Δεν είναι λίγες φορές που θα δούμε άτομα να βγάζουν από την θάλασσα αχινούς και να τους τρώνε στην παραλία ή να τους μαζεύουν σε σακούλες και να πηγαίνουν να τους πωλούν στις διπλανές ψαροταβέρνες.

Είναι όμως νόμιμη η αλίευση αχινών; Πάμε να δούμε παρακάτω  τι ορίζει η νομοθεσία.

Άρθρο 1
Σκοπός− Πεδίο Εφαρμογής

1. Σκοπός του παρόντος διατάγματος είναι η λήψη ρυθμιστικών μέτρων σχετικά με την αλίευση του αχινού του είδους Paracentrotus lividus, και ειδικότερα:
   
   α) τη χορήγηση αδειών αλίευσης σε επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη,
   β) την ερασιτεχνική αλίευση,
   γ) τα επιτρεπόμενα αλιευτικά εργαλεία,
   δ) τις επιτρεπόμενες περιόδους, περιοχές και ποσότητες αλίευσης,
   ε) το επιτρεπόμενο αλιευόμενο ελάχιστο μέγεθος και
   στ) τη διατήρηση του πληθυσμού του ως άνω είδους.
   
   
2. Οι διατάξεις του παρόντος διατάγματος εφαρμόζονται στο σύνολο της επικράτειας για την αλίευση αχινού του είδους Paracentrotus lividus, σε:
   
   α) επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη τα οποία διαθέτουν αλιευτική άδεια σύμφωνα με τις διατάξεις του β.δ. 666/1966 (Α΄160) και του π.δ. 261/1991 (Α΄98), όπως ισχύουν και
   β) ερασιτέχνες αλιείς.
   
   

Άρθρο 2
Άδεια αλίευσης αχινών σε επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη

1. Για την αλίευση αχινών, οι επαγγελματίες αλιείς οι οποίοι διαθέτουν αλιευτική άδεια, σύμφωνα με τις διατάξεις του β.δ. 666/1966 (Α΄160) και του π.δ. 261/1991 (Α΄98), πρέπει να διαθέτουν και τη σχετική άδεια αλίευσης αχινών.
2. Η άδεια της προηγούμενης παραγράφου εκδίδεται από τις κατά τόπο αρμόδιες για την έκδοση αλιευτικών αδειών, αρχές, μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου. Η αίτηση του ενδιαφερομένου συνοδεύεται από αντίγραφο της αλιευτικής άδειας της παραγράφου 1. 
3. Η άδεια αλίευσης αχινών έχει διάρκεια ενός (1) έτους, με έναρξη ισχύος την 1η Δεκεμβρίου κάθε έτους.
4. Οι άδειες αλίευσης αχινών καταχωρίζονται σε Μητρώο στο ασφαλές τμήμα της ιστοσελίδας της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας του επίσημου δικτυακού τόπου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σύμφωνα με τα άρθρα 114 και 116 παρ. 1 περ. δ΄ του Καν. (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου.
   
   

Άρθρο 3
Αλιευτικά εργαλεία

Η αλίευση αχινών πραγματοποιείται αποκλειστικά με:

α) Πιρούνα ή χέρα, με χειρισμό με το χέρι χωρίς τη βοήθεια οποιουδήποτε μηχανικού μέσου. Το μεταλλικό μέρος της πιρούνας ή της χέρας πρέπει να έχει ελάχιστο πλάτος τα 6 εκ., ή
β) ελεύθερη κατάδυση ή καταδυτική συσκευή και σύστημα παροχής αέρα, σύμφωνα με την περ. γ) της παρ. 2 του άρθρου 1 του π.δ. 86/1998 (Α΄78), όπως ισχύει. Ο χρησιμοποιούμενος από το δύτη αναπνευστικός σωλήνας παροχής αέρα από το σκάφος πρέπει να έχει συνολικό μήκος έως 10 μέτρα. 

