​Η αλιεία είναι μια κρίσιμη πτυχή της ανθρώπινης επιβίωσης για χιλιάδες χρόνια, αλλά τα τελευταία χρόνια, η υπεραλίευση έχει γίνει μια σημαντική ανησυχία που έχει οδηγήσει στην εξάντληση των ιχθυαποθεμάτων και την υποβάθμιση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Σε απάντηση σε αυτό, πολλές αλιευτικές κοινότητες σε όλο τον κόσμο έχουν αρχίσει να αγκαλιάζουν την αλιεία οικοτουρισμού, μετατρέποντας τα σκάφη τους σε σκάφη που υποστηρίζουν βιώσιμες αλιευτικές πρακτικές και προωθούν τη διατήρηση των ωκεανών του κόσμου και των ειδών που φιλοξενούν.

Ένα από τα σημαντικότερα οφέλη της αλιείας στον οικοτουρισμό είναι ότι βοηθά στην προστασία και διατήρηση των πληθυσμών των ψαριών. Οι παραδοσιακές μέθοδοι αλιείας συχνά περιλαμβάνουν τη χρήση μεγάλων διχτυών ψαρέματος που πιάνουν αδιακρίτως οτιδήποτε στο πέρασμά τους, με αποτέλεσμα τη σύλληψη ειδών που δεν αποτελούν στόχο και το θάνατο αμέτρητων θαλάσσιων πλασμάτων. Αντίθετα, η αλιεία στον οικοτουρισμό χρησιμοποιεί μικρότερα αλιευτικά εργαλεία και τα αλιεύματα είναι πιο επιλεκτικά, μειώνοντας τις επιπτώσεις στα μη στοχευόμενα είδη και επιτρέποντας στους πληθυσμούς των ψαριών να ανακάμψουν.

Η υπεραλίευση και άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν διαταράξει την ευαίσθητη ισορροπία των τροφικών αλυσίδων του ωκεανού, οδηγώντας στην παρακμή των ζωτικών ειδών και στην υποβάθμιση των κρίσιμων οικοτόπων. Με την αλιεία οικοτουρισμού, η εστίαση είναι στην επιστροφή των αλιευμένων ψαριών στον ωκεανό με βιώσιμο τρόπο, ελαχιστοποιώντας τις επιπτώσεις στο οικοσύστημα και επιτρέποντάς του να ανακάμψει με την πάροδο του χρόνου.

Εκτός από τα περιβαλλοντικά της οφέλη, η οικοτουριστική αλιεία προσφέρει και οικονομικά οφέλη στις τοπικές κοινωνίες που το ασπάζονται. Πολλές αλιευτικές κοινότητες έχουν δυσκολευτεί τα τελευταία χρόνια λόγω της μείωσης των ιχθυαποθεμάτων, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να βγάλουν τα προς το ζην. Μετατρέποντας τα σκάφη τους σε αλιευτικά σκάφη οικοτουρισμού και προσφέροντας βιώσιμες αλιευτικές περιηγήσεις, αυτές οι κοινότητες μπορούν να προσελκύσουν τουρίστες και να δημιουργήσουν νέες πηγές εισοδήματος, στηρίζοντας τα προς το ζην και βοηθώντας να εξασφαλίσουν το μέλλον τους.

Ένας από τους βασικούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να διατηρηθεί η οικοτουριστική αλιεία είναι μέσω της εκπαίδευσης και της ευαισθητοποίησης. Παρέχοντας πληροφορίες σχετικά με τις βιώσιμες αλιευτικές πρακτικές και τη σημασία της διατήρησης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, η αλιεία οικοτουρισμού μπορεί να συμβάλει στην ευαισθητοποίηση σχετικά με τον αντίκτυπο που έχουν οι ανθρώπινες δραστηριότητες στον ωκεανό και τους κατοίκους του. Επιπλέον, προσφέροντας πρακτικές εμπειρίες στο νερό, η αλιεία οικοτουρισμού μπορεί να προσφέρει στους τουρίστες μια βαθύτερη κατανόηση του ωκεανού και των θεμάτων που αντιμετωπίζει, ενθαρρύνοντάς τους να υποστηρίξουν βιώσιμες αλιευτικές πρακτικές και προσπάθειες διατήρησης της θάλασσας.

