Με βάση και το τελευταίο περιστατικό με τον λύκο που εντοπίστηκε στον Καστανά Θεσσαλονίκης, άνοιξε μια συζήτηση - καυγάς στα κοινωνικά δίκτυα. Πολίτες αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν να έχουν μειωθεί τα δάση μας και τα άγρια ζώα να αναγκάζονται να κατεβαίνουν στα χωριά; Ενώ σαν παράδειγμα δίνουν ότι η επαρχία έχει αρχίσει να εγκαταλείπεται από τους νεότερους ανθρώπους αλλά ήδη πολλά χωριά έχουν ερημώσει.

Αυτές όμως οι διαμαρτυρίες και καυγάδες μας δίνουν ένα βήμα στο να κάτσουμε και να αναλύσουμε την κατάσταση παρακάτω και να εξηγήσουμε και στον πιο απλό πολίτη τι σημαίνουν όλα αυτά που ακούει κατά καιρούς και ίσως να μην τα καταλαβαίνει.

Οι περισσότεροι, ειδικά, οι ηλικιωμένοι, θυμούνται ότι δεν έβλεπαν εύκολα λύκους, αρκούδες, αγριογούρουνα, και άλλα άγρια ζώα μέσα στα χωριά τους, ή μερικές φορές και καθόλου. Και δικαίως αναρωτιούνται αν όλα αυτά που ακούνε στην τηλεόραση και στο ράδιο, ή διαβάζουν στις εφημερίδες για το τι λένε βιολόγοι και επιστήμονες για την ανεπάρκεια τροφή για τα άγρια ζώα ή για την μείωση των δασών αν είναι αλήθεια;

Μα θας μας πείτε αφού οι ίδιοι είναι παρόντες στον τόπο τους και βλέπουν τις αλλαγές και τις διαφορές στα δάση με τα μάτια τους.

Πάμε να ξεκινήσουμε πρώτα και καλύτερα με τον πληθυσμό της Ελλάδας και να δούμε για τα τελευταία 50-60 χρόνια. Ο πληθυσμός της Ελλάδας (βάση της Eurostat) το 1960 ήταν 8.300.000 πολίτες, ενώ για το 1970 ήταν 8.781.000 πολίτες ενώ όμως για το 2018 ο πληθυσμός της Ελλάδας έφτασε τους 10.740.000 πολίτες (για το 2019 δεν έχουν βγει ακόμα δεδομένα).

Άρα μιλάμε για μια αύξηση πάνω από 2.440.000 πολίτες.

​Χωρίς βεβαίως να υπολογίσουμε τον τουρισμό, όπου το 2018 ξεπεράσαμε τους 33.000.000 τουρίστες, ενώ για το 1950 οι τουρίστες ήταν μόνο 33.300 και το 1960 που αρχίζει ο μαζικός τουρισμός φτάνει η Ελλάδα να έχει 399.400 τουρίστες.

Τι σημαίνει όμως αυτό;

Αυτό σημαίνει πως η Ελλάδα για να καλύψει όλο και τις μεγαλύτερες ανάγκες στον τουρισμό που είναι και η πιο βαριά βιομηχανία της χώρας μας, άρχισε να δίνει άδειες για μεγάλες και μικρές ξενοδοχειακές μονάδες. 

´Έτσι κάπως ξεκίνησαν μεγάλα και μικρά ξενοδοχεία να ξεφυτρώνουν σε κάθε παραλία της Ελλάδας, όπως και σε ορεινά χωριά κόβοντας δασικές περιοχές αλλά κάνοντας μερικές περιοχές (π.χ. Χαλκιδική) όλο και πιο αφόρητες για κάποια είδη άγριας ζωής.

Ταυτόχρονα όμως τα τελευταία 50 χρόνια η οικοδομική ανάπτυξη της χώρας μας ήταν ραγδαία σε κάθε σημείο (ακόμα και μέσα σε δάση), όπου Δήμοι και Κοινότητες πολλές φορές αναγκάστηκαν να αυξήσουν τα όρια των χωριών τους για να μπορούν να χτίσουν όλοι τις κατοικίες τους ακόμα και πιο αραιά.

