Ότι χρειάζεται να γνωρίζει ένας απλός πολίτης για το κυνήγι, τι επιτρέπεται και τι όχι από την νομοθεσία, τι μπορεί να κάνει έτσι και βρεθεί σε περίπτωση λαθροθηρίας και πολλά άλλα θέματα που περιστρέφονται γύρω από το κυνήγι.
​
Παρουσίαση του Παναγιώτη Βαφείδη.

Σύνδεσμος για σύνδεση με το Zoom:

Topic: Τι γνωρίζετε για το κυνήγι;
Time: Feb 11, 2023 19:00 Athens

Join Zoom Meeting
https://us05web.zoom.us/j/84081482793?pwd=R3JadXNKeVhSbDhZM0pMemNQdjZkQT09

Meeting ID: 840 8148 2793
Passcode: pEUpR4

Η διαχείριση ενός είδους δεν είναι ποτέ εύκολη, και σαφώς δεν αποτελεί ποτέ μόνο μία μέθοδος (όπως π.χ. μόνο κυνήγι). Υπάρχουν πρακτικές και μέθοδοι που μπορούμε να εφαρμόσουμε, αρκεί να το θέλουμε πραγματικά.

Παρακάτω είναι η δική μας πρόταση για το conservation του αγριόχοιρου τι πρέπει να κάνουμε:

1. Εφαρμογή κανονισμών και ποσοστώσεων θήρας για τον έλεγχο των πληθυσμών αγριόχοιρων μέσω θήρας μόνο όπου χρειάζεται, και όχι γενική θήρα σε όλη την Ελλάδα.
2. ​Χρησιμοποιώντας μεθόδους ελέγχου της γονιμότητας για τη μείωση του αριθμού των αγριόχοιρων σε ορισμένες περιοχές και μόνο όπου πραγματικά χρειάζεται.
3. Συνεργασία με αγρότες και ιδιοκτήτες γης για την εφαρμογή μη θανατηφόρων μέτρων, όπως ηλεκτρική περίφραξη, ηχητικά αποτρεπτικά μέσα, σκύλοι, και τροποποίηση του οικοτόπου για την αποτροπή της εισόδου αγριόχοιρων σε καλλιέργειες και άλλες ευαίσθητες περιοχές.
4. Ενθάρρυνση της χρήσης βιώσιμων πρακτικών καλλιέργειας που μπορούν να συμβάλουν στη μείωση των πληθυσμών αγριόχοιρων ή και προώθηση βιώσιμων πρακτικών χρήσης γης που ωφελούν τους πληθυσμούς των αγριόχοιρων και τα ενδιαιτήματά τους.
5. Δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τη σημασία της διατήρησης του αγριόχοιρου και των αρνητικών επιπτώσεων του υπερβολικού κυνηγιού και της καταστροφής των οικοτόπων.
6. Παροχή εκπαίδευσης στο κοινό σχετικά με τη συμπεριφορά των αγριόχοιρων και τον τρόπο ασφαλούς συνύπαρξης μαζί τους.
7. Εφαρμογή αυστηρότερων κυρώσεων για παράνομο κυνήγι και λαθροθηρία αγριόχοιρων.
8. Δημιουργία διαδρόμων άγριας ζωής για τη σύνδεση κατακερματισμένων οικοτόπων και τη βελτίωση της κίνησης και της ροής των αγριόχοιρων. 
9. Δημιουργία και διατήρηση καθορισμένων διαδρόμων άγριας ζωής και προστατευόμενων περιοχών για να επιτρέπεται στους αγριόχοιρους να κυκλοφορούν ελεύθερα και να μειώνονται οι συγκρούσεις ανθρώπου-άγριας ζωής.
10. Δημιουργία καθορισμένων περιοχών για τη διαμονή αγριόχοιρων, μακριά από ανθρώπινους οικισμούς, για να μειωθούν οι συγκρούσεις ανθρώπου-αγριογούρουνου.
11. Εφαρμογή προγράμματος εμβολιασμού αγριόχοιρου για την πρόληψη της εξάπλωσης ασθενειών όπως η πανώλη των χοίρων.
12. Ενθάρρυνση ευκαιριών οικοτουρισμού που επιτρέπουν στους ανθρώπους να βλέπουν αγριόχοιρους στους φυσικούς τους βιότοπους και συνεργασία με τις τοπικές κοινότητες για την ανάπτυξη τέτοιων ευκαιριών οικοτουρισμού.
13. Ανάπτυξη συστήματος παρακολούθησης πληθυσμών αγριόχοιρων και παρακολούθησης των αλλαγών στον αριθμό τους. Καθιέρωση συστήματος αναφοράς για θεάσεις αγριόχοιρων για την παρακολούθηση του πληθυσμού και των προτύπων μετακίνησης.
14. Ανάπτυξη συστήματος για την ασφαλή και ανθρώπινη μετεγκατάσταση αγριόχοιρων σε περιοχές όπου ο πληθυσμός τους είναι χαμηλός, αρκεί βεβαίως να μην αναμιχθεί καθαροαίμος πληθυσμός αγριόχοιρων με πληθυσμούς υβριδίων.
15. Διεξαγωγή έρευνας σε πληθυσμούς αγριόχοιρου για την καλύτερη κατανόηση της βιολογίας, της οικολογίας και των αναγκών διατήρησής τους και Διεξαγωγή έρευνας σχετικά με τη δυναμική και τη συμπεριφορά του πληθυσμού αγριόχοιρου για την ενημέρωση των προσπαθειών διατήρησης.
    
16. Επένδυση στην αποκατάσταση και προστασία ενδιαιτημάτων αγριόχοιρου για την υποστήριξη πληθυσμών αγριόχοιρων.
17. Συνεργασία με άλλους οργανισμούς και ενδιαφερόμενους φορείς για την ανάπτυξη και εφαρμογή ολοκληρωμένων σχεδίων διατήρησης αγριόχοιρου, το οποίο θα λαμβάνει υπόψη τις οικολογικές και οικονομικές επιπτώσεις των αγριόχοιρων στις τοπικές κοινωνίες..

​Η κατανάλωση κρέατος αγριόχοιρου μπορεί να έχει τόσο θετικές όσο και αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία.

Ένα από τα κύρια οφέλη της κατανάλωσης κρέατος αγριόχοιρου είναι η θρεπτική του αξία. Ο αγριόχοιρος είναι μια άπαχη πηγή πρωτεΐνης που είναι πλούσια σε βιταμίνες και μέταλλα, όπως σίδηρο, ψευδάργυρο και βιταμίνη Β12. Είναι επίσης μια καλή πηγή υγιεινών λιπών, όπως ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρά οξέα. Αυτά τα θρεπτικά συστατικά μπορούν να βοηθήσουν στην υποστήριξη της συνολικής υγείας και ευεξίας, συμπεριλαμβανομένης της υγείας της καρδιάς και της γνωστικής λειτουργίας.

Ωστόσο, υπάρχουν επίσης πιθανοί κίνδυνοι που σχετίζονται με την κατανάλωση κρέατος αγριόχοιρου. Μία από τις κύριες ανησυχίες είναι ο κίνδυνος τροφικής δηλητηρίασης. Ο αγριόχοιρος μπορεί να μεταφέρει μια ποικιλία επιβλαβών βακτηρίων και παρασίτων, όπως το E. coli και η σαλμονέλα, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες εάν δεν μαγειρευτούν ή δεν χρησιμοποιηθούν σωστά. Επιπλέον, το κρέας αγριόχοιρου μπορεί να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη και κορεσμένα λιπαρά, τα οποία μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και άλλων προβλημάτων υγείας.

Επίσης υπάρχει η πιθανότητα μόλυνσης του αγριόχοιρου από ασθένειες όπως η τριχινέλωση, μια παρασιτική μόλυνση που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας στον άνθρωπο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν το αγριογούρουνο τρέφεται με ωμό ή κακοψημένο κρέας.

Μια άλλη ανησυχία για το κρέας αγριόχοιρου είναι η πιθανότητα μόλυνσης με βαρέα μέταλλα, άλλες τοξίνες ή άλλες επιβλαβείς χημικές ουσίες. Είναι γνωστό ότι ο αγριόχοιρος αναζητά τροφή σε περιοχές όπου μπορεί να υπάρχουν φυτοφάρμακα και άλλες χημικές ουσίες, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στη συσσώρευση αυτών των ουσιών στο κρέας.  Αυτό μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία, ιδιαίτερα για τα παιδιά και τις έγκυες γυναίκες.

Η κατανάλωση κρέατος αγριόχοιρου μπορεί να εκθέσει τα άτομα σε βαρέα μέταλλα όπως ο μόλυβδος και ο υδράργυρος. Αυτά τα βαρέα μέταλλα μπορούν να συσσωρευτούν στο σώμα και να προκαλέσουν πιθανά προβλήματα υγείας.

Ο μόλυβδος είναι ένα τοξικό βαρύ μέταλλο που μπορεί να βρεθεί στο περιβάλλον λόγω βιομηχανικών δραστηριοτήτων, επίσης μπορεί να βρεθεί στο έδαφος και το νερό και μπορεί να συσσωρευτεί στους ιστούς των αγριόχοιρων που ζουν σε περιοχές με υψηλά επίπεδα μόλυνσης από μόλυβδο, και μπορεί επίσης να βρεθεί σε κυνηγετικά πυρομαχικά. Εάν τα αγριογούρουνα πυροβοληθούν με σφαίρες μολύβδου, ο μόλυβδος μπορεί να μολύνει το κρέας και εάν καταναλωθεί μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση από μόλυβδο. Τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από μόλυβδο περιλαμβάνουν κοιλιακό άλγος, δυσκοιλιότητα, πονοκέφαλο, απώλεια μνήμης και κόπωση.

Ο υδράργυρος είναι ένα άλλο βαρύ μέταλλο που μπορεί να βρεθεί στο κρέας αγριόχοιρου. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν τα αγριογούρουνα καταναλώνουν ψάρια ή άλλα υδρόβια ζώα που έχουν υψηλά επίπεδα υδραργύρου στους ιστούς τους. Η κατανάλωση κρέατος αγριόχοιρου που περιέχει υψηλά επίπεδα υδραργύρου μπορεί να οδηγήσει σε δηλητηρίαση από υδράργυρο, η οποία μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως τρόμο, απώλεια μνήμης και μούδιασμα στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η μόλυνση από βαρέα μέταλλα στο κρέας αγριόχοιρου μπορεί επίσης να συμβεί λόγω περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως η βιομηχανική ρύπανση ή η γεωργική απορροή. Αυτά μπορεί να μολύνουν το έδαφος και τα φυτά με τα οποία τρέφονται τα αγριογούρουνα, οδηγώντας στη συσσώρευση βαρέων μετάλλων στο κρέας τους.

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι η μόλυνση από βαρέα μέταλλα στο κρέας αγριόχοιρου μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με την τοποθεσία και το μεμονωμένο ζώο. 

Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι το κρέας αγριόχοιρου μπορεί να είναι πλούσιο σε λίπος και χοληστερόλη, κάτι που μπορεί να συμβάλει σε καρδιακές παθήσεις και άλλα προβλήματα υγείας εάν καταναλωθεί σε υπερβολική ποσότητα.

Συμπερασματικά, το κρέας αγριόχοιρου μπορεί να προσφέρει μια καλή πηγή βασικών θρεπτικών συστατικών για τον άνθρωπο, αλλά εγκυμονεί και αρκετούς κινδύνους για την υγεία. Για να ελαχιστοποιηθούν αυτοί οι κίνδυνοι, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι το κρέας αγριογούρουνου προετοιμάζεται και μαγειρεύεται σωστά και περιορίζεται η κατανάλωση του κρέατος. Είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζετε την πιθανότητα μόλυνσης με επιβλαβείς χημικές ουσίες και να λαμβάνετε υπόψη αυτούς τους παράγοντες όταν αποφασίζετε εάν θα φάτε κρέας αγριόχοιρου.

​Ο κατακερματισμός των οικοτόπων άγριας ζωής αναφέρεται στη διαίρεση μεγάλων, συνεχών περιοχών οικοτόπου σε μικρότερα, πιο απομονωμένα θραύσματα. Αυτό μπορεί να συμβεί λόγω ανθρώπινων δραστηριοτήτων όπως η αστικοποίηση, η γεωργία και η εξόρυξη πόρων. Ο κατακερματισμός των οικοτόπων μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στους πληθυσμούς της άγριας ζωής, καθώς μπορεί να περιορίσει την ικανότητά τους να μετακινούνται, να βρίσκουν τροφή και συντρόφους και να προσαρμοστούν στις μεταβαλλόμενες συνθήκες.

Το κυνήγι μπορεί επίσης να συμβάλει στον κατακερματισμό των οικοτόπων, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική συγκομιδή ορισμένων ειδών και αλλαγές στη δυναμική του πληθυσμού (παράδειγμα: Επιδράσεις του κυνηγιού και του κατακερματισμού σε χερσαία θηλαστικά στα δάση Chiquitano της Βολιβίας). Για παράδειγμα, το κυνήγι μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική αφθονία ορισμένων ειδών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο ανταγωνισμό για πόρους, αλλαγές στη χρήση των οικοτόπων και μείωση της βιοποικιλότητας. Επιπλέον, το κυνήγι μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια βασικών ειδών ή άλλων ειδών που παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας του οικοσυστήματος.

Συνολικά, ο κατακερματισμός των οικοτόπων άγριας ζωής και το κυνήγι είναι αλληλένδετα ζητήματα που μπορούν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στους πληθυσμούς και στα οικοσυστήματα της άγριας ζωής (παράδειγμα: Επιδράσεις του κατακερματισμού των οικοτόπων και των δραστηριοτήτων κυνηγιού στη δυναμική της αφρικανικής πανώλης των χοίρων μεταξύ των πληθυσμών αγριόχοιρων). Ως εκ τούτου, οι προσπάθειες διατήρησης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις πιθανές επιπτώσεις τόσο του κατακερματισμού των οικοτόπων όσο και του κυνηγιού στους πληθυσμούς της άγριας ζωής και να εργαστούν για τον μετριασμό αυτών των επιπτώσεων μέσω πρακτικών σχεδιασμού και διαχείρισης χρήσης γης.

Ενώ η δυναμική του πληθυσμού της άγριας ζωής μπορεί να επηρεαστεί από το κυνήγι με διάφορους τρόπους. Το κυνήγι μπορεί να μειώσει το μέγεθος του πληθυσμού ενός συγκεκριμένου είδους, το οποίο μπορεί να έχει κυματιστικές επιπτώσεις στο οικοσύστημα ως σύνολο (Παράδειγμα: Η αλληλεπίδραση μεταξύ του ρυθμού κυνηγιού, της επιλεκτικότητας κυνηγιού και των στρατηγικών αναπαραγωγής διαμορφώνει τη δυναμική του πληθυσμού ενός μεγάλου σαρκοφάγου). Για παράδειγμα, εάν ο πληθυσμός ενός είδους θηρευτή μειωθεί μέσω του κυνηγιού, ο πληθυσμός του θηράματός του μπορεί να αυξηθεί, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε υπερβόσκηση και καταστροφή οικοτόπων. Επιπλέον, το κυνήγι μπορεί επίσης να αλλάξει την ηλικιακή δομή ενός πληθυσμού, με τα μεγαλύτερα, πιο έμπειρα άτομα να στοχοποιούνται κατά προτίμηση, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του πληθυσμού να αναπαραχθεί και να επιβιώσει. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το κυνήγι μπορεί επίσης να οδηγήσει στην εξέλιξη ορισμένων χαρακτηριστικών, όπως η αυξημένη επιφυλακτικότητα, η οποία μπορεί να κάνει ένα είδος πιο δύσκολο στο κυνήγι. Συνολικά, το κυνήγι μπορεί να έχει πολύπλοκες και εκτεταμένες επιπτώσεις στη δυναμική του πληθυσμού της άγριας ζωής και είναι σημαντικό να διαχειριζόμαστε το κυνήγι με βιώσιμο τρόπο για να διασφαλίσουμε τη μακροπρόθεσμη υγεία των άγριων πληθυσμών.