Συμπερασματικά, η αλιεία με οικοτουρισμό είναι ένας καινοτόμος και αποτελεσματικός τρόπος για την υποστήριξη βιώσιμων αλιευτικών πρακτικών και τη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Υιοθετώντας αυτήν την προσέγγιση, οι αλιευτικές κοινότητες σε όλο τον κόσμο μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία και τη διατήρηση των ωκεανών του κόσμου και των κατοίκων τους, ενώ παράλληλα δημιουργούν νέες πηγές εισοδήματος και υποστηρίζοντας τα προς το ζην. Δουλεύοντας μαζί και αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση σχετικά με τη σημασία της βιώσιμης αλιείας, μπορούμε να βοηθήσουμε να διασφαλίσουμε ότι οι μελλοντικές γενιές θα μπορούν να απολαμβάνουν τα οφέλη των άφθονων πόρων του ωκεανού.

​Η θαλάσσια βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας και της ισορροπίας των ωκεανών του κόσμου. Ωστόσο, οι ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως η αγκυροβόληση σκαφών, μπορεί να έχουν σημαντικές επιπτώσεις σε αυτά τα ευαίσθητα συστήματα. Σε αυτό το άρθρο, θα διερευνήσουμε πώς η αγκυροβόληση σκαφών επηρεάζει τη θαλάσσια βιοποικιλότητα και τα βήματα που μπορούν να ληφθούν για να ελαχιστοποιηθεί ο αντίκτυπός της.

Η αγκυροβόληση των σκαφών μπορεί να έχει έναν αριθμό αρνητικών επιπτώσεων στη θαλάσσια βιοποικιλότητα και στα οικοσυστήματα. Πρώτον, το βάρος και η κίνηση της άγκυρας μιας βάρκας ή ενός σκάφους μπορεί να προκαλέσει φυσική βλάβη στον πυθμένα της θάλασσας. Αυτό μπορεί να διαταράξει ευαίσθητους οικοτόπους, όπως τους κοραλλιογενείς υφάλους και τα δάση λιβαδιών ποσειδωνίας, τα οποία είναι απαραίτητα για πολλά είδη ψαριών και άλλων θαλάσσιων ζώων. Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις η αλυσίδα της άγκυρας μπορεί επίσης να εμπλέξει και να σκοτώσει θαλάσσια ζώα, όπως θαλάσσιες χελώνες, δελφίνια και θαλάσσια πτηνά, προκαλώντας σημαντική βλάβη στους τοπικούς πληθυσμούς.

Ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ο συνωστισμός στα δημοφιλή αγκυροβόλια. Καθώς περισσότερα σκάφη συγκεντρώνονται σε αυτές τις περιοχές, μπορεί να οδηγήσουν στην εξάντληση των τοπικών πόρων, όπως οι χώροι αλιείας και οι περιοχές σίτισης για θαλάσσια ζώα. Αυτό μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη συνολική υγεία του οικοσυστήματος, καθώς και στις τοπικές αλιευτικές κοινότητες, που εξαρτώνται από αυτούς τους πόρους για τα προς το ζην. Άμα μια περιοχή είναι ήδη δημοφιλής και αγκυροβολούν πολλές βάρκες ή και πλοία, αντιμετωπίζουμε και το πρόβλημα των παρατημένων και σκουριασμένων αγκυρών στον πυθμένα της θάλασσας.

Παρά αυτές τις προκλήσεις, υπάρχουν βήματα που μπορούν να ληφθούν για να ελαχιστοποιηθεί ο αντίκτυπος της αγκυροβόλησης σκαφών στη θαλάσσια βιοποικιλότητα και στα οικοσυστήματα. Πρώτον, είναι σημαντικό να εφαρμόζουμε υπεύθυνες τεχνικές αγκυροβόλησης, όπως η χρήση μεθόδων αγκύρωσης που ελαχιστοποιούν τις ζημιές στον πυθμένα της θάλασσας και την αποφυγή της αγκυροβόλησης σε ευαίσθητα ενδιαιτήματα, όπως οι κοραλλιογενείς ύφαλοι και τα λιβάδια ποσειδωνίας. Αν και ήδη απαγορεύεται η αγκυροβόληση πάνω από λειβάδια ποσειδωνίας, δυστυχώς στην πράξη δεν εφαρμόζεται και τόσο συχνά ειδικά από μικρές βάρκες και σκάφη.

Επιπλέον, είναι σημαντικό να διαχειριστούμε και να ρυθμίσουμε τη χρήση των λαϊκών αγκυροβόλων, ώστε να διασφαλιστεί ότι ο υπερπληθυσμός δεν οδηγεί στην εξάντληση των τοπικών πόρων. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τον καθορισμό ορίων στον αριθμό των σκαφών που επιτρέπονται σε μια δεδομένη περιοχή ή τη δημιουργία εναλλακτικών αγκυροβολιών σε λιγότερο ευαίσθητες περιοχές.

