: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας VI διατηρούν τη βιοποικιλότητα, ιδιαίτερα σε κλίμακα οικοσυστήματος και τοπίου, αλλά ο στόχος δεν θα ήταν η αυστηρή προστασία τους από την ανθρώπινη παρέμβαση. Αν και η επιστημονική έρευνα μπορεί να είναι σημαντική, θα θεωρείται προτεραιότητα μόνο όταν εφαρμόζεται σε βιώσιμες χρήσεις φυσικών πόρων, είτε για τη βελτίωσή τους είτε για την κατανόηση του τρόπου ελαχιστοποίησης των κινδύνων για την οικολογική βιωσιμότητα.
  
  🔹Κατηγορία Ib: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας VI σε ορισμένες περιπτώσεις θα μπορούσαν να θεωρηθούν πλησίον της «άγριας φύσης», ωστόσο προωθούν ρητά την αειφόρο χρήση, σε αντίθεση με την κατάσταση στις περιοχές άγριας φύσης της κατηγορίας Ib όπου η χρήση αυτή θα είναι ελάχιστη και συμπτωματικά με τους στόχους διατήρησης. Συμβάλλουν επίσης στη διατήρηση των περιβαλλοντικών υπηρεσιών, αλλά όχι μόνο με την αποκλειστική προστασία της φύσης, καθώς η αειφόρος χρήση των φυσικών πόρων μπορεί επίσης να συμβάλει στην προστασία των οικοσυστημάτων, των μεγάλων οικοτόπων και των οικολογικών διεργασιών.
  
  🔹Κατηγορία II: Οι προστατευόμενες περιοχές Κατηγορίας VI στοχεύουν στη διατήρηση των οικοσυστημάτων, όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένων και λειτουργικών, καθώς και του είδους και της γενετικής τους ποικιλότητας και των σχετικών περιβαλλοντικών υπηρεσιών, αλλά διαφέρουν από την κατηγορία II ως προς τον ρόλο που διαδραματίζουν στην προώθηση της αειφόρου χρήσης των φυσικών πόρων. Ο τουρισμός μπορεί να αναπτυχθεί σε προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας VI, αλλά μόνο ως πολύ δευτερεύουσα δραστηριότητα ή όταν αποτελούν μέρος των κοινωνικοοικονομικών στρατηγικών των τοπικών κοινωνιών (π.χ. σε σχέση με την ανάπτυξη του οικοτουρισμού).
  
  🔹Κατηγορία III: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας VI μπορεί να περιλαμβάνουν την προστασία συγκεκριμένων φυσικών ή πολιτιστικών χαρακτηριστικών, συμπεριλαμβανομένων των ειδών και της γενετικής ποικιλότητας, μεταξύ των στόχων τους, όποτε η αειφόρος χρήση των φυσικών πόρων αποτελεί επίσης μέρος των στόχων, αλλά είναι περισσότερο προσανατολισμένες στην προστασία των οικοσυστήματα, οικολογικές διαδικασίες και διατήρηση περιβαλλοντικών υπηρεσιών μέσω της προστασίας της φύσης και της προώθησης προσεγγίσεων διαχείρισης που οδηγούν στην αειφόρο χρήση των φυσικών πόρων.
  
  🔹Κατηγορία IV: Οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας VI είναι περισσότερο προσανατολισμένες στην προστασία των οικοσυστημάτων, στις οικολογικές διεργασίες και στη διατήρηση των περιβαλλοντικών υπηρεσιών μέσω της προστασίας της φύσης και της προώθησης της αειφόρου χρήσης των φυσικών πόρων. Ενώ οι προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας IV τείνουν να δίνουν προτεραιότητα στην ενεργό διαχείριση, η κατηγορία VI προωθεί την αειφόρο χρήση των φυσικών πόρων.
  