Το κυνήγι είναι μια κοινή πρακτική που χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες ως μέσο απόκτησης τροφής και άλλων πόρων. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία για τις επιπτώσεις του κυνηγιού στους πληθυσμούς και τα οικοσυστήματα της άγριας ζωής. Αυτή η ανησυχία οδήγησε σε εκκλήσεις για αυστηρότερους κανονισμούς για το κυνήγι και ακόμη και για απαγόρευση του κυνηγιού σε ορισμένες περιοχές.

Το κυνήγι είναι εδώ και πολύ καιρό ένα επίμαχο ζήτημα, με πολλούς ανθρώπους να έχουν ισχυρές απόψεις και στις δύο πλευρές της συζήτησης. Ενώ ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το κυνήγι είναι απαραίτητο για τον έλεγχο του πληθυσμού και τις προσπάθειες διατήρησης, άλλοι υποστηρίζουν ότι το κυνήγι είναι κακό για το περιβάλλον και μπορεί να έχει μια σειρά αρνητικών επιπτώσεων στα οικοσυστήματα και τους πληθυσμούς των ζώων.

Σε αυτό το άρθρο, θα διερευνήσουμε τα επιστημονικά στοιχεία για το γιατί το κυνήγι είναι επιβλαβές για τους πληθυσμούς και τα οικοσυστήματα της άγριας ζωής και γιατί πρέπει να σταματήσουμε το κυνήγι.

Μία από τις κύριες ανησυχίες για το κυνήγι είναι το υπερβολικό κυνήγι. Υπερκυνήγι συμβαίνει όταν ο πληθυσμός ενός συγκεκριμένου ζωικού είδους μειώνεται σε σημείο που δεν μπορεί πλέον να συντηρηθεί. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση ορισμένων ειδών, τα οποία μπορεί να έχουν κυματιστικές επιπτώσεις σε άλλους οργανισμούς του οικοσυστήματος. Για παράδειγμα, η εξαφάνιση ενός συγκεκριμένου είδους αρπακτικών μπορεί να οδηγήσει σε υπερπληθυσμό της λείας του, που μπορεί να οδηγήσει σε υπερβόσκηση και καταστροφή οικοτόπων. Ομοίως, η εξαφάνιση ενός συγκεκριμένου φυτοφάγου είδους μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των φυτοφάγων εντόμων, που με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή της βλάστησης.

Μια άλλη ανησυχία για το κυνήγι είναι η καταστροφή των οικοτόπων. Το κυνήγι μπορεί να οδηγήσει σε εκδίωξη ζώων από τα φυσικά τους ενδιαιτήματα σε αναζήτηση τροφής και καταφυγίου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή των οικοτόπων, καθώς τα ζώα αναγκάζονται να ανταγωνίζονται για πόρους σε νέες περιοχές. Η καταστροφή των οικοτόπων μπορεί επίσης να οδηγήσει στην εξαφάνιση ορισμένων ειδών, καθώς δεν είναι πλέον σε θέση να επιβιώσουν στους φυσικούς τους βιότοπους.

Το κυνήγι μπορεί επίσης να οδηγήσει στην εξάπλωση χωροκατακτητικών ειδών και ασθενειών. Τα ζώα που θηρεύονται σε μια περιοχή μπορούν να μεταφερθούν σε άλλη περιοχή, είτε ως κυνήγι τροπαίου είτε για κυνηγετικούς σκοπούς. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εισαγωγή χωροκατακτητικών ειδών και ασθενειών σε νέες περιοχές, γεγονός που μπορεί να έχει καταστροφικές επιπτώσεις στο τοπικό οικοσύστημα.

Το κυνήγι μπορεί επίσης να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον μέσω της χρήσης του μολύβδου. Η χρήση πυρομαχικών μολύβδου μπορεί να οδηγήσει στη μόλυνση του εδάφους και του νερού και μπορεί επίσης να βλάψει την άγρια ζωή που θα καταπιεί θραύσματα μολύβδου που έχουν παραμείνει εκεί.

Επιπλέον, το κυνήγι μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μείωση της βιοποικιλότητας. Η βιοποικιλότητα είναι η ποικιλία της ζωής στη Γη και είναι σημαντική για τη διατήρηση της υγείας και της σταθερότητας των οικοσυστημάτων. Το κυνήγι μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της βιοποικιλότητας μειώνοντας τον πληθυσμό ορισμένων ζωικών ειδών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια της γενετικής ποικιλότητας. Αυτό μπορεί να κάνει τα οικοσυστήματα πιο ευάλωτα σε αλλαγές στο περιβάλλον, όπως η κλιματική αλλαγή.

Ένας από τους κύριους λόγους για να σταματήσετε το κυνήγι είναι η έννοια των ηθικών κριτηρίων, το κυνήγι θεωρείται ως σκληρή και περιττή πράξη βίας, υποστηρίζεται ότι το κυνήγι δεν είναι μια φυσική ή απαραίτητη δραστηριότητα για τον άνθρωπο και δεν είναι ένα δίκαιο παιχνίδι μεταξύ ο κυνηγός και ο κυνηγημένος, καθώς στο κυνηγητό δεν δίνεται η ευκαιρία να αμυνθεί ή να δραπετεύσει.

Τέλος, το κυνήγι μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην τοπική οικονομία και κοινότητα. Πολλές κοινότητες βασίζονται στον τουρισμό ως πηγή εισοδήματος και το κυνήγι μπορεί να είναι σημαντικός αποτρεπτικός παράγοντας για τους τουρίστες. Επιπλέον, το κυνήγι μπορεί επίσης να οδηγήσει σε συγκρούσεις μεταξύ των τοπικών κοινοτήτων και των κυνηγών, καθώς μπορεί να ανταγωνίζονται για πόρους ή να διαφωνούν για τη διαχείριση των πληθυσμών των ζώων.

Παρά τις πολλές αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει το κυνήγι στο περιβάλλον, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις στο κυνήγι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείριση πληθυσμών άγριας ζωής. Για παράδειγμα, οι μη θανατηφόρες μέθοδοι όπως ο έλεγχος των γεννήσεων και η αποκατάσταση των οικοτόπων μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κρατήσουν τους πληθυσμούς υπό έλεγχο χωρίς να προκληθεί βλάβη στο περιβάλλον. Επιπλέον, τα προγράμματα εκπαίδευσης και προβολής μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τη σημασία της διατήρησης και την ανάγκη προστασίας της άγριας ζωής και των οικοτόπων τους.

Συμπερασματικά, το κυνήγι έχει αρνητικό αντίκτυπο στους πληθυσμούς και στα οικοσυστήματα της άγριας ζωής και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται προσεχτικά ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν βλάπτει τα οικοσυστήματα και τους πληθυσμούς των ζώων. Το υπερβολικό κυνήγι μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση ορισμένων ειδών, γεγονός που μπορεί να έχει κυματιστικές επιπτώσεις σε άλλους οργανισμούς του οικοσυστήματος. Η καταστροφή των οικοτόπων μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση ορισμένων ειδών και στην απώλεια της βιοποικιλότητας. Το κυνήγι μπορεί επίσης να οδηγήσει στην εξάπλωση χωροκατακτητικών ειδών και ασθενειών, που μπορεί να έχουν καταστροφικές επιπτώσεις στο τοπικό οικοσύστημα. Επιπλέον, το κυνήγι εγείρει και ηθικούς λόγους. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του κυνηγιού και να ληφθούν μέτρα για την ελαχιστοποίησή τους. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείριση πληθυσμών άγριας ζωής χωρίς να προκληθεί βλάβη στο περιβάλλον. Είναι ευθύνη μας να διασφαλίσουμε τη διατήρηση του φυσικού μας περιβάλλοντος για τις μελλοντικές γενιές.

Το κυνήγι αποτελεί σήμερα «χόμπι» που επηρεάζει δραματικά τους πληθυσμούς των άγριων ζώων και είναι μία από τις βασικότερες αιτίες απώλειας βιοποικιλότητας – Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο 2020, https://www.europarl.europa.eu/news/el/headlines/society/20200109STO69929/apoleia-viopoikilotitas-pou-ofeiletai-kai-giati-mas-afora.

Στο SaveWild είμαστε προφανώς υπέρ της ολικής κατάργησης του κυνηγιού. Μέχρι τότε όμως, επείγει να επικαιροποιηθεί η σχετική νομολογία μας, από την σκοπιά της αυστηρής προστασίας της Άγριας Ζωής. Η τρέχουσα είναι παρωχημένη και γεμάτη προβληματικές διατάξεις, όπως αυτή που επιτρέπει την ελεύθερη άσκηση του κυνηγιού εντός ξένης ιδιοκτησίας δίχως την συγκατάθεση του ιδιοκτήτη. Πράγματι, ο νόμος περί θήρας – Ν.Δ. 86/1969 – ΦΕΚ Α-7/18-1-1969 – επιτρέπει το κυνήγι σε καλλιεργούμενες και μη καλλιεργούμενες ιδιωτικές εκτάσεις, δίχως άδεια από τον ιδιοκτήτη, αν πχ η περίφραξη της ιδιοκτησίας δεν υπερβαίνει το 1,50 μέτρο, ή αν η καλλιεργούμενη ιδιωτική έκταση βρίσκεται είναι εκτός της περιόδου από την ανθοφορία μέχρι τη συγκομιδή των καρπών κ.λ.π.

Πέρα από τα προφανή προβλήματα συγκρούσεων που δημιουργεί, όταν αρκετοί ιδιοκτήτες γης βρίσκονται αντιμέτωποι με κυνηγούς που εισέρχονται στην ιδιοκτησία τους και αρνούνται να απομακρυνθούν, ή τα περιττά, ανεπιθύμητα, έξοδα στα οποία εξαναγκάζονται για να περιφράξουν την ιδιοκτησία τους προκειμένου να κρατήσουν έξω τους κυνηγούς, η εν λόγω διάταξη εγείρει και νομικά ζητήματα, από την σκοπιά της μη ελεύθερης διάθεσης των περιουσιακών στοιχείων του καθένα όπως αυτός νομίζει, αλλά και σοβαρά ζητήματα δημόσιας υγείας λόγω της διάχυτης βιοσυσσώρευσης του μολύβδου των σκαγιών στο έδαφος που ελλοχεύει σοβαρούς κινδύνους στο πεδίο της διατροφικής αλυσίδας – https://savewild.gr/2022/05/symperifora-tou-molyvdou-sto-edafos.

Τι ορίζει σχετικά η Ελληνική Νομοθεσία

Το άρθρο 256 του Ν.Δ. 86/1969 – ΦΕΚ Α-7/18-1-1969 – https://www.kodiko.gr/nomothesia/document/524554/n.d.-86-1969 – περί «Απαγορευμένων εις την θήραν χώρων», ορίζει ότι το κυνήγι απαγορεύεται δίχως την συγκατάθεση του ιδιοκτήτη ή και του ενοικιαστή της όποιας ιδιόκτητης έκτασης στις περιπτώσεις:

α. Των αμπελώνων, από την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου έως τη λήξη του τρυγητού.
β. Των αθέριστων λειμώνων.
γ. Εντός καλλιεργουμένων εκτάσεων ή οπωρώνων από την ανθοφορία μέχρι και τη συγκομιδή των καρπών.
δ. Εντός περιφραγμένων ιδιόκτητων εκτάσεων με «συνεχές αδιαπέραστο και ανυπέρβλητο από άνθρωπόν φράχτη παντός είδους, ύψους τουλάχιστον ενός και ημίσεος του μέτρου (1,50)».

Το συγκεκριμένο άρθρο παρέμεινε «αναλλοίωτο» στο χρόνο πλην μιας τροποποίησης με τον ν. 177/75 (ΦΕΚ 205 Α’) – «Περί αντικαταστάσεως και συμπληρώσεως διατάξεών τινων του Ν.Δ.86/69 «περί Δασικού Κώδικος» – σύμφωνα με την οποία «απαγορεύεται η τοποθέτησις απαγορευτικών της θήρας πινακίδων, άνευ προηγουμένης εγγράφου – εγκρίσεως της οικείας Δασικής Αρχής», με λίγα λόγια για το κυνήγι εντός της ιδιωτικής ιδιοκτησίας δεν αποφασίζει ο ιδιοκτήτης αλλά η Δασική Υπηρεσία (sic !!!).

Τι γίνεται όμως σε άλλες χώρες ;

1. Στο Ηνωμένο Βασίλειο απαγορεύεται αυστηρά το κυνήγι σε ιδιωτικές εκτάσεις – κτήματα και αγρούς – δίχως την γραπτή συγκατάθεση του ιδιοκτήτη. Επιτρέπεται μεν η διέλευση των κυνηγών από αυτές, αλλά απαγορεύεται αυστηρά το κυνήγι στο εσωτερικό τους, ενώ η διέλευση μπορεί να ανακληθεί σε οποιαδήποτε στιγμή. Η παράβαση του νόμου επισύρει αυστηρές κυρώσεις, πρόστιμο ή και φυλάκιση, για παράνομο κυνήγι ή πρόκληση περιττής ταλαιπωρίας σε ζώο.
   
   Η κυνηγετική νομοθεσία στο Ηνωμένο Βασίλειο – https://www.gov.uk/hunting – είναι ιδιαίτερα αυστηρή σε σημείο που να ορίζει ως ποινικό αδίκημα το κυνήγι σε δημόσια μονοπάτια, βάσει του νόμου «περί Περιβάλλοντος» του 1990.
   
   
2. Στη Γαλλία απαγορεύεται η είσοδος κυνηγών σε ιδιωτική γη δίχως τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη, βάσει του άρθρου L422-1 του «Κώδικα Περιβάλλοντος» – Code de l’Εnvironment.
   
   
3. Στην Ιταλία η άσκηση της κυνηγετικής δραστηριότητας σε ιδιωτική έκταση απαγορεύεται μόνο εάν ο ιδιοκτήτης ζητήσει να εξαιρεθεί η ιδιοκτησία του από την Ρυθμιστική που συντάσσει η Περιφέρεια του – «Piano Faunistico Venatorio» – εντός τριάντα ημερών από τη δημοσίευση της και με την προϋπόθεση ότι το αίτημα του δεν έρχεται σε αντίθεση με αυτή. Διαφορετικά, ισχύουν οι ίδιοι περίπου περιορισμοί που ισχύουν στη χώρα με κάποιες διαφοροποιήσεις.
   ​
4. Στην Αυτόνομη Περιφέρεια της Ανδαλουσίας, στην Ισπανία, το κυνήγι σε ιδιωτική έκταση επιτρέπεται μόνο με έγγραφη εξουσιοδότηση του ιδιοκτήτη, διαφορετικά αποτελεί αδίκημα – https://www.citizensadvice.org.es/faq/hunting-season-the-law.