Επίσης λόγω της αγροτικής ανάπτυξης (και των κονδυλίων) που έδιναν όλα αυτά χρόνια για να μπορεί η Ελλάδα να βασίζεται στα πόδια της και όχι σε εισαγωγές τροφίμων, αρκετοί αγρότες άρχισαν να επεκτείνονται στις άκρες των δασικών περιοχών αυξάνοντας τις αγροτικές περιοχές και κόβοντας δασικές περιοχές με το πέρασμα των χρόνων.

​Αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή.

Έπειτα ας προχωρήσουμε να δούμε τα μεγάλα έργα που έχουν γίνει που δεν υπήρχαν την δεκαετία του 1960. Και μιλάμε για τους αυτοκινητόδρομους στην χώρα μας, όπου όπως μπορείτε να δείτε παρακάτω στην εικόνα διέσπασαν σε κομμάτια όλους τους βιότοπους χωρίς όμως να δίνονται φυσικοί διέξοδοι, περάσματα και μονοπάτια για την άγρια ζωή. 

Διάφορα ζώα όπως ο λύκος, η αρκούδα, ο αγριόχοιρος, και άλλα μικρότερα ζώα μετακινούνται είτε για να βρουν τροφή, είτε για να ζευγαρώσουν ή είτε για να βρουν να φωλιάσουν να πέσουν σε χειμερία νάρκη. 

Κάποια ζώα όπως ο λύκος, και συγκεκριμένα η κάθε αγέλη λύκων ορίζουν τις δικές τους περιοχές, και τα όρια αυτών των περιοχών μπορούν να μεταβάλλονται και να αλλάζουν ανάλογα με την εποχή ή την διαθεσιμότητα τροφής.

Ταυτόχρονα όμως τα μεγάλα θηλαστικά (αρκούδα, λύκος) είναι ικανά να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις σε μία ημέρα (π.χ. από Δυτική Μακεδονία να φτάσουν μέχρι και Λάρισα), με αυτό να συνεπάγεται ότι πρέπει να περάσουν τουλάχιστον από έναν αυτοκινητόδρομο και κάμποσες κατοικημένες περιοχές.

Τα ζώα όμως επιδιώκουν την ησυχία αλλά και την απομόνωση τους από τον ανθρώπινο πολιτισμό. Ηδάλλως η εμφάνιση τέτοιων ζώων θα ήταν όχι μόνο καθημερινή αλλά και πολλαπλή κατά την διάρκεια της ημέρας σε όλη την Ελλάδα και όχι σε μερικά χωριά και περιοχές.

Παρ' όλα αυτα οι αυτοκινητόδρομοι δεν ήταν το μόνα μεγάλα έργα που έγιναν τα τελευταία 50 χρόνια. Ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν μεγάλα εργοστάσια και επιχειρήσεις που δεν μπορούσαν να βρίσκονται εντός των πόλεων και αναπτύχθηκαν σε πιο απομακρυσμένα σημεία όπου έκαναν ιδιωτικούς δρόμους, και σήκωσαν περιφράξεις και τείχη σε πολύ μεγάλες εκτάσεις πετσοκόβοντας και άλλο τους βιότοπους των άγριων ζώων.

Και μην νομίζετε ότι τελειώσαμε. Κάθε χρόνο έχουμε δεκάδες πυρκαγιές στην Ελλάδα. Αυτές οι πυρκαγιές είναι επίσης ένας μεγάλος παράγοντας που χάνουμε τα δάση μας αλλά και τα ζώα πρέπει να βρουν έναν νέο τόπο κατοικίας, προστασίας και τροφής.

​Παρακάτω στον χάρτη, μπορείτε να δείτε τα δάση που χάσαμε στην Ελλάδα τα τελευταία 18 χρόνια (πατήστε στον σύνδεσμο παραπάνω και άμα κάνετε ζουμ σε διάφορες περιοχές, θα δείτε πιο αναλυτικά τα δάση που έχουν χαθεί), κυρίως από πυρκαγιές.

Αλλά οι πυρκαγιές που έχουμε τα τελευταία χρόνια είναι όλο και περισσότερες αλλά και μεγαλύτερες.
Και εκτός από τις πυρκαγιές τα δάση μας έχουν να αντιμετωπίσουν την λαθροϋλοτομία, την βόσκηση κτηνοτροφικών ζώων σε δάση, τις διανοίξεις σε αγροτικούς δρόμους αλλά και άλλες δασικές εργασίες που καταστρέφουν και μειώνουν τις δασικές περιοχές αλλά ταυτόχρονα μειώνουν και την διαθέσιμη τροφή και στέγη για εκατοντάδες είδη άγριας ζωής.