Συμπερασματικά, η αγκυροβόληση σκαφών μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στη θαλάσσια βιοποικιλότητα και στα οικοσυστήματα, αλλά με υπεύθυνες πρακτικές και σωστή διαχείριση, αυτές οι επιπτώσεις μπορούν να ελαχιστοποιηθούν. Λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία των ωκεανών του κόσμου, μπορούμε να βοηθήσουμε στη διασφάλιση ενός υγιούς και βιώσιμου μέλλοντος για τα αμέτρητα είδη που εξαρτώνται από αυτά τα συστήματα για την επιβίωσή τους.

​Η καταμέτρηση των ψαριών είναι απαραίτητο εργαλείο για τη διατήρηση των υδρόβιων ειδών και των οικοτόπων τους.  Παρέχει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με το μέγεθος, την κατανομή και την υγεία των πληθυσμών ψαριών, καθώς και τη συνολική υγεία του οικοσυστήματος στο οποίο ζουν. Κάτι που είναι απαραίτητο για τη λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων σχετικά με τη διατήρηση και τη διαχείρισή τους.

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους η καταμέτρηση των ψαριών είναι σημαντική.

1. Αξιολόγηση της υγείας των πληθυσμών ψαριών: Η καταμέτρηση των ψαριών βοηθά στον προσδιορισμό του αριθμού και του μεγέθους των πληθυσμών ψαριών, παρέχοντας πληροφορίες για τη συνολική υγεία και ευημερία του είδους. Εάν οι πληθυσμοί των ψαριών μειώνονται, μπορεί να υποδηλώνει πρόβλημα με το οικοσύστημα ή απειλή για το είδος, η οποία μπορεί στη συνέχεια να αντιμετωπιστεί μέσω προσπαθειών διατήρησης.
   
   
2. Ένα άλλο πλεονέκτημα της καταμέτρησης των ψαριών είναι ότι παρέχει μια βάση για την παρακολούθηση των αλλαγών στους πληθυσμούς των ψαριών με την πάροδο του χρόνου. Παρακολουθώντας τους αριθμούς τακτικά, μπορούμε να εντοπίσουμε τάσεις στην αύξηση ή τη μείωση του πληθυσμού, κάτι που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τον αντίκτυπο των περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως η κλιματική αλλαγή, στους πληθυσμούς των ψαριών. Αυτές οι πληροφορίες μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για την εφαρμογή μέτρων για τον μετριασμό αυτών των επιπτώσεων και την προστασία του είδους από μελλοντικές μειώσεις.
   
   
3. Παρακολούθηση αλιευτικών πρακτικών: Η καταμέτρηση των ψαριών μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την παρακολούθηση των αλιευτικών πρακτικών, συμβάλλοντας στη διασφάλιση ότι η αλιεία είναι βιώσιμη και δεν βλάπτει το οικοσύστημα. Αυτές οι πληροφορίες μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τον καθορισμό ορίων αλιευμάτων, μειώνοντας τον κίνδυνο υπεραλίευσης και βοηθώντας στη διατήρηση των πληθυσμών ψαριών για τις μελλοντικές γενιές.
   
   
4. Κατανόηση της κατανομής των ειδών: Η καταμέτρηση των ψαριών μπορεί επίσης να βοηθήσει στην κατανόηση της κατανομής των ειδών σε διαφορετικούς οικοτόπους και πλωτές οδούς. Αυτές οι πληροφορίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ιεράρχηση των προσπαθειών διατήρησης και την προστασία σημαντικών οικοτόπων για είδη ψαριών.
   
   
5. Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των προσπαθειών διατήρησης: Η καταμέτρηση των ψαριών παρέχει μια βάση με βάση την οποία μπορούν να αξιολογηθούν οι προσπάθειες διατήρησης. Η τακτική παρακολούθηση των πληθυσμών των ψαριών μπορεί να βοηθήσει στον προσδιορισμό της αποτελεσματικότητας των προσπαθειών διατήρησης και να γίνουν οι απαραίτητες προσαρμογές για να διασφαλιστεί η επιτυχία αυτών των προσπαθειών.

