Ποιες είναι οι αρνητικές επιπτώσεις της φωτογραφίας άγριας ζωής και πώς μπορούμε να τις διορθώσουμε;3/2/2023
Η φωτογραφία άγριας ζωής, αν και ένα δημοφιλές και πολύτιμο εργαλείο για την αποτύπωση και την κοινή χρήση της ομορφιάς του φυσικού κόσμου, μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην άγρια ζωή. Μερικές από τις πιθανές επιπτώσεις είναι:
Για να μετριάσουν αυτές τις επιπτώσεις, οι φωτογράφοι μπορούν να ακολουθήσουν ηθικές οδηγίες όπως:
Αποδέκτες: Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Υπουργός Κλιματικής Κρίσης & Πολιτικής Προστασίας, Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Υπουργός Τουρισμού, Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP), Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Αρμόδιος για το χαρτοφυλάκιο «Περιβάλλον και Ωκεανοί», Ευρωπαϊκό Δίκτυο Εισαγγελέων για το Περιβάλλον (ENPE), Διεθνής Συμφωνία για τη Διατήρηση των Κητωδών της Μαύρης Θάλασσας, της Μεσογείου και της Παρακείμενης Ζώνης του Ατλαντικού" (ACCOBAMS), Περιφέρεια Ηπείρου, Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, Περιφέρεια Πελοποννήσου, Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, Περιφέρεια Κρήτης Εκτός από το γεγονός ότι η εξόρυξη υδρογονανθράκων σημαίνει την επιδείνωση της κλιματικής κρίσης, περισσότερους εξοπλισμούς που γονατίζουν την οικονομία και καταστροφή της οικονομίας του τουρισμού και της αλιείας, αποτελεί επίσης ευθεία απειλή για κινδυνεύοντα και ευάλωτα είδη στις περιοχές της διεθνώς αναγνωρισμένης Ελληνικής Τάφρου. Ζητάμε να εφαρμοστούν οι συμβάσεις που έχει υπογράψει η Ελλάδα και να ακυρωθούν τα προγράμματα έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων στην περιοχή. Στα ανοιχτά των ακτών μας, από το Ιόνιο, τα νότια της Κρήτης μέχρι και τη Ρόδο, απλώνεται ένας υπέροχος υδάτινος κόσμος: η Ελληνική Τάφρος. Αυτός ο υποθαλάσσιος σχηματισμός, με χαράδρες που ξεπερνούν και τα 5 χλμ. σε βάθος, είναι ο πιο σημαντικός βιότοπος για τον απειλούμενο πληθυσμό των φυσητήρων1 της Μεσογείου. Είναι επίσης ένα από τα πιο σημαντικά ενδιαιτήματα των ευάλωτων ζιφιών2 της Μεσογείου, που επίσης ζουν, τρέφονται και αναπαράγονται εδώ. Τα βαθιά αυτά τα νερά φιλοξενούν ακόμα πολλά είδη δελφινιών, πτεροφάλαινες, θαλάσσιες χελώνες και μεσογειακές φώκιες3 και άλλα απειλούμενα και προστατευόμενα είδη4. Είναι ένας οικότοπος παγκόσμιας οικολογικής αξίας, που λόγω της ποικιλίας και σχετικής αφθονίας των κητωδών που φιλοξενεί, έχει αναγνωριστεί από την IUCN ως ΙΜΜΑ (Important Marine Mammal Area)5, δηλαδή σημαντική περιοχή για τα θαλάσσια θηλαστικά. Παράλληλα, η “Διεθνής Συμφωνία για τη Διατήρηση των Κητωδών της Μαύρης Θάλασσας, της Μεσογείου και της Παρακείμενης Ζώνης του Ατλαντικού” (ACCOBAMS)6, που πρόσφατα κυρώθηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο, προβλέπει την ανακήρυξη της Ελληνικής Τάφρου ως Θαλάσσια Προστατευόμενη Περιοχή, προτείνοντας στις Ελληνικές αρχές να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα από τις 25 Οκτωβρίου 2007. Ωστόσο, παρά τις εκκλήσεις7 από διεθνούς κύρους επιστήμονες και περιβαλλοντικές οργανώσεις για την τήρηση των όσων έχουν συμφωνηθεί και για την επείγουσα ανάγκη να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα που θα αποτρέψουν τις απειλές για την επιβίωση των κητωδών στις θάλασσές μας, το ελληνικό κράτος κωφεύει επιδεικτικά και πράττει τα εντελώς αντίθετα. Χωρίζει την Ελληνική Τάφρο σε “οικόπεδα” και την παραχωρεί σε πετρελαϊκές εταιρείες για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων, επιτρέπει την ανεξέλεγκτη διέλευση των πλοίων και τη διεξαγωγή στρατιωτικών ασκήσεων στην περιοχή, υπογράφοντας στην ουσία την εκδίωξη και τελικά την εξαφάνιση των πληθυσμών των θαλάσσιων θηλαστικών, αποδεδειγμένη8 συνέπεια αυτών των δραστηριοτήτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εξορύξεις σχεδιάζεται να γίνουν σε περιοχές με μεγάλα βάθη και έντονη σεισμικότητα, χωρίς αυτά τα δεδομένα να λαμβάνονται ουσιαστικά υπόψη και χωρίς ασφάλιση κινδύνου9. Η βιοποικιλότητα είναι ο πραγματικός πλούτος των θαλασσών της Ελλάδας. Στις αρχές του 2022 γίναμε μάρτυρες του δραματικού εκβρασμού ζιφιών σε παραλίες της Κέρκυρας, ενώ τις ίδιες μέρες διενεργούσε εν κρυπτώ έρευνες με συνεχείς ηχοβολισμούς για λογαριασμό της HELLENiQ ENERGY (πρώην ΕΛΠΕ) το σεισμογραφικό πλοίο SW COOK. Με δεδομένο ότι για κάθε ζιφιό που βλέπουμε να έχει εκβραστεί στην ακτή υπολογίζεται ότι μπορεί να είναι ακόμα και δεκαπλάσιος ο αριθμός των ζιφιών που έχουν χαθεί για πάντα στο βυθό, αντιλαμβανόμαστε το πραγματικό μέγεθος των επιπτώσεων. Τα κητώδη είναι από τα πιο ευαίσθητα είδη στον πλανήτη σ’ ό,τι αφορά την επίδραση και τις επιπτώσεις που έχει η ηχορύπανση στον οργανισμό τους, τόσο ώστε να απειλείται ακόμα και η ζωή τους. Οι σεισμικές έρευνες που χρησιμοποιούν εντατικό και πολύ ισχυρό ηχοβολισμό για να διαπεράσουν τον φλοιό της γης και να δημιουργήσουν τρισδιάστατες εικόνες κοιτασμάτων, τραυματίζουν τα ευαίσθητα ακουστικά όργανα των κητωδών, τους προκαλούν πανικό, στρες και οδύνη, οδηγώντας τα στη φυγή ή και τον θάνατο. Ακόμη μεγαλύτερη είναι η ανησυχία για την καταστροφή των αποθεμάτων των μεσοπελαγικών και βαθυπελαγικών καλαμαριών, που με τη σειρά της θέτει σε κίνδυνο τους πληθυσμούς κητωδών αλλά και μεγάλων ψαριών (τόνοι, ξιφίες, καρχαρίες) που τρέφονται με αυτά. Η εξορυκτική δραστηριότητα θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή10. Επιπλέον, αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση της κίνησης των πλοίων στην περιοχή όπου ζουν τα κητώδη, που συχνά τραυματίζονται -ενίοτε θανάσιμα- από τις προπέλες και θα προκαλέσει ζημιά στο βένθος κατά την κατασκευή και λειτουργία των λιμανιών, των εξεδρών και των αγωγών. Πρόκειται για μια πραγματικά μεγάλη απειλή, την οποία οφείλουμε πάση θυσία να αποτρέψουμε. Και δεν θα είμαστε ούτε οι πρώτοι, ούτε οι μόνοι. Στην Ισπανία, μια πλατιά κοινωνική συμμαχία11 υιοθέτησε το αίτημα για την αναγνώριση του “Διαδρόμου Μετανάστευσης Κητωδών” στην ανατολική ακτή της χώρας, ως περιοχή που απαιτεί επείγουσα προστασία. Η πίεση που ασκήθηκε ανάγκασε την κυβέρνηση να ακυρώσει όλα τα σχέδια για εξορύξεις και να την ανακηρύξει ως Θαλάσσια Προστατευόμενη Περιοχή12. Κι άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Πορτογαλία έχουν επίσης αποφασίσει να ακυρώσουν τα σχέδια για έρευνες και εξορύξεις υδρογονανθράκων στις θάλασσές τους για να προστατέψουν το περιβάλλον, την τουριστική οικονομία και την αλιεία. Άλλωστε, η ΕΕ θεωρεί ότι «τα σοβαρά ατυχήματα που σχετίζονται με υπεράκτιες εργασίες πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι πιθανόν να έχουν καταστρεπτικές και μη αναστρέψιμες συνέπειες στο περιβάλλον των θαλασσών και των παράκτιων περιοχών, καθώς και σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στις παράκτιες οικονομίες»13, ενώ η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων διέκοψε τη χρηματοδότηση έργων ενέργειας από ορυκτά καύσιμα, καθώς η κλιματική κρίση επιδεινώνεται εξαιτίας της οικονομικής ανάπτυξης που κυριαρχείται από ενεργειακές πηγές ορυκτών καυσίμων14. Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο ζητάμε να γίνει πράξη η προστασία της Ελληνικής Τάφρου σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις και να ακυρωθούν άμεσα τα προγράμματα έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων στην ευρύτερη περιοχή15. ΥΠΟΓΡΑΨΕ ΚΙ ΕΣΥ ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΜΑΣ ΣΤΟ CHANGE.ORG ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
Πανελλαδική Συνέλευση για την Προστασία της Ελληνικής Τάφρου
Το ψήφισμα συνυπογράφουν* :
Φορείς ή συλλογικότητες που επιθυμούν να συνυπογράψουν το ψήφισμα για την προστασία της Ελληνικής Τάφρου, μπορούν να στείλουν αίτημα στο e-mail: hellenictrenchsos@gmail.com Περισσότερα: hellenictrenchsos.gr Ένα καίριο ψήφισμα ανοιχτό σε υπογραφές από την επιστημονική κοινότητα, MKO, τις τοπικές κοινότητες και τους πολίτες περί μη χρηματοδότησης από τις Τράπεζες σε έργα επιβλαβή στη βιοποικιλότητα. Η πρωτοβουλία «The Banks and Biodiversity No Go Policy” αναρτάται παρακάτω – το Ελληνικό Παρατηρητήριο Βιοποικιλότητας την υποστηρίζουμε. Ο σύνδεσμος για την υποστήριξη: https://banksandbiodiversity.org/endorse-the-banks-and-biodiversity-no-go-policy The Banks and Biodiversity No Go Policy