  🔹Κατηγορία V: Η κατηγορία V ισχύει για περιοχές όπου τα τοπία έχουν μεταμορφωθεί ως αποτέλεσμα μακροχρόνιων αλληλεπιδράσεων με τους ανθρώπους. Οι περιοχές της κατηγορίας VI παραμένουν ως κυρίως φυσικά οικοσυστήματα. Επομένως, η έμφαση στην κατηγορία VI δίνεται περισσότερο στην προστασία των φυσικών οικοσυστημάτων και των οικολογικών διεργασιών, μέσω της προστασίας της φύσης και της προώθησης της αειφόρου χρήσης των φυσικών πόρων.
   
  
  Θέματα προς εξέταση
  
  🔹Η προστασία των φυσικών οικοσυστημάτων και η προώθηση της αειφόρου χρήσης πρέπει να είναι ολοκληρωμένη και αμοιβαία επωφελής. Η κατηγορία VI μπορεί ενδεχομένως να επιδείξει βέλτιστες πρακτικές διαχείρισης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ευρύτερα.
  
  🔹Πρέπει να αναπτυχθούν νέες δεξιότητες και εργαλεία από τις διαχειριστικές αρχές για την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων που προκύπτουν από τον σχεδιασμό, την παρακολούθηση και τη διαχείριση περιοχών βιώσιμης χρήσης.
  
  🔹Υπάρχει επίσης ανάγκη για ανάπτυξη κατάλληλων μορφών διακυβέρνησης κατάλληλων για τις προστατευόμενες περιοχές της κατηγορίας VI και τους πολλαπλούς ενδιαφερόμενους φορείς που εμπλέκονται συχνά. Η διατήρηση σε κλίμακα τοπίου περιλαμβάνει αναπόφευκτα μια διαφορετική ομάδα ενδιαφερομένων, που απαιτεί προσεκτικές θεσμικές ρυθμίσεις και προσεγγίσεις για καινοτόμο διακυβέρνηση.

Νέα μέτρα άμεσης ισχύς έπειτα από το περιστατικό στην Πάρνηθα, ανακοίνωσε το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Η επανεμφάνιση των λύκων ακόμα και σε περιοχές με έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα προβληματίζει τους ειδικούς και τις αρμόδιες αρχές, οργανώσεις και σωματεία. Η διαχείριση της σύγκρουσης μεταξύ του λύκου και της ανθρώπινης δραστηριότητας, εν προκειμένω αναψυχής στην Πάρνηθα, αλλά και πρωτογενούς παραγωγής σε άλλες περιοχές της χώρας, έχει απασχολήσει εδώ και καιρό το ΥΠΕΝ. Μάλιστα, στο τριετές Σχέδιο Δράσης του ΟΦΥΠΕΚΑ, που έχει καταρτιστεί, περιλαμβάνεται σχετικά η εκπόνηση και υλοποίηση Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τον Λύκο, συνολικού προϋπολογισμού 200.000 ευρώ.

Επιπλέον, έχει ζητηθεί χρηματοδότηση και αναμένεται έγκριση για δράσεις που προάγουν την συνύπαρξη λύκου-ανθρώπου (κάμερες παρακολούθησης, αποτρεπτικοί φράχτες) από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω του χρηματοδοτικού εργαλείου Life.

Κατά τη συνάντηση εργασίας που είχαν σήμερα οι εκπρόσωποι του ΟΦΥΠΕΚΑ, της Γενικής Διεύθυνσης Δασών του ΥΠΕΝ, της Μονάδας Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Πάρνηθας, Σχοινιά και προστατευόμενων περιοχών Σαρωνικού Κόλπου, καθώς και της Περιβαλλοντικής Οργάνωσης «Καλλιστώ», αποφασίστηκαν μέτρα άμεσης υλοποίησης.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το ΥΠΕΝ υλοποιούνται τα ακόλουθα:

• Εντείνονται οι περιπολίες που διενεργούνται από τους φύλακες της Μονάδας Διαχείρισης στις περιοχές εμφάνισης του είδους στον Εθνικό Δρυμό.
  