Άρθρο 4
Επιτρεπόμενες περίοδοι, περιοχές και ποσότητες αλίευσης αχινών

1. Η αλίευση αχινών με επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη που διαθέτουν αλιευτική άδεια, σύμφωνα με τις διατάξεις του β.δ. 666/1966 (Α΄160) και του π.δ. 261/1991 (Α΄98), επιτρέπεται μόνο:
   
   α) κατά τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο, Μάρτιο, Ιούλιο, Αύγουστο και Δεκέμβριο κάθε έτους,
   β) μία ώρα μετά την ανατολή έως και μία ώρα πριν από τη δύση του ηλίου, 
   γ) σε θαλάσσιες περιοχές εκτός των λιμένων, των όρμων με μόνιμα αγκυροβόλια πλοίων, ως και ναυαγίων, ναρκοπεδίων, της γραμμής πορείας πλοίων, εναλίων αρχαιοτήτων, καθώς και σε ειδικά απαγορευμένες περιοχές αλιείας, όπως καθορίζονται από τις εκάστοτε ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις, και
   δ) σε απόσταση μεγαλύτερη των 150 μέτρων από τα όρια υδατοκαλλιεργητικών μονάδων και 500 μέτρων ακτινοειδώς από θυννεία και δημόσια ιχθυοτροφεία. 
   
   
2. Ο μέγιστος αριθμός των επιτρεπόμενων αλιευομένων ατόμων αχινού ανά σκάφος ορίζεται στα εξακόσια (600) άτομα ανά ημέρα. Οι επαγγελματίες αλιείς οι οποίοι διαθέτουν άδεια αλίευσης αχινών σύμφωνα με το άρθρο 2, υποχρεούνται να υποβάλουν κάθε μήνα στην αρμόδια υπηρεσία αλιείας της οικείας Περιφερειακής Ενότητας, μηνιαία αναφορά της ποσότητας των αχινών που αλιεύθηκε.
   
   

Άρθρο 5
Ελάχιστο μέγεθος αλιευόμενου αχινού

Απαγορεύεται η αλίευση, η διατήρηση επί του σκάφους, η μεταφόρτωση, η εκφόρτωση, η μεταφορά, η αποθήκευση, η έκθεση με σκοπό την πώληση, η διάθεση προς πώληση και η εμπορία των προερχόμενων από την αλίευση αχινών, εφόσον οι διαστάσεις των ατόμων είναι μικρότερες από τα 5 εκατοστά κατά τη διάμετρο, 

Άρθρο 6
Ερασιτεχνική αλίευση αχινών

Η ερασιτεχνική αλίευση αχινού επιτρέπεται μόνο στους κατόχους ατομικής ερασιτεχνικής άδειας αλιείας.

Άρθρο 7
Τροποποίηση του π.δ. 373/1985 (Α΄131)

Το π.δ. 373/1985 (Α΄131) «Ερασιτεχνική−αθλητική αλιεία», όπως ισχύει, τροποποιείται ως ακολούθως:

1. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 2 προστίθεται περίπτωση ζ΄ ως εξής: «ζ) Με τα εργαλεία πιρούνα ή χέρα, με χειρισμό με το χέρι χωρίς τη βοήθεια οποιουδήποτε μηχανικού μέσου, καθώς και με ελεύθερη κατάδυση, για την αλιεία αχινών».
2. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 2 προστίθεται περίπτωση γ΄ ως εξής: «γ) Μέχρι είκοσι (20) άτομα αχινών ανά ημέρα ανά ερασιτέχνη αλιέα και τριάντα (30) άτομα αχινών ανά ημέρα συνολικά ανά ερασιτεχνικό σκάφος»

Ναι είναι νόμιμη η αλιεία αχινών αλλά υπό προϋποθέσεις.

Αλλά για να είμαστε ειλικρινείς, μπορεί να είναι νόμιμη η αλιεία αχινών αλλά κανείς ερασιτέχνης δεν μαζεύει μόνο 20 αχινούς και σαφώς ούτε ένα ερασιτεχνικό σκάφος μόνο 30 αχινούς.