In order to safeguard the rights of Indigenous and traditional communities in formally , informally, or traditionally held conserved areas – such as Indigenous and community conserved areas (ICCA), Indigenous Territories (TIs) or public lands not yet demarcated– as well as to better address and reflect the current crises of climate change, biodiversity loss, and emergence of zoonotic diseases, the Banks and Biodiversity campaign calls on banks and financial institutions to adopt a “No Go” policy which prohibits any direct or indirect financing related to unsustainable, extractive, industrial, environmentally, and/or socially harmful activities in or which may potentially impact the following areas: AREA 1: Areas recognized by international conventions and agreements including but not limited to the Bonn Convention, Ramsar Convention, World Heritage Convention and Convention on Biological Diversity, or other international bodies such as UNESCO (Biosphere Reserves, UNESCO Global Geoparks, etc) or Food and Agricultural Organization (vulnerable marine ecosystems), International Maritime Organization (particularly sensitive areas), IUCN Designated Areas (Categories IA – VI) AREA 2: Nature, wilderness, archaeological, paleontological and other protected areas that are nationally or sub-nationally recognized and protected by law or other regulations/policies; this includes sites which may be located in or overlap with formally, informally, or traditionally held conserved areas such as Indigenous and community conserved areas (ICCA), Indigenous Territories (ITs) or public lands not yet demarcated AREA 3: Habitats with endemic or endangered species, including key biodiversity areas AREA 4: Intact primary forests and vulnerable, secondary forest ecosystems, including but not limited to boreal, temperate, and tropical forest landscapes AREA 5: Free-flowing rivers, defined as bodies of water whose flow and connectivity remain largely unaffected by human activities AREA 6: Protected or at-risk marine or coastland ecosystems, including mangrove forests, wetlands, reef systems, and those located in formally, informally, or traditionally held areas, Indigenous Territories (ITs), or public lands not yet demarcated, or Indigenous and community conserved areas (ICCA) AREA 7: Any Indigenous Peoples and Community Conserved Territories and Areas (ICCAs), community-based conservation areas, formally, informally, traditionally, customarily held resources or areas, Indigenous Territories, sacred sites and/or land with ancestral significance to traditional and Indigenous communities’ areas where the free, prior, informed consent of Indigenous and Traditional Communities have not been obtained AREA 8: Iconic Ecosystems, defined as ecosystems with unique, superlative natural, biodiversity, and/or cultural value which may sprawl across state boundaries, and thus may not be wholly or officially recognized or protected by host countries or international bodies. Examples include but are not limited to the Amazon, the Arctic, among other at-risk ecosystems Other international bodies have already recognized the value of developing No Go Areas, such as the World Heritage Committee and the UN Environment’s Principles for Sustainable Insurance Initiative (PSI). The Banks and Biodiversity No Go Policy also aligns with banks and financial institutions’ current practice of following institutional Exclusion Lists for sensitive industries or areas, as well as global goals of preventing further biodiversity loss. Projects that do not fall within Exclusion Lists should still be subject to rigorous environmental and social due diligence, assessment, screening, planning, and mitigation policies and procedures. Η εξέλιξη είναι η κεντρική έννοια που ενοποιεί όλη τη βιολογία, επομένως η κατανόησή της είναι απολύτως κρίσιμη εάν θέλετε να κατανοήσετε τη συμπεριφορά των ζώων. Η εξέλιξη και η φυσική επιλογή - μια διαδικασία μέσω της οποίας συμβαίνει η εξέλιξη - μας παρέχουν έναν τρόπο να απαντήσουμε σε βαθιές ερωτήσεις σχετικά με το γιατί τα ζώα συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονται. Για παράδειγμα, γιατί ένα ζώο μπορεί να ομαδοποιηθεί με άλλους αντί να είναι μοναχικό, ή γιατί επιλέγει συντρόφους με πιο έντονα χρώματα ή γιατί τραγουδάει για να διεκδικήσει μια περιοχή. Χωρίς την εξέλιξη, η μελέτη της συμπεριφοράς των ζώων θα περιοριζόταν στην απλή καταγραφή του τι έκαναν τα ζώα. Με τα πιο απλά λόγια, όταν μιλάμε για βιολογική εξέλιξη εννοούμε την κάθοδο με τροποποίηση. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα μεταβιβάζουν τα χαρακτηριστικά τους στους απογόνους τους, αλλά ότι η κατανομή των χαρακτηριστικών μέσα σε έναν πληθυσμό αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. Μπορούμε να παρακολουθήσουμε αυτή τη διαδικασία από γενιά σε γενιά εξετάζοντας τις αλλαγές στη συχνότητα των γονιδίων σε έναν πληθυσμό, καθώς τα γονίδια είναι ο κύριος τρόπος με τον οποίο τα χαρακτηριστικά μεταβιβάζονται από τους γονείς στους απογόνους. Σε πολλές γενιές αυτές οι αλλαγές συσσωρεύονται, οδηγώντας σε νέα είδη που προκύπτουν και αποκλίνουν το ένα από το άλλο. Η βιολογική εξέλιξη βασίζεται στην ιδέα ότι όλη η ζωή στη Γη μοιράζεται έναν κοινό πρόγονο που προκάλεσε την τεράστια ποικιλομορφία ζώων, φυτών και άλλων οργανισμών που βλέπουμε σήμερα. Μόνο τα ζώα αποτελούν έναν τεράστιο αριθμό ειδών - περισσότερα από 67.000 είδη σπονδυλωτών και πάνω από 1,3 εκατομμύρια είδη ασπόνδυλων έχουν ανακαλυφθεί από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να τα καταγράφουν. Σίγουρα υπάρχουν πολλά άλλα που δεν έχουν περιγραφεί ακόμα. Όλη η ζωή σχετίζεται, το ερώτημα είναι απλώς θέμα βαθμού. Με τον ίδιο τρόπο οι γονείς σας είναι ένας κοινός πρόγονος ανάμεσα σε εσάς και τα αδέρφια σας, και οι παππούδες σας ένας κοινός πρόγονος ανάμεσα σε εσάς και τα ξαδέρφια σας, μπορούμε να αναγνωρίσουμε έναν κοινό πρόγονο μεταξύ μας και οποιουδήποτε άλλου είδους στη Γη. Για ορισμένα είδη, όπως οι χιμπατζήδες, αυτός ο εξαφανισμένος πλέον κοινός πρόγονος έζησε μόλις πριν από μερικά εκατομμύρια χρόνια - μικρό χρονικό διάστημα σε σύγκριση με την ιστορία της ζωής. Για να βρούμε τον κοινό μας πρόγονο με όλα τα υπόλοιπα πρωτεύοντα απαιτεί να πάμε πίσω δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, και ο τελευταίος κοινός πρόγονος όλων των θηλαστικών πιθανώς έζησε περίπου 160 εκατομμύρια χρόνια πριν. Με αυτούς τους όρους, τα ξαδέρφια μας είναι είδη όπως οι σκύλοι και οι γάτες που είναι ζωντανά τώρα, αλλά είναι πιο στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους παρά με εμάς. Τα είδη που μοιράζονται περισσότερο την εξελικτική τους ιστορία θα πρέπει να μοιάζουν περισσότερο, επομένως μελετώντας τα κληρονομικά χαρακτηριστικά μεταξύ των ειδών μπορούμε να ανακατασκευάσουμε τις εξελικτικές τους σχέσεις. Αυτές τις σχέσεις τις ονομάζουμε φυλογένεση. Κατά την αναδόμηση των φυλογενειών πρέπει να είμαστε προσεκτικοί κοιτάμε τα σωστά χαρακτηριστικά, καθώς δεν είναι όλα τα κοινά χαρακτηριστικά αποτέλεσμα κληρονομικότητας. Οι καρχαρίες, τα δελφίνια και οι εξαφανισμένοι ιχθυόσαυροι μοιάζουν πολύ, αλλά αυτά δεν είναι δείκτες στενών εξελικτικών σχέσεων, απλώς προσαρμογές για να είσαι επιτυχημένος θαλάσσιος θηρευτής. Τα κοινά γνωρίσματα που αποδίδονται στην κληρονομικότητα ονομάζονται ομόλογα, ενώ αυτά που εξελίχθηκαν ανεξάρτητα μέσω της συγκλίνουσας εξέλιξης είναι ανάλογα. Έτσι, γνωρίζουμε ότι τα είδη σχετίζονται μεταξύ τους σε διαφορετικούς βαθμούς. Αλλά τι προκαλεί την αλλαγή και την απόκλιση των ειδών - το τροποποιητικό μέρος της καταγωγής με την τροποποίηση; Υπάρχουν τρεις κύριες διαδικασίες: μετάλλαξη, γενετική μετατόπιση και φυσική επιλογή.
