Οι καρχαρίες είναι ένα από τα σημαντικότερους θηρευτές στις θάλασσες και τους ωκεανούς μας, διαδραματίζοντας κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Ωστόσο, οι πληθυσμοί των καρχαριών παγκοσμίως απειλούνται λόγω της υπεραλίευσης και της καταστροφής των ενδιαιτημάτων τους. Στην Μεσόγειο πάνω από τα μισά είδη καρχαριών και σαλαχιών απειλούνται με εξαφάνιση. Η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες όπου η αλιεία των περισσότερων ειδών καρχαριών εξακολουθεί να επιτρέπεται, παρά το γεγονός ότι πολλά είδη καρχαριών κινδυνεύουν ή απειλούνται.
Τι συμβαίνει σήμερα όμως στην Ελλάδα;
Οι αρνητικές επιπτώσεις της αλιείας καρχαριών επεκτείνονται πέρα από την απώλεια μεμονωμένων καρχαριών. Η απομάκρυνση των καρχαριών από τα θαλάσσια οικοσυστήματα μπορεί να οδηγήσει σε ανισορροπίες που επηρεάζουν ολόκληρο το τροφικό πλέγμα, με αποτέλεσμα την απώλεια της βιοποικιλότητας και των υπηρεσιών του οικοσυστήματος στις οποίες βασίζονται οι άνθρωποι. Σε μια χώρα όπως την Ελλάδα που εξαρτόμαστε από την αλιεία σαν εργασία αλλά και τους θαλάσσιους οργανισμός (όπως ψάρια) για την τροφή μας, είναι αναγκαίο να προστατευτούν οι καρχαρίες περισσότερο από ποτέ. Πιστεύουμε ότι η απαγόρευση της αλιείας καρχαριών στην Ελλάδα δεν είναι μόνο το σωστό για το περιβάλλον, αλλά και μια υπεύθυνη και ηθική απόφαση που θα ωφελήσει τις μελλοντικές γενιές. Ήρθε η ώρα η Ελλάδα να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην προστασία των καρχαριών και να συμβάλει στην προστασία αυτών των υπέροχων πλασμάτων πριν να είναι πολύ αργά. Όπως ήρθε και η ώρα ώστε η Ελλάδα να πρωτοστατήσει και να είναι η πρώτη χώρα σε όλη την Ε.Ε. που θα απαγορεύεται πλήρως η αλιεία οποιουδήποτε είδος καρχαρία (σκυλόψαρα, γαλέοι, κ.α.). Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να λάβει άμεσα μέτρα για την απαγόρευση κάθε αλιείας καρχαριών στα ελληνικά ύδατα και να εφαρμόσει βιώσιμες αλιευτικές πρακτικές που θέτουν ως προτεραιότητα τη διατήρηση των πληθυσμών των καρχαριών. Ελάτε μαζί μας στον αγώνα μας για να σώσουμε τους καρχαρίες μας και να εξασφαλίσουμε ένα υγιές μέλλον για τις θάλασσες μας, όπως μας αξίζει. Αποδέκτες: Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Υπουργός Κλιματικής Κρίσης & Πολιτικής Προστασίας, Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Υπουργός Τουρισμού, Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP), Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Αρμόδιος για το χαρτοφυλάκιο «Περιβάλλον και Ωκεανοί», Ευρωπαϊκό Δίκτυο Εισαγγελέων για το Περιβάλλον (ENPE), Διεθνής Συμφωνία για τη Διατήρηση των Κητωδών της Μαύρης Θάλασσας, της Μεσογείου και της Παρακείμενης Ζώνης του Ατλαντικού" (ACCOBAMS), Περιφέρεια Ηπείρου, Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, Περιφέρεια Πελοποννήσου, Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, Περιφέρεια Κρήτης Εκτός από το γεγονός ότι η εξόρυξη υδρογονανθράκων σημαίνει την επιδείνωση της κλιματικής κρίσης, περισσότερους εξοπλισμούς που γονατίζουν την οικονομία και καταστροφή της οικονομίας του τουρισμού και της αλιείας, αποτελεί επίσης ευθεία απειλή για κινδυνεύοντα και ευάλωτα είδη στις περιοχές της διεθνώς αναγνωρισμένης Ελληνικής Τάφρου. Ζητάμε να εφαρμοστούν οι συμβάσεις που έχει υπογράψει η Ελλάδα και να ακυρωθούν τα προγράμματα έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων στην περιοχή. Στα ανοιχτά των ακτών μας, από το Ιόνιο, τα νότια της Κρήτης μέχρι και τη Ρόδο, απλώνεται ένας υπέροχος υδάτινος κόσμος: η Ελληνική Τάφρος. Αυτός ο υποθαλάσσιος σχηματισμός, με χαράδρες που ξεπερνούν και τα 5 χλμ. σε βάθος, είναι ο πιο