Συμπερασματικά, η καταμέτρηση των ψαριών είναι ένα κρίσιμο εργαλείο για τις προσπάθειες διατήρησης. Παρέχοντας πληροφορίες για την υγεία, την κατανομή και τις τάσεις των πληθυσμών των ψαριών, μας βοηθά να λαμβάνουμε τεκμηριωμένες αποφάσεις σχετικά με τις ποσοστώσεις αλιείας, την προστασία των οικοτόπων και άλλα μέτρα για τη διατήρηση αυτών των ειδών και των οικοσυστημάτων τους. Παρακολουθώντας τακτικά τους πληθυσμούς των ψαριών, μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι παραμένουν υγιή και άφθονα για να τα απολαμβάνουν οι μελλοντικές γενιές.

​Η άδεια ερασιτεχνικής αλιείας είναι μια κρίσιμη πτυχή των υπεύθυνων και βιώσιμων αλιευτικών πρακτικών.

Εξυπηρετεί πολλές σημαντικές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένων των εξής:

• Διαχείριση πόρων: Απαιτώντας από τα άτομα να αποκτήσουν άδεια αλιείας, η κυβέρνηση μπορεί να ρυθμίσει και να παρακολουθεί τον αριθμό των ψαριών που αλιεύονται. Αυτό βοηθά στη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης υγείας και βιωσιμότητας των πληθυσμών των ψαριών, κάτι που ωφελεί τόσο τα ψάρια όσο και το οικοσύστημα συνολικά.
  
  
• Διατήρηση: Οι άδειες αλιείας μπορούν να παρέχουν επίσης χρηματοδότηση για προγράμματα διατήρησης και διαχείρισης ψαριών και άγριας ζωής. Αυτό περιλαμβάνει την προστασία και την αποκατάσταση των οικοτόπων, την έρευνα και την επιβολή των κανονισμών αλιείας.
  
  
• Εκπαίδευση: Μέσω της απόκτησης άδειας αλιείας, μπορεί να παρέχονται στους ψαράδες πληροφορίες σχετικά με τους κανονισμούς αλιείας, τις πρακτικές διατήρησης και τα μέτρα ασφαλείας. Αυτή η εκπαίδευση βοηθά να διασφαλιστεί ότι οι ψαράδες έχουν επίγνωση των ευθυνών τους και ότι μπορούν να απολαύσουν τη δραστηριότητα με ασφαλή και υπεύθυνο τρόπο.
  
  
• Έσοδα: Τα τέλη αδειών αλιείας παρέχουν σημαντικά έσοδα για τις κρατικές υπηρεσίες άγριας ζωής (όπως π.χ. Πράσινο Ταμείο). Αυτά τα έσοδα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη προγραμμάτων διατήρησης και διαχείρισης της άγριας ζωής, καθώς και για προσπάθειες εκπαίδευσης και ενημέρωσης.

Συμπερασματικά, η απόκτηση ερασιτεχνικής άδειας αλιείας δεν αποτελεί μόνο νομική προϋπόθεση, αλλά και υπεύθυνη και ηθική απόφαση για όποιον επιθυμεί να ασχοληθεί με αλιευτικές δραστηριότητες. Με την απόκτηση άδειας, τα άτομα μπορούν να βοηθήσουν στη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης υγείας και βιωσιμότητας των πληθυσμών των ψαριών, να υποστηρίξουν τις προσπάθειες διατήρησης και να εκπαιδευτούν σε υπεύθυνες πρακτικές αλιείας. Ενώ το κράτος θα γνωρίζει ακριβώς πόσοι ασχολούνται με την ερασιτεχνική αλιεία και ποιοι δεν παρανομούν.

Η απόκτηση άδειας ερασιτεχνικής αλιείας σήμερα θα μπορούσε να γίνεται με μια απλή αίτηση στο gov.gr και να πληρώνεται ηλεκτρονικά το παράβολο. Θα μπορούσε να είναι μια αυτοματοποιημένη διαδικασία, όπου ο ερασιτέχνης ψαράς θα μπορούσε να αποκτά την άδεια σε λίγα λεπτά ακόμα και από το κινητό του τηλέφωνο με ευκολία.

Όσο για το κόστος θα μπορούσε να είναι κάτι προσιτό για όλους, όπως π.χ. 10 ευρώ τον χρόνο.

Η επιστολή μας όπως στάλθηκε στη Διεύθυνσης Αλιευτικής Πολιτικής και Αλιευτικών Πόρων (Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) στις 30/1/2023.

Προς:

1. Διεύθυνσης Αλιευτικής Πολιτικής και Αλιευτικών Πόρων (Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων).

Αγαπητέ κε. Γεωργαντά,
Αγαπητοί υπεύθυνοι της  Διεύθυνσης Αλιευτικής Πολιτικής και Αλιευτικών Πόρων,

Σας γράφουμε για να επιστήσω την προσοχή σας στη σημασία της επαναφοράς και εφαρμογής μιας ερασιτεχνικής άδειας αλιείας. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι μια τέτοια άδεια είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της βιώσιμης διαχείρισης των υδάτινων πόρων μας.