1) Υπάρχει ποικιλία εντός των ειδών. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα διαφέρουν ως προς τη φυσιολογία, τη μορφολογία ή τη συμπεριφορά τους. 2) Κάποια από αυτή την παραλλαγή είναι κληρονομήσιμη: οι απόγονοι τείνουν να μοιάζουν περισσότερο με τους γονείς τους παρά με άλλα μέλη του πληθυσμού. 3) Παράγονται πολλοί απόγονοι, αλλά οι πληθυσμοί παραμένουν παρόμοιου μεγέθους, επομένως υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των ατόμων για πόρους όπως τροφή, χώρο ή συντρόφους. 4) Ορισμένες παραλλαγές είναι καλύτερες στον ανταγωνισμό από άλλες, επομένως με την πάροδο του χρόνου το ποσοστό των επιτυχημένων παραλλαγών στον πληθυσμό αυξάνεται. 5) Τα περιβάλλοντα είναι μεταβλητά και μπορούν να αλλάξουν, επομένως διαφορετικές παραλλαγές είναι επιτυχημένες σε διαφορετικούς χρόνους και τόπους. Από αυτό, προκύπτει ότι τα χαρακτηριστικά που υπάρχουν σε οποιονδήποτε πληθυσμό θα συγκλίνουν σταδιακά σε όποια χαρακτηριστικά είναι καλύτερα για την επιβίωση, τον ανταγωνισμό και την αναπαραγωγή στο τρέχον περιβάλλον. Εάν δύο πληθυσμοί του ίδιου είδους απομονωθούν ο ένας από τον άλλο, τα χαρακτηριστικά τους θα αποκλίνουν σταδιακά, ειδικά εάν το περιβάλλον τους διαφέρει. Ας το δείξουμε αυτό γραφικά. Φανταστείτε ότι έχετε έναν πληθυσμό ζώων στα οποία εμφανίζεται ένα μεταλλαγμένο χαρακτηριστικό. Το μεταλλαγμένο μεταφέρει ένα πλεονέκτημα, επομένως εξαπλώνεται στον πληθυσμό με κάθε γενιά, και τελικά γίνεται πολύ κοινό. Αλλά τι θα γινόταν αν αυτός ο αρχικός πληθυσμός χωριζόταν στα δύο, για παράδειγμα από ένα φυσικό φράγμα όπως μια οροσειρά. Εάν προκύψουν διαφορετικά ωφέλιμα μεταλλαγμένα σε κάθε πληθυσμό και στη συνέχεια εξαπλωθούν, οι πληθυσμοί θα αποκλίνουν σταδιακά ως προς τα χαρακτηριστικά τους. Η φυσική επιλογή βελτιστοποιεί συνεχώς τα χαρακτηριστικά, επομένως υπό σταθερές συνθήκες αναμένουμε από τους πληθυσμούς να είναι καλά προσαρμοσμένοι στο περιβάλλον τους. Ωστόσο, τα άτομα εντός του πληθυσμού εξακολουθούν να διαφέρουν. Χρησιμοποιούμε τη λέξη fitness για να περιγράψουμε πόσο καλά είναι τα χαρακτηριστικά ενός συγκεκριμένου ατόμου στο να αφήνει απογόνους, σε σχέση με άλλους στον πληθυσμό. Η καταλληλότητα ορίζεται σε σχέση με έναν συγκεκριμένο γονότυπο ή φαινότυπο σε ένα δεδομένο περιβάλλον και μετράται από τη σχετική συνεισφορά ενός μέσου ατόμου αυτού του τύπου στην επόμενη γενιά. Τι σημαίνουν όλα αυτά για τη μελέτη της συμπεριφοράς; Εν ολίγοις, λόγω της δράσης της φυσικής επιλογής, γνωρίζουμε ότι τα ζώα γενικά θα συμπεριφέρονται για να βελτιστοποιήσουν τη φυσική τους κατάσταση. Εάν θέλουμε να τους κατανοήσουμε, πρέπει επομένως να εστιάσουμε στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αυτή η συμπεριφορά σχετίζεται με το να τους βοηθήσουμε να επιβιώσουν ή να αφήσουν απογόνους. Και αν θέλουμε να επηρεάσουμε τη συμπεριφορά τους, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την κατανόησή μας για το φυσικό τους περιβάλλον και τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν με αυτό για να καταλάβουμε τι είναι πιθανό να λειτουργήσει. Το κείμενο αποτελεί ελεύθερη μετάφραση από το μάθημα "Εισαγωγή στην Συμπεριφορά των Ζώων" του πανεπιστημίου Wageningen.
Το παρακάτω βίντεο είναι από το live εχθές 5 Ιανουαρίου 2023 στο Κρήτη TV και την εκπομπή του κου. Νίκου Παναγιωτόπουλου "Κρήτη Σήμερα". Το θέμα είναι σχετικά με μια νέα μελέτη που έχει ακόμα χειρότερα σενάρια για την μαζική εξαφάνιση ειδών που ήδη υφίσταται, και απλώς χειροτερεύει... Το χειρότερο σενάριο με τα σημερινά δεδομένα είναι ότι θα έχουμε χάσει το 27% της βιοποικιλότητας μέχρι το 2100. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο άρθρο του Έθνους. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2020, οι κύριες αιτίες για την απώλεια της βιοποικιλότητας είναι οι εξής: 1. Αλλαγές στη χρήση γης (π.χ. αποψίλωση, εντατική μονοκαλλιέργεια, αστικοποίηση) 2. Άμεση εκμετάλλευση όπως το κυνήγι και η υπεραλίευση 3. Κλιματική αλλαγή 4. Ρύπανση Την Πέμπτη, 4 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκε προγραμματισμένη συνάντηση του Υφυπουργού ΥΠΕΝ Γ. Αμυρά με εκπροσώπους της ομάδας των 7 Φορέων που συγκροτούν την “Συνεργασία Φορέων για την Άγρια Ζωή και το Περιβάλλον”. Την ομάδα εκπροσώπησαν η Νατάσσα Μπομπολάκη και ο Γιώργος Δημητρίου.
Κύρια θέματα της συνάντησης αποτέλεσαν η προβληματική του εμπορίου άγριας και εξωτικής ζωής στη χώρα μας, η θεσμοθέτηση της απαγόρευσης εισαγωγής, κατοχής, αναπαραγωγής και χρήσης κητωδών και της αναγκαιότητας στήριξης των όποιων προσπαθειών δημιουργίας κέντρων θαλάσσιας περίθαλψης δελφινιών, η ανάγκη θεσμοθέτησης της υποχρεωτικής παρουσίας νομοκτηνιάτρου στις περιπτώσεις εκβρασμού νεκρών χελωνών και κητωδών και τέλος η πρόσφατα θεσμοθετημένη ιερακοθηρία και η εκτέλεση παραστάσεων με χρήση αρπακτικών. Κατά τη συζήτηση : 1. Πληροφορήσαμε τον Υφυπουργό για το νέο γαλλικό νομοσχέδιο για τα κατοικίδια και την άγρια φύση και του παραδώσαμε σχετικό ενημερωτικό κείμενο. 2. Τέθηκε θέμα και ζητήθηκε η απαγόρευση πώλησης εξωτικών ζώων και άλλων ειδών άγριας φύσης ,όπου ο κ. Υπουργός, μας ανακοίνωσε ότι εργάζεται για το θέμα αυτό σε δύο κατευθύνσεις σε συνεργασία με την αστυνομία: α. Στην κατεύθυνση της εφαρμογής προγράμματος διαρκούς ελέγχου του ελληνικού κυβερνοχώρου – με χρήση των κατάλληλων αλγορίθμων – έτσι ώστε σελίδες που διαφημίζουν εξωτικά είδη και είδη άγριας φύσης ή προωθούν παράνομες πωλήσεις, να «κατεβαίνουν» άμεσα. β. Στην κατεύθυνση του διαρκούς ελέγχου – μέσω της αστυνομίας – των χώρων που διακινούνται παράνομα είδη άγριας φύσης με έμφαση στο παζάρι του Σχιστού. γ. Ενημερώθηκε για τη «θετική λίστα» πώλησης τέτοιων ζώων και αναλάβαμε να του στείλουμε σχετική πρόταση. 3. Συζητήθηκε η πρόταση , που αποτελεί θέση όλης της φιλοζωικής κοινότητας, για απαγόρευση εισόδου, κατοχής και αναπαραγωγής κητωδών και αναφέρθηκαν συγκεκριμένα παραδείγματα χωρών, όπως η Κύπρος και η Ιταλία, του παραδώσαμε δε χρήσιμο προς τούτο υλικό .Θεωρούμε , ότι υπάρχει θετική ανταπόκριση . 4. Στο πλαίσιο της συζήτησης μας ενημέρωσε επίσης ότι : α. Προσπαθεί να ενεργοποιήσει την υπάρχουσα Αστυνομία Περιβάλλοντος που ανήκει στη Γ.Α.Δ.Α.. β. Είναι σε επεξεργασία νομοσχέδιο που θα προβλέπει την παρουσία νομοκτηνίατρου στις περιπτώσεις εκβρασμού νεκρών κητωδών και χελωνών – σε απάντηση του αιτήματος που του θέσαμε. 5. Συζητήθηκε το θέμα της χρήσης αετού στα εγκαίνια του νέου γηπέδου της ΑΕΚ, δεν γνώριζε την ανακοίνωση της διοίκησης της ομάδας και φυσικά δήλωσε, ότι κάτι τέτοιο το απαγορεύει η νομοθεσία μας και δη ο νόμος 4830/21 . 6.Τέθηκε στο τραπέζι το θέμα της ιερακοθηρίας γενικότερα και ξεκίνησε μια πρώτη συζήτηση ,που θα συνεχιστεί για την απαρχαιωμένη αυτή χρήση των αρπακτικών πτηνών πτηνών. Οι 7 Περιβαλλοντικοί Φορείς και ταυτόχρονα Φορείς για τα Δικαιώματα των Ζώων, που συγκροτούν την “Ομάδα Συνεργασίας Φορέων για την Άγρια Ζωή και το Περιβάλλον”, αφήνουν πλέον ένα γερό αποτύπωμα σε ένα χώρο που μέχρι τώρα μονοπωλούσαν με τις θέσεις τους οι κυνηγοί και οι οργανώσεις τους . ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΦΙΛΟΖΩΙΚΗ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΒΙΟΠΟΙΚΙΚΟΤΗΤΑΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΓΡΙΑΣ ΖΩΗΣ ΝΑΞΟΥ ΑΓΡΙΑ ΦΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΛΚΥΟΝΗ Σύλλογος Περίθαλψης & Προστασίας Άγριων Ζώων Το Σάββατο 22 Μαΐου είναι παγκόσμια ημέρα βιοποικιλότητας. Σας καλούμε να συμμετάσχετε μαζί μας και να συζητήσουμε πως μπορούμε να προστατέψουμε καλύτερα την βιοποικιλότητα.
https://www.joinclubhouse.com/event/xBvz4EW7 Έτσι εγκαινιάζουμε και τις συζητήσεις στο clubhouse. Χρειάζεται να κατεβάσετε την εφαρμογή, να εγγραφείτε και μετά να σας γίνει πρόσκληση από μέλος (εδώ στείλτε μας μήνυμα για να δούμε αν μπορούμε να το κάνουμε από Android εφαρμογή - που είναι ακόμα σε beta, ή αν υπάρχει μέλος με ios που μπορεί να το κάνει ας έρθει σε επαφή μαζί μας). Εγκρίθηκε και ενεργοποιήθηκε ο λογαριασμός μας στην πλατφόρμα που είχαμε καταθέσει πριν κάτι μήνες.