​Μολονότι αναφέρεται σε σχετική υπόθεση στην Γερμανία, μια απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων – ΕΔΔΑ της 26ης Ιουνίου του 2012 θεσπίζει ένα είδος δικαιώματος στην αντίρρηση συνείδησης κατά του κυνηγιού, προφανώς υπέρ των ιδιοκτητών γης που δεν σκοπεύουν να επιτρέψουν το κυνήγι στο εσωτερικό της ιδιοκτησίας τους. Με λίγα λόγια, ο ιδιοκτήτης δεν είναι υποχρεωμένος να ανέχεται να ασκούν το κυνήγι στη γη του εάν αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις προσωπικές και ηθικές του πεποιθήσεις. Πρόκειται για μία απόφαση που προβάλλει το θέμα της ιδιοκτησίας στην ευρύτερη δυνατή του έννοια, αναγνωρίζοντας στον ιδιοκτήτη όχι μόνο το εμπράγματο δικαίωμα επί του περιουσιακού του στοιχείου αλλά και το αναφαίρετο δικαίωμα να εκφράζει και να εφαρμόζει, μέσω της περιουσίας του, τις δικές του ιδέες.
​
Tου διασφαλίζει το «ιερό» δικαίωμα να απαγορεύει την εισβολή τρίτων στη γη του αλλά και το άλλο τόσο «ιερό» δικαίωμα να μην επιτρέπει την αλλαγή της σχέσης του με την ιδιοκτησία του και με το περιβάλλον από πεποιθήσεις άλλων και, εν προκειμένων, ως προς το κυνήγι. Πρόκειται για μία απόφαση που αν και δεν εφαρμόζεται άμεσα στην υπόλοιπη Ευρώπη, θα μπορούσε να ανοίξει νέα σενάρια για όλους και για τη χώρα μας.

Πηγή αρχικής δημοσίευσης: ​https://savewild.gr/2023/01/gia-to-kynigi-se-idiotiki-idioktisia-dixos-tin-sygkatathesi-tou-idioktiti

Ο αγριόχοιρος ή αγριογούρουνο όπως λέγεται αλλιώς είναι ένα μεγάλο θηλαστικό που παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στα δασικά και μη οικοσυστήματα όπως και στην τροφική αλυσίδα μιας περιοχής.

Όμως τα τελευταία χρόνια έχουμε ένα πρόβλημα του υβριδισμού των αγριόχοιρων το οποίο επιτεύχθηκε με 2 διαφορετικούς τρόπους τις 2 προηγούμενες δεκαετίες (ημισταβλισμένη χοιροτροφία στην Βόρεια Ελλάδα και επανεντάξεις - απελευθερώσεις αγριόχοιρων από κυνηγετικούς συλλόγους στην Πελοπόννησο και άλλα μέρη στην Ελλάδα), το οποίο όμως φαίνεται να διογκώνεται συνεχώς σε αρκετά σημεία στην Ελλάδα χωρίς πραγματικά να υπάρχει κάποιο σχέδιο, πέρα από το κυνήγι.

Αυτό όμως το ελεύθερο "παραδοσιακό" κυνήγι όπως το χαρακτηρίζουν οι ίδιοι οι κυνηγοί, δηλαδή το οριζόντιο κυνήγι με τους ίδιους κανόνες παντού στην Ελλάδα και χωρίς σχέδιο, αληθινές μελέτες πληθυσμών ανά περιφέρεια ή Δήμο, δημιουργεί:

1. Πίεση στους καθαρόαιμους πληθυσμούς και στους βιότοπου των αγριόχοιρων, αναγκάζοντας τους να μετακινούνται και να αναμιγνύονται με αγέλες υβριδίων, όπου μετά από ανάμικτες αναπαραγωγές οι νέες γενιές αγριόχοιρων θα είναι υβρίδια. Ενώ και η συνεχόμενη πίεση του κυνηγιού, όπως και ομάδες δίωξης αγριόχοιρων, ή και εκπαιδευτικά κυνηγόσκυλων οδηγούν ακόμα και στην αλλαγή της συμπεριφοράς των ίδιων των ζώων. 
   
   
2. Ίσως στην οριστική εξαφάνιση καθαρόαιμων πληθυσμών των αγριόχοιρων. Πολλές φορές η μη φαινότυπη διαφοροποίηση των καθαρόαιμων αγριόχοιρων από τα υβρίδια, με το ελεύθερο κυνήγι όπως πραγματοποιείται σήμερα κανείς κυνηγός δεν γνωρίζει αν το άτομο του αγριόχοιρου που θήρευσε είναι καθαρόαιμο ή υβρίδιο. Αν πράγματι ο πληθυσμός των καθαρόαιμων αγριόχοιρων έχει λιγοστέψει δραματικά και έχουν υπερισχύσει τα υβρίδια, κανείς δεν εγγυάται πως με την σημερινή μορφή του κυνηγιού (θήρας) δεν θα εξαφανιστούν οι τελευταίοι καθαρόαιμοι πληθυσμοί των αγριόχοιρων και μάλιστα πολύ γρήγορα στην Ελλάδα. 

Χωρίς όμως να υπάρχει σχέδιο, να υπάρχουν μελέτες, να ακούγονται φωνές άλλες πέρα των κυνηγών, αρχίζουν και δημιουργούνται σοβαρά κρίσιμα ερωτήματα που θα πρέπει το κράτος να απαντήσει με την σωστή συμβούλευση από βιολόγους και αξιωμένους ερευνητές-επιστήμονες που εργάζονται πάνω στους αγριόχοιρους, όπως π.χ. πρέπει να δούμε που θα οδεύσουμε σαν χώρα. Και πιο αναλυτικά:

• Θέλουμε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε με τον ίδιο τρόπο θήρας (ελεύθερο "παραδοσιακό" κυνήγι) και ότι γίνει στην τελική; αρκεί να κρατήσουμε, όπως ζητάνε και οι κυνηγοί, την θήρα στην Ελλάδα όπως είναι.
  
  
• Θέλουμε να προσπαθήσουμε να σώσουμε τον καθαρόαιμο πληθυσμό αγριόχοιρων ή θέλουμε να απομείνουμε με τα υβρίδια ή μια μίξη πληθυσμών; άσχετα άμα δεν έχει γίνει καμία καταγραφή πληθυσμού των αγριόχοιρων, έστω και κατά προσέγγιση και δεν έχουν χαρτογραφηθεί οι περιοχές που υφίσταται πρόβλημα. Αν δεν αποφασίσουμε τι θέλουμε να κάνουμε, θα αποφασίσει μόνη της η φύση και απλώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε όλες τις συνέπειες μετέπειτα.
  
  
• Είμαστε έτοιμοι σαν κοινωνία να αντιμετωπίσουμε όλα τα προβλήματα οικονομικά και κοινωνικά που μπορεί να δημιουργηθούν από μια αντικατάσταση του καθαρόαιμου πληθυσμού από υβρίδια αγριόχοιρων; και αν όχι, που είναι το πιο πιθανόν σαν απάντηση, πρέπει να ετοιμαστούμε να αλλάξουμε τον τρόπο θήρας στην Ελλάδα και να ξεφύγουμε από ένα πεπαλαιωμένο μοντέλο (του ελεύθερου "παραδοσιακού" κυνηγιού) που δημιουργεί περισσότερα προβλήματα παρά λύσεις, ή και να μπορέσουμε να ανασυγκροτήσουμε σαν κοινωνία τις δυνατότητες μας για να αντιμετωπίσουμε όλα τα υπάρχοντα και μελλοντικά προβλήματα από μια αυτό-διαχείριση του πληθυσμού, αν αυτό επιθυμούμε.

Το μόνο που είναι σίγουρο γνωρίζοντας με τα σημερινά δεδομένα, είναι ότι, με το ελεύθερο "παραδοσιακό" κυνήγι που ασκείται στην Ελλάδα σήμερα, όχι μόνο δεν αποτελεί κανένα μέσο διαχείρισης για τους καθαρόαιμους πληθυσμούς αγριόχοιρων (και άλλων ειδών), αλλά τα προβλήματα που δημιουργεί αυτό το είδος θήρας - για την δραστηριότητα χόμπι μερικών ανθρώπων - για να βρεθούν μετέπειτα σωστές λύσεις για την διόρθωση αυτών των προβλημάτων είναι χρονοβόρες και κοστοβόρες, και αν δεν αντιμετωπιστούν γρήγορα μπορούν να φτάσουν σε τέτοιο βαθμό όπου δεν θα υπάρχει επιστροφή.

Έχοντας περάσει μόνο λίγες δεκαετίες όπου τα μεγάλα σαρκοβόρα θηλαστικά, όπως ο λύκος, η αρκούδα, και άλλα είδη, πλησίαζαν στην εξαφάνιση τους λόγω του εκτεταμένου κυνηγιού των θηραμάτων τους σήμερα εμφανίζουν εντυπωσιακά σημάδια ανάπτυξης σε όλη την Ευρώπη.

Οι κυριότεροι λόγοι ανάκαμψης των μεγάλων σαρκοβόρων θηλαστικών είναι η αύξηση του πληθυσμού της λείας τους, όπως ελάφια και αγριογούρουνα, αλλά και η αστικοποίηση του ανθρώπινου πληθυσμού όπου συνεχίζει να συμβαίνει ακόμα και σήμερα, από τον 20ο αιώνα. Με την ανάκαμψη των πληθυσμών λείας αυτών των ειδών άρχισαν να ανακάμπτουν και άλλα είδη όπως π.χ. τσακάλια.

Το σημαντικότερο ρόλο έπαιξε όμως η επιτυχία των νόμων προστασίας της άγριας ζωής και των βιοτόπων τους, όπως η συνθήκη της Βέρνης του 1979. Μεγάλης σημασίας όπου έπαιξαν και σημαντικό ρόλο είναι τα καταφύγια άγριας ζωής, αλλά και η ίδια η πανδημία του Κορωνοϊού (Covid-19) με τα lockdown και τον περιορισμό σε μετακίνηση για το κυνήγι φαίνεται ότι βοήθησε να ηρεμήσει η φύση από την έντονη δραστηριότητα των ανθρώπων.

Δίνοντας μια τεράστια ευκαιρία στα άγρια ζώα να αλλάξουν την συμπεριφορά τους, να αισθανθούν ότι δεν κινδυνεύουν από τους ανθρώπους σε κάποιες τοποθεσίες, να τους δοθεί ευκαιρία να εξερευνήσουν νέες τοποθεσίες πέρα από τα όρια που κινιόντουσαν μέχρι τώρα, να μπορέσουν να εδραιωθούν σε κάποια από αυτά τα νέα μέρη και να μπορέσουν να αναπαραχθούν επιτυχώς.

Αυτή όμως η νέα εξερεύνηση νέων τοποθεσιών οδήγησε αρκετά είδη στο να πλησιάσουν περισσότερο τους ανθρώπους και τις πόλεις, όπως και τις ανθρώπινες δραστηριότητες (π.χ. κτηνοτροφία), δημιουργώντας μια νέα καθημερινότητα κάνοντας τα πιο ήπια σε επιθετικές ή και αμυντικές στάσεις απέναντι στους ανθρώπους…

Η νέα αυτή καθημερινότητα που έχει ξεκινήσει και στην Ελλάδα, γιατί σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει εδώ και κάποια χρόνια, μας βρίσκει ανέτοιμους σαν κοινωνία για το πως να την διαχειριστούμε σωστά!

Ξεχάσαμε οι άνθρωποι πως είναι να βρισκόμαστε και να ζούμε δίπλα από άγρια ζώα, όπως και το πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε. Και ενώ η σημερινή παραπληροφόρηση ειδικά για επιθέσεις άγριων ζώων σε ανθρώπους μας κρατάει ένα καθεστώς τρόμου μόνο και μόνο στην ιδέα να βρεθούμε απέναντι σε αυτά τα ζώα.

Για παράδειγμα, στην αύξηση των αγριόχοιρων ενώ φέρνει μεγάλες καταστροφές σε καλλιέργειες και στην ίδια την οικονομική επιβίωση των γεωργών και ταυτόχρονα συγκρούονται με οχήματα σε οδικές αρτηρίες της χώρας μας, σαν οδηγοί δεν έχουμε ιδέα πως πρέπει να συμπεριφερθούμε έτσι και δούμε αγριόχοιρο στον δρόμο ή δίπλα από τον δρόμο. Αυτές οι συγκρούσεις με τα οχήματα μας πολλές φορές μας κάνουν να μην μπορούμε να αντεπεξέλθουμε και στις οικονομικές ζημιές των οχημάτων μας (αφού οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν καλύπτουν αυτές τις ζημιές στις βασικές ασφάλειες – μόνο σε μερικές μικτές).

Ενώ για παράδειγμα στην αύξηση των σαρκοβόρων θηλαστικών όπως αρκούδες και λύκοι όπου οδηγούν ζημιές στο κεφάλαιο των κτηνοτρόφων, είναι σχεδόν αδύνατον να αλλάξουν νοοτροπίες σε μια βραδιά οι κτηνοτρόφοι και να μάθουν να τους παρέχουν κατάλληλη προστασία και φύλαξη, γιατί απλά είχαν μάθει τόσες δεκαετίες να μην έχουν απολύτως καμία προστασία στα ζώα τους. Επίσης δεν παίρνουν πάντα αποζημίωση, γιατί πολλές φορές δεν καλύπτουν τις προϋποθέσεις που πρέπει να προϋπάρχουν από τον ΕΛΓΑ και έτσι δεν βοηθάει στο να αποκαταστήσουν το χαμένο κτηνοτροφικό τους κεφάλαιο. Οδηγούνται αρκετές φορές στην απόγνωση και παίρνουν την νομοθεσία στο χέρι τους.

Παρ’ όλα αυτά, όμως μια απειλή παραμένει κρυμμένη, σε τέτοιο βαθμό που θα μπορούσε να επιδεινώσει τρομερά την κατάσταση όσο αφορά την προστασία των άγριων ζώων και την ανάκαμψη αυτών των ειδών και να μας γυρίσει δεκαετίες πίσω...

Αυτή η απειλή είναι το κυνήγι (νόμιμο και μη).

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι το κυνήγι με πολύ αυστηρούς όρους και σωστό σχεδιασμό κυνηγιού - το οποίο δεν συμβαίνει στην Ελλάδα - μπορεί να κρατήσει σταθερά τα νούμερα ενός πληθυσμού άμα χρειαστεί, ειδικά αν ο υπερπληθυσμός ενός είδους μπορεί να δημιουργήσει τεράστια προβλήματα σε άλλα είδη πανίδας και χλωρίδας.

Αυτό όμως ανακάμπτει και μια νοοτροπία που νομίζαμε ότι είχε εκλείψει δια παντός από την Ελληνική κουλτούρα, η τουλάχιστον είχε μειωθεί σε τέτοιο βαθμό ελάχιστων κυνηγών-οπλοφόρων.