Αλλά εντάξει με όλα αυτά. Ας μιλήσουμε όμως λίγο με νούμερα. Πάμε να μιλήσουμε για 3 είδη (αρκούδες, λύκους και αγριογούρουνα) όπου έχουν αρχίσει να εμφανίζονται όλο και συχνότερα μέσα σε κατοικημένες περιοχές και μερικές φορές δημιουργούν πρόβλημα και σε καλλιέργειες. Δυστυχώς όμως λόγω της παραπληροφόρησης από εφημερίδες και τη τρομολαγνεία από ορισμένες ομάδες ανθρώπων κάνουν μερικούς ανθρώπους να αρχίζουν να φοβούνται αυτά τα ζώα, να τα θεωρούν τέρατα και ότι είναι απειλή για την ίδια την ζωή τους και των οικογενειών τους.

Μια έρευνα του 2015 του Αρκτούρου υπολογίζει ότι υπάρχουν τουλάχιστον 450 αρκούδες στην Ελλάδα με αυτές να χωρίζονται κυρίως σε 4 μεγάλους πληθυσμούς στην Ροδόπη, στο Βίτσι, στην Βαρνούντα και στην Πίνδο.

Ενώ με δεδομένα του 1999 οι λύκοι στην Ελλάδα υπολογίζονται στους 700 αν και τα τελευταία χρόνια σε κάποια σημεία της Ελλάδα φέρεται να επανακάμπτει αλλά καθώς δεν γίνεται συστηματική παρακολούθηση και καταμέτρηση του πληθυσμού του είδους στην Ελλάδα είναι δύσκολο να εκτιμηθεί η τάση του πληθυσμού σε όλη την έκταση της κατανομής του είδους και αν έχει αυξηθεί ή μειωθεί.

Και μελέτη του 2009 δείχνει τον πληθυσμό των αγριόχοιρων στην Ελλάδα να υπολογίζεται στα 19,033 άτομα με μέγιστο πληθυσμό των 23,030. Αλλά τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως ο πληθυσμός των αγριόχοιρων να έχει αυξηθεί δραματικά σε κάποιες περιοχές και για αυτό έχουν παρθεί ειδικά μέτρα από το Υπουργείο Περιβάλλοντος.

Εκτός από αυτά τα 3 ζώα, υπάρχουν και άλλα μεγάλα και μικρά ζώα που εμφανίζονται σε κατοικημένες περιοχές και κάνουν ζημιές π.χ. ζαρκάδια, αλεπούδες, κ.α.

Παρ' ότι η Ελλάδα ακόμα θεωρείται ένα hotspot και φιλοξενεί μια τεράστια βιοποικιλότητα, στα δασικά οικοσυστήματα συνυπάρχουν πάνω από 23 είδη αμφιβίων, 67 είδη ερπετών, 450 είδη πουλιών 98 χερσαίων θηλαστικών και κάτι χιλιάδες ασπόνδυλα.

Τώρα με αυτά που διαβάσατε. Δείτε παραπάνω τον χάρτη της Ελλάδας με τις δασικές περιοχές και θέλουμε να κάτσετε να σκεφτείτε τα παρακάτω:

• Πως γίνεται να φταίει μόνο ένα ζώο έτσι και το δούμε εντός κατοικημένης περιοχής; Κυριολεκτικά όταν του έχουμε κόψει σε δεκάδες κομμάτια τον βιότοπο τους;
• Τι κακία και εχθρότητα πρέπει να έχει ένας άνθρωπος στην ψυχή τους για να πει ότι φταίει το ζώο ενώ εμείς οι άνθρωποι όχι; παρ' ότι όχι μόνο τα έχουμε περιορίσει σε τεράστιο βαθμό αλλά δεν τους αφήνουμε καν περιθώρια επιβίωσης;
• Και ενώ τα ζώα έχουν διαφορετικές ανάγκες σε τροφή, κατανομή, υψόμετρο, κλπ. πως γίνεται να μην τους παρέχουμε τουλάχιστον τον ελάχιστο βιότοπους που χρειάζονται;
• Που νομίζετε ότι θα τα καταλήξουν όλα αυτά τα ζώα έτσι και συνεχίσουμε να μειώνουμε σε τέτοιο δραματικό βαθμό τους βιότοπους τους ή και την τροφή τους;