Το Wildlife Insights είναι το πρώτο εργαλείο του είδους του, χρησιμοποιώντας την τεχνητή νοημοσύνη και τη δύναμη των μεγάλων δεδομένων για να παρέχει στους επιστήμονες μια απαράμιλλη άποψη σχετικά με τις συνήθειες και τους οικότοπους της άγριας ζωής, δεδομένα που είναι κρίσιμα για τη δημιουργία έξυπνων πολιτικών διατήρησης. Αναγνωρίζουμε, μοιράζουμε, αναλύουμε και ανακαλύπτουμε σχεδόν σε πραγματικό χρόνο πληροφορίες για την άγρια φύση, όλα σε ένα μέρος. Με την πρόσβαση σε καλύτερα δεδομένα, ο καθένας μπορεί να λάβει καλύτερες αποφάσεις για να βοηθήσει την άγρια ζωή να αναπτυχθεί. Ποια είναι η διαφορά με άλλες πλατφόρμες που χρησιμοποιούμε για καταγραφή άγριων ζώων όπως π.χ. το inaturalist; Οι ερευνητές χρησιμοποιούμε στα δάση και άλλες φυσικές περιοχές ειδικά κάμερες ανίχνευσης κίνησης, γνωστές και ως trap camera. Αυτές οι κάμερες τραβάνε φωτογραφία και βίντεο κάθε φορά που υπάρχει κίνηση μπροστά από την κάμερα. Το αποτέλεσμα εκατοντάδες και χιλιάδες φωτογραφίες καθημερινά από ζώα που σπάνια βλέπουν τα ανθρώπινα μάτια (αγριόχοιρους, ασβούς, κουνάβια, νυφίτσες, κ.α.), που είναι δύσκολο να αναλυθούν όλες αυτές οι φωτογραφίες και τα βίντεο ένα-ένα με το χέρι. Εδώ έρχεται το wildlife insights, που αναγνωρίζει αυτόματα ότι υπάρχει κάποιο άγριο ζώο στην φωτογραφία και το αναγνωρίζει αυτόματα (για την ακρίβεια προτείνει το σωστό όνομα). Με αυτό τον τρόπο γλυτώνει εκατοντάδες εργατοώρες και μπορούμε να εστιάζουμε να χρησιμοποιούμε περισσότερες ώρες στο να δουλεύουμε στο πεδίο και να έχουμε πιο γρήγορη και καλύτερη ανάλυση για ποια είδη καταγράψαμε. Ως η μεγαλύτερη βάση δεδομένων παγίδευσης καμερών στον κόσμο, το Wildlife Insights έχει τη δυνατότητα να μεταμορφώσει τη διατήρηση της άγριας ζωής (wildlife conservation) παρέχοντας αξιόπιστες, συχνές και ενημερωμένες πληροφορίες για μυριάδες είδη που είναι σε μεγάλο βαθμό αόρατα για τους επιστήμονες και τους επαγγελματίες διατήρησης (conservationists). Σκοπό μας τώρα είναι να αρχίσουν όσα άτομα ενδιαφέρονται να ανεβάζουν στην πλατφόρμα (είτε στο κύριο πρότζεκτ ή σαν υπό-πρότζεκτ δικά τους για την περιοχή που δουλεύουν) καταγραφές που έχουν από τις δικές τους trap camera. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας. Μετά από έκτακτη συνεδρίαση των ιδρυτικών μελών εχθές Πέμπτη 22 Απριλίου, είμαστε σε θέση να πάρουμε δημόσια θέση υπέρ του νέου Νομοσχεδίου (που είχε καταθέσει προτάσεις η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία) για όταν κατατεθεί για δημόσια διαβούλευση και ψήφιση του από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, που προβλέπει υπέρ της υποχρεωτικής στείρωσης και περιορισμό των ανεξέλεγκτων εκτροφών και πωλήσεων των οικόσιτων ζώων (π.χ. σκυλιά) και εξηγούμε παρακάτω γιατί.
Μπορεί σε μερικούς να ακούγεται βάρβαρο να στειρώνουμε υποχρεωτικά τα σκυλιά και τα γατιά μας, αλλά τόσα χρόνια δεν μπόρεσαν να γίνουν όσα χρειαζόντουσαν και ακόμα και σήμερα υπάρχουν Δήμοι που δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα. Όλη αυτή η ανεξέλεγκτη κατάσταση από τους Δήμους μέχρι να μην κάνουν τίποτα ούτε καν προγράμματα στειρώσεων αδέσποτων, μέχρι κυνηγούς και κτηνοτρόφους να πετάνε τα ζώα τους σε βουνά, σκουπίδια και ποτάμια, όπως και στους κατοίκους των πόλεων όταν δεν μπορούν να τα φροντίσουν να τα παρατάνε στα κοντινά πάρκα τους έχει οδηγήσει να υπάρχουν τουλάχιστον 3 εκατομμύρια αδέσποτα σκυλιά (τόσα υπολογίζονται στο περίπου) και άγνωστο πόσες γάτες σε όλη την επικράτεια της Ελλάδας. Τι σημαίνουν όμως τόσα αδέσποτα σκυλιά και γάτες για την άγρια ζωή του τόπου μας; Για τις γάτες που δημιουργούν τεράστιο πρόβλημα ειδικά στην ερπετοπανίδα και στην πτηνοπανίδα είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια. Οι περισσότεροι όμως δεν γνωρίζουν, ότι και τα σκυλιά δημιουργούν πολλά προβλήματα στην άγρια ζωή. Ορμάνε σε άγρια ζώα, όπως αλεπούδες, κουνάβια, αγριόχοιρους, ζαρκάδια, πουλιά, σαύρες, έντομα, κλπ και μερικά μπορούν να τα πιάσουν να τα σκοτώσουν ή και να τα φάνε, ενώ στα μεγαλύτερα είδη όπως ζαρκάδια, ελάφια, αγριόχοιρους, κλπ συνήθως τα τρομοκρατούν είτε γαβγίζοντας ή είτε τα κυνηγάνε. Τα μεγάλα θηλαστικά όταν είναι τρομοκρατημένα τρέχουν προς κάθε κατεύθυνση και πετάγονται ακόμα και μπροστά σε οχήματα ή και ανθρώπους ή και κάνουν ζημιές πέφτοντας πάνω σε διάφορα αντικείμενα. Δηλώνουμε πως είμαστε υπέρ του νέου νομοσχεδίου και όσο παράλογο μπορεί να ακούγεται σε μερικούς ανθρώπους, έχουμε πειστεί πως καλύτερα είναι να γίνει τώρα ακόμα και η υποχρεωτική στείρωση σε σκύλους και γάτες παρά όταν θα είναι αργά για την ίδια την βιοποικιλότητα μας, όπου την χρειαζόμαστε πιο πολύ απ' ότι οτιδήποτε άλλο για την υγεία μας, για τις εργασίες μας και για την ίδια την ζωή μας. Και θα είμαστε παρόντες με κατάθεση προτάσεων στο νέο νομοσχέδιο όταν θα βγει για δημόσια διαβούλευση. Ο διαχειριστής του Ελληνικού Παρατηρητηρίου Βιοποικιλότητας Χρήστος Τακλής εξηγεί στην εκπομπή "Κρήτη Σήμερα"" του καναλιού Κρήτη TV πώς μπορούμε να γίνουμε εξερευνητές Άγριας Ζωής. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα κινητό και μία βόλτα στη φύση. Η κάθε καταγραφή μετράει! Το iNaturalist είναι μια πλατφόρμα η οποία δίνει πολλές δυνατότητες, από την καταγραφή ειδών βιοποικιλότητας που βλέπουμε μέχρι την αναγνώριση, δημιουργία οδηγών πεδίου, κ.α.
Είναι ένα μάθημα που όλοι όσοι ασχολούνται με την βιοποικιλότητα θα πρέπει να παρακολουθήσουν. Το μάθημα περιέχει τις εξής ενότητες:
Το μάθημα από 6 Σεπτεμβρίου είναι διαθέσιμο στον σύνδεσμο: https://mywildlifeschool.com/course/inaturalist-greek/ Άλλες 10.000 καταγραφές σε λιγότερο από 2 μήνες. Φτάνοντας να έχουμε γνώση και δεδομένα για 90.000+ καταγραφές, οι οποίες αφορούν όμως για 8330+ είδη στο project μας στο inaturalist. Και να βλέπουμε όλο και με μεγαλύτερο ενδιαφέρον νέους και παλαιότερους χρήστες να ενεργοποιούνται και να καταλαβαίνουν ότι και το πιο συνηθισμένο είδος (π.χ. νυχτοπεταλούδα, κάμπια, μυρμήγκια, κλπ) έχουν σημασία να καταγραφούν.