Οι πάντες γνωρίζουν ότι το όπλο είναι η πιο οικονομική λύση στο να εκφοβίσουν και να απομακρύνουν κάποιους θηρευτές μακριά από τις καλλιέργειες και τα κτηνοτροφικά τους ζώα, ανάλογα βεβαίως πάντα με την συμπεριφορά του εκάστοτε είδους. Αυτό το εκμεταλλεύονται σε κυνηγετικές σελίδες και ομάδες μέσω του διαδικτύου όπου αρκετοί χρήστες (συνήθως κυνηγοί) παροτρύνουν άλλους κυνηγούς, γεωργούς και κτηνοτρόφους να σκοτώνουν τα άγρια ζώα αυτά για να προστατεύσουν τις καλλιέργειες και τα ζώα τους. Γνωρίζουν ότι είναι παράνομο για κάποια είδη τα οποία είναι προστατευόμενα και απαγορεύεται η θήρευση και η φόνευσις τους, όπως π.χ. λύκος, αρκούδα και τσακάλι.

Αλλά λόγω της νοοτροπίας τους - που έτσι έχουν μάθει - θεωρούν πιο εύκολη, γρήγορη και οικονομική λύση το να πάρουν το όπλο, από το να ενισχύσουν και να προστατεύσουν με άλλους τρόπους τις καλλιέργειες τους ή τα κτηνοτροφικά τους ζώα.

Και ενώ είχαμε δεκαετίες χρόνο να προετοιμαστούμε και να εξελιχθούμε σαν κοινωνία για να μπορέσουμε να συμβιώνουμε με τα άγρια ζώα, και ειδικά μετά από τόσα προγράμματα προστασίας αυτών των ειδών. Σήμερα κυριεύει η άγνοια, η μη διάθεση να γίνει κάτι σωστά και να ακουστούν φωνές πέρα των κυνηγών. Ειδικά οι ενέργειες της πολιτείας τα τελευταία χρόνια δεν βοηθάνε ούτε στο ελάχιστο, αλλά αντιθέτως δίνουν πατήματα σε ομάδες ανθρώπων να δρουν όπως θέλουν οι ίδιοι με κίνδυνο να χαθούν όποιες προσπάθειες ανάκαμψης αυτών και άλλων ειδών που έγιναν τις τελευταίες δεκαετίες.

Οι 2 μεγαλύτερες κυνηγετικές σελίδες (kynigesia και ihunt), οι οποίες έχουν χιλιάδες αναγνώστες χρησιμοποιούν μια μέθοδο τρομοκράτησης της κοινής γνώμης μη βάζοντας σκόπιμα τις χώρες στον τίτλο για τα διάφορα συμβάντα επίθεσης άγριων ζώων. Αυτό έχει παρατηρηθεί κυρίως για αρκούδες, λύκους και αγριόχοιρους. 

Δηλαδή για τα 3 είδη που καθημερινά προσπαθούν μέσα από τις σελίδες τους να ζητούν να έχουν πλήρη έλεγχο και "διαχείριση" όλο τον χρόνο και όποτε χρειάζεται για την Ελλάδα. Γνωρίζουν ότι σήμερα ο κόσμος πολλές φορές μένει μόνο στον τίτλο και δεν ανοίγουν να διαβάσουν μέσα τα άρθρα. Και έτσι σκόπιμα για αυτά τα 3 είδη δεν γράφουν τις περισσότερες φορές στους τίτλους την χώρα που συνέβη, όταν είναι από το εξωτερικό. Μερικά παραδείγματα στην εικόνα παραπάνω όπου κανένα από αυτά τα συμβάντα δεν έχει συμβεί στην Ελλάδα.

Αλλά όταν τα συμβάντα είναι από Ελλάδα, το γράφουν άμεσα. Με αυτό τον τρόπο υπάρχει παραπληροφόρηση στον κόσμο και πολλές φορές κοινοποιούνται πληροφορίες λανθασμένα από τρίτα άτομα, για ότι έχουν συμβεί στην Ελλάδα αυτά τα περιστατικά.

Όλοι οι κυνηγοί της χώρας ενημερώθηκαν, σήμερα (6/10/2022), με μήνυμα στο κινητό τους τηλέφωνο, για την αυτόματη λήξη της θήρας του τρυγονιού, λόγω συμπλήρωσης του ετήσιου εθνικού ορίου κάρπωσης (120.000). 

Η αυτόματη παύση της θήρας του τρυγονιού προβλέπεται από την ετήσια ρυθμιστική απόφαση σύμφωνα με την οποία καθορίστηκε ετήσιο εθνικό όριο κάρπωσης 120.000 άτομα.

Κατά τη προηγούμενη κυνηγετική περίοδο το ετήσιο εθνικό όριο κάρπωσης ανέρχονταν στα 145.000 άτομα.

Μετά τη συμπλήρωση του καθοριζόμενου ανωτέρω ετήσιου εθνικού ορίου κάρπωσης, παύει αυτόματα η θήρα του είδους. Η παρακολούθηση της κάρπωσης τόσο της ημερησίας, όσο και της συνολικής μέχρι τη συμπλήρωση του ανώτερου ορίου, γίνεται μέσω online εφαρμογής κινητού τηλεφώνου που έχει προμηθευτεί με μέριμνά της η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος (Κ.Σ.Ε). Ο κωδικός πρόσβασης στην εφαρμογή δίνεται στους κυνηγούς κατά τη διαδικασία έκδοσης της ετήσιας άδειας θήρας, είτε μέσω των συνεργαζόμενων με το ΥΠΕΝ Κυνηγετικών Συλλόγων, είτε μέσω των Δασικών Υπηρεσιών από τις οποίες εκδίδουν άδεια θήρας οι μεμονωμένοι κυνηγοί.

​Πηγή: dasarxeio.com

Έπειτα από αίτημα μας στις 22/9/2022 να μας αποσταλεί η μελέτη "Η επίδραση της θήρας στους πληθυσμούς των θηρεύσιμων και μη ειδών, ο έλεγχος της λαθροθηρίας και η διάρκεια των περιόδων θήρας" όπου είναι η κύρια μελέτη που αφορά για την έκδοση της ρυθμιστική θήρας 2022-2023 από την  Γενική Γραμματεία Δασών και το Τμήμα Θήρας της Δ/νσης Αισθητικών Δασών, σήμερα 26/9/2022 την παραλάβαμε στο email μας, και την αναρτούμε παρακάτω για να έχουν ελεύθερη πρόσβαση όλοι όσοι ενδιαφέρονται.

Στείλαμε αίτημα στις 22/9/2022 προς την Γενική Γραμματεία Δασών και το Τμήμα Θήρας της Δ/νσης Αισθητικών Δασών να μας δώσουν την επιστημονική μελέτη "Η επίδραση της θήρας στους πληθυσμούς των θηρεύσιμων και μη ειδών, ο έλεγχος της λαθροθηρίας και η διάρκεια των περιόδων θήρας", η οποία "υποτίθεται" είναι η  επικαιροποιημένη μελέτη σχετικά με τα είδη που θηρεύονται και πάνω σε αυτή βασίζεται η ρυθμιστική θήρας που βγήκε φέτος.

Το αίτημα μας:

Παρακαλώ να μας αποστελθεί η επιστημονική μελέτη που έχετε λάβει με τίτλο:
"Η επίδραση της θήρας στους πληθυσμούς των θηρεύσιμων και μη ειδών, ο έλεγχος της λαθροθηρίας και η διάρκεια των περιόδων θήρας", από το 20-06-2022 έγγραφο του (Α.Π. Εισερχ. υπό στοιχεία ΥΠΕΝ/ΔΔΔ/68024/2177-01/7/2022), όπως ορίζεται μέσα στην απόφαση με Αριθμό ΥΠΕΝ/ΔΔΔ/80188/2575 - Ρυθμίσεις θήρας για την κυνηγετική περίοδο 2022 - 2023.

Μπορεί οι κυνηγοί να πανηγυρίζουν για τη νίκη τους μετά την προσφυγή της ΠΦΠΟ πέρσι (σ.σ. στις 26/10/2021) κατά της «Ρυθμίσεις θήρας για την κυνηγετική περίοδο 2021-2022», αλλά η καθυστέρηση της απόφασης ακύρωσε αρκετά από τα αιτήματα διότι η συζήτηση έγινε εμπροθέσμως (ενόψει της αναστολής των δικονομικών προθεσμιών λόγω δικαστικών διακοπών) και κάποια θέματα είχαν παρέλθει, και όπως ήταν φυσικό ακυρώθηκαν από μόνα τους.

Ενώ χαρακτηριστικό σημάδι είναι ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν αποδέχτηκε ούτε ένα από τα  επιχειρήματα που χρησιμοποίησε η Π.Φ.Π.Ο. για να προσβάλει την Ρυθμιστική Απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος για το κυνήγι, παρουσιάζοντας και μελέτες και αυτό μας βάζει σε μεγάλη υποψία για το πως κινήθηκαν τα νήματα σε αυτή την υπόθεση, που δυστυχώς δεν μπορούμε να αποδείξουμε.

Μπορεί να είναι μια ήττα για τον αντικυνηγετικό κόσμο (σε αυτούς που δεν θέλουμε κυνήγι), αλλά όχι το τέλος αυτής της διαμάχης για να βρούμε το δίκαιο μας. Κάποιες προσφυγές θα τις κερδίσουμε και κάποιες θα τις χάσουμε, έτσι είναι η ροή της ζωής!

Όμως αυτή η ήττα μας δίνει ένα πάτημα, ότι πρέπει να οργανωθούμε καλύτερα, να δουλέψουμε ακόμα περισσότερο, να ανανεώσουμε δυναμικά τους τρόπους προσφυγών και διαμαχών, όπως και να υπάρχει ακόμα πιο σοβαρή τεκμηρίωση των λεγόμενων μας.

​Σε έναν κόσμο όπου υποφέρουν τα άγρια ζώα για ένα χόμπι, το κυνήγι δεν έχει θέση.

Αυτό που συμβαίνει είναι τραγελαφικό. Έχουμε σε κάποιες περιοχές (όχι σε όλη) στην Ελλάδα μια αύξηση του πληθυσμού των αγριόχοιρων, με κάποιες περιοχές να έχουν υβρίδια και με άλλες όχι.

Και δίνουν όλη την διαχείριση ενός είδους (σ.σ. του αγριόχοιρου) σε ένα εργαλείο - το κυνήγι. Όπως κανείς δεν θα μπορούσε να χτίσει ένα σπίτι μόνο με ένα και μοναδικό εργαλείο (π.χ. μυστρί), έτσι και ο έλεγχος ενός πληθυσμού ζώου δεν πρόκειται να επιτευχθεί αν βασιστεί σε ένα και μοναδικό εργαλείο διαχείρισης*, και μάλιστα στο κυνήγι που είναι το τελευταίο στην λίστα των εργαλείων που θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί έτσι και δεν υπάρχουν άλλες λύσεις σε μια περιοχή (για καμία περίπτωση κάθετα μέτρα σε όλη την Ελλάδα όπως συμβαίνει τώρα).

Γιατί όμως θα αποτύχει;

• Γιατί μεγάλωσαν την κυνηγετική περίοδο που θα επιτρέπει στους κυνηγούς να σκοτώνουν περισσότερους αγριόχοιρους, και ταυτόχρονα και εκτός κυνηγετικής περιόδους μπορούν ειδικά συνεργεία να τους θηρεύσουν. Όμως αυτό αναγκάζει τους αγριόχοιρους να λειτουργούν στο predator mode, το οποίο τους θέτει σε λειτουργία επαγρύπνησης ότι υπάρχουν θηρευτές και θα αλλάξει την συμπεριφορά τους. Έτσι θα προσπαθούν άλλες ώρες της ημέρες να τρέφονται, μεγαλύτερες μετακινήσεις από μια περιοχή σε μια άλλη και θα προσπαθούν να αναπαραχθούν περισσότερο και πιο γρήγορα (το ίδιο έχει συμβεί και σε άλλες χώρες με όσα γνωρίζουμε για την διαχείριση ειδών - conservation). 
  
  
• Γιατί δεν υπάρχει πραγματική μελέτη για τους αγριόχοιρους, και οι μελέτες** των κυνηγετικών ομοσπονδιών είναι εικονική, χωρίς να υπάρχουν μελέτες εκτός κυνηγετικών ομοσπονδιών ανεξάρτητες, χωρίς να μελετούνται συνεχώς οι αγριόχοιροι στο πεδίο, και όχι μόνο για την καταμέτρηση πληθυσμών αλλά και φαινόμενα συμπεριφοράς και πως αλλάζουν. Χωρίς τοπικές μελέτες ανά κάθε περιοχή που φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα (π.χ. Θεσσαλικός Κάμπος) με την πληθυσμιακή αύξηση του είδους, χωρίς μελέτες που να ορίζουν το ποσοστό του πληθυσμού αγριόχοιρων που μπορεί η εκάστοτε περιοχή να έχει χωρίς να δημιουργεί προβλήματα σε χλωρίδα, πανίδα, καλλιέργειες, και άλλες ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις. Με το να μην υπάρχουν τέτοιες μελέτες ποτέ δεν θα έχουμε έναν υγιή πληθυσμό αγριόχοιρων σε διάφορες περιοχές και το μόνο που θα επιτυγχάνεται θα είναι η ανεξάρτητη θήρα του είδους, χωρίς να κλείνουν κάποιες περιοχές για το κυνήγι άμα το ποσοστό του πληθυσμού είναι σε κανονικά ή ελλειπή νούμερα στην εκάστοτε περιοχή, ή αύξηση θήρας ή άλλων τρόπων διαχείρισης ενός πληθυσμού αν είναι σε υπερπληθυσμό ή δημιουργούν προβλήματα αλληλεπίδρασης με ανθρώπους-καλλιέργειες-άλλα είδη πανίδας και χλωρίδας. 
  
  
• Γιατί απλώς παίρνουν οριζόντια μέτρα για όλη την χώρα και δεν έχει ακουστεί καμία άλλη πρόταση πέρα από των κυνηγών, η οποία είναι λανθασμένη από όλες τις πλευρές. Και με αυτό τον τρόπο ακόμα και η θήρα να θεωρήσουμε ότι θα είναι το πρωτεύον κλειδί για την μείωση του πληθυσμού των αγριόχοιρων, δεν γίνεται στοχευμένη θήρα*** μόνο στις περιοχές που πρέπει ή σε συνδυασμό με το γένος (αρσενικό ή θηλυκό) και την κατάλληλη περίοδο.

* Η θήρα δεν είναι διαχείριση, αλλά είναι ένα από τα πολλά εργαλεία διαχείρισης ειδών παγκοσμίως.
** Οι μελέτες των κυνηγετικών ομοσπονδιών και της κυνηγετικής συνομοσπονδίας γράφονται πάντα με τέτοιο τρόπο ώστε να μην αποδεικνύουν ούτε ένα αρνητικό θέμα πάνω στην μελέτη, σαν να πηγαίνουν όλα ρόδινα. 
*** Η στοχευμένη θήρα είναι πολύ συγκεκριμένη και χρησιμοποιείται παγκοσμίως, όταν πρέπει να μειωθεί ο πληθυσμός γιατί δημιουργεί σημαντικά προβλήματα επιβίωσης πολλών ειδών άγριας ζωής και χλωρίδας, και σημαντικές συγκρούσεις με ανθρώπινες δραστηριότητες. Αλλά είναι για περιορισμένες περιοχές και περιορισμένη χρονική διάρκεια, όπως και για συγκεκριμένο αριθμό που θα πρέπει να μειωθεί το είδος, χωρίς όμως η θήρα να συνεχίζεται σε αυτές τις περιοχές ούτε καν σαν απλή δραστηριότητα.