Παρ' όλα αυτά υπάρχει και το παράλογο στο νομικό πλαίσιο διότι το άρθρο 6 επιτρέπει μόνο σε όσους έχουν ερασιτεχνική άδεια αλιείας και όχι τον κάθε λουόμενο σε κάποια παραλία, από το 2014 έχουν καταργηθεί και οι ερασιτεχνικές άδειες αλιείας δηλαδή την ίδια χρονιά (για την ακρίβεια λίγες ημέρες διαφορά) που πέρασε και το Προεδρικό Διάταγμα για τα "Ρυθμιστικά μέτρα για την αλιεία του αχινού του είδους Paracentrotus lividus". (όλο το προεδρικό διάταγμα το έχουμε βάλει στο τέλος της σελίδας για όποιον θέλει να το διαβάσει, κατεβάσει ή και να το μοιράσει)

Έτσι λοιπόν αν κάποιος αλιεύσει το προστατευόμενο είδος, μπορεί να  βρεθεί αντιμέτωπος με πρόστιμα που κυμαίνονται από 400 έως 3.000 ευρώ.

Ο ρόλος τους στο θαλάσσιο οικοσύστημα και το ηθικό κομμάτι της αλίευσης τους.

Οι αχινοί είναι οι φυσικοί καθαριστές του βυθού. Κάθονται σε ένα σημείο και τρέφονται κυρίως με άλγη, με μύδια και άλλα ασπόνδυλα που κινούνται αργά. Εχθροί τους είναι οι αστερίες, τα χέλια και άλλα ζώα.

Σε διάφορα μέρη του κόσμου όταν εξαφάνιζαν οι ψαράδες και οι λουόμενοι τους αχινούς, ο βυθός μετά γέμιζε ανεξέλεγκτα με kelp forests (εκεί όπου υπάρχουν), άλγη, και άλλους οργανισμούς με τους ανθρώπους να την θεωρούν την θάλασσα βρώμικη και να μην έχουν καλή ορατότητα όταν βουτούσαν. Όπως εξαφανιζόντουσαν και οι φυσικοί θηρευτές τους.

Παρ' όλα αυτά ο αχινός παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στο οικοσύστημα άσχετα αν ο καθένας από εμάς γνωρίζει ποιος είναι ο ρόλος του ή δεν μας αρέσει σαν ζώο επειδή μπορεί να τον πατήσουμε ή αν τον θεωρούμε καλό μεζέ. Προσφέρει ισορροπία στο οικοσύστημα και η συνεχόμενη αλιεία του δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα καλό. 

Άρθρο της Μαρία Σκαμπαρδώνη.

Η χελώνα καρέτα-καρέτα αποτελεί ένα είδος θαλάσσιας χελώνας που βρίσκεται σε κάθε μέρος του πληθυσμού. Συναντάται σε όλα τα μέρη του κόσμου (από τον Ειρηνικό, τον Ατλαντικό, τον Ινδικό ωκεανό), αλλά υπάρχει εξίσου και σε πολλά μέρη της Ελλάδας, με τις ακτές της Ζακύνθου και τις Κυπαρισσίας να είναι τα μέρη όπου συγκεντρώνονται.

Έχουν μήκος περίπου 90 cm, ενώ έχουν παρατηρηθεί και χελώνες με μήκος από 135 ως 280 cm. Έχουν χρώμα από κίτρινο ως καστανό και από κοκκινωπό ως καφέ. Είναι παμφάγο ζώο και τρέφεται κυρίως με ασπόνδυλα, δεκάποδα, σφουγγάρια, κοράλλια . Οι μεγαλύτεροι εχθροί του είναι οι αστακοί, οι σκώληκες, τα σκαθάρια, οι γάτες, τα γουρούνια, ακόμα και οι άνθρωποι. Η σεξουαλική του ωρίμανση ξεκινάει στα 17-33 χρόνια, ενώ ζει συνήθως 47 με 67 χρόνια. Στην προσπάθειά τους να αποφύγουν το έντονο κρύο μεταναστεύουν, ενώ οι κυριότερες δραστηριότητές περιλαμβάνουν τον ύπνο και την κολύμβηση.