Να θυμίσουμε ότι: - στις 9 Απριλίου 2020 ξεπεράσαμε τις 80.000 καταγραφές για 7.825+ είδη στην Ελλάδα. - στις 27 Δεκεμβρίου 2019 ξεπεράσαμε τις 70.000 καταγραφές για 7.220+ είδη στην Ελλάδα. - στις 06 Οκτωβρίου 2019 ξεπεράσαμε τις 60.000 καταγραφές για 6.570+ είδη στην Ελλάδα. - στις 22 Ιουλίου 2019 ξεπεράσαμε τις 50.000 καταγραφές για 6.095+ είδη στην Ελλάδα. - στις 18 Μαϊου 2019 ξεπεράσαμε τις 40.000 καταγραφές για 5.560+ είδη στην Ελλάδα. - στις 26 Ιανουαρίου 2019 ξεπεράσαμε τις 30.000 καταγραφές για 4.925 είδη. - και στις 24 Ιουλίου 2018 ήταν που μετατράπηκε σε collection project και είχαμε δεδομένα για 19.700 καταγραφές για 3,950 είδη. Στο σημερινό μας άρθρο θα αναφέρουμε μερικά Ελληνικά, Ευρωπαϊκά και παγκόσμια projects που μπορείτε να συμμετέχετε και να συνεισφέρετε είτε με τις καταγραφές σας ή είτε με τις γνώσεις σας. Βεβαίως ο αριθμός που αναφέρουμε είναι πολύ μικρός σε σχέση με τα χιλιάδες πρότζεκτ που μπορείτε να συμμετέχετε αλλά επίσης είναι μια καλή αρχή για να ξεκινήσετε και να συμμετέχετε σε περισσότερα πρότζεκτ στο μέλλον. Στο facebook:
Στο inaturalist:
Στο scistarter:
Στο zooniverse:
Συμβουλές:
Όπως υποσχεθήκαμε εχθές, σήμερα θα σας δείξουμε μια λίστα για ποια άγρια ζώα μπορούμε να καταγράψουμε όταν είμαστε στο σπίτι μας (είτε είναι μέσα στο σπίτι, είτε στον κήπο μας ή είτε στην βεράντα μας). Άγρια ζωή μέσα στο σπίτιΌταν μιλάμε για άγρια ζωή μέσα στο σπίτι συνήθως μιλάμε για μικροσκοπικά είδη, εκτός λίγων εξαιρέσεων. Τα πιο κοινά είδη που μπορούμε να συναντήσουμε μέσα στο σπίτι είναι τα: Φαλάγγια, Αράχνες, Σαμιαμίδια, Μύγες, Κουνούπια, Ακάρεα (μέσα στα χαλιά μας συνήθως τα βρίσκουμε) και κανένα άλλο έντομο που να μπήκε από το παράθυρο ή την μπαλκονόπορτα μας. Άγρια ζωή στον κήπο μαςΑυτό εξαρτάται από τον κήπο που έχουμε και που βρίσκεται. Είναι διαφορετικό να έχουμε έναν μικρό κήπο στην πόλη και είναι διαφορετικό να έχουμε κήπο στην εξοχή, όπου εκεί μπορούμε να βρούμε πολύ μεγαλύτερη ποικιλία ζώων αλλά και άγριων φυτών που φύτρωσαν μόνα τους. Εμείς θα εστιάσουμε σε αυτό το άρθρο σε αυτούς που έχουν ένα μικρό κήπο μέσα στην πόλη. Αλλά και εδώ εξαρτάται αν είναι περιφραγμένος με σίτα, κάγκελα ή τοίχο. Τα πιο κοινά είδη που μπορούμε να βρούμε μέσα σε έναν αστικό κήπο είναι συνήθως τα εξής: Γαιοσκώληκες, διάφορα είδη σκουληκιών (εκατοντάποδα και χειλόποδα), σαρανταποδαρούσες, αράχνες, μέλισσες και σφήκες, πεταλούδες, πασχαλίτσες, μυρμήγκια και διάφορα έντομα και άλλα αρθρόποδα. Άγρια ζωή στο μπαλκόνι μαςΤο ότι έχουμε ένα μικρό ή μεγάλο μπαλκόνι δεν μας εμποδίζει να καταγράψουμε κάποια είδη άγριας ζωής. Δύο είναι οι πιο κοινές κατηγορίες ζώων που μπορούμε να καταγράψουμε και αυτές είναι τα πουλιά (ορνιθοπαρατήρηση), ειδικά τώρα που έρχονται τα χελιδόνια και είναι γενικά μια εύκολη καταγραφή ή και τα σπουργίτια, όπως και τις νυχτοπεταλούδες την νύχτα που αρκεί να αφήσουμε ένα φως αναμμένο για να τις προσελκύσουμε. Βεβαίως αν έχουμε λουλούδια στα μπαλκόνια μας μπορούμε να καταγράψουμε και άλλους απρόσμενους επισκέπτες, όπως πεταλούδες και μέλισσες. Μην ξεχνάτε να βάζετε όλες τις καταγραφές στο iNaturalist, και να σημειώνετε τι είναι ζώο ή φυτό έτσι και και δεν ξέρετε το είδος, ώστε να μπορούν να υπάρχουν άτομα να βοηθήσουν στις αναγνωρίσεις. Επίσης μην ξεχνάτε πως έχουμε μεγάλη βιοποικιλότητα στην Ελλάδα. π.χ. άνω των 450 ειδών πουλιών στην Ελλάδα, άνω των 28000 αρθρόποδων στην Ελλάδα και πάει λέγοντας. Με βάση και το τελευταίο περιστατικό με τον λύκο που εντοπίστηκε στον Καστανά Θεσσαλονίκης, άνοιξε μια συζήτηση - καυγάς στα κοινωνικά δίκτυα. Πολίτες αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν να έχουν μειωθεί τα δάση μας και τα άγρια ζώα να αναγκάζονται να κατεβαίνουν στα χωριά; Ενώ σαν παράδειγμα δίνουν ότι η επαρχία έχει αρχίσει να εγκαταλείπεται από τους νεότερους ανθρώπους αλλά ήδη πολλά χωριά έχουν ερημώσει. Αυτές όμως οι διαμαρτυρίες και καυγάδες μας δίνουν ένα βήμα στο να κάτσουμε και να αναλύσουμε την κατάσταση παρακάτω και να εξηγήσουμε και στον πιο απλό πολίτη τι σημαίνουν όλα αυτά που ακούει κατά καιρούς και ίσως να μην τα καταλαβαίνει. Οι περισσότεροι, ειδικά, οι ηλικιωμένοι, θυμούνται ότι δεν έβλεπαν εύκολα λύκους, αρκούδες, αγριογούρουνα, και άλλα άγρια ζώα μέσα στα χωριά τους, ή μερικές φορές και καθόλου. Και δικαίως αναρωτιούνται αν όλα αυτά που ακούνε στην τηλεόραση και στο ράδιο, ή διαβάζουν στις εφημερίδες για το τι λένε βιολόγοι και επιστήμονες για την ανεπάρκεια τροφή για τα άγρια ζώα ή για την μείωση των δασών αν είναι αλήθεια; Μα θας μας πείτε αφού οι ίδιοι είναι παρόντες στον τόπο τους και βλέπουν τις αλλαγές και τις διαφορές στα δάση με τα μάτια τους. Πάμε να ξεκινήσουμε πρώτα και καλύτερα με τον πληθυσμό της Ελλάδας και να δούμε για τα τελευταία 50-60 χρόνια. Ο πληθυσμός της Ελλάδας (βάση της Eurostat) το 1960 ήταν 8.300.000 πολίτες, ενώ για το 1970 ήταν 8.781.000 πολίτες ενώ όμως για το 2018 ο πληθυσμός της Ελλάδας έφτασε τους 10.740.000 πολίτες (για το 2019 δεν έχουν βγει ακόμα δεδομένα). Άρα μιλάμε για μια αύξηση πάνω από 2.440.000 πολίτες. Χωρίς βεβαίως να υπολογίσουμε τον τουρισμό, όπου το 2018 ξεπεράσαμε τους 33.000.000 τουρίστες, ενώ για το 1950 οι τουρίστες ήταν μόνο 33.300 και το 1960 που αρχίζει ο μαζικός τουρισμός φτάνει η Ελλάδα να έχει 399.400 τουρίστες. Τι σημαίνει όμως αυτό; Αυτό σημαίνει πως η Ελλάδα για να καλύψει όλο και τις μεγαλύτερες ανάγκες στον τουρισμό που είναι και η πιο βαριά βιομηχανία της χώρας μας, άρχισε να δίνει άδειες για μεγάλες και μικρές ξενοδοχειακές μονάδες. ´Έτσι κάπως ξεκίνησαν μεγάλα και μικρά ξενοδοχεία να ξεφυτρώνουν σε κάθε παραλία της Ελλάδας, όπως και σε ορεινά χωριά κόβοντας δασικές περιοχές αλλά κάνοντας μερικές περιοχές (π.χ. Χαλκιδική) όλο και πιο αφόρητες για κάποια είδη άγριας ζωής. Ταυτόχρονα όμως τα τελευταία 50 χρόνια η οικοδομική ανάπτυξη της χώρας μας ήταν ραγδαία σε κάθε σημείο (ακόμα και μέσα σε δάση), όπου Δήμοι και Κοινότητες πολλές φορές αναγκάστηκαν να αυξήσουν τα όρια των χωριών τους για να μπορούν να χτίσουν όλοι τις κατοικίες τους ακόμα και πιο αραιά. Επίσης λόγω της αγροτικής ανάπτυξης (και των κονδυλίων) που έδιναν όλα αυτά χρόνια για να μπορεί η Ελλάδα να βασίζεται στα πόδια της και όχι σε εισαγωγές τροφίμων, αρκετοί αγρότες άρχισαν να επεκτείνονται στις άκρες των δασικών περιοχών αυξάνοντας τις αγροτικές περιοχές και κόβοντας δασικές περιοχές με το πέρασμα των χρόνων. Αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή. Έπειτα ας προχωρήσουμε να δούμε τα μεγάλα έργα που έχουν γίνει που δεν υπήρχαν την δεκαετία του 1960. Και μιλάμε για τους αυτοκινητόδρομους στην χώρα μας, όπου όπως μπορείτε να δείτε παρακάτω στην εικόνα διέσπασαν σε κομμάτια όλους τους βιότοπους χωρίς όμως να δίνονται φυσικοί διέξοδοι, περάσματα και μονοπάτια για την άγρια ζωή. Διάφορα ζώα όπως ο λύκος, η αρκούδα, ο αγριόχοιρος, και άλλα μικρότερα ζώα μετακινούνται είτε για να βρουν τροφή, είτε για να ζευγαρώσουν ή είτε για να βρουν να φωλιάσουν να πέσουν σε χειμερία νάρκη. Κάποια ζώα όπως ο λύκος, και συγκεκριμένα η κάθε αγέλη λύκων ορίζουν τις δικές τους περιοχές, και τα όρια αυτών των περιοχών μπορούν να μεταβάλλονται και να αλλάζουν ανάλογα με την εποχή ή την διαθεσιμότητα τροφής. Ταυτόχρονα όμως τα μεγάλα θηλαστικά (αρκούδα, λύκος) είναι ικανά να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις σε μία ημέρα (π.