σημαντικός βιότοπος για τον απειλούμενο πληθυσμό των φυσητήρων1 της Μεσογείου. Είναι επίσης ένα από τα πιο σημαντικά ενδιαιτήματα των ευάλωτων ζιφιών2 της Μεσογείου, που επίσης ζουν, τρέφονται και αναπαράγονται εδώ. Τα βαθιά αυτά τα νερά φιλοξενούν ακόμα πολλά είδη δελφινιών, πτεροφάλαινες, θαλάσσιες χελώνες και μεσογειακές φώκιες3 και άλλα απειλούμενα και προστατευόμενα είδη4. Είναι ένας οικότοπος παγκόσμιας οικολογικής αξίας, που λόγω της ποικιλίας και σχετικής αφθονίας των κητωδών που φιλοξενεί, έχει αναγνωριστεί από την IUCN ως ΙΜΜΑ (Important Marine Mammal Area)5, δηλαδή σημαντική περιοχή για τα θαλάσσια θηλαστικά. Παράλληλα, η “Διεθνής Συμφωνία για τη Διατήρηση των Κητωδών της Μαύρης Θάλασσας, της Μεσογείου και της Παρακείμενης Ζώνης του Ατλαντικού” (ACCOBAMS)6, που πρόσφατα κυρώθηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο, προβλέπει την ανακήρυξη της Ελληνικής Τάφρου ως Θαλάσσια Προστατευόμενη Περιοχή, προτείνοντας στις Ελληνικές αρχές να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα από τις 25 Οκτωβρίου 2007. Ωστόσο, παρά τις εκκλήσεις7 από διεθνούς κύρους επιστήμονες και περιβαλλοντικές οργανώσεις για την τήρηση των όσων έχουν συμφωνηθεί και για την επείγουσα ανάγκη να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα που θα αποτρέψουν τις απειλές για την επιβίωση των κητωδών στις θάλασσές μας, το ελληνικό κράτος κωφεύει επιδεικτικά και πράττει τα εντελώς αντίθετα. Χωρίζει την Ελληνική Τάφρο σε “οικόπεδα” και την παραχωρεί σε πετρελαϊκές εταιρείες για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων, επιτρέπει την ανεξέλεγκτη διέλευση των πλοίων και τη διεξαγωγή στρατιωτικών ασκήσεων στην περιοχή, υπογράφοντας στην ουσία την εκδίωξη και τελικά την εξαφάνιση των πληθυσμών των θαλάσσιων θηλαστικών, αποδεδειγμένη8 συνέπεια αυτών των δραστηριοτήτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εξορύξεις σχεδιάζεται να γίνουν σε περιοχές με μεγάλα βάθη και έντονη σεισμικότητα, χωρίς αυτά τα δεδομένα να λαμβάνονται ουσιαστικά υπόψη και χωρίς ασφάλιση κινδύνου9. Η βιοποικιλότητα είναι ο πραγματικός πλούτος των θαλασσών της Ελλάδας. Στις αρχές του 2022 γίναμε μάρτυρες του δραματικού εκβρασμού ζιφιών σε παραλίες της Κέρκυρας, ενώ τις ίδιες μέρες διενεργούσε εν κρυπτώ έρευνες με συνεχείς ηχοβολισμούς για λογαριασμό της HELLENiQ ENERGY (πρώην ΕΛΠΕ) το σεισμογραφικό πλοίο SW COOK. Με δεδομένο ότι για κάθε ζιφιό που βλέπουμε να έχει εκβραστεί στην ακτή υπολογίζεται ότι μπορεί να είναι ακόμα και δεκαπλάσιος ο αριθμός των ζιφιών που έχουν χαθεί για πάντα στο βυθό, αντιλαμβανόμαστε το πραγματικό μέγεθος των επιπτώσεων. Τα κητώδη είναι από τα πιο ευαίσθητα είδη στον πλανήτη σ’ ό,τι αφορά την επίδραση και τις επιπτώσεις που έχει η ηχορύπανση στον οργανισμό τους, τόσο ώστε να απειλείται ακόμα και η ζωή τους. Οι σεισμικές έρευνες που χρησιμοποιούν εντατικό και πολύ ισχυρό ηχοβολισμό για να διαπεράσουν τον φλοιό της γης και να δημιουργήσουν τρισδιάστατες εικόνες κοιτασμάτων, τραυματίζουν τα ευαίσθητα ακουστικά όργανα των κητωδών, τους προκαλούν πανικό, στρες και οδύνη, οδηγώντας τα στη φυγή ή και τον θάνατο. Ακόμη μεγαλύτερη είναι η ανησυχία για την καταστροφή των αποθεμάτων των μεσοπελαγικών και βαθυπελαγικών καλαμαριών, που με τη σειρά της θέτει σε κίνδυνο τους πληθυσμούς κητωδών αλλά και μεγάλων ψαριών (τόνοι, ξιφίες, καρχαρίες) που τρέφονται με αυτά. Η εξορυκτική δραστηριότητα θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή10. Επιπλέον, αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση της κίνησης των πλοίων στην περιοχή όπου ζουν τα κητώδη, που συχνά τραυματίζονται -ενίοτε θανάσιμα- από τις προπέλες και θα προκαλέσει ζημιά στο βένθος κατά την κατασκευή και λειτουργία των λιμανιών, των εξεδρών και των αγωγών. Πρόκειται για μια πραγματικά μεγάλη απειλή, την οποία οφείλουμε πάση θυσία να αποτρέψουμε. Και δεν θα είμαστε ούτε οι πρώτοι, ούτε οι μόνοι. Στην Ισπανία, μια πλατιά κοινωνική συμμαχία11 υιοθέτησε το αίτημα για την αναγνώριση του “Διαδρόμου Μετανάστευσης Κητωδών” στην ανατολική ακτή της χώρας, ως περιοχή που απαιτεί επείγουσα προστασία. Η πίεση που ασκήθηκε ανάγκασε την κυβέρνηση να ακυρώσει όλα τα σχέδια για εξορύξεις και να την ανακηρύξει ως Θαλάσσια Προστατευόμενη Περιοχή12. Κι άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Πορτογαλία έχουν επίσης αποφασίσει να ακυρώσουν τα σχέδια για έρευνες και εξορύξεις υδρογονανθράκων στις θάλασσές τους για να προστατέψουν το περιβάλλον, την τουριστική οικονομία και την αλιεία. Άλλωστε, η ΕΕ θεωρεί ότι «τα σοβαρά ατυχήματα που σχετίζονται με υπεράκτιες εργασίες πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι πιθανόν να έχουν καταστρεπτικές και μη αναστρέψιμες συνέπειες στο περιβάλλον των θαλασσών και των παράκτιων περιοχών, καθώς και σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στις παράκτιες οικονομίες»13, ενώ η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων διέκοψε τη χρηματοδότηση έργων ενέργειας από ορυκτά καύσιμα, καθώς η κλιματική κρίση επιδεινώνεται εξαιτίας της οικονομικής ανάπτυξης που κυριαρχείται από ενεργειακές πηγές ορυκτών καυσίμων14. Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο ζητάμε να γίνει πράξη η προστασία της Ελληνικής Τάφρου σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις και να ακυρωθούν άμεσα τα προγράμματα έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων στην ευρύτερη περιοχή15. ΥΠΟΓΡΑΨΕ ΚΙ ΕΣΥ ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΜΑΣ ΣΤΟ CHANGE.ORG ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
Πανελλαδική Συνέλευση για την Προστασία της Ελληνικής Τάφρου
Το ψήφισμα συνυπογράφουν* :
Φορείς ή συλλογικότητες που επιθυμούν να συνυπογράψουν το ψήφισμα για την προστασία της Ελληνικής Τάφρου, μπορούν να στείλουν αίτημα στο e-mail: [email protected] Περισσότερα: hellenictrenchsos.gr Ένα καίριο ψήφισμα ανοιχτό σε υπογραφές από την επιστημονική κοινότητα, MKO, τις τοπικές κοινότητες και τους πολίτες περί μη χρηματοδότησης από τις Τράπεζες σε έργα επιβλαβή στη βιοποικιλότητα. Η πρωτοβουλία «The Banks and Biodiversity No Go Policy” αναρτάται παρακάτω – το Ελληνικό Παρατηρητήριο Βιοποικιλότητας την υποστηρίζουμε. Ο σύνδεσμος για την υποστήριξη: https://banksandbiodiversity.org/endorse-the-banks-and-biodiversity-no-go-policy The Banks and Biodiversity No Go Policy
In order to safeguard the rights of Indigenous and traditional communities in formally , informally, or traditionally held conserved areas – such as Indigenous and community conserved areas (ICCA), Indigenous Territories (TIs) or public lands not yet demarcated– as well as to better address and reflect the current crises of climate change, biodiversity loss, and emergence of zoonotic diseases, the Banks and Biodiversity campaign calls on banks and financial institutions to adopt a “No Go” policy which prohibits any direct or indirect financing related to unsustainable, extractive, industrial, environmentally, and/or socially harmful activities in or which may potentially impact the following areas: AREA 1: Areas recognized by international conventions and agreements including but not limited to the Bonn Convention, Ramsar Convention, World Heritage Convention and Convention