Ο Κυριάκος Γαλάνης κάνει, μέσω της «Π», μια πρόταση που θα προκαλέσει πάταγο!

Αν έκανε τέτοια αιρετική και επαναστατική πρόταση ένα «τυχαίο» και «ανώνυμο» πρόσωπο, ίσως να μην ασχολιόταν και κανείς. Από την στιγμή, όμως, που την κάνει ένας εκλεγμένος περιφερειακός σύμβουλος (στη Δυτική Ελλάδα) και στέλεχος Οικολογικής Κίνησης (στην Πάτρα), θα προκαλέσει πάταγο! Γιατί όντως είναι μια παταγώδης πρόταση!

Ο Κυριάκος Γαλάνης προτείνει, καθαρά και ξάστερα, μέσω της «Π», να καταργηθεί το κυνήγι στην Ελλάδα, έστω για ένα χρόνο, και να αφοπλιστεί άμεσα όλος ο «κυνηγετικός» ή μη πληθυσμός!

Σημειωτέον, χθες άνοιξε και επίσημα η κυνηγετική περίοδος για φέτος, οπότε το θέμα είναι και ιδιαίτερα επίκαιρο!

Ο κ. Γαλάνης θέτει ευθέως, ως λόγους της πρότασής του, τις πολλές «τυφλές» δολοφονίες που γίνονται με κυνηγετικές καραμπίνες και, κυρίως, την προστασία της φύσης. Εξηγεί, μάλιστα, στην «Π», γιατί η απαγόρευση του κυνηγιού μπορεί να επιφέρει και τουριστική έκρηξη εσόδων, που θα προέλθει από ένα μεγάλο κοινό που θα επιλέξει την Ελλάδα!

Η πρόταση του (και δεν είναι ο μόνος που το προτείνει) είναι σίγουρο πως θα σηκώνει τσουνάμι αντιδράσεων από τους Κυνηγετικούς Συλλόγους ανά την Ελλάδα!

Αρχικά, την πρώτη νύξη ο κ. Γαλάνης την έκανε, ως εκπρόσωπος της Οικολογικής Κίνησης Πάτρας και ως περιφερειακός σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας, κατά τη διάρκεια επίσημης ημερίδας της Πανελλήνιας Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας.

Οι περισσότεροι τον άκουγαν μ’ ανοιχτό στόμα!

Εφτασαν στ’ αυτιά μας οι κουβέντες του, το θέμα μοιάζει -και είναι- πολύ ιντριγκαδόρικο και ο Κυριάκος Γαλάνης εξηγεί, αποκλειστικά και αναλυτικά, στην «Π», γιατί θεωρεί πως η πρότασή του πρέπει να εξεταστεί με σοβαρότητα από την Πολιτεία και την κυβέρνηση!

Είναι απόστρατος σμήναρχος της Πολεμικής Αεροπορίας, μέλος της Οικολογικής Κίνησης Πάτρας και επικηρυγμένος από τους λαθροκυνηγούς στο Εθνικό Πάρκο Στροφυλιάς-Κοτυχίου.

Τα βασικά σημεία της πρότασης που καταθέτει ο κ. Γαλάνης:

Χρειάζεται ένα αληθινό σοκ στην ελληνική κοινωνία σ’ αυτό το θέμα. Να απαγορευθεί τελείως το κυνήγι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και να βγει νέα Νομοθεσία. Αντί να είναι ελεύθεροι οι κυνηγοί στη φύση, να είναι ελεύθερος όλος ο υπόλοιπος κόσμος και αυτοί αυστηρά περιορισμένοι.

Φανταστείτε να γίνει η Ελλάδα η πρώτη χώρα όπου θα απαγορευτεί το κυνήγι, τι αύξηση θα είχαμε σε τουριστικό επίπεδο, από φυσιολάτρες, παρατηρητές πουλιών και άγριων ζώων. Ας γίνουμε, λοιπόν, η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία θα καταργηθεί το κυνήγι. Και αυτό θα σημάνει έκρηξη του οικοτουρισμού στη χώρα μας. Καταλαβαίνω πως η πρότασή μου ακούγεται για κάποιους ως πολύ αιρετική, αλλά είναι ρεαλιστική. Ας τολμήσει το κράτος να το κάνει. Κέρδος θα έχει.

Η διάθεση κυνηγετικών όπλων είναι ανεξέλεγκτη πολλές φορές, με υποτυπώδεις εξετάσεις και χωρίς κανέναν έλεγχο. Πάει όποιος θέλει και αγοράζει μια καραμπίνα. Δηλώνει την κατοχή της, είτε βγάζοντας άδεια για κυνήγι είτε όχι. Αλλά η καραμπίνα στο σπίτι. Μου λένε φίλοι και γνωστοί …πήρα και μια καραμπίνα για να νιώθω ασφαλής στο σπίτι μου με τόσα που συμβαίνουν.

Δεν είναι δυνατόν όποιος θέλει, γιατί αυτό γίνεται, να πληρώνει έναν ψυχίατρο και ν’ αγοράζει όπλο. Και μετά ξέρετε τι γίνεται; Αγοράζει τ’ όπλο, το δηλώνει στην Αστυνομία, για να έχει νόμιμα άδεια οπλοκατοχής, αλλά δεν πάει να εγγραφεί σε Κυνηγετικό Σύλλογο να βγάλει άδεια κυνηγού. Τότε γιατί το ‘χει; Αν είναι έτσι, να πάρουμε τότε όλοι από μια καραμπίνα σπίτι μας…

Και τα κυνηγετικά όπλα που χρησιμοποιούν, πρέπει να θεσπιστεί να απαγορεύεται να τα παίρνουν έξω, μαζί τους. Να υπάρχει ειδικός χώρος φύλαξης που θα τα αφήνουν μόλις τελειώνουν το κυνήγι. Δεν βλέπετε τι γίνεται συνέχεια; Και προχθές ο 29χρονος που σκότωσε τον πεθερό του, με κυνηγετική καραμπίνα τον σκότωσε. Και πολλά εγκλήματα γίνονται με κυνηγετικές καραμπίνες. Γιατί να υπάρχουν αυτά τα όπλα σε σπίτια; Κανείς δεν συγκινείται;

Δυστυχώς, στη χώρα μας, η πρόσβαση σε οπλισμό παραείναι εύκολη. Ξαναλέω, πρέπει να απαγορευτεί να παίρνουν σπίτια τους τις κυνηγετικές καραμπίνες. Να πληρώνει κάθε σύλλογος μια εταιρεία σεκιούριτι να φυλάει σε συγκεκριμένο τόπο και για συγκεκριμένο χρόνο τα όπλα των κυνηγών.

Το ξέρω ότι με αυτά που λέω θα γίνω πολύ δυσάρεστος και κακός. Οι κυνηγοί έχουν μεγάλο λόμπι. Και κάνουν και κάτι ακόμα: παρουσιάζουν εγγεγραμμένα μέλη πολλά, π.χ. ο Πατρών μπορεί να παρουσιάζει 2.000 μέλη, τα οποία είναι μόνο στα χαρτιά. Τ’ ακούνε αυτά οι βουλευτές και η εκάστοτε κυβερνήσεις και λένε… πού να τα βάλω μ’ αυτούς; Είναι ολόκληρη κοινωνία.

Εμείς που φωνάζουμε είμαστε λίγοι και μας λένε και γραφικούς… Και ξέρετε τι παρουσιάζουν ως δήθεν πλεονέκτημα οι κυνηγοί; Οτι και καλά το χειμώνα με την παρουσία τους ζωντανεύουν την ύπαιθρο και αφήνουν λεφτά στην εθνική οικονομία αλλά και στις τοπικές.

Εδώ ο Φάμελος, επί ΣΥΡΙΖΑ, ανέδειξε τους κυνηγούς σε διαχειριστές της άγριας σανίδας. Αν είναι δυνατόν…  
​Και η ΝΔ έκανε το ακόμα χειρότερο: επέτρεψε να είσαι κυνηγός, να έχεις καραμπίνα, να έχεις σκύλο που κυνηγάει το θήραμα και να έχεις και γεράκι ή αετό στο χέρι, που θα κυνηγάει το θήραμα από αέρα. Από πού θα γλυτώσει αυτό το έρμο το θήραμα; Είναι τελείως άδικο αυτό… Το κυνήγι πρέπει να διεξάγεται επί ίσοις όροις. Αν είσαι μάγκας, κύριε κυνηγέ, πήγαινε να κυνηγήσεις με τόξο. Οχι με επαναληπτική καραμπίνα εφτάρα…

Πηγή: Πελοπόννησος

Πότε αρχίζει και πόσο διαρκεί το κυνήγι για το Κυνηγετικό έτος 2022-2023, ποια θηράματα επιτρέπονται και η ποσότητα ανά κυνηγό.

Αριθμ. ΥΠΕΝ/ΔΔΔ/80188/2575 – ΦΕΚ Τεύχος Β 4132/03.08.2022
Ρυθμίσεις θήρας για την κυνηγετική περίοδο 2022 – 2023.
Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
​
αποφασίζουμε:

Α . ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΚΑΙ ΘΗΡΑΜΑΤΑ

1. Καθορίζουμε τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου για το κυνηγετικό έτος 2022- 2023 από 20 Αυγούστου 2022 μέχρι 28 Φεβρουαρίου 2023.

2. Κατ’ εξαίρεση της παραπάνω παραγράφου, επιτρέπουμε τη θήρα του αγριοκούνελου (Oryctolagus cuniculus) μέχρι την 10 Μαρτίου 2023.

Τα επιτρεπόμενα να κυνηγηθούν είδη, η χρονική περίοδος και οι μέρες κυνηγίου τους, καθώς και ο μέγιστος αριθμός θηραμάτων κατά είδος, που επιτρέπεται να θηρεύει ο κάθε κυνηγός στην ημερήσια έξοδό του, αναφέρονται στον «ΠΙΝΑΚΑ ΘΗΡΕΥΣΙΜΩΝ ΕΙΔΩΝ» που ακολουθεί. Στο Κεφάλαιο Β της παρούσας απόφασης αναφέρονται οι ειδικές ρυθμίσεις ως προς το κυνήγι του «ΠΙΝΑΚΑ ΘΗΡΕΥΣΙΜΩΝ ΕΙΔΩΝ».​

1 Περιοχές της χώρας οι οποίες είχαν χαρακτηρισθεί «ως ζώνες διάβασης των αποδημητικών πουλιών» με αποφάσεις του Υπουργού Γεωργίας μέχρι την 18-12-1985 καθώς και με την ανωτέρω (30) σχετική.

* Από 1/3 έως 10/3 μόνο σε νησιά που υπάρχει αγριοκούνελο χωρίς συνοδεία σκύλου.

** Οι εξαιρέσεις του κυνηγίου του λαγού καθορίζονται στο κεφάλαιο Β. παρ. 5.

*** Επιτρέπεται η θήρα στις Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ): α) GR 2450009 (περιοχή Γαλαξιδίου), β) GR 1140009 (Όρος Φαλακρό) και γ) GR 2530006 (Όρος Ζήρεια), μόνο τις μέρες Σάββατο και Κυριακή.

**** Ειδικές ρυθμίσεις του κυνηγίου της νησιώτικης πέρδικας καθορίζονται στο κεφάλαιο Β, παρ. 10.

***** Απαγορεύεται η θήρα (κοινή υπουργική απόφαση υπό στοιχεία Η.Π.8353/276/Ε103 (Β’ 415/2012) στη λίμνη Κερκίνη, Κορώνεια-Βόλβη στο Δέλτα του Νέστου, στη Λίμνη Ισμαρίδα, στη Λίμνη Βιστωνίδα-Πόρτο Λάγος και στο Δέλτα του Έβρου καθώς και στην περιοχή του έλους Αρτζάν (ΖΕΠ με κωδικό GR 1230005) και στην περιοχή της λίμνης Δοϊράνης (ΖΕΠ με κωδικό GR 1230003).

****** Για το Τρυγόνι καθορίζεται ετήσιο εθνικό όριο κάρπωσης 120.000 άτομα, μειωμένο δηλαδή πλέον του 50% σε σχέση με την μέση εθνική κάρπωση του είδους μεταξύ των ετών 2013-2018, καθώς για τις τρεις τελευταίες κυνηγετικές περιόδους.

Μετά τη συμπλήρωση του καθοριζόμενου ανωτέρω ετήσιου εθνικού ορίου κάρπωσης, παύει αυτόματα η θήρα του είδους.

Η παρακολούθηση της κάρπωσης τόσο της ημερησίας, όσο και της συνολικής μέχρι τη συμπλήρωση του ανώτερου ορίου, γίνεται μέσω online εφαρμογής κινητού τηλεφώνου που έχει προμηθευτεί με μέριμνά της η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος (Κ.Σ.Ε).

Η εφαρμογή θα διανεμηθεί στους κυνηγούς κατά τη διαδικασία έκδοσης της ετήσιας άδειας θήρας, είτε μέσω των συνεργαζόμενων με το ΥΠΕΝ Κυνηγετικών Συλλόγων, είτε μέσω των Δασικών Υπηρεσιών από τις οποίες εκδίδουν άδεια θήρας οι μεμονωμένοι κυνηγοί.

Ο κάθε κυνηγός κατά την έκδοση της άδειας θήρας του θα εφοδιάζεται με μοναδικό κωδικό (QR) που θα του δίνει αποκλειστική πρόσβαση μέσω του κινητού του τηλεφώνου στη χρήση της εφαρμογής.

Οι κυνηγοί σε όλη τη χώρα εφόσον θηρεύσουν τρυγόνια υποχρεούνται:

1. Να δηλώνουν μέσω της εν λόγω εφαρμογής την ημερήσια κάρπωση τους πριν την αναχώρηση τους από το χώρο κυνηγιού.

2. Να επιδεικνύουν την εκάστοτε ημερήσια καταχώριση της κάρπωσης στα αρμόδια όργανα ελέγχου. Μετά τη συμπλήρωση του ετήσιου εθνικού ορίου κάρπωσης, όλοι οι κυνηγοί θα ενημερωθούν μέσω της εφαρμογής με μήνυμα στο κινητό τους τηλέφωνο για την λήξη της θήρας του είδους.

3. Κυνηγοί που δεν είναι κάτοχοι συσκευής κινητού τύπου smartphone:
Για τους κυνηγούς αυτούς η δήλωση της κάρπωσης του τρυγονιού θα γίνεται με την αποστολή sms (τηλεφωνικού μηνύματος) στον αριθμό 6976580000, πριν την αποχώρησή τους από την περιοχή άσκησης της θήρας.