Μια άδεια ερασιτεχνικής αλιείας όχι μόνο θα αποφέρει έσοδα για τις προσπάθειες διατήρησης, αλλά θα μπορούσε να παρείχε επίσης ένα μέσο παρακολούθησης και ρύθμισης των ερασιτεχνικών αλιευτικών δραστηριοτήτων. Αυτό θα μειώσει τον αντίκτυπο της υπεραλίευσης και θα συμβάλει στη διατήρηση της ευαίσθητης ισορροπίας των υδάτινων οικοσυστημάτων μας.

Επιπλέον, η άδεια θα μπορούσε να χρησιμεύσει και ως ένα εργαλείο για την εκπαίδευση των ερασιτεχνών ψαράδων σχετικά με τις βιώσιμες αλιευτικές πρακτικές και τη σημασία της διατήρησης των υδρόβιων πόρων μας για τις μελλοντικές γενιές. Θα παρείχε επίσης την ευκαιρία στην κυβέρνηση να συνεργαστεί με τις αλιευτικές κοινότητες και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς για την προώθηση βιώσιμων αλιευτικών πρακτικών.

Και εν έτη 2023, η άδεια ερασιτεχνικής αλιείας θα μπορούσε να βγαίνει αυτόματα και γρήγορα από το gov.gr. Προτείνουμε ένα παράβολο αξίας 10 ευρώ / ανά χρόνο, για την άδεια ερασιτεχνικής αλιείας, το οποίο θα πληρώνεται ηλεκτρονικά. Με αυτό τον τρόπο ο κάθε υποψήφιος ερασιτέχνης ψαράς θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να βγάλει ακόμα και από το κινητό του άδεια ερασιτεχνικής αλιείας σε λίγα λεπτά, πριν πάει να ψαρέψει.

Εν κατακλείδι, σας προτρέπω να εξετάσετε την επαναφορά και εφαρμογή της άδειας ερασιτεχνικής αλιείας. Δεν θα υποστηρίξει μόνο τις προσπάθειες διατήρησης αλλά και θα προωθήσει υπεύθυνες και βιώσιμες πρακτικές αλιείας. Σας ευχαριστώ που αφιερώσατε χρόνο για να εξετάσετε το αίτημά μας.

Με εκτίμηση.

Επειδή βλέπουμε πολλά προστατευόμενα είδη καρχαριών να ψαρεύονται και μάλιστα να φτάνουν μέχρι τους πάγκους για να πωληθούν να ξεκαθαρίσουμε τι επιτρέπεται και τι όχι.

Να τονίσουμε άσχετα με το τι πιστεύει ο κάθε ψαράς για ποιο είδος είναι καρχαρίας και ποιο όχι (το αναφέρουμε διότι έχουν υπάρξει αναφορές από ψαράδες που λένε ότι το σκυλόψαρο, ο γαλέος και ο σαπουνάς [όπου αρκετά είδη καρχαριών τα αναφέρουν σαν σαπουνάδες] δεν είναι καρχαρίες), πρέπει να μάθει να τα αναγνωρίζει σωστά. Για αυτό έχουμε και ηλεκτρονικό οδηγό πεδίου για την σωστή αναγνώριση: https://www.biodiversitygr.org/shark-species.html.

Η νομοθεσία όμως είναι ξεκάθαρη.

Απαγορεύονται να διατηρούνται επί του σκάφους, να μεταφορτώνονται, να εκφορτώνονται, να μεταφέρονται, να αποθηκεύονται, να πωλούνται, να εκτίθενται ή να διατίθενται προς πώληση.

Σε περίπτωση τυχαίας σύλληψης, τα άτομα θα πρέπει να ελευθερόνονται άμεσα και χωρίς να προκαλούνται βλάβες, και οι πληροφορίες να καταχωρούνται στο ημερολόγιο αλιείας.

Αν ανασυρθεί νεκρό πρέπει να υπάρξει επικοινωνία με το τοπικό λιμεναρχείο πριν πάει στην στεριά, ώστε να παραλάβουν τον καρχαρία για να μην υπάρξει κερδοφορία από προστατευόμενο είδος

Δεν είναι λίγες φορές που θα δούμε άτομα να βγάζουν από την θάλασσα αχινούς και να τους τρώνε στην παραλία ή να τους μαζεύουν σε σακούλες και να πηγαίνουν να τους πωλούν στις διπλανές ψαροταβέρνες.