Αυτό που ζητάμε όλοι οι επιστήμονες δεν είναι απλώς να αρχίσετε να μας ακούτε γιατί σπουδάσαμε κάτι πάνω σε αυτούς τους τομείς (οικολογία, βιολογία, ωκεανογραφία, ερπετολογία, ζωολογία, κλπ), αλλά γιατί θέλουμε να σας κάνουμε να μπορείτε να αναρωτιέστε μόνοι σας για ποιον λόγο προτείναμε κάτι αλλά και ποιο θα είναι το αντίκτυπο της πρότασης μας σε αυτά που προτείνουμε στο άμεσο μέλλον.

Οι προτάσεις μας αφορούν στην καλύτερη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος με όσο πιο μικρότερο αντίκτυπο γίνεται της ανθρώπινης παρέμβασης στην άγρια φύση (ουτοσάλως ότι κάνουμε έχει αντίκτυπο στο περιβάλλον) και να ανατρέψουμε όσο μπορούμε την ήδη ζημιά που έχουμε κάνει σαν ανθρώπινο γένος. Κανείς δεν είπε να σταματήσει η ανάπτυξη ή η τεχνολογία, ουτοσάλως και εμείς βασιζόμαστε πάνω στην τεχνολογία και την ανάπτυξη για καλύτερη έρευνα και για να γίνεται η δουλειά μας πιο εύκολη.

Αλλά απλώς θέλουμε να μας ακούσετε. Θέλουμε να κάτσετε να αναρωτηθείτε και εσείς οι ίδιοι. Και φυσικά άμα κάνουμε λάθη να παρέμβετε αλλά όχι με απειλές αλλά με προτάσεις και αντιπροτάσεις. 

Αλλά κάθε ζωή μετράει. Μην μας λέτε ότι δεν πρέπει να προστατέψουμε ένα άγριο ζώο όταν το μόνο που κάνουμε οι άνθρωποι είναι να το εξοντώνουμε αυτό αλλά και τον βιότοπο του.

Τώρα ελπίζουμε να έχετε και εσείς μια καλύτερη εικόνα τι συμβαίνει στα δάση μας στην Ελλάδα. Και πως η άγρια ζωή όχι μόνο μειώνεται και απειλείται αλλά ταυτόχρονα έχετε αρχίσει να παίρνετε μια εικόνα από το μέλλον και το πως θα αρχίσουμε να βλέπουμε όλο και περισσότερα άγρια ζώα όχι μόνο μέσα στα χωριά αλλά και μέσα στις πόλεις μας.

Με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση βάλλεται πανταχόθεν το Σέιχ Σου σαν την πηγή «όλων των κακών» και συγκεκριμένα κρίνεται «ένοχο» για τη δήθεν «εισβολή των αγριογούρουνων» στις πόλεις και τα χωριά του νομού Θεσσαλονίκης.

Μόλις μερικές φωτογραφίες αγριογούρουνων σε οικισμούς- όμορους με το δάσος - κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο, μια ομοβροντία δημοσιευμάτων και δηλώσεων ,έσπευσαν να υποδείξουν το Σέιχ Σου, σαν το μυστικό «στρατηγείο» και «ορμητήριο» της σύγχρονης «λαίλαπας», των αγριογούρουνων, που απειλεί με αποσταθεροποίηση την τοπική κοινωνία.

Μάλιστα η δημιουργική φαντασία των ποικιλώνυμων και αυτοχρισμένων ειδικών έκανε λόγο για «υπερπληθυσμό» των αγριόχοιρων στο περιαστικό δάσος, αντλώντας προφανώς επιχειρήματα από την τοποθέτηση δύο πινακίδων, της πρώτης από το Δασαρχείο με χορηγία των κυνηγετικών συλλόγων στις εισόδους του περαστικού δάσους, της δεύτερης από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας στον Περιφερειακό, η οποία παριστάνει ένα αγριογούρουνο, ενώ ο Κ.Ο.Κ. , για τη διελευση άγριων ζώων ,προβλέπει την πινακίδα Κ19 με το ελάφι.