on Biological Diversity, or other international bodies such as UNESCO (Biosphere Reserves, UNESCO Global Geoparks, etc) or Food and Agricultural Organization (vulnerable marine ecosystems), International Maritime Organization (particularly sensitive areas), IUCN Designated Areas (Categories IA – VI) AREA 2: Nature, wilderness, archaeological, paleontological and other protected areas that are nationally or sub-nationally recognized and protected by law or other regulations/policies; this includes sites which may be located in or overlap with formally, informally, or traditionally held conserved areas such as Indigenous and community conserved areas (ICCA), Indigenous Territories (ITs) or public lands not yet demarcated AREA 3: Habitats with endemic or endangered species, including key biodiversity areas AREA 4: Intact primary forests and vulnerable, secondary forest ecosystems, including but not limited to boreal, temperate, and tropical forest landscapes AREA 5: Free-flowing rivers, defined as bodies of water whose flow and connectivity remain largely unaffected by human activities AREA 6: Protected or at-risk marine or coastland ecosystems, including mangrove forests, wetlands, reef systems, and those located in formally, informally, or traditionally held areas, Indigenous Territories (ITs), or public lands not yet demarcated, or Indigenous and community conserved areas (ICCA) AREA 7: Any Indigenous Peoples and Community Conserved Territories and Areas (ICCAs), community-based conservation areas, formally, informally, traditionally, customarily held resources or areas, Indigenous Territories, sacred sites and/or land with ancestral significance to traditional and Indigenous communities’ areas where the free, prior, informed consent of Indigenous and Traditional Communities have not been obtained AREA 8: Iconic Ecosystems, defined as ecosystems with unique, superlative natural, biodiversity, and/or cultural value which may sprawl across state boundaries, and thus may not be wholly or officially recognized or protected by host countries or international bodies. Examples include but are not limited to the Amazon, the Arctic, among other at-risk ecosystems Other international bodies have already recognized the value of developing No Go Areas, such as the World Heritage Committee and the UN Environment’s Principles for Sustainable Insurance Initiative (PSI). The Banks and Biodiversity No Go Policy also aligns with banks and financial institutions’ current practice of following institutional Exclusion Lists for sensitive industries or areas, as well as global goals of preventing further biodiversity loss. Projects that do not fall within Exclusion Lists should still be subject to rigorous environmental and social due diligence, assessment, screening, planning, and mitigation policies and procedures. Ψήφισμα για να αφαιρεθεί η αλεπού από τα θηρεύσιμα είδη και να προστεθεί στα προστατευόμενα.23/11/2014 Ξαφνικά βλέπεις να γίνεται ένας χαμός στα sites των κυνηγών αλλά δεν ξέρεις τι γίνεται. Έτσι ξεκίνησε η σημερινή μέρα μας, μετά όμως ανοίγεις και το email και βλέπεις και μηνύματα φίλων και μελών που μας ενημερώνουν τι γίνεται. Το θέμα είναι ότι έχει ξεκινήσει ένα ψήφισμα (petition) στο Avaaz.org που καλεί όλους τους ενδιαφερόμενους να υπογράψουν ώστε η αλεπού να αφαιρεθεί από τα θηρεύσιμα είδη και να προστεθεί στα προστατευόμενα. Το κείμενο του ψηφίσματος: Δημιουργός ψηφίσματος : "ΣΩΣΤΕ ΤΗΝ ΑΛΕΠΟΥ - SAVE FOX IN GREECE" / https://www.facebook.com/groups/720909091279194/ |
Categories
All
Archives
September 2024
|