Είναι όμως νόμιμη η αλίευση αχινών; Πάμε να δούμε παρακάτω  τι ορίζει η νομοθεσία.

Άρθρο 1
Σκοπός− Πεδίο Εφαρμογής

1. Σκοπός του παρόντος διατάγματος είναι η λήψη ρυθμιστικών μέτρων σχετικά με την αλίευση του αχινού του είδους Paracentrotus lividus, και ειδικότερα:
   
   α) τη χορήγηση αδειών αλίευσης σε επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη,
   β) την ερασιτεχνική αλίευση,
   γ) τα επιτρεπόμενα αλιευτικά εργαλεία,
   δ) τις επιτρεπόμενες περιόδους, περιοχές και ποσότητες αλίευσης,
   ε) το επιτρεπόμενο αλιευόμενο ελάχιστο μέγεθος και
   στ) τη διατήρηση του πληθυσμού του ως άνω είδους.
   
   
2. Οι διατάξεις του παρόντος διατάγματος εφαρμόζονται στο σύνολο της επικράτειας για την αλίευση αχινού του είδους Paracentrotus lividus, σε:
   
   α) επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη τα οποία διαθέτουν αλιευτική άδεια σύμφωνα με τις διατάξεις του β.δ. 666/1966 (Α΄160) και του π.δ. 261/1991 (Α΄98), όπως ισχύουν και
   β) ερασιτέχνες αλιείς.
   
   

Άρθρο 2
Άδεια αλίευσης αχινών σε επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη

1. Για την αλίευση αχινών, οι επαγγελματίες αλιείς οι οποίοι διαθέτουν αλιευτική άδεια, σύμφωνα με τις διατάξεις του β.δ. 666/1966 (Α΄160) και του π.δ. 261/1991 (Α΄98), πρέπει να διαθέτουν και τη σχετική άδεια αλίευσης αχινών.
2. Η άδεια της προηγούμενης παραγράφου εκδίδεται από τις κατά τόπο αρμόδιες για την έκδοση αλιευτικών αδειών, αρχές, μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου. Η αίτηση του ενδιαφερομένου συνοδεύεται από αντίγραφο της αλιευτικής άδειας της παραγράφου 1. 
3. Η άδεια αλίευσης αχινών έχει διάρκεια ενός (1) έτους, με έναρξη ισχύος την 1η Δεκεμβρίου κάθε έτους.
4. Οι άδειες αλίευσης αχινών καταχωρίζονται σε Μητρώο στο ασφαλές τμήμα της ιστοσελίδας της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας του επίσημου δικτυακού τόπου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σύμφωνα με τα άρθρα 114 και 116 παρ. 1 περ. δ΄ του Καν. (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου.
   
   

Άρθρο 3
Αλιευτικά εργαλεία

Η αλίευση αχινών πραγματοποιείται αποκλειστικά με:

α) Πιρούνα ή χέρα, με χειρισμό με το χέρι χωρίς τη βοήθεια οποιουδήποτε μηχανικού μέσου. Το μεταλλικό μέρος της πιρούνας ή της χέρας πρέπει να έχει ελάχιστο πλάτος τα 6 εκ., ή
β) ελεύθερη κατάδυση ή καταδυτική συσκευή και σύστημα παροχής αέρα, σύμφωνα με την περ. γ) της παρ. 2 του άρθρου 1 του π.δ. 86/1998 (Α΄78), όπως ισχύει. Ο χρησιμοποιούμενος από το δύτη αναπνευστικός σωλήνας παροχής αέρα από το σκάφος πρέπει να έχει συνολικό μήκος έως 10 μέτρα. 

Άρθρο 4
Επιτρεπόμενες περίοδοι, περιοχές και ποσότητες αλίευσης αχινών

1. Η αλίευση αχινών με επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη που διαθέτουν αλιευτική άδεια, σύμφωνα με τις διατάξεις του β.δ. 666/1966 (Α΄160) και του π.δ. 261/1991 (Α΄98), επιτρέπεται μόνο:
   
   α) κατά τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο, Μάρτιο, Ιούλιο, Αύγουστο και Δεκέμβριο κάθε έτους,
   β) μία ώρα μετά την ανατολή έως και μία ώρα πριν από τη δύση του ηλίου, 
   γ) σε θαλάσσιες περιοχές εκτός των λιμένων, των όρμων με μόνιμα αγκυροβόλια πλοίων, ως και ναυαγίων, ναρκοπεδίων, της γραμμής πορείας πλοίων, εναλίων αρχαιοτήτων, καθώς και σε ειδικά απαγορευμένες περιοχές αλιείας, όπως καθορίζονται από τις εκάστοτε ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις, και
   δ) σε απόσταση μεγαλύτερη των 150 μέτρων από τα όρια υδατοκαλλιεργητικών μονάδων και 500 μέτρων ακτινοειδώς από θυννεία και δημόσια ιχθυοτροφεία. 
   