Στο μήνυμα θα αναγράφονται με την κάτωθι σειρά: 1. Αριθμός κάρπωσης τρυγονιών 2. Ονοματεπώνυμο 3. Ο 12ψηφιος Αριθμός QR που παραλαμβάνει ο κυνηγός με την έκδοση άδειας θήρας 4. Περιφερειακή ενότητα στην οποία έγινε η κάρπωση.

Μοναδική πρόσβαση στη βάση δεδομένων της εθνικής κάρπωσης του είδους, που θα ενημερώνεται αυτόματα από τη χρήση της εφαρμογής από τους κυνηγούς (ημερήσιες καταχωρήσεις κάρπωσης τρυγονιού) θα έχει αποκλειστικά το Τμήμα Διαχείρισης Άγριας Ζωής και Θήρας της Διεύθυνσης Διαχείρισης Δασών της Γενικής Διεύθυνσης Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος της Γενικής Γραμματείας Δασών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Β. ΕΙΔΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

1. Απαγορεύουμε το κυνήγι της Μπεκάτσας (Scolopax rusticola) στο καρτέρι, το πρωί και το βράδυ.

2. Περιορίζουμε τη χρησιμοποίηση σκύλων δίωξης για άσκηση κυνηγίου, από 15.09.2022 μέχρι και τις 28.02.2023 σε τρεις (3) ημέρες την εβδομάδα (Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή), δηλαδή μόνο τις ημέρες κατά τις οποίες επιτρέπεται αντιστοίχως το κυνήγι του Λαγού (Lepus europaeus) και του Αγριόχοιρου (Sus scrofa). Ο ανωτέρω περιορισμός της χρήσης σκύλων δίωξης δεν ισχύει κατά τη δράση των συνεργείων δίωξης αγριόχοιρων που συγκροτούνται από τις δασικές Υπηρεσίες στα πλαίσια του άρθρου 259 του Δασικού Κώδικα και των ομάδων κυνηγών που δραστηριοποιούνται δυνάμει της υπό στοιχεία 147/21886/25.01.2021 κοινής υπουργικής απόφασης (Β’ 313).

3. Επιτρέπουμε το κυνήγι του Αγριόχοιρου (Sus scrofa) σε ομάδες μέχρι δέκα (10) κυνηγών, με δικαίωμα θήρευσης χωρίς περιορισμό στο όριο κάρπωσης ανά ομάδα και έξοδο. Για λόγους προστασίας της φυσικής παραγωγής του αγριόχοιρου, απαγορεύεται το κυνήγι σε όλη τη χώρα του νεαρού αγριόχοιρου, όσο αυτός φέρει τις χαρακτηριστικές ραβδώσεις στο σώμα του, καθώς και των χοιρομητέρων αυτών.

4. Επιτρέπουμε το κυνήγι της Αλεπούς (Vulpes vulpes) και του Πετροκούναβου (Martes foina) από 15.09.2022 μέχρι 20.01.2023 με τη χρησιμοποίηση κυνηγετικού όπλου και σκύλου δίωξης και από 21.01.2023 μέχρι 28.02.2023 χωρίς σκύλο δίωξης, μόνο στους νομούς που δεν έχουν χαρακτηρισθεί ως αρουραιόπληκτοι.

Επιτρέπουμε επίσης το κυνήγι της αλεπούς (Vulpes vulpes) χωρίς σκύλο, στις ζώνες διάβασης, από 20.08.2022 μέχρι 14.09.2022. στις Περιφερειακές Ενότητες που διενεργείται πρόγραμμα εμβολιασμών από αέρος για τη λύσσα.

5. Απαγορεύουμε το κυνήγι του Λαγού (Lepus europaeus) καθ’ όλη τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου στις νήσους Λήμνο και Άγιο Ευστράτιο.

6. Απαγορεύουμε το κυνήγι της Νησιώτικης Πέρδικας (Αlectoris chukar) καθ’ όλη τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου στον Άγιο Ευστράτιο.

7. Απαγορεύουμε το κυνήγι όλων των θηραμάτων καθ’ όλη τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου στην νήσο Τήλο της Δωδεκανήσου και στη νήσο Γυάρο των Κυκλάδων.

8. Απαγορεύουμε το κυνήγι όλων των θηραμάτων στην περιοχή που ορίζεται από τις ζώνες Α, ΑΒ1, ΑΒ2, Α1, Β1 του «Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Κοτυχίου – Στροφιλιάς», όπως καθορίστηκαν με την υπ’ αρ. 12365/ 17-3-2009 κοινή υπουργική απόφαση (Δ’ 159).

9. Για όσα είδη πουλιών δεν αναφέρονται στην πα-ρούσα απαγορεύεται το κυνήγι τους, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 2, 3 και 4 της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ, όπως αυτή κωδικοποιήθηκε με την οδηγία 2009/147/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ής Νοεμβρίου 2009.

10. Το κυνήγι της νησιώτικης Πέρδικας (Αlectoris chukar) επιτρέπεται σύμφωνα με τον πίνακα θηρευσίμων ειδών της παρούσας απόφασης, με τις παρακάτω εξαιρέσεις:

α) Στην Περιφερειακή Ενότητα (Νομό) Λέσβου (συμπεριλαμβανομένης και της νήσου Λήμνου και Άγιος Ευστράτιος) επιτρέπεται το κυνήγι της Νησιώτικης Πέρδικας τις παρακάτω ημερομηνίες: (Σάββατο) 17.09.2022 και (Κυριακές): 18.09.2022, 25.09.2022, 02.10.2022, 09.10.2022, 16.10.2022, 23.10.2022 και 30.10.2022, συνολικά για οκτώ (8) εξόδους.

β) Στις Περιφερειακές Ενότητες (Νομούς) Σάμου και Χίου και στην περιοχή της Α’ Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Κρήτης και Δωδεκανήσων (Α’ ΚΟΚΔ) επιτρέπεται το κυνήγι της, από 15.09.2022 έως 30.11.2022.

Στην Π.Ε (Νομό) Σάμου από 15.09.2022 έως 30.11.2022 τις ημέρες Τετάρτη-Σάββατο-Κυριακή. Στην Π.Ε (Νομό) Χίου από 15.09.2022 έως 30.11.2022 τις ημέρες Σάββατο-Κυριακή.

γ) Παρατείνουμε την ισχύ της παρ. (Α) της υπ’ αρ. 97734/4284/14.08.2007 (Β 1657) απόφασης «Τροποποίηση ρυθμίσεων θήρας» από 20.08.2022 έως 14.09.2022.

11. Απαγορεύεται η θήρα της πετροπέρδικας (Αlectoris graeca) στις ζώνες Α1, Α2, Α3, Β1, Β2, Β3 και Β4 του «Εθνικού Πάρκου Χελμού – Βουραϊκού», όπως αυτές έχουν καθοριστεί με την υπ’ αρ. 40390/1-10-2009 κοινή υπουργική απόφαση «Χαρακτηρισμός της χερσαίας περιοχής του ορεινού όγκου Χελμού – Βουραϊκού ως Εθνικού Πάρκου» (Δ’ 446).

12. Παρατείνεται για την τρέχουσα κυνηγετική περίοδο η ισχύς της υπ’ αρ. 161977/2659/19-10- 2017 απόφασης του ΥΠΕΝ, περί «Απαγόρευσης θήρας στον ορεινό όγκο του Υμηττού και στα μητροπολιτικά πάρκα Γουδή – Ιλισσίων» (Β’ 3885).

13. Παρατείνεται για την τρέχουσα κυνηγετική περίοδο η ισχύς της υπό στοιχεία. ΥΠΕΝ/ΔΔΔ/2947/86/ 12-01-22 απόφασης του ΥΠΕΝ «Άσκηση θήρας στη Γ’ Ζώνη του Εθνικού Πάρκου Ολύμπου» (Β’ 132) και επιτρέπεται η θήρα στις περιοχές, για τα είδη και τα χρονικά διαστήματα και τους όρους και προϋποθέσεις που θέτει η προαναφερόμενη απόφαση.

Γ. ΓΕΝΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

1. Απαγορεύουμε το κυνήγι:

1.1. Στα μόνιμα καταφύγια άγριας ζωής.
1.2. Στα εκτροφεία θηραμάτων.
1.3. Στις περιοχές όπου ισχύουν απαγορεύσεις θήρας ορισμένης χρονικής διάρκειας.
1.4. Στους πυρήνες των Εθνικών Δρυμών.
1.5. Σε ζώνη πλάτους πεντακοσίων (500) μέτρων κατά μήκος της ελληνοτουρκικής χερσαίας μεθοριακής γραμμής.
1.6. Σε θαλάσσια ζώνη πλάτους τριακοσίων (300) μέτρων από τις ακτές.
1.7. Σε όλες τις περιοχές και για όλα τα είδη που ισχύουν ειδικοί περιορισμοί θήρας σύμφωνα με την υπ’ αρ. 414985/29.11.1985 (Β’ 757) κοινή υπουργική απόφαση, όπως αυτή τροποποιήθηκε με την υπό στοιχεία Η.Π. 37338/1807/Ε.103/1-9-2010 (Β’ 1495) κοινή υπουργική απόφαση και τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε αυτή με την υπό στοιχεία Η.Π. 8353/276/Ε103/23-2-2012 (Β’ 415) όμοια.
1.8. Στις περιοχές για τις οποίες έχουν εκδοθεί Δασικές Απαγορευτικές Αποφάσεις Κυνηγίου, λόγω πυρκαγιών τα προηγούμενα έτη, όπως αναφέρεται στο σημείο (31) του προοιμίου της παρούσας και σε όσες περιοχές έχουν εκδοθεί και ισχύουν ή πρόκειται να εκδοθούν σχετικές αποφάσεις.
1.9. Στους αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικούς τόπους και μνημεία χωρίς προηγούμενη άδεια του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού.
1.10. Σε περιοχές που λειτουργούν νόμιμα κατασκηνώσεις και κατά την περίοδο λειτουργίας τους, σε απόσταση μέχρι διακοσίων πενήντα (250) μέτρων από την εξωτερική περίφραξη αυτών.
1.11. Σε περιοχές πού λόγω παρατεταμένων χιονοπτώσεων ή ολικού παγετού δημιουργούνται αρνητικές για τα θηράματα συνθήκες επιβίωσης, σε εφαρμογή της παρ. 3 του άρθρου 258 του ν.δ. 86/1969. Για την έναρξη ισχύος της απαγόρευσης θήρας λόγω παρατεταμένων χιονοπτώσεων ή ολικού παγετού, με βάση την παρούσα ρύθμιση, απαιτείται η έκδοση, με βάση την παρούσα ρύθμιση, Δασικής Αστυνομικής Διάταξης (Δ.Α.Δ.) από την οικεία Δασική Αρχή, στην οποία θα προσδιορίζονται τα όρια και ο χρόνος διάρκειας της απαγόρευσης και αφού προηγηθεί εκτίμηση της επικρατούσας κατάστασης.
1.12. Στην περιοχή πέριξ των εγκαταστάσεων του αναψυκτηρίου και του θεάτρου στη Χερσόνησο του Αγίου Ιωάννη Δέτη στην νήσο Πάρο και σε απόσταση 250 μέτρων από αυτές, σύμφωνα με το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (Γ.Π.Σ) του Δήμου Πάρου (ΦΕΚ 148/2-05-2012/ Τεύχος ΑΑΠ).

2. Απαγορεύουμε την αγοραπωλησία όλων των ειδών θηραμάτων, εκτός εκείνων τα οποία προέρχονται από εκτροφεία (δημόσια ή ιδιωτικά), από τις Ελεγχόμενες Κυνηγετικές Περιοχές ή από το εξωτερικό, εφόσον έχουν τηρηθεί οι νόμιμες διαδικασίες απόκτησής τους.

3. Επιτρέπεται – κατ’ εξαίρεση – για την τρέχουσα κυνηγετική περίοδο η αγοραπωλησία του αγριοκούνελου στις νήσους Λήμνο και Θηρασιά, όπου λόγω του υπερπληθυσμού του είδους έχει διαταραχθεί το οικοσύστημα και έχουν δημιουργηθεί ήδη σοβαρά προβλήματα και καταστροφές στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις. Η έγκριση αγοραπωλησίας γίνεται με απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης μετά από εισήγηση της αρμόδιας δασικής αρχής.

4. Η εκγύμναση των κυνηγετικών σκύλων επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο στους περιορισμένους χώρους εκγύμνασης που καθορίζονται από τις δασικές αρχές (Ζώνες Εκγύμνασης Σκύλων – Ζ.Ε.Σ.) και απαγορεύεται οπουδήποτε αλλού.
Κατά το χρονικό διάστημα της αναπαραγωγικής περιόδου από Απρίλιο έως και τον Ιούνιο, δεν επιτρέπεται η εκγύμναση κυνηγετικών σκύλων, για λόγους που σχετίζονται με την όχληση της θηραματοπανίδας την περίοδο αυτή.

Για την εφαρμογή της ανωτέρω απαγόρευσης, απαιτείται η έκδοση Δασικής Αστυνομικής Διάταξης (Δ.Α.Δ.) από την οικεία Δασική Αρχή, στην οποία θα ορίζονται:

• Οι Ζ.Ε.Σ στις οποίες αφορά η απαγόρευση.

• Η διάρκεια ισχύος της τοπικής απαγόρευσης των εκγυμνάσεων κυνηγετικών σκύλων στις ανωτέρω Ζ.Ε.Σ, εντός του προαναφερόμενου τριμήνου (Απριλίου, Μαΐου και Ιουνίου).

• Οι τυχόν επιβαλλόμενοι κατά περίπτωση, περιορισμοί στους όρους διεξαγωγής των εκγυμνάσεων ή οι λοιποί περιορισμοί στις περιπτώσεις των Ζ.Ε.Σ που εξαιρούνται της απαγόρευσης.

Για την εκτίμηση της ασκούμενης πίεσης στην θηραματοπανίδα εξαιτίας της εκγύμνασης και τον καθορισμό των Ζ.Ε.Σ που περιλαμβάνονται στην ανωτέρω απαγόρευση, λαμβάνονται υπόψη τα ενδιαιτώμενα σε αυτές είδη της άγριας πανίδας και ο βιολογικός τους κύκλος οι τεκμηριωμένες προτάσεις των τοπικών Κυνηγετικών Οργανώσεων και η απαγόρευση που επιβάλλεται με την εκδιδόμενη Δ.Α.Δ δεν θα αφορά στο σύνολο των Ζ.Ε.Σ στην περιοχή αρμοδιότητας της επισπεύδουσας δασικής αρχής.

5. Προς αποφυγή ατυχημάτων κατά τη διάρκεια κυνηγίου αγριογούρουνου, λαγού, μπεκάτσας και ορτυκιού, οι κυνηγοί υποχρεούνται να φέρουν στον κορμό του σώματος τους ένδυμα φωσφορίζοντος χρώματος πορτοκαλί (αποκλειομένης απλής λωρίδας), ορατό από κάθε οπτική πλευρά, προς αποφυγή ατυχημάτων.
Εξουσιοδοτούνται οι Προϊστάμενοι των Δασικών Υπηρεσιών για την έκδοση Δασικών Αστυνομικών διατάξεων (Δ.Α.Δ) για την εφαρμογή της παρούσας.

​Από τις διατάξεις αυτής της απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.