Η χελώνα καρέτα-καρέτα είναι είδος προς εξαφάνιση, με τον αλιευτικό εξοπλισμό να ευθύνεται για πολλούς θανάτους του είδους, ενώ προστατεύεται από τη Διεθνή ένωση για τη διατήρηση της Φύσης. Οι κυριότερες αιτίες είναι η εισαγωγή νέων αρπακτικών στον κύκλο της ζωής και η απώλεια των κατάλληλων μερών που θα επιτρέψουν τη σωστή αναπαραγωγή του είδους. Η προστασία του συγκεκριμένου είδους θεωρείται προτεραιότητα των ομίλων προστασίας ζώων και περιβάλλοντος, με τα κυριότερα μέτρα να είναι η εισαγωγή συσκευών που θα βοηθούν τις χελώνες να διαφεύγουν και να μειώσουν τη θνησιμότητα. Αυτό βρίσκει ως πρόβλημα την ενίσχυση της βοήθειας σε όλα τα μέρη που οι χελώνες είναι διασκορπισμένες, καθώς δε συγκεντρώνονται σε ένα μόνο μέρος.

Οι χελώνες καρέτα-καρέτα είναι υπέροχες, γλυκές και αξίζουν την προσοχή και την προστασία όλων μας!

Όχι, δεν είναι πλάκα. Η είδηση είναι σοβαρή. Υπάρχουν περιπτώσεις που οι επιστήμονες σηκώνουν τα χέρια ψηλά και ψάχνουν ανθρώπους με καθαρό μυαλό και γιατί όχι με περισσότερη ... τύχη.

Ερευνητές από το βρετανικό Πανεπιστήμιο του Σεν Άντριους στρέφονται στους επονομαζόμενους «πολίτες-επιστήμονες» από ολόκληρο τον κόσμο ζητώντας τους να ακούσουν και να βοηθήσουν στην ταξινόμηση ήχων που παράγουν οι φάλαινες, σε μια προσπάθεια βαθύτερης κατανόησης της επικοινωνίας μεταξύ των θηλαστικών.

Όποιος εγγραφεί στην ιστοσελίδα του Whale Project (Whale.fm), μπορεί να ακούσει το κάλεσμα του κάθε θηλαστικού με τη βοήθεια εφαρμογής απεικόνισης ήχων και να δει μέσω του Google Maps σε ποια θαλάσσια περιοχή ηχογραφήθηκε.

Εν συνεχεία, θα πρέπει να ακούσει περισσότερους ήχους από τη βάση δεδομένων του συστήματος, με στόχο να τους «ταιριάξει». Εάν ο χρήστης καταφέρει να αντιστοιχίσει δύο καλέσματα, αυτά θα αποθηκευτούν στο σύστημα.

«Ζητώντας από εκατοντάδες ανθρώπους να μας πουν την άποψή τους, θα μάθουμε πόσο αξιόπιστες είναι οι κατηγορίες [καλεσμάτων] και επιπλέον οι άνθρωποι αυτοί θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν αυτούς τους εκπληκτικούς ήχους», λέει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σεν ʼντριους Πίτερ Τάιακ.

Οι επιστήμονες εξηγούν ότι τα μέλη κάθε οικογένειας όρκας φαίνεται πως χρησιμοποιούν μια ξεχωριστή «διάλεκτο» για να επικοινωνήσουν, ενώ παρόμοια είναι και τα καλέσματα των οικογενειών που συνδέονται μεταξύ τους. Οι ίδιοι είχαν ήδη αρχίσει να κατηγοριοποιούν τους ήχους που έχουν καταγραφεί σε διάφορα σημεία των ωκεανών, όμως συνεχίζουν να υπάρχουν πολλά «κενά» στις γνώσεις τους γύρω από την επικοινωνία των μελών του είδους.

Παρόμοια καλέσματα και διαλέκτους χρησιμοποιούν και τα μαυροδέλφινα, όμως οι ερευνητές δεν είχαν καν αρχίσει να τις κατηγοριοποιούν συστηματικά, παρότι γνωρίζουν ότι τα μέλη του είδους παράγουν διαφορετικούς ήχους όταν π.χ. θέλουν να εντοπίσουν το ένα το άλλο ή σε περιόδους αναπαραγωγής.

Τα καλέσματα που περιλαμβάνονται στην ιστοσελίδα Whale.fm ηχογραφήθηκαν με τη βοήθεια ειδικών αισθητήρων που τοποθετήθηκαν στα θηλαστικά από τους επιστήμονες και οι οποίοι καταγράφουν ήχους και από άλλα ζώα που κινούνται στην ίδια περιοχή. Οι αισθητήρες πέφτουν από μόνοι τους μετά από λίγο καιρό. 

πηγή: newsit.gr