χ. από Δυτική Μακεδονία να φτάσουν μέχρι και Λάρισα), με αυτό να συνεπάγεται ότι πρέπει να περάσουν τουλάχιστον από έναν αυτοκινητόδρομο και κάμποσες κατοικημένες περιοχές. Τα ζώα όμως επιδιώκουν την ησυχία αλλά και την απομόνωση τους από τον ανθρώπινο πολιτισμό. Ηδάλλως η εμφάνιση τέτοιων ζώων θα ήταν όχι μόνο καθημερινή αλλά και πολλαπλή κατά την διάρκεια της ημέρας σε όλη την Ελλάδα και όχι σε μερικά χωριά και περιοχές. Παρ' όλα αυτα οι αυτοκινητόδρομοι δεν ήταν το μόνα μεγάλα έργα που έγιναν τα τελευταία 50 χρόνια. Ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν μεγάλα εργοστάσια και επιχειρήσεις που δεν μπορούσαν να βρίσκονται εντός των πόλεων και αναπτύχθηκαν σε πιο απομακρυσμένα σημεία όπου έκαναν ιδιωτικούς δρόμους, και σήκωσαν περιφράξεις και τείχη σε πολύ μεγάλες εκτάσεις πετσοκόβοντας και άλλο τους βιότοπους των άγριων ζώων. Και μην νομίζετε ότι τελειώσαμε. Κάθε χρόνο έχουμε δεκάδες πυρκαγιές στην Ελλάδα. Αυτές οι πυρκαγιές είναι επίσης ένας μεγάλος παράγοντας που χάνουμε τα δάση μας αλλά και τα ζώα πρέπει να βρουν έναν νέο τόπο κατοικίας, προστασίας και τροφής. Παρακάτω στον χάρτη, μπορείτε να δείτε τα δάση που χάσαμε στην Ελλάδα τα τελευταία 18 χρόνια (πατήστε στον σύνδεσμο παραπάνω και άμα κάνετε ζουμ σε διάφορες περιοχές, θα δείτε πιο αναλυτικά τα δάση που έχουν χαθεί), κυρίως από πυρκαγιές. Αλλά οι πυρκαγιές που έχουμε τα τελευταία χρόνια είναι όλο και περισσότερες αλλά και μεγαλύτερες. Και εκτός από τις πυρκαγιές τα δάση μας έχουν να αντιμετωπίσουν την λαθροϋλοτομία, την βόσκηση κτηνοτροφικών ζώων σε δάση, τις διανοίξεις σε αγροτικούς δρόμους αλλά και άλλες δασικές εργασίες που καταστρέφουν και μειώνουν τις δασικές περιοχές αλλά ταυτόχρονα μειώνουν και την διαθέσιμη τροφή και στέγη για εκατοντάδες είδη άγριας ζωής. Εννοείται ότι η λίστα δεν τελειώνει εδώ. Άλλες επιζήμιες ανθρώπινες δράσεις όπως η ρίψη σκουπιδιών στα δάση, η ρύπανση από καλλιέργειες με φυτοφάρμακα, η βιομηχανική ρίψη φαρμάκων από εργοστάσια δεν καταστρέφουν τους βιότοπους και τα δάση, αλλά δηλητηριάζουν και την ίδια την άγρια ζωή και όλα αυτά τα είδη που δεν μπορούν να επιβιώσουν αναγκάζονται να ψάχνουν σε νέες περιοχές, πολλές φορές και σε κατοικημένες περιοχές για τροφή. Αλλά εντάξει με όλα αυτά. Ας μιλήσουμε όμως λίγο με νούμερα. Πάμε να μιλήσουμε για 3 είδη (αρκούδες, λύκους και αγριογούρουνα) όπου έχουν αρχίσει να εμφανίζονται όλο και συχνότερα μέσα σε κατοικημένες περιοχές και μερικές φορές δημιουργούν πρόβλημα και σε καλλιέργειες. Δυστυχώς όμως λόγω της παραπληροφόρησης από εφημερίδες και τη τρομολαγνεία από ορισμένες ομάδες ανθρώπων κάνουν μερικούς ανθρώπους να αρχίζουν να φοβούνται αυτά τα ζώα, να τα θεωρούν τέρατα και ότι είναι απειλή για την ίδια την ζωή τους και των οικογενειών τους. Μια έρευνα του 2015 του Αρκτούρου υπολογίζει ότι υπάρχουν τουλάχιστον 450 αρκούδες στην Ελλάδα με αυτές να χωρίζονται κυρίως σε 4 μεγάλους πληθυσμούς στην Ροδόπη, στο Βίτσι, στην Βαρνούντα και στην Πίνδο. Ενώ με δεδομένα του 1999 οι λύκοι στην Ελλάδα υπολογίζονται στους 700 αν και τα τελευταία χρόνια σε κάποια σημεία της Ελλάδα φέρεται να επανακάμπτει αλλά καθώς δεν γίνεται συστηματική παρακολούθηση και καταμέτρηση του πληθυσμού του είδους στην Ελλάδα είναι δύσκολο να εκτιμηθεί η τάση του πληθυσμού σε όλη την έκταση της κατανομής του είδους και αν έχει αυξηθεί ή μειωθεί. Και μελέτη του 2009 δείχνει τον πληθυσμό των αγριόχοιρων στην Ελλάδα να υπολογίζεται στα 19,033 άτομα με μέγιστο πληθυσμό των 23,030. Αλλά τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως ο πληθυσμός των αγριόχοιρων να έχει αυξηθεί δραματικά σε κάποιες περιοχές και για αυτό έχουν παρθεί ειδικά μέτρα από το Υπουργείο Περιβάλλοντος. Εκτός από αυτά τα 3 ζώα, υπάρχουν και άλλα μεγάλα και μικρά ζώα που εμφανίζονται σε κατοικημένες περιοχές και κάνουν ζημιές π.χ. ζαρκάδια, αλεπούδες, κ.α. Παρ' ότι η Ελλάδα ακόμα θεωρείται ένα hotspot και φιλοξενεί μια τεράστια βιοποικιλότητα, στα δασικά οικοσυστήματα συνυπάρχουν πάνω από 23 είδη αμφιβίων, 67 είδη ερπετών, 450 είδη πουλιών 98 χερσαίων θηλαστικών και κάτι χιλιάδες ασπόνδυλα. Τώρα με αυτά που διαβάσατε. Δείτε παραπάνω τον χάρτη της Ελλάδας με τις δασικές περιοχές και θέλουμε να κάτσετε να σκεφτείτε τα παρακάτω:
Αυτό που ζητάμε όλοι οι επιστήμονες δεν είναι απλώς να αρχίσετε να μας ακούτε γιατί σπουδάσαμε κάτι πάνω σε αυτούς τους τομείς (οικολογία, βιολογία, ωκεανογραφία, ερπετολογία, ζωολογία, κλπ), αλλά γιατί θέλουμε να σας κάνουμε να μπορείτε να αναρωτιέστε μόνοι σας για ποιον λόγο προτείναμε κάτι αλλά και ποιο θα είναι το αντίκτυπο της πρότασης μας σε αυτά που προτείνουμε στο άμεσο μέλλον. Οι προτάσεις μας αφορούν στην καλύτερη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος με όσο πιο μικρότερο αντίκτυπο γίνεται της ανθρώπινης παρέμβασης στην άγρια φύση (ουτοσάλως ότι κάνουμε έχει αντίκτυπο στο περιβάλλον) και να ανατρέψουμε όσο μπορούμε την ήδη ζημιά που έχουμε κάνει σαν ανθρώπινο γένος. Κανείς δεν είπε να σταματήσει η ανάπτυξη ή η τεχνολογία, ουτοσάλως και εμείς βασιζόμαστε πάνω στην τεχνολογία και την ανάπτυξη για καλύτερη έρευνα και για να γίνεται η δουλειά μας πιο εύκολη. Αλλά απλώς θέλουμε να μας ακούσετε. Θέλουμε να κάτσετε να αναρωτηθείτε και εσείς οι ίδιοι. Και φυσικά άμα κάνουμε λάθη να παρέμβετε αλλά όχι με απειλές αλλά με προτάσεις και αντιπροτάσεις. Αλλά κάθε ζωή μετράει. Μην μας λέτε ότι δεν πρέπει να προστατέψουμε ένα άγριο ζώο όταν το μόνο που κάνουμε οι άνθρωποι είναι να το εξοντώνουμε αυτό αλλά και τον βιότοπο του. Τώρα ελπίζουμε να έχετε και εσείς μια καλύτερη εικόνα τι συμβαίνει στα δάση μας στην Ελλάδα. Και πως η άγρια ζωή όχι μόνο μειώνεται και απειλείται αλλά ταυτόχρονα έχετε αρχίσει να παίρνετε μια εικόνα από το μέλλον και το πως θα αρχίσουμε να βλέπουμε όλο και περισσότερα άγρια ζώα όχι μόνο μέσα στα χωριά αλλά και μέσα στις πόλεις μας. Στην επιστήμη δεν πρέπει να υπάρχουν εμπόδια. Βγαίνουν δεκάδες επιστημονικές δημοσιεύσεις και άρθρα καθημερινά με πολλές φορές αυτά να είναι διαθέσιμα μόνο εφόσον τα αγοράσει κάποιος (και τις περισσότερες φορές είναι πανάκριβα κάνοντας τους επιστήμονες, ερευνητές, φοιτητές αλλά και πολίτες που να ενδιαφέρονται να μην έχουν πρόσβαση στην γνώση και την έρευνα.
Επειδή πιστεύουμε πως η γνώση πρέπει να είναι διαθέσιμη και ανοιχτή (Δωρεάν) για όλους όσους ενδιαφέρονται άσχετα με το επάγγελμα τους, την ιδιότητα τους ή τα πιστεύω τους, σας δίνουμε εδώ τον σύνδεσμο για την ιστοσελίδα Sci-Hub όπου μπορείτε εύκολα να αποκτήσετε δωρεάν πρόσβαση (κατά 99%) των papers ακόμα και αν είναι υπό πληρωμή ή θα έπρεπε να ζητήσετε από τους συγγραφείς να σας το στείλουν. Για εισιτήρια: https://www.eventbrite.co.uk/e/oceans-2019-festival-tickets.