Ετσι φθάσαμε στη σύσκεψη της 1/9/2017, που έγινε στη Θεσσαλονίκη ,υπό την αιγίδα του αναπληρωτή υπουργού περιβάλλοντος, για τη διαχείριση του «υπερπληθυσμού» των αγριογούρουνων στο Σέιχ Σου. Η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε ερήμην των περιβαλλοντικών οργανώσεων, που δεν προσκλήθηκαν, σε αντίθεση με τις κυνηγετικές οργανώσεις, που προσκλήθηκαν και παρευρέθησαν, για να εκφράσουν τις απόψεις τους, κατά παράβαση των διατάξεων του νόμου 3422/2005, που προβλέπει συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, για περιβαλλοντικά ζητήματα,χωρίς διακρίσεις.

Τα μέτρα,έτσι όπως παρουσιάσθηκαν στον τοπικό τύπο, διακρίνονται από ασάφεια και αοριστία και δεν είναι επιδεκτικά αξιολογήσεως, γι αυτό και είναι αναγκαίο να τεθούν τα πρακτικά της σύσκεψης στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου, μέσα από τη σελίδα του ΥΠΕΚΑ στο διαδίκτυο.

Επειδή η εμφάνιση ατόμων αγριογούρουνων σε παρυφές κατοικημένων περιοχών, δεν τεκμηριώνει «υπερπληθυσμό» τους στο Σέιχ Σου.

Επειδή η εμφάνιση των αγριογούρουνων σε κατοικημένες περιοχές οφείλεται στην ευκολία εύρεσης τροφής από τους κάδους απορριμάτων ή απευθείας από τους ίδιους τους κατοίκους.

Επειδή ελλοχεύει ο κίνδυνος άρσης της απαγόρευσης του κυνηγιού στο περιαστικό δάσος, απαγόρευση που ισχύει διαχρονικά και ανανεώνεται με διαδοχικές παρατάσεις .

Επειδή τα μέσα για το κυνήγι, σύμφωνα με το νόμο είναι, όχι μόνο η χρήση όπλων, αλλά και παγίδων, θηλειών, δοκάνων, συρματόσχοινων, διχτυών κ.λ.π.

Επειδή το Σέιχ Σου είναι χώρος αναψυχής, για όλους τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης και των πέριξ αυτής Δήμων.

Επειδή η απαγόρευση του κυνηγιού πρέπει να ισχύει χωρίς καμμία εξαίρεση, για λόγους προστασίας της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας των επισκεπτών του δάσους, που εκτός από πεζοπόροι, δρομείς και ποδηλάτες είναι και οικογένειες με μικρά παιδιά, σχολεία, αθλητικές και περιβαλλοντικές ομάδες, που διοργανώνουν αγώνες ορεινού τρεξίματος, ορεινής ποδηλασίας και πεζοπορείες.

Για όλους τους παραπάνω λόγους
Η Επιτροπή Προστασίας Σέιχ Σου ζητά από τους αρμόδιους φορείς την άμεση λήψη των παρακάτω μέτρων:

• Απαγόρευση κάθε απελευθέρωσης (εμπλουτισμού) αγριογούρουνων από κυνηγετικές οργανώσεις σε όλο το νομό Θεσσαλονίκης, κάτι που σήμερα είναι επιτρεπτό αποκλειστικά στα δασαρχεία και στους κυνηγετικούς συλλόγους, σύμφωνα με τα άρθρα Α3 και Η4 της με αριθμό 98161/4136/2009 απόφασης του υφυπουργού αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων.
• Ερευνα από τις αρμόδιες αρχές για την ύπαρξη παράνομων εκτροφείων που εμπορεύονται αγριόχοιρους, προκειμένου αυτοί να εισαχθούν στο φυσικό περιβάλλον και ειδικότερα στους ορεινούς όγκους Σέιχ Σου και Χορτιάτη, για κυνηγετικούς σκοπούς.
• Καταγραφή του αριθμού των αγριογούρουνων στο Σέιχ Σου και Χορτιάτη από ανεξάρτητη επιστημονική ομάδα κατά προτίμηση προερχόμενη από καθηγητές και ερευνητές των σχολών βιολογίας και δασολογίας του ΑΠΘ .
• Δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων και των μεθόδων καταγραφής.
• Διαβούλευση για την αναγκαιότητα λήψης μέτρων, με συμμετοχή περιβαλλοντικών οργανώσεων.
• Σε καμμία περίπτωση τα μέτρα διαχείρισης δεν πρέπει να περιλαμβάνουν το κυνήγι με οιαδήποτε μορφή, χρήση όπλων, παγίδων, θηλειών, δοκάνων, συρματόσχοινων, διχτυών κ.λ.π., σε όλη την έκταση των 36.500 στρεμμάτων του περιαστικού δάσους, λόγω της πυκνής επισκεψιμότητας του Σέιχ Σου, από αθλητές, περιπατητές, οικογένειες με μικρά παιδιά και του κινδύνου απώλειας ανθρώπινων ζωών .
• Τακτική αποκομιδή απορριμάτων και καθαρισμός των κάδων από τους δήμους.
• Συστάσεις, για αποφυγή σίτισης των αγριόχοιρων, σε πολίτες-δημότες.