   
2. Ο μέγιστος αριθμός των επιτρεπόμενων αλιευομένων ατόμων αχινού ανά σκάφος ορίζεται στα εξακόσια (600) άτομα ανά ημέρα. Οι επαγγελματίες αλιείς οι οποίοι διαθέτουν άδεια αλίευσης αχινών σύμφωνα με το άρθρο 2, υποχρεούνται να υποβάλουν κάθε μήνα στην αρμόδια υπηρεσία αλιείας της οικείας Περιφερειακής Ενότητας, μηνιαία αναφορά της ποσότητας των αχινών που αλιεύθηκε.
   
   

Άρθρο 5
Ελάχιστο μέγεθος αλιευόμενου αχινού

Απαγορεύεται η αλίευση, η διατήρηση επί του σκάφους, η μεταφόρτωση, η εκφόρτωση, η μεταφορά, η αποθήκευση, η έκθεση με σκοπό την πώληση, η διάθεση προς πώληση και η εμπορία των προερχόμενων από την αλίευση αχινών, εφόσον οι διαστάσεις των ατόμων είναι μικρότερες από τα 5 εκατοστά κατά τη διάμετρο, 

Άρθρο 6
Ερασιτεχνική αλίευση αχινών

Η ερασιτεχνική αλίευση αχινού επιτρέπεται μόνο στους κατόχους ατομικής ερασιτεχνικής άδειας αλιείας.

Άρθρο 7
Τροποποίηση του π.δ. 373/1985 (Α΄131)

Το π.δ. 373/1985 (Α΄131) «Ερασιτεχνική−αθλητική αλιεία», όπως ισχύει, τροποποιείται ως ακολούθως:

1. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 2 προστίθεται περίπτωση ζ΄ ως εξής: «ζ) Με τα εργαλεία πιρούνα ή χέρα, με χειρισμό με το χέρι χωρίς τη βοήθεια οποιουδήποτε μηχανικού μέσου, καθώς και με ελεύθερη κατάδυση, για την αλιεία αχινών».
2. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 2 προστίθεται περίπτωση γ΄ ως εξής: «γ) Μέχρι είκοσι (20) άτομα αχινών ανά ημέρα ανά ερασιτέχνη αλιέα και τριάντα (30) άτομα αχινών ανά ημέρα συνολικά ανά ερασιτεχνικό σκάφος»

Ναι είναι νόμιμη η αλιεία αχινών αλλά υπό προϋποθέσεις.

Αλλά για να είμαστε ειλικρινείς, μπορεί να είναι νόμιμη η αλιεία αχινών αλλά κανείς ερασιτέχνης δεν μαζεύει μόνο 20 αχινούς και σαφώς ούτε ένα ερασιτεχνικό σκάφος μόνο 30 αχινούς.

Παρ' όλα αυτά υπάρχει και το παράλογο στο νομικό πλαίσιο διότι το άρθρο 6 επιτρέπει μόνο σε όσους έχουν ερασιτεχνική άδεια αλιείας και όχι τον κάθε λουόμενο σε κάποια παραλία, από το 2014 έχουν καταργηθεί και οι ερασιτεχνικές άδειες αλιείας δηλαδή την ίδια χρονιά (για την ακρίβεια λίγες ημέρες διαφορά) που πέρασε και το Προεδρικό Διάταγμα για τα "Ρυθμιστικά μέτρα για την αλιεία του αχινού του είδους Paracentrotus lividus". (όλο το προεδρικό διάταγμα το έχουμε βάλει στο τέλος της σελίδας για όποιον θέλει να το διαβάσει, κατεβάσει ή και να το μοιράσει)

Έτσι λοιπόν αν κάποιος αλιεύσει το προστατευόμενο είδος, μπορεί να  βρεθεί αντιμέτωπος με πρόστιμα που κυμαίνονται από 400 έως 3.000 ευρώ.

Ο ρόλος τους στο θαλάσσιο οικοσύστημα και το ηθικό κομμάτι της αλίευσης τους.