Για να βγει η εκάστοτε υπουργική απόφαση περί ρυθμίσεων θήρας είναι προϋπόθεση και υποχρέωση σύνταξης των μελετών, το οποίο έχει τεθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας (Απόφαση 366/1993).

Και ενώ επανειλημμένα έχει ζητηθεί από διάφορες οργανώσεις εδώ και χρόνια, αυτές τις μελέτες τις κρύβουν. Κρατάνε μια τεράστια μυστικοπάθεια περί αυτών των μελετών, λες και είναι από τα μεγαλύτερα μυστικά του κόσμου.

Άρα γιατί τις κρύβουν και δεν τις βγάζουν δημόσια; Τι έχουν να κρύψουν ή τι φοβούνται τόσο πολύ;

Υποπτευόμαστε ότι αυτές οι μελέτες δεν υπάρχουν, και αν υπάρχουν, είναι πανομοιότυπες με αυτές των περσινών χρονών χωρίς πραγματικά να γίνεται έρευνα για τα θηρεύσιμα είδη.

Ίσως είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά της συνεργασίας του υπουργείου περιβάλλοντος με τις κυνηγετικές οργανώσεις πίσω από τις κλειστές πόρτες μιας "δήθεν" άτυπης διαβούλευσης που γίνεται κάθε χρόνο χωρίς ποτέ να φανερώνονται και οι προτάσεις των κυνηγετικών οργανώσεων. Ποιος μπορεί να ξέρει στα σίγουρα;

Ένα είναι το σίγουρο, ότι χωρίς να υπάρχουν αυτές οι μελέτες, σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρχει κυνήγι φέτος και ότι η ρυθμιστική θήρας που βγήκε φέτος (όπως και τις άλλες χρονιές) είναι και ήταν παράνομη.

Θα πρέπει κάποτε να σταματήσει το δούλεμα του Υπουργείου Περιβάλλοντος.

Υπογράψτε εδώ και διεκδικήστε μαζί μας αυτές οι περιβόητες μελέτες να αναρτηθούν δημόσια σε κάποια κρατική ιστοσελίδα με πλήρη πρόσβαση για κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη ή οργάνωση που θέλει να τις δει.

​Η σύνταξη των ετήσιων Ρυθμιστικών της Θήρας βασίζεται στις σχετικές μελέτες αξιολόγησης των θηρεύσιμων ειδών, σύμφωνα με την απόφαση 366/1993 του Συμβουλίου της Επικράτειας, έτσι ώστε η κυνηγετική δραστηριότητα να μην επηρεάζει τους πληθυσμούς της άγριας ζωής αλλά και
την ελεύθερη άσκηση άλλων δραστηριοτήτων - φωτογράφιση άγριας ζωής, πεζοπορία στα δάση κ.λπ.

Και ενώ οι ετήσιες Ρυθμιστικές δημοσιεύονται ανελλιπώς, το ίδιο δεν συμβαίνει με τις «μελέτες» στις οποίες - θεωρητικά - στηρίζουν την νομιμότητα τους : Οι μελέτες διατηρούνται κρυφές, ως επτασφράγιστο μυστικό, μολονότι η σχετική περιβαλλοντική πληροφορία θα έπρεπε να είναι στη διάθεση του κάθε πολίτη.

Ζητούμε:

1. Την άμεση δημοσιοποίηση των «μελετών » στις οποίες στηρίζεται η Ρυθμιστική 2022-2023 - σε ένα οποιοδήποτε κρατικό ιστότοπο - έγκαιρα και πριν να ανοίξει επίσημα η σχετική κυνηγετική περίοδος.

2. Τη δημοσιοποίηση των «μελετών » στις οποίες στηριζόταν οι Ρυθμιστικές των προηγούμενων ετών, σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, το πολύ 5 μηνών.

3. Τη δημοσιοποίηση των προτάσεων όλων των φορέων – κυνηγετικών οργανώσεων, ΜΚΟ κ.λπ. - και φυσικών προσώπων που κατατέθηκαν στην διαβούλευση για την σύνταξη της εφετινής Ρυθμιστικής της Θήρας.

Στείλαμε στις 17 Μαϊου στον κο. Αμυρά, τις παρακάτω προτάσεις για αλλαγή κάποιων πραγμάτων στην ρυθμιστική και το κυνήγι.

Με απόφαση της Περιφέρειας Ηπείρου, οι κυνηγοί του νομού καλούνται να προσκομίσουν, δείγματα αγριόχοιρων στην κτηνιατρική υπηρεσία για την καταπολέμηση της Αφρικανικής Πανώλης των χοίρων.

Εθελοντική η δράση των κυνηγών.

Σύμφωνα με την απόφαση, όσοι κυνηγοί αποφασίσουν να συνδράμουν στην «ενίσχυση της επιτήρησης της Α.Π.Χ.» που έθεσε το τμήμα Κτηνιατρικής της Π.Ε. Ιωαννίνων, θα τους καταβληθεί ένα οικονομικό ποσό, αναλόγως τα δείγματα που θα παραδώσουν στην αρμόδια υπηρεσία.

Δείτε παρακάτω τον πίνακα με τα δείγματα των αγριόχοιρουν και τα οικονομικά ποσά για το καθένα:Αφορά τις Π.Ε. Ιωαννίνων & Θεσπρωτίας​

ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΑΝΩΛΗ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ 

1. Οικονομική ενίσχυση προσκόμιση στην κτηνιατρική υπηρεσία - Σπλήνα Αγριόχοιρου - 30 ευρώ
2. Προσκόμιση στην κτηνιατρική υπηρεσία μήτρας ενήλικου θηλυκού αγριόχοιρου - 150 ευρώ
3. Ειδοποίηση για νεκρό αγριόχοιρο και υπόδειξη με παρουσία του κυνηγού - 100 ευρώ
4. Συνδρομή στην κτηνιατρική υπηρεσία για την υγ. ταφή αγριόχοιρου - 60 ευρώ 

* Ο κυνηγός δηλώνει ενυπόγραφα στην κτην. υπηρεσία (πρακτικό) ότι δεν έχει απορρίψει μέρη του θηράματος στο περιβάλλον και δεν τα έχει δώσει ως ζωοτροφή. 

Διαβάστε και την επίσημη ανακοίνωση που εξέδωσε η Περιφέρεια Ηπείρου σχετικά με την καταπολέμηση της Αφρικανικής Πανώλης των χοίρων:
​​

Από Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία Ελλάδας.

Εμείς ρωτάμε; Το ΥΠΕΝ θα απαντήσει στην καταγγελία που εκτός των άλλων βάζει και θέμα παραβίασης της ΥΠΕΝ/ΔΔΔ/77880/2414 απόφασης από το Δασαρχείο Ιστιαίας;

Απόσπασμα της καταγγελίας

"Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του Αυγούστου στην Βόρεια Εύβοια θα ήταν ηθικό και ορθό από άποψη προστασίας της βιοποικιλότητας να γίνουν ορισμένες κινήσεις έτσι ώστε να διασφαλιστεί οτι οι απώλειες δεν θα είναι μη αναστρέψιμες.......

Είναι το λιγότερο σκανδαλώδες (ας μου επιτρέψετε την λέξη) το όρος Τελέθριο το μοναδικό βουνό που δεν έχει καεί από την λαίλαπα να παραμένει ανοιχτό στο κυνήγι σαν να μην έχει συμβεί τίποτα! Δεν υπάρχει καμία έρευνα από επίσημο φορέα σχετικά με τις επιπτώσεις της πανίδας μετά τις πυρκαγιές και κυρίως δεν υπάρχει καμία έρευνα πεδίου που να δίνει σαφή στοιχεία για το μέγεθος της απώλειας και πώς θα ανακάμψει η πανίδα και η χλωρίδα ".....

ΟΛΗ Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΠΟΥ ΗΛΘΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ, που απευθύνεται στις υπηρεσίες του ΥΠΕΝ. Εξ όσων γνωρίζουμε και στα τηλεφωνήματα του καταγγέλλοντος δεν απαντά κανείς.

Αξιότιμοι Κύριοι και Κυρίες
​
Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του Αυγούστου στην Βόρεια Εύβοια θα ήταν ηθικό και ορθό από άποψη προστασίας της βιοποικιλότητας να γίνουν ορισμένες κινήσεις έτσι ώστε να διασφαλιστεί οτι οι απώλειες δεν θα είναι μη αναστρέψιμες.

Συμφώνως της απόφασης ΥΠΕΝ/ΔΔΔ/77880/2414 "ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΘΥΡΑΣ ΚΑΙ ΕΚΔΟΣΗ ΔΑΣΙΚΩΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΣΤΙΣ ΠΛΗΓΕΙΣΕΣ ΑΠΟ ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ" στην οποία αναφέρεται ρητώς ότι " Η απαγόρευση θήρας δεν θα περιοριστεί μόνο στην καείσα έκταση, αλλά θα συμπεριληφθεί κατά την κρίση σας και μία ικανοποιητική επιφάνεια περιμετρικής ζώνης". Κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην περίπτωση της Βόρειας Εύβοιας αφού το μεγαλύτερο μέρος της αποτεφρώθηκε μη αφήνοντας περιθώρια εναλλακτικού ενδιαιτήματος στην άγρια ζωή.
​
Όπως διαπίστωσα κατόπιν επικοινωνίας μου με το δασαρχείο Ιστιαίας (επισυνάπτεται η απάντηση του Δασαρχείου στις 15/12/21) ενώ οι αποτεφρωμένες εκτάσεις στο σύνολο τους χαρακτηρίστηκαν ως μη κυνηγετικές περιοχές δεν υπάρχουν άκαυτες περιοχές που να γειτνιάζουν και να έχουν κριθεί ως μη κυνηγετικές!

Είναι το λιγότερο σκανδαλώδες (ας μου επιτρέψετε την λέξη) το όρος Τελέθριο το μοναδικό βουνό που δεν έχει καεί από την λαίλαπα να παραμένει ανοιχτό στο κυνήγι σαν να μην έχει συμβεί τίποτα! Δεν υπάρχει καμία έρευνα από επίσημο φορέα σχετικά με τις επιπτώσεις της πανίδας μετά τις πυρκαγιές και κυρίως δεν υπάρχει καμία έρευνα πεδίου που να δίνει σαφή στοιχεία για το μέγεθος της απώλειας και πώς θα ανακάμψει η πανίδα και η χλωρίδα.

a) Υπάρχει κάποια προοπτική να διεξαχθεί κάποια έρευνα πεδίου στην καείσα έκταση από κάποιο Πανεπιστήμιο και αν όχι πως θα διασφαλίσετε την βιοποικιλότητα της περιοχής που έχει καεί την στιγμή που δεν υπάρχουν έγκυρα στοιχεία για την κατάσταση της πανίδας πριν την φωτιά;

b) Με τι κριτήρια το δασαρχείο Ιστιαίας παράβλεψε την απόφαση ΥΠΕΝ/ΔΔΔ/77880/2414 και πως το υπουργείο διασφαλίζει ότι το εκάστοτε Δασαρχείο ακολουθεί και ανταποκρίνεται στις επίσημες αποφάσεις;

c) θα διερευνήσετε το θέμα της απαγόρευσης κυνηγιού στο Όρος Τελέθριο;

Ένα δεύτερο θέμα που προκύπτει κατόπιν του πρώτου είναι ότι στην περιοχή διαβιούσε ο μοναδικός νησιωτικός πληθυσμός ζαρκαδιών της χώρας. Ως γνωστών τα ζαρκάδια έχουν συμπεριληφθεί στο κόκκινο βιβλίο των απειλούμενων ειδών 2009, (σελ 390-391) και αναφέρεται ξεκάθαρα η ύπαρξη του στη Βόρεια Εύβοια, η απάντηση του Δασαρχείου (επισυνάπτεται 15/12/21) αναφέρει ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχουν ζαρκάδια.

Σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία ήδη από το 1969 (Nομοθετικό Διάταγμα 86/69) απαγορεύεται το κυνήγι του ζαρκαδιού σε όλη την επικράτεια, εκτός από τις ελεγχόμενες κυνηγετικές περιοχές. Το ζαρκάδι αναφέρεται επίσης στο παράρτημα III της Σύμβασης της Βέρνης, σύμφωνα με την οποία, ως μέλος της οικογένειας Cervidae, υπόκειται σε δράσεις προστασίας και εφαρμογής ειδικών διαχειριστικών πρακτικών.
Θα ήταν το λιγότερο ηθικό να προστατευτεί το εν λόγω είδος και να πραγματοποιηθεί έρευνα πεδίου ώστε να διαπιστωθεί αν έχουν επιβιώσει κάποια άτομα. Κατόπιν της έρευνας θα μπορούσε να υπάρξει ένας σχεδιασμός για το τι δράσεις θα έπρεπε να γίνουν από ειδικούς βιολόγους ζωολόγους.

Για τον παραπάνω λόγο θα ήταν επίσης ηθικό και σωστό να απαγορευτεί το κυνήγι στο τελευταίο άκαυτο βουνό της Βόρειας Εύβοιας.

Η περιοχή που κάηκε συμπίπτει με τα όρια εξάπλωσης του σπάνιου στενοτοπικού είδους Δρυός της Ευβοικής Δρυός (Quercus Trojana Euboica) το οποίο καθότι στενοτοπικό φύεται μόνο στη Βόρεια Εύβοια.

Το όρος Τελέθριο αποτελεί το τελευταίο προπύργιο του είδους οπότε καταλαβαίνετε καλύτερα από
εμένα οτι η προστασία του συγκεκριμένου βουνού είναι επιτακτική αν θέλουμε να συμβαδίσουμε με την στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την βιοποικιλότητα (με ορίζοντα εως το 2030).

a) Υπάρχει κάποια προοπτική να διεξαχθεί κάποια έρευνα πεδίου στην καείσα έκταση από κάποιο Πανεπιστήμιο σχετικά με την κατάσταση του είδους μετά τις πυρκαγιές;

b) Θα υπάρξει κάποια ειδική ρύθμιση η απόφαση του δασαρχείου η κάποιου αρμόδιου φορέα σε ότι αφορά την προστασία του είδους.

c) Πως θα διασφαλιστεί η μακροημέρευση του είδους;

Έχει παρατηρηθεί εντατική υλοτομία στο όρος Τελέθριο η οποία είναι δύσκολο να ελεγχθεί αν είναι μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας.

a) Θα σας ήμουν υπόχρεος εάν διεξαγόταν ένας έλεγχος προκειμένου να διαπιστωθεί οτι δεν γίνονται παραβάσεις, ιδανικά ο έλεγχος για λόγους ακρίβειας και αμεροληψίας θα ήταν καλό να διεξαχθεί από ανεξάρτητο φορέα απο αυτόν του Δασαρχείου Ιστιαίας.

Παρακαλώ όπως επιβεβαιώσετε την παραλαβή του ηλεκτρονικού μου μηνύματος.
Με εκτίμηση
Αργυροκαστρίτης Μιχαήλ
Δημότης Δήμου ....

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο Βιοποικιλότητας μαζί με άλλους 6 φορείς που απαρτίζουν το SaveWild - Πανελλήνιο Δίκτυο Προστασία Άγριας Ζωής αποφάσισε να προσφύγει στο Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας, στο Συμβούλιο της Επικρατείας ( ΣτΕ ), κατά της απόφασης του Υπουργείου Περιβάλλοντος για την ρύθμιση του κυνηγιού της περιόδου 2021 -2022.