  
• Σε συνδυασμό με τις περιπολίες, θα διαμοιράζονται στους επισκέπτες φυλλάδια με χρήσιμες οδηγίες, αναφορικά με τη απαγόρευση εισόδου σε κατοικίδια καθώς και την απαγόρευση εναπόθεσης τροφίμων με σκοπό την προσέλκυση του είδους.
  
  
• Δημιουργία και προβολή στα μέσα πανελλαδικής εμβέλειας τηλεοπτικού σποτ για την ενημέρωση των πολιτών.
  
  
• Εκπαίδευση των εργαζομένων της Μονάδας Διαχείρισης και της Δασικής Υπηρεσίας από το επιστημονικό προσωπικό της Οργάνωσης «Καλλιστώ» για θέματα διαχείρισης περιστατικών συνύπαρξης επισκεπτών με είδη της άγριας πανίδας.

Μεσοπρόθεσμα θα συγκροτηθούν ειδικές ομάδες κρούσης από υπαλλήλους της δασικής υπηρεσίας και του ΟΦΥΠΕΚΑ.

Την ίδια ώρα, ο Ο.ΦΥ.ΠΕ.ΚΑ έχει καλέσει σε τηλεδιάσκεψη την περιβαλλοντική οργάνωση Καλλιστώ και άλλους ανεξάρτητους φορείς, προκειμένου να συζητηθεί το θέμα και να ληφθούν άμεσα αποφάσεις.

Όπως αναφέρει στο protothema.gr  ο Γιώργος Μερτζάνης, επιστημονικός υπεύθυνος της οργάνωσης Καλλιστώ, έρευνες έχουν δείξει πως από τον Ελικώνα Βοιωτίας μέχρι την Πάρνηθα και τα Γεράνεια Όρη ζουν τουλάχιστον 25 λύκοι. «Ο αριθμός λίγο πολύ έχει προσδιοριστεί με τη μέθοδο καταγραφής υπέρυθρων καμερών. Αυτή την έρευνα έχει κάνει ο συνάδελφος μας δρ. Γιώργος Ηλιόπουλος και άλλοι ανεξάρτητοι ερευνητές. Κατά προσέγγιση ο αριθμός που έχει εκτιμηθεί είναι γύρω στους 25 λύκους στην ευρύτερη περιοχή από τον Ελικώνα της Βοιωτίας  μέχρι την Πάρνηθα και τα Γεράνια Όρη. Η Πάρνηθα κατά κάποιον τρόπο είναι ο πυρήνας, εξαιτίας του πληθυσμού των ελαφιών» εξηγεί.

Και προσθέτει: «Οι εμφανίσεις λύκων στην Πάρνηθα δεν είναι χθεσινό φαινόμενο έχουμε κι άλλες αναφορές στο παρελθόν. Το πρόβλημα είναι πως, επειδή η Πάρνηθα είναι κοντά στον αστικό ιστό της Αθήνας και είναι ο μοναδικός μαζί με τον Υμηττό χώρος αναψυχής, πολλοί ορειβάτες, πεζοπόροι, απλοί φυσιολάτρες αφήνουν τροφή με έναν χαοτικό τρόπο στο περιβάλλον, νομίζοντας πως έτσι τα ταΐζουν και τα υποστηρίζουν. Αυτό είναι μια λάθος συνήθεια και τακτική, γιατί προκαλεί εθισμό και εξοικείωση στα άγρια ζώα, αυτή η εύκολη παροχή τροφής. Πρέπει να υπάρξει ενημέρωση του κόσμου και των επισκεπτών, ώστε όλοι να γνωρίζουμε πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε άγρια ζώα».