Η Επιτροπή Προστασίας Σέιχ Σου σε συνεργασία με άλλες ομάδες θα πράξει όλα τα αναγκαία, στα πλαίσια της νομοθεσίας που ισχύει, ώστε μια αστήρικτη και ατεκμηρίωτη κινδυνολογία , να μη γίνει αιτία για τυχόν άρση της απαγόρευσης του κυνηγιού, με αποτέλεσμα την μετατροπή του Σέιχ Σου σε απαγορευμένη ζώνη, για τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης και των περιχώρων της.

Σε δημόσια διαβούλευση τίθεται από το υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας (ΥΠΕΝ) το σχέδιο προεδρικού διατάγματος για τον «Χαρακτηρισμό της χερσαίας περιοχής του δάσους Δαδιάς - Λευκίμης - Σουφλίου ως Εθνικού Πάρκου δάσους Δαδιάς - Λευκίμης -Σουφλίου», ενώ καθορίζονται επίσης ζώνες προστασίας, χρήσεων, όρων και περιορισμών».

Όπως υπογραμμίζει το ΥΠΕΝ, το Εθνικό Πάρκο βρίσκεται στο μέσο του νομού Έβρου σε έκταση 428.000 στρ, από τα οποία τα 72.900 στρ. είναι αυστηρά προστατευόμενη ζώνη. Κατέχει ξεχωριστή γεωγραφική θέση σε διεθνές επίπεδο, καθώς βρίσκεται στο σταυροδρόμι μεταξύ Ασίας, Ευρώπης και Αφρικής και κοντά στον ανατολικότερο μεταναστευτικό διάδρομο πολλών ειδών πουλιών.

Η εκτατική χρήση της γης από τον άνθρωπο στο βάθος των αιώνων, έχει οδηγήσει στη διαμόρφωση ενός πλούσιου μωσαϊκού τοπίων με πολλές εναλλαγές. Στην περιοχή έχουν καταγραφεί συνολικά 360 - 400 είδη φυτών, από τα οποία 25 είδη είναι ορχιδέες, 104 είδη πεταλούδων, 12 - 13 είδη αμφιβίων, 29 είδη ερπετών και 60 - 65 είδη θηλαστικών, εκ των οποίων 24 είναι νυχτερίδες. Επιπλέον, τα ιδιαίτερης αισθητικής τοπία με βραχώδεις σχηματισμούς, ρυάκια και ποτάμια, τα ενδημικά φυτά και τα σημεία γεωλογικού ενδιαφέροντος της περιοχής είναι υψηλής οικολογικής αξίας. Η οικολογική αξία του Δάσους Δαδιάς επισημάνθηκε το 1970 από Ευρωπαίους επιστήμονες, το 1980 η περιοχή ανακηρύχτηκε προστατευόμενη και από το 2006 έχει χαρακτηριστεί ως Εθνικό Πάρκο. Πλέον αποτελεί ένα από τα λίγα καταφύγια σπάνιων αρπακτικών πουλιών σε όλη την Ευρώπη, ενώ εδώ συναντάται ο μοναδικός αναπαραγόμενος πληθυσμός Μαυρόγυπα στα Βαλκάνια.
​
Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΥΠΕΝ δεδομένου ότι, το σχέδιο Π.Δ. διαφοροποιείται σε σχέση με την ισχύουσα ΚΥΑ, κυρίως σε επίπεδο όρων και περιορισμών, ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιάννης Τσιρώνης, καλεί όλους τους πολίτες και φορείς να συμμετέχουν στη εν λόγω δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση, προκειμένου να καταθέσουν τις προτάσεις τους, μέχρι και την 31 Οκτωβρίου 2016 και ώρα 09:00 π.μ. Όπως υπογραμμίζεται, οι παρατηρήσεις, οι σχολιασμοί και οι απόψεις όλων θα εξεταστούν και θα συμβάλλουν στην οριστική διαμόρφωση του σχεδίου Π.Δ.
​
Η διαβούλευση βρίσκεται στην σελίδα: http://www.opengov.gr/minenv/?p=8075