• Η προσφυγή μας εκδικάζεται στο τέλος Ιανουαρίου ενώ νωρίτερα θα εκδικαστεί και η αίτηση αναστολής της ρυθμιστικής απόφασης.
  
  
• Η απόφαση του ΥΠΕΝ βγήκε πάνω στα αποκαΐδια αλλά και στις ακόμη φλεγόμενες περιοχές της χώρας που κατέστρεψαν εκατομμύρια στρέμματα βιοποικιλότητας και έκαψαν χιλιάδες ζώα της άγριας ζωής .
  
  
• Η σπουδή του υπουργείου, του δασαρχείου και των κυνηγών να ξεκινήσουν το κυνήγι στην πολύπαθη και καμένη χώρα, ενώ ακόμα πλανιόταν η μυρωδιά του καπνού, προσέκρουσε σε εκατοντάδες χιλιάδες φωνές αντίρρησης.
  
  
• Αυτές τις χιλιάδες φωνές αποφασίσαμε να ακούσουμε και προσφύγαμε στο ΣτΕ κατά μιας απόφασης που "μπάζει" από παντού.
  
  
• Οι ρυθμιστικές αυτές αποφάσεις, ίδιες κι απαράλλαχτες κάθε χρόνο με μοναδικό σχεδόν στοιχείο διαφορετικό η χρονιά στην οποία αναφέρονται , στηρίζονται σε απαρχαιωμένες "μελέτες" που έχουν καταθέσει οι οργανώσεις των κυνηγών , που καμία σχέση πλέον έχουν με την πραγματικότητα .
  
  
• Σε μια εποχή που η κλιματική κρίση κάνει όλο και περισσότερο αισθητή την παρουσία της και η απώλεια της βιοποικιλότητας είναι μια από τις σοβαρότερες απειλές για όλο τον πλανήτη και για τη χώρα μας, το μεν Υπουργείο παραμένει στη πράξη παγερά αδιάφορο παρά τις μεγαλοστομίες η δε Κυνηγετική Συνομοσπονδία δείχνει για μια ακόμη φορά το απεχθές προσωπείο της καταστρέφοντας ο,τι έχει απομείνει.
  
  
• Όπως αναφέρει και η ιδρυτική διακήρυξη του SaveWild, αυτό που πρέπει να κατανοήσουν οι πολιτικοί και πολιτειακοί άρχοντες της χώρας, είναι ότι η κοινωνία τρέχει μπροστά σε θέματα κοινωνικά και περιβαλλοντικά, ενώ οι ίδιοι ακολουθούν ουραγοί, σε μεγάλη απόσταση πίσω από την κοινωνία, υπερασπιζόμενοι αντιλήψεις που στην Ευρώπη έχουν χρόνια τώρα ξεπεραστεί .
  
  
• Tους καλούμε να λάβουν σοβαρά υπόψη τους την κοινωνία, να επανεξετάσουν τους όρους που διεξάγεται το κυνήγι στην Ελλάδα αλλά και το θεσμικό πλαίσιο που αφορά τη διαχείριση της άγριας ζωής γενικά. 
  
  
• Εμείς και οι υπόλοιπες 6 οργανώσεις του Δικτύου SaveWild, είμαστε εδώ για να τους το δώσουμε να το καταλάβουν. Και είτε κερδίσουμε είτε όχι την προσφυγή, οι μόνοι πραγματικά ωφελημένοι από την δικαστική αυτή παρέμβασή μας θα είμαστε εμείς, η φύση και τα ζώα.

του Κώστα Παπακωνσταντίνου

Το απόγευμα της 26ης Δεκεμβρίου 2021 στο Βόρειο τμήμα της Λιμνοθάλασσας Ροδιάς, στα κλειστά νερά κοντά στον λόφο της Στρογγυλής, 4 βάρκες με εξωλέμβια μηχανή και πέντε άτομα με καλυμμένα τα πρόσωπά τους κυνηγούσαν μανιωδώς τις φαλαρίδες (λούφες).

Η μία βάρκα περιφερόταν συνεχώς με ταχύτητα και σήκωνε στον αέρα τις φαλαρίδες και οι υπόλοιποι, «ακροβολισμένοι» σε τρία σημεία, τις πυροβολούσαν.

Από 14.50 μέχρι 15.15 πέφτανε δεκάδες τουφεκιές ανά λεπτό και σκοτώθηκαν δεκάδες πουλιά. Κατόπιν, οι λαθροθήρες μάζεψαν τα νεκρά πουλιά από το νερό, και οι τέσσερις βάρκες έφυγαν – “κατά σύμπτωση” αφού μιλήσαμε με τον οδηγό ενός αγροτικού που παρακολουθούσε συνεχώς από τον δρόμο Βίγλας – Στρογγυλής.

Όταν έφτασε ο Φορέας Διαχείρισης, είχαν φύγει, Μιλάμε για μέρα με εκατοντάδες επισκέπτες στον Αμβρακικό. Φαίνεται μια εικόνα μέσα από το τηλεσκόπιο και η περιοχή όπου έγινε η επιδρομή.

Μιλάμε για κατάσταση αδιανόητη για Εθνικό Πάρκο σε Ευρωπαϊκή χώρα. Οι φύλακες του Φορέα Διαχείρισης προσπαθούν συνεχώς και με ρίσκο απέναντι στους λαθροθήρες. Ως όργανο, όμως, ο φορέας Διαχείρισης, έχει ευθύνη αφού αποδέχτηκε το κυνήγι σε διάφορες γωνιές του Αμβρακικού και την ανεξέλεγκτη είσοδο κυνηγών, δείχνοντας για μια ακόμη φορά ότι έτσι δεν μειώνεται η κυνηγετική πίεση και ότι δεν χρειάζεται να τον υπολογίζουν.

Στην επίσημη λίστα των χωρών με καθεστώς απαλλαγμένο από νόσο για λύσσα (λοίμωξη από RABV) περιλαμβάνεται πλέον η Ελλάδα σύμφωνα με ενημέρωση της Γενικής Διεύθυνσης Κτηνιατρικής του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Αυτό αναφέρει, σε ανακοίνωσή του, το Τμήμα Υγείας Ζώων και Κτηνιατρικής Αντίληψης, Φαρμάκων και Εφαρμογών της Διεύθυνσης Κτηνιατρικής της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, το οποίο, ωστόσο, επισημαίνει ότι για τη διατήρηση του καθεστώτος αυτού, δεν αρκεί μόνο η απουσία κρουσμάτων αλλά απαιτείται η επιτήρηση του νοσήματος, ενεργητική (με εμβολιασμούς αλεπούδων κατά της λύσσας) και παθητική.

Καθώς, όμως, το Πρόγραμμα εμβολιασμών για την ανοσοποίηση της άγριας πανίδας, που εφαρμόζεται από το 2013 και από το 2016 δύο φορές ανά έτος, δεν κατέστη δυνατό να εφαρμοστεί κατά το έτος 2021, η ανάγκη για την ενίσχυση της παθητικής επιτήρησης του νοσήματος γίνεται εξαιρετικά επιτακτική, σε όλη τη χώρα.

Συγκεκριμένα απαιτείται η συλλογή και αποστολή στο Εθνικό Εργαστήριο Αναφοράς για τη Λύσσα, ζώων που ανευρίσκονται νεκρά, είτε κρίνονται λυσσύποπτα, π.χ. μετά από δάγκωμα. Η διαδικασία αφορά «όλα τα θερμόαιμα ζώα που αποτελούν ζώα-στόχους της παθητικής επιτήρησης της λύσσας, κυρίως όμως τα θηλαστικά της άγριας πανίδας, εκτρεφόμενα ή κατοικίδια και οικόσιτα θηλαστικά, τρωκτικά, καθώς και νυχτερίδες».

Στο πλαίσιο αυτό, η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας ενημερώνει τους κυνηγούς, τους θηροφύλακες και τα μέλη περιβαλλοντικών οργανώσεων ότι μπορούν να προσκομίζουν δείγματα στις κτηνιατρικές αρχές, υποβάλλοντας αίτηση, μαζί με το σχετικό έγγραφο και τα στοιχεία τους. Προβλέπεται, άλλωστε, η χορήγηση ενός κατ’ αποκοπή ποσού της τάξεως των πενήντα ευρώ ανά αλεπού, ανά έτος, ενώ το συνολικό ποσό δεν μπορεί να υπερβεί τις σαράντα πέντε χιλιάδες ευρώ, για τη συλλογή και παράδοση νεκρών αλεπούδων κατάλληλων προς δειγματισμό, μη πυροβολημένων ή δηλητηριασμένων.
​
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

​

Με σημερινή μας (4.08.2021) επιστολή προς τον Δήμο Διονύσου δίνουμε τις δικές μας προτάσεις για τους αγριόχοιρους στην περιοχή τους.

Το βασικό είναι ότι οι αγριόχοιροι μπορεί να μην είναι επιθετικοί αν δεν πανικοβληθούν αλλά είναι άγρια ζώα και μπορούν να κάνουν ακόμα και υλικές ζημιές. 

Άμα πραγματικά οι δημότες του Διονύσου θέλουν πραγματική συμβίωση με τους αγριόχοιρους υπάρχουν προτάσεις αλλά πρέπει όλοι να αποδεχτούν κάποιες αλλαγές στην καθημερινότητα τους. 

Η επιστολή παρακάτω:

Αξιότιμε Δήμαρχε,
Το Ελληνικό Παρατηρητήριο Βιοποικιλότητας είναι ένας από τους φορείς που ήμασταν ενάντια στο κυνήγι στον Δήμο σας κατανοώντας τα προβλήματα που μπορούν να προκύψουν από την χρήση όπλου και σκυλιών δίωξης εντός αστικού ιστού.

Παρ' όλα αυτά σήμερα με αυτό το email μας κάνουμε αντιπροτάσεις προς εσάς και τον Δήμο σας για σωστή διαχείριση του αγριόχοιρου αλλά και σωστές πρακτικές που μπορούν να βοηθήσουν να ελαχιστοποιήσει το πρόβλημα εμφάνισης αγριόχοιρων και να μην υπάρχουν προβλήματα με τους Δημότες σας.

Πριν ξεκινήσουμε με τις προτάσεις μας να σας πούμε ότι οι αγριόχοιροι εντός αστικών περιοχών δεν είναι κάτι καινούριο. Συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη με τα μεγαλύτερα προβλήματα να είναι στο Βέλγιο και στην Ισπανία.
  
Για να υπάρχει συμβίωση με τους αγριόχοιρους, χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας και από τους ίδιους τους πολίτες και όχι μόνο από τον Δήμο. Οι άνθρωποι των πόλεων έμαθαν να τους φοβούνται είτε μέσα από τους αρχαίους μύθους αλλά είτε και από τις ιστορίες των κυνηγών που τις μεγαλοποιούν. Όμως στα βουνά περιπατητές έρχονται συχνά σε επαφή μαζί τους όπως και σε διάφορα χωριά σε όλη την Ελληνική Επικράτεια όπου υπάρχουν αγριόχοιροι.
 
Μπορούμε και να συνυπάρξουμε μαζί τους χωρίς καταστροφές αλλά και να γίνει σωστή διαχείριση του είδους εκεί που χρειάζεται.
 
Εμείς προτείνουμε εσείς σαν Δήμος Διονύσου να προβείτε στα παρακάτω:
 

1. Να αντικαταστήσετε τους απλούς πλαστικούς κάδους με ειδικούς κάδους ασφαλείας ή ακόμα καλύτερα με υπόγειους κάδους, ώστε οι αγριόχοιροι να μην μπορούν να τους ανοίξουν.
   
2. Χρειάζεται οπωσδήποτε να αλλάξετε τα δρομολόγια των οχημάτων που μαζεύουν τα σκουπίδια, και να μαζεύονται νωρίς το βράδυ και όχι το πρωί (δηλαδή π.χ. οι πολίτες να βγάζουν τα σκουπίδια μέχρι 8 η ώρα το βράδυ για καλοκαίρι και μέχρι 5 τον χειμώνα, για να περνάνε άμεσα οι σκουπιδιάρηδες για να τα παίρνουν). Και αυτό γιατί αργά το βράδυ μέχρι και τις πρωινές ώρες οι αγριόχοιροι ψάχνουν να φάνε, ώστε να μην μπορούν να βρουν υπολείμματα τροφής.
   
3. Επαρκή φωτισμό δίπλα σε δρόμους που οδηγούς σε δάση, άλση και πάρκα. Με αυτό τον τρόπο και οι οδηγοί και οι πολίτες μπορούν να δουν αν κάτι μετακινείτε και να είναι πιο προσεχτικοί.
   
4. Καθαρισμός από κλαδιά και φύλλα στα αστικά πάρκα και να κλαδεύουν πυκνούς θάμνους ώστε οι αγριόχοιροι να μην μπορούν να κάνουν φωλιές.
   
5. Μπάρες προστασίας σε δρόμους δίπλα από δάση. Για να ανακόψει την οποιαδήποτε ορμή που μπορεί να έχουν οι αγριόχοιροι μπαίνοντας στους δρόμους.
   
6. Πινακίδες κινδύνου για άγρια ζώα. Ώστε οι οδηγοί να κατανοούν ότι μπορεί να πεταχτούν αγριόχοιροι μπροστά τους ανά πάσα στιγμή.
   
7. Πινακίδες που να περιορίζει την ταχύτητα στα 30 χλμ. Ώστε οι οδηγοί να μπορούν να σταματήσουν γρηγορότερα τα αμάξια αλλά και να μην γίνονται τροχαία ατυχήματα ή και να περιοριστούν σε πολύ μεγάλο βαθμό.
   
8. Ενημέρωση του κόσμου για τους αγριόχοιρους και ότι δεν πρέπει να τους ταΐζουν, να προσπαθούν να τους πλησιάσουν ή να τους τρομάξουν και να προσέχουν όταν βγάζουν βόλτα τα σκυλιά τους ώστε να μην τρομάξουν τους αγριόχοιρους και γίνουν επιθετικοί.
   

 
Επίσης αν προβείτε σε μετακίνηση αγριόχοιρων από μία περιοχή σε άλλη περιοχή με κλουβιά και αναισθητοποιητικό βέλος, πρέπει να γίνεται λήψη δείγματος DNA για αν πρόκειται υβρίδιο αλλά και κατάλληλη λήψη ότι άλλων δειγμάτων χρειάζεται όπως π.χ. Για ιατρικές εξετάσεις όπως Ηπατίτιδας και γρίπης που είναι κοινά σε αγριόχοιρους. Μπορείτε πάντα να ενημερωθείτε και να δείτε τι οδηγίες δίνουμε, στο https://www.biodiversitygr.org/wildboars-in-cities.html.

Οι αγριόχοιροι δεν είναι επιθετικοί αλλά είναι υπερπροστατευτικοί με τα μικρά τους και μπορούν να πανικοβληθούν εύκολα είτε από δυνατά φώτα αμαξιών, γαυγίσματα σκύλων, κόρνες, φωνές, και άλλους ήχους που δεν τους έχουν συνηθίσει.

Σας ευχόμαστε ότι καλύτερο για τον Δήμο σας, με ασφάλεια και για τους πολίτες αλλά και για την άγρια ζωή του τόπου σας.