Όσοι από εσάς που θα διαβάσετε αυτή την δημοσίευση, και θα παρευρίσκεστε στην Αγγλία στις 14 Σεπτεμβρίου, συνιστούμε να περάσετε από το Oceans 2019 Festival, στο Bristol. Το Oceans 2019 (πέρσι λεγόταν shark fest uk) είναι μίας ημέρας φεστιβάλ όπου φέρνει όλους τους ανθρώπους από όλο τον κόσμο που ασχολούνται με την θάλασσα κοντά. Conservationists (άτομα που ασχολούνται με την διατήρηση της άγριας ζωής), οργανώσεις, καλλιτέχνες, δύτες, σέρφερς, εκπαιδευτικούς, οικογένειες και επιστήμονες που ενδιαφέρονται για την θαλάσσια βιοποικιλότητα συναντιούνται, συζητάνε, μαθαίνουν για τα προγράμματα που τρέχουν παγκοσμίως, γνωρίζονται με τις οργανώσεις και με άλλους επιστήμονες και προκύπτουν νέες ευκαιρίες για δουλειές, εκπαίδευση, συνεργασίες, εθελοντισμό αλλά και δράσεις. Πέρα από τις ομιλίες και τα βίντεο με τις δράσεις τι έχουν κάνει τις προηγούμενες χρονιές η κάθε οργάνωση, υπάρχουν πάγκοι με υλικό (αφίσες, βιβλία, 3d υλικά, κλπ) όπου ο κόσμος μπορεί να μάθει περισσότερα πράγματα για την κάθε οργάνωση να συζητήσει με τους υπεύθυνους της κάθε οργάνωσης, να αγοράσει πράγματα και γενικά να περάσει μια υπέροχη μέρα για αυτό που αγαπάει και θέλει να προστατέψει, τον θαλάσσιο κόσμο. Με έμπειρους ομιλητές, εργαστήρια και εμπειρία εικονικής πραγματικότητας (VR), το Oceans 2019 παρέχει μια πλατφόρμα για να ενθαρρύνει τη συνεργασία, τη θετικότητα και την ενεργό συμμετοχή στη διατήρηση των ωκεανών. Η γη οδεύει προς την καταστροφή..
Οι φυσικοί πόροι αναλώνονται, ο αέρας μολύνεται, το νερό μολύνεται, το κλίμα αλλάζει.. όλα αυτά όμως έχουν τη δυνατότητα να αντιστραφούν.. ήδη οι νομοθεσίες που θεσπίζονται παγκοσμίως υποχρεώνουν τα κράτη να λάβουν σοβαρά τα μέτρα τους. Υπάρχει όμως κάτι που δεν μπορούν να το ελέγξουν τα κράτη ούτε οι νομοθέτες. Ο ΗΛΙΟΣ. Δίνει ζωή αλλά.. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο business insider, η αστροφυσικός Jillian Scudder επισήμανε ότι ο ήλιος γίνεται κάθε ένα εκατομμύρια χρόνια 10% πιο φωτεινός, και μπορεί το 10% να μην μας φαίνεται πολύ αλλά μπορεί όντως να είναι καταστροφικό για τον πλανήτη μας. Οι προβλέψεις είναι αβέβαιες, το νερό της θάλασσας θα εξατμίζεται και θα αποθηκεύει ζέστη, ακόμη περισσότερη ζέστη, και κάποια στιγμή θα εξαφανιστεί. Πως σχετίζεται τώρα η βιοποικιλότητα με όλη την παραπάνω δυστοπία? Ας επικεντρωθούμε στα είδη της χλωρίδας και κυρίως σε όλα αυτά με τα φαρδιά παχιά φύλλα… Το μόνο που μπορεί η ανθρωπότητα να κάνει άμεσα, είναι να μεγαλώσει τα δάση και τον πληθυσμό των φυτών της, έτσι ώστε τα γενναία δέντρα να πιάσουν δουλειά, τα φύλλα από τα φυτά θα μπορέσουν να μειώσουν την ηλιακή ακτινοβολία και θα μειώσουν και την θέρμανση. Τα αναρριχώμενα φυτά θα μειώνουν τη θερμοκρασία των κτιρίων και θα προσφέρουν στέγη στους ιπτάμενους φίλους μας. Πριν τα πράγματα γίνουν ανησυχητικά ας βάλουμε τα πάνω από 60 χιλίαδες είδη δέντρων που κατοικούν στον πλανήτη μας να μας βοηθήσουν. Μπορεί να καθυστερήσουν αισθητά την καταστροφή και να σώσουμε λίγες χιλιάδες χρόνια ακόμη. Και γιατί όχι μόνο 2 3 είδη αλλά μια ποικιλία ειδών ? Η απάντηση στο επόμενο άρθρο μου. Καλή συνέχεια Κασσιανή Παπαδοπούλου Επιστήμονας περιβάλλοντος. https://www.independent.co.uk/news/science/earth-sun-collision-course-apocalypse-asteroids-astronomy-space-a8167506.html en.wikipedia.org/wiki/Future_of_Earth Από σήμερα στις 24 Ιουλίου τα ξημερώματα, το πρότζεκτ για την βιοποικιλότητα της Ελλάδας στην πλατφόρμα iNaturalist αναβαθμίστηκε σε "Collection Project".
Τι σημαίνει όμως αυτό για τους χρήστες; Για τους απλούς χρήστες στην ουσία απλοποιείται, γιατί έτσι το μόνο που χρειάζεται να κάνουν είναι να ανεβάζουν τις καταγραφές τους κανονικά στο προφίλ τους όπως έκαναν μέχρι τώρα, χωρίς να χρειάζεται να ανησυχούν να βάλουν στα projects το "Biodiversity of Greece". Στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται πια καθόλου να μπαίνει το πρότζεκτ. Γιατί όλες αυτές οι καταγραφές από την Ελλάδα μπαίνουν αυτόματα στο αναβαθμισμένο πρότζεκτ. Τι σημαίνει για το ΕΠΒ που χρειάζεται όλα αυτά τα στοιχεία; Το σημαντικότερο είναι ότι εμείς έτσι έχουμε πια καταγραφές από όλους τους οργανισμούς βιοποικιλότητας από την Ελλάδα που ανέβηκαν στην πλατφόρμα iNaturalist. Χωρίς να παρακαλάμε τον καθένα να μας βάζει στα projects του. Και εκεί που μας είχαν δηλώσει γύρω στις 400 καταγραφές, ξαφνικά αποκτάμε όλες τις καταγραφές στην Ελλάδα που ξεπερνούν τις 19.700 καταγραφές και τα 3,950 είδη. Το Καλοκαιρινό Θαλάσσιο Πρόγραμμα Citizen Science τελείωσε με επιτυχία.
Ο καιρός στάθηκε σύμμαχος μας και είχαμε πολλές εκπλήξεις που δεν τις περιμέναμε. Σύντομα θα αναρτήσουμε και διάφορα βίντεο από τις δράσεις μας και τις καταγραφές μας. Οι συμμετέχοντες επισκέφτηκαν παραλίες και σπηλιές της περιοχής, εξερεύνησαν την τοπική βιοποικιλότητα, γνώρισαν πλατφόρμες αναζήτησης ειδών και παρατήρησαν οργανισμούς σε ψηφιακό μικροσκόπιο και έμαθαν να στέλνουν τις καταγραφές τους σε προγράμματα Επιστήμης των πολιτών. Επίσης έμαθαν για διάφορα προγράμματα επιστήμης του πολίτη που τρέχουν στην Ελλάδα και πως μπορούν να βοηθήσουν, όπως τα προγράμματα καταγραφής καρχαρίων και σελαχιών στην Ελλάδα, το πρόγραμμα καταγραφής μεδουσών, τι να κάνουν έτσι και βρουν εκβρασμένα είδη χελώνας και δελφινιών αλλά και πως να κάνουν μετρήσεις και να βάζουν τα δεδομένα. Έμαθαν οι συμμετέχοντες για το μεγάλο πρόβλημα των πλαστικών απορριμάτων και πως καταστρέφει το περιβάλλον και πως αυτά τα πλαστικά διασπάζονται σε μικρόπλαστικά και νανοπλαστικά και περνάνε στα ψάρια και σε εμάς. Όπου και να πηγαίναμε βλέπαμε παντού σε παραλίες και βυθό πλαστικά σκουπίδια. Επίσης οι συμμετέχοντες ενημερώθηκαν για την κατάσταση στην αλίεια και για ποιοι οργανισμοί απειλούνται περισσότερο. Καταφέραμε να βάλουμε μια ενημερωτική πινακίδα στον οικισμό "Κατηγιώργη", όπου έχει και τον περισσότερο τουρισμό, ώστε οι κάτοικοι και οι τουρίστες να μπορούν να ενημερωθούν για ποια είδη βλέπουν περισσότερο εκεί που κολυμπάνε! Και το πιο σημαντικό απ' όλα είναι ότι μάθανε να κάνουν πιο εύκολα θαλάσσιες καταγραφές και να ξέρουν που να ψάχνουν για θαλάσσιους οργανισμούς. Αποκρουστικό είναι το θέαμα στις παραλίες που υπάρχουν μικρά ψαρολίμανα. Νεκρά ψάρια που πετιούνται από τα αλιευτικά καράβια και βάρκες αλλά και εργαλεία παρατημένα στον βυθό (δίχτυα, πετονιές, κ.α.)
Σαφώς δεν είναι μόνο αποκρουστικό θέαμα, είναι επικίνδυνο όμως και για τους λουόμενους (ειδικά για τα παιδιά). Άνετα κάποιος περίεργος θα μπορούσε να ακουμπήσει κάποια σκορπίνα, ή να πιαστεί σε δίχτυα και να πνιγεί ακόμα και εάν είναι πολύ ρηχά, το πολύ, στα 2 μέτρα βάθος. Πρέπει οι ψαράδες (ερασιτέχνες και επαγγελματίες) να μάθουν να σέβονται και τους άλλους ειδικά τους τουρίστες που θα έρθουν να απολαύσουν την θάλασσα και να αφήσουν τα χρήματα τους. Και στην τελική πρόκειται για θέμα μόλυνσης και ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της θαλάσσιας βιοποικιλότητας.