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πηγή: hikingexperience.gr

Τα στοιχεία παρακάτω είναι από την διαδραστική εφαρμογή http://earthenginepartners.appspot.com/science-2013-global-forest η οποία με βάση 650.000 δορυφορικές εικόνες από τον Landsat 7 κατέγραψε την αύξηση αλλά και τον θάνατο κάποιων δασικών περιοχών την Ελλάδας.

Με πράσινο σημαδεύονται οι δασικές περιοχές . Με κόκκινο αυτές που υπέστησαν απώλεια των δασών. Με μπλε οι περιοχές που παρουσίασαν αύξηση των δασών, ενώ με ροζ ορίζονται οι περιοχές που είχαν "μεικτή" εικόνα, απώλεια και κέρδος.

Παρακάτω μπορείτε να πατήσετε πάνω στις εικόνες για πλήρη ανάλυση.

Γνωρίζατε ότι:

• Το δάσος των Σκουριών είναι συνέχεια του Δάσους του Στρατωνικό ενός από τα 32 πιο σημαντικά δάση της Ελλάδας.
  
• Είναι άνω των 3.300 στρέμματα αρχέγονου δάσους.
  
• Βρίσκεται ανάμεσα σε 3 Καταφύγια Άγριας Ζωής, τα οποία είναι το Καταφύγιο Άγριας Ζωής Χαβρία, το Καταφύγιο Άγριας Ζωής Κρυονέρι Καλογερικό και το Καταφύγιο Άγριας Ζωής Μπροστόμνιτσα.
• Βρίσκεται ανάμεσα σε τουλάχιστον 4 προστατευόμενες περιοχές
  
• Υπάρχουν τουλάχιστον 68 είδη Άγριας Ζωής
  

Επίσης όπως μπορείτε και εσείς να διαβάσετε στα Ελληνικά Νέα για την Άγρια Πανίδα της Χαλκιδικής ότι στην περιοχή υπάρχουν:

• 4 προστατευόμενα Θηλαστικά, το τσακάλι, η βίδρα, ο λύκος και το ζαρκάδι, και

• 4 προστατευόμενα είδη πουλιών, το διπλομπεκάτσινο, η βαλτόπαπια, το κιρκινέζι και ο στεπόκιρκος

Μπορεί το δάσος των Σκουριών, που δικαιολογημένα έχει γίνει πεδίο οικολογικής μάχης, να μην ονομάζεται «εθνικό πάρκο» ή «περιοχή Natura 2000», αλλά είναι ένας πράσινος πνεύμονας από εκείνους που θα έπρεπε να βρίσκονται στην αγκαλιά του νόμου.

Εάν συνεχιστούν οι εργασίες η ζημιά που θα προκληθεί στο περιβάλλον θα είναι και ανεπανόρθωτη.

Η Ελληνική νομοθεσία (Ν. 3937/2011) έχει σκοπό την προστασίας της βιοποικιλότητας, και μιλάει για την προστασία των προστατευόμενων ειδών από το Ελληνικό Κράτος. Τι γίνεται όταν το ίδιο το ελληνικό κράτος παραβαίνει τις ίδιες τις δικές του νομοθεσίες; Υπάρχει κάποιος υπεύθυνος να το σταματήσει;

Ένας κρυφός θησαυρός θα χαθεί, ένας θησαυρός που λίγοι τον βλέπουν πραγματικά όπως είναι, ένας θησαυρός που δεν μπορεί κανείς να τον εκμεταλλευτεί και για τίποτα άλλο παρά μόνο για την ομορφιά του και αυτό είναι η φύση και η άγρια ζωή του τόπου.