Οι αχινοί είναι οι φυσικοί καθαριστές του βυθού. Κάθονται σε ένα σημείο και τρέφονται κυρίως με άλγη, με μύδια και άλλα ασπόνδυλα που κινούνται αργά. Εχθροί τους είναι οι αστερίες, τα χέλια και άλλα ζώα.

Σε διάφορα μέρη του κόσμου όταν εξαφάνιζαν οι ψαράδες και οι λουόμενοι τους αχινούς, ο βυθός μετά γέμιζε ανεξέλεγκτα με kelp forests (εκεί όπου υπάρχουν), άλγη, και άλλους οργανισμούς με τους ανθρώπους να την θεωρούν την θάλασσα βρώμικη και να μην έχουν καλή ορατότητα όταν βουτούσαν. Όπως εξαφανιζόντουσαν και οι φυσικοί θηρευτές τους.

Παρ' όλα αυτά ο αχινός παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στο οικοσύστημα άσχετα αν ο καθένας από εμάς γνωρίζει ποιος είναι ο ρόλος του ή δεν μας αρέσει σαν ζώο επειδή μπορεί να τον πατήσουμε ή αν τον θεωρούμε καλό μεζέ. Προσφέρει ισορροπία στο οικοσύστημα και η συνεχόμενη αλιεία του δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα καλό. 

Αποκρουστικό είναι το θέαμα στις παραλίες που υπάρχουν μικρά ψαρολίμανα. Νεκρά ψάρια που πετιούνται από τα αλιευτικά καράβια και βάρκες αλλά και εργαλεία παρατημένα στον βυθό (δίχτυα, πετονιές, κ.α.)

Σαφώς δεν είναι μόνο αποκρουστικό θέαμα, είναι επικίνδυνο όμως και για τους λουόμενους (ειδικά για τα παιδιά). Άνετα κάποιος περίεργος θα μπορούσε να ακουμπήσει κάποια σκορπίνα, ή να πιαστεί σε δίχτυα και να πνιγεί ακόμα και εάν είναι πολύ ρηχά, το πολύ, στα 2 μέτρα βάθος.

Πρέπει οι ψαράδες (ερασιτέχνες και επαγγελματίες) να μάθουν να σέβονται και τους άλλους ειδικά τους τουρίστες που θα έρθουν να απολαύσουν την θάλασσα και να αφήσουν τα χρήματα τους.

Και στην τελική πρόκειται για θέμα μόλυνσης και ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της θαλάσσιας βιοποικιλότητας.

Σύμφωνα με την Greenpeace οι μηχανότρατες, τα γρι-γρι, τα πελαγικά παραγάδια και οι βιντζότρατες αποτελούν τις συνηθέστερες μορφές αλιείας με καταστροφικά αποτελέσματα στα ιχθυαποθέματα.

Πελαγικά παραγάδια και παραγάδια ανοιχτής θάλασσας. Πιάνουν πολλά απειλούμενα είδη, όπως καρχαρίες, χελώνες, θαλάσσια θηλαστικά και πουλιά. Το ανεπιθύμητο αλίευμα μπορεί να μειωθεί με διάφορους τρόπους, όπως με τη χρήση κυκλικών αγκιστρίων ή την τοποθέτησή τους σε μεγαλύτερο βάθος.

Βιντζότρατες. Παράκτιο συρόμενο εργαλείο που αποτελείται από ένα σάκο τράτας που σύρεται με βίντσι από σκάφος το οποίο έχει δεθεί στην ακτή. Η βιντζότρατα ψαρεύει πάνω από τα λιβάδια Ποσειδωνίας, ένα ευαίσθητο και προστατευόμενο ενδιαίτημα. Επίσης έχει πολλές απορρίψεις εμπορικών και μη ειδών, τα οποία βρίσκονται κάτω από τα ελάχιστα επιτρεπόμενα μεγέθη. Στοχεύει τη μαρίδα και τη γόπα. Στην Ελλάδα απαγορεύεται η αλιεία με βιντζότρατα την περίοδο από Απρίλιο έως Σεπτέμβριο.

Στον αντίποδα, σύμφωνα πάντα με την Greenpeace, εργαλεία δίκαιης αλιείας είναι το αγκίστρι και η πετονιά, τα στάσιμα δίχτυα, οι παγίδες και τα καλάθια και τα παραγάδια βυθού, εφόσον χρησιμοποιούνται σωστά και τηρούνται κάποιοι κανόνες, όπως πχ. τα δίχτυα να έχουν το νόμιμο άνοιγμα ματιού,  τα μικρά ή ανεπιθύμητα είδη που πιάνονται σε παγίδες να ελευθερώνονται κ.α.
​
Πηγή: aplotaria.gr