Πως θα ήτανε σήμερα η Ελλάδα έτσι και δεν υπήρχανε φιλοζωικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις;22/1/2017
Έχει κάτσει κανείς να σκεφτεί ποτέ πως θα ήταν σήμερα η Ελλάδα εάν δεν υπήρχανε οι φιλοζωικές και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις; Μπορεί κάποιοι να βγάζουν φλύκταινες με το άκουσμα “ΜΚΟ”, “Φιλοζωικές οργανώσεις”, “Περιβαλλοντικές οργανώσεις” ή και “οικολογικές οργανώσεις”, αλλά χωρίς αυτές σήμερα θα ήταν μια διαφορετική Ελλάδα (και κόσμος θα λέγαμε).
Παρακάτω περιγράφουμε πως θα ήταν σήμερα η Ελλάδα εάν δεν είχαν δημιουργηθεί ποτέ αυτές οι οργανώσεις, άρα δεν θα είχαν πράξει και τίποτα απ' όλα αυτά που κάνανε τις προηγούμενες δεκαετίες. Παρ' όλα αυτά όμως συνεχίζουν δυναμικά ακόμα και σήμερα. Ας ξεκινήσουμε από τα σκυλιά και τις γάτες, όπου θα υπήρχαν εκατομμύρια (ή και δισεκατομμύρια) αδέσποτα, χωρίς να έχουν τσιπ και χωρίς να έχει κανείς δημιουργήσει καταφύγια. Άρα η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη και όλες οι πόλεις θα είχαν γεμίσει με αδέσποτα στους δρόμους τα οποία θα ήταν πεινασμένα, διψασμένα και όπου θα υφίσταται δημόσια κακοποίηση και βασανισμούς όπου δεν θα τιμωρούνταν οι υπεύθυνοι. Οι αρχές θα αδιαφορούσαν πλήρως για τις καταγγελίες των πολιτών όταν θα επρόκειτο για κακοποιήσεις των ζώων. Τα σκυλιά θα συνέχιζαν να τα χρησιμοποιούν σχεδόν καθημερινά για κυνομαχίες. Δεν θα υπήρχαν οι απαραίτητες φιλοζωικές νομοθεσίες, με ότι συνεπάγεται αυτό και για την προστασία των ζώων και για την υγιεινή. Θα συνεχιζόταν η νοοτροπία, όπως και παλιότερα, όπου ενήλικοι και ανήλικοι πυροβολούσαν με αεροβόλο τα ζώα, όπως τις γάτες, τα σκυλιά, τα πουλιά, κλπ. Δεν θα υπήρχαν έλεγχοι για το κυνήγι. Θα επιτρεπόταν όλο τον χρόνο, χωρίς κανένα όριο στα θηράματα. Θα μπορούσαν να κυνηγούν όλα τα ζώα και όπου θέλανε. Θα μπορούσαν να κυνηγάνε και για να εμπορεύονται. Οι έλεγχοι δεν θα υπήρχανε και εάν θα υπήρχανε θα ήταν ελάχιστοι. Η πολιτεία ίσως να μην αναγνώριζε τα ζώα ως απειλούμενα είδη στην Ελλάδα. Ούτε θα υπήρχαν προστατευόμενα είδη. Δεν θα υπήρχαν προστατευόμενες περιοχές ή σημαντικές περιοχές για τα πουλιά. Θα υπήρχαν σκουπίδια παντού. Η ανακύκλωση θα ήταν άγνωστη λέξη. Δεν θα υπήρχαν οι καθαρισμοί των παραλιών κάθε χρόνο από εθελοντές που νοιάζονται για το περιβάλλον. Τα ποτάμια όπως ο Πηνειός και ο Αλιάκμονας θα ήταν γεμάτα λύματα και οι λίμνες όπως η Κερκίνη, η Κάρλα, η Τριχωνίδα, κλπ θα ήταν σκουπιδότοποι. Οι τράτες θα αλώνιζαν σε όλο το αιγαίο. Η δυναμίτιδα θα συνέχιζε να ήταν καθημερινό φαινόμενο ακόμα και δίπλα στα λιμάνια. Φώκιες, χελώνες, δελφίνια θα σκοτώνονταν καθημερινά από τους ψαράδες. Χωρίς τις μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις να υπάρχουν δεν θα υπήρχε το ενδιαφέρον για την θαλάσσια προστασία, για την ανάδειξη των δασών ως προστατευόμενες περιοχές, αλλά ούτε και για την προστασία κάποιων συγκεκριμένων ειδών που πιθανώς θα είχαν ήδη εξαφανιστεί, όπως είναι η χελώνα καρέτα-καρέτα, η αρκούδα, ο λύκος, το τσακάλι, η φώκια μονάχους-μονάχους. Θα συνεχιζόντουσαν να επιτρέπονται τα τσίρκα με τα ζώα στην Ελλάδα. Τα σημερινά παιδιά δεν θα είχαν καμία περιβαλλοντική εκπαίδευση. Κάποια είδη θα τα έβλεπαν μόνο στα βιβλία αφού ήδη θα είχαν εξαφανιστεί. Δεν θα γνώριζε κανείς όλα τα είδη ζώων που έχουμε στην Ελλάδα. Θα υπήρχανε ελάχιστες ως και μηδενικές επιστημονικές έρευνες για τα ζώα (χερσαία ή θαλάσσια) και για το περιβάλλον. Θα συνεχίζαν να σκοτώνουν οι άνθρωποι τα ζώα (π.χ. φίδια), επειδή φοβόντουσαν και είχαν άγνοια. Και σαφώς δεν θα υπήρχε περίθαλψη άγριων ζώων. Ελάχιστοι θα νοιαζόντουσαν για τα δάση, αλλά κανείς δεν θα μπορούσε να αποτρέψει την αποψίλωση τους και την καταστροφή τους. Δεν θα υπήρχε καν Υπουργείο Περιβάλλοντος. Τα παραπάνω είναι μερικά από τα πράγματα που αλλάξανε προς το καλύτερο οι περιβαλλοντικές και οι φιλοζωικές οργανώσεις τις τρεις τελευταίες δεκαετίες με τις προτάσεις τους και τα έργα τους. Πριν μιλήσετε άλλη φορά τι κάνουν και τι όχι όλες αυτές οι οργανώσεις, καθίστε να σκεφτείτε πόσο αλλάξανε τα πράγματα προς το καλύτερο, πως θα ήταν η Ελλάδα σήμερα και εάν θα σας άρεσε πραγματικά να μένετε σε αυτή την διαφορετική Ελλάδα... Μεγαλύτερη παρά ποτέ ξεκινάει σήμερα 24 Σεπτεμβρίου η Παγκόσμια Διάσκεψη Άγριας Ζωής (CITE) στο Γιοχάνεσμπουργκ η οποία θα κρατήσει μέχρι και τις 5 Οκτωβρίου και καλείται να κάνει αλλαγές για την καλύτερη προστασία περίπου 500 ειδών άγριας ζωής και φυτών.
Το CITES #COP17, η μεγαλύτερη παρά ποτέ συνάντηση του είδους της, θα εξετάσει 62 προτάσεις για την αλλαγή των ελέγχων εμπορίου CITES που επηρεάζει περίπου 500 είδη, που πρότειναν 64 χώρες από κάθε περιοχή του κόσμου. Πάνω από 2.500 σύνεδροι, συμπεριλαμβανομένων αυτών που εκπροσωπούν περισσότερες από 180 χώρες, πρόκειται να παραστούν. Κυβερνήσεις, διακυβερνητικοί οργανισμοί, μη κυβερνητικές οργανώσεις, φιλανθρωπιστές, επιχειρηματίες, θα συμμετάσχουν. Ο γενικός γραμματέας CITES, John E. Scanlon, χαρακτήρισε το συνέδριο ως «μία από τις πιο κρίσιμες συναντήσεις στα 43-χρόνια της ιστορίας της». Αλλαγές στους ελέγχους για το εμπόριο για τον αφρικανικό ελέφαντα, το λευκό ρινόκερο, λιοντάρι, πούμα, πανγκολίνους, καρχαρίες, σαλάχια και άλλα είδη ζώων και φυτών αναμένονται να αποφασιστούν. Υψηλή προτεραιότητα στην διάσκεψη θα είναι οι καρχαρίες και οι ελέφαντες! Οι προτάσεις που θα εξεταστούν στο #COP17 έχουν ως εξής: Ζώα: 49 προτάσεις που αφορούν 119 είδη και πέντε υποείδη Φυτά: 13 προτάσεις που αφορούν 372 είδη (πάνω από 250 είδη ξυλείας) Μεταφορά από το Παράρτημα Ι στο Παράρτημα ΙΙ: 8 προτάσεις Μεταφορά από το Παράρτημα ΙΙ στο Παράρτημα Ι: 10 προτάσεις Ένταξη στο Παράρτημα Ι: 7 προτάσεις Ένταξη στο Παράρτημα ΙΙ: 15 προτάσεις Διαγραφή από το Παράρτημα ΙΙ: 2 από τα οποία 0 είναι εξαφανισμένα είδη ζώων Αλλαγές στις υπάρχουσες σχολιασμούς των προσαρτημάτων: 10 προτάσεις Διαβάστε περισσότερα στο: cites.org Μόνο μέδουσες και μικρόβια θα ζουν στη Μεσόγειο, ενώ τεράστιες νεκρές ζώνες εξαπλώνονται σε όλο τον κόσμο.
Στο Παγκόσμιο Συνέδριο για τη Διατήρηση της Φύσης 180 κυβερνήσεις έχουν συναντήσεις για την ψηφοφορία-ορόσημο, όπου θα μπορούσε να αποφασιστεί η προστασία του 30% των θαλασσών μας ως το 2030. Η ψηφοφορία δεν είναι δεσμευτική νομικά, αλλά αποτελεί απαραίτητο θεμέλιο για μία παγκόσμια συμφωνία, με τους επιστήμονες να τονίζουν πως αυτό θα ήταν αρκετό για να δώσει ξανά ζωή στις θάλασσές μας. Υπάρχουν όμως χώρες με πανίσχυρα αλιευτικά λόμπι, όπως η Ιαπωνία, που προσπαθούν να μπλοκάρουν το ζωτικό σχέδιο. Η αναλογία πλαστικών-ψαριών, σε τόνους, ήταν ένας προς πέντε το 2014, θα είναι ένας προς τρεις το 2025 και θα ξεπεράσει τον έναν προς έναν το 2050. Πηγή: zougla.gr |
Categories
All
Archives
February 2023
|