Μετά τις φωτιές της Πάρνηθας το 2007 καταγράφεται πλέον μεγάλη αύξηση πληθυσμού ελαφιών που θεωρείται αγαπημένη τροφή για τους λύκους: «Η αύξηση, από πυκνότητα του λύκου, οφείλεται στο ότι έχουν αυξηθεί και τα ελάφια που είναι μια απολύτως φυσική λεία για τον λύκο. Τα ελάφια από την άλλη αυξήθηκαν γιατί υπήρχε μια ριζική αλλαγή στο οικοσύστημα της Πάρνηθας μετά τις πυρκαγιές του 2007, όπου εκεί οι μεγαλύτερες χορτολιβαδικές που δημιουργήθηκαν μετά την καταστροφή του δάσους δημιούργησαν περισσότερη τροφή για τα ελάφια και καλύτερη αναπαραγωγή. Αυτή η αφθονία φυσικής λείας προσέλκυσε κι έναν φυσικό θηρευτή όπως είναι ο λύκος. Γενικότερα υπάρχει μια καταγραφή στην περιοχή της Πάρνηθας, όπου έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετούς μήνες όχι μόνο από την Καλλιστώ κι από άλλους ανεξάρτητους ερευνητές και οργανώσεις. Από τα στοιχεία που έχουμε από την πρώτη προκαταρκτική έρευνα που έχει κάνει ο συνεργάτης μας Γιώργος Ηλιόπουλος ειδικός στους λύκους είναι πως έχουμε μια επέκταση της κατανομής του είδους λύκος στην Ελλάδα ακόμη νοτιότερα μέχρι την Πάρνηθα και τα Γεράνια Όρη. Η επανεμφάνιση του στις περιοχές αυτές είναι γνωστή εδώ και καιρό».

Άλλο μεγάλο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί είναι η αναπαραγωγή μεταξύ λύκων και αδέσποτων σκυλιών που προκαλεί θέμα στην συμπεριφορά: «Έχουμε ένα ποσοστό υβριδισμού με άλλα κυνοειδή αδέσποτα σκυλιά, τα οποία τροποποιούν την συμπεριφορά του λύκου, καθώς το γενετικό υλικό – γονιδίωμα δεν είναι 100% στο άγριο είδος, καθώς έχει στοιχεία κι από άλλα κυνοειδή, που τα κάνει να φαίνονται πιο εξοικειωμένα. Αυτή η συμπεριφορά εξοικείωσής μπορεί να εξηγήσει φαινόμενα, όπως αυτό στην Πάρνηθα. Αυτό δυστυχώς προκαλεί ο υβριδισμός με τις αγέλες αδέσποτων σκύλων που διασταυρώνονται με λύκους, έχει επιβεβαιωθεί με διάφορες επιστημονικές μελέτες. Υπάρχουν όμως και λύκοι που δεν έχουν “επιμειξίες” με άλλα κυνοειδή, που εμφανίζουν παρόμοια συμπεριφορά όπως περιέργεια και προσέγγιση ανθρώπινων δραστηριοτήτων».

Με προεδρικό διάταγμα του 1985 απαγορεύεται η επίσκεψη στον εθνικό δρυμό της Πάρνηθας με ζώα συντροφιάς ακόμα κι αν είναι με λουρί: «Αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό στους επισκέπτες ώστε να τους γίνει συνήθεια. Δυστυχώς έχουμε μια ροπή να μην εφαρμόζουμε τους κανόνες. Δεν υπάρχουν και πινακίδες σε ορατά σημεία ώστε ο κόσμος να γνωρίζει. Μιλάμε για ένα πολυσύνθετο θέμα. Χρειάζεται προσοχή και από τον ίδιο τον άνθρωπο αν και είναι τρομερά σπάνιο μια τέτοια επίθεση. Πρέπει να συσταθεί μια ομάδα άμεσης επέμβασης για τέτοια περιστατικά για αυτοψία, οδηγίες και συστάσεις».
​
Πηγή: https://dasarxeio.com/2022/01/10/106824/